« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ՈԳԵԻՈՐՈԻԹԵԱ՚Օ ՕՐ ՄԸ
ԺԸ՚ Ս ԵԻԻ ՄԷՋ
ԺԸՆԵՒ,
լ Յ ա ռ ա ջ է . ~
Զովցերիոյ
Հայ/չ •
Մ էութեան եւ ժընեւե
Հայ ուսա
նողներու
հրաւէրով, Շ՛ Նարդունէ
ժընեւ
եկաւ
ուրրաթ
,
17
ասլրիլ :
Նաէս Հիւրասէրուեցալ
իրեն
ծ՜անօթ
ոչարսկաՀա
յ
ԱրրաՀամ եան
,
րնաանիքէն
մօա
: իսկ իրիկունը
աեղի
ունեցաւ իր
դա սա
խօսութիւնը
Ք ա ֆ է տը ք-բոքռսփլ/
մէք,
ի ներկայութեան
40 - 50
անձերու ,
որոնց մէք էին, Հայ ուսանողներէն
ղատ ,
ղուիցերիացի
Հայագէտ
պրոֆ .Րոսլէո. Կո–
աէլ, Պ– Հքարլ Փիլէոլո"եան
ԼԱ՝
իութեան
նախագաՀր)
, Պ • Պ –Աարգիս •Բանթար
եւ
^րօնիկ
Փափաղեան
, վարչութեան
ամէ -
նաղործռւնեայ
անղամներր,
Տիկին
Փաս–
տրրմաճեան
ԼԱրմէն
Գարոյի
այրինք
յայանի
նկարչուՀի)
եւ ուրիթեր :
Ուսանող
• Ա իութեան
նախագաՀ
ր Պօ -
տոս
Պեարոսեան
ԼՐմ .)
երեկոյթը
րացաւ
քանի
մը խօսքով
ներկայացնելով
օրուան
րանախօսր I
Ես Հսետոր
չեմ , րսաւ Պ •
Նարգոլ–
նի , բայց
երբեմն
պարտականոլթիւններ
կան
որոնք մեղ կը ստիպեն
ղուբս
ելլել
մեր
ղերերէն;
Տետոյ
պարղեց
Հայկ՛
մ՛շակոյթին կա -
րեւորութիւնր
լթգՀ - աղգեբու
մշակոյ -
թին
մէք ։
թէել
Հած-ու փոքր
ենք»
բայց
մենք
ալ տուած
ենք քաղաքակրթութեան
այն -
պիոի
բարիքներ
, որ կրնանք Հպարտօ -
բէն
բարձր
բռնել
մեր Գէուխր :
Հեոու
մեղմէ
ստորագասութեան
Դգաց ումը
յ
Բաղաքական
պարագաներու
բերում
ով
մենք
ճնշուեցանք
յ֊ողովուրղէ
մը որ մշա
կութային
ոշ մէկ իրական
արժէք
ան՛ի :
Ա՛եր ճարաարաոչետութիւնը
սքանշելիք
մրն է , որմէ աղգուած
են ք՚իւղանղիոն
ել
արեւմտեան
Եւրոպա ; Աեբ
ժողովյրղական
երաժշտութիւնը
աղյլհրու
«,ֆոքլոր»ին
•
մէչ
աւյ էնէն լաւ տեղերէն
մին կր գրաւէ;
Տարիներ
աււաք տեղի ունեցած
մ րցում ի
մը մէք , սե րպիական
«ֆո
քլո
ր»
ր
աոաքին
աեղր ղրաւած
էբ •, ի"կ Հայկականը
երկ–
րորգ;
Ա եբ լեղուն
նոյնպէս
սքանչելիք
մլթ
է : Եո կըպաշաեմ
մ՛եր
լեղուն , որ իրա
ւամբ
1լրնայ
մ՛րցիլ
աե ւէ ուրէւշ
լեղուի
Հետ,
իբրեւ
ճոխութիւն
ելիմաստի
ճշ -
գրտս
ւթիւն ;
« իսկ Հայ կինը,
որուն
գերը անտես -
ուած է մեր պատմութեան
մէք,
լաւագոյն
կինն է աշէսարՀի » :
Հոս
էսանգավառ
ծափեր
ել
ուրախ
.կանչեր : Ա ասնաւորապէս
շատ ուբաէս էին
ուսանողուՀիներր
, է՛սկ պրոֆ - կոտէլ
, ո–
բուն
կինը
Հա
յ ո ւ Հ ի է , ժպտուն՝՛
գլէսով
Հասաատաղան
նշան
ւլլթէր ;
(Արգեօք
ասոր
Համ ար շէ՛^ որ շատ մը
օտարներ
Հա
յ աղքէկներ
կ՚առնեն
,
է"Կ
մ եր տղաքը կրմնան
... ակլոբ) ;
Այս
առթիլ
յարգելի
բանա
խօս
ը սիրո
ւնւ
մանրագէպ
մը պատմեց
, որ
նորութիւնէ
մլթ էբ մեղի
Համար
յ
Կը. "չաամուի թէ մեբ կաթողիկոս -
ները
Հայոց
քաղաքական
կեանքի
աննը -
սլաստ
պայմաններէն
ձանձրացած
ել քար
դերէն
վշաալի՝ կր ղիմեն
Հայր Ա ստոլ -
ծոյ
։
Տէր Ամենակալ,
ղթա՛ ագգիս
Հայոց,
չՄն
բաւեր
մեբ չա ր չա րանքնեբ
ր;
Ա՛ենք
ամէնէն
առաք Հաւատացինք
Բրիսաոսիղւ
՚իարեբով
գուրգուրացինք
անոր գասաա -
սակին
ել Գեղարգին
վրսքյ։
կոտրեցինք
մեր
սուրր եւ աեղր արօր
շինեցինք,
մ
էկ
բերգի. աեղ տասը
եկեղեցի
Հիմնեցինք
ել
մէկ
ղին
ո լորի
փոխարէն
Հարիլր
վանա -
կան պաՀեցինք
; Ալ ին շո՞
լ անտես
էլ առ
նես
մեր աղւլր եւթ ո յ լ կուաաս որ մեբ
թթտմէթերը
մեղ քարգեն
• • .
Հա
յբ Ասաէէւած
յ ՚ ^ ք ե բ ը պռստեց ել
էսոժոռ
ակնաբկր
Հրեշտակապետին
ուղ -
գելով
Գաբրիէլ,
կանչեց
, բեր
ազգերու
տոմ
արը :
Ալ
տոմարին
՛էրայ արագ ակնարկէ
մը
եաք, գարձաւ
մեր պատգամաւորներուն
:
•
ԱնՀ
իմն է ձեր գանգատը,
րսալ, ա–
պիրախա
մի րլյտք;
իմ ամէնակարող
էու–
թենէս
բոլոր
ազգե բուն
րա շխած
եմ շր -
նորՀքներ;
Հայոց
ազգին ալ տուած
եմ ա–
նստղիւա
առաւելութիւնա
մր,գոր
ուրիշ
ոչ
մէկ
՚"դգ
" ՚ ^ է 1 ՚"յ^ է»— ^"՚յ Կէ^ււ ՝• ք^^–
բեմն ընարեցէք
, կամ Հայ կին եւքարգ ,
կամ ոչ - Հայ կին ել խաղազ կեանք.
. .
Րւ մեր պատզամաւոբ
-
կաթոգիկոսնե–
րր վերաղաբձան
նախթտրելով
Հայ
կնոք
^էՐՔ^ԲԸ.
խաղաղութեան
բարէքներէն
;
Ու
մէնչ
մենք,
ուկնգիրներս
, միտքով^
երկու
նժարներու
մէք կր գնէինք
Հայ կի–
նը եւէսաղագութիւնր
, յարգելի
բանախօ–
սը շարունակեց
•
Հայ
եկեզեցին,
ամէնէն
գեգեցիկն է
եւ իր լայնամիտ
կանոնագրոլթեամբ
քա–
ղաքտկրթուած
ազգերու
եկեղեցիներուս
քովր
կրնայ
գրուիլ
: Ուբիթեր
իրենց Ե -
կեղեցէէն
գուրս
փրկութէւն
շեն ճանչ -
նար,
բայց
մենք
կլթգունինք
ոբ ուրիշ ե–
կեղեցինեբոլ
մէք ալ փրկութիւնւ
կայ; կա–
րեւոբր
Հաւատքն է ; Հոգւով
սրտով կապ
ուած
սլէտք է մնանք
Հայ կրօնքին,
որ
գարերու
բնթացքին
, մեզ Հայ պաՀեց
բո
լոբ վտանգներու
մէք ; Պէաք է
շարունա
կենք Հայ մնալ. Հարկ եզած
զոՀոզութիւն–
նեբր
րնելով, ի Հարկին
մեր
կեանքին
գնով
։ Պէաք շէ վախնալ
մաՀէն
,
սիրելի
բարեկամներ
, մ աՀր
անուշ է , րա յց
մ եռ–
նիլ գիտնալու
է ։ Եթէ այս
վայրկետնիս
գիտնա
յէ որ իմ մ աՀովս մեծ բարէք
մ ը
պիտի
բերէի
ազգիս. Հաւատացէք,
րնաւ
պիաի
շվարանէի աս պատուՀանէն
վար
նետուելու
Համար :
. Այսօր
, շարունակեց
էսոբապէո
յուգ
ուած
, ունէթղիրնե
բու
խոբ լռութեան
մէք,
մեր ոտքե ր ր կտրուած
են մեր
Հայրենի
Հողէն
, եւ ապազգայնացման
վտանգին
առքել
կը գանուի
Ափիլռքի
Հայութիւնը;
Ա յս պարագան
պէտք
շէ որ մ եր
ուժեր
ը
քլաաէ , որովՀետեւ
էլա
յ աւելի
կարեւոր
բան
մր, այն է,
մտա յին
Հայրենիքր :
Շատ
մր ազգեր կան որոնք Հոզ ունին ի - .
րենց ոաքերուն տակ, սակայն ոչ մէկ
ար
ժէք կր ներկա յացնեն
ազգերու
լթաանի -
քին
մէք; Ա՝աային
Հայրենիք
է որ մեղ
պէտի
պաՀԷ յառաքապաՀ
ազգ մ ը
ուրիշ
ազգե
բու
կարգէւն :
Հոս,
բանախօսը
քանի մր
Հատուածներ
կարգաց մեծ ո^֊սուցշէն
, իիեթ է ո սՊ է բ պէ
բ––
եանի
1872/5՛
գրուած
մ էկ
գրութենէն
մբ–
տա յին
Հայրենէ՚քի
մ ասին : Ա ենք
պիաի
նախլթտրէինք
որ րանախօսր
շաբունակէբ
իր էսօսքր, որ աւելի շաՀեկան էբ եւ
աւելի
մ ատշելի ;
\^տայէն
Հայրենիքն է որմեզ պիտի
պաՀԷ
Հա
յ ելաւլգ , Հակառակ
մեբ
ցըբ՜՝
ուած
րլ ւա լուն էւ սփիւռս
աշխարՀի • Ասոր
Համար ճիգ պէտք է, մեզմէ
ոմանք
պիտի
բաժնուին
մեղմ է ել պիաի
օտարանան ,
Բ՚"յՅ
ուԻ՚"Ի
մն՚սյ
թ ի լ մը, իր
աղգային
պարտականութեան
ղիաակից՝ որ
պիաի
շարունակէ վառ պաՀել
Հա յութեան քա -
Հր։ Տաճաէս
քանէւ մր սլարտաճանաշ
երի—
տասարգնեբ
կը բաւեն
որպէսզի
կենգանի
մնայ
ագղային
շունչը
գաղութի
մը մէք :
Շ
՚ Նարգունի
վերքացուց
իր խօսքը քա
նի
մ ր
լթ թեր
ցումներ
լթե
լով
իր
«Բաժակ
ի ձեռէւն»
գրքոյկէն
, որ
ներկաներուն
բաժնո
լած էր ձրիարար ;
—- Տոկալ՛
. . այս է մեր նշանախօսքը է
Տոկալ
ե լ աշխատիլ
, տոկալ
բոլոր
գժուա–
րռլթէւններոլ
մէքէն
անցնելով;
Պէաք չէ
լթկճուիլ
ստո րագա
Ա ո ւ թ ե ա ն
զղա ցում
էն
ե ւ նաՀանքականութենէ
, այլ պէաք է աո -
կալ
... (Խանգավառ
ծափեր :
Բանի
մր վայբկեանէ, գագարէ ետք.
Հարցումներ
ո լղզուեց
ան
, որոնց պսէտաս—
խան ելով
շաՀեկան տեգե կութիւններ
ա
ր–
ւաւ
«Հայ - Բո յ ժ » ի եւ նեբկա
յ Հայ լրա
գրութեան
մասին : Այս առթիւ
տեղեկա -
ցանք
նաեւ
«Տառաք»ի
տեղափո
խութեան
սլաբաղանեբուն
;
Ուրիշ
Հարցումի
մր պաաասխտնելով
,
Պ– Նարգունի
Համառօտա/լի
ներկայացուց
մեր
այսօրուան
քանի
մր լաւագո յն գրա
գէտները
է
Երեկո
յ թ ր վերքացաւ կէս
ղէ
շե
րուան
մօա ; Տաքորգ
առաւօա՝
շարաթ, Պ •Նար
գունի
այցելեց
ժրնեւի
պետական
թան -
գաբանր , տեսակցութիւն
պբոֆ
. կոաէ–
լի Հետ , այցելութիւնէ
Լողան եւ
Կէր՚՚՚ԿԷ
առաւօտ
Հ իւբաս
ի րուեցաւ
երրեմնի
Հայկ.
Տան
սաներէն
ատամնաբոյժ
Բիւգանգ Տա–
բութիւնեանի
աշխատանոցին
մէք տ
Երկու
օրուան
րնթացքին
առիթր
ունե
ցաւ
ծանօթանալու
գագութ
էս
քանի մը
անձնաւորոլթիւններուն
Հեա,
միշտ նոբ
խանգավառութիւն
սւռեալծելով ;
Ր
՚ " յ ց
որքա՛նն աաեն
պիաի տեւէ այս
խանգավառ
մթնոլորտր։
Երբեմն
երբեմն
նոր
Նարգունինեբ
պէտք են մեղի է^է–
պէս
Հաւանաբար
միւս
Հայ գաղութնե -
տա\\
ա ո ա ա
է
հ,ԱԲ
Կիբակի
օր գրած
էէ՚եք
թէ՛։
թուրքերէն
«իսթանպուլ
էքսփրէ"»
թեբ֊^
թր վճռապէս կր Հերքէ
«Ենի
ԱապաՀ»ի\
այն
գրգոիչ
քսութիւնը
թէ «Հայկակա –|
նութիւն»
կը քարոզուի
Պոլոոյ
Հայկ– դպ–\
բոցներուն
մէք;
;
ԱՀաւասիկ
խմբագրականին
մնացեալ\
մասր
(16
Ապրէլ) •
5
« Հիմա ոբ
Համայնավարութեան
գէմ
կաղմուած
ճակատր
ցնցելու
Համար՛^
ամենամեծ
վտանգր կր նկատենք
ծայբա–\
յեղ աղղայնական
զղացումներր,
աոնուա–՝՝^
զրն անպատեՀ
եւ երկրավնաս կր գտնենք)
այն
Հրատարակութիւնները
որոնք
ձգտին
թուրք
Հանրային
կարծիքը
ԳՐգՈ
-եէՀ,
փոքրամ ասնո ւթիւննե բու գէմ եւ արուես–
աական
խնղի
րնե
ր յաբուցանել
X
^
Բանի
մր օրէ ի վեր մեր
խմրագրատու–
նր կա
յցելեն
Հայ Հայրենակիցնե
ր ,եւ ՚կ՝ր–
-
սեն
մեզի
« Աենք մեզ այս երկրին
զա– \
ւակներր կր նկատենք
, ա յս
գրօշին տակ
ւ
ծ%անք եւ մեր պաբտականոլթիւններր
ան–
Հ
կեղծօրէն
կաաարելով՝
սլիտի
մեռնինք
-
ա յս գրօշին տակ • Թ՚աւրք շեն անոնք
որ -՝
մեղ
թուրք
շեն նկատեր , ել կամ կր
սլլթ–
գեն թէ թ՜րքութեան
Հեա կապ շունինք
, ՚
Թրքութեան
գէմ կաշխատինք » :
\
Ուրեմն
ազգային
պա րտա կանո
լթիւէ^ւՀ
մլթ է ուշագիր
րլլալ եւ անտեզի վեբա -
Հ
գբումներ
չրնել
մեր
երկրին
այգքան
Հ
կապուած
այս Հայրենակիցներուն
: Թե - ;
րեւս
թե
բթի
մր սսլառման
Համար օգտա— Հ
կար է մեր լթկե րութեան
մթնոլորտր
պղ– |
տորել եւայս կաւք այն կերպով
յարձակո–
^
ղական
Հ րատա րակութէւննե
ր
լթե լ
-. \
Բայց այդպիսի
ելոյթներ
մեծ վնասներ
կր \
պտտճառեն
երկրին : Ամէն ոգքամիտ
մար– •
գու պարա ական
ութ իւնն է տգեգ ամբաս–
՚
տանո ւթիւննե
բուն գէմ պաշտպանել
մեբ ՝1
Հայ
Հայրենակէցնեբր,
ոբոնք
իրենց
գրր– ՝•
պանին
մէք Թուրք Հանրտպետական
քա - ՚–
ղաքացիի
անձնագիրր կբ կրեն ել այս \
^ՐԿբէ^
աւանգութիւնները
իւրացուցած
\
են
իրենց գասաիարակոլթիւնով»
;
5
շԲԻ
ԶՐՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆ
|
Նոյն
թերթին
մէք Հալիա Գվանճ կր գրէ \
Եթէ
իբբ
ԼԲ՚՚՚Գրոզ
մօտէն
տեսած
•
չրլէայինք
Հայկական
Հաստատութիւն
- ,.
ները,
թերեւս կասկածէ
ինք թէ աղգա յնա– |
կան
քարոզութիւն
կր կատարուի
արգա - \
րեւ
Հայկ. վարժարաններու
մէք։
Ա ենք
1
մեր երկարատեւ
«անքէթ»ի
ընթացքին ա– I
ոիթ
ունեցանք
թափանցելու
Հայկ. կըբ - ՛է
թարաններէ
ներս , ել Հոն
չտեսանք
րայց եթէ երիտասարգ
սերունգ
մ ր որկր Հասնի
միմիայն
ա յս
երկրին
օղաակար
րլ լա
լու Համար;
Հայ
Հայրենա–
ԿԷՅ
^^ԲԲ
՚
գիատկցելով
վերքապէս
ա յս ա–
զաա
Հո զեբ
ուն
վրա
յ ապրե լու
ե րքանկու–
թեան
, վճռա բա բ րսին թէ
«"՛Հ
թրքական
Հա յկական դատ
մ ր շի կրնար
խնգրո
յ ա–
ռարկայ
րԱալ » ;
.Ջեմ
գիաեր
ինչ պատճառով,
<(.Հայկ^
վարժարաններու
խնգիր
մը» պճրտկեցին
յ
իրր թէ այգ կրթարաններուն
մէք ծայ
րայեղ
ազգայնական
քաբողռլթիլննեբ
կրլլան
եղեր , թուրք
ղասատուներր
ժռ ~
ղովի չեն Հբաւիրուիր,
աղոց
կ՝արգիլոլի
թուրքերէն
խօսիլ,
կրօնական
ճնշում
կը
կատարուի
,եւն • եւն .:
Ասոնք
ձրի ղրպրաութիւններ
են ոբոնք
պլպլացող
մոմի մր ^շ"յլփ՝ե պէս գաաա -
սլարաուած
են մարելու;
Միայն պէաք շէ
որ
լսենք եւ չթողունք Որմեր Հայ Հայ .
րենակիցներր
գուբ
աեզյլ ամբաստանոլ
-
թեան աակ մնան :
Այս նպատակով
դիմեցինք
շւրա մը Հայ
Հասաատութեանց
վարիթերուն
ել սա
պաաասխանբ
ստացանք
.
Մենք թուրք
Հայրենակից
ենք, եւ ա–
մենաղոյթ
խտիր մր չկայ
թուրք
Հայրե -
նակիցներու
միքեւ;
Մենք ալ այս աղա -
աութեան եւ Հաւասարութեան
մէք կը
քանանք օգտակար
ԲԱալ մեր
Հայրենիքին;
Բացարձակ
սուտ է ազգայնական
քարո -
զութեան
էէերաղրումր ;
Պատրիարքական
փոխանորդ
Արամ
Ա.
քՀնյ - Պասմաճեան
րսալ.
Ւբբ Հայ
Հայ
րենակից
մր ձեզի
րսեմ թէ անկարելի
է
որ այգպիսի
քարոզութիւն
մր
կատարուի
Հայկ. վարժարաններու
մէք; Այս պա -
տասխաննեբր
վաղուան
երիտասարղոլ
-
թեան եւ զայն
մշակող
ուսուց
շռ
լթեան
պատասխանն
են պա
րղա
սլէ
ս ; Թուրք
ու -
սուցիշ
մլթ ալ,որ երկար տարիներէ
է
վեր կը գասախօսէ
Հա
յկ •
վարժարաննե–
բու
մէք, նոթոլթեամբ
րսալ .
Հայկ. վարժարաններու
մէք
այգսլի–
սի փրօփականա
մր չկայ
, եթէ կայ թրր–
քութիւնն է ; Ամբողք
Արտովս կր մ երժեմ
ա յ դ ամբա ստանո
ւթ իւններ
ր :
Ուրեմն
չսլառակտենք
եւ
չ՚լրպաբաենք
Հայրենիքին
այդ աշիաաասէր
ղաւաէթե–
ր ը ։
Մեղք կ՝րԱայ »•
Գումզափռւի
մայր վարժարանի
աես–
շութիւնն ալ պաշտօնապէս
կը
Հերքէ«Ենի
ԱապաՀ»ի
զրպարաութիւնը։
Հերքումը
տպելով
Հանդերձ,
թուրք
թերթր կր գրէ
թէ
ձեռնՀաս
իշխանութիւնր
«քննութիւն
ձեռնարկած
վւոքրամ ասնութեանց
գպրոց–
նեբու
մէք սկսած
ազգայնական
շարժոլ -
մէէ
մ ասին» :
Ուրիշ
թուրք
թերթ
մր, «Աոն
Թէլէ -
կրաֆ» կր գրէ թէ կառավարոլթէւնը
օ .
րինագիծ
մր յանձնած է Ազդ–
ժողովին ,
վ՚ոքրամասնռլթեանց
դպրոցներու
թուրք
ուսոլցիթեբուն
վիճակր
բարւոքելու Հա–
մ ա՛ի ; •
ՈՒՇԱԳՐՈԻԹԻՒՆ
ՄԵՐ ՆՈՐ
ՀԱԱՑԷԻՆ
32, Տ ս6 ժ©
^^^V
^տ^, Ր3քւտ(9)
ԵՐԹԵՒԵԿ
Մեթ-րօ փ ա տ է ։ – Հան–
ըակաււք թ ի լ 26 , 25 , 32 , 48 , 49 - 43 , 42 ,
85 էւ–ա(ւլ& :
%ՀԵՌԱաՏՆԻ
ՆՈՐ ԹԻՒԸ՝
: 86 - 60
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
յուն աք
կալ
^բոնք
մեղի
սորվեցնեն
ՊԱՐԳԵՒ
ՆԻԿՕԼԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
^ՏԱՌԱԶ^Ր
Կ Ո Ի
Զ Ը
կումիկ
՚էեր ցատկեց՝
կարծես
ելեկարա–
էլան թանձր
Հոսանուտէ
մր ցնցուած, ար
եան կոՀակ
մր ելաւ էսուժեց
անոր կապա–
բադոյն
ա յտերր,
աշուլթերուն
մէք գէ։ -
ւա յին
կա յծակ
մը բոցա վառե ցաւ
,
դէպի
ետեւ
լթկրկեցալ
եւ իր
ըրած
լթդոստ
շարժումին
մ էք գնաց
զարնուեցաւ
պա -
տին : Այդ րաէսումր
սուր ճէշ մր
կորզեց
խեղճ տառապողին
կոկորդէն
. կուղր ցա -
լած էբ ե
՛լ
քիչ մլթ ալմորթը
ս կբ թուած
:
էլէզա
, այս անՀեթեթ
այլակեբպումէն
սաբսափաՀար
,ղոլրս
վազեց ել
անՀեա
եղաւ :
^
Հինգ վայբկեանի չափ այդ գիրքին
մ էք
մնաց
<ձխամ պուռ պախալը»
, յետո
յ ամ էն. ^
բան
մաբեցաւ,
սքլեցաւ
անոր ւէրայ. երե
սին
մորթը
իր բնականոն
գոյնր վեբստա -
ցաւ,
աչուլթեբն
Հիմակ
աւելի
նուազկոա
փայլ
մը առին,
դլուխը
ծռեց
կուրծքին
վրայ
ու թաղուեցաւ
անզգայ
թմրութեան
մր
մէք։
Ի՛՛նչ կր գաոնար
Հէք
աբարածին
ներսիգին
. ովկիանոս
մր մէկէն
ի մէկ փր
փրած
, ալեկոծ
եդած
էր–
/ " " – Հ
մռնչիւն -
ներ , ողբագին
ոռնումնեբ կը
թնդային
Հոն
, քա յքայում
մը եկած էբ մէկէն
ի մէկ
առանց
կանէսանշանի
, ու էսորտակած էր
այգ ափ մր սիրտր, ոբքիչ մր առաք
եր–
քանկութենէ կր սարսռար : կումիկ
կը նը–
մանէր
այն մտրգունւ
,որ
կանաչագեղ
մ արդէ
մր ՚էրայ
Հանդարտօրէն
քալած
պաՀուն
յանկարծ կր գաՀտվէժի
անտեսա
նե լի անդունղէ
մը վար ու էլր քաէսքախոլի
:
Կր վախնար
երե րա լու
, կարծելով թէ ա–
մէն
մէկ անղամր
սուր, անտանելի
էսէթեբ
սլիտի. ունենար
ել յանկարծ
պէտի
էսոր -
տակուէ
էն իր ոսկորները
, կր վա խնա ր ե–
աին
նա յելու
, կարծելով
թէ , ճիւաղ
մ ը
ոլիաի տեսնէր
իր կռնակին
՛էրայ
աՀուելի -
օէն ցցուած;
Աննկարազրելի
ծանրութիւն
մը կր ղգաբ
Հիմակ
իր վրայ , բեռի մր
տակ կբ ճզմուէր
շունչյլ
՚ է ^ ք Կ^^էլէՐ
կուրծքը կր սեղմ ուէ ր , եւ տակաւին իր
ական
քին
մէք կը Հնշէր
էլիղային քսա -
մնելի
քրքիքն
ու սա խօսքը
.
֊
Ա՛՛ս ինչ է :
Վերքապէս
եբկար
վարանումներէ
ետք
ոաքի
ելաւ
կումիկ,
կռնակն
եբերցուց
եւ
Հառաչ
մր արձակեց
ւ
Գաբակ
մբ քաշեց,
ոլբ լուբիա
լեցուած
էր
,եւ քառակուսի
ապակի
մր զուրս
Հա–
^^ց
1
^ " ՚ յ ^ լ է ք ՛ կաոր
մր, ղոր տեղի մը
կռթնցնելով,
Հեռոլ
այնաց եւ ինքզինքն ա–
նոբ
մէք գիտեց
կոգմնակի : Հայելիին
մէք
կուզն
երեւցաւ
իբ րովանդակ
այլանղա -
կութեամրը
յ
ծ.
ՕՐՄԱԲԷՇԽԱՆԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M