1քԻնեՐՈԻ ԻՐՍԻՈԻնՔԸ
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ ՀԵՏ
եՄՐ
•
— Ընթերցողնհրւււ մասնսւլյւր ա-շադրռւ–
թեան կը յանձնենք այս ւսնդիրր . որ աաենէ ՜ւքր ի
ւլեր կ՚արծարծոՆի ԼիբաՕ)անի
գաղութին
՜ւքէջ ,
ինչպէս կը րացատրէ
Աղգակ
,
երեք խմբագրա -
կաններով
« Հւսյասաանհայց
եկեղեցւո
յ անձնակա՛ն՛ իրա -
ւանց՜Տք կանոններու
ւէե րաքննո
ւթ իւնր
առիթ գար–
ձալ որ «կիներու
շարժում՛^
մր սաեղծուի
Պէյ -
րութի
Հայ զաղոլթին
մէք, աեղի տալոփ
նաեւ
Հ րասլա րակա
յին թեր ու գէմ ւէէճերու ;
Շարմում
ին գործնական
մէկ արտա յայտու ֊
թիլեր
Հանգիսացաւ
այն խնգրաղիրր,
Գ"Ր իոումր
մլլ Հայ կիներ ներկա
յա ցուցին
լի բանաՀ ա յ
թեմի
առաքնորղ
Խորէն
եպիսկոպոս
Րաբոյեանին
, ոբ -
պէսղի
Աղղային
Ժողովլ՛
ընթ"՚ցք աայ
կիներու
պա՚էանքներո
ւն :
Նկատի
ունենալով ոբ այս թնղիրր
րաւակա -
նաչափ
պարզ չէ մտքերու
մէք ել այգ պաաճառով
՛ալ
թիւր իմացո
ւթի ւննե րու
դուռ կր բանա
յ , կ՛ու՛
զենք քանի
մբ ճշգումնեբ
կատարել։
Նաիս բսենք թէ իսկապէս
սիստլ եւ
անտեղի
պիտի
բլլար
շարմում
ին տալ «ֆէմինիղմ^ի
Հին -
ցած
պիտակբ։
Խնդրադրին
մէք յիշատակոլած
կէ
տերը
մասնակի
բնոյթ կբ կրեն։
կիներու
քաղա
քական եւ լնկերա
ւին Հաւասարութեան
ամրող
՜
քական
Հարցբ չէ որ կ՛՝արծարծուի : Այդ
^ " ՚ ր ց ր
լուծուած
է արդէն
բազմ աթիլ
երկիրներու
մ էք
տեղական
սաՀմանաղրութիւններոլ
բնծա
յած
ի
րաւունքներով։
Հոն ուր կիներբ
րնտբելոլ եւ լ^տ՛
բուե
լու
ազատութիւն
կր վայելեն
, Հայ
կինն ալ
զերծ չէ նոյն
իրաւունքէն
, իբրել
երկրին
օրինա
ւոր քաղաքաց
ին : իսկ Հոն ու ր պետութիւէւբ
տա
կաւին չէ լնգուէւած
նման իրաւունք
մբ. Հայ
կինն
՝ալ ստիպուած
է սպասելու^
իր օտար սեռակից -
ներուն Հիտ մ իասին , ինչսլէս է պարագան
Լիբա՛
նանի
սաՀմաննեբէն
նեբս :
Վէճբ վւոխագրելով՝
ապգսւյին
ղետնի
վրայ^կբ
կո րսն ցնէ
իր իմ աստբ , ո րովՀետեւ թէ մեր
աղզա
յին սաՀմանադրութեան
եւթէ ալանդտկան
կար-
ղուսաբքին
մ էք Հա ք կինր ղարերէ ի վեբ ւիայե -
լած է ու կբ վա յելէ կատաբեալ
Հաւասա
րո ւթիւն
:
Ով որ ծանօթ է մեր պատմ ութեան
, ղիտէ թէ
Հայ
կինբ առաք^ւակարդ դեր է թազացած
իբ ա -
մուսնի
կողքին,
բամնեւով
անոբ պատասիսանա ֊
տո լութ իւննեբբ
, Հեզինա
կութի
ւնբ եւ ի բալո
ւնք -
ներբ :
Հակառակ
ասիական
ցեղերով
շրք ապատս
քած
մ եր տամանե
լի կեանքին
, կնոք
ա րման ապատ ֊
ւութիւնն ուբնկե քւտ քին ա բմէքբ
մի չտ բարձբ
ենք
պաՀած
: Ու այս երեւո քթր կբ կաղմէ
Հտյ
մողո
վո
լ բւլ ի պա տ ո լա բե ր
յա ականի ^եբէն
մէկբ ։
կարղ տցէք
ազզ ագբական
վկա
յոլթիւննեբով
Հարուստ մեր գրա կանո ւթի
ւնբ եւ պիտիւ
տեսնէք
թէ Հայ կինբ իչիսանոլՀին է իր տան, իսկ Հա-յ մա–
մ քէկբ կատա րեա
լ թագուՀ
ի մ բ , որուն
՚իշիւանոլ–
թեան
ենթարկուած
են խոնարՀաբաբ
տան մեծ ու
սւղս՚իկ Ր"լ " ր ա լրերը :
X
Ե րկու
թմ բազրականներով
ան դրա դա
րձանք
Հաք կիներու
Հա ւա ս ա րութե ան պաՀանշե
րուն եւ
իրաւական
նեքւկալ
կացութեան։
Ա՝ աան ան շեց
ինք
որ
մ եր Ազդ • Ա աՀմաադրոլթիւնբ
,
ինչ պէո
նաեւ
«Անձնւական
ի րաւանց՝^
նոբ կանւոնադիրր
իսմ բա -
գրո ւած են ազատական
ոգիով և կինե բու
Հաւա՛
սարազօրութեան
կատա րեա
լ բմբոնումով
: Աեր
աւանգութիւննեբբ ու ազզա
յին ոգին աղ չեն
Հա
կասեր ա յս բմբռնումին
:
իսկապէս
նեզմաոլթիւն
եւ
յետադիմութիւն
պիտիւ
րլլար
պնդել կամ փավւաքիլ որ Հայ
կինր
այր
մարղու
բաղղատմամր
ստորադաս
վիճակի
մէք
ղտնուի եւ րնկեբա
յին նուաղ
իրաւունքներ
վայլէ
: ՝Րաղաքակրթութեան
յառաքլքնթաց
Հո -
սանքբ եւմամ անակի
պաՀ անքնե բ բ աւելի քան կէս
գարէ
ի վեբ լուծած
են այս վէճբ։
Հայ
մոզովուր–
ԳԸ Լ՛Ր Գէ՚^ՔՐ գարձոլցած
է Եւրոպա
յին ,
ուրկէ
կբ ստանայ
իբ
նե ր շն չո ւմներ բ : Եւ լալ է որ այգ
պէս է : Աեր գերաղանցութիւնբ
ասիական
ղրացի
մողո
ւիո լրգներո
ւնւ ւիրայ՝
մասամբ
բացատրելի
է
ազատականէ գաղա վւա րնեբբ
իւրացնելու
եւ գոբծ–
նականւացնելու
այն բնդունակոլթեամբ,
որ Հա -
յութեան
նկարաղրային
յատկանիշբ կբ
կաղմէ։
Երբ Հաստատուեցաւ
Հա քաստանի։
Անկաթ
Հան բապետ
ութի
ւնյբ , Հայկական
ի շիսան
ութեան
էեռաքինւ
զո րծե րէն
մ էկը
եղաւ
Հայ կնոք տալ քբ֊
ւէաբկելու
իբաւունքբ
լիւտբելՈլ եւ
բնտրուելու
կատա րեա
լ աղատո ւթեամբ
; Եւ Հա քկակսքէւ անգ -
բանիկ
իսո րՀ բ գա
ր ան ին
մ էք
մ ենւք ունեցանք
նաեւ
կին
եբեսէիոիոան/յւեր
, ասկէ մօտ երեք տասնամ -•
եակներ առա9 :
Պատճառ
մբ չկայ
ուրեմն
, որ երեսուն
տարի -
նեբ
վերք, ետ զաոնանք եւ ^այ կնոք թհական
ի–
բաւունքներբ
կաշկանղել
ուղենք։
Ջենք ԼսորՀիբ
որ
նման
ձղտում
մբ կարելի
բլլայ Հաստատել մեր
"՛յրերու
մտայնութեան
մէք։ Ասիկա
ւղիտի
բլլաբ
ԱԱաէխԱ յեղավտխաթիէԱ
մր
Եբրոբգ եւ վերքին ակնարկ
մբ եւս
Անզլիոյ
մէ9 կատարուած
անարիւն
յեղափո
իութեան մա
սին, :
՚Րաղքենի
, միքին դասակարգը
կբնա՞յ
այսու
Հետեւ
իր դո յութիւնբ
սլաՀել, երբ «Հին
Հարըս -
տութիւն
իներոլն
տնտես ականւ
Հիմ
երը
Լսա խտած
են
,ել երբ Հաւանական չէ որՀա րուստներու
նոբ
սերունդ
մ բ Հասնի :
Այո
Հարցումին
սլատասխան
բ գտնւելու Հա ֊
մար մէկ միքոց կայ
Փնտռել թէ՝ այն պայ -
մաննեբը որ ԺԹ • գարուն
Լիր քազաքական
իբա ՚
ւունքնեբբ
կորսնցնելէ
վերք՝) վերապրելոլ
Հնա -
րաւորութիւն
տուին
քաղքենի
դասակարգին,
այ
սօբ ալ գոյութիւն
ունի՛՛ն, երբ իբ
տնտեսական
առանձնաշնորՀեալ
վիճակն ալ կորսնցուցած
է ։
ԺԹ • գարունյ
սկիզրը
, իշխանութեան
գլուխ
կը գտնուէր
Հողային մեծ կալուածատէրերու
սա
կաւապետութիւնը,
երբ դէմ դիմաց
եկաւ ճար -
տա բագո բծական եւ առեւարական
շբքանակէն
դուրս եկած
նոբ Հարուստներուն
Հետ , որոնք իշ
խանութեան
մասնակցելու
պաՀան ք
ներկայացու
ցին՝ ։ Ասոնց
բնկերային
յաքո ղութ իւնբ
ան՚վփճելփ
էր , եւ իրրեւ
«նոր Հարուստներ–»
խնգրոյ
առար ՚
կալ
չէին
դտրձնեբ«Հիներուն՝»
առա^նորղոզի
Հան
ղամանքբ : կբ բաւէր որ վերքիննեբբ
ղիրենք
նկա^
տէին
իբբեւ
այգպիսին :
Ա^ԳԺ
"
յ
^ Ի ^
Հարուստները
միշտ
Հաճո յակա ֊
տաբոլթեամբ
լ^գունած
են վան
ոնք : Այնսլէս
որ,
1832/՛
աղնոոականութիւնը
Հաւանեցաւ
իբ քազա
քական
ի շխան ո ւթեան
մասնա՛կից
ղաբձնել
նո
ր
դասակարդը
, առանց
մաա՚Հոդութեան
մ՚ատնուե–
լու :
Ա յս նոբ տարրը, որնախ՛ապէս
\ամ էնէն կա՛տա՛
ղի Հակառ՚ակ՚որզն
էր բաբձբ
դաս ուն՛ ,
ձուլուեցաւ
անոբ Հետ , եւ գաբձալ
Համ
ողո ւած
պաշտ պան բ
՝ա՚ւ^ուա կանո ւթեան
: Այս ա՛յ լակե բպո ւթեան լա ^
ւագոյն
օրինա՛կն՛ է ճօղէֆ
Զէմպբր
լէյ՚նր։
Ակիզբ–
նեբբ , յեղափոիսականի
Հովեր առած
կ՛բսէբ ՚
«Ծ՚ոյլ
Հա րո՛ւստնե
րբ պէտք է վճա
րեն
իրենց ՛ա -
ռանձնւս՚չնոբՀեալ
վիճակին
վւրկա գինբ
^ ; Իր
կեանքի
վեր քա՛լո քսին զտարիւն
պաՀ պանս
զական
մ լ ^ էբ աբղէն, եւ «Անգլիոյ
՚ճէնթրլ՜ւքէն5/4–^/7ճ.
կ՛ու
սա՛կցութեան՝»
պատ կանի լբ պատիւ կբ
Համա՛րէր
իրեն :
Րայց
՛այմմ
ո՞՛վ կր ներկայացնէ
«բարձրաց՛ող
ղյաս\ակարդՖբ
, որպէ սղի
միքին դա՛սբ փորձէր
լու
ծել
զայն
իբ մէք, եթէ Հարկ է պաՀել կառավա -
րութեան
աւտնգական
կարգուսաբքր
:
Այսինքն
բնտրանի
մբ, որ բ՚նդուն-էբ
իր ն\ա՛իսորզնե բո՛ւն Կս՛–
ե՛ան
րբ այգ գերբ
չեն կրնար
ստանձնել,
այլ ճարսքա–
բագէա - մասնագէտները,
կազմակերպի^.երը
ել
մեծ
արՀեստակցական
միութեանց
վա՛րիչները :
Ասոնք, ի Հարկէ, տ՛արրեր
վեր՛աբերում մը
ունին
Հին Հարուստներուն
Հանգէպ։
Հաւաքական
ել Համա յնական
վարչաձեւի
մէք կազմուած լնտ -
բանին,
բոլորովին
1լանգիաանայ
անւՀաաապաշ ,
աութեան
շրքանին
կազմ ուած
լիտրանին։
Պէտք է
ենթաղրել
ուրեմն թէ , բարոյական
ել մտաւորա.^
կան առումով,
քաղքենին
կորսնցուցած
է իր Հե^
զինակցութեան
կաբեւոր մէկ մասբ :
Խ"նարՀներր
այլեւս
ազնուականութիւն
չեն երազեր : Անոր
ան
կումբ
ակներեւ է ձեւականոլթեանց
մէք
անղամ։
Ա՚տաւորական
անկումին
պ՛ատճառը
այն է որ
ԺԹ • գարը չարք - չաբք
՜նէնթբլմէԹ1<էՀւ
արտա
–՛
գրեց՝
որոնք
իրենք
ղիրենք
ծիծաղելի
գարձուցին
գիտոլթեւսնւ եւ արուեստներու
աշխարՀին
առքեւ։
Օսկ՚ար
Ուտ
յլա, սապէս կբ ներկա՛յացնէ.
ազ .
նոլակ՚ան
պաՀ պանս զական
ր •—• «Տմգոյն
արաբած
մբ, որ կիսամօրուս
կբ կրկ, եւ կը կարծէ թէ թե
թեւաբարոյ
գոլաբթութիւնբ
կրնայ
ծածկել իր
անւյատակ
տգի տութիւնբ^ :
Ա ք՛ո լնգՀանուր
պա՛տճառնեբՈ
վ ,
քաղքեն՛ի
դասակաբդբ
որ ^Աեգէիոյ
պատմութիւնբ
կեր -
տեց
՝»եւ կո րսնցուց
իր Հկսրս տոլթիլն
բ , իբ
լնկե–
րային
, բարոյական,
մտաւորական
եւ
մշակոլ ֊
թտյիէն
Հեղինա՛կութիւնը
,աւա 1ւտ ր ա բ բ։
պիաի
, ։ո լ աքտ
ւլ ա
ւ՚անդական,
կենցաղը։
Այսօրռւտն
(^օ11^^է^V^տէ^)
բնկերութեան
մէք,
նոր
Հաբո՚ւստնե–
չկրնայ
վել1անորոգուիլ
:
Անցեալ
Ցո՚-լիս
\7ին,
Լոնտոնի
մէք տեզի
ու–
նեցանւ երկու
մ եծ բնգո
ւնե
լ ո ւթիւններ : Տետ
մի ••
քօրէին, Տէբ եւ Տիկի՛ն
կթլի
ցերեկոյթ
մբ սար -
քած
էին՝ ի պատիլ ա շխ՛ատալո բական
եբեսփո -
խաննեբռւ
, վար չապե տար՛՛ա՛ն ինւ մէք :
Միեւնոյն
օրբ,
իրիկունը,
միլիոնատէր
էա -
ուտրտ
Հրէթր՛^՛ կուտ՛ա՛ր
«տարուանւ
շքեղաղոյն
լ^ւզունելո
ւթիւնբ»
, ո րո՛ւն կբ մ ասն՛ակցէ
ր
«րարձբ
դաս՝»բ՝
զլիսա ւորութեամ բ ՚Րէնթի
զ քսոլՀ
իին է
Աքս
դարունւ
ոկիզբր
, նոյնիսկ
պատերազւքի վա -
զոբդա՚յնին
, երբ Պ ՚ՋրրԼիլ
տակաւին
իշխանու -
թեան
գլուխ կբ գտնուէ
ր • վ ա բ չապետ-ա բանի Հր\ա–
ւիրեալներբ
անպա
քմ ան պիտիւ
մ ասնա կց է ին
նոյն
իրիկունն իսկ կատարուած
մ իւս
Ր^՚Գ ունելու -
թե՛ան։
Րայց
Տիկին՛
էթ/իի
Հ րւսւի րեա
լնե րէն
քանի
մ բ
Հ ոգի
միա
յն
բմ պեցին Պ • Հրէթւ^՚Լ՛
չա՛մ փան -
եանւ : ՚Րբոմ ուէ լէն ասգին
, առաքին
անւգամ
բլլա–
քով
, ա փւ՛ո լական
ութ
իւնր չէր նո յնանար
՛է"՛
րԻէ
դաս՚ին Հետ :
ԵԼ
սակայն,
անցեալ
գարուն
վերքերբ
, Ջբր -
չիլի եւ
Կ
լա տ ս թոն
ի նման
ազնւուականւ^ւեր
կրցան
ղործակց
ութիւն
Հաստատել
քառ՛ա քգիմ ական
կ՚ո՚ւ–
սակցոլթեաց
Հետ : ժողովրդական
զանղուածնե–
րոլ գատին
ախո յեան
ն՛երկա լանալո՚ւի , գիտակ ֊
ցաբա՚բ կամ ոչ , քուսացին
կառչիլ
իշխանութեան
,
ել անէվթաբ
սլաՀել
՛աւանդական
քազաքա՛կ՛ան
կա բգուսա՚րքբ
: Րա քց , մ ինչ
Կ
լատ
ս թոն։
Ի
՚եքվինքԱ
կ բ յա յտ՛՛ա բար է բ բտղ արձա կօր էնւ գէմ
Հաւասաբու–
թեւսն
սկղբունքինւ
, Պ՛ էթ/ի՛ Կր պաշտպանէ Հե -
Հակաբնական
եւ Հակա՛զգա՛յին,
ինչու չէ՝
նաեւ
Հակամարդկային
: Որ սեռին ալ պատկանի
մա՚ր–
դրս կբ ծնի Հա-ւասար
իւր աւո ւնքնե բով , որոնք օ ֊
բինտկանօրէն
անկապտելի
են : Եւ Հո՚^յ
ԿԻ
^Բ կա
րելի՛ չէ բամնել
, իւբրեւ
իւրա յատուկ էակ , աշ ֊
խաբՀիէ
միլ՛՛
կիներէն։
Եթէ
Հայ
Հա՛մայնքին
սաՀման՜ա՚գբութիւևը
կինե բունւ չի րւո րՀե բ բնտ րե լու
՚իբաւունւքբ , մե–
զաւո
րբ
ւՐենք չենք, ա լլ օսմանեան եւ լիւբանան ֊
եան
սլետո ւթիւննե
ր բ , ո րոնց քաղա՛քացիներն՛
է ֊
ինք եւ ենք :
Պէտք է սպասել
ուբեմն եւ մաղթել
, որշու -
IIIIII
վւ ո քթ բարեփոխութեան
են թա բկո ւի
Լի բանա -
ն՛ի պետական Ա աՀմ անա
զրո ւթիւնբ
քաղաքացի
կին՛ե րո ւնւ տա՛լո՛վ քուէարկելու
իրա ւունքր ;
կ բ թուի թէ Հեռու չէ ա յ դ օրբ , քանի
ո բ շր
քակայ
կարզ. մբ երկիրներ
ճանչցած
են կնոք իբա
ւունքբ եւ Լիբանանի
արաբ
կիներն
ալ ,
մ՛ասնալո՛ր
կազմակեբպութեամր
, իրենց պաՀանքր
արմեցնե–
լու աշխատանքներ
կբ թափեն
յ
Պիտի՛ առարկուի՝
Հապա
լ^տրովի
խորՀուբգ–
նե՚՚րր,
ինչո՛՛ւ
կիներ
չկան
անոնց
մէք։
Ըսինք
ու
կբ կրկնեն՛ք
դարձեալ
ոչ մէկ օրինաւոր ար ֊
ղելք։ Ասկէ տասնւա՚լքեակ
մբ առա՛ք
Լիբանանի
Հաքոց
Ուսումնական
ԽորՀուրդր
կին–
՛անգամնեբ
ո ւնեցած է : ՛ր աղ աքա կան՛ ժողո ՛Լին կբ մն՛այ նկա
տի
առնել
յարմարո
ւթիւնէնեբբ եւ պայմաննե
բու
թել՜ազ բանքբ
, րստ օղտակա րութեան :
Արո ւեստական եւ գո յութիւն
չունեցող
աբ -
՛ւ ե ւքնե ր սլէտք չէ ՛ոե սնե լ Հայ կան ան ց
լառաքզի–
մա՛կան
քա յլերուն եւ Հան/բա յին դոբծո
ւնէ ո լ թեան
ձղւոոււՐ ին ՛առքեւ :
Հ՚՚ոյ
մ արդբ այդ աբգե
լքբ չէ
դրած
բնաւ ել այսուՀետեւ
ալ չի դներ ,
որովՀե
տեւ կբ Հաւատա
յ Հայ կնոք բաբձր
գերին
՛ո՛լ կո
չում
ին : Ցուցական եւ պտ քմ անադրա կ ան ագմ բ -
կալի աբարքներով
չէ դր Հայ կինր սքիտի
յա քտ -
նտզործէ
իր բնկերային
արմէքները,
որոնք
էլ՚՚ար–
գիւնէս՚ւոբուին
արգէն
մեր կեանքի
զանազան
պար է զներ ուն
վբա
յ :
Ջաւիաղանցոլթիւնւներնւ
աս–
ռլ
Հետեւակ
րնգօր ինւակո ւթիւննե ր ը ,
ւինաս ակար
են
եղած
ւԲիչտ :
էականը
, այսինքն
Հաւասարութեան
"Կրգ ՜
բունքր
պաՀպանել
,
Բ՚"յց
՚քի՚^ո
Կ՚՚Գ՚^է
չմոռնալ
երբեք
, որ չոր կանոններէն
անգին
գո յո ւթիւն
ու
նին
բս՚րռ քա՛կան ա յնպիսի
Հասկացողութիւններ
,
՛որոնք աւելի
ծանբ կբ կշռեն քան կանոնակ՛ան
Հա
լա քած սնե ր բ : Ընտանեկան եւ բնկերային
մ իու -
թեան՛ղ
չ՛*՛ Ր^ի է զսպանակնեբր
առաւե քա ղո յն չա -
վավ այգ Հասկացոզութիէններն
են : Անւի՚ոՀեմ եւ
Հապճեպ
կերպով
անոնց
ւոբուած ց^Գ"
ւմները
նոյնքան
անխոՀեմ եւ անՀա րկի Հա՛կաղգե
ցո
ւթիւն
ներ
կրնանք քառաք
բերել :
Սփիւռքի
տարածքին
, Հայ գաղութնեբը
Հա -
զար ումէկ դմո լա րո ւթիւններ
պա
րէոաււո՚բուձած
են դիմագբաւելոլ
, իրենց
ազզ։ային
դիմագիծլշ
պաՀպանելու
եւ Հայ մշակոյթբ
կո բուստէ
. փրկե
լու Համար։
Պ՛ո յքար
մրն է ասիկա, ,որ կբ պաՀան
քէ մեբ բոլոբ
ումերռւ
լաբոլմբ,
առանց
սեռի խտ֊
րութեանէ :
ԵԼ
այս պայքարի
յաղթանակն
է մեր
մողովոլբգի
ղերա գոյն նշանակէտբ :
Կիներբ կբ կաղմեն
մողովոլրդի
մբ
գիմադրա–
կան
ումին
կէսբ, եթէ ոչ աւելին։
Անմտութիւն
պիտի
րլլար
գործի ել կորովի
այզքան
խոչոր
մթերք
մբ չէզոքացնել
: Ուրախութեամբ
ամէն
տեղ կբ Հաստատենք
Հայ կնւոք ղոբծօն
մասնակ -
ցութիւնբ
մեր աղդա
յին գոյամարտին
,
այրեր ու
Կ"ԳՔԻ՛^՛ Հաւ՛ասար
իրաւունքներուի
ել անւիոի՚արի -
նելի
աբգիւնալռրոլթեամր
:
Մեր կեանքի
պայմաններուն
բացառիկ
ղասա -
ւոբումր
թոյք
չի տաբ որ բառերու
նւ գաղափար–
ներու Հետ խաղալու
պերճանքբ
նեբենք
մենք
մեզի։
Հո՛նէ ուր գործ կա ք կասէա-րելիք՝ պարտա -
կան
ենք ւքեբ ումերբ
լարելոլ
կարելի
լրքութեամբ
ու նլուիբումուի
, ամէն բանէ առաք ի մաի
ունենա
լով
գոբծին
յ՛ս քո՛ղ ութ
իւն՛բ -
Ասպարէզբ րաց է ամէնուն
գիմաց։ Ով որ րն–
գունակութիւնւ
եւ ղոՀոզութեան
պատրաստակա -
մոլթիւն
ունի՝
թող Հրամմէ
Հ
Fonds A.R.A.M
