Ս՚ԱՂԿեՓՈԻՆ&
ՈՂԲԱՑէՍԼ ՌՈԻԲէ1Ի ՅՈԻՇհՐէն
(ՄԱՀՈՒԱՆ
ԱՌԱյէՒՆ
ՏԱՐԵԼԻՑԻՆ
ԱՌԹԻՒ)
ԴԱՇՆԱԿՑՈԻԹԵԱՆ ԶԷ՚Սք՝ԵՐ՚1, ՈԻ ԶԻնՈԻՈՐՆԵՐԸ
18934^5/
սկսահ
ռուսական
Աոսին
հրացաններչւ,
՛հա էակցութեան
գռ լւհ՜արա՚ւնե
րոլ
մ էք կր կագմ ա–
լորոլէին
եւ անոր գինանշանաէ
գրոշմուահ
«մար–
ղասիրական»
անուան՛ աակ, կրգերակայէ
ին
թոլր–
քական
Մ արաինի
Հ րա գ անն ե ր ր :
"Ք էէ
Գ Ր
՚ " հ այգ ապերախա
աչխաաանքնե -
րոլ
մ՛ասէն : Գերակատարն
երր մեռահ
,
սպան -
նուահ
են , եւ անոնց
արմէքր
անորոշ
մնացահ է ;
Մէայն
՚Բիւրաեր՚ն էէն, որ կ՝երդէին րստ
իրենց
սովորութեան ;
«ԱՕւռյւք սեւ երկար հագւլւստւնւե՚յւ ւյՆնէին. վար
պետներու քն,ւքա§ ,
Գլխւնւերուն փոչ — փռչ փափախնւեր, ւռաքերուն
ճդլՐան •
Մեծ լքեծ ժայոեր կր շաւլկէին եւ Դերիկի, շուրջը
պատեր կը քաշէին. ^
Աազը կը զւայ1նէի(ն եւ Դտմւյ-ըմի պէս Ալլաճ կը
կաւն՚չէին » :
Այս Հատուահով
եբգիչր տպաւո րուահ է Աա ՚
Ք՚՚յէ
էէք՚Քէ՚ԼՔ1՚է^
^՚– անոր չանգուռէն
:
« Անւոնց մեհաւոր
ինճիլն
ու/Լոլրան
բացահ
նս
տահ է օրուքի
( հոմ ապաՀ ութ իւն՛) մէք է .
Անոր երեսր ոչ խնդււււք ու|ն1իւ եւ ո1չ ալ ցյաւուաք–
Սըռ քիւլլան կուլքին՛ երաւքան կ՚ընէ–
« Դերիկի ւՐուտքը արգիլւոքլած է ,
Մինչեւ ՜ինճիլնւ ու Ղէուրաւն քոյր եղրայր չդաանան
Դուլքաւնի կռիւ սարսափելի է » :
Այք Հատուահով
երգէէր
տւվաւորուահ է
Նէկոլէ
Հասկացոգոլթէւններռվ
եւ անոր
գէմագհով, որ
Հարացատ է անւոր եւ կաթտբգական
թասակբ
(սբռ
քիւլլան)
անւկւ կուտայ
Հ
Անո)Զւք հրաց.ա;ն ունին, ,որ ձայԹ չունին,
էը կրակե՛ն, բայց ծուխ չունի)8 -
.գնդակ Յւր նետեն, ուրքս՚ն հեոու լիէնիս ,
ւքիւշտ կը պտտի եւ մինչեւ իր
Ու(քս"ծ մարգուն չծակէ, գետին չ ի ընւկ(նի:
Ոչ արիւ՛ն կը հանէ եւ ոչ վէրք,
իաւ;1ց տեղ՛ն ու տեւ|ը հոցին կ*աւա,նդէ :
Այս հրացանէն եւ աչ ոք աւյնի» ;
Չաֆար սւ.ղա՝ն ւքիւԹը ՛նուէր ունի:
Երգիչի
երեւակայութէւնբ
իբաւացէօբէն
բոբ–
բոքո ւահ է 3>ետւնյէներոլ
Հրացանով ;
Մեր գո րհա րաններու
մէք
սարքաւորուահ
«մարգասէրական»
Հրացաններբ,
ոչ այլ ինչ
էէն,
րա յց եթէ ռուսական
Մ ՈԱ իննւեր ր , ռ րոնց
գն գա
կէ
Հեռաւո
րոլթ իււնբ կբ Հասնէր
2700
մեթր
է
,
բնգ -.
գէմ՝
նոյն մամ՚անակէ
Մ աբթին
, Ղ.ափա
խւէ
,
Րեռ–
գան
Հրացաններուն^
•որոնք կը
գՈ
րհահուէէնԹուր–
քերոլ եւ ՚Րիւրտերոլ
կոգմէ
առ՛աւելագոյն
Հեռա
ւորութեամբ
800—1200
մեթրէ։
Մ ինչ
Գերիկէ
մէք
Հ րացաննե
րբ
սսլանէչ
էէն
80Օ—1200
մեթր
Հե
ռաւո բու թեանւ վ բա
յ , անւոբ
՚իր"՛ ք ե կ ո
գն
եր ռ ւնբ
սսլանէչ
էէն
200 - 400
մեթրէ
վբայ։
Աինչ Գե -
բիկ ի կռուռգներուն
Հ րաց աններբ
կարճ ,
սուր
՚նըլրստ
ձայն
կը
Հանէ
էնէ
եւ հուխ
չունւէին,
անոր
վրա
յ եկ՚սգներուն
Հ րա ցանն ե ր բ կբ գոռային
եւ
հուիւ
Հ՛անելով՝
Հրացան
նետոգիյ տեգր կբ մատ -
նէին : Աքսպիսով մէկ կողմր՝
թշնամոլ
տեղը կը
աեսնէր եւՀեռուէն կր ս պանւն է ր ,մ ի ւս կոգմ բ տե– •
գբ անկարող էրճչգորոչել
ել առանց
Հասնելու ա–
նոր կր սպաննուէր ;
Զէնքի
կարոգութեան
այս
անՀաւասարՈլթէլ^
Դւբ առասպել կբ ղաոնար մէկ կողմին
Համաբ եւ
անկարողութեան
կբ
գատապա
րաէր
գա
յն
է
ԱյԳ
Հրաշք
մբն էր,որ իրագ ո րհ ո ւե ցա
ւ Վարդանի ու
Նիկո I հրագ րով եւ իրենց
մասնակցութեամբ
-
Բարձրանւալ
Զացռոշէ
լեռներ,
մտնել
անւոր
ոլորտ
ներուն
մէք, ուր ճաէէան.– րերգր
ԱէէսՀակ էր կանւգ–
ն։ահ , տւր կր գան ուէ ր Աէտոյի ՋաՖար
աղանւ (Ա բմ-
կո լի Հաքրր) , որունր երկիրր ոչ Պարս իկ ր եւ ոչ
Թուրքբ
չէ
ւ
՛նւ կրցահ
մտն՛ել, մտանւ բուռ մր ֆետա–
I ՛ւն
՛ե ր եւ Հ աստա տուե ցան աւե րակ
վան,
թի՛
մ բ մէք :
Ասիկա
Հրաշքի պէս րանմրն էր
։ Շուրք
40
քիքո -
մեթր
սա՚՚սք տանկք Երկրհ
եապիւն գիհբ եւ չրքա -
ս/ատուահ
թն
՚եք
՛Բ իւրտե ՛ու/ , որոնք գայլկ պէս կբ
Հետեւէկն՛
, աԴւՀաւատալիէ էր ուղղակի : Բայց
այէի
իր՛սեոնութի՛ն
էո :
1909^՚յ–,
երբ Նիկոլ՛^ Հետ Վտռնտ
է
էն
բ , ես ա–
նոր բսի •
« Բոքոր ,րու արկահն երուգ եւ դորհե<։ու գ
ւքէ9,
ա՛ք էնւէն բեղնաւոր
, ամէնւէն
յանգուդն՚ր
Գերիկի
մէ^
Հ՚՚։ուու–,։ոռւ
/ն–
էո։ Բ՚՚-՚յց
չեմ Հասկցեր
յաքո -
ղութեան
պատճաոր » :
Ան քատ գ-ոՀ եւ երքսնիկ
գգար։ «Ոչ ո յ> աքգ
ոնաՀատումո
չանք– ,
րսս՚ւ
սն , ես եւս ա ւգ
Համոգման
եմ
։ Բայց գոլ ինչո՛՛ւ
այղպէս կբ կար
հես » ;
Գերիկի
ղհր,րէն եւ պատմ ուահ
սւոասսլե^ե–
• րէն ,
ոքաւոաւ՛խան։եցե ;
Գա
Ճ1
%ւյ. ես, թ՛ քսւէս եւ պատ՚քսւհ աոաս -
պելներր։
Ականքիգ օգ արա • երբ ոչ
թէ՛–,
ոչ ո -
բակ, ոչ
է լ ում
ունես,
թշնամ րւգ մի զարնէ , Հաբ–
ուահգ
տուր՝ նրա եբեւակա
յ ո ւ թ ի ւ ն բ
բորբոքելու
Համտբ–։ Բո վբա
յ
նեաուոզ
գագանի
աչքերին
նա
յիր , նա պոչբ կր քաչէ , ոշիար կբ գառնա
յ։
Այս
է
գագտնի՚քբ
Գերի՛կի՛
յաքո գոլ թեան
՚.
Նիկոլի այսմտքերի
մէք էր անոբ ունեցահ
Հը՜
րաշքներուն
գա զան իքը ;
ինչպէս
Գերիկի
, նք– յնպէս
Բոգագքեասեանի
,
Բաղուի
կռիւներուն
մէք։
Բայց
աւելի
լրիւ կբլի
նէբ անոբ բանաձեւումբ,
եթէ բսուէր.
«Եթէ
չա—
նիս ոչ
թ ի լ
, ոչ ում , բա յց ունիս որակ , ա յնպէս
Համալձակ
նայիր
ղազանի
աչքին եւ այնպէս
անս
պասելի
մի ոստում
արա, որ
նա շուարի
, ապչի :
^թէ
չունիս
թ ի լ
, թշնամ ուգ Հաւասար
զէնքով
,
մի կռուի,
մի ՚լէնք
ունեցիր որնա չունի ել առա
ւել
լինի : Այգ զէնքն
է
, որ թիլին կբ յագթէ » :
Այգ
ԳԷ^ՔՐ Գերիկբ
ունէր
յանձինս
մուսին
« մարգասիրական–»
Հրացանի
, որուն
Հռչակր
բռ
նահ էր աչխարՀբ եւ գերահ ոչ միայն
Բիւբտբ ,
այլեւ
Հայր :
Աւե լո ր գ կբ Համ ա րիմ
ն կա րա զր ո
լթ ի
ւնւ
ր
տալ
այն բազմաթիւ
Հոմերական
կռիւներուն
, աբկահ -
ներուն
, ոբււնք
եզան Պ՛աբսից ելԹուբքաց
սաՀմա
նա գլո ւխնե բո
ւ
, Գերիկի
վրայ֊
Ատոնք
կԳբզոլին
Բիւրտեր՚ուն
կոզմէ։
Անւոնց մասին կցկտուր գբր -
Ուահքնեբ
ալ կան։
Այստեզ
այսքտնբ կբ բաւէ
բ–
սել,
որ
այգ վայրի
մէք
բոյն գրահ
Նիկոլն ու
Վաբգանր
, Աաքօն եւ հ)աչոնւ, Փոխիկն ուԳար -
մօն,
Զաթօն եւ Շէրօն,
Գրէն ու ԱաՀակբ
(Ասորի
ներ) ել անոնց
բնկերներբ
"կիզրբ
օր
չէր անցներ
որ կռիւ
չունենային։
Այգ կռիւներբ, ի վեբ քո յ ,
յանգեցան
ֆետայիներոլ
ագատ
ե բ
թեւեկի՚նւԳ
ի
լմա
նէն -— Գերիկ
, ինչ որ
եւ
մերոնց նպատակն էբ :
Այս բոլորբ
ըսի՝ դչ թէ նեբկայացնե
լ՛ո
լ
Հա-
մար Պարսկաստանի
մէք եղահ
աշխատանքնեբբ,
"՛յլ
Ց"յՅ աալու
Համար
անոնց
ղորհնական
Հեւոե–
ւանքներբ
վասպուբականի
վյյայ :
ՏԵՐՈՐՆԵՐԸ
(ԿԱՐԱԻ
ՀՆՈՑԻՆ
ՄԷՋ)
• . . Զա ՚իազանէցո
ւթ
իւն
չլինի ,եթէ բսեմ թէ
1903 - 4
թուե բուն ելոչ մ է
կ
Հսւ լ
կ՛"
բ
բառին
բուն իմաստով
գաւաճան
, մատնիչ։ Եւ այգ ախ –՛
աաՀ՚անոլմր
նւաիս եւ առաք պարտական
էի՛նք բս -
տեգհուահ
մ թնւո լո բտ ի՛նւ : Հազիւ թէ ամէն
ագգէ
8
տեբոր
կաւոարուահ էր ամբոզք
նաՀանգ
ի
մէք
5
տարուայ
լն՛թացքին : Բա
յց տմ րոզք
բնակչութիւ
նբ
, մէքն
աււն
՛ե
լով եւ բան ակր,
կ
՚ապրէր
տեբորի
մգձալանքին
՛քէք։ Անչէր բմ բոն
՛ե բ
, թէ այգ սար–
սաւիբ տերորիստներոլ
եւ պատմի
խստութեան
մէք
չէր,
այլ իր Հո զ ե բանւութեան
, իր եբեւակաքու -
թեան
մէբ՛
էր է Անկբ սարսափէր
երեւակայելով,
թէ
էէէ
՚^՚^է՞
ինքն ալ գաւաճան
գառնայ ել աբգար
ւփնի
պաամի ;
ԱՀ ա թ
է
ի՛հ
չու
աՀաբեկմ
ան
գորհոգութիլնբ
գփւրինւ՛ եւ բնւական կբ Համարուէ
ր
բոլորինւ
կոզմէ։
Գաբրիէ-լ
Հբեչտակն՛ էր աՀաբեկիչր
ոբունւ բն՛գգի -
մտնալբ
անբնական էբ : Անւ ոչմէկ յանցանք
չ
՚^ւ -
նէր, սն վերին
կ
՛ամքի
գ
.ոբհագբոզն էբ միայն
։ .Ա—
ն՛ոբ սլէաք էր օգնել :
Ան
անեբեւո
յթ եւ անիսոցելի
էբ–
Անոր
«ձեռներբ
գալար»
էէն՛ նա յնիսկ։ Այգ
սլա յմ ան՛նե բու
մ էք .աւելի
ղմուար էր ՛ք
Օաղորհի
Հաւքար ոչիս՛ար մր սպանել,
քտնւ աՀաբեկի՚չին
Հա -•
՛քաբ Հազարապետ
մբ իր զօրքին
աչքեբուն՛
առքեւ
կամ գտւսւճան
մբ ի
՛ր
գր՚սն
շեմքին
, բոլոբի
առքեւ
եւ մնալ ան՛յայտ,
առանց
ձերբակալման
եւ ֊առսնց
բողոքի :
Այս սլատճառով էբ աՀա, որ ոչմէկ
տեբորիստ
•ունէ ին
՛ք
ձե
ր
րա կա լո ւտհ : Բո լորն ալ ան յա յտ կբ
մնային
, բայց
բոքորի
մասին ալ ամէնքբ
գիտէին,
սլատկաոանքով
կբ ճաշէին
անոնց Հետ ,
առանց
խօսեւոլ
՚անցահի
մասի՛ն ՝
ԱՀտբեկիչի
գորհոգութեան
ատեն
բոլոբ գ ռ –;
ներբ բաց պէտք
է
լինւէինէ , գալն
Հետապնգումէ
սպատելոլ
Համար
ճամբայ
պէտք
է
ցոյց
տային ,
անո ր հսլ տուե լու Համ ար Հագուստ
պէաք
է
տա
յին։ Եթէ ոստիկանէ էբ տես՚նւոզբ , պէտք
է
մոլոր–
ցբնէր
միւսբ ել վրիպեցնէր
Հետապն՚գումբ
եւ
պէտք
է
ք՚ւէր
անոր
ինքնա լթեան մա
սին : Պատասխան ատ
ու
կր Համ
ա
բուէ ին
անոնք ,
ոբ չէին օմանգակահ
, իոկ իչ/սանութեան
օման -
գակուլնեբբ
տեղն ու տեղբ
կրնային
սպաննւոլիլ եւ
կամ պէտք
է
ինքնասպան
լինէին
, աՀաբեկիչի
ձեռ
քբ
չի ինա լու Համար Հ
Բանի
մր
խօսք
ալ տերորիս
տներու
լնտրու ^
թ ե
ան մաս ին :
Թուրք
քքամ ոուս զաաա րաննե րու ՛կամ գբբ -
ո
ւտհ.բնէէ բու
մ էք լաճս՛ իս րսուահ
է
, թէ աՀաբե -
կ
իչնւե րբ
կ
՝րնէտր ուէին
վ իճա կով կամ
«կոմիաէի՛»
ՀբաՀանգով
: Այգ կբ նշանաքլէ թէ անոնք էէի^
Հասկնար
,որ «շունբ
հեհելաք
գայլր
չի
խեղղոլիբ–^
եւ ոբ վիւ ճակով կամ Հ րամ անով աՀաբե
քլման
զնա–
զողր
Կ
րն՛ա ր ձախոգեցնե
լ ՛ս՛ յգ
նւյւբինւ զո րհբ :
ԱՀաբեկման
գնացոգբ
, նաքս , պէտյւ
է
վճռահ
լինէր,
որ տրուահ
գորհր
անպայման
պէտ^էր
յա
քո զցնե
լ
, երկրորգ՝
՛ան պէտք չէ
ձերբակա
լ
ո լէ բ ,
ոչ՚վիբաւոր
եւ ոչ ալանվնաս : Երրորղ՝
"քէաք
է
կարոգանէար
ազա տուե լ՝ առանց
իր Հեաքր
ձղե -
լու % Զ"
"րորգ՝
եթէ այգ բոլոբբ
չքլաբոզս
&ար ,
անպայման
ոքէտք
է մեռն
՚էո
՝ :
՝ Ա"կէ պաբզ
է^որ
աՀաբեկիչր,
բացի
քաքոլ -
ԵԳԻՊՏՈՍԻ ՎււՈՉԱՊեՏԸ
<ՅՈԻՍ11ԲեքՓ ՏնէՆ մ է ձ
« Շ ա տ
տաէւապեքւսվ դոէի
իյԱԲ
ինչպէս
գրած էինք, Եգիպտոսի վար,,
չտպետը եւ ցինեալ ւււժերու հրամանաաարր, ղօբ.
էեէիպ նայ– 16ի կիր^ս՚ԿՒ Կէ^ « Ր ՛ ^ Վ^՚Րշ «այցելեց
«Յու"աբեր»\ւ
Տա-նը, ռրուԹ թատերասրահին, մէջ
եամերգ մը սարքուած էր, ի նպօսստ եգիպտակայա
բանակի հաշմանդամ գինուււրներուն :
Հազարաւոր բագմութիւն մր խո1նւոււած էր
Յուոաբերի
շէնքին .աօւջեւի հրապարակր, խե–
լայեղ ծափերով դիմաւորուեցէաւ վարչապետը :
Համերգը սկսւսւ եգիպտական քայլերգով։ Եր–
գւււեցաււ համբաւաւռւր երաժշտադէտ Ապտէլ ՎԱԼ,.
հապի «՚Նաշիտ էլ Հւ։տտեյա»ն (Ագաաութեան քայ
լերգը) : Հեղինակը, որ նհրկաւյ էշւ, ջերմապէս
գնահատեց Աղեքսաւնդրիոյ Համագգայխ՚լ հբգչա
խււքւմբը (ղեկավար՝ կարպիս Ափրիկեան) : կաքրգով
երգ-Ուեցան կոմիաասի
«Զիգ աու»,
«Գարնան
գութան»,
«Անձրեւ
եկաւ»
եւն– , Վարչապետը հե–
տեւես-լ ճառը խօսեցաւ .
ՎԱՐՋԱՊԵՏԻՆ
ՈԻՎԵՐՋԸ
- « Տարգելի
Հայրենաքլիցներս
, Հայ զագու -
թի գսււաքլն՚եր ,
Այսօբ չատ երքանիկ
քլր գգամ
ինքզինքս, գտ
նուե
լ ՛՛ւս Համար
ձեբ մէք :
Շ"""
պի՚ոի
փավ՚աքէի այս ^–րեկոյթբ
անցլնել
ձեգի Հետ, ոբովՀեաեւ
ասիկա
առիթ
մ լ՛նւ է
ինհի
Հս.մաբ, ամեւ-աերքանիկ
առիթներէն
, սակայն, տր
ուահ ՐԱալով,
որ
մամագրուտհ
եմ քէբքլւ՚ւ տեգ ,
Հ
բա
՚քանատաբՈլթեան
մուլովին
եւ
նւաիոա րա
րաց
իսորՀոլբգին
, ուստի կբ ցաւիմ , որ պիտի
չկրնամ
ննրքլաք
րԱո
՚ւ
ւքի՚նչեւ
Հան՛գէսին
աւաբտոււքր եւ կբ
իսնզրեմ
նեբոզամիտ
րԱալ
ինհի։ Կբ քլբքլնեմ
Հոս
անւլամ
մր եւս,
ինչպէս
յւս յաարարեց
ի
այս առա
ւօտ ձեր եկեզեցիինւ
մէք, թէ Հայ
գսպութբ կը
քլազմէ
անւրտմււն
մէկ մ
ա
՚ւլւ
ե՛լիու
/տացք՛
մոգո ^
ւիուբւլ
ին , ոբունւ
քլարգ
մ բ Հա յբքնակիցն՚ե բ ը
րս -
ա անւ ձ՜ւ
եցին
սլա ա
ո ւա ւո
բա սլէ ս սլե ւոա կ ու ն,
բ
ա
րձր
պտչաօնն.եբ , անւոնց քլա բգին՝
Նուպար
(վ^ա շա) եւ
ու րի
շնւ
էէր , եւ կբ էլր
քլն
եմ ,
Որ
աս. բրեր
Ու
թիւն
չկայ
քբիւսւոոնւէ։ա ւի եւ մսւՀմե տա քքււ՚ն. ի մ իքեւ , ամ
էնքԱֆ
տլ
Հալաս
սւր էնք ;
Հայ
մոգուիուոզր
ճսւնւչցուահ
է
իբլ՚էււ տոկուն ,
•ավքւ
՚իլ,
եւ նոլիբարէւրոգ
մոզովու րգ մ ր , որ մ իչա
էլ ր էլան՛խ
է
ուրիշնեբբ
բարեսիրական
ձեռնա բքլէ՚ե -
ր ՚ ^ մ է ք ։
Պ՛՛՛՛ո եր Ա՛՛լմ
ի
՛իիրաւ" բն՛ե ր ր ձեզմ է էն :
Շն՚ոբՀաէլս,
լ էտմ բանաէլի
շա
րմման
Հան
։գէպ
ձեր
տահահ
բարձր
զնս,Հտտւ,ւնւքին եւ ա՛
լն
իբոզութեան
Հաւքար, Ոք, ղօրավիգ
կսնղնւեցաք
անոր
Հ
Հայեր
, ճանչցուտհ
էք իբրեւ
աղաաութիւնբ
գբ–
նւսՀատող եւ սիբոզ
մոգովուբզ, •.
թենէն, բան մրն ալ աւելի պէտք է ունենար
է Ան
սնպայ
՚քանէ
յւսքոլլե լու վստաՀ ու քՅ^իւն բ պէաք
է
՚ու–
նւենււււր ,եւ իր ա՚լատմ անւ է/ամ Հւսստաա
մ աՀուան
^"՚ՐՑՐ
եբկրորգա1լսւն
պէտք
է
լինէր
անոբ Հա -
՛ք
ար : Այս յատկոլթ
իւնբ
ւքիայն
՛ա Հ
տ բք, քլ
ի
չն
իէ
՝նքբ
կբնաբ
որոշել, եւ երկրորգ
անձի
Հբամւսնբ
կամ
իա
րՀ՛ուրղբ
էլամ վիճակով
պա բաագրանքբ
,
բացի
վնասէն
, օ՚լուտ չէր կրնար
բերել :
Ընտբութիւնբ
ընղՀանրապէս
Հետեւեալ
ձեւով
կբ լինէր
կ. կոմիտէի
կոզմէն
մէկբ
իր
մօտ կբ կանչէբ
այն անձբ, որյաբմար կբ նկատուէր
որո
չուահ
տերորի
Համար եւ
1լ
՝առաքաբէլէբ •
էկաւոասիսա -
նատոլ
մի հ՛ոնր
՛լ որհ էլա յ իբաղո րհելու,
որի յա–
քողոլթեանւ
՛զա տա ս խանա
ա
ո
ւնւ
մէկ ՜անւձ պիտի
լի
նի
ելայգ անձն
90
առ Հարիլբով
ինքբ
սլիաի
վբ–
նասոլի եւ
10
առ Հարիւրբ
լոյս պիտի
ունենայ
ձեոք
չանցնելու
ի լ ,
եթէ վիրաւոբ
ձեռք
անցնի ,
"՛յգ
Կր էինի ագէա,
ինքն
իրեն
պէաք է
սպանէ
ք
Կարս՚^գ ես նման
գորհ
ստանձնել :
Միւս օրբ
միայն
այգ. առա
քա րկին պաաասխա
նբ ՚զէտք
է
տրուէր։ Երբ՚լրական
լինէր պատաս -
խանր,
ղիչերբ
անցուցահ
ւոէսգնասլէն
՚իերքր, այգ
ատէն
միայն կ . կոմիտէի
նե բկա յացուց
ի
չբ ԿԱ
պաբղէբ
գորհի
էոլթիլնբ
, պէտք
եղահ
հ՚ւնօթու–
թիւններբ
ել
ղի՚ւբո
ւթիւննե
բր էլա տար եւ , եթէ
առարկութիւն
չլսէր, կաբճ մամանակ
կուտար
ի ֊
րագ՚որհելոլ
յանձնա բա րո
լ թ իլն.ր է լ
ճամբու
կր
գնէր
«կամ
յտքողութիւն
կ^յ–
գիաէլբ»
(սՕԱ -
քեբով :
ԸնղՀանրապէս
աՀաբեկիչներ
իրեն՛ց վրայ
գբր՛
ուահ սլարատկանո,
թիւնբ
անթերի կր
կատսրէին,
իսկ Կ;։րսե
մէք մի,ա,
ոբովՀետեւ
մոգովուրգր ա–
Հաբեկիչին
ք,՝օգնէր։
I I I "
Տեբորիստնեբու
յաքոգոլթեան
գլիսաւոր պաս՛
ճառ^
ւ–.^Ղ էր^
սրս,աօնր, ոչ փաո
.բբ,
մււ,%տւան։գ
նիլթաէլսն
Հարզերր
,.նոո մգէ
՚չ
" " I -
գաէլներն
էին, այլ միա,ն^ու
միաին մէկ մաասե -
՛եռամ՝
ոչնչացնել
չարիք
մր, որ կր վ,ոս.նդէ
Հանրութեէնւր,
ե.
Հաստատ
մաՀ կամ
սպա
՚ոում՝
առսնց
Հետքի,
ոբպէսզի
Հանրսւթիլնբ
չմ
՚ո
՚ոն -
Դ՚՚՚^Ւ
ՌՈԻԲԷ՚ե
աա–
•լ
Fonds A.R.A.M
