€6
Ա /ԻԱԶ »
ԿՈՍԻՏՍՍ–. Ս֊նԱԾ՛
« Տի՛՛՛՜՛ւն
ասւրիէ
ի
՚էեր
Հ՚ւ՚յ
եկեղեցէսկ՚ււն
երա՛
մ
-Լէո
՚ււթեա՚ն
հեաեւահ»
րլլալով
Հանգերձ
,
մ իչա
վնոր րան մր սորվելու.»
^"՚Փ
Հ՚սմեսա
գեղար
-
ոլես
՚ո1ւ
րարեկամ
մր, տեղական
թերթի
մր
մէք,
կր
՚լրէ
Հւլեղարուեսաի
սիրոյն»
*
1,
<Տ;
Թէ ոչ մէկ երգ,
նո
յնիսկ մանկական
չեմ
՛լիտեր
Հե՚լիԿւակութիւն
կոմիաասի
»:
2,
«
Ջեմ գիտեր
թէ
կոմ իաաս
վարգապեա
պատարագ
մր գրահ
է»
1
3,
Հետ
եւա րար
«սխալ
է ր՛՛ել
կռւքիւոասի
ւ ւ յ ա ս ւ ա ր ա գ
կամ կոմիաասի
կււա նկ ,
մսէնաւանգ
որ
«կսմիտտս
վարգապեա
գ ե ռ
ւլո յութիւն
չունեգահ
գոյութիւն
ունէր
կռունկը
»։
Գեղարուես
՚ոի
րարեկամ
ը եթէ
րսել
կ^ու՚լէ
թէ
կոունկ
թռչունը
՛լո յութիւն
ունէր՝
երբ
աակաւին
հնահ
չէր կոմիտաս
, ճիչգ
է։ Ուրեմն
կր
խնղրեմ
որ
սբբաղբեն
իրենւլ սխալբ
ամէն
անոնք
ոբ
կը
կարծեն
թէ Աստսւսւհ
ս՚ոեգհեգ
կ՚ւու
նկ
թռչունբ
կոմ իտասի
հնունգ էն եաքբ :
Րս՚յղ
թէ
ունինք
«կռոլնկ»
կոչուահ
երղի
ե–
գանակ
մբ, ռր աաբբեբ
է «կռունկ»
կոչուահ բագ
մաթիւ
"ւրիչ
եղանակներէ
,
մին
մեհ -
մս՚յրս
ալ
կ՝եբ՚լէր
,
եւ հանւօթ
է
կոմիաասի
անուն
՛ով,
կլ՛
իսն
՚ղրեմ
Որ
թ ո յ լ արուի
ինձ
յայտարարել
^շմս
։րիւո
եւ
սսւ՚ւյ
՚լ
,
ոբքանւ
ալ Հետեւահ
չրլլամ
Հ՝սւյ ե
բամշտու1մես։ն։
,
յ
իսո
ւնէ տարիէ
ի
վ եր :
Այստեղ
փակա՛ւիհի
մէք, արձանագրենք
ն
՚ոյն–
սլէս Թէ մեբ բարեկամ
բ սիսալ կբ գտնէ նաեւ
լ՛սել
էւԱ.ւհւ1՚ոնրա՜ԱՆ|յււ|13՚ի «Հայաստս։|(ւր» ,
՛սնոր
Հս՚մաբ
որ
Շ
^«/Հւ/
ու րատե
ռնւ
տակաւինէ
չհնւահ
կա^ ր աբ
-
գէն
« Հայասէոտնէ
»բ
;
Եթէ
բ՛՛ել
կ^ոէղէ թէ
Հայտսւոան
աշխարՀբ
գոյութիւն
ունէր՝՛
երբ տակաւին
չէբ հնահ
ՀքԱւՀ —
։ք III
րատեան
, տտիկա
սլատմակս
,ն
ել աչխաբՀա
-
ւլրււէկան
իրուլոլթիւն
մրն է,
ոբւ
։ւն
չեն
Հաւատար
միուլնւ. • • Թ՚՚ւբքել՚բ՛.
Ա ենւք կլւ Հսււատանւք
սա
կա
քնւ :
ւ՛սկ եթէ
կբ կսւլ՚հէ
թէ «Հայա՚ւտան»
երգբ,
ոբ հռնօթ
էո
կոմիտասէնտ
ալ աոաք , գոր
«գա
^ա–
ւորեգ»
կոմի՛տաս
լետ
Ա աՀմանտղ
րո ւթեանէ
, ե լ
որ
վեբքապէս
տիսք/.
լիրայ անմաՀացալ
ՇաՀմոլբաա–
եան
՚ի
ձայնուի , սիսալ է կռչել
Շա1ււՐւ1Նյււաւտեսււէւ|ւ
•«Հայասաան»Հւ ,
Հ
՚սբկ
կր գառն՚տյ
խնգրել
իր՚Դ
՝
որ ինւք ււբբագ բէ իբ սիսալբ,
ալս
լւ
/նղտմ : վ^ասնգի
կոմիաասի
գաշնսււոբ՚ււհ
«Հա լասէոան»ը
երգ.սւհ եւ
ւոկս՚ք/ւ
վրալ
աււս
/հ
ենւ
նաեւ
ուրիներ,
այնպէս
որ
տ
՛էէ
ր բե բ ձեւ
մ ր չկայ
ՇաՀմ ո լրա տեանի
«՛ոի
ււյ։»
ր
ղանւագս՚նւ ե լո
լ
ալլ եբգի
^-երոԼ
«տ
ի՚սք
՚^եբէն
, նաբ՛
ի
՛՛կ
Հե՚ռեւելով
Հտնււլեբձ
Հ՛՛՛յ
եբս\մչւոութեան
,
յի
՚էՈւնէ
տարիէ
ի։
՛քեր
է
Ասոնք ղուտ
երամչէոա՚լի
-
աակս՛ն
խնգիրներ
չենյ սակա
(ն :
Ղ՛ալով
ալն սլնգումին
թէ կոմիաասէն
հէէ
՚նւօթ
չէ իրեն ոչ մէկ երդ , կբ իսեղրեմ
որ բսէ
ինհի
թէ
,
մէկ
Հատ
միալն
կ^րսեմ՝
չյո՚լնեւյնւելոլ
Համար
ղք՚նք
,
որո
՞ւ
կբ պտւոկսւնէի՚՝ք՚\ղ\^
ցՕ՜լէր
երգբ,
այս
ինէ քնէ
1.
Ո՛^ր գաւառին
կամ տագասագին
կր սլատ–
կս
/նիւնւ
բառեբբ
:
2.
Ո՞ բ գաւառին
կամ
ե բւլա Հանին
կր ՚գատ–
կսւնիւ
սկղ բնա կանւ եգանակր
•
Ասպաբէ^ղ
ա
յն
ե բամ չտագէտնե
բուն
,
որ
ոնք
« դ՚Ա1շ(ւ1»Աաքր1Ո1|
ի գսլբուլ»
մբ Հասւոատեգին
վերքին՛–
երեսունւ
տարիներուն
, ՇՕթւտէշ/՛
^որՀքր
աբդաբա– :
գնելու
Համաբ՝
դիամամբ
քի՛չ մբ չատ
Հաւատք
րն– ;
հայելով
կոմիաասի
Հրաչագեղ
ա^%ճ
^\ՕՅ
.Ճօ1^քւեբուն % .
Ատենէ է , սակա
լնէ , ռբ Հրապարակ
գայ
սլարկե
չտ
ե բ
՚էէմ
չտագէտ
մ բ , ա պա
ւյ ո ւգանե
լո ւ Համար
թէ
|
կոմիւտաս,
իր Համբաւաւոբ
«գաչնաւորեգ»
տարա–
1
գուի՝
ւ|երաւք^՝սւկւքս–քւ
խաբկաււք
կ ո Ն տ ւ ա յւ
ն ա ե Ն
ի թ
ր ա ց մ ա թ - ի Ն հ ե ղ ի նակ ո ւ թ ի ւ ն ւ ն ե լ ա Ն ն ,
ճիչգ
ինչսլէս
Փիէբ
Լույիս
(Պիլիթիսի
ե ր գ ե ր ը )
,
ճիչգ
ինչպէս
Մաքֆէրսրն
(Օսիւաւն) :
Երբ
մեր տտգասագ
կա
թո գ իկո սներ բ
եւ
վքբ
-
գապետնէերր
ւլաեր էին գփւրի
՛նւ
ձեւ ՛քբ ներքի
՛նէ
գո
գեր
պ՚սամելոլ՝
սոիսակին
ու
պլսլուլին
երգով
կամ
Աստուահահին
կոյսին գովեբգով
, ինչո՛՛ւ
չմաա
-
հել
թէ կոմիտաս,իբ
կա րդին
,նւա
իս բնտ րեգ
արուես–
տա՚լ էտ
ի իր Հողին
՚՚էարսլել
մոգովուրգին
՚իեբտ
-
գրուահ
երդերու
մէք :
Ըս՚ո
իմ քնէնւսւկսն եղանակն՛երուս
, սակայն
,
ա
յՏէքսն
ատեն
որ
չէք կրնար Հաստատել
թէ
սհխր
կապ
ունւի
ԱՈղ՚սՏն/ւյ/
Հեա
ստո
ււք
ա բս^ն ա կտն խնա
-
մու թեամր
, սոխր
կբ մնայ
սոիս
եւ սկիղբէնւ
իոկ
Հայե րէն
Հակառ
ա
՛կ Հնչա բանական
իր Հանղ
ի
՚տու–
թեսն
:
ԱՀ
՚էէ
թէ
ինչւ
՝՚լ
սկղբնական
երգ
ռւ
եգանակ
կը պաՀանքեմ
ա1ւռնւլմէ՝
,–ուն
,ր
03ւ\զսշաի վարպե
-
տութիւէլ
կր վերագրեն
կոմիաասի
:
ք՝ա յղ
չմ ոռնանք
երկու
կա ր ե
լո
ր
Հաբղում.—-
1.
Ֆաււ.Ն«թ/ք
մոգովրղականւ
\կէոձշ
մբն, է,
(Հսկայական
գ
բակ
անութիւն
կայ,
ֆրանսերէն
ոլ
դեր
՚Րոներէն)
, գոր
օղտաոորհահ
են
րաղմաթիւ
ւլբէէււ/
էակներ
, ինչս/էս
ել Կէօթէ : կբնւա
՞նք
բսել
թէ
սիսաւ է
Կէօթէի ՅյաՈԼՍթ
կոչել՛..
ներողութիւն
... կէօթէի Ֆսա»–ււթ|ւ :
Ի գէպ,
սքսա^
լ
է արդ
-
եօ.ր
ր՛՛եյ նաեւ
կունոյհ Ֆաուսթ^ք,
նոյնիսկ
օզւ––
•^ք՚^սնի Ֆաո՚ւսբ֊ը
կամ
Պէււլիռցի Ֆաաւսթը :
2.–
ԱպաՀովաբար
, Տրէնաէի
եկեղեղական
մոգովէն
առաք՝
գոյութիւն
ունէին
րաղմաթիւ
Պատաբաղնեբ
, ոմանք
«մաքուր
կամ
սրբաչունչ»,
որոնգ
երգեցոգոլթիւնբ
արտօնուահ
էր եկեգեղի
-
ներու
մէք,
ոմսնք
«պիգհ
եւ լկաի»,
ոբովՀետեւ
աչխարՀիկ
թեմաներով
«աբատաւորուահ^
, որոնգ
հ էր
եկեղեղինեբու
՛քէք
(1562), -
աբգ,
Տրէնտէի
եկե՚լեղական
մո -
գովին
նուիրաէլորհսւհ
պաւոա րաղնե
բէն
եաքբ
ե^
րամիլտներբ,
սկսեալ
Փ ա լէ սթ ր ինա յէն ,
(որուն
սլատաբաղբ
այնքան
ալ «կաթոլի՛կ»
չփ թուիբ
չա
աերուն)
, իրաւունք
՛ունէի՛՛՛ն պաաարադ
յօրինելու
իրենց
կամ
այրց
անուններով,
իբբեւ
ի՚նքնուրոյն
ղորհ–. Թեմանեբու
ագատութի՞ւնբ
կամ
նոբու
-
թի՞ւնբ
կուտայ
այգ
իրաւունքր,
ուբեմն
կբ
նչա
նակէ թէ կոմիտաս
ղերի"
էր Հին թեմ՛ս
յի՛ն–. Ատոր
Համաբ
Հեղինակութեան
կամ
ինքն ա՛ռ
սլո
ւթե
ան
չնէՈրՀքէն
գբկուա՛՛՛հ
՚.
կը
իս,։ս՚ոովանւիմ
, որ բա՜ն
չեմ Հ՚սսկնար,
եբբ
գեգաբռւեսւոի
մեբ բարեկամբ
կր ղրէ թէ
Մ(, < -
թէբեանի
«Տէբ
ուլորմեա»ն
Հե՚լինակու
թիւն
է ,
« ղէշ կամ
աւլէկ
», բայց
Հեղինակութիւն
չէ կո -
միտասի
«Տէր
ողորմեա»ն
, ոչ իսկ «գէշ»
ըսելու
չափ։
ի՛՞նչ է մեբ բարեկամին
գնաՀատութեանէ
էՏՈԱռւբ
ինքն՛ատիպ
կամ
ինւքնւոէ ր" յն
ւլորհ դառ–
նտլռլ,
Հ ե ւլիւնւա կ ո ւ թ իւն
կոչուելու
Համար
ի՚^նչ
կբ
սլաՀանւքւտւ
քւ ոլատսւրա՚լէն
:
Ա ե ր քէքլեէւք՛ դւււկա՚Ե
ե րամ շտո ւթիւն։ ր քլարե լի
է
նմ անցնե
լ Հին։ Հանքի
մբ , որու
ե րա էլնէք/րբ
քննահ
են
չեմ յիչեր
մերոնք
Վի՚լօթօ
,
Շրէօյաէր
(ա յս վերք ի՛նբ սքան չելի բանասէր
, բա յց ոչ եբււէ–
միչտ)
եւ ուբիչնւեբ
: Արգ
, այդ
Հին Հանքին
Հաւա-
տարիմ
մնւ։,,լբ
քլասլսւ՚՚նք
մրն է տրդքւօք,
ոբ կբ
խա
ւի։ անէ
ա մ էն
ի։ " յսէ նէք գէպի
ինքն
ւս ւո ՛՛լ ո
լ
թի
լն։ : Ա
-
ս՛ո՞ ր
Հ ա։ք ։,էր , արգ եօք
, կոմ իտաս
չ էլր ցաւ
գա
էւն ա
լ
«Հեգինակ»
ինէքն՚ո ւրո
յն պաաարադի
; Ա աբգկա
լին
ձայնին օգտա
՛լո բհում
բ , Հաւատա
լ՛մ ուքմեամ բ
նա
եւ խօսքին՛ , կ՛՛աբղ իլէ՞ աբգեօք
Հեո անւա լ
Հ ին
թե–
մ ան եր էնւ : Բայց
ն։ո
լ
աղա րան։ա
քին
ձա /նին օգտա
-
ղորհում բ եւս , որ սովորակտն
է
օաա
բնե
բու
մօտ , մ իչտ
յալ՚՚լ
ս՚հ է պատտբա^ին
հան,օթ
Հինգ
գբո ւա ւլն երուն
րեւքաթիք
բովանղ
ա էլո
լ
թիւնը
, ա
-
ռանւց ե րամ
ի՛ շւո ի՛ն։ ինքնւ՚ա տպո
ւ թ իւնէբ
մ
եղադբանքիւ
տակ
ձդէւլու
(*) :
Հետք.ււորէսբ , ի՛՞նչ
բսել
կ՝ուղէ
՚լեղա
ր
՚՝.ւեսւոի
մեր
բարեէլաւքբ
\
կոմիտաս,
վք;բքերր
, շատ
քլբ ղբաղէբ
Հայ ե -
բամ շտտ կանէ Հին խագե
րոլ
ո ր ։։ն ո ւմ ով , աակա
-
լ ի ն
չէր յաքողահ
լուհել
«մանբուսու՚ք»
քլ՛՝. չուահ
Հայքլտկսւն
ի՚՚աղերոմհ
գաւյտնւիքր
,
ք^այց
գտումի
եւ մաքրսէէլ ո րհում
ի։ իբ փորձր ապացոյց
չէ՞բ
ի՚նք–
նատսլութեան,
սուրր տենդի
մբ, ՛ւէթ
"բոչ
չտ՚իով
,
Աէէքէնէ անան՛ց Համւոր
որ կբ Հետեւին
Հւււ ք քէէքեգեցա––
կանւ եբամշւռոլթեան
, յիսունէ տարիէ
ի ՚իեբ
:
Բաց
իսօււի՛նւք :
Ի վերքոյ,
ինհի
կբ
թուի
թէ կոմիտաս
՝՚ւււ
՜ տ
կր նեղէ մեր ե րամ շաական
Հրապարակբ^
ա
յնքան
սբ վքոբձեր
քՐբլլան։ տապալելու
իբ արձանր՝
օր ա–
ռաքւ Աւոոբ Հէէէմար՝
ոմանւց րսելբ
թէ
Հաւաքող
՛ք ըն է, բանէագուլ
մ րնէ է, ի գիր առնուլ
մբն է,
ֆոլք–
լոբ ի՛՛ստ
է
մ իա յնւ,
բ ՚ ո յ ց երբեք
Հեղինակ
կտմ
ստեգհագորհ
: (Թուրքերն
ալ րսինէ թէ • • •
դողցահ
է թրքսւքլանէ աբոէիոաբ)
: Այս ամէնբ
գիտէ՞ք
թէ
ի՛ն՛չ էլր յիչեցն։է
ինհի : Գբոց - բբոցներոէձն
հանօթ
է ան, շոլչէո
ֆրան։ւ,ե
րէն
գիրք
՛ք Լ՛
է
որ Հէււղա բ աէլէ
քուր կբ բերէ ել ի վերքոյ
կՂղբակացնէէ
թէ
ՕՕաաՏ
ցՍՕւ 1՝յ&թօ160ռ Ո՛Ձ թՅ Տ 6X1816,
այգպէս
ալ է
ղիրքին
իսո բագիրբ
: Երբ
, այսպէս
, գիւրին
է Հաստատե
լ
թէ Նափո լէէէն
էլո յութիւն,
չէ Ունեցահ
, ալ
ո՜բքան
գ
իլ
բին է տսէոքալէւլ
ԲէօթաՀիոյ
Հանէճարեգ
ո ր րբ,
այսօբ
այնքանէ ււնպաչասլան
ոբքան
իր մանկու
-
թեանէ, նախ աբիմէաթափ
բնելով՝
օր մբ իբբեւ
եբգ
Հաւաքող
, օբ մբն։ ւսւ իբրեւ
դրի առնող,
յետոյ
գրկելով
ղա յնւ ստեգհագ
ոբհի
իբ շնորՀքնեբէն
^
ի
վերքոյ
յտյասւբարելոլ
Համար
թէ կոմէաաս
անու
նով երամիշւո
չէ ունեցահ
Հայ մողովուրգբ
:
է՛
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Տ . Գ
Գիաեյ 1ւո.Ն1ոաւք բաււեկւսւ1՚իս ւ>է շաա
գէշ խւքբագրււււած էր իր կարճլիկ
յօդու֊ածը ,
այսինքն լեգռ՚ւ ն իեցբեկ էր բոլաւրուվին, կարգ լքր
նախադաււոՆթիււննհր՝ ս՚ւնհս^կնալի : Այսքսւ|ն դի–
տ ո ղ Յ յ Ն թ ի ւ ն ՛
հասկցած՜իս մաւսին,
ՈՆրեւքն
:
Իսկ
եթէ իմ ալ այս յօւլււաւծււ անհասկՕէսղի թա-ի, կը
իււնդրեմ շնորհ րքւել հւ կարդալ
01աեւ–
իմ մէկ ու^
րիշ յօդուո^ծս
(Տառով,
6
Ապրիլ) :
Շ Ն ՚
(*) Ո՞նր կր սկսի ինքնւաապութիւնը եւ յւ՚՚նր կը
վհրջսւ)յայ , հաբց մըն է ոբ դժ7)0.ար է լուծել: Ծ՚սւ–,
նօթ է, երամշաութեաՐւ ա^սամութեաւն մէջ , Հէն՛,
աէլի րանագռղոռ.թեաւնց վէնը, աւր ՛այնքան մերԱէն
սպառեց Գերմանիայ եւ Անգլիոյ ւքէջ։ Այս վէնինւ
պաաւքոյւթիւնը տս֊լու ժաւմանակ , Ռոմէն Ռոլա|Զ| կը
գրէր վերջերս– «Հէնաէլի կարծեցեէւ՚յլ բանագռղւաւ–՛
•թեանց հարցր 1ւր հետաքրքրէ օչ միայն այս երա^
խիշտի՛ն պատմութիւքՕր, այլեւ գեղեցկագիսաւ, ^
թեան աւքէնէն ծ՚ւսքւբ հարցերէն մին,—^իՔքնաապու– :
թիւնր Ա՚բյււեստի մէջ : Այդ հարցիէւ քննաւթեամբ
կաբելի է թափանցեյ եր՛աժշտական ստեզծագոր.,
ծութեան խորհուրդին մէջ» :
՚
ՃԱՄԲՈՐԴԻ ՚ՕՒՇԵՐ
/».^ ԱՆԹԻԼԻԱԱ
ԵԻ
ԶՄՄԱՈ՛
Կ՚այցելեմ
Համաւլգայքնի
Փալանճեան
ճե
մաբանբ,
՚լեղեցիկ
արմաւենիներով
շրշ^, ,
պատուահ
բնդարձակ
չէկ
մբ
: Երէլու
յար .
կեբբ
յարմար
գասա բ ՛էննե բու
Համար,
լուսաւոր
եւ ար՚լիական
էլսւէլմ ահնե
բս
ւի։ Ունի
իբ խսէէլավա յ.
րբն
,։ւ յ՚ոբակիղ՝
«Ակօս»
եբկամոե՚սյ
թերթի
տը–
պաբան
եւ ի։մբաւլրաաունբ
: Գմբաիստարար
չէլբր^
ցայ
լայն
աեղեկութիւն.ներ
առնել։
Օբբ
չաբաթ
էբ եւ օգբ աաք։
Ա^էն
մարդ
լեռնեբբ
քաշոլահ
^
նոյնբ
եւ Ա.
Նչ՚ոն
եէլեւլեցիին
Համաբ
։
« Աղգակ»
օրաթե րթբ ամէնւէն։ աւելի տարահ
-
ուահ
է .ԳնաՀտ՚ոուսէհ
են
^աձւԱգդաբար
և
՛նայ իրի
շաբաթտթերթերր
: «Աէլղակ»
եբկօոեայի
ւիոիս.., ^
բէնւ այմմ
քլբ
Հրաաա բա
էլ" ւի
մ՛ր րղա կան
շաբաթա
թերթ
մբ,
նւո յնւ անո ւն՛ո
վ։
Լիբանանի
մէք ալ
Հ՛
8–
Գսչնաէլցո՛
թեւււն
իսօսքն։ ու շունչն
է տիրտ՚ղետոգ
աղ՚լային
ել պե
^
տ՚ոէլանւ
շրք ռ
՛ն։ ա
էլն է։ րու
մէք :
Կ՚այցելենք
Աւ֊թիլի՚աս,
նախ
եկեղեցին
կբ
մա–
նէնք
,հւ։ւն1լ
մբ աղօթք
,մոմ մբ մեռելն>երոլ
Հոդուն^
եկեզեցիինւ
։քօ
։ո
ց՚\ք՚յ
էլուտանւ
մա՚ոու՚ւ
մբ :
Ի՛՛՛նչ
մատուռ,
մէէլ
՛քիլի՛ն
նտՀտւո՚ոէլնւե
րո
լ
յիշաւոակա–
րանն
է։ Երկիւղ"՛^
"՚ աՀաւոր
սաբսուէւէ
մբ բբռ–
նուահ
նէերս էլբ մտնեմ, տեղս
՛լամ ուահ
էլբ մ՛նամ :
Ամէն
մէկ
զանկի
վէոր՚^ւէոհ
"՚չքեբբ
էլաբհես
կը
շանթաՀարեն
զի" ։ Աչքի"
առքեւ
կր
սլ՛՛։ ակե
բանան
Ուբֆա,
Թէլ
Ա"ւի՚"՚ո
, Այն էլ Արուս
,
Աալան ,
Աիկէրօ,
Ո՚ո՚լ՚լ՚ո,
Տէր
Զօր։ Աբգեօք
ո՞ր լլկուահ
,
բւլքտու ահ
Հա-յուՀիին
զանկն
է, •ո՞ր
յօշռտուահ
Հտյոբզիքւն
մւս
՚Ոաղ
՚՚՚ւոի
ոսէլոբնքերն
ենւ, Հաղաբա
-
ւորնեբու
մ Ալ Հատի/լ
արեւաէլէ՚լ
բւ"զուկր
էլամ սբ–
րւււնքբ։
քքսսկո բներբ
կաբ՚լով
են շաբուահ
ինչսլէս
որ
ս
պան. զ
անէ ո
ցին
մէք իրարու
էլապուահ
, ոչիւարնե
-
բու
նմսն
մոբթուեցէէւն
^ աՀաւոր
չա բ չսւ րանւքն։ե– -
բու,
եւ խէնւէշոլթեանւց
է
,ն
։թարէլուելէ
ետք։
ԱՀա
մէկբ
սէկռսէն.եոբ փշր՚^ւահ
,ւլւ"ն1լւ
>սէլբբ
ճեղքուահ
,
կարհես
պքւտի սլոռայ,
ցեզի՛ն
աՀւսւոբ
բուլոքն
ու
վրէմի
կո՚նչր
չրթներուն
վրայ սառահ
• ՚ ՚
կ՝ե րեւակա
յեմ
մոմեր
էքառել
իւրաքանչիւր
մէէէսոէնքի
ք՛՝՛/
1
"Ր
՚՚լէ
" զ ք՛
ան։ոն
։ց
բոցեբբ
տս՚րահ
-
ու
ինէ իբբեւ
բոցսէվւսո. մրէմ
, իսա րսնելռվ
նախ
Օ -
տարաէքահ
Հայորգինւերու
սիլւտբ,
էյետոյ
քազաքա–
կիբթ
տ
՚լզերու
ի"իղճր
՚ • ՚
Տ ուշա
լ՚ձ՚սն։ ր քլա ռո լցո
ւս՛. հ է ճերմաէլ
քարե
-
բուի՛
իւրրեւ
ւյոքԱէցում
ն ա Հատա կնէւ րո ւ
ան
՚՚քեղոլ
-
թեան,
ւլ սւ։լ սւթր
՛ք
իէ
լ՚ճուտհ
անՀ ունին
՛քէք , ԻԲՐ^՛՜
սրբաէլան
բ
՛՛՛ք
՛՛ք
Աէւտուհոյ
գէմ ...
կ՝"Iյցելէնք
վանէքր , \ շքեղ խոբՀրգարան
: Եբկ–
յաբկանւի
գսլրան՚ոցբ
լ^ղաբձակ
ու օգ՚էւսան
, գա
-
ս-Ա։ ր
։ւ
։ննւե ր
, լո ւլ
ս,րան։ , ննքասենւեւււ1լ
, իսոՀանոց
,
ճսւշա
՚լ
րտՀ , ՛ք ա։ոե\ ազ ա րսն
ք.
ւ
լււ,
քն
սրաՀ
մ բ ըն–
^թէէբցտնութետնւ
: Շէնքքւն։ երկու
կոզմեբէն
լոյսն
ու
օւլ լւ էլր նե բ խո ւմեՂւ լա յն պատուՀսննեբէն՝
իբեն
Հեա
ր1ւ
րե լուի նւսւրն քենիներու
եւ քլիտ րոն
ինե
բու
ա–
նուշաբոյբ
Հուոէւբը
;
վա
՛նքբ
շրք։ււ՚։ւլա։ոուսւհ
է
ի
։։իսւ
ու
՛քշտտ գալար
հառերով
Հոն պանանւենին
, նւարնքենինէ, արմաւե
-
նին
մրցումի
են ելահ։
Արմաւենինէ
իբ
թագաւորա–
էլան բւսրձլ՚ութեամբ
կր տիրապետէ
բոլորինւ
վր
-
բ ս ՚ յ – Մ իքէ՛ րկր ականէր իր Հմայիչ
տեսքով,
մչաւս"
փոփոխ
զեէիիւռոէի
միչտ
կբվ՚ոխէմթնոլոբտը
աւելի
գրաւի
՛չ
դարձնելով
Համայնասլատէլերբ
:
Անթիլիէսս
օմտ
՚էւ
-ահ
է արդիական
տպաբա
-
նաի մբ ուր քլտրելի
է կս՚տաբէւլ
ամէն աեսակ
տր -
պագբական
աչիստաանքնւեբ
: Տպա
րանր
բռն։ահ
է
ամբոզք
խռբՀբւլարանի
նե բքնւա յա բկբ ,
բնդարձակ
եւ
օւլաւէտ։
Վյսն.քբ ունի բնակաբաննեբ
իբ պաշ
-
տօնէութեան
Համար ;
Այ"
Բ"1՚՚րԻ^
վերեւ
կբ սաւառնի
Գարեգին
կա–
իմողի
՚էլՈսի
Հոգինւ ;
Աե՛– րոլոբ Հոզերաի
կբ ցանէկանք որ վանւքբ ղառ–
նայ
քէէւՀ
մբ
լուսաւո
րէ, լո
լ
Հայութեւււն
տառա
-
պահ
Հողին ;
Պէյրութի
մէք
ինհի
բնկեր.սցս
։լ
Հ.
Գրիղոբ
^էէսլո յեան
, Վիէննայի
Միէիթարեան
միաբանո
լ ^
թեանէ այս
ե բք՚ւո-ս։ սս։ րգ վաբզս
,պ1
^աբ
, որ
քա
լտն
ի
է իր մտաւոր
եւ ե րւււմ շտա կան
նուրբ
յատկռւ
-
թեամր։
Ջ՛՛րս ւոաբիէ ի ՛ի ե բ
տն
՛օրէնն
էբ
Պէյբութի
Ախիթաբեան
վաբմարանւի՚ն
(անկէ
աոաք՝
Փլով
-
տիւ
էր) :
Աիրայօմաբ
աոա0.ոբգեց
զիս գէսլի
Հարիսա
,
Զմ
մ ուո-ի
Հա
յա վանքբ
:
ին։քնաշաբմբ
կբ թաւա
լի
, ճանւէլոտելով
կր
բսւրձբանայ
գէ՛զի
ճիւնի
: Հոս է Զմմառի
ւիանքին
բն
.գս
–րձ
՚սԱ
դպրանոցր,
\ աիսքքք։ն
որրսւնոց։
Կբ
բարձրանւանք
զ "րձ - զարձիկ
ճաւք բանւե ր ո ւի , մէկ
կոզմր
րարձր
սաբեր , միւս
էլո զմ բ վիՀ
մր
որ
կ՛՛էէբթա
յ Համբուրել
^ովյլ
;
Լեոնէէբոլ
կոգեբբ՝
գաբգարուսւհ
են տոլնհբ
՚ւէի
,
էլանաչ՚սգարգ
պաբտէզներոմ
: Ամէն
տեգ
քբիստո–
նէակտն
խաչր
կբ բարձրանայ
եկեգեցիներու
վե
-
Fonds A.R.A.M
