€3
Ա Ռ Ա Ջ »
ՇՊՐԻԼ
~
էէԻԼՇ՚ԽԻ Ծ՚էաՎ
ՄԻԼԱՆ
,
«Յառաչ)
—
Ապրիլ
23/
գիչե–
րյլ,
Ժամր
ճիչգ
21-30/5՛,
Իաաչիոյ
Հայ
Մշակութային
Մի">–թիէ^ր,
ոգեվոչեց Ապ––.
րիէեաՆ
Մ եծ՝
Ագեռնի
զոՀ
\երուՅւ
յիշատա
—
կր
Անճելիքումի
սրաՀԷՆ
մէի
Մ իլանի
գաղութր
ներկայ
էր
ամ
րողիէւթեամր
է
Հիւրեր Հասած– էին Վենետիկէն
եւ Թռրի
-
նոյէն:
Բեմ
ին
Վրա
յ սեւասքօգ
մ աՀարեմ
մր ^
անթառամ
տուեկերոՎ
; քքրեք Հրեշաակ
-
ներ,
(փոքրիկներ
՝ Շաքէ
Ա րապեան,
Ա ի–
մա Փափաղեան
, Մարօ ք՚պիշեան)
կր
շրր–
քապատէ
ին
մ
աՀա
րեմ
ր , ո քո ւնւ առքել
կր
հ՜իւար
իւռւնկր
; Արկոլ
կողմերր՝
երկու.
քաՀեր ; Փոքրիկներէն
մ
ին
գափնի
մր
ղե–
աեղեց
մ աՀարեմ
ին
առքել
, մինշ
իորունկ
ե՜լ անղսպելի
սարսուռ
մր կ՚անցնէր
ներ
կաներուն
Հոգիէն
:
Նե րկաներր,
յոտնկայս
յարգեցին
յիշա–
էոակր Ապրիլեան
Ա
եծ
ԷՏղեռնի
ղոՀերուն
,
երբ
իւօսք
կ՚առնէր
Արամա
յէո
Ա րապեան
յ
Ոգեկոշելոփ
գլխաւոր
նաՀաաակներր,
թա–
փառելոփ
անցեալի
արիւնին
մէք,
մաանա–
նշելոփ ապագան
, որոփՀետեւ
«ամէն
Հա
-
լւսաք
իր
ղափնին
ունի եւ ամէն
մաՀ
իբ
յարութեան
կր սպասէ»
:
Վե
րքացուց
իր
բացման
Է՚^"ՔՐ
արաասանե
լոփ
Ա՝ՂՒ^ ՜
սարղր
Փանոսեանի
«
Հա
յոց
Արեւին
»
քերթուածին
փերքին
տունր
:
Տիկին
Նուարգ
Արշաւիր
Տիլոիղեան
խոր
,/՛"
1՚" ~
նեգ
անմաՀ
Գ .
Վարուժանին
ա ոտասա.
մ ոփ
ար
« կարօտի
նամակր»
, իսկ Բագրատ
էղիա–
ղտբեան
Հարաղատ
թարղմանր
եղաւ
Ա իա–
մանթոյի
ներշնշման
, արաասանե
լոփ
«Մօբ
մր երաղր
» :
Պ . Նշան
Տէր Աաեփանեան
, ղոր կար–
դագիբ
յանձնախումբր
յաակապէո
Հրա
ւիրած
էր Թորինոյէն
բանախօսելու
, կուո.
եւ
Համողիշ
փաստարկոլթեամբ
փերակեն–
ղանացուց
պաամ ական
արիւնոա
ԼՐ^ան
մր , ա րծարծելոփ
Հա յբենաս իրական
ղղա–
ցումներու
կրակր
: Արամայիս
Ա բասլե ան
կարգաց
ողբացեալ
Գեղամ
Բտրսեղեանի
«Գամ
Շ ինո
ղն եր րֆ արձակբ
, Հարաղաաօ
-
րէն աբտայա
յտե լոփ երիտասարգ
Գրա
-
գէտին
փսեմ
ներշնշումն
ու խանգր
: Ա -
պա
, կարգաց
Հատակոտորներ
Գ.
Վարոլ–
մանի
այն
երեսուն
նամ ակն եր էն՝
որոնք
գ ե ռ անտիպ
կր մնան
Գերենիկ
ՃԻղմէ
-
ճեանի
մ՛օա , (Մուրատ
- քիափայէլ
փար–
մարանի
գաս րնկերր
ողբա ցետ
լ բանաս
—
աեղծին)
: Նամակներէն
մէկուն
մէք,
տա–
բա բախտ
քեբթողբ
խորաղղաց բացատ
բու–
թիւննե բոփ
իբ ցաւր
կր յայտնէ
Բատ
լացի
մ եծ բանաստե
ղծ ճիօղուէ
Բարաուշշիի
մաՀուան
առիթով
(1907) =
Ո՚֊րԻշ
նամա
-
կի մր մէք
իր Հոգին
կր թեւածէ
Հայաս
աանի
երկնքին
տակ
, կր նոյնանա
յ
Հողին
Հեա,
կր գոգայ
ու կուռի
Հայկտկանոլ
-
թեան
ալիքներուն
վրայ %
Երգշախումբր
երգեց
«Ողերղ նաՀատա–.
կաց»ր,
«Մաղթանք
ագգային»ն
ու
«Հայր
Մեր»բ
։ իրրեւ
Հովանաւոր
,
փակման
խօսքր արտասանեց
գաղութին
Հոգեւոր
Հովիւբ,
Զգօն
Ծ •վրգ– Տէր
Յակոբեան
,
խօսք Հաւատքի,
խրախուսանքի
եւ
ոիրոյ։
Ջերմօրէն
գնաՀատելի
է
կարգաղիբ
յանձնախումբր
, ոբ աշխատեցաւ
լոիկ
մն–
քիկ , իր նաՀատակ
Հայրերուն
յիշատակը
վեբապբեցնել
Հաւատքով
ել սիրով
;
ԹՎԹԱԿԻՑ
ԱՆՈԻՆՆԵՐՈԻ
ՓԻԼԻՍՈՓԱՅՈՒԹԻՒՆԸ
Անունները
մարգուս
նկաբագիբին
փյ՚այ
ազգեցութիւն
մը ունի՛՞ն
ք
Այ" է Կ.՝Ը."Է տեղական
թերթ
մր, որ
ա–
աենէ մրփ
վեր
տօնացոյցի
բաժին
մը
յատկացուցած
է ։ Եւ ամէն
օր կը կար
-
գանք
օրուան
սուրբին
անունը , պատմա
կան
ծանօթ
ութի ւնւներ այգ
սուրբին
մա
-
սին , անունին
ստոլգաբանոլթիլնր
եթէ
ունի,
այգ
անունր
կրող մարգոց
նկարա–
ղիրը
, եւն.–.
Այս
հ-անօթոլթ
իւննե րէն
երկրորղր
եւ
երրոբղր
շաՀեկան
են , բնթերցողր
րան մը
կր սորվփ;
Օրինակի
Համար,
անցեալները
կարգացի
թէ իտա
կը նշանակէ
«կատար
եալ»
ել սուրբ իտան կոտֆրուա
տը
Պոլյ–
եոնի
(խաշակիբներու
բանաէթեբու
Հրա
-
մանատաբներէն)
մայրն
է ։ Արգ,
Տիւլո–
"էէ
կր գրէ
թէ Կ՚՚արֆրուա
ար
Պույեոնի
եղբայրր
ամուոնացած
էբ քհուբէն
Ա՛ի
թո–
ռանր՝
Արտուի
Հետ : Ուրեմն
կիլիկեան
Հայաստանի
Հիմնագիր
Բագբաաունի
իիուբէն
իշխանր
ֆրանսացի
Աուրբ
իտայի
խնամին
էր :
Այսքանր
միքանկեալ
: Անցնինք
մեր
նիւթին
֊.
Ֆրանսացի
խմբագիրին
նման
ես ալ
գի՜
տած
եմ միեւնոյն
անունր
կրող տիպար —
ներ
եւ տեսած
եմ ոբ նկարագիրի
նմանու^
թիւն
կայ անոնց
միքեւ։
Ցանկ
մր պատ
-
րաստեցի
անուններբ
շարե լով
խառնի
-
խուռն
:
ՅԱԿՈԲ •• Տարակոյս
չկայ
թէ , Յակոբ–
ները իբենց
թի՚–"վը
գերակշիռ
գիրք մը կը
գրաւեն
մ եր ժողովուրգին
մ էք : Ի՛՛նշ
է
պատճառր
: թերեւս
ա յգ անունով
երեք
սուրբերու
գո յութիւնն
է •
Յակոբ
նա - ՝՛
Հապեա
, Յակոբ առաքեալ,
ՏակոբՄծրնայ
;
Հա յրապետ
:
^
Յակոբներր
կամքի
աէր , գործի
րնգու– ,
նակ
մարղիկն
են , միշտ
կը յարգուին
ի -•
բենց
շռւրքիննեբէն
: թ՛աղական
եւ Հոգա–
ւ
րարձու
րլլալը աեսակ
մը մենաթորՀ
է ի–
րենց Համաբ
% Երեք աիտղոսներր.
Յա
-
կոբ աղա,
Յակոբ
էֆէնտի
, պաբոն
Յակոբ
կբ յարմ արին
իրենց
:
ԳՐԻԳՈՐ
Եկեղեցասէր
, պարկեշտ
եւ
վստաՀելվւ
մարգիկ
են : կրնա^
մեծ
ղու -
մարնեբ
վսաաՀիլ
պատուական
Հա
յր
սիններ
են :
ԿԱՐԱՊԵՏ
ԽոնարՀ
,Հեղ եւ
քաղցրա–
բարոյ
մարգիկ
են : Մեծ
լողունակութիւն
ունին
առեւտուրի
մէք։ կաբապեաը
Ո՛ու -
սերուն
մօա,
Հայր
կր իսոբՀրղանշէ
: «Հա
տին կարապեա»
;
ՅՈՎՀԱՆՆԷԱ,
ՊՕՎՈԱ , ՊԵՏՐՈԱ
Աշ–
խատասէր
ել կեանքր
սիրող են , կր
ձգտին
կեանքր
վայելել
իբ բոլոր
կողմեբովր
յ
ՄԱՐԿՈԱ, ԿԻՐԱԿՈԱ—
Մեծ
ճիգ
մր
շեն
րներ
փայլելու
Համար
: կր
գոՀանան
աոօրեա
յով
: Երքանիկ
են երբ պղաիկ
տն
տեսութիւն
մր կր ստեղծեն
;
ԶԱՐՄԱՅՐ
,ՆՈՐԱՅՐ,
ՀՐԱՅՐ,
ՐԱՅՐ
Վերքին
ծայր
ճարպիկ,
պարկեշտ
մի քո ցնե բուն
կը
գիմեն
նպատակին
Հասնելու
Համ ար
գրամ ասէ բ շեն , ուստի
Հարուստ
չեն կր -
նար
րլլալ
:
ՀՐԱՆԳ,
ԵՐՈՒԱՆԳ,ԵԳՈՒԱՐԳ-Հա–
մակրելի
, գրաւիչ
ղօրոլթիւն
ունին։
Հա–
անոնց :
Ընտանիքի
ել օբինակելի
ամ ու
-
ԺԻ
-
բոլոր
իրենց
Ւ
՚"յց
ճոյք
մլթ է իրենց
լթկե րութիւնր
:
ԽԱՋԻԿ
կատակաիսօս
եւ գուաբճա
-
սէր են, սակայն
թեթեւամիտ
Րչլալու
Համբաւը
ունին։
թերեւս
սէսալ
Հաոկցոլած
են
իրենց
ղո ւաբճա սիրո ւթիւնը
շփոթելով
թեթեւամտութեան
Հետ
:
ՎԱՀԱՆ
-
Բաք
եւ ասպետական
ոգի
ունին : Բարեացակամ
եւ ղոՀաբերուող
են :
ՎԱՐԳԱՆ
-
Հակառակ
մեր
աղգային
ամէնէն
մեծ
Հերոսին
անունր
րլլալուն
,
մեծ
վարկ
մր չի վայելեբ
մեր
ժողովուր
ղին
մէք։
Նոյնիսկ
Նիկոմիգիոյ
շրքանին
մէք
իր առաքին
վանկր պատրուակ
ծա .
ռայած
էր անթորՀ
բառաէոաղի
մ ր ։ Կ՝ ը -
սէին «Ասիկա
վաբգան
բան
է,
վարղան
ապրանք
է» :
ՏԻԳՐԱՆ
Գիտակիւթիւնր
ունին
ի -
րենց
մեծութես՚նր,
կր նետուէն
այն
աս–
պարէթերբ,
մտաւոբական
, վաբշական
,
առեւտրական
ուր կարելի
է անուն
մր շի
նել,
եւ միշտ
կր յաքո ղին %
ԶԱՐԵՀ,
ՇԱՒԱՐՇ–
Կր խրաշին
մէ .
քակութենէ
: Կր ձգտին
գէպի
րարձրը
;
իրենց
նախասիրութիւնն
է
մտաւոյւական
եւ ազատ ասպարէթերր։
Բիչ անգամ
ա -
• ռեւարական
:
ՄԻԲԱՅԷԼ
, ԳԱԲՐԻԷԼ
Համեստ
ա
-
ռեւտբականներ
եւ արՀեսաաւորնեբ
են ,
լթտանեսէր
: Հաճոյքը
կր գտնեն
լթտա
-
նիքին
մ էք իրենց իննե րով
շրքա պաա
ուած :
ՅԱՐՈՒՒԻՒՆ
Ա իրուած
անուն
մլթ
է : Գարնան
նազիկի
մր պէս
կենսուրախ
:
Ապագային
կր նային
յոյսով
:
ՀԱՅԿ •
Գժուար
է սաՀմանել
իբենց
նկարագիրր
: կամ
աւելի
ճիշգ այգ
անու
նր շէ կրցած
որոշ նկա րագիր
մր գարբ
-
նել իր ենթականեբուն
, իսկ եթէ անպատ
ճառ պէտք
է գլիաւոր
գիծ
մր
գտնել
,
սիրոյ
մէք շատ
եռանգուն
են :
ԳԷՈՐԳ
Այս անունր
կբնայ պարծե
-
նալ
իր զէ՛նքի մարգերով;
Աուրբ
Գէորգ
զօրավաբ
, Գէորգ
Աարղպետունի
,
Գէորգ
Ջավուշ
:
ԱՏԵՓԱՆ, ՄԱՀԱԿ, ԱԱՐԳԻԱ–
Այո
ա–
նունն
երն
ալ շեն կրցած
որոշ ո ւզզո
ւթէւլն
մը տալ
իրենց
ենթականեբուն
:
Ներկայա–
ցռւցէթեբ
ունէն
ամ էն տեսակ
ասպարէ
զի , ամէն գասակարգի
մէք,
մեծ
մտաւո^
բա կանէն
մ ինշեւ
գեղքուկր
, մեծ
առել
-
տրականէն
մինչել
պզտիկ
բանուո բ ր :
ԱՐՏԱՇԷԱ, ԱՐՇԱԿ, ՏՐԳԱՏ
,
ԱՇՈՏ,
ԱՄ ԲԱՏ
•
Այո անունները
կուգան պաա
մութեան
խորեբէն
ել Հայ պետականու
-
թեան
գրոշմր
կը
կրեն։
Այս
անունները
կրոզնեբր
Հպարա
են , իբենք
զիրենք
կը
նկատեն
Հայ ազնուականութեան
մնա
-
ցորղացր
:
ԼԵՒՈՆ՛՝–—՝ Հայ թագաւորներու
Հոյլ
մը
ունի
իր ետեւ , բա
յց օտաբամ ուտ
րլլալով
վերի
անուններուն
Հմ այքր
շփ վայելեր
:
ՆԵՐԱԷԱ,
ԽՈՐԷՆ,
ԵՎԻՇԷ
Կրօնա
-
մաաւորական
գբոշմր
կբ կրեն , վարկ
կր
վայելեն
որոշ գասակարգի
մր մէք :
ԱՆԳՐԱՆԻԿ
Այս
անունր
պիտի
յիշ–
ուի գարէ
գաբ
, ինշպէս
կ րոէ
ծանօթ
երգը
I
ՄԵԼԲՈՆ, ԳԱԱՊԱՐ, ՊԱՀՏԱԱԱՐ
՚ – Կը
փա
յլին
էր^^ց
առաաաձեոնոլթեամբր
Հետեւե
լով
իրենց
նախաՀա
յրերու
որոնք
Մ անուկ
3 է՚սուսի
այցելեցին
առատ
նը–
ւէբներով
:
ԱՒԵՏՒԱ
•
Իրենց
կոշումն
է
լրաղբա–
կան ասպարէզր
: Մ իշա բաբի
լուրեր
տա
-
ւոլ Հետամուտ
:
ԱՌԱԲԵԼ՛
կոչուած
են կաբեւոբ
գեբ
մը կաաարելոլ
աշիարՀի
մէք :
Այ^ԱՄ
Այս անունէն
մածուն
կը Հո -
տի
:
ՆՇԱՆ
՚
կոչուած
են Համայն
մարգ
-
կութեան
բարի
օրինակ
ծառայել։
Աաիպ–
ուած
են քրանիլ
իրենց
տիաղոսը
աբժե
֊
ցնելու
Համար
յ
ՆՈՒՊԱՐ՛
Փաշա
ըլլալու
արժանի
են :
ԳՈՒՐԳԷՆ
, ԲԱԲԿԷՆ
, ԱՈՒՐԷՆ
, ՌՈՒ
-
ԲԷՆ , ԱՐԱԷՆ , ԶԱՒԷՆ
—
Շքեղ
անուններ
են , խանութպանները
իրենց ապառիկ
ապ
րանք կուտան
առանց
վե բ ա պա
Հ ռ ւթե ան
յ
ՀՐԱԶԵԱՅ
Այ՛* անունը
միշտ
շէ
յա
քոզած
լաւ
լթարութիւն
մր րնել
իր են -
թականերուն
մէք՛. կան
Հրաչեաներ
որոնք
Հրա թայ
թն
:
ԲԻՒԶԱՆԳ
Լո
՚-Րք
եւ ծանրագլուխ
են ,
ճիշղ գատողութիւն
ունին : Գիտեն
զանա
զանել
սեւն
ու ճեբմակր,
շաբն ոլ
բաբին։
ՐԱՖՖԻ
Այս անունր
պարսկերէն
է -
Մեր մեծ վիպասանը
զայն առած
է
իբրել
կեղծանուն
, յետագա
յին
իրեն
Հիացոզ
-
ները
զայն որգեգբած
են իրրեւ
անուն
:
Այս
անունր
կրոթերր
գ ե ո
երիտասարգ
են , ամէնէն տաբիքռտր
27ր
չ՚^՚եց՚նիր
, ո -
բով կարե լփ չէ արտա յայտուիլ
իրենց
նը–
կարագի
րին
մասին : Փարիղ ծնած
Պարսիկ
նկարիչ
մը կա
յ Ռաֆֆի
անունով
:
Ա եր
ղաթակւՍՀար
թաֆֆէն
ասպարէղ
իքն-ելէն
ի վեբ
կր կոչուի
Րաֆֆի
տր Փերսան
:
ՎԱՐՈՒԺԱՆ
Շաա
աւելի
նոր է ; Այս
անունր
կրոզները
կը խոստանան
ղգա
յուն
րլլալ
ինչսլէս
իրենց
մեծ
Հայրր
եւ
անույ–
նին
Հի՚քնագիր
ր
յ
ՎՐԷԺ • Նորելուկ
անուն մրն ալ այս է ;
3 ա յտնի
է ոբ գէււրագրգիռ
պէտի
րլլան,
աարճանակը
մ իշա պատրաստ
գրպանին
մէք
֊.
ԱՄԲԱԿՈՒՄ
, ԱԲԻԱՈՀՈՄ
-
Ւըենք
զի–
րենք
յոգնած
զգալով
ասպարէզէն
քաշ
-
ուած
են : Գիտեմ
որ շատեբը
պիաի
խլթ–
գան
,եո ալ պիտի պատասխանեմ
թէ
կան
շաա
լուրք կարծուած
բաներ
որոնք
աւելի
ծիծագելի
են քան թէ այսպիսիներր
:
ՎԱՀՐԱՄ
ՄՈԱԿՈՖԵԱՆ
ՒԳԱ
- ԱՐԳԻ
ՀԱՆԳԷԱԸ
Ռուսական
օփեբա
յի ծանօթ
երգիշ
Ներ–
սէո Վուկասեան
, որ մեր
Հանգէսնեբին
մ ասնա կցում
էր Հայկ. երգե րով
,
մ եռաւ
վերքփն պատերազմ
ից ետքը ;
իր
կինր
Ւգա
- Արգ,
նոյնպէո
ռուս
օփերա
յի երգիշ,
ռուս արտիտսնե
րի
եւ
երաժիշտնեբի
մասնակցութեամբ
, շարու—
նա կում
է տարին
մի քանի
Հանգէ սնե ր
տալ։
Անցեալ
աթան,
Ւգա
~Արգ
ներկայ
լինելով
կո՚էկասեան
երեկո
յ թ ի ն ել քեբ
-
մապէս գնաՀատե
լով
Օր •
Ալիս Գավէգ
-
եանի
էոմբի պարերր,
Աայիս
՛ձին իր երե–
կոյթին
ՀբալիրեԼ
է նաեւ մեր այս պա
րա
էսումրր
:
Եթէ
չեմ
սխալլում
, Փարիղի
մէք ա
-
ռաքփն
անղամն
է , ոբ Հայկական
մի
պա–
բախումր, բաղկացած
թորՀալի
պաբու
-
Հիներից
պիտի
մ ասնակցի
ռուսական
նեբ
կա յացման
մր, ի ներկայութեան
բծախլթ^
գիբ Հասարակութեան
;
ի գ ա
- Արզի նեբկա յացման
առաքին
ա–
բաբին
, ռուս
կարող
ղե ր ա ս աննե ր , նր -
ւագախմրի
լթկերակցութեամբ
տեսարան—
ներ
պիաի
ներկա յացնեն
«Գէ յշա
» ,
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
Կ Ո Ի Զ Ը
« Պաէսալր
», առանց
ճիչ մը
Հանելու
բեբնէն
, առաւ ապակէէն
կտորը , գե՜տէ՛ն
նետեց
, վրան կոէսկրռտեց
եւ կտոբ
կտոբ
ըրաւ։
Յետոյ
նսաաւ
անյենարան
աթոռա–
կե մը ՛էրայ։
իյոշոբ
արցունքներ
կը
կա–
թէէն
անոր աշքերէն.
լռիկ
մնքէկ
կուլար
Հէք սասլաաոգյլ
,առանց
կծկում
մր
ցոլցը–
նելու
գէմքէւն
վրտյ. արցունքի
Հատիէ^ւե–
րր շարունակ
կիթային,
թրքելով
անոբ
եբեսէն
մագագաթագոյն
մոբթր
;
Նոյն
պաՀուն
յաճախորգ
մր նեբս
մբ–
տալ
խանութէն
եւ , տեսնելով
կումիկէն
այգ
ողո
բմե
լի կեբպա րանքր
, Հարցուց
,
Խեր
րլլայ,
կումիկ ախպար
:
կուղբ
ելաւ
նստած
տեղէն
, բան
մը չր–
սաւ,
ձայն
չՀանեց
, կեցաւ
խանութէւն
մէ^տեզն
ու ապուշ, ապուշ
եկոգին
երեսն
սկսաւ
նայիլ :
֊ – ի՛՛նշ կայ,
կումիկ,
շրսե՚՚ս^
նշանա՞–
քք՜րգ մ՛եռաւ
:
Այս
խօսքր
ցնցեց սապատոզյը
,որ կար
ծես խելաբերելով,
երկու
ձեռքերով
յա
-
խուոն կերպով
սբբեց
երկու
այտերն
ու
Բան
մ ր չկա
յ , մ բմ ռաց
;
^
Մարգը
ուզածր
առնելով
գուբս
ելաւ
,
քիթին տակէն
մրթմրթալով
,
Աո
գավալյ^լթ
բան
մը ունի
:
Ալ տնկից
ետքը
թնչպէս
ասլրեցաւ
« խամսլուռ
պաէսալր
» : էլիղան
մէկ
էսօս
քով,
ձեռքի
մէկ
շօշափումով
աբթնցու
-
ցած
էբ , Հրաբուէսի
յեզակարծ
սլոռթկոլ–
մի
մ ր պէս
ղուբս
ժա յթքեցոլցած
էբ ա
յգ
զգա թոտ
Հոգիին բովանգակ
եսր ,
գեզեց–
կո ւթենէ ,
մարմնական
վայելԼութենէ
զուրկ
գտնուելուն
աՀռելէ
ու անգարմա
-
նելի վիշար , որ ՛էէ շտե բուն սաստկաղո
յնն
ու էն աւերիթ
է : Իր այգ անակնկալ
փո–
վէոխումի
մ ասին
գրաց էնե բուն
ուղղած
Հարցումնե
րուն
սա խօսքով
մէա
յն պա
-
տասխանեց
կումիկ
•
Բան
մր շէ կանցնի
•
^– Բան
չէր անցներ
. օրէ օր կր
նիՀար–
նաբ անէկա,
այտերր
կր Հալէին
ու ոս -
կորնեբուն
ձեւերր
կր ցուցնէին,
աչուը
-
ներուն
պճլտացող
բոցր
կր մարէր
զգալփ
կերսլով. կռնակն
աւելի
կը շեշտէր
իբ այ—
տուցը։
Գիշեբնեբը,
երբ խանութը
գոցեր
եւ առանձին
մնար , կր Հանուէր
, շասլիէթ
ալ
կը Հանէր , ել ձեոնեբովր
շարունակ
կուզը
կր շօշափէր.
կր քերթէր,
կբ սեգ–
մ էբ՝
գայն անՀեա
լթե լու
յո յսի
գե րագո
թ
ճիգով
մր, բայց
իր աշխատանք
տւելփ
կը
սաստկացնէր
էբ Հոգեկան
չարշարանքր
,
սէրտէն
Հատնում
ր կալելցնէր։
կռնակին
վրա
յ կր պառկէր
գետինր
, քանալով
էր
ծանրութեան
տակ
ճզմել
, ճմլել
գժոխա—
յին այգ
ռւռուցքր,
որ իր կեանքը
կըէսոբ–
ս։ակէր
ազիուսէ քի կե րպով : Ջէր յաքոգեբ
յ.
Ա յն ատեն
յո՛ սաՀատութիւնն
իբ ծայ
-
րագո
յն ասաիճասին
Հասաւ. առաք
գոնէ
կամք
մը ունէ ո ա յգ ագէտ
քին
առա
քքն
առնԼլռւ.
Հէւմակ
ա գ ալ կր
սլակսէր–
Խանութին
մէք սրտամորմոք
լքում՛
կր
տիբէր. տակն, ու վրայ
էր ամէն
րան.
ա–
լիւբր
լուբիային
խառնուած
, սոխը
ձիթա–
պտուգին
մ էք ձգուած
, ել
ա յււ
՛սմ
էնր
թանձր
փոշիով
շազապատռւն
:
Յ՚սճա
-
խոբղներր
միշտ անկիւնը նստած
կը
զա
նէին
կում իկր,
գլուխը
կուրծքին
կռթն
-
ց ո ւց ած , աչքերը
գետին
յառած
, յուսա
-
Հատոլթեան
արձանը
ներկայացնելով
էբ
ներս քաշուած
կուրծքով
ու ՚՝գուբս
ելած
կռնակով՛. Բէչ
քիչ Հեռացած
էին
տնկից,
արգաՀաաախառն
զղոլանգ
մը
՚լգալուէայգ
ազաոտութենէն
ու խեղճութենէն
:
Օր մ՛ր տեսան,
որ խանութր
ալ
չէբ
րացուած.
ղարկին
ձայն չկաբ,
ստիպուե–
ցան կոտրել
յ
Նեբս
մ տան
,
^խամ
սլուռ
պախալր»
պառկած
էբ ղետէնր.
Հէն
բզկ–
տուած
անկողնէ
մր վբայ,
անշոլնշ,
ան -
շարժ։
Ազեէսարշ
բան
էբ :
Վեր
առին վերմակր
ել յետ
լթկրկեցան
պարզուած
տեսարանէն
:
«Խամպուռ
պախալր»
երեսի
՛էրայ պառ
կած
էր մերկ,
ել գուբս
ցցուած
կուզին
վրայ
աՀռելի
վէրքեր
բացուած
էէ՛ն։
Բժիշկ
մր վազցուցին
: Ա ա՝
յետ
քննու
թեան Հաստատեց
, թէ կումիկ
մեռած
էր
էբ փէրքերէն
:
Ոչ ՚ բժիշկր
կը սէսալէբ :
.կումիկ
սրտին
ցաւէն
մեռած
էր :
Ե՛
ԱՐՄԱԲԷՀ^ԽԱՆԼԵԱՆ
..(Տ եւ
վերք)
Fonds A.R.A.M
