Վասն զգաստաթեսւԱ
ԱԼԻ ՚ԲԷՄԱԼ,
ԹԱԼԷԱԹ
ԵԻ ՈՒՐԻՇ
ԲԱՆԵՐ
Թէհթանի
Ալիք
հեսւեւեալ խռբհբդածռՆթիՆննհ.
րը կ՚ընէ այս լսորագրռվ խմբագըակաւՅի մը մ է յ
( 4
Օգռւսստս) . -
... Ի՞նչսլէս
Հսւչսէուհ
լ ա յն
մսյքի
Հետ ,
ոք
երկբոբգ
ւսչխտբՀսւմ արտին
,ք"՚է"ՐԴ"Գ
Լ ք ն ՚ ՚ ^ է
գառն
փոբձոսթիւններից
յետոյ
կբ
զտնու֊էին
ան՛֊
պատասխսւնատու
մարգիկ
, որոնք անտեսելով
ի–
Ր"^աՀտ
յութեան
ապաՀ ո վութ ի լ).ն ու
՚Լ"՚ՐԿ11
՚
ք^"յԼ
կը տային
որեւէ անխոՀեմ
արարքի
:
Աակայն
, ւլաւօք սրաի , կան
քօղաՆահուկ
եւ
անուղղայ
տարրեր,
որոնք
իրենղ
անմիտ
ելոյթ
-
ներով
վտանգում
1/ն Հայ մողով
րղի
բարեյուսու–
թիւնր
յաչս պետական
շրքանակների
ել
պարսիկ
եղբայրակիղ
մողովրգի
: Տարբեր,
ոբոնք
օրն ի
բուն
գոնքիշոտես/ն
պայքար
են մղում
«մողովբգի
թչ).ամինեբի
, ղաղոլթա
րա բնե ոի։ եւ
իմպերիա
–~
լիստների
վարձկան
աղղապահպանների
(^)
ղէմ»,
թու թակօրէն
կրկնելով
ու եբեքկէելով
բոլչեւիկ
-
եան սլտտկերաղաբգ
զրսլա բաո
լթիւ1ւնե
բ բ ,
եւ
չբաւակա՛նանա
լով նե րքին ճակաաում
յտ լտ
բերահ՜
«ակտ իվո լթեամ բ» , յանգգհոլմ
են
Հրապարակ
գալ
նաեւ արտաքին
ճ՛ակատում
, «յանուն
իրտնա–
Հայու թեան
»:
Այգպի՚՚Ի
ելոյթնեբից
մէկն
է «Մի իսումբ
իբա–
նաՀա յեր քւ կո ՛լմ ի ւլ» արտառոց
ստո բաղ
րութեամբ
լոյս աեսահ՜ թռուցիկբ
, որ ցրեցին
Տուլիս
27
ին ,
ԹէՀբանի
Մայր
Եկեղեցու
գալթոլմ
եւ փողոցնե
-
բում
;
Թո-ուցիկի
ուղղ ագրո ւթիւնր
, բո վանգակո
ւթիւ–
նբ , ամեր իկաց ի մ ա սնա ղ է ան ե ր ին ի րան ից վաա
-
րելու
պաՀան9ր
եւ ա յս կարդի
մ եհտդղոբգ
յա ք -
տտբա բռւթիլննեբբ
ոչ մի կա ս կ ահ չեն թուլնէոլմ
,
ոբ Հեղինա1ինւեբբ
ա յն քողահահու
կ ատ ր բե բն
են ^
ոբոնք
այս իսռովայռ
լղ օբերին
անտեսելով
ամէն
ղգուչաւոբռւթիւն
, վտանղոլմ
են
իբտնաՀա
քոլ -
թեան
քաղաքացիակս/ն
բա րե յո լռութիւնէն
ու էիար–
կը
•
ինչպէս
քիչ վեբբ նկատեցինք
, պետական
չբր–
ջսւնակներբ
լաւապէս
հանօթ
են երկրի
իբականկա–
ցութհս/ն
եւ յաճախ
կոչ են ա1ում
չխաբուել
ան
-
բարեյոյս
աարրե բի
կեղհ
ու պատիր
խոստումնե՛
ԲԻՑ ՝•
Շատ
բնւսկան
է , ոբ մեր « բարեհաղիկնե
բ ի »
ղորհունէու
թիւնն
եւս բացա յա յւուո ւմ է թէ
սլե՛
տական
չբքա՜ն ակնե րի եւ
թէ
ս/ն բսւ բեա ցա կ ամ՝.
տարբերի
մօտ,
կասկահի
տակ
ղնելով
ԻբտնաՀայ
մողովրգի
քագաքաց իական
բաբե յուս ութ իւէւն
ու
փողոցներուն
մէշ յամառօրէն
ֆէս
կբ
՚լնէբ
։ իտա–
լացի
Հետտքրքի
րնեբբ կանգ
կ՚առնէին,
սլիչ
սլիչ
եբ գիտէին
այգ
կարմիր
«գլան»բ,
վրայի
սեւ
հո–
"էՐ * Ղ՞Ր
^ " ՚ / ր ասղին
անգին
կր
տանէր։
Ար՛
գլխ՚ո^ոցբ
չի պաչտպանեբ
ոչ անձրեւէն
եւ
ոչ
տլ
ա բ
եվ՛
ԿԻդԻէ ճառագայթնեբէն
:
Անիկա
նոյնիսկ
ղեղատեսիլ
չէ : ինչո՚^ւ
գեռ
կր պաՀենք
:
Մենք
զայն
մաոանդեցինք
Թուրքերէն
: Այս վեր
-
ւիններբ
վերցուցին
ֆէսր
•• Աթաթիւբք
հանր
պա–
տիմւեբ
սաՀմանահ–
էր անոնց,
որոնք
կբ
Համար
ձակէին
ֆէս
ղնել։
Մենք
միա/լն
ենք,
ո բ գեռ
կբ
պատուենք
ղայն։ Պէաք
է, ոբ ան
այլեւս
ղառն
անցեալի
մբ խորՀրգանիշբ
բԱայ
»:
կուսակցական
պա յքարբ
նո րէն սաստ կաց ահ
է
Թուրքիոյ
մէշ ։
ԱՀաւասիկ
նոբ վկայութիւն
մ բ՝
«Վաթան»ի
բերնով
(18
Օգոստոս)
.
Հա լք կուսակցութեան
բնգՀ ՚
քաբտուղար
Գասրմ
Կի՚-էէք
նչս/նակալից
ճառ
մր խօսեցաւ
Իզ–
միթի
մէշ
եւ յիչեցուց
թէ աաենօք
Ալի ՝Բէմալ
լին–
չի ենթարկուահ
է ր (բգքլւոռւտհ)
է ա յգ
քագաքին
մէշ,
բսալ
թէ այս գէպքր ագէտք է օրինակ
եւ գա՛ս
բլ քա յ ա յն Հացկատակ
եւ ււլնակալէգ
լբագբոգն
ե -
բուն,
որոնք
այսօբուան
իչխանոլթիւնբ
կբ պաշտ
պանեն
է
Այս խօսքբ երկբոբգ
«ճաթահ
ձայևն
է» որ
կ՝ել–
լէ Հա լք կուսակցութեան
բեր
՚Լէն
եւ կր
վիրաւորէ
մամոլլի
ազատո
ւթ իւհ ր : Աւելի
գէ չ քան
աոաշիէն
վիբաւոբանքբ,
«Եթէ
Հ՜արկ
րլլայ,
չա
լ մբ
կբ
գոցենք ազատո ւթեան
վրտյ»
:
ք՝ար.եբա խտաբար
լբա գբ ութերու
միոլթիճնբ
Հարկ
եղահ պատասխանբ
տուաւ քազաքտկտն
կու–
ււււււււււււււ»է1ւտւ>էււու1ււււււաւ4>սււււււաւք>ււէէսււսւսւ1ւււււ)
սլա րկե
Լ
կեց,
է^քբ
Այս
մ ասին արատ քԱւ լտուե
լ եւ
զգաստութեան
կոչ ե^եք արել
բաւլմաթիւ
տռիթնեբով,
պաշտպա
-
նել ենք իբանաՀայութեան
վարկն
ու Հաւատար
-
մոլթիւնբ,
որոնց անագարտ
պաՀպամանբ
նա
-
իւանձախնգիր
է բո վ անգա կ
ի րանաՀա
յո ւթիւն բ ,
սակայն
, այգո լՀանգե
րձ , միշտ
է լ ս/եպակաս
են
եզել .որոշ տարրեր
, որոնք
իրենց .անմիտ
ելոյթնե–
րով
գրգռութեան
եւ գմգոՀութեան
պատճառ
են
գարձել
%
Տեսէք
թէ
ի՞ն չ է ասում
մեր մոգովրգի
Հան -
գէպ
միչտ բարեացակամ
տ բամ ազբութ
իւննե բ ու–
նեցոզ
եւ մեբ ագգային
.ու մշակոլթային
արմէք
-
ներր
գն աՀա տող պետական
բարձրաստիճան
մի
դէմք
:
1Սօս,րբ ւիեբա բե բ ո ւմ է կրթական
նա խարա
բու
թեան
ՂՀագուինի
նեբկա
լաց"լցիչ
ազա լէ
Յ ՛ "
յ ե ն -
գերոլգիինւ
, որ Թիր
3 0 / ։
զոՀերի
յիչատակինւ
Հա
յոց
եկեզեցում
կա տարուահ
ՀոգեՀանգ.ստից
յե .
աոյ մոգովրգին
.ուգգահ իր խօսքի
մէշ ասում
է՛
-—• «Իրանի
Հիլրլ^կալ
եբկնքի
տակ
Հայ փոք–
բամ ա սն ո ւթ ի ւն ր միշտ
է լ վա
յելել
է մեբ
սէ րն ու
•–րգոլբանքբ
։
՚.1Ը
ճան. ասա
*ուա հ է ոբպէս
պար–
կե չտ
եւ պա բաաճանա
չ քազաքացի
; Բա՛յց
ինչ -
պէ"
Իբանի
միւս
մոգովոլբլ^երի
, նո քնպէս եւ Հայ
մողովրգի
մէշ կայ մի փոքրաթքււ
խմբակ,
ոբ
մեբ
ալս
վեբշինւ
եւ ճսւկտտաղրական
պայքա՛րի
մէշ ու՛
գում
է
Հետասլնգել
որռ^
յետինւ ն;սլատաէլնւեր
X ^Ոճէ––
մանս-՚կն է , ոբ հայ հմասաուն ժոււ)ով՝ո՚ւբդբ |ռու––
•թ–եա|1ւ դա1տապաբաի՜ ՚աւյդ էՍւն1|սոհե\ք եւ անաակա
քաւյւերբ» :
Այսքան
պարզ ու մեկին աղգա բա րութիւնի՚ց
քե–
տո I Հաբկ կա՛՛՝ լ .որեւէ իսորՀբգահութեանւ
•
Ղ՚արերից
ի վեբ
իբանւա Հա
լ ո ւթ ի լն բ գնա՚Հատ
-
ո ւե լ է իր քտ ղա քա ցիա կանւ սլսւ րկեչտ
կեցռ
լահքով
եւ պարսիկ
մոգովբգ֊ի
Հանգ էսլ ունեցահ
եգբա՚յ
-
րական
զգացումներով
է
Այս վարքագիհբ
մեզ Համաբ
պիտի
մնալ
ան -
փոփո խ : Ի բանւաՀա յութիւնբ
սլ իտի չազգուի
ո րեւէ
«տսրք ու պագ»ից
ել ոչ է լ որոշ տա րբերի
անխո -
Հեմ
ելոյթնեբից
» ։
սա
կցո
լ թեան
մբ
ա
յգ բնգՀ • քա բտ ո ւգա բ ին , բռ -
գոքա
զ բով
մբ ա յսլանեց
ա յգ
ելո յ թ բ , որ բնաւ
չի
պատշաճիր
իր լեզուին
եւ Հանգամ
անքին
;
Ա յս
կերպով
մ եզմ ացաւ
մ ամ ուլի
բոլոբ աշխատաւո
ր -
ներուն
զգացահ
դայբոյթբ
;
Այգ
բռղոքագրին
մէշ գրուահ
է մասնալոբա
-
բաբ.
«Մենք
սր կբ գողանք
մամուլի
ագսւտոլ
-
թեսՒ1ւ
ւիյւսւյ ել անոր Հսւկակշիռբ
կ բ ֊գո
ւնւ քւնւք ւզե–
տականւ
իբալոլն։
քնե բու
կանոններուն
Համ աձա
յն ,
զայն
կբ պաշապանենք
իբր գեմոկբաա
վարչաձե
լին էական
մ^կ
սկզբռւնւքբ,
չենք կրնար
Դ""լել
մեբ ցաւն
ու գառն, ու թիւնւբ , երբ Ալի Բէմալի
մբ
մ աՀուան, վա
յե լ վախճան
մբ կբ նախա տեսո լի ա
յ–
սօրուանւ
թուրք
լրագբոզին
, ինչ Համոզում
ոբ ու
նենայ
ան։
Ցան.ուն
մամուլի
եւ զազափաբի ագտ–
տութեան
, եգերական
զէպք
մրն է որ տեղի
կ՚ու
նենայ։
Լբագբոգներոլ
Միութիւնբ,
Հեռու
քազա
քական. ամէն
խոբՀրգահոլթենէ
, պաբտք
կբ
ղզայ
Հբապարակելու
այս
Համողո
ւմ ո . - -» :
Լ|ւնչը
միշալլզայինւ
իրա ւո
ւնքե
ե
Ս
ո
ւ
կանոնւա ֊
գրութեան
մէշ բնաւ
տեզ
չունի
եւ օրէնքէ
գուբս
Հռչակուահ
է : Ալի Բէմ ա լի գէ պքբ
ա ր տա ս ո վո բ
բան. ւքրն։ էր եւ սլատաՀեցալ
այն օրերուն
, ուր
ս՚գ–
գր
մւսՀոլ
ել կենաց
պայքար
կբ
մղէր :
ԱյսուՀանզերձ
, աւե
լի
լաւ
սլիտի
ԲԱա բ ե թէ
Ալի Բէմալ
իր արմանյի
պււտիմբ
գտնւէր դատարա
նի մր առշեւ դատուելով
ե ւ անո
ր ո
բհշմ
ան
դոր
-
հագ
րա
մ ով
: Այն պէս
ո ր շատ
հուււ
մ տա
լնւո
ւթիւն
,
մ բն է Ալի Բէ մ
ալն
եբո
լ մ աՀ ուամ բ սւղառնւս
լ մ ա՛ - ,|
մ ուլի ազատութեան
, իբր
«օրին ակե
լի գաս» : Ասի–
3
կա խոտոր
կբ Համեմ ատի
ոչ միա
յն մեր տէմ օք - ձ
րասիինյ , այլեւ
սա Հմ
անւագ
֊բ ո ւիք ե
անւ
Հետ : Ա բւոանց
կր հտ վւա Հարենք
լրա գբ ական
մ իութեան
սլատաս–
խանբ
X
Ուրլւշ թերթ^ մը,
Անի ԱասլաՀ
դիտել կու
տայ.
« Երկու
տարուանւ
Գեմ ոկրաա
ա իբա պետո ւ–
թենէ
մր վերշ , անՀ րամե չտ
է լեցնւել սւոե ղհո ւահ՜
պարապներն
ու թեբինեբր
: Թուրք
նւաՀաաակնեբբ
պէտք
է փառսււորել
աբմանւի կաբե ւո ր. ո ւթե ամբ
է
Ջենք կբնւաբ
ււնւոեսել
մեր անցեալի
վոոռքեբբ
I
ԱյԴ՚՚ւԻ"
Ի մ ոլորանւքի
մր մէշ ինկող
ազդերբ
շա՛ա
սուղ
կբ վճա
րենւ իրենց
յանւցանքր
։
ԱնՀ րամե չտ
է ազա տամ
ւռո լթե ս՛նւ զ.ասեբ
տալ
ի
չ
՛ո
մեր
երիտասարդութեան,
առանց
սակայՍ–
շե զե լո լ
արգա
բութեան
կանոններէն
:
Փո խանակ
շոնգտլից
ցոյցերով
Թս՚լէ՚սթ
վւաշայի
գերեզմանբ
"՚՚յք/ելելու
եւ եբկրին
մէշ ազաւոութիլնբ
խեգզա՞^Հ
մաՀ
բնւոգ անւձեր
փառ
աւ՛ո րելու , աւելի
լ ալ ^՝բլ.,՛^
լայ
օբՀնել
գ ե բեզմ
անր անանց
ո
րոն.
ք
աղայբբ^^^
թեանէ
սիրո յնէ ինէկահ– են
է
չատակելու,
երթանք
ւիաւնւշ մբ հազեկ՝
՚ գնե
^ոՀ^
Աիւլէյւքտնէ
փաշայի
զեբեգմանւին
՚քրայ՚^ք^՚^է^՛^
իսիզւսխութիւնբ
ունեցաւ
րռն ակա
լբ՝
^ս^Հ^Ն^^բ
աոնելոէ
, երբ
իւնւք Հարսլիյէի
տնէՕրէ
^է՛^՝^
՝՝յՐր^
պիտի
փրկուինք
այս
կոյր
՚էիճւռկէն
՝^ւ
՝ ՝^^.՛՛^՝ ՝Հ
ԿԱՐԳԱՏԷԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
« Յ Ա Ռ Ա Զ » Ը
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
( 3 )
Այս մամէն
գպբոցբ
քուկդ
է նորէն,
գրա
գիր՛՛
քեղի
Հտզար
զբուչ
պիաի բերէ
որ զատկւէէ -
կան հախքեբդ
Հալաս. բայց կ^աղաչեմ
որ
սբտիգ
մէշ
ինհի
ղէմ ոխ չպաՀես
՚ Հրամանէ տուր
որ
եր
թամ
Հաղո բդոլիմ
յ
Ոխ պա՛Հել,
Հրաման
տալ,
ինքբ
ոբ պարզա
-
պէս
աղտ
յին ոտքբ
ձեռքբ
Համբուրելու
անղիմաղ–
րելի
վ^՚ո բձւււթիւնբ
ունէ ր միա՚ին
:
Երբ
որ Աեզբոսեան
Մկրաիչ
աղան մեռաւ
ին–
ՔԲ քաՀանա
յ ձեռն ադբուսւհ
է բ արդէն
X
Շա՚տ
սճսանկ մանրավէպեր
, գորս
կրԿին
եւ
Կրկին
կբ պատմէր
յաբմար
առիթնւերոլ
մէշ,
իրեն
յատուկ
գուարթ
ոճով
մբւ Գեղացինեբբ
բոլորն
ալ
՚լիաէին
Մկրտիչ
ամիրային
պատուելիին
մինչեւ
ոտքբ գալբ
ել ՜ձեռքբ
սլագնելբ
:
Գ–
Թա գականւ 1ւքորՀոլբդին
մէշ կարեւոր
նիստ
կար
՚^յ^ ԿԻՐ"՚ԿԻ առտուն,. թազականնէերբ
ամէնքբ
ներ–
Կ՚".ք
ԷԻ^
• Ցահ
ձայնով կատաբռւահ
կարհիքի
փո
խանակութեան
մր մէշ ատենապետր
\ -
2
էՐ ֊
սալ. առաշա բկութիւն
բ բնդունելու
կողմր
եզաւ։
Ես անկեզհ կերպով
իմ կարհիքս
զուրցեմ
. •
ես մամբ
թազե
լու կոգ.Ո, եմ. աստնկ ատեն
մբ
Հաբիւբ
յիսուն
ոսկին
կէսրելոբ
գումար
մրն
է՛
զանզակատունբ
փլչելու
վրայ
է.ուրիշ
շատ
մբն ալ
նո բոգո ւթիւննեբ
կսւն . ա յո , գում ար
մ լ ^ է . ան–
կեզհ՜ութեամբ
բսեմ
•
Մ իչա անկեզհոլթեամբ
կբ խօսէր
այս
մաբգբ.
իր թա գա կան ի ու Հաշուի
մ ա՛ք դո
լ կրկին
խգճմ բ -
տանքբ
Հաշտ
էին իրարու
Հետ . իրօք այս
ա՚գքատ
մամուն
Համաբ
Հարիւր
յիսուն
ոսկին
շատ
մբ օ -
գոլտնեբ
պիտի
լ^հայէբ՛
միւս
կողմէն
տարտամ
ու իսուլ բան մբ
իր
ներսիգիէն
կ՚բսէր,
ոբ ինքն
ալ
իբ կարգին
օր մբ պգաիկ
գումարով
մբ մա՛մու
մբ
մէշ պիտի
կբնաբ
թաղուիլ,
ինչո՛՞ւ
չէ . մեհ ճաբ–
տաբարուեստբ
ամէն
բան ամանացուցահ
էբ
այս
գարուն
մէշ. եկեգեց
ին ալ պատուո
յ եւ
անմաՀու–
թեան
գիներբ
իշեցոլցահ
էր :
Մեռելին
տէրերր
խորՀբդարանին
մէշ
պաա
-
ուռ յ տեգբ
բաղմ եր էիճ : Թաղական
մբ ,
ննշեցեա–
լին մամոլ
մէշ թագէււելուն
գէմ
առարկութիւն
բ–
բա՛ւ. ասիկա
փորձ
խանութպանի
Հնա րք մ լ ^ է
Ր *
միտքր
յիսուն
ոսկի մբ եեւել
փրցնել
էբ
միայն։
Շիաակբ
ես
ձեզի Համակարհիք
չեմ,
ատե
-
նապետ
էֆէնտի
• Հանգուցեալբ
, Աստուահ
լուսա–
լորէ Հոգին,
ազէկ մարգ
էր՛ մեռնոգ
մարգուն
վբ–
րտ
յ ղէ չ ^դուբցուիբ
. բա յց չա՛տ թ^ամիներ
ու -
նէբ
՛թէ որ զինքբ
եկեղեցւոյն
մէշ թաղենք,
զմեզ
իբաւամբ
պիտի ^^նադաաեն
. տուահ
դրտմն
ալ
շատ
^չին
է • չաբմեր
։
Ատենագպիբբ
ռր
Հաշտութեան
կողւԲն էր
միշտ,
միշամտեց
.
Հաբիւբ
ոսկի
եւս տան
ամէնւ բան
լմննա
յ.
ես սլա տաս խանատո
Լութի
ւնբ վբաս
կ՛ առնեմ
:
կարհես
ուսերբ
կբ հռէին
այս
բեռին
հտնբու
-
թեանէ
բ նեբքեւ
:
Այն ատեն
ս ա կա րկո ւթիւն բ սկսաւ
ալ ՚ թեր
ու
դէմ
ամէն փաստե բբ , սւռա բ կո ւթ իւնն ե բ բ
մէշտեղ
Հանո լեց ան . մ եռելին
տէ բերն
ալ բո լորս լիին ան -
միտ
չէին,
բագդատութիւեներ
, Հաշիւներ
կ^լ^է
-
ին , երեքի
կանոնի
վբայ
Հիմնուելով
:
Ի՛՛նչ տուաւ
\/իկոզոս
էֆէնւտին
Մայբ
եկե
. ^
զեցւո
յ մէշ թագուելոլ
Համ աբ . եթէ
Ա ա յբ եկե
-
ղեցւո
յ մ էշ թաղոլե լու Համ աբ
Հինւլ Հաբիւբ
Ոսկիէ
արուի
, ա յս ձեր մ ոռցուահ
մ ատուռի՚՚ն
ինչ կ՛ իյ -
նա յ . յիսուն
ոսկին
ալ չատ
է ։
Բայց
թազականնւերբ
եկեզեցւոյ
չաՀբ
էլիւրաւ
լքող
ձէին . ո՚֊րիչ
ղէնքեբոլ
դիմեցին
իսկոյն
։ Հան
դուցեալին
կեանքն
ալ
իսօսքբ
մ է շերն ին՝
շատ
մաքուր
չէր • էէԼ պատմութիւնքներ
անէպատուուահ՛
ու
վւլն տուահ
կոյսերու
, բնդո
ւն ոլահ
ե չվերա
-
գ աբձուահ
ա լան գն ե ր ո լ ,սուտ
ե ,•։ գո ւմն ե ր ո լ՝ գուբս
թաւիուեցան
։ ԱՀագին
գէզ մբ կբ բաբձրանար
Հ ի–
մակ
ու Հագար աեսակ
խա րդա խո լթ իլննե բո լ աչ–
տաբակ
մր կր սպառնաբ
մինչեւ
երկինքբ
Հասնիլ
:
Վէճբ դառնացեր
էբ .յանուն
կրօնքի
ու բաբո
-
յականւի
լղայքսւրբ
կլւ մւլուէր,
ու մեռելին
տէբեբբ
յա յտնի կերպով
կ՝բնկճուէին
։
Ու խոբՀբգտրանինէ
մէշ, այս
ութ տասր
մաբ .
ղիկր
Հաւաքուահ
մաբդկռւթեան
էն
նուիրական
սկզբոլնքներբ
կ առնէին
կբ հախէին
, իբենց
սլա
-
Հանշուէքն
երուն
կբ պատչաճեցնէ^ին
:
Մեռելի
ազդական/ներբ,
դրսեցի
բոլորն
ալ
,
ինչ
բսելիքնին
չէին դիտեր
, բայց
նորէն
պար
-
տու ե^ւ ին չխոսաոէէանւեց
ան ։
քՇար.)
ԳՈ–
ԶՕՀՐԱՊ
Fonds A.R.A.M
