« Ց Ա քի Ա Ջ »
ՏՈՄՍԵՐ
ԹՈՒՂ.Թ ԱՌ ԳՐԱԳԷՏՍ
Բաբեմիա
ընթե՛րցող
մը
էլր
ղանղատի
րառէն
Համսւր,
այս
թերթէն
մէչ 1լը գործածենք
զ.Հեռան1լար^
բացաարութէւնը
ես կր սորվեցնէ
մեղէ
թէ
այղ
րաոը
արղէն
աարբեր
իմասա
մը ու^
նէ, Հեաեւաբաբ
էբաւունք
չուեէնք
նոբ
նշանակութիւն
մը բաբղելու՝
անոր
ու -
սեբուն
Ուրիշ
բնթեբցոզ
մր^
Ս ա կ ա յ ն ,
շաա
կը
Հալնի
այգ <(,գէւս,^է^^,
Համաձայն
է մեր
այն ա^եսակէաին
թէ՝
քանի
որ
ք^գուՖած
ենք
Հեռագիր
ել Հեռաձայն
բառերը
Հեռուէն
եկող
գիբ է լ ձայն
ամէն
իրա
ւունք
ունինք,
Հեռուէն
եկող
նկաբէն
Հա
մաբ
ա լ բսելու՝
«Հեռանկար»
:
Եբբորգ
մը, Հէմակոլց
սկսած
է մաա
-
Հոգուէլ
թէ էնչ բառ պէաէ գանենք
այն
չաբմանկարէն
Համաբ , որ
խորութեան
պաարանքբ պէաէ
աա յ :
Ջոբրորղէ
մր Համ ար
^չատ
սէրուն»
րառեր
են «ձայնասփէւռ՚^ն
ու
«սալաոնա––
կբ»
1
« ս ո ւ զ ա ն ա ւ է ն
ո ւ
«էնքնարձակ»բ
,
« Հբարձակն
» ու «ռմբարձակ»բ,
«մարզ–
պան»ն
ու «ասուլիս»բ
եւ բազմաթիւ
ուրիչ
նո րութիւննե
բ :
Հինգերորգ
մբ, չաա
գմղոՀ
է որ այ —
սինչ
խմ բագիր
ը չ ի գէաեբ
աաբ
բեր
ութ
ի ւ
նբ
«բանակցութիւն
»ել ^խօսա կցո
ւթէւն՝»
րառերուն
կամ
«ենթա յանձնախում
բ » կը
գրէ,
երբ արղէն
ունէնք
^« մասնախումբ
»
բացաարութէւնբ
:
Մեր
Հէնղ բարեկամներն
ալ կբ պաա
-
կանէն
« խոնաբՀներու
ղաս
»էն , այսին
-
քըն , ո չ բանասաեղծ
են , ոչ գրագէա
, ոչ
իսկ
խմբագէբ
կամ վարմապետ
: Բայց
,
Հինգն
ալ չ ա ա կը սէրեն
մեբ
լեղուն
եւ
նախանձախնգէբ
են որ ան ճոխանա յ
եւ
Հարստանա
յ՝ նոբ բաց ատ բութ իւննե րով
;
իյոսաովտնինք
ոբ
մեբ
բարեկամնեբր
աասն անգամ
աւելէ
կ՝աբմեն
քան
մեբ
վաւերական
կամ անվաւեր
գրոց
- բրոց
-
ներբ,
որոնց
մեծ մասբ,
երեսուն
տաբէէ
է վեբ,
անուչ,
անուչ
կբ մրափէ, արտա–
սաՀմանեան
Հայասաանէ
մէշ%
կամ
,
չուր
կբ ծեծէ , մամանակ
կը վատնէ ,
ա–
մուլ բանավէ&եբով
Հ
՛Բաբս՝
այն գբագէանեբուն
, որոնց
ճէ -
տին պարտքը պիաէ բ//ար
մշակել
մեբ
^ոսկեգինէկ»էն
ածուն
ել
Հարստացնել
մեր
բաոամթեբքբ
, օղտոլելով
ղբաբաբի
անՀատնում
գանձէն
ագբիւր րաբեաց
Հ
Մ ե ՚ ՚ զ ք մր գործած
պէտի բԱայէ
եթէ
Համաբձակէէ
յայաաբարել
թէ մեր Մե
-
ծասքանչը,
այսօր,
կը նմանէ
աւազանէ
մը,
որուն
1ոլրբ
երբեք
շի
ւէոխուէբ
:
Գուբսէն,
գոյլ
մբ մաքուր
իւբ
էե՚յնոզ
չկայ
անոր
մէշ֊. ԸնգՀակառակն
, կարգ
մը
մարգէկ
,եգածն
ալ առնել,
տանելու
կ՝աշ–
խաաէն
:
Մեզի
ծանօթ օտաբ
լեզուներու
բառա
-
մթերքին
վրայ,
ամէն աարէ
կ՚աւելնան
Հաբէւբաւոբ
բառեբ
: Ինչ նոր
բացատրու.
ՄԻՏ Ք ԵՒ ԱՐՈՒԵՍՏ
Ի
ՆՉ51ԷՍ ԿԸ
Գ Ր Ե Ն
Անցեալ Կէրակէ պարղած
էէնք
խումբ
մբ գրագէտ
- արուեստագէաներու
գբե
-
լու
եղանակները
,
քաղելով
ստեղական
թեբթէ
մը :
ԱՀաւասէկ
ծաղկաքաղ
մը եւս
•
ԺԱԳ
ԼԻՒՄԷՌԱՆ
Կոյբ
է ։ Եւ սա
-
կայն
քիչեր
իր նմաններէն
ղէացած
են
աէ–
բապետել
ել գլել
անցնէլ
ան կաբո ւթէւն ը
ել արգասաւորել
«նեբքէն
անա պա տ բ»
,
գրախաէ
մբ երեւոյթը
տալով
անոր։
Նախ
քան
«Եւ
եղել
լոյս»է
մէչ պաամելր
էր
խռովալից
ճամբորղոլթէւնը
լո յսի
բնա
-
կան
սաՀմաններէն
անգէն
, Ժագ
Լէւսէ —
ռան խէստ
վաբմութեան
մը
ենթարկեց
ինքզինք
: Առանց
լ^կրկումէ
ուղեց
վեբ
-
չացնել
ղւէայաբանքնեբոլ
եւ ձելեբու
էբ
աչկեբտութէւնբ
:
Ութ
ա ա բե կանէն
բոլո բովէն
կբ
կուբա–
նայ
, երբ գսլրոցը
զբօսանքէ
պաՀուն
ա —
չակերտ
մը կը Հբէ եւ սեղանէն
զարնոււեւ.՛,
լով
ակնոցէն
կոթեբբ
ա^
աչքը
ղուբս
կլ*^
քաչեն
, էսկ
ձախբ
Հ ա րո լածէն
կբ կու —1
բանայ
• իր ուսում ր կը չա բ ո ւնա կէ
բ"լո–\
բովէն
բնականոն
պայմաններու
մէ^,
թա–.\
ղայէն
ղսլբոցէն
, Լիսէ
Մօնթէյնի
,
Լուի\^
Լր կռանի
ել Համալսարանին
մէ^ ,
ուբ\
ոլատբաստած
է փիլիսոփայութեան
ել ղը–՛
բտկանութեան
լիսանսբ
:
Պրա
յի
մ եթոաով
Հ եաե ւած
է գասե
-
բուն : իսկ
ընկերներն
ու ծնոզքը
ղասերու
մ ասին
ընթեբցանոլթիլննեբ
1լ բնէին
իրեն
Համար
:
Ժագ
Լիւսէռան
28
աարեկան
է , ծնած՝
Փարիզ
: Լամբակին
վրա
յ կտն
Պատուո
յ
Լեգէոնի
Ասպետի
, Պատերազմական
հյաչի
ել Գիմագբական
ի մապաւէննեբբ
:
1943^^
մասնակցած
է, բարձրագոյն
վաբմարանի
մ բցում
ին , սակայն
չէ կրցած
լնղունուիլ^
ոբովՀետեւ
Վիչիի
մէկ
օրէնքբ
Կ արղի լէր
կո յրե բուն
դոբծ
աալ
Հանբա
յին սպասար–^
թիւններ
ճարեցին
Անգլիացինեբբ
,
Ամերի–
կացիներր,
Յքրանսացիներբ
կամ
Գերման–
նեբը,
վեբչին
պաա
եբ ազմ էն
:
իսկ
մենք կբ մնան ան ^ :
Եթէ
, ՚ թ բ չ թ ն երեսնամեակէն
ափ
մբ նոբ
բառեբ
մտեր
են մեբ բառարանէն
նեբս
,
այգ
յառաշգէմոլթէւնը
կբ պարա
էնք
աչք,
ականչ
ու ճտչտկ
ոլնեցոզ
քանէ
մ բ սրա
ցաւ
խմբագիրներու
: Գրտղէտէն
Հողբ
չէ ;
Հայերէնէ
սլանծացումին
նուիրուած
մեբ
ճառե բն ու քե բ թո լածներ
բ սանղէմ
չեն
արմեր
, եթէ բացառէկ
ճէղով
մբ, նոբ
ա–
րիւն
ու աւիւն
չներարկենք
անոբ ;
Կամ
կ՚աբմեն
այնքան
որքան
Երեւանէ
բոնա
-
կալութէւնբ
վւաո աբանուլ^ւե բուն
^կեցցէ
Հայաստանբ»
:
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
կա^թեանց
է՚եչււլէս
եւ.
ղասւս§–ան գութ ե սւն ց
մէշ
:
1^4։1էն
կը Հիմնէ
«Համալսարանական
Գիմագբական
չարմում՚բ»
,
վԱւլաաոլթեան
կամաւոբներ»
անունով
որ էբ
չուբչ
կը
Հաւաքէ
վեց
Հարէւր
անգամներ
ել
ղազտ–
նէ թեբթ
կը ցրոլէ
: 1943^1՛
կբ մտնէ «Տէ–
ֆանս
աբ
լա Ֆրանս»
կազմակերպութեան
մէշ
եւ պաչաօն
կ՚ունենայ
տարածել
թեր
թբ
որ
Հինղ վեց
Հազարէն
կը
բարձրանայ
250
Հազաբի
; Ան է որ կ՚լնտրէ
ցբոլողնե–
բ ը ։ «Այս
խնղբէն
մէշ կուբութէւնբ
ղըմ -
ուարութէւն
չէ այլ առաւել
գէւրութէէն
մբ»
: Մարգոց
ձայնբ
թ ո յ լ կուաայ
որ ըմ
բռնեմ
անոնց
ներքէնը,
ոբովՀեաեւ
ձայնը
երբեք
չէ խաբեր։
Մարգիկ
կբ ստեն
ի -
րենց աչքեբով
եւ զէմքով
:
Մատնութեան
մը վ յ ՚ ա յ կը
ձերբակալուի
էբ ապագայ
կնոշ
Հեա
,
Կեսթափոյէն
կողմէ
1943
Յուլիս
շՕէն
ել մաՀոլան
կը
դա տապար տուր : Պատէմը
կը
փոխուի
բանտարկութեան
եւ դատապարտեալը
է
վերշո
յ 1լաքսորուի
Պէւխընվալա
: Շնոբ
֊
Հէւ
էբ
ղեբմանեբէնին
15
ամիս
կը
դիմանայ
: Վեբագարձէն
կ՚ամուսնանայ
ել եբեք գաւակ
կ՚ունենայ
։ Ներկայէս
կը
վարէ
Ս ոռպոնէ
Ֆրանսական
՚Բագաքակր–
թութեան
ղասբնթացքբ,
ինչպէս
ել
Աէն
՚Բլուէ Վարմապետանոցը
: Կը
ղասաիսօսէ
Ալեանս
Ֆրանսէսի
մէշ եւ էբ
տոքթոռայի
ճառբ
կբ պաա
րաս տէ ^ֆրանսական
բա
-
նասաեզծութէւնը
ԺԹ • գարուն»
: Կը
գրէ
եւ կը սրբաղբէ
Պրայէ մեթոտով
եւ յե -
աոյ
տուն կուտայ
1^ոշը։
«կէնս
կը տես
նեմ
իր ձայնէն՛շնորՀէլ
: Մարգէկ
կը տես
նեմ
գ ո յնե բով : Կէնս կարմիրէ
՚էրա
յ ե -
րանղնեբով
կբ տեսնեմ
եւ Հբաաա բակէ
չս
կանանչ։«Եբբ
էբեն
կը Հարցնեն
թէ
եբշա–
նէ՛՝ կ
Հ-»
կատարելապէս
, կ՚ըսէ , մ ոռ
-
ցած
եմ կուբութէւնս
եւ ճէչգ
մէեւնւոյն
եբշանկութէւնբ
եւ գմբախտութէւնբ
ու -
նիմ
, էնչսլէս
ամ էն
մ արղ
:
ՖՌԱՆՍԻՍ
՚ԲԱՐ՚ԲՕ
Երկա. ունակու
-
թէւն
ունիմ , կ՝ըսէ | մէկբ
ձայնաղէրներբ
բանեցնել
մինչեւ
ոբ ասեղբ ծակէ
զանոնք :
« Կբ նախլնտբեմ»
Լիսթէ
"«ՄաՀերգր»,
ՊէթՀովէնէ
Համանուագներբ
ուր
անգլիա
կան
փող մ՛ր կայ եւ Ո՚ավէլի
«Պոլէռօ»ն
;
Հէնդ
վեց եբգասլնակ
,որոնք
ամէնէն
ագ–
մկալէցն
են Հ Երբ
աղմուկէն
յագենամ
,
գէսչէ
սեղանս
կ՚երթամ
: Գբացէներս
ոբ —
քան
վիճին
,այնքան
աւելի
կամփոլիուիմ
բանա ստե
ւլծ՜ութե անս
մ էշ% Երկբորգ
ունա–
կութէւնս
ղոբ չեմ ուղե ր խոստովան
է լ
էլկն Փէքառէ
«Գէչ
աղու
մր վբայ
ոտա
-
նաւոբ
ը» կը կարդամ
,որ էնծէ
կուաա
յ
անցեալին
մէշ էմ բոլոր
սէբածս
: Ասիկա
այն ատեն
է երբ բանասաեգծական
բաւա
րար
իսոնալ ութիւն
չունիմ
: Կ բ գրեմ
զի–
չերանոցուի
եւ ոտքերս
բոսլիկ
: Երբ
կօշիկ
Հաւէնիմ , սլէաք
է երթամ
պտոյտի
; Ասկէ
զտա
րմ սլե լինե բբ պէտք
է բանալիով
գո
-
ցեմ
ե ւկինս
է որ կբ պաՀԷ բանա լինե րր
;
իմ «Ֆէթէշ»ն
է ծակ
պէ^ձեայ
սու մր
Նա–
փոլէոն
Գ՛է պատկերով
ոբ կապոյտ
մա —
պաւէնով
մբ կը տատանի
սեղանին
վրայ
է
ԺԱՆ ՇԼՈՒՄՊԵՐԺԷ—
« Գրելու
Համար
միակ
պա
յմ ան մը ո ւնիմ
,
տաք
պէաք
է
ԸԱայ։
Որեւէ
տեղ կրնամ
ղբել,
մ եթրո
յէն
մէշ
թէ
ուրէշ
տեղ։
կտոր
մբ թուղթ
,
մտաէա
մը, եւ նախադասութիւն
մը ղրի
կ՛առնեմ
: Հթատ յաճախ
նախադասութիւնը
չաա
գանգաղօրէն
կուգայ
, երկաբ
կը
փն–
առեմ : ինծէ
Համար
անծանօթ
է
այսպէս
կոչուած
առաշին
անգամէն
գրուածք
մբ
եւ կամ ատիկա
միչտ
դէչ
կը
թ " ՚ – ի ինծի :
Նախապէս
պատրաստուած
նիւթի
մ բ
վր–
բայ
կ ա չխատիմ
: Նաիսո ր գ օրուան
գրած
ղլուխի
ոկէղբբ
կբ կարդամ
ել
թափս
կ աոնեմ
: Շաա
աչխտտելէ
եաք
միայն
Հանդիստս
կբ ղտնեմ
: Այնքան
կը
լեցնեմ
էլ"
"Ս ՝ անբնթեռնելի
բԱայ
: ՝Հ,որէն
կ՝րն–
գօրինակեմ
, սրբաղրութեամբ
կբ լեցնեմ
,
մինչեւ
որ դարձեալ
անբնթեռնելի
ր//այ ։
Մինչեւ
անցեալ տարէ
շաա
կբ ծխէէ
,
դադրեցուցէ
, սակայն
մ է շտ առաշէն
մը
կր ծխեմ : Նուագը
կը սէրեմ
, սակայն
եբ–
գբ սոսկալէ
է էնծէ Համար
:
ԻՎ ԿԱՆՏՕՆ
Պարղ
զրէչով
կբ
գրէ,
կ՚ատէ
ինքնաՀոս
գրիչով
վէպ
մը գրել
•
Շատ
կը ծխէ
ծխամորճով։
Գրած
ատենը
գրելիք
թոլզթբ
միայն
լուսաւորուած
է ,
մնացեալը
մութին
մէշ է : Եթէ
լ " յ ս ՐԼ -
լայ
,ներշնչումբ
խոյս
կուտայ։
«Առաուն
ոտքով
պտոյա
մբ
կ՚լյնեմ
, եւ
չամփայն
մր ...
ԺԱՆ
ՏԻԻԹՈՒՌ–^
«Երկաբ
ատեն
կը
կարծէի
թէ
ներշնչում
ր անպատիւ
բան
մրն
էր : Կ՚երագէի
տեսակ
մբ գրականու
-
թեան պաչաօնաաար
րլլալ , որ մամբ
եօ
թին
սեղանին
առշեւ
կը նստի
ել
կէսօրին
կր ձգէ , ութ է շգրելէ
ետք
: Աւադ , այս
-
պէս
չր/յաբ
: Ես
նեբշնչմակւ
կ՚ենթար
-
կուէմ
: ինծէ
կբ թուի
թէ սպունգ
մլւն եմ
յ
Երբ սպունդբ
ամբոզ^ովյ>ն
թրշուած
է , կը
քամեմ
ել դէրք
մր մէշտեղ
կ եԱԷ :
Եթէ
ւսլունղը
տակաւէն
ծծած
չէ , է զուր
կբ
վարձեմ
քամել,
արդիւնք
չի տար
: Ա պուն–
գը էնէն տասբ ամէսէն
կր ծծէ
:
Ջեմ
սէբեք
ղբել
ել միչտ
ելւեք
քառորգ
մամ
կբ կորսնցնեմ
գրել
սկսելէ առաշ
ւ
Աոալելոլթիւն
մ՛լն է որ պեխ
ունիմ ;
կա
րելի
կրլյայ
մկբաա
մբ առնել
ել
կտրել
սսլուամաղերը
(աասր վայբկեան
կր տե
-
ւէ)– Անկէ ետք
ծիսամոբճս
կը թխմեմ
Լլ
կ ը վառե
մ , ( տ ա սբ վայ բկեան)
:
Ան կ է
վերշ
Հինգ վայբկեան
ամէն տեղս
կը քե ,-
րեմ
: Յանկարծ
չող մբ, երեք
տող
կը
գրեմ : Ոտքի
կ՚ելլեմ
, քաոոբղ
ժամ
մր կը
պտաէմ
յարկաբաժնէս
մէշ։
Եթէ
ուրէչ
անՀրաժեչտ
բնե
լէք
մ բ չգանեմ
,
էնչսլէս
գամ
մը գամել
,ել շարժող
աթոռ
մր շի -
նել
՝ կբ գրեմ
» :
ՍՏԱՑԱՆՔ
՜ ՜
ՃՐԱԳԱԼՈՅՑ
( բանա սա ե գծ ո ւթէւննե
ր ) ;
Ղե զաբո ւեստական
ապաղբութեամբ :
Իսթանպոլլ
: 1953։
ՀԱՅՐԵՆԻ
ՅՈԻՇԵՐԷՄ,
գրեց՝
Հ. Հա
-
մազասպ
Ոսկեան,
Մէ՚էթարեան
ոլխաէն
:
Յուշ
պատմոլթէւննեբ
Հայոց
աշիսարՀԷ
Խոտորչոլբ
գէլղաքազաքէն
:
Պէյրութ
.
Գին
Հարէւր
լ՛
դ՛։
«ՅԱՈ՚ԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(65)
> Ե Ր Ո
յ^ԱՆՏԱՐԿԵԱԼՆԵՐԸ
Վերչապէս
կ՚եբեւէ
թէ յաշողեցան
յե -
աաձգելոլ
կամ պաաէմը
թեթեւցնեչ
աա
-
\շու
՚՛ Երբ
մենք
ալ վերաՀասու
եգանք
թէ
այդ
մղձաւանշայէն
պատիժբ պէտէ չկա
-
աա բուէ ր , կարծես
թէ մեծ
ճնչում է
մը
աղատեցանք
,ել ամոքուած
ղղացէնք
էնք––
զինքնիս
• իրարու
չէինք խոստովաներ
մեր
Հոգեկան
թոլլութիւնբ
, բայց
յայտնէ
էր
որ դսՀ էէնք ՚–
Նո յն օրը թուրք
բաբձբաստէճան
պաչ
-
աօնեայ
մբ մ եզէ
կ՝ րսէր
մեր
Հ իլանգա
֊
գէն
Հեաաքրքբոլթենէն
կռաՀելով
մեբ
բուն գգացումր
.
Զեր
գէւրազդածութէւնբ
զարմանալի
է, այգ
կիներբ
մարգկային
սեռին
անաբ~
մ ան Հրէշներ
են • ինչպէս
թռւնաւոր
օձե ~–
րու
պէաք
է իբենց վտանգաւոր
գլուխ
- :
նեբր
շախշաիսյ^լ
տ
^
Այդ
կիներէն
մէկն
էր ՝Բեբիմ
աղա
յին
Վ-ոյբր
, Սինէմ՝
որ Գայբբլբ
գիւղին
մէշ
երկու
սայլակ
վիրաւոր
, անկար
մարգիկ
ու տզաք
Հաւաքելով
խաբգախու
-
թեամբ՝
ՍիՀուն
գետը
նետել տուած
էբ։
ԱրԿէ
՚՚՚ԲԳԸ.
՚"յն ճիւաղն
էբ որ ,
Ապտօղլուի
մէշ Պաղտատ
օղ/ու կարապեա
աղային
ա–
գարակին
մէշ թափառած
ատեն, տեսնե —
լով
թէ քանի
մբ ամսու տղեկ
մը էբ
մօրը
դիակին
վյրայ ղեռ ոզչ մնացած
է ,
ղետնէն
քաբ
մ բ փերցռւցած
եւ անով
շախշաիսած
էր խեղճ
երե խան
:
Օրեր, շաբաթներ
կանցնէէն
, ել Հակա–
քւակ եղած
խոստումներուն
, պաշտօնա
-
կան
ու անպաշտօն
աղգա րա բութէւննե
-
բուն,
մեբ բանտա բկեա
լնե ր ը բանտբ
կը
մնա յէն
Հ Օր մբն ալ, չաբա բաստէ
կ օր ^
լոլբ
ելաւ
թէ իրենցմէ
Հէնդը կախազա
-
նով պէտէ պաամոլէն
• . .
Աոաուանց,
արշալոյսէն
,
սարսափած
կէներ
ու մայրեր
եկան
մեղի
մօա
:
Հռգեբգ
առնեմ,
չըրէ՞ն
միթէ,
չկա
թեցի՞ն
Հայեր,
այգպէս
ալ նորէն
պիտի
կաիսեն ։
Ի զուր
կը շանայինք
զիրենք
մխիթարել
Համբերութիւն
ել կորով
նեբշնչել
:
ՄաՀէն սաստիկ
է այս
սարսափը
,
Կ՛րսէր խելակորոյս
մայր
մը իր երկու
տ բ–
Ղ՚՚ՑՐ
Համ ար գողալով
յ
ՄաՀէն
սաստ
ԻԿ
էր՝
ճչմարիտ
է ։
Աեբ
մէշ
ալ կասկածբ
ՀետղՀետէ
կբ մտնէր
•
մողովբղական
տրամաբանութիւնը
անո
-
՛Լ՛՜Ք էբ • չէ" մի որ կախած
էին արդէն
ան֊
մեղ
Հայեր
.
Լուրը Հասած
էր նաեւ բանա,
մեբ բան–
աարկեալներուն
.եւ թնչ սբաի
ճնշումով
է որ մօաիկցանք
իրենց : «Որո՞նք
են
այգ
Հ ինգ բնտբ ո ւածնե
րը»
կբ խոբ
Հէի
միա
-
քէս. ու մէկիկ
մէկիկ
կր նայէի
անոնց։
Բայց
իմ իսկ մտածումէս
կարծես
սոսկա
լով
, աչքերս
կբ դարձնէի
գետին
,
յանցա
ւո րի
նմ ան
:
Բանտարկեալներբ
, սակայն
,
Հանգաբտ
էին
եւ
չէին
կորսնցուցած
իրենց
լբշու
-
թիւնբ
: Լուրբ ստոյգ
էր , եւ այղ
միշոցին
գրեթէ
յ ո յ ս չկար
այդ չաբա չուք
որո չու
-
մլլ բեկանելու։
Բայց կարծես տրամաբա
-
նական
Հեսւեւանքբ
Մարտ
31Հ՜5>
ի վեբ
պա—
տաՀած
դէպքերուն
իրենք պատրաստ
է–
ին նաեւ
այգ
մաՀուան
;
Ե րրեք
չեմ կրնար բացաա բե լ թէ
ինչ
խոբունկ
տպաւորութիւն
թողուց
իմ վրաս
իբենց անտաբբեբո
ւթիւնբ
;
Ամէնքն
ալ արդէն
երիաասարդ
էին եւ
ոմանք՝
լնտանիքի
Հայր . կեանքը
կը րաց–
ուէր
իւրաքանչիւրի
Համաբ
յոյսերով
,
երափւերով
, նպատ ակնե բով
լեցուն
• բա
յց
ոչ
մէկբ
իրենցմէ
չունեցաւ
ամենագոյւլն
տկա
բութէւն
մը. իրենց
ըմրոստութ իւնր
այգ
լուրին
Հանգէպ
անանձնական
բան
մը
ունէր
, ղուա
սկզբունքի
խնդիր
էր : Եր
֊
բեմն
մէկր
կամ
միւսբ
կբ
յուզուէր
եւ
ձայնբ
ղողդոշուն
կբ դառնար
: Այգ
պա
-
•Հեբուն
կր խօսէին
իրենց
մօրր,
կնոշր
կամ
տ գաքն եբ ռ լն վրա
յ :
Երբեմն
ալ մեղմէ
իւրաքանչիլբբ
աաբ
-
ուած
Րէլա լով
յատուկ
մ տածումներէ
,
ծանր
լռութիւն
մր կբ տէբէբ
մեր մէշ •
գլուխնէս
խոնարՀած
, աչքերնէս
դետնին
յառած
, կը զգուշանայինք
էրաբու
նայե
-
լու . որովՀետեւ
կբ կալւծէէնք
թէ
շաա
տեսանելի
, գրեթէ
շօշափելի
կերպով
պէ
տէ
տեսնէէնք
մղձաւանշայէն
սլատկեբը
կաիսաւլանին,
մեր մէշ կանգնած
էր չա
-
բաչոլք
խոյանքով
:
Թէել բանտարկեալներբ
թիւով
չատ
էին
եւ միա
յն Հէնդ Հոգէ
կար
մաՀուան
դա
-
տապարտուած
, բայց
էւբաքանչէւրբ
եւ
է լբա քան չիւր էն լնտանէքբ
էնքգէն^ւէն
կը
կարծէ
էն
դանել
այգ
Հէնղէն
մէչ։
Աակէ
ւլատ բոլոբ
արկածեալներուն
վէբքերբ
կր՜
կէն
բացուած
էէն կա րծե ս :
Ընղ^անոլբ
վՀ ատո
ւթէւն
ը եւ դա
ռնո
ւթիւնբ
այնքան
խորունկ
էբ ոբ , երբ կբ փորձէինք
Համ
-
բե րութիւն
եւ յ ո յ ս
ներշնշե
լ իրենց՝
մ
եզէ
դէմ իսկ կր թշնամանային
. • •
Օրուան
մէչ քանի
մբ անգամ տբամա
-
դրութէւննԼրբ
կբ փոիւուին
.
առաւօտուն
յուսաՀտտ
ութ
իւնբ
մեծ
կ ՝ՐլԼաբ • ա յ դ
Ժա–
մուն
է որ բնդՀանրապէս
դաՀէճները
կը
ղործեն
:
Արեւը
ծագելէն
աոաշ, կէներ
ու աղաք–
ներ
արցունքներու
մէշ խեղդուած
, խե
-
լակորոյս
եւ թափաոական
,
կ՚երթայէն
քաղաքին
մէկ կէտէն
միւսը
յ
Յանկարծ
չես դէտեր
էնչպէս
լուր
կը ծաղէր
թէ
այս
էնչ
կամ
այն էնչ կէտէն
վբայ
կախազան–
նեբ
կան
1
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
