HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 395

« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ԶԻՆՈՒՈՐԱԿԱՆ
ՆՈՒԱԳԱԽՈՒՄ
ՐՈՎ,
ԵՒ ԱՆԱՈՎՈՐ
ԲԱԶՄՈՒԹԵԱՄԲ
ինչսչէս
հաղոբգած
էբ «Յառաի
,
Ո ՚ ֊ բ –
,բաթ
գիչեբ
^
24
Ապբէլ,
Փաբէղի
հայ
յ ֊ ո –
ղովուբղբ
իւուոնեբամ
կյլ
էբ
նախկէն
Փբթի
ժ-ո՚֊ռնալէ
սբահբ,
Ապբէլ
11-24/՛
համաղղային
սգաաօնէն
առթէւ.
ո բ կաղ
-
մակեբսլուած
էբ յանուն
47
Մ է"՚–թէ՛^
-
նեբու
;
Ոբոչեալ
Ժ
՜ամ անա
կէն առաչ
մօա
եբկու
–հագաբ հանղէսականնեբ
լեցուցած
էէն
լ ն –
գաբձակ
սբահբ
ծա յբէ
ծ՜ա յբ , վեբնա
յար–
կո՛է : Շատեբ
ոտքի մնացած
էին
սանգոլղ–
նեբուն
վյւայ %
Առածին
կաբգի
աթոռնեբուն
՚իյբայ
կբ
նչմ աբուէէն
կա թո ղէկէ
համ ա յնքէ
հով
է լ
Հ, ՚Րիլեբճեան
, Ա՝ իսիթաբեան
վաբմաբա
-
նի աեսուչ
հայբ կանաչեան
եւ աւետա
-
բանա կաննե բու սլատ
. Ա իս լեան ,
Պ. Պ–
Նուբհան
Ֆբէնկետն
, Պ • Պալբքճեան
(ա–
աենասլետ
Փաբիղի
Հայոց
եկեղեցւոյ
հո–
•գաբաբձոլթեան)
, սլբոֆ.
Ա.
Զաքըբեան
–եւն
. Հ Եբեք
հոգեւոր
պեաեբէն
բացակայ
էբ
միայն
Աերովրէ
Ծ ՚ Վ • :
Բեմի
վրայ չարուած
էէն Հ. Ա • Ը՛
Մ՛է
ււկադւանեբն
ու արենոյչնեբր,
է՛՛կ
՚Լ*"ԲԸ,
յէսուն
հոգէնոց
ղինուորական
նուագա
-
խումր
մբ աեղ ղրաւած
էր Հ
Ժամբ
1)
–ՅՕ/՚Տ՛ )
նուաղախում
րբ
հնչեցուց
«Մարսէյեէգ^բ
:
Նախագահբ
Հ .Աահակ բացման
ճառբ
վսօսեցաւ,
հետեւեալ
բովանգակութեամբ
.
«Հայաստանէ
գարաւոր
սլատմու
-
թէւնր
մ եզէ
ցո յց կուտա
յ որ էբ
գլխէն
֊անցած
են բաղմաթէւ
աղէտներ
, կոաո
-
րածնեբ
, սակա
յն երկու
ղբուաղ
սլէաէ
մնան
անչնչելի
մեր պատմութեան
մէչ
յ
Առաչինբ
Վաբղանանց
պատերազմն
է ուբ
Աւարայրի
ղաչաէն
մէչ հայ
մողովուրգբ
•ղէն է ձեռէն
կռուելով
, 1036
նահատակ–
ներու
արեան
ղինով
ցոյց տուաւ
էբ
սէրը
Հայբենէքէն
եւ կրօնի
հանղէպ
:
Եբկբոբղբ
Ապրիլ
24^
է :
Բովանգակ
մ արղկութեան
պատմ ութեան
՛քէչ
չԿ՛"յ
նման
ղէպք,
դ է ՚ – ՚ " յ է ն եւ ղաղանայէն
ան–
գթութեամբ
յղա
ցո ւահ՝ , նմ ան ոճէբ
ոբ
ծբագբոլած
էբ ամբողք
աղգ
մբ բեա^
-
չելո
լ Համար %
Ի՚^նչ
կբ պաՀանչէ
ր Հա յբ ,կեանքէ
էնչ–
քի
յ
ել պատէւէ
ազաաութէւն
,
յս ար -
Առաչէն
բանախօսն
էբ Տէկէն
Հ ո ՚ ֊ ր է Ի՜
փէկեան
,ռրոլ գրաւո
ր
ճառբ
պէտէ
Հրա–
տարակենք
առանձէն
:
Եբկրորգ
բանախօսն
էբ լնկեբ
3 • Ե -
ղիազարեան
;
«Ամէն
տարի
Ապրիլ
24։էն
Հայբենա­
ղուբկ
ա
յլ Հայրենաբաղձ
Հա յ ո ւ թ է ՚ ^ ր
կր
Հաւաքուէ
Հաղորղուելու
իբ անմաՀ
նա -
Հատա1^երուն
Հոգիներուն
Հետ
: Ա
յսօր
օրն է վերյէչումէ
այն աՀաւոր
Ոճիրէն
զոր արէւնարբոլ
թ^ամէն
ղործեց
անմեղ
մոզովոլրղէ
մր վրայ։
Վերյիչումր
այն
Հաւաքական
Ապանգէն
որուն
զոՀ
գացէն
աւելիյ քան մէկ
մէլէոն
ագգակէցներ
ել ո–
բուն պատճա ռած
յուղումբ
կբ տեւէ
մէն­
չեւ
այսօր։
Ուբէչնեբ
ծազէկնեբով
կբ
հ ածկեն
յոլչաբձաններբ
էրենց
զոՀերուն
,
էսկ
գուն
Հայ նաՀաաակ
, չսպասեցէբ
ոբ
մաՀուան
աբՀ ալէ
բքէն
ազատուու^եբր
կանգնէէն
քու յուչաբձանղ
, այլ գու
ինքդ
կանգնեցէբ
ղայն քու ոսկորներովգ,
եւ ան
ցցուած պէտէ
մնայ յալէտեան
, բո լո ր թէ^
նամէնեբուն
դէմ
; Այսօբ ուխտէ
օրէ
նաեւ
Հայութեան
ել եբէտասարղութեան
Հա -
մար։
Այսօբ
հայ եբէտասարղբ
էլ ուխտէ
,
նեբ^չոլած
էբ նաՀատակնե
բէն , կատա
րել
էբ
բոլոր
պա րաա կանո ւթէւննե
բր
, ՚Լրո -
տաՀ՝
էր ումին
եւ ղիտակցութեան
, մէն -
չեւ
ոբ Հայ մողովուբդէ
դատր
վերչնա
-
պէս յադթանակէ
» ;
Յաչորդ
բանախօսր
Պ՛ Մ՛
Գույումճեան
մասնաւորապէս
չեչտեց .
՝«. Հայ մռղռվուբդբ
չորս
Հազար
տարուան
պատմութեան
մչոլհեբէն
սաեղ–
հ՜եց
Հաւաքականութիւն
, աաճաբնեբ^
,
գերեգմաններ
, քաղաքնեբ
եւ սկսած
էբ
Դլել
անցնէլ
ղէնքբ կառավարող
թափա
--
ռական
ցեղեբբ
: ԱՀա
ասոր
Համ
աւ
նոնք
ուղե ցէն
բնաչնչել
մ եզ
։՝Բ սաներ
որգ
ղարուն
,
0"մ ՚ կառավա
րո ւթէւն
կո չո ւած
իթթիհատտկան
բորենէներու
մոզովէ
մր
մէչ,
որոչուեցալ
դործել
ոճէբներռւ
ամե—
նս՚զա րՀուրե
լփն
,ել առանց
յագենալու
արիւնէն
, առանց
սարսափելու
դէակնե
-
րէն , ա յնպէսէ
ձեւեբով
որոնց
ղարՀու
-
բանքբ
աե սնուցեր
ր մէայն
ղէտեն
; Գրմ ֊
բա իսաո ւթէւն
է որ չատեր տակաւին
չեն
բմբոներ
աղէտին
սլաաճառած
աՀաւոբու–
դար
դատին
Համար
թուրքբ
ուղեց
րչեչ
թիլնբ
եւ կր յամառին
մնալ
անՀամե
-
ամբողչ
ազդո ւթիւնբ
;
Ծնունդով
գնչու
թ՛ալէտթն
էբ ոբ յ՛է՛ս -–|
ցաւ այս ոճէբբ։
Ան կբ յայտնէբ
թէ ,
ով
ոբ խէղճ
ունենա
յ անոնց
զաւակներուն
էսկ
խնա յելու
չանսատակ
պիտի
բլլա
յ ։
« Եթէ
Թ ՚ ՚ ւ բ ք ր ղաղան
էբ , պատասխա–
նատուութեան
մեծ բամէն
ունէն
նաեւ Հէն
Գեբմանէան
, ցարական
Ռուսէան,
Ամեբէ—
կան ել Անգլէան
որոնք
եթէ
ուգէէն
մէ -
չամ աել
,ա յս ԱրաՀալիրքբ
կբ
իսնայուէր
մեզ
: Հ՛՛՛յ ազգբ պէտք
է
բարձրանայ
,
դառնայ
նոբ Հայ , ել էբ
մ եծ ութ եան
մ էչ
պէտք
է խեղդէ
թչնամ էն : Այս պէտէ բչ -
լա
յ մ եր
՚Լրէմի
ուխտր
% Զմ ոռնանք
ոբ
Աել Ծովու
եզերքբ
այսօբ
խ
Հայերբ
չեն, էնչպէս
1915^5՛
այլ
չարդաբարներբ
՝»
է
Ժոգովուբդբ
յոտնկա
յս լոեց
Շօփէ նէ
մաՀերդբ։
Յետոյ
սբահբ
թաղուեցաւ
խոբ–
Հրղաւոր
մթութեան
մէչ ել Պ՛
Աարեան
ւսրտասանեց
ողեկռչումբ
%
«Երեսունեւութերոբղ
անղամ,
Յանուն
բոլոբ
Հայերու
,
կ՝ ոդե կոչենք
ձեղ այս
վայ բկե անէս
,
Ով մէլէոնաւոբ
նաՀատաէ^եբ
,
•Ով
Հայաստանեան
աւերակ
քագաքնեբ
՝ւ՚^
Տաճարներ
, աւաններ
եւ գէւդեբ
• • •
Եբկիւղածօրէն
կր խոնաբՀենք
մեր ճա -
"ձ -
ա
ւաստանո
ոտ
ուաոգներր
Հսնոնս
բա չխ : Մ էացեա
լ կամքով պէտք
է
խտտանքէ
լծուէլ
որպէսզի
Հ յ
ամբոգ^անայ
:
Խօսքր
կր արուէ Շաւաբչ
Աէսաքեանի
.
« Գլխատում
եւ անճէտում
:
ԱՀա,
երկու
բառո վ, էնչ որ Հայաչինչ
Աաբ–
սափնեբ
կբ կո չենք
:
Արցունք
թափելու
Համաբ
չէ որ հա
-
ւաքուած
ենք ա յստեգ
: Արցունք
ունե
-
ցա՞ն
անոնք
որ գէսլի Ապանգանոց
կբ քշ­
ուէ էն,
հրակէզ անապատէն
մէչ՛.
...Ո՞ր մէկ արժէքբ
յիշել
,
չափե
լու
համար
կորուստին
ծաւալբ
ել խոբռւթէւ
-
նբ։ Մտքէ մա՞րգր
,ոբ կր ճգնէր
մչակոյ­
թէ անդաստան
բ
ճո խացնե
լ հակառակ
ան—
Հնարէն
դժոլաբութեանց
; Հանրայէն
պաշ–
տօնեա՞ն
, առա^ո՞բգր
ոբ կր չանար
բան
մբ փրկել
ազգ.
էրալունքնեբէն
:
Գէլղա–
Ց
Ի
, ծր,
^մւ
՛Ը.
որ\
՛ն -
Կ՛
ւնե
րը
վե՛
Զեբ
յէշատակէն
Կբ խոստո վան
ինք
Ոբ եբեսունեւոլթ
տաբէնեբէ
է
վեբ
Զեր
զոՀաբեբութեան
ստեղծած
էր
՚^4
յրբ
աւուսք–
նե,
Գեռ
չկրցանք
ճանչցնել
;
Կբ խոստովտնէնք
ռբ մեր կամ^լ
ու էմաս–
տութէւնբ
• Մէասնաբար
է սպաս
չդբէնք
Զեր
ղատէն
, մեբ գատէն
:
Բա
յց անսաՀմ ան է ժամ
անակբ
Եւ անմաՀ
է մեր ԳԱՏԸ
:
Օր մբ
անպայման.
Մեր
մէաձոյլ
կամքէն
ել Համեբաչխոլ
-
խութեան
չնոբՀէլ
,
յ
Պիտի յաղթանակէ
,
.Զեբ գաաբ, ոբ մեբ գաան
է
. • .» ւ
Մէն՛չ նուագախում
րր
հնչեցուց
Մ աՀ
-
ուան
կոչբ
եւ Պախի
«Գօռաթբ
;
լ^դՀատ
կբ Հերկէր
ու կբ ցանէր,
մէշա
չրչապտաուած
դէշաաէչ
ժանէքներով
:
Ապանղի
ո՛^ր մէկ
քէնքր
եւ ղոբծ-էքր,
«եաթաղան»
, Հրացան
, դաշոյն,
կացէն,
բիբ,
բաՀ ու րրէչ^
մանգաղ
թոյն
եւ
իսեղդկապ
: ԵԼ աակաւէն
գետն
ու ծուէր եւ
բոցավառ
խաբոյկներր։
ԶոՀերուն
ձեռ -
քով փո րուած
փոսերբ
. • .
Եւ վատութեան
ստորնութեան
, ղէւա
-
յին գաւերու
ո՞բ մէկ ծալքբ
:
Յետոյ
ցուցաՀանգէսր
միչաղղային
քա­
ղաքական
խարգախութեանց
, սնամէչ
բս–
պառնալիքներ
չաբգաբարին
ել
շռայլաբան.
Հաւյսսաի,^ւեբ
զոՀերուն։
Ապա
միացեալէ
ճակատ
ոճրագործին
Հետ
...
)
Նորէն
Խրիմեանի
ձայնն
է ոբ կր
Հնչէ.
« Հազար
բիւր աղէտներ տեսար,
բայց
դու
երբեք չվՀատեցտր
. ղի ոգիդ
պողպա–
աէ
նման պէնդ
ել աննկուն
է • ՚ .
Գու
Ղ^ագաբոսէ
նման վերածնար
» :
ԵԼ պէաէ վերածնէ
: Վերածնած
է ար -
գէն։
Ունէնք
Հայրենիքէ
կորէդ
մբ
Հոծ
բնակչութեամբ,
իսարէսխ
ել
մեկնակէտ
վաղուան
Համաբ։
Աղէտէն
խոբութիւնբ
ոչ
թէ
սուգ,
այլ վճռականութէէն
կբ նեբ -
շնչէ
դէմանալ,
գէմ անա
լ
,գէմադրական
ճակատներ
կազմելով
բոլոբ
գաւերուն
գէմ
, անէբալութեան
գէմ
,
դասալքռլ
-
թեան
եւ
էէսւաբութեան
փոբձութեանց^
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ԱՆՏԷՐ ՄԵՌԵԼ
ՄԸ
ԵՒԱ
ՄԱՐԱԷՅԼ.֊
՚Բահանայ
մբ ել երեք կէ– ՚
ներ... ահա
յռլգարկաւորներուն
թէւր
:
I
կապոյտ
Խաչր
հազիւ
մէկ ամիս
առայ
՚
էր որ կքլ ճանչնար
Մ ուշեղ
ք^ոբոսեանր
։^
Զայն ղտած
իբ ռմրակոծութենէ
փլած \
տանիքի
մբ մէկ անկիւնբ տախտակէ
շի –\
նած
էբ
րոյնին
մէչ, ուր
Հազէլ
կրնար
կծկուէ
լ ու պատսպա բուէ
լ
ցուրտէն
ու \
անձրեւէն
: Այս գեռ
լաւագոյնն
էբւ
Եբ­
կար ատեն
ան անցուցեր
էր թէթեղէ
կբ -
տոբէ
մբ աակ
պատսպարելով
մէայն
էբ
գլուխբ
, ու տարէներ
ապրելով
թ
շոլառ
ու անաէր, կմախացած
փակեր
էբ
պատէն
ու կբ աքար
Հէւանդ
, կ. Խաչր
ամէն
էէոբ–
ծողութէւն
կատաբելէ
վերչ
նոյն օբբ
ղայն
փոիսաղրած
էր Աէնթ
Մաբկրիթի
հիւան­
ղանոց
ր -.
իքվ
էր այս
Հայր։
Ոչ ոք կրցաւ
լրէւ
րացաարոլթէւն
մբ տալ
էբ կեանքէ
մա
-
սէն։
Այսքանր
մէայն
Հասկցանք
թէ
1946^^
առաչ
կ՚ապրէր
Փարէղ։
Ո՞ւր
են
էբ ազգականնեբբ,
կէն
ր եւ ղաւակներբ
:
Զաակէ առտուն
դադազբ փակեց
էր մաբ -
մ էնր
"՚– էբ ղադանէքն
ալ
մ էասէն
: Հի -
ւանգանոցէն
կանչած
էին կապոյա
Խաչր
էբրեւ
աէր : Ան վեբչին
սլարտականութէ՚ն
մ լ ^ ալ կաաարեց
:
Առտու
մբ ժամբ Տէն երեք
բնկեբուՀի
-
նեբ
փութացէնք
Հ իւանգանոց
,
մտանք
պղաէկ մատուռէ
ձեւով սենեակէ
մբնեբս
,
տախտակէ
նստարաննե
բու
վրա
յ
շարուած
էէն
ութ պաբասլ
ղադագներ
,
սպասելով
էբենց
Հերթէն
, ու անկէւնբ
,
դարձեալ
փակած
պատէն
Հայ անտէրին
դաղաղր
,
փ բան
ձդուած
է ր էր կեանքէն
պէս
խեղճ
Խեղճուկ
դադաղբ
ւլե տեզե ցին
կառքին
է։ա
չ
մ բն ալ դէիսէն կախուած
% Թչուա
-
ռոլթեան
մէչ կրկին ղժբախտացած
այս
Հայբ
չունէր
լացող
մբ էր ՛էբայ
: Ւր
48
տարէւներբ
կբ բացատ բէ էն
ամ էն բան
յ
Գէպուածաէ
էէբկոլ^ծ
էլ՛ մեծ չարգէն
, երբ
Հազիւ աասբ աարեկան
կար
:
Խեղճուկ
ւլադազբ
զետեգեցին
կառքին
վրայ, վրան
փո՛նչ
մր ծազիկ,
՛լոր
բերած
էր ԲնկերուՀԷ
մբ եւ երեք կէներ ,
յուղար–
կաւոբ
• . . :
Պ ա չտօնա կան
ղբան
առչեւ
կանդնեցաւ
կառքբ
եւ քաՀանան
նչան բրաւ
ռր
այլեւս
բամնուէէնք
: Վե րչէն
«Հայր
Մ եր»
մ լն
ալ
թռաւ
մեր չբթնեբէն
ել ամէն
բան
վերչա–
ցաւ
։
ՎԱՐԱԵՆԻԿ
ԱՊՐԻԼ
11-24/՛
ԱՌԹԻՒ
Հայկական
Աեծ
Եգեոնին
^^ամեայ
Հան­
ղիսաւոր
տօնակատարութեան
առթիլ
,
«
Համ աղգայէւն»
լն կե բա կցո ւթեան
Փա
-
բէղէ
մ ասնաճէւղբ
, էբ
յա բղանքի
աուբքր
կբ բերէ նաՀատակուած
բոլոր
մտալորա–
կաններուն
(գրագէտ
, բանաստեղծ,
Հրա–
պաքակաղէբ
, ուսուցէչ
, բժէչկ
, Հանրա
-
յէն
ղոբծէչ
տշփւտբՀական
ու
եկեղեցական
գասէն)
որոնք
էն կան Հայկական
տնպար–
աելէ ոդէէն
Համաբ , մեգէ թոգյով
այգ
նուէբական
աւանգբ
կենղանէ
պաՀելու
առաքե լութէ
ւնր
:
Անոնք
էնկան , ոբպէսղէ
մենք
բաբձբ
բռնենք
մչակո
յթէ
այդ
չաՀբ
գալիք
սե -
րունդներուն
փդ խան ցելու
Համար
խան
-
ղավառութեամր
, սէրով
ու Հաւաա քով
՚
«ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ»Ի
ՓԱՐԻԶԻ
ՄԱԱՆԱՃԻԻղ
դէմ
, մէնչել
վերչնական
ազատագրում»
:
Պ • Պ • Տէրան Ատեփան
եւ
Վաբգանեան
ղրալոր
ճառեր
խօսեցան
ֆրանսերէն
: Եր­
կուքն
ալ նկար աղբեց
էն
Հայաչէնչ
Ա ա ո —
սափնեբբ
, մէկ
մէլէոն
անմեղ
ել
անզէն
Հայերու
անճէտում բ թուրք
ղէնեալ
Հրո -
սա1^երու
կողմէ,
պանծացուցին
ղանա
-
գան
վայրերու
մէչ կատարուած
Հերոսա–
մաբանեբբ
եւ կոչ
ուղղեցին
անւիՀաա
չա—
բունակել
պայքարբ,
մէնչեւ
ոբ Հայ աղ -
ԴԲ տ է բանա
յ էր դարաւոր
է րաւո
էն ^ ՚ ե
-
բուն
» :
՚կուաղախում բր
կբկէն
նուագեց
«՝Բբ
-
բէստոս
է մէչ»բ
եւ ուրէչ
երգ մր :
Օր՛ Աոաղէկ
Առաքելեան
մեներղեց
խոբ
զգացում
ով ել դաշնակի
րնկերակցու
-
թեամբ
կոմէտաս
/ ՛ Տ էր ողորմեսմք
ե ւ
Ան -
Սւունլւն յ
էսկ
Պ ՚ Զ • ՚Լարէպեան
աբտասււք–
նեց
Աէամանթոյի
4(.Պաբբ–^ ;
Ժամր
՜\\էն նախագաՀբ
փակեց
Հանգէ–\
ՅԱՆՈՒՆ
ԱԵՐՈՒՆԳԻ
ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ
Մեր
նախաՀայրեբբ
մտքէ
լոյսէն
Հետ
ուժ
կուտայէն
նաեւ
մարմնակրթանքէն
;
Անոնք ուսումնարաններու
, վանքերու
հետ
ունե սան մաոսաոաննեբ
, մա բղա կան էսա -
• ցաս
ս արզաբւ
յեոոլ
Համաւ
դԵբ ւ \ամ աբ
Մ եր պատմ ադէտներբ
գովեստով
կբ
նկտրադբեն
Հէն դարերուն
, նաւասարդ
-
եան տօնեբբ
եւ մաբզաՀանդէսներբ
:
Աէբեչփ
Հա յբենակէցնե ր ,
Հայբենէքէն
փարսախնեբով
Հեռու , օաար
ափե
բու
վրայ. Հասակ
առնող
սերունղին
այլա —
սերմ ան վտանդբ
կբ
մ աչեցնէ
մեր
միտքե
ու սիրար :
Այդ
մ տաՀ ոգո ւթեն
էն
թելադրուած
,
Հումբմբ
սրացաւ
Հա յո բղէնեբս
1948^Տ^
կազմ եց էնք
Փարէզէ
Հայ Ա աբղական
Մ է–
ութէւնբ,
էբրեւ
փոքբէկ
թումբ
մր
այս
Համատարած
Հոսանքէն
դէմ,
մեբ
մեծա­
գոյն
յո յսբ
գնելով
բաբեդոբծ
Հասարա
-
կութեան
վրա
յ :
Զորս
Հէնդ տաբէնեբէ
ի վեր
կբ ղոբ -
ծենք առանց
ագմուկի
ել առանց
նիւթա­
կան բեռ մբ գառնա
լւ
՛ՐԳ
՚յչխա
-
տանքներբ
յառաչ
տարուեցան
մեբ սեփա­
կան եւ մասամբ
սաՀմանափակ
չրչանակ
-
նեբու
բարոյական
ել նիւթական
աչակ
-
ցութեամբ
: Առանց
մեր տրամ ագրութ
եան
տակ
ունենալու
նիւթական
Հաստատուն
ագբիւր
, կրցանք
մեբ չուբչր
Համ ախմ րել
մօտ
երկու
Հարիւրոլթսուն
պատանիներ
եւ
պա
րմ անուՀ ինե բ : Հոգացէնք
անոնց
Հագուստի
, կօչէ՚կի
եւ մաբզական
անՀրա­
ժեչտ
էրերն
ու պէտքերբ։
Վարձեցէւնք
նա­
եւ առժամեայ
գաչտեբ
եւ մարզէւչնեբ
:
Մեր
միակ
նւղաաակն
է ,անէստիր
նո -՝
բաՀաս
սերունդի՛ն
տալ
ւքտրզական գաս–
տէարակութեան
մաբզադաչտէ
մ էչ, Հս -
կե լով
անոնց բաբո յական
նկաբադբէն
վը–
րայ
ել միչտ
վառ
պաՀելուէ
անոնց
Հ ա յ -
րենաս իրական
ոգին : Հետագայէն
սա -
կա
յն , մ եւլփ չատ
ծանբ նսատն
ա յգ
մ ար–
գադաշտերռլ
տէրերուն
քմաՀաճոյքնեբբ
Հ
Վերչերս
անոնց
ցոյց տուած
էսորթ
վե–
րաբե բումբ պատճառ
եղաւ
մեբ ղործու
-
նէութետնր
դանդազելուն
: Մ էեւնո
յն
մա­
մանակ
շարժումէն
ծալալման
գոլդբն
-
թաց , տարեկան
կաբեւյւբ
բաց
մր կբ մր–
նաբ
: Բայց
եւ այնպէս
գործբ
յառաչ
տարէնք
չնոբՀիւ
մեր սրացաւ
Հայ րենա
-
կիցնեբու
բարո յական
եւ նիւթական
օ -
մանգակութեան
;
Այժմ, տարէներոլ
փո բձառութե
ամ ր ե -
կած
ենք ա յ ն
Համռգման
թէ
անյեաաձգե–
լի
ե լ
կենսական
պաՀանչ
է մեր տբամա
-
գրութեան
տակ
ունենալ
,
տեւական
մ ար–
զագաչտ
մբ ոբ
գՈՀացնէ
բոլոր
պաՀանչ
-
ներր
: Ա յ դ կերպով
միայն
պիտէւ
կրնանք
էրագործել
մեբ նսլատակբ
:
Մարզագաչ–
տբ ոչ մէայն պէւտէ ծառայէ
մեր
մարզիկ–
նե բուն
պաՀանչներուն
, ա յլ եւ էւբ
բերած
Հասոյթով
կաբելէ
պիտէ։
բլլ այ
ելեւ —
մու՚ոքբ
Հաւասարակշռելու
Հետեւաբար
վճ՚ւած
ենք
մաբզադաչտ
մբ ապաՀովել
յառաչէկայ
տարեչրչանէն։
Զեոնարկբ
գլուխ
Հանելու
Համար
կա—
պա
լին ին ք Փարէւլէ
ե լ
շրչան է
սրացաւ
Հասարակութեան
աչակցութեան
:
Ա յս առթէւ
մեր դո բծա կիցնե ր
է ն
կազ -
մ ած
ենք յանձնաիսումր
մ բ,
ե լ
կբ խնւլ
-
րենք
որ երբ ձեգի
ներկայանան
ժապա
-
ւէնեալ
աոմաբով
մբ, չւչյւսնաք
ձեր նուէ -
րբ
Համաձայն
ձեր կաբոզութեան
:
Ցոյց
տանք
թէ
, մենք
բոլոբս
ալ, այն մեծա
-
գոբծ
նախաՀա
յրերուն
Հա բազատ
ժա
-
ռանղորղն
ենք ել պէտի չանանք
մեր կար–
դին կատարել
մեբ նուիրական
պաբտա
-
կանութիւննեբր
, մեր
ղաւակներբ
փբ
-
կելով
ուծացումէ
ե լ
այլասեբման
վտան
-
գէն։
կանխաւ
^որՀակալութ էէն
բոլորէն
;
ՎԱՐԶՈՒԹՒՒՆ
3. Գ
Մեր
գանձապաՀ
ին
Հասցէն
Աբամ
Աւեաէսեան՝
14,
ք^Ա6
ք^ՕԱշՇէ
Ժ6
Լ՚1տ12,
^ՏՈք^քՏՏ
€1Ո6)
սբ պատուիրելոգ
երբեք
չմոռնալ
Ապ­
բէլ
24ւր։ «Ուրախալի
է որ.
Արարատի
շուքին
տակ
կբ ծաղկի
թէել
փոքր ,
բայց
մեծնալու
բնղունակ
Հայաստան
մը,
այգ
Հա յրենէքր
կբ
նայէ։ մեզ ել կը
խրաաէ
մեզի
մնալ Հայ եւ գէմանալ
» :
Ուսաէ
Մ . Պէշիկթաշլեանի
պէս
ըսենք
էրաբու
«Տուր
ինձ քու ձեոք,
եզբայր»
եւ ,
մէկ ագգէ
անունով,
մէացեալ
կորո՚իով,՝
անձնական
կէրքերը
մէկգի
ղնելով
, Հա -
մերաշիսօբէն
քալենք գէպէ
յա։լթան՚սկ
Պ. ՊԱՐԳԵՒ,
Fonds A.R.A.M
1...,385,386,387,388,389,390,391,392,393,394 396,397,398,399,400,401,402,403,404,405,...596
Powered by FlippingBook