Հ 8 Ա Ռ Ա Ջ »
ՖՐ. Կ. ԻԱԶԻ ԳԵՆԵՁՕՆԸ
րորեան
,
Ամերիկայի
ՀՕՄ
էն
կեղր.
Վարչութեան
աաենասչե
֊*
աուՀին
,որ ԱՆՋԱյէ
ղորէէերով
կը չրԱ,
Արեւմ՚աեան
Եւրոսչա
ե լ ՄԷՍ՚ն
Արեւելք
,
հիւրն
էր կիրակի
օր Ֆ՛ Կ՛
հյաչյի կեգր.
վարչութեան
, իր մեծ րնտանիքին
անղամ.
ներովլւ
եւ Համակիր
Հիլրերովյլ
ձք^™
-
սչատուած
:
Փարիղի
չրչանի
մասնաճիւղերոլ
ան -
գամներ
, ե լ կապոյա
Խ ա չվ։ րարեկամնե
-
րու
բաղմութիւն
մլլ եկած
էին
վայելելու
ոչ
միայն
այս մեծ
կաղմ ակե րպո
ւթեան
• աւանղական
ե լ քեբմիկ
Հ իւրաս
իրո
ւթ
իլ -
նլլ , այլ ե լ լսելոլ
եւ անղամ մր եւս
մօտէն
ծանօթանալու
անոր
ղոքծին
:
Տէկէն
.Աերորեան
լաւաղո
յնս
պիաի
կարենար
մանրամասնօրէն
թօսէլ
այգ Գործէ
մա -
սին,
քանէ որ ինքն ալ աարիներէ
է
վեր
իր գործօն
եւ
եոանգուն
մասնակցու
~
թեամր
չատ
մօաէն
, փաստերով
չօչա
-
փելէ թիլերով
տեղեակ
էր
ՀՕՄ
է կաաա
-
րած նախախնամական
ղերին;
էւ
կիրակէ
օր
Աղգ • Տան
թատերասրաՀր
լեցնող
բազմութիւնր
ստացաւ
խօսուն
Համարա
-
տոլոլթիլն
մր, այլեւ
Հէացումուէ
ու
յար
գանքով
ողշունեց
օրուան
Հէւրր
,
էրրեւ
լաւագո
յն ՀռետորուՀ
է մրէ
կեղր. վարչութէւնր
չանք չէր
խնայահ՝
Հաւաքս
յթր
դարձնելու
Համ ար Հաճելէ
եւ
էր
Հիւրասիրութիւնր
ճոխ։
կար նաեւ նը–
ւագ
, սլար ու երգ %
Տիկին
է • Բէւզանղ
Կեգր .
վարչութեան
աստենապետուՀէն
բանալով
Հանգէսր,
ներ.
կտ յացուց
լՐւկերուՀԷ
Աերոբեանբ
, ոբ
աա–
րէներէ
է վեբ
մէչտ րԱալով
կեդր. վար
չութեան
մէչ , էր թանկաղէն
աշխատակ
-
ցութէւնբ
բերած
է դոբծին
ե լ իր բացա
-
•ռէկ
կարոգութիւններով
ամէնէն
յարգելէ
դէմքերէն
մէկն է
4
։^ամեայ
այս մեծ կաղ
մա կե րպութեան
՚. Տէկէն
Աերոբեան
խումբ
մբ
անձնուէր
րնկերուՀէներով,
յանուն
էր
կաղմ ակերպո
ւթե
ան աշ
թելբՀանդիսացած
է ԱՆՋԱյէն,
գէմաւորելով,
տեղաւորե
.
չով եւ բոլոր
անՀրամեչա
աշակցութէւնբ
բնծա յե լով
երեք Հաղարէ
աւելէ գտղթտ
-
կան
Հա յբենակէցնե
բուն
Գեբմանէայէն
,Ա–
մերիկա
փոխագրուած
է
1
իսկ
Լիսթէ սոնատէն
մէշ
փոթորկայոյղ
Հոգէ մր դրաւ ։
ք^՚մ՚էչ
թերթ
մբ, «Ավանթէ»
կբ գբէ
Հ՝Բիչ չեն այս Հայ աբուեստադէաէն
յատ–
կութէւենեբր։
Ր. Պետրոսեան
ամէնէն
ա -
ռաշ լալ ղէտէ
«թուչ^եբու
իսնգիրբ
, ինչ -
յղէս յայանեց
Սքաոլաթէէ
(երկու
սոնաա)
ե լ Ո-ավելի
(օնաէն)ի
մէշ՛.
Այս
երկու
դոբծերր
մեղէ յայտնեցէն
էր արուեստա
-
գէաէ ճաչակբ
;
Թ՜երթբ
մեծ գնաՀատանքով
կբ
խօսէ
նաեւ
մէւս
կաորնեբուն
ե լ
իյաչատուբեա–
նէ Թոքաթա
յէ
նո ւադո
ւմ էն
մ ասէն
յ
Խ
՛ՆախագաՀ
լնկեբուՀէն
իբրել
սեղանի
կառավարիչ
ՀետղՀետէ
խօսք տուաւ
ներ
կանե րունւ : Ա. խօսողբ
Տիկին
Մ
իսաքեան
իր կարղին,
Տէկէն
Աեբորեանէ
ծանօթա
-
ցուց ներկաներր
, էբրեւ
մեծ
լնտանէքէ
մր անգամնեբբ
, ոբոնք
անսեթեւեթ
, սր -
աաբաց
եւ պարղ բնկերակցութե
ամ բ
ամէն
անգամ
կուղան
բոլոբոլիլ
Մէութեան
չուրշ
, եւ էբենց անվեբապաՀ
աշակցու
.
թեամբ
կ օգնեն
անոբ
րոլոր
ձեոնարկնե
-
րուն
:
քցօսեցան
ՀետղՀեաէ
Պ.
Շ՛ •
Նարդունէ
,
Վ՛
Մելէքեան
, Հ .Աամուէլ,
& • Մէսաք
-
եան,
Տօքթ. Կէլէկեցէ
, Մ . Գռւյումճեան
,
Տէկէն
Հոէփ.
իփէկեան,
Տէկէն
Ա. Տէր
Գաւէթեան,
Տէկէն
Տ– Սերէնկէւլեան,
Պ՛
Պ– Զ՛ Մէնասեան
եւ Ռ •
Թաղէոսեան
,
ոբոնք
չեչտեցին
ՖբանսաՀա
յգագոլթէն
կէնե բու
այո կագմ ակե րպութեան
25
աա
րին
Լ րու
անխոնշ աշվսատանքբ
,ոչ մէա յն
էբրեւ
րարեդործական
մէութէւն,
այլ ե լ
մէւս ՝ բոլորբ
.
կ րթական
, առող^ապա
-
Հական
, մչակութայէն
եւն՛ : Իր նպատա
-
կր եղած է նաեւ
ՀայուՀին
վաբմեցնել
Հանրային
կեանքէ
:
կապոյա
Խաչէ պաբմանուՀէնեբու
խում
րր էր գեղեցիկ
պարերով
Հաճելի
վայելք
մբ
եղաւ
։ Թէ մենապաբերբ,
թէ
խմ բա
-
կան պարերր
ճկուն եւ կչռուած
չարմոլ
-
ձեւեբով
,
շեբմ ապէս
գնա Հաա
ուե
ցան
ներկանե
րէն ։
ՏոՀմիկ
երդեր
կոմիտասէն
, Ալէմ չաՀ
էն
ե լ
Հա յաստանէ
նոբ Հեղինակներէ
ղովտ
-
ցուց էն
Հա յրենա կարօտ
մեր
սիրտե բբ
;
Տիկէն
Ա - Բալուեան
, Տէկէն
Գ • Մ ուբաա
եան , Օր. Ա– Գավէղեան,
Օր՛
Շաքէ
Պէնկեան,
Ալֆոլռէիլի
Նոբ Աեբունղէն
Օբ՛
Ուսաուլիկեան
եւ Պ • Հբաիկեան
երգեցին
փունշ մբ Հատլնտիբ
եղանակներ
մեբ
գաչտերէն
ե լ լեռներէն
,
կր1^ապատկելով
խանգավաոութէէնբ
:
Վ;երշին
իսօսքր տբուեցտլ
օրուան
Հէւ -
րէն,
լ^կեբոլՀԷ
Զապէլ
Աեբորեանէ
, ո– -
բուն բանա խօսութէւնր
սլէտք էբ ոբ ամ -
բալ^ութեամ՝բ
կարենայինք
տալ
այստեղ
;
Ափսոս որ էբ էն^Փւարուիւ
, նե ր ^ չո ւած
,
Հաւատքով
, սէրով
ե լ յո յսով
բա բա իսուն
այդ
խօսքերբ
Հ ամ եմ ատա
բաբ
փոքբ թէ -
ւով
ներկանե
րր մէա
յն վա
յե լեց էն ; Գբմ -
ուար թէ ճաււ մր րլլաբ
այնքան
բովան
-
գակալից
էբ էմաստով,
այնքան
ոգեչունչ
էր թո-իչքով
եւ այնքան
սաՀուն
էր գե
—
ղեցէկ
Հայերէնով
։
ԸնկեբուՀին
տուաւ
նաել
թիլեր
, մաս -
նաւո բարաբ
կրթական
մ արդին
մէշ,
Պէյ
րութի
ճեմարանէն
, մինչեւ
Տունասաանէ
կամ իբաքէ
դէւղերուն
մէշ բացուած
դպ–
րոցներու
, որոնց
Համ ար մէա
յն ՀՕՄ
քա
նէ մբ մ էլէոն
տոլար յատկացուցած
է էր
տարիներու
յամ առ աչխաաանքէ
լնթաց
-
քին ..
Տէկէն
Աերոբեան
վեբշացոլց
իր
խօսքե–
բբ իսանգավառ
ծափերու
մէշ ,
պարղելով
Հայուն ապագան,
Հաւատքով
ե լ խան
-
դաղատանքով
:
ԸնկեբուՀԷ
է. Բէւզանղ
բոլորին
կողմէ
ովշեբթ
եւ յաշողութիւն
մաղթեց
Հիլրէն
ԳԱՂՈհԹԷ ԳԱՂՈՒԹ
ԳԵՐԵՆԻԿ ԵՊԱ– Փոլաաեան
, Անթէլէա
-
սէ
Հիառանղալոբաց
վաբմարանէ
տեսու
-
չր , օդանաւով
Պոլէս Հասած
է , քանէ
մ լ։
շաբաթ
էյղէպաոս
մնալէ
ետք;
Պոլսոյ
մէչ
՚^է՚-ՐԸ. պէաէ
բ լ լ ա յ պատրիարքին
։
ՊՍԼԱ ՍՏ պաարէաբքէն
այցե լած
է Աոբ–
քէ (Անղլիա)
եպիսկոպոս
Աիրիլ
Կարպէթ
բնկերակցութեամբ
Անկլիքան
մաաբան
ե–
րէցէն
ե լ իր Հետեւորդ
սարկաւագէն
։ ՜
Տեսակցութիւնր
տեւած
է քառասուն
վայբ
կեան , եկեղեցական
իսնգէբնեբոլ
չուրշ
:
Մեկնելէ
առաշ աղօթած
է
եպէսկոպռսբ
Մ այբ
եկեղեցւոյ
մէչ :
ԱՐԺԱՆԹԻՆԻ
՚Բորաոպա
քաղաքէն
գա
ղութէ
վաբչութէւնբ
կոչով
մր կբ
Հրաւէ
րէ մոգովուբդր
աշակցէլ
նէւթապէս
ե լ
բա րո յապէս
, գպբռցբ
սեփական
էէնքով
մբ օմտելու,
եկեղեցին
բաբեկարդելոլ
,
պաչտօնէ ութեան
վիճակբ
բարւոքելու
լ
ղպբոցներ
բանալու
Համաբ
եւն՛ ;
ԻՆ՚ԲՆԱՇԱՐԺԻ
արկածի
մը Հետեւան
-
քով Պուէնոս
Այրէսի
մէշ մեռած
ենՏիկին
Աննա կբպօեան
(Այնթապցի)
եւ իբ զա -
ւակբ՝
Աուրէն
Կբպօեան
։ Աուրէն
կը մաս
նակցէր
ծանրութէւն
վերցնելու
եւ
ըմ րշա.
մարտէ
ճէլդեբուն։
ՏԽՐՈԻՆԻ
Ընկեր
Մանուկ
Պարսամ
եան մեռած
է Մոնթէվիաէոյէ
մէշ–.
Րնէկ
Աերաստտցէ
էր,
48
աարեկան
, է լ^են
Հա–
մտր յեղափոխական
Մուրատէ
կեանքը
խանդավառութեան
անսպառ
ագբէւր
մրն
էր
՜ Րր ^արստութէւնը
յատկացոլց
կու -
սակցական
ե լ Հանբա
յէն նսլատակնե
բու
յ
ԻՐԱԲԻ
քաղաք,
մողովփն
ատենապետը,
Բմէշկ
Հրանա
իղմիրլեան
\յ ւրոպա
եկած
է
Համ աշխարՀայէն
դպրոցական
ա -
ռող^ապաՀական
Համամոգովէն
մասնակ
ցելու
Համաբ
X ժռղուինեբը պէտէ տեւեն
ե–
բեք
ամէս։
Բմէչկր
պիտի
ուսումնասիրէ
աչակերտութեան
Համ աբ
չին ուած
Հէւան–
դանոցնեբր
ե լ դսլբո ցական առող^ապա
-
Հութեան
ուբիչ
նորութէւննեբ
,էնչսլէս
կը
գրէ
<Գո յամ արտ»
:
ԹԱԻՐԻԶԻ
Մելէք
Թանգեան
երգչա .
իսումբը
ե րգաՀանգէ
ս մբ տուած
է քա ^
ղաքին
մէշ՛.
Զ"՛
՚" Հասոյթին՝
վեց
Հագար
րէալէ
կէսբ յատկացուած
է Թար
ուղ է ա -
գէտեալնեբուն
, էսկ մնացեալբ
գաււակա.
Հաբ
Ր աֆֆի
Պ ետ րոսեան
է նուա գաՀ անզ է–
սի գուա
Հասո յթթն
Հետ
(5000
բէալ)
Ա–
րամ եան թատե րաս րաՀ
է
կաՀաւո րման
;
Ո բոշսւած
է գնել
երկու
Հտրիւր
աթոռ
;
ՎԱՀԱՆ
ԹՈԹՈՎԵՆՑԻ
ձեոտգէբներուն
մէկ
մասը անաէսլ
կբ մնայ էր ազգական
-
ներուն
մօտ, –Բէմպբէճէ
մէշ
(Մ • Նա -
Հանգնեբ)
: Խաբբերգցէ
դրագէտբ
ք7Հւ1921–
ին Ամ երէկա
յէն
Հա յաստան
մ եկնած
էբ
ղոՀ
ղնաց
1936^
^մ աքբադո
րծո
ւմներուն»
:
Հա յաստանէն
անգլերէն
նամակներ
գրած
է
ե լ խնդրած
ոբ էրեն
զրկեն
Ուէլեըմ
Աա
-
բոյետնէ
ղործերբ
:
^^^^
եւ փակուած
յայտաբաբեց
Հաւաքս
յթը
ւ
Նեբ կաներ ր ցրուեցան
ե րղե
լով
յ՚՚՚Գ
~
թեբղբ
«Տառաշ
նաՀաաակ»
որ էբ
Ցեղէն
անմաՀներուն՝»
առշեւ ուխտէ
կը
կանչէ
կարծես
մ ա սնա
լո
ր արա
բ Հայ
եր էւտա սար–
դութէւնր
:
ՇՐՋՈՒՆ
ԹՂԹԱԿԻՑ
6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(68)
ԿԱԽԱՂԱՆՆԵՐԸ
Զայնգ
ո՚^լբ մնաց եավբում,
է՞նչպէս
մարեցաւ
, ա չքե բուդ կրակը
ո՞ւր
գնաց
եավբում
, է՞նչպէս
մարեցաւ
...
ԳIII
ւ։ ա ււլ Ա իոաք աչուգ էր , եւ կբ պատ
մեն թէ , էր կախազան
բարձրացած
պա
-
Հուն, եբղած
է էր սրտառուչ
երդերէն
մէ
կը
որուն
յուղմունքէն
սարսռացած
են
նոյնէսկ
գէնքբ
շբշապատող
զէնուո րնե .
րր ՝. կը պատմեն
նաեւ թէ իր վեբշէն
խօս–
.^եբով յայտնած
է ոբ էնքբ
կաիսաղանէ
.արմանէ դարձած
է ոչ թէ այն
յանցանքով
որով
զէնքը դատապարտած
են , այլ անով
էբ մը վրայ
լլբուած
յոյսերը
է դերեւ
Հա
նած է
, ե լ էնքը չէ կաաաբած
էր պաբտա–
կանութիւնր
,
էնքնապաչտպանռլթեան
.գոբծէն
մասնակցելով
Ես վատ
ու թոլլամորթ
գտնուեցայ,
.անոր Համաբ
է որ կը պաամուէմ
:
Այգ սարսափելի
օրը մենք դեռ
չէէնք
Հասած Ատանա , բայց արկածեալները
չէ
ին գագրե
ր
մ եզի խօսելէ
այգ
մ ասին
ԻԼ
.գբեթէ անոբ
բնգվզեցնոզ
սոսկումին
մաս
նակից
կ լնէին
մեգփ ։
Ցաւ1երգ առնեմ՛ . . . կը գոչէր
կէս խե—է
լագաբուած
կին մը, որ կ՚անցնի
, շարգե–
բր կը մոռնանք
բայց անէկա
չենք մոռ -
նար
։
կը պատմէէն
մանրամասնութիւննեբ
,
չէին դագբեր
անդրաղառնալէ
այդ անս
-1
պասելի
անարղաբութեան
վբայ
-. Վէչտով
լՐւղարմացած
կէներ
կը զարթնէ
էն
յան.
կարծ
, աչքեբնին
կր վաււուէբ
ոխով եւ ան
մոռանալի
եռանդով,
1լ բսէիէե թէ
էնչպէս
մէկ
բնտանէքէ
երկու
եզբայր
ու
քեռայրը
կաիսագան
Հանած
էէն
մէմիայն
էնքւլփնք–
նէն պաշտպանած
ըլլալուն
Համար , թէ
նոյն
լնտանիքէն
փոքբէկ
բոյրեբնէն
15
տարեկան
,աեղականալով
էքոզոլթեան՝
կաթուածաՀար
եղած
էբ, ե լ թէ
"՚ յԳ՝
բէւտանէքր
մայր մը ունէր
որ դեռ կ՛՛ապ -
րէր » գեռ կ՝ապբէր
. . .
Ե բ բեմն
շփռթուած
եղերական
դրուադ–
ներէ՝
կբ կարծէ
էնք
թէ
արկածեալները
կր
չափազանցէին
, թէ իրենց
խօսքերը
Հիւանղ
ե լ գեբաղբդռոլած
եբեւակա յու -
թեան
պաուղնեբ
էին, բայց
օտարներն
ալ
կը վկա
յէին
ա յգ
մ ասէն :
Օր մբ խօսելով
այգ
նիւթին
վբայ՝
ել–
բոպացի֊
ՀիւանգապաՀոլՀԷ
մը կը Հա -՚
ւաստէբ
թէ վէչաը արտակաքգ
ե լ աՀո^ելի
եղած
էբ . Հիւանգնեբբ
կր մերմէին
խը -
նամուէլ
եւ վփրաւոբներբ
արէւնոտ
ե լ բա
բախուն
վէրքերու
վբայէն
բզկտելով
կը
Հանէին
վէբակապները
եւ Հեռուն
կը
նեա.^
աէէն. Հէւտնգանոցներու
մէշ
ւէչաագէն
սարսուռ
մը կը մոլորեցնէր
տենգաՀար
-
ներբ
,եւ ամէնքե
ալ մղձաւանշէ
բռնուած
կը կտբծէէն
տեսնել
կա խաղաննե
բ բ :
կո յրեբ
, անկարներ
ե լ անդամաՀատեալ–
Հ
ներ
էսկ փախչելու
կբ փափաքէ
ին ե լ ա–
մէնքն
ալ կր նաիսանձէին
անոնց վբայ,
ո–
բոնք մէկ Հարուածով
մեռած
էէն
արդէն։
Մէնչել
այն օրը ոբ Ա թամ
պօ լէն
լուր ե.
կաւ թէ մաՀուան
դատապաբտութէւննեբը
բեկանուած
են , մէնչեւ
. ա յ դ պաՀը
մո -
ղովուբդը
ասլբե ցաւ
առաշփն
կախազան
-
ներու վչտագէն
յէշատակէն
մէշ , ձբգ -
տուած
ու խելագարուած՝
չէէն
ուզեբ լը^
սել ոչ մէկ ամոքում
, ոչ մէկ մխէթարու
-
թէւն,
էւրաքանչէւրը
մոռցած
էր ցաւբ ե-ւ
Հոգը, անպաբտելէ
ե լ Հաւաքական
գան
-
գուած
մբ յառաշ
բերած
էր որուն
վրգո–
վումներբ
կ՝ ա լե կոծռ
ւէ ին եւ կբ
գրգռուէ
ին նոյնէսկ
յաճաիս մեղ ղ է մ ։ Ու սաբսա
-(
փ
՛՛՛ւ.
հ.Ր ՚ է է " ՚ է է ն որ երբեմնէ
յէմաբութէւ–
նբ չարաբաստիկ
Հովի մը պէս
էլանցնէ
"՛յգ
՚ԼԷՐ՚"Ժ
ղանդուահին
մէշէն
:
իբէկուն
մը ,ռլշ ատեն
կ՚անցնէինք
ա յ ն
տեգէն
ուր
Հա յերոլ
կախազաննեբ
ցրց -
ուած
էին։
Մեղի
Հետ կար
Ֆրանսացի
մը
որուն
եւրոպացիէ
ղդա
յնականութէւնը
ծայրայեղօրէն
տանշոլած
Հէւանգագին
գէւր ա գրգռութեան
մը Հասած
էբ ;
ԶԱՊԷԼ ԵԱԱՅԵԱ՛Ն
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ԱՊՐԻԼԵԱՆ
ԱԳԱՏՕՆԸ
ԱԷՆ
ՇԱՄՈՆ
Մեր Համեստ
գաղու
-
թը՝
այս տարի
եւս Հաստատեց
թէ գիտէ
արմանապէս
յարգել՝
էր նաՀաաակնեբը
՚
(ձկանք ու կը մնանք
աշխաբՀԷ
վբայ»
,
ինչպէս՝ պէտէ
բսէր
զգայուն
բանասաեղ
ծ՜բ , Ժագ
Յակոբեան
;
Շաբաթ
իրիկուն
, գաղութբ
ոաքի
վրայ
էբ
։ Հայկ.
դսլբոցբ
ամբոգշովին
սեւերով
ծածկուած
էբ : Եկած
էին բոլոբ
անոնք որ
դիտեն
յարգել
իբենց
մեռելները,
տարին
գոնէ մէկ օբ միասին
ողեկոչելով
,
Հայոց
գողղոթա
յին
մ արտիբոսներբ
է
Բեմբ՝
սեւերով
ծածկուած
,
մէշտեդը
նաՀատակ7ւերուն
մաՀաբեմբ
շաՀերով
,
լուսաւորուած
: Կբ նախագաՀԷ
ր Հայ
կա
թողիկէ վարդապետբ՝
Հ . Մեսրոպ
:
՜ իր
գրաւո
բ ճառը մեծ տպալոբութէւնգո
բծեց %
Խումբմբ
երիտասարդ
ազշիւկներ
երղե–
ցին՝ վՀանդչեցէք
եղբայբնեբ»բ
պատանէ
շութակաՀար
Գ. Մոլւքեղեանի
եւ
Գիլլաք—է
սըղեանի
ընկերակցութեամր
: Ուղերձ
մ ը)
կարդաց
Նոբ Սերունդէ
կոզմէ Օր– Արմե– \
նոլՀԷ
Ընարէկեան
, <ձԱպրէլեան
Գողգո
- •
թան
» :
Օրուան
դլիսաւռբ
բանախօսն
էբ , Լէոնի՜^
Ազգ • Մ իութեան
քաբտոլգտրբ
, Պ–
Տ.\
Վարմապետեան
, որ պտ րգե ց փասատցիօ–՛,
րէն
Հայ մոգովուբգին
գերակչէռ
գէրՔՐ
Թ՜ուրքիո
յ մ էշ՝
էբրեւ
կենդան
է
ազդակ
մչակոյթէ
: ԱՀա թէ ինչու
, թչնամէն
ու -
գեց բնա^ւշել
մեղ։
Թ^ամէն
կրցաւ
գանէր–
տել
մե ր
մ արմէնբ
, բայց
չկրցաւ
ճաո ա -
գայթ
մբ գողնալ
անոր ստեգծադործ
Հան
ճարէն։
Մեր պարտքն
է աւելէ քան
երրեք
տոկալ
ե լ ւէառ սլաՀել
նաՀսւտա1լներու
յէ–
չատակը
;
Տետոյ
սուգէ ու մաՀուան
պատկեր
մբ։
Տասնեակ
մբ վաքրէկ
ազշիկնեբ
,
ճեր -
մակ
Հագուած
եւ չաՀեր
բոնած
,
բեմէն
վբայ
խա
լա բ էն
մ էչ
, անմ
աՀն
կոմէաասի
վ
Տէր
ոզորմեա»ն
եբւիեցէն
, խոր տպաւո–
բութէւն
ձղելով
յ
ՄԱԼԱԹԻԱՑԻ
ՏԽՐՈԻՆԻ
ՎԻԷՆ՛
Աոլրէլ
21/՛^ »
Հալաաաւոբնե–
րէն
մէկն
ալ յանձնեց
էնք օտաբ
Հողին ։
Ո՞վ չէբ ճանչնար
Րալոլցի
կէրակոս
Պերճ–
եանր,
Մարսէյլէն
Պէլֆոռ
եւ Մէշէն
Ֆը–
րանսա
յի
մ
էչ :
Ոզբացեալ
կէրակոսն
ալ Ապբէլեան
սե
րունգէն
էր : Մ անուկ
Հասակէն
մնացած
որբ
, գէսլուածուի
մ՛ը էլ ազատէ
ե լ մամ՛ա
նակ մը կբ մնայ
Թուրքէ
մը քով։
Տետոյ
ազգականէ
մ բ մէշոցալ
կ՝աղատէ
եւ կու
գան Խարբերգ
, Աուրէա
, եւ
վերշապէս
Ֆբանսա
։ Մ էնչեւ
Բ . Աչիսա բՀամ ա
րաը
1լաչխատէբ
գործարանի
մը մէշ։
1939 " ՚ – ,
ռաշէն
ղօրակոչին
ւլինուոր
էր
կրբնոպլի
կ ո գմ բ ։
Պաաեբաղմի
լնթացքին
այլեւս
ղործա–
րանբ չա չխատեցաւ
: Ոաքի
վրա
յ
գո
րծ
է լ լ ն է բ ։ իբ ճարպիկութեան
շնորՀիւ
օգ -
տակար
եղաւ չատ
մը Հայերու,
նիւթա
-
պէս եւ բաբո յապէս
;
Պատասխանատու
անդամ
էր Հ. Տ • Գ • մաբմնի
եւ ՝երբ «Խա–
մակ»
ակումբբ
ձղեցէնք
, իր
բնակարանբ
մեր տրամադրութեան
տակ
էբ։
Հա
յրենա–
սէր
եւ ղոՀաբերոզ
, յաճախ
կբ վիճէր
Հա–
կտռակո րգնե րու
Հետ։
Կբ Հաւատար
բռ -
նապետութեան
աասլա լման
ե լ ագատու
-
թեան
յաղթանակին
: Ա էչա
ներկայ
եղած
է մեր բոլոբ
ձեռնարկներուն
,
նէւթապէս
՛եւ բարո յապէս
օգնելով
Գա էակցութեան
,
Հ –Մ՛Ը Մի,
Կապ.
Խաչի,
Նոր Աերուն
-
դի , եւն . : ԱնՀոգ
էր իբ
առռզշութեան
մասէն , Հակառակ
քրոշը
եւ լնկե
րներուն
խբատնեբուն
։
43
տաբեկան
էր ե լ ամուրի
;
Վեբշերս
մեկուսացած
վիճակ
մր ունէր :
Մէրելէ
րնկեր կիբակոս
թոգ այս երկ -
տոզս
րլլայ
փունշ
մր ծազիկ
ընկերներու
ե լ բարեկամներու
կողմէ
:
ԸԹկէր ւքը
ՍՏԱՑԱՆՔ
Ո՞Վ է «ՅՈԻԳԱՅԻ
ՅԱՂԹԱՆԱԿԸ»
գրքէն
Հեզէնակը
։Գրեց՝
Վ. Աարեան։
Յայտ
-
նութէւննեբ
Պ– Գ– Եանէկեանէ
մասէն։
ԹեՀբան,
1953։
Գէն
50
"էնթ։
Գէմել
ՀԱաքօ^ գրատուն
:
Fonds A.R.A.M
