«ՏԱՌԱՋ»
«ՑԱՌԱՋ» Ի եՐԷԿՈՑԹԸ
Ինչպէս
Հաղորգսւծ
էինք, չարաթ
իրի
կուն
Հանգիսչում
մր սարքուած էր ^Յա -
քլաիքի
նոր խմբագրաասւն
մէք,
աեղափո–
իաւթեան
ել ծաւալէ
լթղարձակման
առ -
թ ի լ
:
՛Ներկայ
էին աւելի
քան
յիսուն
Հո–
դէ , ներկայացուցիթեր
երեք յաքորդա -
կան
սերունդներու
որոնք
28
աարիէ
ի ւէեր
թ լ րթին
չուրք
Համա իմ բոլած
էրենց
քերմ բարեկամոլթեամր
, լթկերական
սի -
րալիր
ւէերարերումուէ եւ անւէերասլաՀ ա -
քակցոլթեամր
նսլաստած
են
«Տառաք^ի
յարաաեւութեան
, բարգաւաճման
;
Հաւաքո
յթր
իր
մ աերմ ական
չունչոէԼ
ներկաներուն
Համաբ
եղաւ, առիթ
մր ար
աա յայտելու
իրենց
ղդացումներր
թերթին
Հանդէսլ որ, չատեբուն
Համար
դարձած
էր
նոյնիսկ
գոլրոց
մր ֊.
Պ • Ա • Խոնդկաբեան
վարելովդ
սեղանր
յաքորդարար
խօսք տուաւ
անոնց
որ տե -
սակ
մ ը ներկայացուց
չական
Հ անղամ
անք
ունէին
, իբբեւ
գեւղափաբի կամ դբԼէ
լթ–
՝^երներր էսմբագրին է
Ընկ ե ր Հր անդ ՍամոՆէլ,
էրրեւ
խմրա -
գէ՚րր եւ աչէսաաակէւց
առաքէն
օրէն , ներ
կայացուց
ա յն դմո լարին
ել.
նախնական
սլա յմաննեբր
, որոնց
մէք
սկսալ
ոաքի
կանղնիլ
թերթր,
նախ
օր լթղ մէք ու
11)27ք5՛
սկսեալ
իբրեւ
օրաթերթ
, ղաոնա -
լուէ նորաՀաստատ
գաղութին
առաքնորգր։
Ընկ ե ր Մ– Պարսամեան
որուն
ծանօթու
թիւնը
^Յաււաք»ի
էսմրագբէն Հետ կո ւգա ր
չատ
Հէնէն,
Կարինի
«Տառաիէն
,
յէչեց
դրուագներ
այն օրերէն,
երբ ք^աբձբ Հա
յ–
.քէ այգ բոցավառ
թերթր
իբ յեղափոխա -
կան թավավ
կը գաոնար
քաՀ մր որ նախ
կովկասի
մէք չոգալէ
վերք, սլէտէ
անցնէր
Փարիգ :
Ընկեր Աշոտ իսահակեան
վեր առաւ
«Տառաք»է
«երիտասարդական
խենդու -
թէւնր»
խանղավառ
ու յեղա վւո էս ական՝
որ
՚իաթակցութեան
չունչով թափ աուած
էր
Հոգիներու
թռէչքին
\ Ա աղթեց որ միչա
մնայ
նոյն
«էսենգր»
ել տար
էնե լաւ
բեռաՆ
լրքութիւնբ
չկասեցնէ
անոր թափր
յ
Ընկեր Լ . Գեւռնեան .
որ
տարիներով
վարած էբ թերթէւն
վարչական
ծանր աչ -
խատանքր
, րսաւ . ^Այդ
րոլորր որ Հոս
թուեց
իք գործին
ա րտաքին
ճակատն է ,
սւնոբ ամէնէն
ծանր
Հողը
ներքինն
է։Պէս՚ք
•է աեղեակ
րլլալ
մ օտէն այդ Հսկա
յ ղմ -
ուարութեանց
, րմ բռնե լու
Համ աբ
Շ՛ա -
լա
րչին կորովր ու յա րատեւե
լու
կամքին
ուժբ : ճիչդ է որ մեքենանեբը
կը կոտրին
,
աոառեբբ
կը մաչին , կր Հէւննայ
նիւթր
,
բա յց
խմ բաղրին
Հաւատքը
, կորովր
եւ
կամքր կր մնա յ մ իչա
ամ ուր ;
Տէւկին Զ • Սերոբեան ,
ղոբծօն ան -
գամ
Ամերիկայի
ՀՕՄ ին , ոբ
մասնաւոր
•սլաչտօնով
մը կը չբքի գագութներր
իրրել
ներկայացուցիչ
Աձ չա յի , ճչգրէտ
բառե -
րւ վ սլատկե բացռւց
գագութներու.
վէւճա -
կը։ Առանց
մամուլի
,առանց
մշակոյթի
ուժին
, առանց
Հաւաաաւոր
եւ
կորովի
մարգոց
աշխատանքին
, իբ աբմատներէն ,
Հողէն կտրուած
ծառի
մը սլիտի
նմ անէ բ ,
գաաասլա
րտո լած
մեռնելու։
Տիկինը
դր~
ուատելով
«Տառաք»ի
կաաարած
աշխա -
աանքր ,
ըսաւ թէ
մենք
Ամ երէւ -
կայի
մէք ուրիշ աշքով կը
նայինք
«Տառաք»
ստացողներուն
վրայ^
աւելի
բաբձր
ղասելով
ղանոնք :
Պ • Ա • եյանէտանեան - - ^
«Տառաիի
լե
ղուին
մասէն
էսօսելով
ըսաւ
.
ՀԵՈ
էմ
Հա
յերէնս
սորված
եմ«Տառաք»էն
, անով
կեր
տած
եմ իմ գրելու,
լեղոլս
, եւ այսօբ
լե -
ղուի գասեր
կուտամ
նո յն
թերթին
սիլ .
նակներուն
մէք,
իբբեւ
ախոյեան
անոր
մաքրութեան
; իմ գրական
Համեստ աշ -
խտտանքս՝ ես կբ սլարտիմ
Շաւարշ Աի -
սաքեանէւն
, որ
25
աաբի առաք
ժրնեւի
մէք գտաւ
ղիս ուքաքալե րեց :
3– Տ է ր Յակոբեան
Պոլսէն
սկսած
բարեկամոլթեամր
մր կապուած
խմրա -
գրին,
քսան տարէ
մ իասէն
տքնեցանք
թեբթբ
գնելու
ամէն
օր մամուլին աակ ,
Հակաոակ
բաղմասլիսի
դժուաբութեանց
:
Աատանային
ձեռքր, որ երբեմն կր խան–
գաբէր
ամէն բան , մամոլլ կամ տողա -
շաբ, կ՚աշխատէինք
կոտրել։
Շաւաբշը ե -
կալ
նոր տեղ , թերեւս
տակաւին
շՀանգս–
տացաւ
բոլորովին : Աս Հանգստացայ
սա
կայն , սլաաասէսանաաուութենէ
ազատե -
լով։ Կրմաղթեմ
որ էւնքն ալ ունենայ
այն–
սլէսի
մ էւքոցնեբ
որ այլեւս աղատի շաա մը
ղ ժուարութիւններէ
է
Ա– Հա բէլե ան–
Ատեն
մր
աշխատած
ՐԱալով ղՏառաք»է
մէք, է րրե լ էսմ բագէ ր ,
սլաամեց
գրուադնեբ
անոր
նեբքէն
աշփւա–
տանքէն ել ամենօբեայ
կեանքէն :
Ըսաւ
թէ խմրագէբբ
խիստ է ոշ մէայն
ուրիշ -
ներուն
, այլեւ
ինքն
իրեն
Հանղէպ ;
Պ • է» • ՍաբաՓհան
որ մ էշտ
Հաճո
յքով
աշխասււնկցած
է թերթին
, գնաՀատեց ա–
նոբ
արժէքր
իբբեւ
Հայկ՛
մշակոյթէ
լա
ւագո
յն արտա
յա յտութիւննե
րէն
մին , իբ
րեւ
աէսոյեան
մեր ժողովուրդին
գէւմանա–
լու պայքարէն : «Որքան
ճիշդ
էին
Տիկին
Աեբոբեանէւ
էսօսքերր
մեբ
Հողէն
, ար -
մատէն
կտրուած
անսուաղ
,
կորսաեան
գատապարտուտծ
բաղմութիւններուն
Հա
մար : Գիրն ու գբականութէւնն
ալ
"՚յԳ
ծառին
ե
րա1թե
բուն
մէք աւէւշը կր Հոոե -
ցընեն : ԱՀա «։Տաոաք»ր
իր դերէն
մէք :
Ընկեր Հ • Ր ա լ ա յ յ ա ն— ճ / ՚ Հ ք
է որ րնկ .
Մ էսաքեան էր էսմրագբտկան
բացառիկ
կաբողութեամր
, իր ուժեղ
էսմբագրական–
նե րով
,էւր լեղուով ուիր յարատեւելու
,
յաղթելու
կամքով
կը ներկայանայ
մեր
մ ամ՛ ուլին լաւագո
յն դէմքերէն
մ ին > րա
յց
ես կր նկատեմ
ուրէւշ բան մը իբ մէք
որ
աւելէւ քան Հագուադիւտ
է եւ
նո
յնքան
բացառիկ։
Այղ–, էր բարոյական
գիմա -
գիծն
է ։ Իր մէք բարոյական
մարգն է որ
անսայթաք
յաղթած է ամէն կարգի դժ-
ուարութեանց
եւ «Տառաք»բ
բերած է էր
ա յսօրուան
Հանգրուանին
:
Ընկեր Պ ֊ ՉպուքԱեան
մաղթեց որ ար
աա յայտուած
Համակբանքի
,ղնաՀատանքէւ
էսօսքե ր ը վերածոլէն
գործի
եւ ներկա
յ թէ
բացակա
յ րոլոր
մեր
մ տա լոր ական
ուժե
րր
իրենց աշէսատակցութեամր
թել թի -
կունք
րլլան խմբագրին,
իր շատ գժուա -
րին պարտականութեանդ
մ էք ւ
Ընկեր Վ - Պարոնվաբդեան
Հ՛ Տ՛ Դ՛
Նոր Ա երունգին
կողմ է մ աղթեց որ րնկեր
Միոաքեան
եբկար ատեն
մնայ
իբենց ա -
ռաքնոբգբ
, վարպետր եւ «որբ
չձգէ
ղի -
րենք»
, ինչպէս
ըսաւ
ինք իրենց
վեր^ին
պատգմ
- ժողովի
փակման
իբ ճառին
մէքւ
Ընկեր Խ –ՎշտՈ1–նիյ
որ նոյնպէս
«Տու -
նէն» կր նկաաուի
,ոչ
մ էւա յն իր աչխա -
տակցութեամբ
այլ ել ամենօբեայ
իր
ներկայութեամբ
թերթէւն
աչխատանքի
ժամերուն
, ըսաւ . «Գժուար
է
ա
յսպէս
ներկայացնել
«Տառաք»ը եւ անոր խմրա -
գիրր կցկտուր
բառերով ուՀապճեպ
՚. Ա–
նոնց
դերր
ֆբանս աՀա
յ գաղութին
մ էք ,
2Տ
տարի անվկանդ ռւյարատեւ
,
կարելէւ
չէ ամ վւոփել
քանէւ
մ ր ոէ՚րալէր
նաէսաղ
ա–
սութիւննեբով։Այն
ամենօբեայ
աչխաաան–
քը ղոր կը տանի խմբագիբր
, իր
սեղանին
առքել,
առտուն
կանուխ
, իբէկունր
մին -
չեւ
ուշ ատեն, ես կր նկատեմ
գերմարդ
կային
րան
մր, ոշ - սովորական
: Մաղ
թենք որ այգ ուժր
երբեք չպակս
ի իրեն :
Հիլրե ր ր վա
յե լեց ին փոքր իկ գեղար -
ուետական
րաժէւն մլթ ալ : Տիկին Ա • Ոա–
լուեանի
, Օր. Ա. Առաքելեանի
եւ Օր՛ Գա–
վէղեանի
քաղցրալուր
երղեբով
:
Հայբե
նա սի ր ա կան
խմբերղնեբ ալ
ոգեւորեցին
մթնոլորտր
յ
Պ
•
1ւյ ոնդկաբեան
Հաւաքս յ թ ր
փակե լէ
առաք իր կա բգին պաակե բացռւց
(ձՏա -
ռաք»էւ էսմբաղրութեան
սլայքարելոլ
ղոկսպ
եւ
լուրք
ձեւր
ղոր չատ աւե
լի աղգու
ել
արգիւնաւոր
կր գտնէ քան կծու եւ ան -
աեղի
յարձակումր
: Տրամ ա րանութեամբ
,
վէասաե բով եւ Հանդաբտ
վճռա կան
ու -
թեամր
մր աարուած
սլա /քարբ կր բարձ–
րաց րնէ մամուլին
գիրքը
Հանրային
կեան
քէ՛ն
մ էք , եւ անոր
«խօսքէն»
կուաա
յ ա -
ւելի
կշի՚ւ : «.Այս առթիւ
վւափաք
յա
յտնեց
որ ա յսպիսի
Հանգիպումնեբ
րլլան
աւելի
յաճաէո
, մտքերու
փոէոանակութեամբ
;
Փ՚՚էսաղ
արձ
լո ւս ա բան ո ւթ է՛ ւնն ե բ ր
կրնան
մեծ սլակաս
մր լրացնել,
Փարիղփ
մտաւո–
րակտնութեան
եւ թեբթէն
աշխատակից -
ներուն
Համ ար ;
Ամ էնէն ետքր խօսեցաւ
Հք •
Մ իսաքեան
•
որ էւր սբ տաղին
թո րՀակ ա լութիւն
րյտ
յա–
՚^ելէ վերք,
քանի
մր
գբուագնեբ
յի -
շեց
իբ
երիտասարդութեան
օրերէն ,
Պոլէւս , երբ Մ աքսիմ
Կորքէ կբ
թարգմա
նէին եւ սկանա էւնաւե ան
ղբա կան
ութ իւնա
կր սերտէ ին : իբ վբայ
խորապէս
աւլդած
էր
կմիլ
ՎերՀառնի մէկ տագր
, «Գերա
—
գոյն
էսենգոլթեան
խենդեր ր» : Ալ գտաւ
Հ ՛Տ •Գաթակցութիւնր։
Տիշեց
նաեւ
ուրիշ
դրուո՛ղ
մր Բարձր
Հա ՛քէն , ել Ռոոաոմի
մէկ
է " * * ՚ ՚ ք ր , երբ կարինէն
քալելով Աա -
սուն
1լեբթայէէն
: Ու վերքացուց
, շեշաե -
լով թէ պէտի
շարունակէ
տքնիլ
նոյն
էսանգավառոլթեամբ
ել վճռականու -
թեամբ :
Հէ՚ւրերր
ցրուեցան
բարեմաղթութիւն
-
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂՈԻԹ
ՏԻԿԻՆ
ԼԵՓԱԻՈՒՄԻ
օգնելու
Համար
Հ՛
բ. Ը. Մ ը աարեկան
400
տոլարի
յատկա–
ցում
մը պիտի
ընէ Պերլինի
այն
ծերանո
ցին ուր ան կրմնայ
ներկայիս : Ասկէ
ղատ
Նպասաից
Տանձնախումրր
պարբերաբար
ուտեստեղէնի
ծրարներ
պիտի գրկէ
^ԻԿ ՚
Լեփսիուսի
^
ՊԱՆԻԱՍ
(Աուրիա) կր գտնուի
Լաթա–
քիա
թ՚րիփոլի
ճամբուն
վյրայ : ինշպէս
գը–^
րած
ենք արդէն
, ներգաղթէն
առաք Հոն
կային
5 - 6
Հայ լթաանիքներ :
Իրաքի
քարիւղի
լթ կերս լթեան
Հաստատում
ով
կաղմուեցաւ
Հայ գաղութ
մը –
35
լթ ՜
տանիք,
ել
40 - 45
ամուրէ երէտասարգ -
ներ : Անոնք կը վայելեն
աեղացէնեբու
Հա
մակրանքն
ու ՚էստտՀութիւնր
:
1051/5՛
կաղմուեցաւ
Պանիասի
մարղական
«կամ՛ք»
միութիւնր
ել մտաւ
Հ. Մ՛ Ը՛ Մ ՛ի մէք :
«կամք»
միութիւնր
միակ
Հայկ. կաղմա -
կերսլութիւնն
է ել կր վարէ
գաղութին
աղգա
յին , կագմ ակերպշական
կրթական
,
մաբգտկան եւ բարեսիրական
գործեբր ;
Այս
մ էւութեան
թոբՀիլ
Պանիասի
Մ աբոնի
Ք" յրերու
գսլրոցկ
ն ներս
դա սա պաՀ
երուն
՚Լ1
""յ
աւելցաւ
նաեւ
Հայերէնի
գասր. Հայ
աշակերտներուն
Համար։
Լաթաքիռյ
Հո -
գեւոբ
Հովիւ
Հմ ա յեակ
քՀն
յ ՚ էք րէցեանի
վաէսձանում
ով
գաղութբ
մ՛նաց
առանց
քաՀանայ
էւ է Ան Հերթական
այցելութիւն
կր կատարէր : Ծնունգի
խթման
իրիկունը
երկսեռ
երգշախումբ
մր տուն
տուն այ
ցելեց
ել երեք Հարիւբ
ս . ոսկիի
Հանդա -
նակութիւնր
յատկացուց
Ա՚լգ
՚
Բուժաբա–
նէւն , իսկ
50^
Ա ՚ 0 • Խաչի պաասպաբա -
նէն։
Ներկայիս
կ՝աշխատէն
Հ. Ա՛ Ը՛
Մ-է
ակումբ
մը Հաստատել, ապագա
ւին գոր -
ծածելոլ
Համար
իրրել գպրոց,
եկեգեցի
եւ Հաւաքավա
յ.ր :
ներով, պարբերաբար
իրարու
մօտ
բլքա -
լու
, էսօս ա կց ե լո լ խո սսէո ւմնե բով
յ
Ներկայ
էր նաեւ
Հ. ԱաՀակ
՚Լրգ՝
Աեւռի
նաէսկին
աեսուշր
, որ Համակրակտն
էսօս
քե բով եւ օրՀնութ
էւննե րսվ
մ ասնակցե -
ցաւ
լթդՀանուրին
խանգավառութեան
:
Ներկաներուն
մէք կր նշմարուէէն Պ ՛Պ ՚
Վ. Մելէ՚քեան
,Ռ– թադէոսեան,
Զ–
Մու–
թաֆեան
, Բիւղանղ
է^օփ ա լե ան , Ջ • Գա–
՚լո՚ղեան
, Գ. Աղամեան
, Բր՛ւ՛ււ եան , Ա .
Իւլէյլպէ յեան , Գ • Տ ա րօնեան , Հ • Ադա -
րէ կեան
եւն . :
ՈԻԵԱԳՐՈՒԹԻԻՆ
ՄԵՐ ՆՈՐ
ՀԱԱՑԷԻՆ
32, «ս©
ճշ
7
^6V
^տ^, Բ&ք1տ(9)
ԵՐԹԵԻԵԿ
—
Մեր-բօ –ք^ատէ : - Հան
րակառք թ ի լ 26 , 25 , 32 , 48 , 4Ո - 43 , 42 ,
85 ե ն ա ՚ լ ն :
ՀԵՌԱԶԱ8ՆԻ ՆՈՐ
ԹԻԻԸ՝
ւ՚ռՕ : 8 6 - 6 0
<ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆ
(63)
ՐԱ՚եՏԱՐԿԵԱԷ՚եԵՐԸ
Երբեմն
բանտապաՀներ
կամ պատաՀա
կան
ա յցե լունե ր կուգա
յին կր խառնուէ -
ին
նոյն
էսցիկէն
մէք. ծուխէն
ել գարշա -
Հոտ
թշա ռութ էււննե բէն օգը նողկալի կը
ղառնար : Առ Հասարակ
մեր
նեբկայու -
էմէւնր մեծ զարմացում եւ Հետաքբքրոլ
-
թիւնւ կր ներ թշէր
ել մինշեւ էսկ կբ գիզ -
ոլէին
դրան առաքքր,
ղիաելու
Համաբ
մեղի :
Բա
յց այդ վա յրաղ , գրե թէ անասնա
յին
մաբդիկր,
նունիսկ
զուրսէն
անցնող ան-
ցորգնեբր ոբ կր կենային
ա1թածանքով
ել
յարղանքով
կր վարուէին
մեւլի Հեա,
այդ.\
սլարագան
մեծ չափով
գիւրացուցած
էր
մեր
գործունէութիւնր
:
Գեռ
խցիկին
մէք՝
գուրսէն կր
լսէինք
անանուն
ժէսոր մր որունւ մէք երրեմն
կ՛ո–
րոշէինք
ՀայՀոյալի
բացազանշոլթիւններ
,
շղթայէւ
ձա թեր եւ ծխնիներու
կո֊ին շր :
՝Բայլ
մր անգին
բանտին
երկաթեայ
ցան -
կապատն
էր , եւ գառագեղի
մէք արդիլ -
ուած
գաղաններոլ
պէս, Հոծ
բաղմոլթիլե
մը ոճրագործներու
ղիւլուած էբ ետին :
Այգ
Հբէ թե բուն , այղ մարգակեբսլ
ա -
բածներուն
մէք էր որ վերքապէս
կը գա -
նէէւնք
մերէննեբր։
Անոնք կր յառաքանա -
յին,
կը մօտենային
ցանկապատին
եւ Հոդ
կը տեսակցէ
էնք : Ա րաաճմ
լիկ
անձնուի -
բութիւննե
բու , վեՀանձն
անձնաղոՀու -
թիւններու
ականատես
եղած
ենք այդ
նո յն երկաթեայ
ցանկապատին
առաքքը ;
Հոն էր որբանաա րկեա լ պաաանի
մր ի -
րեն տրուած
դրամական
նպասար
մերժե -
լով ,տուալ
իբ քովը
կեցող
տժգոյն
եւ
վը–
աիա
րանտաբկեալի
մ ր րսելով, թէ ինքր
առողք ՐԱալով
, օրապաՀիկ
Հացէն
ւլատ
ուրիշ րանի սլէաք
շունի . Հոն էբ որ տե -
սանք թէ ինշպէս
կոն ակն
ուն շապիկր
կու՛՛
աա
յին
աւելի կարօտ
լթկեբոք
մր. ել ՀոՆ\
էր որդարձեալ
լսեցի
ուրիշ նորաՀաս ե
րիաասաբգի
մը բեբնէն ՚
\
Իմացայ
որ ծնողքս շատ են
աշխատեր
ու շատ գրամ ծախսեր
ինծի
Համար
. գա
ցէք
՚լաէք
ղիրենք եւ րսէք թէ գուբ աեթ
է , թող իմ տեղս սա մարգր ագաաել աշ-
խաաին
, լթտանիքի
Հայր է :
Ու մաաովր կր ցուցնէր
ան ղին , անկար
,
ս րուն^թեբուն
վրա
յ ղեդեւող
մ ո խրագո
յն
մաղերով եւ մօրուքով
մարդ
մր որ
լէ Բ
յաքողած
մինչեւ
մեղի
Հասնելու :
Զեմ դիտեր թէ ի՞նչ
եղած
են եւ
ի՛՛նչ
էին այդթանկագին
խառնուածքներըգէպ–
քէն առաք ու Հիմա : Ամէն
պարագայի՝
գժռխափն
գժրախաութիւններու
ել գեր -
մարգկային
տառապանքներու
այդ խառ -
նարանէն
իրենցմ է շատերուն
Հոգիներր
զտուած եւ մաքրուած
դուրս
եկած էին
ոսկիէէ պէս :
Օր
մ ր գէպոլած
ու բանտ գացած
րլ -
լալո
՚է՝
մեբ սովորական
ա յց ե լո ւթէ՚ւն ր ը -
նելու
, էմացտնք
որ ղատապարտուած
Հա
յեր պէաի
մեկնէւն Փայտս : Ամէն քանք ր -
ր
է
՛նք
՛ւէւ
ր ենք
տ ե սնելո
լ ել Հարկ
եղած
օգն ո ւթիւննեբր
րնելու :
կացութիւնր
ճնշէշ
էր , կարելի չէբ ե -
րեւակա
յել
աւե
լէէ սաբսափե
լի
պատկեր
մր : Բանտին
երկաթեայ
ցանկապատէն ե–
տեւէն
Հարէւբաւոր
ոճրաղո բծնե րու
ղբ -
լուխնե բ էլե բեւա
յին ելանՀամ աբ աչքե բ ,
արէւն
է։
մ էք խեղդուած
բիրեր կր բոցա -
վառէէն ու Հեաաքրքբութեամր
մեղի կր
նայէին
:
Վերքապէս
, այդ քստմնելի
ամբոխին
մէքէն
ճտնչցանք
մե ր իննե ր բ , .— դատա -
սլաբտուածներր
, եւ անոնք պէտք
չունե
—I
ցան
ինքզինքն
ին անուանելու
՛մեր
ա շքե բ լք
ճան շցան
զիրար :
Այգ գատասլարտոլածնեբու
շարքէն
էին
կագօ՚լճի
Մ իՀբան
, քաք ո րսո րղ ,
որուն
Համար
1լ
րսէէն թէ Հէնգ
Հարիլր
Հոգիի
կեանք փրկած է
Նաղար
ինճէեան՝ որ
մեզի
յանձնարարեց
իր ե րկու տզաքր ո -
բոնք
Հիւանգանոցբ
կը գանուէին
, եւ ու
րիշներ :
Այգ
մարգիկր
, որոնց մէկ մասր
ինք -
նապա շտպանո լթեան
բնազգէն
մզուած՝
յ
Հարիւրաւոր
կեանքեր ազատած
էին , ա -
ւելի բախտաւոր
պարագաներու
մէք
իրրեւ
Հերոսներ
պիտէւ ներկա յանա
յին :
իրենք
կը սպասէին
թերեւս որ ճառա -
գայթոգ
ճշմարտութեան
գէմ րոլոր
քսու—
թիւններր,
բոլոր ւլրպա բտ ութ էււննե բ ր ան—
ղօր պէտի
րլլա յէ՛ն ուիրենց քաք քաղա —
քացէի
արարքնեբր
պիտի վարձատ
րո ւէ էն :
Այլ սակա
քն , դատապարտուած
ուշգ -
թա յակապ կբ պատրաստուէ
էն երթալ Փա–
յաս
այն Թուրքերուն Հետ որոնց Հետ գէմ
առ գէմ գտնուեցան
կռուի
օրերուն : ի -
րենց վաստակաբեկ
ու վէչաո՚է
աթոլակա–
նացած
գէմքէն
վրայ
ոչ
դաոնոլթիլն
-
կար
, ոչ յուսաբեկութիւն
, ոչ քյատում : \
իրենց պաբզ Հողերանութիէնր
չէր տան–\
քուեր
բնաւ
, ու Հաւատք ալ ունէին
թէ
մէկ
օրէն
մէւսր պէտի
ճշդուեր
էրենց գե–
բին
մեծռլթէւնբ
ու այն մաբդիկր ոբ
շր՚լ^՛
թա I էլ անցնէին
իրենց ոտքե բուն , օր մը
թերեւս
էրենց
կուրծքը
պիտի ղարղա
րէին
պատուանշաններով
:
Մ ե՛լի կարելի չէր երկաբ
էսօսէլ
էրենց
Հետ , բայց
էւրաքանշէւբէն
գէմքր տպա -
ւորուած էր ան^քե
լի կե րպո՛է մեր մտ -
քեբուն
մէք։ Բանմբ կար որկրներդաշ -
նակուէբ
մեր մտածումներուն
Հետ , եւ ատ
ալ տառապանքին
ՀպարտութիւՍն
էբ %
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
