Ս Է Կ
ս ս Ի Ս
Թ Ո հ ր ք Ի Ո Յ
ա
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
1.— ԱՓ ՄԸՀՈ՛Լ Գ–
ՎԱՐՈՒԺԱՆԻ
ՊԱՊԵՆԱԿԱՆ
ՏՈՒՆԷՆ
Աեբ
աւչէոոյաներր ա
եւե
ցին
չորէ
օբ : կովսւունէն
վերշ
""ւՍ^ԺՅէնք
1ցօրասան
ղի՚֊ղր, "ր աւելի րաիաոա ~
Ճ.Որ եղաձ– է : Նաիսկին
աուԼերէն
մաս մր ղեո
մնա
ցած է կանղուն։
Գիւղի
երկու
եկեղեցիներէն
մէ
կր քանգուահ
է, երկրորգր
կիսաքանգ
վիճակ
մր
ունի եւ իէոսէով լեցուահ
է ։ Ներքին
մասերր
ր"ԼՈ–
րովվւ՚ն աւերակ են
յ
Ի/օրասանի
մ է
9
ներկայիս
կ՚ապրին
չսրս
հա յ
րնաանիքներ
•. Զ"՚ ՚" հայաբնակ
գիւղ
մրն էր ւղա֊
աեբաղմէն
առաշ. ունէր
150
աուն։
Այմմ այս գիւ
ղին
մէշ կբ բնակին
60
թուրք
գաղթական
րնաա՝ -
նիքեեր՝
արեւելեան
՛նահանգներէն
:
24
ժամ մնացի այս գիւղին
մէշ։
Գեբեղմ անա–
աոլնր
քանգուահ
է եւ քար քաբի
վբայ չէ մնա -
ցահ։
ժամերով
խօսակցեցայ
այգ չորս
հայ բն -
աա՜եիքներուն
հեա։
Գոհ կԳրեւին
իրենց
վիճակէն–
Զգացումով
շաա լալՀայեր
են : Բոլոբն ալ հայա
խօս
են , մեհով
սլղաիկով։
Արաաքին
ա
շխաբհէն
շաա
աեղեկո
ւթիւննե
բ չունին։
ԲաՀանայի
եբես
աեսահ
չեն
35
տարիէ ի վեր : Ասոնք ալ ցաւ կր
յայանեն որ իրենցմով
հեաաքրքբուոգ
չէ եղահ
X
Իյոստացայ
իրենց
մասին եւս հարկ
եղահ աեղե -
կութիւննեբբ
հաղորգել
Պոլսոյ Պատրիարքաբա
-
նին :
Ջորս
բնաա՚նիքներն
ալ պահահ ենՀայու ա -
ւա\)։գական
հ իւրա
սիր
ութիւն
բ :
Տաշորգ
օր առտոլ
կանուխ
կրկին
ճամբայ ե -
լանք
, ա յս անգամ
ե րթալոլ
համար
Տ ուղասա ր ,
ոբ Աեբաստիոյ
հայկական
ամենամեհ
գիւՎև էբ՝.
Տաբաղ
րութենէն
առաշ
400
^"՚յ
բնտանի^եր
էլասլբէին
Տուղասաբի
մէշ։
Ունէր
գսլրոցի երկ -
յարկանի
չէնք
մր, որ ներկայիս
աւերակ
վիճա֊կ
մ բ ունի : Բանգո ւահ են ամբո ղշո ւթեամ ր սլատե -
բբ : Այս գիւղին
մէշ հիմա
տեղաւոբոլահ
են
120
թուրք ել քիւրտ
գաղթականներ
:
Ունէր
խոչոր
քարաշէն
եկեղեցի
, որ այժմ
բոլորովին
անյայտա.
ցահ է ։
Տուղասաբի
մէշ միայն մէկ հայ րնտանիք կայ,
Ոսկեան
անուն : Գժբախաարար
տունբ
չգտանք։
Ոոկեանբ
ամուսնացահ– է եւ ունի քանի մր ղա -
ւակնեբ ; Հայերէն
կր խօսին,
բայց
ղբել
կաբգալ
Հեն
ղիաեր ;
Տսւղասարէն
ճամբայ
ելանք՝՝
երթալու
համաբ
Գաւրա
գիւղր
^ ո ր \
20
տուննոց
ղուտ
հա
յկա՚կւսն
գիւղ
մլւն էբ : Բանի
մր քիլոմեթր
յառաշանալէ
ետք
հասանք
Ալիս ղետբ
(Գզրլ
Ըրմաք) : Մեր
ձիեբր առաշ
քչելէ առաշ
, րնկեբս
Մ իքա յէ է խնգ–
րեց քան ի
մ ր վա յրկեան
հանղիստ
ք^ել
ղ ետեղեբ–
քին վրա ք : Զիերէն
իշանք
եւ նստեցանք
քաբի
մը
վրա
յ : Մ իքա քէ լ չափաղանց
յոլղուահ
սկսաւ եր^
ղել
«Մայր
Աբաքս-^բ։
Երկուքս ալ սկսանք
հեկե
կալ
... ; Հին հին յիշատակնեբ
արթնցան
մեր
մէշ եւ փոխագրեցին
մեղ
37
տարի
առաշոլան
օ -
րերուն
Գաւրա
յի
մ էշ նեբկա
յիս տեղաւո բուահ՜ են
60
գաղթականներ
: Եկեղեցին եւ գսվրոցր
քանգուահ՜
են : Հին տուներէն
Հաղիլ
քանի մբհատ
կանգուն
կր ման տակաւին : Այս գիւղին
մէշ Հայ թքայ :
Գաւրա
յէն
փերշ ա յ^ե լեցինք
Խ անղաբ , որ
100
տուն՛նոց
Հայկական
գիւղ
մ լ ^ էր : Հոս ալ Հայ
չկա
յ :
25
րնտանիք
թուրք գա ղթական
տեղաւոբ–
ուահ՜ է : Բս/նգուահ
են եկեղեցին ու Գ՚ղրո ց ր :
Անցանք
Գոչիսար
գիւգր, ուր կ^ասլրին
Հիմա
1 0
Հա յ ինտան իքնե ր : Բո լո րն ալ Հա յաիսօս են:
Աւելի քան
35
տարիէ ի փեբ ոչ քտՀ՚անայ
տեսահ՜
են եւ ոչ ալ ոեւէ
Հայու
այցելութիւեր
լ^գունահ
:
Բոլորոփին
կտրուահ են աչխաբՀէն : Յետոյ
Հան -
գիսլեցանք
Բբարեբգ
ղիլղբ,
ուր
5
տուն
Հայ
կայ։
Ասոնք ալ Հա քախօս
են : Տեսանք
Խ ո բ խօն
գիւղր :
Հոն ալ
5
Հալ տուներ կան : Վափրաս
գի՛ւղին
մէշ
Հա յ չկա
յ : թուրք
գաղթականներ
տեղալս
բուահ՜
են :
Այսպէս
շաբաթ
մբ Միքայէլին
Հետ
շբշեցանք
Ս եբաստիո
ք գիւղերուն
մէշ եւ գտանք
բաղմ
աթիլ
Հայ
բնտանիքնեբ
, բոլոբն ալ լալ Հայեր : Անոնք
միաքն մէկ մտաՀոգութիւն
ունին՝
չկորսուիլ.
Հայ
մնալ։
էլնղրեցին
բոլորն ալ ինձմէ՝
Հետաքբքբբ -
•Ալիէ իրենց
փիճ ա կոփ եւ տեղեակ պաՀ ել արտա -
սաՀմ անի Հա քերր : Զեբմ օրէն
ի/նգրեց
ին
եկեղեցի
եւ
ղպրոց
ունենալ՝
ուհացումէ
աղսւտուելու Հա
ւՐար : Բաղմ
իցս
գի՛մ ահ են Պ ատ ր իւա բքա րան եւ
իքնղրահ որ Հոգեւոր
Հոփիլ
մբ ղրկ
"ւի
Իրենց
չրր՜
շանր,
չմկրտուահ
եբախաներր
մկրտելու եւ պբ —
սակի
սւբարողութիւյններ
կատարելու
Համաբ ;
§արգ
գոՀացում չէ տրոլահ այս խնգրտնքնե
բոլե
է
Աքժմ
լուս
ունին որ Պատբիաբքսրրանր
Հետաքբր -
քրուի
իբենցմոփ :
Ամէնէն
գժո լարին
գո բհբ
փե րա պա Հ ո ւահ էր
ինհի Աերաստիա
փեբագարձիս : Ուխտահ էի այ
պելել նաեւ
Գանիէլ
Վարուժանի
հննգափայրը
Բ բրղ^իք
գԻ՚֊ղ ր ել ափ
մ ր Հող տանի
լ Հետս
մ
եհ
բանաստեղհի
պապենական
տան յատակէն :
Այս
անգամ
Միքայէլ չէր բնկերանաբ
ինհ՜ի :
ՄաւհԱքով ֊ վսւղոՆէսՏ
Օթսղի՚էւը
Մ իշաղղային
մամուլր
յաճախ կր յիշէ
Մ ա լէն •
քոփի
անունը
, իրրեւ
ՀղաՀաժառանգ»
: Մ անա -
ւանգ
Հիմա որ ռրոշուահ է նիս՚ոի
Հրաւիրել կու -
սակցութեան
ԺԹ • Հ ամ ագոււՒ ա բր , (Հոկտ–
5ին) ։
Սթալին
73
տարեկան է արգէն եւ հաւանա -
բաբ
իր յաշռրգի
մասին առաշարկներ
ւղիտի
նեբ–
կ՚սյացնէ այգ ժողո՚իին
՚քէշ։
Բ՛երելս ալ նշանտ -
կահ է եւ պիտ
ի պա րաա գրէ :
կէորկի
Մալէնքոփ
կուսակցութեան
ընգՀ •
քարտուղարն
է,
50
տարեկան
, թխաղէմ
, ղէր եւ
կաբճ , կապո
յտ աչքերոփ :
Ուժեղ^
անգութ
, րայց
խելացի
Մալենքոփ
ձեռ՛;
նտսունն է Աթալինի, եւ ասլաղային
կրնայ գառ -
նալ
«ղեր - ճարտարապեա»բ
նոբ աշխարՀի
, ղոր ՚
սոփետ
առա՚^շնորղներբ
կր Հաւատան թէ
պիտի
կրնան
կառոլցանել
է
Ցարգ ոչոք ստո
յգ բան գիտէ իբ հագման
մա
սին
:
Ս ոփետական
պաչտօ^՚ական
արձանագր
ու -
թեանց
մէշ ոչինչ
ղրուահ է իր հնողքի՚Րաս
ին
, ին
չ–
սլէս գիտել
կուաայ
իբաղեկ
թղթակից
մր : Մոս
կուայի
մէշ կ՝րսեն թէ «չատ
քաղքենի » էին։
Աա՛֊
լենքով իր ճառերունւ
մ էշ յաճախ
Հեգնակս
/ն
ակ–
նարկնե
ր կբ նետէ պաշտօնատարներուն
Հ անգէպ ,
որոնք
իբենց
բանուո րակա՛ն
հագում
ո՛է կբ պա բհե–
նան եւ ոէ թէ կարողութեամբ
:
Խաղախ
երկրի
մէշ հնահ՜ է, Օբէնպուբկ
քա -
ղաքին
մ էշ
, որ կր ՛լ ս
/1ւուի
Ուրալնեբու
հարաւ -
արեւելքր : Տե
ւլա կան դպ րոցբ կր քաճաիսէ բ երբ
ռուսական
յեդափո
խո ւթիւն ր պա քթեցաւ : Մալւ/նէ–
քով
1919
/Տ»
միացաւ
կարմիր
Բանակին
իրրեւ
քաբողչական
պաշտօնեայ :
Իր բս^իա կի պետե
րն ալ կ^րնգոլնէին
ոբ
խելա՚լի
է բ • Երբ
20
տա րեկան էր թուրքիս տանի բանակ
ին
քաղաքական
բաժնին
ւէաբի^ւ
եղաւ : Տետո
յ
Մսս՜
կոլամեկնեցաւ
եւ աւա րաեց
իր ռաղմ
.դ աստ
իտ բա–.
կութիլեբ
րա բձբ
. ա րՀեստաղ իտական^
ղպբոց,ին
մէշ : Իր աղատ
ժամեր բ եւ կորով բ կր
նոլիրէր
քաղաքական։
գո րհո
ւնէ ութեան : \ ^2,^ինւ կոմ սո։քո
լի
Բո լո բովին
առանձին։
էի՛՝ երթա
լու
Հ ամար
ինհի
անհանօթ այգ գի՚-դր
^ "ր ժամանակին։
այնքան
նը–
շան աւոր
դա րձահ էր իբ
400
տուն
հա յո ւթեամ բ ,
իր եկեղեցիներով
եւ գպբոցնե
բով ;
Մայրամուտ
էբ
^՚լ՚ր
Հասայ
Բրրղնւիք։
՛Բանի
մբ անգտմ
դարձայ
վւողոցներէն։
թուրք
ղադթա–
կաններ կր բնա կի՚նէ նեբկա
յիս : ին։ չսլէ^ ս կ րնա
յի
դան
ել Վ աբ՚՚ւժսւնի
տո ւնբ . որո՛" ւն Հարցնէ
ի եւ
ինչպէ ս։ Անւկէսբեքի։ էբ իմանալ։
Ուբե՚Ո։
, ոլխտս
անւկատա"՛ր
սլիսփ ՛քնար :
ՏուսաՀատահ՜ էի
:
Այլեւս
մթնելու
վրայ էր :
Գիւղէն
դուրս
ելա յ: Ջաղացք
մր կար
ճամ
բունւ
փրս՚յ • Նեբս
ւէտայ "ել ուղղուեցայ
շաղացպանին
մօտ
է
Վաթսունբ
անց , կքահ
հերունյի,
մրն էբ ։
Նաիս քբտեբէն
խօսեցա
լ • թուբքեբէնոփ
պատաս -
խանեց : Հասկցայ ոբ փերշի՛^։
գաղթականներէն
չէ ՚ շատ չատ տեղացի, թուրք
մլ^ն է , որուն
կրնա
յի
Հարցնել
Վարուժանի
տան։
մասին։
Ջադացպանւբ իբ կարգին
դիւրալ
Հասկցաւ թէ
օ՚սարականի
՛ք բ Հետ ւլորհ
ունի ել շուաո՚է
բաց–
ուեցաւ։
Բր՚լնիքի
միակ
հայ բնակիչն էր շաղաց.
պանր, որ պատմեց
իր ոդիսակա՚նր եւ դիս Հիլրա–
"իրեց
շե րմ ութեամ
բ ։ « Շատ դժուաբ է Հիմա Վա–
(երիաասաբգական
կա.լմ ա կեր պութ
իւն)
քարաոլ ,
ղարն էր,իսկ
յ՚՚Վ՚՚ՐԳ
<Ի
^Գ
աարինեբոլն
կ՝աշյ,,ա~
տէր
Համայնաւլաբ
կուսակցութեան
կեգբ. կ^յ.^
աէին
մէշ :
Մալենքո՚լի
Համար աաժանե
լի
աաբիներ
էի%.
Համա
յնափա
բակաԿ։
շարժման։
ներքին
ոլբկոլմր
ղաբ՚լանար
Աթալի՛նի
ա
՚ւաշնոբ՚լահ
«ներքին
^
Հակ»ի եւ տաբա։լիբներու
տեսա րանւն ե րոլ
միշել
ո^
րոնք արտասաՀմանէն
Ռուսիա
վեբաղտրձահ
էինւ
Մալենքով
չափ՚եց
կչ՚ւեց եւ Հակեցաւ
Աթալինի
կուլմը։
Իր կեանքի
ամէնէն
մեհ բաիստաւոր դի^^
ուահր
եղաւ, երբ
Լաղաբ
Բականովիչի
ուչագրոլ^
թիւնր դ բաւեց,
վեբշն
՛ալ
Աթալինի,
որ
որոշեց
սէյս Հաւատարիմ
եւ օրինապահ
երիւոայւաբգբ
իր
քով
առնել
իրրեւ
մասնաւոր
քարտուդաբր
:
Սթսւ լինի՛
անձնականւ
ղբա սենեակին
մ էշ , Աա–
լե-նքով սորվեցաւ
նէեբքին
դոբհունւէ ութեան։
բոլոբ
ղաղտնիքներր,
կուսակցական
թէ ՚ղետական
: Ան
կյլ սլահէր
Աթալինի
անձնական
թղթահրարբ^
ել ^
րմբռնեց թէ ինչպէս
վաւերաթուղթ
մր կրնայ մա֊\
Հացոլ
.լէնք դառնալ
մէկուն
։լէմ :
1937//
մեհ–\
մ։սքրաղորհումնւերբ
Հիմնուահ՜
էինւ
Մալենքովի
տուահ
թղթահրաբին
վրայ :
Մինչեւ
1939,
Մալենքով
տակաւին
ան,հանօթ
մրն էբ թէ Ռուսիոյ եւ թէ արտաքին
աշխարՀին
մէշ։
Մէկէն
Հս՚մբաւի
տիրացաւ
1941/»1»
իսօսահ
իբ
շռնգալից
բան տ իւօսո ւթեամ բ : Այնւ՚դիսի
Համար ~
ձակութեամբ
կը խօսէր ռբ կըղգացոլէր թէ ./օրա
ւոր
թիկուն,յ> մբ ունի : Անխնայ
յարձակեցաւ
իբ
սլաշտօն։ակիցն։երէն
ոմանց
վբայ : «Պարա՚ղ
խօսքի
ճարտասաններ
, աղէտներ » կբ կոչէր
անոնք որ
ամէն բան թուղթի
վրայ կր կարղադրէին
:
աւելցաւ
1 9 4 1 :
Երբ֊
՛մ
մ ո եւ
ւժանի՛
ւն մօտենալ
—- րսաւ
ի՛նձ
թուրքեր
կբ բնակին այդ շբշանինւ
մէշ. պէտք է սպաս
ենք
մէկ
երկու ժամ եւս եւ կէս ղիչեբէն
վերշ
եր -
թանք՝ ափ մբ Հող բերելու
Համար։
Արգաարեւ
փտտնգաւո
բ ղոբհ
մ բն էբ Հող առնելու
խնգիրբ :
Կէս
դի։շեր էր արդէն : Ջադացպանբ
մարեց
կր–
րակբ եւ զիս պաՀապան
ձղելոփ,
ինք
մե1ինեցաւ
ղիւղ
Հ Կէս ժամ փերշ փերադաբձա
լ
ափ մբ Հողը
ւսէքփոլիահ
թա շկինտկի
մ էշ : Հասահ էի նսլատա։ -
կիս
՜ կաբօտոփ
սեղմեցի այդ Հոդր կուբհքիս
փրայ
ել առտռւան
մ օտ
ճամ բա
յ ելա
յ
փե բա գա ռն ա լո
լ
Համաբ Աերաստիա
, ոբ ձիոփ Հտղիւ մէկ ժամ Հե–
ււաւորոլթիւն
ունէր
՚,
Բբ։չնիքն ալ աւերակ
փի^"՚կ
ունի եւ աբժս/նա–
ցահ է միւս Հա քկական
դիւդերոլ
ճակւոտաղրին
:
Աւխտս եւ առաքելութիւնս
կաաա
բահ
էի :
Հանղիստ
մ աքով
կրնա
յի ա յլեւս վերադառնալ
Լի–
բանտն եւ անւկէ անցնիլ
Ամերիկա։
Սեբասաիա քա
ղաքին եւ դիւդերուն
մէշ տեսահ՚նւեբս
Ամերիկա
փեբադարձիս
աւելի
ման րա մա սնութ իւննե րո ւի
սհ–
փականութիւնր
պիտի
դարձնեմ
Հայբենակիցնւե
-
բուս , ոբպէսզի
Հարկ
եղահ
օդնոլթիւնի
փութա -
ցըեեն :
Վերադարձիս Հանդիպեցա
յ Անգա րա ել չրփ–
ւՐան
մ էշ մտայ
տեզւո
յն
Հայերուն
Հ ետ ,
որոնք
ֆրանսական
եկեղեցիի մբ ՛ք էշ
արտրողոլթիլններ
կբ կատարեն : Յաճախ
այցելու
քաՀանւանեբ
կր
Հանդ իպին : Գժբախտաբտր
Անգա րայի
Հայերր
թբքախօս
են, : Հանդիպեցա
յ նաեւ Մաբաշ , չ^ի
Հան
, Ատանա , Տարսօն ել տեսակցոլթիւն։նէեր
ու -
նեցայ այդ քազաքներուն
մէշ ցրուահ
Հայերուն
Հետ
որոնք
մեհ մասոփ թբքախօս
ենւ :
( Վ ե ր ջ )
ՊԵՏՐՈԱ ԳՇՒԿԵԱՆ .
Հիթլէր
Ռուսիոյ
փբայ կր յարձակէր^
Մալենքո՛^^
• նշանւակուեցաւ
պատերազմի
դերագոյն
ղ՚"հլիճ^
պետերէն
մէկր,
Աթալի՛նի,
Մոլոթո.լի^
ժտանոփի\
ել Բե րիա յի հետ :
Իր բուռն
կոբռփր, որ Հակասական է իր ^իդա.1
կան»
դէմքին Հետ, Մալենքոփը
դաբձոլց
իք– Մի ^
ութեան
յաղթութեան
ղլիոաւոր
գեբակատարնե
րէն
մէկբ։
Օղանաւային
աբտա։լրոլթիլք,բ
յանձ
նուեցան
իրեն : Անյաշողեցաւ
մինչեւ
տաբեկս1ն
40՛
Հաւլաբ օդանաւեր
շինել տալ :
Մթալինկք
ատի
ճակատամաբտին
փճռական օ -
բերռւն
, Սթալին այդ քտզաքբ
ղրկեց
զին։քր
Ժու–.
կոփի Հետ եւ Մալենքոփ
յաշողեցաւ
յիշաաակելի
յաշողոլթիլն
մրձեռք
բերել։ Երբ
1943/^/
Գեբ -
մանւնէերր ետ մղուեցան
, Ա՚սլենքով
լիազօր
նշա ~
ծակուեցաւ
սո վետականէ
աղա տագրս
լահ
Հոզամա–՛֊
սին
վեբտշինոլթեսւն
Համար,
կովկասէն
Պալթ .
եան
երկիրնեբր։
Ատեն, ե՛լաւ որ
88
միլի,,ն բնա -
կյ՚չնեբոլ
կառաւիաբիչն
էր :
Ռուսիան
վերաշվ։նելոլ
իր աշխատանքին
ատեն
երբեք
թ ո յ լ չտուաւ որ րսոլի թէ «չե՛՛ս դիտեր պա–
տերաւլմ
տեղի
ուն։եցալ»ւ
\946ին իրյտ՚ոկանւշա -
կան մէկ ձառին
մէշ կ՝բսէբ
Պա՜տեբաղմր
վեբ–
շացահ է , պէաք է սօթթել
թեւերբ : Անոն։ք որ կր
ւլանղատին
տակաւին
սլատերաղմէն
պէտք է ա -
նոնց րսել, «գագբեցոլցէք
ողրերր,
ղոբհի
լհուե -
ՅԷՔ եւ չաա չանցահ
գան,լատելու
պէտք
սլի՚տթ
չունւենւ-աք ; »
Ա^՛ ՚քիշտ ալ իրապտչտ
մր եզահ է եւ ոչ
թէ
՚իաբղաւղետական
մարքսեան
մր :
Մ ա լենքով շատ հ՛անօթ չէ արտաքին
աշիսար–
հին։
1947/5.
ա րտասաՀմ
սւն ւլնաց կեանքին։
՛ք էշ ա–
ռաշին։
անղ ամ բլլա լով
Վ^աբշաւա
կոմինւֆորմի
ժողո վին, • Այս ժողովին
մէշ էր ռբ նշանաւոր ճառ
մ ր իսօսեցալ
, ուր կ՝ բսէ բ .
Մ ենւք «կր Հաւատանւք
թէ Համա կե ց ո ւթ
իլն
բ երկու
գրո
լ
թեանց
դրա–
մ ատ իր ութեան ելրնկե րվարո ւթեան։
—- ան, խուսա–
փ՚ելիէ է եբկար
ժամանակի
Համար։
Միւս
կողմէ,
մեր
րարեկամներր
պիտի՛ յարղեն
մեղ եթէ զօրա -
լոր
րլլանք , տկաբներր
չեն յարգուիր»
:
իր
գիրուկ
կազմուահքին
պատճառալ
Մ"" ՜
կոլայի
օտար
դիւանւա՚լէտնւե
ր ր ղինք կբ
կոչեն
« Գէբ տղան » : Մալենքոփ
աչխոյժ
կեանք
մր կր
փարէ
1
Երբ եբիտասաբդ
էր կր սիբէր
ոբսորգոլ -
թիւնւբ եւիբ օդտնաւբ
ինք կբ փարէր :
Մալենքոփ
կ՝ռւղէ
իշխանութիւն
թէ իրեն եւ
թէ
Իյ . Մ իութեան
Համար։ թէ
ի
՛ւնչպէս պիտի
դոբհա–
^է այգ իշիսանութիւնբ,
խորՀրգալոբ
Հանե -
լուկ
մրն է :
^ •« .
ԿԱՐԳԸ ՖԷԱՒՆ ԵԿԱՒ
Յքէսբ, այս անՀբա՚ղոյբ
ղլի՚ւանոցր
պէտք է ան–
Հետանայ,
կ՝րոէ
Զ՚՚՚քի
Ապտէլ Գատեբ
,
ԳաՀիբէի
«Ախպաբ Ալ Կետիաա»
թերթին
մէշ.
^ « Այն օրէն
ի
փեր, երբ մեր երկիրր
սաա֊
ցաւ
նոր ոգի մր, ֆէ"ր օտարական
մբ
դարձաւ
մեղի
Համար։
Աենք ան.որ մէշ կբ տեսնենք քմա -
Հաճոյք
մր, որ անցեալին
մեհ յարգկբ
փայելէբ
,
այն
սոփոբութեան
պէս, որուն
Համաձայն «Ա աՀ–
մաթի
ուղաբ
եօթր անդամ
շրշան պէտք է
բնէբ,
մինչեւ որ ուխաա.լնացութեան
էմիբր
Համրուրէր
ոլզ։ոի։ն
սանձերբ :
« Մենք
գրիչի
չա բժում ոփ մբ Րշեցինք այդ ա–
ւելոբղասլաչաոլթիւնբ։
ժ՚սմանակն
է, որ աբզի.
լենք նաեւ
ֆէսի
գո րհ ահս ւթիւն
ր ։ Ես աեսայ
հան–
ղուցեալ
Ասլաէլ Գատեբ
Հ՚սմղան
, որ
Նափ^ոլիի
Fonds A.R.A.M
