I 111ւ1ւււ^|||| 1111
^ 0
Ա Ռ Ա Ջ »
ԼԻՈՆ—
կիրակի,
19
Ապրիլ–
մամը
ին *հ • \թսւղսւէէլեաալւանի
ս լւա Հին
մ էք տե––^
ղի ուևեցսււ. մեբ մեհ՜ մեռհւնեբուն
նուիր
- յ
ուահ՜ սղսՀսւօնբ ; ԱբաՀբ
ձ՜այրէ ի ծայբ\
լեցուած՜ էբ ամէն
Հոսանքի
սլատկանող.
Հայբենակիցնեբով։
Աչքի
կը
ղաբնէին՛^
մասնաւորապէս
Հոս ծ՜նած՜ եւ Հասակ նե –\
տած
եբիտասաբղնեբ
ել եր իաասա
րղու
Հիներ։
Ապրին
այն ծնողքներբ
որոնք գո–\
•նէ տարին
մ էկ օբ իրենց ղաւակներբ
կ՛ա–՛
ւ
ռաչնորղեն
, ՀանգիսասբաՀ
, Հաղոբ
—:
գուելու
Համար
մեբ անթաղ
մեո-ե^եբու–
ի՚եկելի
յիշատակումով
:
•
Ժամբ
\^ին նուագախումբը
Հնչեցուց
•
ֆրանսական
քա յլեբղը : Տետոյ
Աղգ– Մ
ի՜՝
ութեան
ատենապետ
Պ– Ա՛
Կիւլպէնկեան\
ըսաւ
.
1
« Սիրելի
Հայրենակիցներ
,
այսօբ\
կրկին
Հոս Հաւաքուեր
ենք սգալու
Համար\
մեր մէկ միլիոնէն
աւելի
սիրելիներու կո–\
բուստբ։
Անոնք մեոան
որպէսգի
մենք
ապ-Հ
բինք , անոնք
գեբեղման
անգամ
չունե –՚.
ցան։
Մենք ամէն
օբ կը տե՛սնենք
այս երկ~\
բին
մէք թէ ինչպէս կըյարգեն
իրենց
մե–\
ռելներբ
, ել տարին
քանի
մը անգամ ծ՝ագ–՝^
կեփունշեբով
կբ ղաբղաբեն
իրենց
սիրե
- յ
լինե բու
չիբիմներբ
: Իսկ
մ ենք , կրէ^ակ
\
սլա րտա
կանութիւն
ունինք Հանգէպ
մեր ;
մեռելներուն։
Նախ թ ո յ լ չտանք ոբ մեբ^
ղաւակներբ
մ ոռնան
մ այրենի
լեգուն
ել \
մեբ գարաւոր
պատմութիւնը։
Ա իրենք
ղի– ՜
բար , եւ չլնենք
այն աեսակ
բաներ ոբ կբ– \
• նան
Հրճուանք
պաաճառել
թ^ամինեբուն
յ
Շուիէնի
մաՀեբգէն
վերք
լուռ ելեբկիւ–
^
ղած
ամբողք
բաղմ ռւթիւն
ը յոտնկայս
լոեց ֊
1915
ապրիլ
11-21
ղէչեբբ
Պոլսոյ
մէք
ձեբ–\
բակալուած
մտաւո րա կաննե րո
ւ անուն
— \
նեբբ
ղորս կարգաց
. կիլլպէնկեան
: Ա - ^
Հաւասիկ մաս մբ–
5
Գ - ԶօՀբասլ
, Ակնունի
, իքամակ ,
* ;
Զաբգաբեան
, ՛ի • Վ^տրուման,
Աիամանթօ,
քի . Ա եւակ , Վարգգէս
, Ա . Տ արութիւն
- •
եան,
Հ, • Համբարձում
եան , ՀյւաՀրիկեան,
I
Հ. Պոյաճեան
, Մ– Կիւրճեան,
թ՚լկատեն–
ցին,
բմ • Փաչտյեան
, Բ. ՇաՀպագ,
9՛ •
ք^արսեղեան եւ գեռ Հարիւբաւոբ
ել Հա -^
ղաբալորներ ՝, որոնց
Հոգինեբբ այս պա — ,
Հուն , սրաՀին մէ^ կբ սաւառնին : Յար - ՚
գանք
անոնց
անմոռանալի
յիչատակին
» : |
նեայ
, արմաաներգ
երկրի չատ իսորն ու
գագաթգ
բաբձր,
խրոխա
կ^արՀամարՀես
բոլոբ
փոթորիւ^եբբ
:
Սւ յաղթ
, Համ արձակ կր նա յիս
նորէն
ամ ւղե բուն
մ ռա
յլ ո րոնք չուտ
կ^ անցնին
գլխէղ : Ղ՛ուն սլիտի ապրիս :
ԵԼ իմ^ամին
պիտի
ամ^այ ու կարմբի
- •
Այն աաեն
յտգթ
ութ իւնբ
քուկղ
պիտի
բլլա
յ , փառքն ու պսակն ալ • • •
ՄԷՆ - Աէ
Վայրկեանը
չաա յուգիչ
էբ
սղակիր
Հայրենակիցներու
աչքերէն
արցունքի կա
թիլներ վար կըղլորուէին
:
Յեաոյ
խօսք տրուեցաւ
Պելմիոյ
, Հո ֊–
լանաա
յի եւ Անղլիոյ
Հայ կաթողիկէ Հա
մայնքին
Հոգեւոր
հաիիւ
Նալսլանտեան
վաբղապետի
, ռր յուղումով
պատմեց
տարագրութեան
օրերէն
երեք
իմաստալից
գրուաղնեբ։
Յոբղոբեց
մեր
ղալակնեբը
Հայ
մեծցնել
: Խ Ո ր յուղումով
երգեց Տի–,
կին
ԱբմենուՀի
Վարղանեան
«՝Բուն
եղիր,
բալաս» : Հայ բողոքական
Համայնքի
նեբ–
կայացուցիչը,
պատ
.ԱաՀակեան
իր լա -
ւագոյն
ուղերձներէն
մին կարղաց
, ձօն -
ուած
մեր նաՀատակնե
բուն
յիչատակին
•
«Աշխատինք
անեղծ
պաՀել
Հայ
ընտանե
կան
սբ բութ իւննե րր ել պատրաստ
բլլանք
մեր ղաւակնեբով
երթալու
մեբ
վերնական
Հանղրուանը
Հա յաստան
աշխաբՀը »
յ
Յաչողութեամ ր
արտաասնեց
Օը–
թ՚ութեանը
, իհ . Զարղարեանի
«Բաղինին
փառաբանութիւնբ–»
: Յուղելով
ներկանե ֊
ԲԸ.՛՝
Հայ–
Եկեղեցւոյ
Հողեւոբ
Հովիւը,
թ՚ոբղոմ
քաՀանայ
նմանապէս
իր ուղեր
ձին մէշ
յոր ղո ր եց ո ւմ տ ալ աղղապա
Հ -
պանմ ան , մ եր լնտանեկան
յարկերէն
նեբս I
Յետոյ
կաբգացուեցալ
Վասպուբականի
Հայր.
Միութեան
մէկ կաբճ
ուղերձը ;
ԼՋէին կրցած
ներկայ
ԸԱալ,
Հանբակառ–
քերու
ղոբծաղուլին
եւ իբենց
պատգմ
•
մողովին
պատճառով
) ;
Ագգ . Միութեան
կողմէ Պ՛ 3– Վար -
մապեաեան
կարղաց
ուղերձ
մը
յԻչե՚Լով
շանսաաակ
թ՛ա լէա թ ի երաղբ
•–Հայութիլ–
նբ
չնշել
երկրի
եբեսկն։«Բայց
ՀրէչբչՀա–
սալ իբ նպատակին : Աենք
Մայիսի
ա —
էէ ալ օա մբ
191Տ/՚5»
Արարատեան
ԱչխաբՀին
մէշ
Հիմը
գրինք
Հայաստանի
Հանրապե -
աութեան
,ոբ այսօր արգէն
երեսունբՀինգ
տաբեկան
է ։ Պատիլ
Հայ մողովուբղին
:»
Շատ
ղեղեցիկ եւ օրուան պատշաճ ար —
տաստնութիւն
մր բրաւ Պ - 3 •
Ո՚–լուՀուճ–
եան
«ինծ՜ի բերէք»
: Տեաոյ
օրուան նա -
խագաՀր բեմ Հրաւիրեց Պ - Հ - Թ՚ագէոս -
եանր ռբ կարգաց
ղեղեցիկ
ուղերձ մը
մասնաւորապէս
նաՀաաակնեբուն
Համաբ :
Տիկին Ա՛ Վարգտնեանի
«Տէր ոգոբմեա» -
յով
վերշ գտաւ
Սգատօնը,
մինչ
սրաՀէն
գուբս նուագա
իսո ւմբը կը Հնչեցնէր
«\քաղ–
կիր Աղատ
իմ Հայրենիք»
երգր։
իսկապէս
օրինակելի էբ այս տարուան
Ագատօնր
իր լբշութեամբ
եւ կարղապա -
Հութեամբ : Պատիլ Աղգ– Միութեան
ել
ղաղութին
որ գիաէ յաբգել
իր
մեռելնեբըւ
ԵԼ պաաիւ
այն Հայ
առեւտբականնեբոլն
որոնք անսալով Աղգ - Միութեան
կոչի՛ն
ղոց
պաՀեցին
իբենց
իստնութնեբբ
;
ԿԱՐԱՊԵՏ
ՏՈՎԱԿԻՄԵԱՆ
Ա՛ ՋՕՊԱՆԵԱՆԻ
գրական
գործունէու
-
թեան
Օ^Ձամեակբ պիտի
տօնուի
ԳաՀիրէի
մէշ.
Ապրիլ
21
ին,
ինչպէս կը աեղեկա -
նանք իսմրագրոլթեան
ուղղուած
գեկոյցէ
մր որ նոր Հասալ
մեր ձեռքբ •
ՀԱՄ ԱՇԽԱՐ ՀԱՑԻՆ
մաաենագրութեան
մեծ
բառարանին
մէշ, ոբ
Հբաաաբակուե–
ցաւ
Վիէննայի
մէշ Հոլենիք
Հբատարակ
-
չական Տան կողմէ առաշին
Հատորին
92–96
էշեբը
նուիրուած
են Հայոց
մատենա -
ղրութեան
պատմութեան
: Թէել
ուսում -
նասիրութիւնբ
չէ ստոբաղբուած
,
սակայն
կբ կարծուի թէ գործն
ԸԱայ
Հ.
Ներսէս
Ակինեանի։
Մէկ ակնաբկովՀեւլինակբ
ընգ.
գրկած է ամբողշ
Հայ
գրականութիւնը
"ԿԻՂԲԷ^
մինչեւ
մ՛եր օրերը ;
ՀԱՅԵՐԷՆ
ԿԸ ԽՕԱԻ
ԱԱԿի
արաբական
անթելվւ
տնօրէնբ
,որ յայտնած
է թէ Գա–
մասկոսի
աղգային
վարմաբանին
մէշ սոր
ված
է ։
ԱԱՐՈՅԵԱՆ
֊ Պաղտասաբեան,
մողո ֊
վրգական
երղբ վերածուած
է
ճափոնեբէ–
նի : Եբգողն է Ուանկ
Ֆոնկ :
ԵՐԿՈԻ ՀԱՅԲԺԻՇԿՆԵՐ
ԱնգրանիկՄա֊
նուկեան եւ կարապետ
Այվաղեան
Լիբա
նանի Աբմանեաց
պատուանչաններ
ստա -
ցած են։ Անոնք երկար
աարիներէ ի վեբ
կբ պաչտօնավաբեն
Ասֆուրիէի
Հիւանղա–
նոցին
մէշ եւ յարգուած
են բոլորէն , իբ
բեւ պարտաճանաչ,
անձնուէր եւ
Հմուա
մասնագէտներ։
կաբեւոբ
բաժին
մր
ունե
ցած են Հիւանգանոցին
վերելքին ել այ -
սօրուան
գիրքին
մէշ, ինչպէս կը
գրեն
Լիբանանի
թերթեբբ
:
ԶՕՐ– ՆԵԿԻՊԻ մէկ նկաբբ
մեծցնելով
Պէյրութէն
Հայ պատանի
մը
Անթուան
՚Բէչիչեան
նուէր բրած է վարչապետին
ոբ
չնոբՀակալութեան
նամակ
գրած է ուր
կբսէ–
Կբ խնգրեմ
Աստուծմէ
որ մեր
սիբաեբը
միացնէ
ո բպէսղի արաբական
ու^–
թ իւնն իր փառքբ վերստանա
յ եւ ամ
էնքս
ապրինք
ազատութեան
եւ լնկեբային
աբ–
գաբ
ութե ան սիրով մբ
ղրկախառնուած
ՀամIIIյն
Արարնեբու
եզբայրութեամբ
» ։
Շ՚ԲԱՆՇԱՆ
սաացած է ԼՖրէզնօ)
Հա -
րիլբասլետ
էտուրրտ Ա ա բ ղա րե ան ,
Մ -
ՆաՀանղներու
Օգուժի
ՖէսբԼ
բանակատե
ղին մէշ ծառայռւթենէ
ւէեբաղաբձին
է Հա–
րիւբասլեա
Մ արգարեան
աւարտած
է Ա, —
լապամայի
օղային
ղինուորական
Համա—
լսաբանբ եւ ստացած
պատուոյ
վկայա -
կան ; ՚Բէսըլ
բանակատե՛ղիին
մ էշ
զինուո
րական
բանակի
ղեկավար էր; Բ . աչխար–
Համարտին
մասնակցած
է Հիւո–
Ափրիկէի
եւ
իտալիոյ
օգա
յին
յարձակումներուն
:
Զին ո ւո ր ՛ս կան
մ ասնաւոր
Հ ր ա Հ ան ղո վքի ու.-
սիա
ղրկուած էբ
1944/՚5ւ յ
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
Տիկին
Արաքսի
0 ՛ոա պաչեան ոբ եբեք
տարի առաշ Ամերիկայէն
Փարիղ եկած եւ
ղանաղան
առիթներով
երգած էբ Հայկ .
Հ ան ղէ սնե ր ո
լ
մ էշ , պատած է կաբգ մը
եւրոպական
քաղա^^եբ
,
իաալիա
, Ասլա
նիա
,ել Աւսաբիա
, երգաՀանղէսնեբ
տա
լով :
Այցելած
է նաեւ
Միշին
Արեւելք
(Պէյ
բութ,
Եբուսաղէմ
, ԳաՀիրէ
, Պոլիս)
եւ
այղ
քաղաքնե՜րուն
մէշ եւս շերմապէս գը–
նաՀատուած
էիրերղաՀանգէսներով
;
Լ .
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(64)
ԻԱՆՏԱՐԿԵԱԼ՚եԵՐԸ
Գուբսը
ցաւագին
ամբոխ
մը կը վյւղո -
վէր
փոթորկէ
բոնուած
ծովու պէս , կա
նացի
աղիողորմ
ձայներ կբ
խառնուէին
տղոլ
ճիչերու
Հետ։
Հայ կիներ
էին որ ե–
կած
էին իրենց
սիբելիներբ
տեսնելու
վեր
շին անղամ
մ բ ։ իրենց
ետեւը կը
կենային
քանի
մր թուրք
կիներ ալ ՝ լռին ու անկա
րեկիր
երեւոյթով
: Երբ իրենց
մօտէն
կ անցնէինք , սեւ կամ կարմիր
եաղմային
աակէն
իրենց սեւ նայուածքին
ճառա
—
դա
յ թ բ կբ սեւեռէբ
մեր վրա
յ
յ
Հայ
կիներ
կուլային
անմխիթարեղի
վիչաով եւ չէին
ուզեբ
մտիկ
լ ն ե լ
ոեւէ
բառ ոբ ամոքէր
իբենց
ցաւին ստստկոլ -
թիւնբ։
Ոոաիկաննեբր
կր զայրանային
,
կէ կատղէին այգ տառապանքի
պատկերին
դէմ , անՀանղսաացած
աղու
Հեծեծանք
—
նեբ
է՛հ եւ կիներու
արտասուքէն
է Եւ աՀա
մտրակը
բարձրացաւ
չառաչելով
, ինկաւ
՝
կիսամերկ
կուրծքերու
վրայ
,
աՀաղին
՜
խուճապ
մը չփոթութիւն
ձդեց ա յգ Հոծ
բազմութեանբ
մէշ՛ ոսաիկաննեբ
ր
միչա
կբ
զարնէին եւ ամբոխը
կ՝րնկրկէբ՝
կը
ցրուէբ
.
Լացի
ձայնեբը
միչա
կա
յին սակա
յն *
ոբովՀետեւ
Հա յ գաաապա բաո ւածնե
բու,
մայրերբ
, կիներն ու տղաքը
ամուր կե՜
ցած
մտրակի
Հաբուածնեբուն
տակ ,
չէին
Հեռացած
ու կբ յամառէին
բողոքել, աչ -
քերնին
յառած
բանտի
դրան՝
որուն
եաեւ
խռնուած
ոճբագո
րծնեբ
ու
վոՀմ ակի մը
մէշ կբ տեսնէին
իբենց
սիրելի՛ներէն
մէկը
կամ
միւսը :
Բնական էր ոբ յաճաիսակի
մօտութեան
մ էշ րլլա լով
թուրք
բանտա բկեա
^եբու
Հետ , Հետաքբքբուէինք
իրենց
Հոդեբա -
նութիւնով
ու նաեւ
իրենց վիճակով, մա
նաւանգ որ ՀետղՀեաէ մեբ այց ե լո
ւթեան
միշոցնե
բուն մեբ չուբշը
Հսկո գութիւնբ
թուլցած
բլլալով
, աւելի երկար
կրնայինք
խօսիլ
Հայ բանտա բկեա
լնե բուն Հետ , եւ
II՛յգ
առիթով էր որ տեղեկացանք
թէ
թուրք բանտա բկեա^եբու
մէշ ալ անմեւլ–
նեբ կան :
Այս պարաղան
մ եգ Հաբկաղրեց
չաՀա–
գրգռուիլ
իրենց վիճակով,
շանա լ
ամոքել
իրենց
նիւթական
վիճակբ եւ Հ աւասաբա–
պէո
դիմումներ
լ ն ե լ անոնց ազատ
աբ -
ձակմ ան Համաբ : Առաշին իսկ
փո
րձին՝
լուրշ եւ անյաղթելի
.դժուարութեան
Հան–
դիպեցանք
, ելայդ պատճառաւ
երկար
ա—
տեն
մեզի
կարելի
չեկլալ
նաեւ
մեբձենալ
իրենց
մ օտ գտնուող
Հայ բանտա բկեա
լ -
ներուն
I
Այղ
միշոցին
արդէն
մեր րանտարկեալ
-
ներուն մեծ մ ասը
մ եկնած էր ա յլեէլա
յլ
աքսոր ավայրեբ
,ել մէկ քանին
աեղա -
վէո խուած
մ իւս
Հա յ
բանտա
բկեալներռւ
չէնքին մէ շ։
Որք՚սն ալ Հարեւանցի
ՐԼԼային
մեր յա -
րաբերութիւննեբբ
, այդ աոիթով
տեզե -
կացանք թէ թուրք
բանտաբկեա^երը
քր^
լատոլած
վիճակի
մէշ էին • յանցաւո
բնե–
րը սաբսափած
,եւ անմեգնեբր
գրգռուած
էին : ԸնգՀանբապէս
ամէն^ ալ
չարաչար
կբ ցաւէին
պատաՀածներոլն
՛իբա յ եւ սբ–
աերնին
այրած կբ գոչէին :
Վախ
, վախ . . . սիսալեցանք
;
Օբ մր մեծ յուգում կբ տիբէր բանտա -
յին չրշանակնեբու
մէշ.
նոյնիսկ
թ ո յ լ
չտուին
մօաիէ^ալ
բանտարկեա^հբու
չէն
քերուն : Թուրք
կիներ խեռ աչքով ել այ
րեր
զայրոյթով
կընայէին
մեզի :
տ ուն վերադարձին
մ իա յն
իմ ացանք ոբ
Ր՛՛՜Ր
Կ ՛ " յԻ^է երկու ոճբագո
րծ
կինե բ պի
տի կաիսուին. քիչ առաշ մունետիկ
մբ
ազ–
գաբարած
էր որ բոլոր
այրեբր
քաչուին
իրենց բնակարաններբ
: Այդ կիներբ
Հբէ–
չային
ոճրագոբծներ
էին,
բայց
մենք
աանշուած
մեբ ներքին
զգացումներուն
մ էշ՝
գացինք
աեսնե լու :
՚ք,շանակուած
Հրապարակին
վրայ կախազաննեբ
չկա
յին ՚
ե րկու
մամ ու չափ քաղաքը
զանազան
ըղ^
գա ցումնե՜ բով
անձկալիէ
սպասեց • գրբ —
դո Ոէ թիւ ն ր մեծ էր թուրք
թաղերու
մէշ է
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱ1,
ՀԱՑ ԱՐԵՆՈՅՇՆԵԲՈՒ
ՀԱՆԳԷԱԸ
կիրակի
կէսօրէ ետք Ժան կռւժոնի
սը -
րաՀին
մէշ տեղի
ունեցաւ
Հաճելի
Հանդէս
մ ր Հա յ Արենո յշնեբու
կողմ է :
ԱբաՀր
լեցուն էբ ծնոզներով
եւ բարե -
կամնեբո՚է
, որոնք
բոլորն ալ Հաստատե -
ցին թէ ինչ օղտակար ել գեղեցիկ
չար -
մումի
մր կր Հետեւին
իրենց
ա՛ւ շ իկներբ
ւ
իսկ
Արենոյ^երբ
ապացուցին
թէ բարո —
յւս կա ՛ե եւ ֆիզիքական
խնամքին Հետ, Հոգ
տարած եննաեւ
իբենց
մ այրենի
լե -
՛լր լին :
Հանգէսր
սկսալ ե ռ ա գ ո յնին
նուիրուած
արաասանութիւնով
մը։ Ապա սկսաւ
իւ -
րա քան չիւր Արենո
յչի
մ ասնակցութ
իւնը ;
Համ ակ եռանգ
, կորով
, ամ էն մէկ աբե -
նոյչ կաչխաաէբ
իր լաւագո
յնբ աալ : Խմ–
բասլաբ
, մենապար
,երդ արտասանութիւն
,
կատակերգութիւն
մաբզական
խաղեր ,
բանակումի
տեսարաններ
իրարու կր յա -
Տ/՚Բգէին
Հրճուանք
պատճառելով
ծնու^ե–
բուն եւ Հանդիսականներու
: Հապա
սա
վ՚ոքրիկ
թեւիկնե՚՚րբ
իրենց
թիթեռնիկի
սլա րով :
Կը ղղոլչանամ
անուննեբ
յիչելէ : Բոլո–
բըն ալ այնքան
ժամանակ
վատներ
էին ի–
րենց լաւաղո
յնը տալու
Համաբ եւ կը յա–
շողէին։ իսկ Լիւսիի դաչո յնով պարը ան–
մ ոռանալի
պիտի
մնայ
բոլոր
ներկանե -
բուն
մէշ, որոնք
միչտ
կբ^ել
կուտա յին %
Այգ
պարը ա յսուՀետեւ
մեր Հանդէսնե -
բուն
լաւագոյն
անակնկալներէն
մին
կբնայ
կաղմ ել :
Այս
բոլորին
մ ՛յիչ
ուժն է
երիտասաբգ
տիկին
մը, ԱնաՀիտ
Գչիկեան
Աւագեան
Ովւ իբրել
լնդՀ • իսմբասլետուՀի
մեծ եռան–
ղով եւ նուիրում՛ով
լծուած է գործին։ Ա–
մ ո ւսն անա
լէն ետքն ալ ան չլքե ց իր սի -
րած
գործը : Տիկի՚նը դասախօս
ԲԱ՛"Լ՛՛՛Լ
ֆրանսական
լիսէին
մէշ մեծ ձեոնՀասու -
թեամբ կը վարէ արենո յ չնե բու
Լլազմ ա -
կե րպութիւն
բ : Ան քանի
մ բ խօսքով ի -
րենց
ղոբծունէութեան
պատկերբ
տուաւ;
Խօսեցան
նաեւ
Արիներու
սլետ Տոքթ
. Գ.
Մեծատուբեան
ել տիկին
էԱէն
Բիւղանդ
տ
Եկուքն ալ պատմականն
լնելով
այս չաբժ..
ման
չեչտեցին
անոր
օ՚լտակտրութիւնը,
իբբեւ ա ւլւլա պա Հպան
մ ան
կաբեւոր աղ -
ղակնեբէն
մէկբ :
ԱՐԵՆՈՅՇ
Ն Ո Ր Է Ն
ա Յ Ե Ր Ը
ԽՄԲ ֊ ՜ ֊
՚Թւո–բք 1ւ,յւա.պարակագիր մ ը ,
1՚ատիրճա.ն Գ ա ֆլը, պւ վ(ե|րջելա ելւկւյ.|ւմի
գլաւթլււն մը հրաաալւակած է բ
Ենի Աա–
պաՀ
թ եբթլւն մ է ջ , այս անգամ կը գրէ ,
«Ո՛՛վ Թուրք է»
1սռբագբյւվ (14 ԱպրԻՕ •
« կարելի չէ պնղել թէ մեր
աղղային
ղատերուն
մէշ միայն
թուրք
ցեղէ
սերող–
նեբր պաաուաւռբ
գեբ մ՛բ խաղացած
են ,
աղղին
ճամբուն
վբայ
միայն
թուրք
արիւն
կբո՚լնեքը
Հաւատա
րմո ւթեամբ
աշխատած
են : Արդարեւ
, Անկախութեան
Պայքարի
բնթացքին
սխալ կերպով
թուրք
չնկատ -
ուած
մեր կաբգ
մը արեւե՜լեան
նաՀանգ -
ներու
ժողովուրդը
վերշին
ծայր
Հաւա -
աաբ իմ
մնացին
նուիրական
նպատակին ,
մինչ Հաբագատ
թու
րք նկատուած
շրշան–
նե՜բու մէշ ապստամբութ իւնն եր ծագեցան
,
ել ազգ • կառավարութիւնբ
այս պատճա
ռաւ
ցնցումնե
ր կրեց : Նմ անապէս
"՚ԳԳ ՝
պայքարին
իսթանպուլի
մէշ ազդ. կառա
վարութեան
ի նպաստ աշխատոգ
գաղտնի
կազմակերպութեան
մէշ նոյնիսկ
քանի
մը
Հայ կը գտնուէ ր եւ զօբ • ՝Բէմ ալ
՚Բօչէր
գբքին
մէշ բացէ իրաց կբ ղրէ թէ այս
Հայերբ
Հակառակ
թ^ամի
գրաւումին
կաբեւոբ
ծառայութիւննեբ
մատոլցին
:
Ժողովրգավաբ
եբկբի
մբ մէշ տիրապե
տող
տարրին
պտտկանիչ
երբեք գե բակա–
յութեան
իրաւունք
չի տար ; Բական
է
պատուաւոր
ել խղճմտ՜անքի
աէր ըլլալ ւ
ԱյգպԻ"Ի
մարդ
մբ ինչ արիւն ալ որ կրէ
ե՜րակներուն
մէշ, ի Հարկին
Հոգի
կուտայ
տեւականացմանբ
Համար
այն
պեաու -
թեան,
որուն
անձնագիրը
ունի
գրպանին
մէշ–. ԱՀա այս չափանիշները
պէտք
է
գործածել
երբ կբ ճչգենք թէ ո՞վ
թուրք
է ել
ոԴ
չէ :
Ագգո՛ յնա կանութեան
լաւագոյն
եդանա–
կբ ասիկա
է ։ Եբէկ
ցեգա,ին
խաբտկանու–
թեամբ մեծ վնասներու
ենթարկուեցանք,
այսօբ ալ նոյն
սխալը
կրկնելէ
խ ուսափե–
լու
ենք եւ ՚իերշին
ծայր
ուշադիր
բլլալու
ենք
ագգային
միութիւնը
չխտխտելու Հա
մար
տ :
Fonds A.R.A.M
