քցռովայոյզ
անձ կու.թի
էն
մյլ պաաած
էբ
իբ աղու. Հոգին,
քանի
մբ
օրերէ ի ՚էեր %
Տբաում
ու մռայլ,
աան
մէք չունէր
գուչ
ու. գաղար
։ կր մտնէր,
կ՝ելլէր
տնլթգ
-
Հատ,
իբրեւ
թէ կր ւինտռէր
կորուստ
մր,
անակնկալօրէն
յափշտակուած՝
եւ կամ
Հա
ւանական
, մօաաշուա
կորուստի
մր
մղձա–
ւանքր նստած
էր էր սիրտին
փրայ , գե
-
րաղանցօրէն
քգայնացնե
լոփ
գէ՚^Ք
՚հոլրսր
, Ա՚էրէւի
գեղածիծաղ
գարնա
-
նամ ուա
մ ր իր նա թ շուն
թեւերր
կր
շար–
մէր
աք ու ձախ : քք էնչգեռ
իր
կեանքի
աասնեւՀ
ինգ
գա
ր ո ւննե բ ր փուչ
ու տա
-
տասկ
կր ցանէին
իր մատաղ
Հոգիին
մէքւ
Վ^աՀԷ , տղաս
, մի մ տաՀ
ողո
լ ի ր
• - .
Կ^եԱէ ոտքի
կԴրթաք
միասին
:
ի
ղուր կր քանար Հանգարտեցնել
ղինք,
մեծ
Հայրր
։
Տ արօր ինակ
, անլուծելի
Հանելուկ
մլթ
է աս տղուն
սլար աղան է Նախ՝
կաղմուած–
ՔՐ : ՏասնեւՀինղ
ղարուններոլ
սեմին փյր^
րայ,
կանխաՀասօբէն
Հասակ նետած
սլա–
տանի մլթ է : Ա՛անռւկներուն
շուշանի
սլէս
մաքուր
սիրտն*ունի
ել աղաւնիի
միամիտ
անմեղութիւնլլ
իր Հողիին
մէք։
Անոնց
"ԼԷ"
ԿՐ Հ^արմի , կր էսօսէ , կր տրամ աբա–
նէ , կր նախասիրէ
եւ շաա անգամ
անոնց
Հեա խաղալ
, գբօսնուլ
կր սիրէ , տարե
-
կէցնեբոլ
միեւնո
յն Հաւասա
ր ութեամր
տ
ք՝այց
իր խաոնուածքր
, միտքին
թափն
ու թո-իէր
աւելի բարգ , աւելի
էթճռոտ
ու
տտ
րօր ինակ
է ; Հարցասէր
Հետաքրքիր
• • -
Բա
յց սլատ աս խաննե բուն
փրա
յ կր ղրոշմ է
իր
էթիքր
Հեղինակօրէն
% Ամէնէն
ճիշղն
ու
^շգրէ՚ար
կր գաւանի
(ւրը
միայն
• • • : Ու–
շէմ՝ էւր ղաաաստաններուն
մէք, շատ
ան—
գամ
1
Բայց
Տէր՚էիշական
, սկեսլտէւկ
Հոփ
մր
էւբական
Հարցերու
մասին ,
ունենալոփ
տարաշէոաբՀիկ
Համողում
մր, աշխարՀա
-
Հայեացք
մր
Համ ամ ա րղկա յէն , աշէսար
-
Հա յին
արմէքներու
Հանղէսլ
;
իրեն
Համար,
ո ւ ժը ասելի ճզօ բ է՜, քան
լք իաքը :
Մ էքաղգա
յէն
Հոբէգոնէ
փյրայ
,
շկայ
աւելի
մեծ գէմք
մլԼ քան
Նաւիոլէոն
Պօնարարթ
, իսկ Հա յկական
ե ր1թակամ
ա–
րին
փյ՚այ՝
Աասունցի
Գաւիթր
միայն
X
կենգանիներոլ
մէք՝
առիւծն
է իր սլա
չ–
տելին , թււշուննեբու
մէք՝
արծիւր
, է՛նք -
նաշարմերուն
մէք՝ ամէնէն
սրլթթացր,փա–
ոաշոլքն
ու Հսկայակերտր
;
Հրանիլթին
(^էսանս)էւն
Հոգի կուտայ,
խենգէ
սլէս
թ–
չելոփ
ղայն , իբբեւ
ումի անսպառ
աղ
-
ր ի ՚ ֊ ր ։
Ար
մ րն ալ , էւր փառաբանութիւն
ր նոր
էքի
մր ՛Լրա յէն
կբ շեվարէր,
կբ յանկեր
-
գէր էսանգափառ
Հ
Ո՛է "Ր Հայ է, Ղ՚աթակցական
է ՚.
ՎաՀԷ , ո՞ւսկէւց գտար
այս պատգա–
մ բ ։
քյւ է՛ն
շո՞
լ
Համ ար
• • . ;
է^նշոլ
որ, մեր ամէնէն
ումեղ
կոլ -
սակցութիլնն
է , կր պատասխանէր
յո -
խոբտալէց
;
Այսպէս
միշտ
<Լուժեղյ^
, միշտ
«Հղօրա–
գոյնր»
, իր գալանանքին
միակ
առանցքր
կր կագմէին
, իբբեւ
թէ
ումի շասաուա
-
ծուՀիէւ
մր ծնոլնգն
րլլաբ
է՛նք
:
Բայց
այգ
օրր, ումէ, թափէ
էնէլած
թեւատ
թււշուն
մր եղած
էր ՎաՀԷ, լթգ -
փղելոփ անսպասե
լէ
ճակատագրին
գէմ
:
^ Ախ , էւնշո՛^
լ
Հէւանգ
պառկեցալ
Հօբա
-
Ք"յՐՐ
,
միթէ , մամ անա՞ կր գտաւ
• . . :
Հօրաքոյրր
իր սրտակէւցն
էբ , մաերի
-
մր
որ ՀեղասաՀ
առուէ
մր պէս , Հան -
գարա , Հանգարտ
ճամ րայ
կր բանար
իբ
պատանեկան
խանգափառ
գեգումներուն
,
կբ քանար
միշտ նոբ Հունի մր մէք
թափել
գանոնք , տոՀմիկ
լթթացք
մր տալ
անոնց :
Կր փորձէր
ցեղին
ձայնր
Հնչեցնել
իր մէք.
եւ. աղգա
յին սաեւթա շարեբր
շարե
լ Հա յ -
կական
ձայնանիթերոփւ
մ՚առանգորգր
գի
աա
կ պաՀե
լ
իբ մառանգին
պատմ
ու
-
թիւն,
գրականութիւն
, մշակոյթ,
իր
փա
ռաւոր
անցեալոփ
ու պարտագրուած
ներ
կայի
պարաականութիւննե
բոփ
:
Օր մլթ ալ, երբ գլՈւէս
գլէ՛ի,
"՚֊չաղիբ
,
գլխաՀակ
, ղսպուած
Համ բերութեամ
բ մր
կր Հետեւէր
Հօրաքբոք
ցուցմունքներուն
,
լթգՀան րացո ւմնե բուն
ել
մ ե րկա ցումնե
-
բուն , յանկարծ
, րաչեբր
թոթուող
առիւ
ծի մր նման
մռնչեց
, քգագրգիռ
• • • է
Հօրաքոյր
, ք^ուրքեբուն
ղօրքր
շա՛տ
էբ
մերինէն
, սլատեբաղմր
ի՞նչսլէս
եղաւ
որ կորսնցուցինք
, ինչպէ՛^ս
եղաւ որ
ուր–
քերր
այսպէս
քարգեց
ին ,
բնա քն քեցին
,
տաբագբեց
ին
մ եգ : Պաամէ՛, պատմ է ին -
ծի
Զէ , աղուորս
, մենք
պատերաղմոփ
չ
/լոտորուեցանք
, չլՈւա
քնքո ւեց անք
երբեք
• . . Հապա , Թուրքին
գաւաճանոլթիւնր
,
գաւագրոլթիւնբ
Հասցուցին
մե
՛լ
այս
եղե
րական
փիճակին
• • • :
ՎաՀԷ , յուղումնաՀար
, արցունքր
աչ–
քեբուն
չատ
անգամ
ու փյրէմ-ի ^աէոաբտ
-
խումներր
իր սրաէւն մէք, լոեց
խոբՀրգա–
գէմ
, ամրողք
քյղե ոնա սլա տում ր ցեղին
յ
որուն Հարաղատ
ծնունգն
էր ինք։
Ըմբրռ–
նե ց աՀաւոր
քստմնելի
մ
աՀագրուագներր
Ոճրին
, Ապր
իլէ
ա
յն մաՀաչոլք
գէչեր
էն
մէ՛նշեւ
մեր օրեր,
ուր ամէն աաբի
Ապ
-
րէւլեան սգաաօն
կր սաբքոլի
, ի
յիշատակ
իբ
ցեղին
րաղմաշաբ
շա բ , աւելի
քան
մէկ
մէւլէոն նտՀատակներուն
%
Այն ատեն ,
Հրաշագոբծ
մատներու
Հպումին
աակ
, ս1լեպտիկութեան
սառր
Հալեցալ
յանկարծ
, ՎաՀԷԷ
Հոգւոյն
մէք։
Անծանօթ,
նոր քեբմութիւն
մր ծալյսքե
-
ցաւ
սիրտին
խորր։
Հա յկական
լա բե բ ր սլր–
կոլեցան
, թրթռացին,
ամբողք ստեւթա
-
շարե բու
լա յ ն ք ի ն ու երկայնքին
ու ձ^այ -
նեցին
աղերսալից
, Հղիս ալ կր տանի՞ս
,
Հք
^ՐՔ"
յր , այս տաբի,
այղ Ագատօնին»
• • ։
ինչո՞ւ
շէ , րայց կ^եբգնո՞ւս
ոբ պէ՛աի
չմոռնաս
թուրքին
չարիքբ,
է^ուխտե^ս
վբէմխնգէր
ՐԱալ
. . .
ինչսլէ՞ս
թէ կրնամ
մոռնալ
ու էրԱալ
փրէմէսնգիր
, նոյնէւսկ
էմ
գաւակներուս
մոռցնել
պիտի չտամ
, երբ մեծնամ
, պա
-
տասէււան1։ց ուխտագէր
Հայեացքոփ
:
ՇՊՐԻԼ §§ - ^4
• Փ
Աւագ օր մ՝է այս...՛. ԱՀաւոր
սուգին,
Վարաղո
յրր
սեւ կր ծածկէ
կրկէ՚ե
,
Հայ
Հոգիէն
ներս,
Վշտով
աղեկէղ
,
Տիշատակն
անոնց , որոնք
գիշախանձ
Ոճրագործներու
եղան
զոՀն անգարձ
՛ ՛ ՛ է
կեանքի
նո րոգման
Հրաշքին
գիմաց
,
^
Իզուր
կր բացոլին
սիրտերն
անձկայրեաց
,
Անցեալէն
կրկին
,
Հեծք
մր
տրտմագին,
կուտայ
արձագանգ
մեր
կուրծքերուն
տակ
,
թ՛ախիծով
մր տաք,
խոբ ու
անյատակ՛՛։
Բայց պանդուխտի
այս աղօտ
օրերուն
,
Ցեղին Հարաղատ
ձայնն
է այդ
եռուն
,
Որ ամէն գարնան
,
^
Ա աՀմ անէ
սաՀմ ան ,
կուգա
յ նորոգել
ամ էն սէբաէ
ներս ,
Հաւատքր
վաղուան
յարութեան
վարգգէս
:
Այգ
սուրբ
Հողերուն,
նշխարներով
յորդ
,
Ծեր
ու պատանի
ա յոօր ինք Հաղո րգ ,
Պաշտումին
անշէք
,
Վաբգերն
աստղատենշ
,
թող
Հսկեն
անթաղ
աճիւններն
անոնց
Ա՚լօթ^ւեբով
ալ այերն
ալե1լոծ
• ՚ . :
Ու
այդ
վա յրերուն
յուշե բուն
վյէրայ
,
Թող
մեբ կարօտին
աբօրր
Հեւայ
...
Ու
արշալոյսին
,
Աերմերր
յոյսին,
Աւանգենք
նորէն
գաշտեբուն
կանանչ
,
Աչքերուն
մէք՝ բորբ գալիքէն,
ճաճանչ.՛* ։
Վ Ր Է Ժ
...
Ոճիրն
այս մրթաբ
, ո՛չ մէ/լ լոյս,
երբեք,
Պէ՛աէ վւա բատէ • • • : ՚հէմքն
էր աՀարեկ
,
՚իարէ
գաբ
պիտի
Երբե՛ք
անՀետի
...
Ա եր
վրէմն
է այգ
անոնց
որ րրին
,
Ջարդն՝
իբենց
կրօնք
, կրռթլթած
սոլրին
է
1953
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ
•
իյԱԲ
.-
Թուււքիււյ կսւմ այՏ
շրջանէԸ
ւտջ մնացած բեկււրնեբը կա& որււնք յա.
ճախ կը գանգատին թ է բան մը
գրոսած
չէ իրենց
ԳԻ՚-ՈԻ Կ"՛՛՛*
քաղաքի
ջարդերու,
մասին :
ՍյԴ շրջաններէն մէկն ալ՛ Տիգրանա ֊
կերտի Հ ա յնի գ ի ւ ղը ։ Գւմւացում
տալոլ
համար, աեա քանի մը դ է պ ք ե ր (քաղուած
ժամկււչեանի « Հ ա յ ն ի » գ րք էն,
1 9 5 2 ) -
... Գի՚^ղի՚ե
ւ՛՛՛՛ւ
՛ւ
ւ՚ւԲ՚"յ
Ք " ՚ Լ » ՚ – ՚ " ք ^ էր
յ
Այգ
չղթ՛"՛^ կոարող
ձեռքերր
արգէն
Հթ^
ամիս առաք տարած
էէ՛ն
իբբ
զինոլոր՝
մօա
300
կ՚"բէ^
եբէաասարղներ
: կ
^
ղատ
Համարձակ
զէնք ալ կ՝ուզէին
,
բանտարկէին
ալ, կր ձ^ե1էէին
ալ,
սպաննէին
ալ։ Գիմագբոզ
չկաբ,
16
տա
-
բեկանէն
վար պատանիներ
,
50
աարեկա
-
%էն վեր չաւիաՀասներ
, ծերունիներ
,
. . . կառավարութեան
պաՀանքած
ՅՕՕ
զէ՚եքերէն
250
Հաա
կր յանձնուին,
բտյց
պակաս
50Հ^
պատրուակ
րոնելով
բոլոր
մեծերր
կր զրկեն
բանտ
ել անոնց
վբայ
կ^աւելցնեն
կուսակցական
պետեր
;
Բաք
Աարտիբոսր,
ՏովՀաննէս
Պասմաճեանր
,
Բենիամին
Աիմոնեանր,
Հանոլշ
ժամ
կոչ
-
եանր. Մանուկ
Տէր
քիովսէսեանր
(Գաշ–
նակցական)
, Տո՚ԼՀաննէս
Կարապետեա
-
նր,
Ա ամոլէ
լ
Տօնապետեանր,
Անտիկ
Հազրօեանր
: Ասոնք բանտարկեցին
մեծ
րանաին
մէք։իյոշոր
վաս
մր վլոբել
տուին,
իրենց
ձեռքով
Հարիւրաւոր
թիթելլ
քուր
լեցուցին
, ասլա
ձիերու
աղտոտոլթիւն
,
մէզ,
մարգ/լային
կ՚լկղանք
լեցնել
տուին
ել օրական
երեք անզամ
մեր աննման
մե
ծերր
, Հա յրերր,
ազգականնեբր
կր
թաթ
խէին,
ապա
անմաքուր
Հագուստնեբր
կբ
ՂքԿէւ՛^ աուն,
նորերր
բերել կուտա
յէն
:
Վ
Մ անգա բնեբ Ր (կբակաբան)
կրակով
կր
լեցնէին,
մէքր երկաթէ
կտորներ
կր
ձզէին
եւ մէ/չիկ
մէկիկ
բերելով
կը
տաղէին
:
Կրկէն
կր տանէին
վ՚ոսր
ել օրական
երեք
անգամ
չարչարելէ
վերք կը սկսէին
Հար -
ցաքննութեան
. <ձՈւր են ձեր կուսակցու
-
թեան
զէնքերր
, ո՛^ւր են ցանկերր
:
Բոլորին
բեբանն
ալ գոց
կր մնար
՚, Մէկ
Ապասուած
օրն էր։ Ապրիլ
24։
Բայց իր
սիրելի
առաքնորգռւՀին
, որ
խոստացած
էր
լթկե բանա
լ իրեն , Ա գատօնի
լթթաց
-
քփն , րաց ատ
րել
, թարգմանել
իւրաքան
-
չիկր
բանաէսօոոլթէւն
,
արաասանոլթիւն
ու երդ,
Հիմտ , Հէււանգ կր ննքէբ ,
քզայէ՚ն
նոպայի
մր սարսուռնեբուն
աակ
: իր մէք
բան
մր փլած
էբ կարծես
, տաճար
մր
կործանած
: Առանց
ճաշելու
, տունէն
ղուբս
թռաւ
, էսռովա յո յղ , տաղնապալից
յուսա–
Հաաոլթեան
մ ր
մ ատնուած
:
Արեւր
ծովուն
Հեռաւորութեան
՚էյ՚ա
յ ,
գէ՚շերամուաէ
էւր լոգանքր
կր
կատարէր,
էւր գեղնոբակ
պատմ ուճաննե
ր ր
Հանելով։
ի ր իկո
ւան
ստուեբներր
, խաւարէն
սան
-
տրրուած
, կ^եբէթնայէն
ցամաքէ
վրայ
:
Եկեղեցիներուն
ւլանգաէթեբր
իրենց
վեր
-
քին
օրՀնե
րգը
կը ղօղան քէին
ե րկինքն
ի
վեր։
Տէր Աստուած
, ո՞ւր
մնաց աս տը —
ղան
. • • :
՛Իրան ղանդակր
Հնչեց
յանկարծ
, ղ է լ ու
բաբձբաՀունչ։
ինքն
էր • • ՚ իբ
զանդակա–
Հարութէււնր
. . . ւ
Երբ , դրան
սեմ
ին
վր՚ն
յ
զարմ անաՀաբ
նշմ արեց
Հօրաքո
յրր
,
որ
բազմոցին
վրայ , կը սպասէր
իրեն , բար
ւոքած
, անկոզինէն
ելած, խելա
յ ե ղ
վազեց
վբան , փաթթուեցալ
անոր սկսաւ
Համ -
բո լրո
լի լ ու ճառա դա
յթե
լ ան Հուն
երա
-
նութեամբ
: Ակսաւ
շուա,
չուա
պատմել,
քո վյլ նստած
:
Եկեղեցիէն
կը վերաղաոնամ
, էսոչոբ
մոմ
մը վաււեցէ , սիրելի
Հօրաքոյրս
, քու
անունիդ
իսկական
տէր
ու
տիրական
Մարիամ
Աստուածածինին
առքեւ։ Արտա—
ռուչ , Հաւատաւոր
ՀՀայր
Ա եր»
մ ր^րսի • •
Բա
յց գուն
ո՛՛ր
մամ
ուն
ելար անկոզինէգ
:
իրա՞ւ
կ*րսես
... ուրեմն
ճէւչգ այն պա
-
Հուն,
երբ ես կ՝աղօթէի
քեղի Համաբ ; Աս
ինչ
Հբաչք.
. . ինչ
զուգադիպութիւն
...
^ԼՒՐ
՚
^Լէբ
՝
Հագոլէ
չուտ
ոբ
սգատօնէն
երթանք
...
Ապբիլեան
նաՀատակներու
Հսկայ
թա
-
փօբր,
գուրսբ,
իրենց
կր սպասէր
արգէն։
ՏԻԳՐԱՆ
ՓԻՐԱՆԵԱՆ
ԴԵՌ ԵՐԷԿ ՉԷ՞Ր
Անցե՞ր
են երեսունր
ութ երկար
տարի
ներ , թէ եբէկ
էբ դեռ
սեւ
թուականր
յ
Երր աՀաւոր
օրերուն
տարեգարձր
կու
գայ,
/լարծես
ժամանակր
բնաւ
չէ
անցեր
եւ տարուէ աարի
աւելի կենգանի
կր դառ
նա յ քստմնելի
անցքերու
յիչաաակր
;
կա՞Հ Հայ րնտանիք
մր ամրողք
Ափիլյլ–
քի մէք որ զոՀ մր ունեցած
չրԱայ ,
եթէ
ոչ
ամբոզ^ գերգաստանը
; Աւ
ամէնուն
պատմութիւնր
աարբեր
է
սարսռաղգեցիկ
դբուագներով
:
1915
Ա՚զրիլ՛
Գաւառներու
մէք
սկսած
են
Հայա քին ք Աարսափներր
տարերային
ուժգնութեամբ
:
Պոլիս
ենք : Պատերազմական
վիճակ
է ,
աեաեգեակ
ենք անցած
դարձածէն
: Եբի
տասաբգական
Մ իութիւննեբ
գ ե ռ կր
պա
Հեն իբենց
գոյոլթիւնր,
բարեսիրական
կամ
ին^ւաղա
րգա
ցումի
ծբագիրներով
; Շա
-
բաթ
օր մլթ է ապրիլ
11-24^1
Միւս
օրը ,
կէ՛րակի առաւօտ
Ա կիւտար,
լսարանր
ժո–
ղով
կայ կաբօտեաթերու
օւթութեան
օ -
րակարդով,
ածուխ
, ուտեստեզէն
եւայթ
ճարելու
: Կր Հասնին
անղամնեբբ
, չուա–
րուն , աՀարեկ
.
« Գիտէ՞ք,
երէկ
գիչեր
Աիամանթօն
բռնեբ տարեր
են , Տ. Ջէօկիւրետնր,
Մ •
Շամ տանճեանը
, ա յսին
չր
, ա յնինչր
ոս
տիկանատուն
կանչուեր
են եւն.։
ի՞նչպէս
կրնանք գուչակե
լ թէ սկիզբ մթ է գիւա
-
յին սագրանքին
:
«Անցնինք
օրակարգին»
1լ րսուի , եւ
ձայն
1լ ուղին
աոնել : Տանկաբծ
խուլ
որո–
տումներ
կր լսուին
Հեռուէն
,
ռուսական
նաւերն
են Աել Ծովու
կողմէն
:
«Զայնր
թնդանօթինն
է Հիմա»
կր պոռայ
<ձՏառա–
ք»ի ապագա
յ խմրագիր
ը բեմ ցատկելով
:
ԱաՀմռկած
կը ՚քնանք
ու կր ցրուինք
;
Այնքան
անփորձ
, անտեզեակ
ենք
մենք,
երիտասարգ
աղքիկներ
որ կ՝ուգենք
բա
-
նա խօս ութե ան
մ ր Հրաւիրել
ԱբտաչէսՏա–
բութիւնեանր:
Զինքը
կը գտնենք
իբ տան ,
մէք,
ներքնակողմը
քաշուած
, մտաՀոգ
,|
պիտի
շկրնամ
լթգոլնիլ
ձեր առաքարկր
^ |
կ^րոէ . եւ
1լ աւելցնէ
.
՚
Ոստիկանութիւձր
ղիս կբ փնտռէ
ե -
ղեր,
չեմ գիտեր
ինչու։
Բայց ըստ այն
ա–
ռածին
թէ , երր փողոցին
մէք ղէմ առ
գէմ
գաս
օրէնքին
Հետ,
քանայ
խուսափիլ
ել
եթէ կրնաս պատին
վբայ
ելէր , ես ալ կւ*–^
զդոլշանամ
առ
այժմ եբեւալէ»
, խեզճ
գը–
բաղէտր
որքան
Հեռու
էր քաղաքակտ
-
նութենէ
, ծերունի
Հօրր Հետ նաՀատակ
-
ուելու
Համար , աւելի
վերքը
:
՚–՛
Հա կառակ
խիսա
ա րգե
լթե
բու գաւառ–
.•
ներէն
ՀետղՀետէ
գոյժը
կը Հասնի
: Ան
րմ բռնե ւէւ կը թուի
մեզի,
այնքան
ամարգի՝
է ։ Ականատես
մր կը պատմէ.—- Հոս Հոն
երրեմն
կը տեսնուին
գերման
սպաներ
Որ
կը կենակցին
, ճամրաներէ
ժոզված
^ԼՐ^~
եալ Հայ ա յ րիներու
Հետ , որոնք ճաբա
-
Հատ
Համակերպած
են , պգտէ1թեբ
ունին
իբենց
Հետ։
ԱնՀամար
սնտուկներով
ատեն
ատեն
Հլքեա
լ»
զա րգե
զէն
կր Հասնի
Պո
-
լիս : Տանձնախռւմբ
կագմ ուած
է
ատոնց
Համար։
ԳնաՀաաիչր
Հայ պաչտօնետյ
մլթ
է : քԼմէն անգամ
յուզումէն
Հիւանգ
տուն
կուգայ,
եբբ օրուան
բնթացքին
իր ձեռ -
քէն
կ՝անցնին
արիւնոտ
մատնինեբ
, մա -
ղերով
փաթթուած
օղեր , պարանոցէ
փր
ցուած
խաշեր
:
Ամ ուբի
գա
լա ռա ց ինե
բ ,
յանկարծակի
գիշերանց
կր քշուին
մայբաքագաքէն
, ան
ծանօթ
ուղզութեամր,
գէպի
մաՀ ...
Հա յոց պատմ ութեան
մէք անշուշտ
շատ
|^ն պաաաՀե
ր աՀ եզա սա սան դէպքեր
չաՀ
Աբասնեբու,
Լէնկթիմուրներու
, Աոնկոլ
-
ներոլ
օրերէն։
Անթիւ
Հ.Օրաաոլբ»նեբ
)
Արիւնաքամ,
անտուն, ճգակտոր
րԱաչէ
վերք. Հայր
նորէն
միշտ իր
արժանաւոր
տեգր գտած
է քաղաքակիրթ
մարգկու
-
թեան
մնք։
. . . ԵրեսունըՀինգէն
վար
մեր սերուն
-
գբ, յաճախ
,շատ
ալ տեղեակ
չէ , ոչ մի
այն
Հայոց
պատմութեան
կամ
դիրին,
այլ
եւ իբ ընտանեկան
անցեալ
աղէտին
% Շատ
ծնողքներ
ղատա պարտելէ
անփո
լ թ ո ւ
-
թեամր
Հոգ տարած
չեն որ իբենց
զաւակ
ներր
իրազեկ
ՐԱա յին այգ
մասին,
թէեւ
բան
չեն էսնա յեր
որ լալ ուտեն
կամ
Հադ–
ուին
... :
Այո,
միշտ
աչքի
առքել
ունենանք
նշա
նախօսք
մր՛—Եթէ
անոնք ոգԼ մնացած
ը լ
լային
» :
Հազարաւո
ր տարիներու
թթացքին
Հր
եաներուն
«Լացի
Պատ»ին
տակ
ողբտլր
վսեմ գաղափար
մ լթ էբ ;
Մ եր սուգի
տարեգարձին
օրր
միա յն
Փարիգի
ամենամ եծ սրաՀբ
անբաւական
պիտի
գար
, եթէ
Հուրէ , սուրէ
ճողո
-
պրածնեբը
ներկայ
ՐԱային
.
. . յ
Գոնէ տարին
մէկ անգամ ոգեկո
շե լ գո
Հեբուն
յիշաաակր,
շմոռնալ
անոնց գՈզ ֊
գոթան
. գոնէ այգ
կր սպասեն
նաՀա
-
տաէթեբր
վերապրող
սերունդէն
ԱՐՈԻԱԵԱԿ
Fonds A.R.A.M
