ԿՈմԻՏԱՍԻ սնՈԻՆՈ Վ
՛Բանի մը աարի առաք
ք*&ս1 ^ՈՈՅ
Հրաաարակեց
երամչաակւսՆ
սիրոլնւ Հաաոր
մ ր , որուՍ
իւորա
-
գիրն
է
Տւ
էօստ
Խտ շոքՁոէտ
ձշ
1Ձ
էտրքտ ա^ւՅւտոէ
Խսւտ
V01X .. :
կը ււլարունակէ
102
մո ղո վրղա կան
ման
կական
երգեր,
քաղուած՝
102
աղգերէ
,
անղ^
չյ,ական
, ֆրանսական
, գերմանական,
իտալականդ
յունական
, չինական
, ռուսական
, Հունղարական
,
Հնգկական,
(ի՞նչ
Հարկ
թուելու
րոլորը,
աղղեր
կան՝
յւբոնց
անունը
առաքին
անգամ
կը լսեմ) :
յյւ
. • • Հայն
ալ իր ձա քնը կը իւառ նէ
102
աղ
գերու
երգին
, այգ
գրքին
մէք
։ ՇնորՀիւ
• • • Կո–
միաասի
•,
Փօլ Արմա
Հիացոգ
մ րն է կոմիտասի
: Այս
ե–
րամչտաղէտն
է, որ իվոն
Ւիէն՚ոյի
Հետ
Հքաաա–
րսրկած
է
I^ՕսV6^ս է)|շէ10ՈՈ31ք€ ճտ 1\1սՏ1ցԱ6
գործր
,
տօստ խի պէս
խիտ
լեղուով
մը , ուր ,
քիչերու
կարգին,
այսինքն
մեծանուն
ե րամ լտագէտնե
րու
Հեա,
կը ներկայացուի
կոմիտասի
կեանքն
ալ
Հա–
մառօտակի
:
Բա՛
լց դառնանք
մ եր դո րծին
:
Փօլ Արմայի
այս նոր Հրատարակութիւնը,
որ
գարգ.արոլած
է ծագիկներու
եւ ձայնտնիչերու
մէք
շարմոգ
ու թո.չտող մանկական
գլոլխներով
եւ
ա–
նոնց երգող
շրթներով
(1),
այնքան
Հետաքրքրա
կան՛ է եւ իր մտածմտն
մէք՝
ինքնւատիպ
,
ոբ
կ՚՚արմէ
վեր լուծե
լ երկար : Ակիղբր
կարղ
մր
Հ ե–
գինսւկաւոբ
ղէմքեր
, արդէն,
իրենց
Հիացում
բ կբ
յայտնենւ
գործին
արմէքին
մասին։
Հրատարա՛կ
-
չական
Տունբ^
«որպէսղի
բոլոր
երկիրներու
մա -
նաւկնւհրբ
սորվին
եւ երղեն
այս
երղերբ,
ինչպէս
է երդերու
ծաղկաքաղ
ր կաղմ ող Հեղինակին
փա
-
վւաքր» , կբ յայտարարէ
թէ օտար
Հրատարակչա–
կան
տուներու
տբամ ագրո
լ
թեան
տակ
կբ
գնէ
րնադիրնե
ր ը , թարգմանելու
եւ իրենց
աղգային
լեղուով
Հրատարակելու
Համտր
նո քն ալս
102
մողով ուրդնե
րուն
երգերբ:
Տաոաքաբանին
մէք,
Ր. ք^օհտոՏՕՈ
(Նիւ Եորք) ,
իբբել
վկա
լութիւն։
ալն տեսութեան
թէ սխալ
է
՚ոլբ՚ան<՝ալ
կա՛մուրքներոլ
դո (ութիւնբ
արեւելեան
եւ ա րեւէ տեան
ե րամ շտ ութեանց
մ իքեւ. , քերմա՚ւլ
ին
կ^ողքո՚ւնւէ
ալս
«սքանւ չե լի երամ
էւոա
ղ էտին՝
Փօլ
Աււմա քի ղո բք>՜բ
1
որ
Հ բապաբակ
կուղ ա
լ մ արդ կա՛
յին ցեղերու
մ իութիւնբ
ա պ ա ց ո ւցանե լո
լ »
տմ էնւէն
աւելի
անւՀրտմ-եշտ
ա լս մամանակնւերունւ
մէք : Աւ
կ^սքլելց^է
թէ պատիւ
ու. պարծանք
կր
Համարի՝,
որ իրեն
ւսոիթ
կբ տրուի
քանք։ մր տող
գրելով
նւման/ մեծ
ձեռնյարկի
մր մասին
:
Պլ՚այլո
յ ո ւ , ժ՛ո ղո վ բգա կանէ
Ե
րաժչտութեան
Միքաղղալին
Գիւանի
թէքնիք
բ։սմնին
տնօրէնբ
(Ժբնեւ)
, իր ^"՚րգին՝
կբ սլէսբղէ
Հետաքրքրա՛կան
տեսակէտներ
^աղդւս լինէ» բացատրութեան
ն՛երքին
էիիլիսոփա
քակա՛ն բո վս/նդակութեսէն
մ ասին ,
ու
քերմօրէն
կբ գնէսՀատէ
Փօլ Արմայի
գՈրծր։
Տեէոոյ
կուգա ք ֆրանսա՛ցի
մեծ գբաղէտբ,
սէ–
կադեմական
ժո բմ ՏիւՀամէլ,
որ կբ
չնորՀալորէ
Հ եգ ինակբ
ինչպէս
եւ բո լո բ ՛անէււն ք որ օմանգա՛
-
կած
են այս մեծ
ձեռնարկին։
Ի վերքոյ
Փօլ Աբմտ
կր մաղթէ
որ
•աչխաբՀի
Բ"ք"Բ
մանէուկնեբոււ1է
չրթնեբէն
թռչող
այս
եբղե–
բով
կաղմուի
թրթռուն
ու սբտտգփն
կանչ
մբ
խէսղաղոլթեան
եւ եղբայրութեան
:
Եւ այմմ
•- - Հայկական
երգբ օտաբ մ՛անրուկ -
ներուն
այս տբիսպագոսին
մէք։
կոմիտասն
է
տբ–
ւած
տյգ
երգբ,
(կբ վկա՛յէ
Փօլ Արմա),
տռանց
բսելու
թէ ՀՀերղած
է» .իոքրիկն
ժիմի
կամ
Միմի,
ել ինէք . . . «դրի առած
է •անէարման՛
ա հ՛ա ոա
՛բաբ ,
մ իայն
դրի աոած՛»։
Ա՛՛ իէ , կոմիաա՜ս,
մեծ
կոմիտաս,
չՀասկցուա՜ծ
կոմիտաս
^
Ի՜^է
հ՚՚Բ1Լ՚"Ր՝
եթէ
մեր « մեծերբ
» աչխտտէ ինէ բմբռնել
ու
վերլուծել
քեղ,
եւ իրենց
ծոււոէ.թիւնբ
ւէեդի չծէսխէին
աման
չաՀուած
Հեղինւսւկո լթեան
մբ չուքով,
հք11ոեօՈՕո/՛
՜չվերածելոլ
Համաբ
Հայ տրուեստր
, ի՛՛նչ կ
բլէ"՛ր
եթէ
քու սաբսաէիելի
Համեստութիւնդ
դա
բս
^ղէիբէ
ցեխուո տբեխք, պէս
դո՜ւրս
ձդէիր
ստեէլ -
ծսէէլործութեանւգ
լտւերմալո
քս դաբպ՚ասնէեբէն
• ՚ • ։
ԱՀա
կոմիւոտսի
տուած
երղբ
(միայն բաոե
-
րբ,
ձա յնաղ րէ,ւթիլն։ր
ղանւց կ՚՚աոնենր՝
որովՀե
աել
կբ Հեաաքբյւրէ
միա քնւ երամիչտնեբր)
•
՜Լք։ ք^ւ>ւ^ւ^օ \ ^ ւ ^
Լշ քշոՅրճ Vաէ ՃՅՈՏ սո աօս1ւո ,
ՕՔՏ ճ^սx բՅէէտտ աւէ էօսէ տո էքցա 1
IVIօոտ^6ս^ ւշոՅքճ. ռւ31ւո քտո&ւճ,
յ ս ո*3տ էօո
ոս1Ա Բ31է1
Եւ
Հիմա
կբ խնղրեմ
գիտցողներէն՝
իՏծի դր–
ւփւ ա յ ս երցիքւ հ1տյ1քրէն ր ( ։ ա դ | ւ րը (2) =
(1)
ի է ֊ ր ա ք ա ն չ ի ւ ր
էջ
գ ս Նն ա գ ա ր դ ո ւ տ ծ
է Մաոթ–
Ֆօւոնի կոդւքէ. կււղքր ՝
• Փէ&էի կողմէ :
(2) ւ1յան|ւ երդեււէն՛ ծա1ք;օթ է
Աղուէսին
երգր.—
Աղուէսնէ եկաւ
վ իր ին թաղէն
,
Օո՜լ
պրճինկօ
, պբճքւնէկօ,
էգբճթէկօ.
Մ՛ածունէ կերաւ
թափ՚աւ
վիրէն,
Օո՜լ
պրճինէկօ,
էգբճինկօ,
•ղբճին։կօ
:
Աղուէսն
աս՛աց • «ք՛մ տեղբ
նեղ ի»
,
^
Օո՜լ
ս/բճինէկօ,
պրճքւնէկօ,
պրճքւնւքլօ •
\
«Հաւոլ
ճետբ
վ։ոբիո
դեղ ի ՚» \
|
Օո"։
էդրճթկօ,
,ղրՏք.ն.–՚ւօ , պբճթ՚կօ։
է
Աէեւագափ
էաէակաԱԱեդ
քսԱԲ
. - ՛եոր սասւցանք
մ ռ ս ց ւ ւ Ն ա ծ
հեղին^ակի
մ ը ՛ Մշէցի Գաւռւստ Անյւրէասեանի «Ամբողջական
դործերր » , Կ - Սասունի|ւ յաւսաջ՚արանով :
( Տպ •
Պէյւաւթ) :
Աոանձին պիաի խօսինք այս գրքի
մասին :
ԱտորեՆ նմոյ^ մը՛ իբ գրաւկէան կսւորնհրէն, հրա -
աարակուած՝ 1898ին , Պոլսոյ
Ա
«/^»^«ին մէջ • ֊ ֊
«Լոյս ի լու֊սոյ • • - ի ծւագել լոքւսոյ սւռաՆօսաւ
ծ՜ագհւաւ ի հս,գիս մեր, գլոյս քո իմանաւլի» ւ
կա՛մ
երգելու,
կամ
մտիկ
րնելու
է . . . ։
Անոլ–
չաՀոտ
խոլնկի
մբ պէս,
որ մարգու
ղգա
՚քսՈրանք
-
նեբբ
անճառելի
ազգեցութեան
մբ տակ
կը էէարա–
գուբէ
ու կը տկարացնէ
, մեր եկեղեցիին
Արեւա
-
գալի
չարականնեբն
ալ,
որ Աեծ
ՊաՀքի
այս
օրե
րուն
մէք էլեբգոլին
, կբ կակգցնեն
մարգու
Հոգին
մեղրամոմի
պէս,
ու սբտիւն մէք կբ թողուն
եկե
-
ղեց ական
եբա մ չտ ո ւթեան
ա յն
՛անբաց՛ատրելի
էոպաւո րութիւնբ
ուր բոլորովին
միստի կա՛կան
է :
Անչուչտ
մեր
ցեղի
Հոգին
ալԱքան
ղօրաւոր
Հակում
ունէ բ գէպի
տ յգ միստի
կականէ
ութ իւնբ , ո ր կրց՛ա՛ւ
գբեթէ
Հաւ՛ասար
ո լմուի նիւթական
ու
չօ չավ։ ելքէ
՚ա\րգիւս՚ք
մ բ տալ
, ստեւլծե լով այն
եկեղեցական
բտնաստեգծոլթ
իւնէն
ու ե բաժ չտ
ո լ թ
ի լն ր ,
էէբոնք
էիո
խագա բձա բաբ
դիրաբ
կբ լրացնեն
տեսակէէէնւին
ո լ
գո րծն\ա
կանէ
ին մէք, եւ որ՛ոնք,
կէԱրելի
է
բսել,
մէկ
Հատիկ
էին
ա֊յն գաբերուն
մէք երբ
ծա՚դում
առին
։
Ատիկ
ըրէք
սա Արեւագալի
չարականներբ
,
անոնց
երտժչտո՚ւթիւնբ
էսբեւելեան
թ
"՚էիԼ
ու Հ ի–
ւանգացնւ՚ող
եգանա՚կներուն
կը մօտենայ
, ւլեբա
-
ղանց ապ է ս ղդա յնական
ու տսլաւո
բի չ է , ոչ
թէ
տաքութիւն
մը եւ անոր յաքոբգող
ապիկաբ
թ ո լ ^
լութիւն
մբ առա՛ք կբ բերէ
այս
չա րականնե րո ւն
եբտժչտոլթիլնբ,
այլ տեսակ
մբ սէսրսուռ
,
որ
Դ1Ւ1՚Գ
մաղերէն
կ՝իքնէ,
մորթիգ
՚ալքեբոԼն
մէք
կ անցնի,
ամբողք
մարմ ինգ կբ
լիչամ՚բղէ
ու
քի՛լե
րուդ
մէք առաք
կբ բերէ
երկն աղգեցիկ
ճ\ա րճա
-
տիւն
մը • • . •
Բւբ տքան չիւր անՀաաի
ղգացած
տպաւորու
-
թիւն՛բ
ինչ
որ
ալ րլլայ
, այսպէւէ
կր ղդան
առ
Հա
սաբակ
Հայ Հաւատացեալներր
եւ մանտւանգ
Հայ
կիներբ,
ւամէնէէն աւելի
դալառացիւ
կիներբ։
Ու
րիչ կերպ
կարելի
չէ մեկնել
ալն ցա՛ւագին՛
մտ բ -
մտքբ , սրտաբուխ
լացի
այն փղձկոլմր
,
անգի
-
մադրելի
ներքին
Հ
՛առաչներու
այնէ
արտտՀոսումբ
,
որ ւքիաժաման՛ակ
դուրս
կբ
Հոսին
Հա՛ք կնոք
Հէք -
դիէն,
Աքչքերէն
ու սրտէն,
երբ ղալաբ
ո լ
մելա
-
մադձոտ
ձայն
մբ իր մեղեդիին
անուչ
՛ու
աբբե
֊
ցուցիչ
ճօճումներուն
տակ
կբ
թրթռէէէցնէ
անոբ
սրտին
թելեբր,
\արթնցնելով
իր
ղիտակցութեա^ւ
մէք
մեղքի
ու յաւիտենւ՚ականէութեան
ա՛Հաւոր
ղա–
դ՚ա
՚վէաբնեբբ
• • • : Ով
որ նւ՚երկայ
ղտնուած
է
«ք^ոյս
ի լուսոյ»իեբգին
,ինքն
ալ ղգւսցած
է անչուչտ
ալն
Ուչաղբութեան
աբժանէի
է , որ
ֆրանսե
բէն
թար
ւլմ ան ութ իւնն
ալ,
իր կարգին,
չաւիածոյ
եւ
յանէղաւո ր I, ՝• Այսաե"՛ գ ալ , ՛ա րգեօք
,
կոմ իտաս
գեր
չունի
(3):
ք*մ ուսումն/ասի
բութի
էնւնե բուս
Հ ամ ար
պկ
աք
ունիմ
այս
երդին
Հայերէնէ
բեաղրին
,
ո բ ղա -
ւաււէն
կուգայ
, ո՞վ երգած
է կոմիտասի,
ո՛՛վ
թարւլմանած
է ֆրանսերէնի
:
կբ խնգրեմ
նոյնպէս
ինծի
տեղեէլացնել
թէ
Քէլէր ցօլէր
երդբ
եւս,
ո բ գաւառէնւ
կոււլայ,
ո՞ վ երգա՛ծ
է կոմիաասի
։
Հաւատաց
ած
թէ
կոմ իտաս
,ինքն իսկ գրա՛ծ
է
եբգեր՝
ժոգով րգական
գրո չմ ով
,ել ստեղծած
է
եղանակներ՝
ժողովրդական
երանգով,
եբկար
ա–
տենէ ի վեբ՝
կր պատրաստեմ
ուսումնասիրութիւն
ւքր, պարղելու
Համէսր
թէ կոմիէհաս
շաա բաւն դը–
րած է իրմէ՝
«Ժողովրդական»
եբգերուն
մէք,
շատ
րան
ղսՀած
է եբաժշտ
աղ էտի
իբ տոէյւքէն
Համես
տութիւն
կո չո ւած
Հ իւանղ ո լթեան
մ էք : Ա յս տե
-
սակէտբ
անղամ
մր պա՚րղած
եմ արղէն
^Տառաք^ի
մէք : քԼտեն է որ տա՛նք կոմիտասի
ինչ որ
կբ
սլ՚էէւտկանի կոմիտասին,
այլապէս
կուգայ
ժ-ամա .
նակ
մ բ •֊երբ տօնական
օրերու
մ ատաղ
կբ գառ
-
նայ ալս Հանճաբբ
եւ ամէն մարգ– բան մր կբ
ւիբր–
ցնէ կբ տանի
իբրեւ
«իբենր»
։ թախանձագին
կբ
իսնդրեմ
մեբ
եբաժիչտներէն
, դ աւառացի
գրող
-
ներէն
, Հա յասաանի
ղի ւղա ցին եր էն , այք մ
էւՌա
-
ւանգ
մամիկներէն՝
տեէլեկացնել
ինձ
«Տառաք»ի
միքոցաւ
թէ
I.
ո
՞՛րն
է
ք^ՇՈՅւճ
երգին
բնա՚գիբբ
, ո՛՛ր
ղա–
ւա՚ռէն
առնուած
է , ո՞ւի թարդմանտծ
է
ֆրանսե–
Արդեօք
շ ա ր ո ւ ն ա կ ո ՆթիՆն
ոէնի՞.
շարոՆնակոՆ–
թեան
մ է ջ Փ բ ^ ն ս ե ր է ն թոււրգմա(ւոՆա՚,ծն
ալ կա՞յ :
(՛Յ) Գրքին
ն ե ր ս ի շ՝ապիկին
վրայ
գ րո ւ ա ւ ծ
է.
«ձճԶբէՅհօո ՐէՁՈՇՅւտտ ^ € 5 16x165 տ1քՅՈ861Տ ^1֊ան ԼաՕ–
ս ո ւ ա յ ի կ ո ղ մ է . — ս ս ր դ ե օ ք
յ^սփ
ո ւ
յանգ
տ ո ւ ա ծ ՝
փ ո խ ա ծ
փ ՚ ո խ փ խ ա ՚ ՚ ծ է բ նա գ ի ր ր :
Եթէ
ա յ ո , —
3 գսւ Խ էօսք ճշ շոշւ ցւքշ ՅՍՏ տթ6Շ1Ձ1ւտէշտ ճշ էքտճսշ -
դրեթէ
բնաղգական
սաբսուռբ,
աեսակ
մբ
ներքին
նախապատրասաութիւնբ
,ոբ ամբողք Հտւաաաց
^
եա լներբ
ղ՚էոլանակի
մբպէս
կբ մղէ, չարժոլմ
մբ^
խեգգուած
բացական
չութիւն
մբ ^աոտք բերելով
,
եւ աՀա
ամէն մարգ
անծանօթին
Հղօբ
Հրաոլոյրիդ,
ներգործութեան
եւ երկիւղի
ու Հաւատքի
գիր ^
կբնգխառն
տպաւորութեան
ա՛ակ
,կբ փոլթայ
մէկ
մէկ
կամ
աւելի
մեղրամոմ
դնելու,
եւ շտտ
ան
դամ,
իր իսկ ՛ձեռքոփ,
ղանոնք
վառելու
Տիսուսի
պատկերին
ա՛ռքեւ
:
ԵԼ ՛Ա՛Հ՛Ա
լոյսբ
""^է՛՛՛
և
՚՚Ղ
՚^է ՝• Գպիբ՜ներբ
կԳր ^
էքեն
։
Լոյս ի ւոՆսոյ ծագումն, Արեգւակն արդաւր ,
Աննառ ծնունդ , հօր որդի ,
Յաո.աջ քան գարեւ յաւնսւն քո գովեալ րնդ հօր.
•ի ծագել լուսոյ աոս|ւօտու ,
Ծւաւգեա ի հագիս մեր , ղլոյս քո իմանաւլի :
Լոքսբ
կ՚ողողէ
ւիարտղոյրնեբուէ
սդասքօղուա՚ծ
տաճարին
կամարներն
ու սիւներր,
լոյսի
եբւսԺշ -
տութեսէն
աբձաղաՆդը
կը քլրէլնեն
Հինաւուրց
ե -
կեղեցիին
սսլիտ՚ակ պատերբ,
եւ Տիսուսի
խա չե -
լո ւթեանէ
Համ
էէէ
բ պաՀ՛ուած
այս սդաւ ոբ
օրե բու
մթնշաղ
առսււօտներր՝
Հաւաա ա՚ցեա լնւեր ո
լ
սիր
տեր
ուն
մէք
1լ՝աբթնցնեն
յաւիտեն՛ական
լոյսի
էլաղգուբիչ
ու էիեբա կենւդան աղնո ղ
գաղափարըէ
ք՚սկ Հեծեծան,ք>ր , ցաւագին
մա բմ աք^.՚եբբ , ա քն^ տ^
տե
նկր լսուիւնէ երբ
կ՚՚երգուի
•
ճ անւ ա ա ա րհ
բւաււի ՛քրիստոս
Է Ն •նշմարտոՆթիւն ,
Յա ո ա «նորդ ե ա հագՆՈւղ մ ե ր ո ց
Յերնրէ ե|աննլ
յ ե ր կ ի ն ս • • •
Ու Հէսւաւոէսցետ
ք ին սիրտր
թեթեւ
ղած , ա-ո ^
ց ո լն^բներ ո լ ծանէր բեռէն
քւբ Հոգին
ա՛ղա տած
, մ ի–
ե ւնո յնէ ատեն
կս՚՚ոծես
էր ղո այ թէ իո
մեո.րհրէն
մա
՚էէ
մբ սրբուած
, ներոլւսծ
են ՏԻ՚՚ուսէնէ
, որ
միշտ
« քէսւեք
եւ. ներող
յանէյանաց
»
է
։
Աեր
նաՀւէււէ;ետաեան
տուներուն
մէք ,
երա՚խալ
Հա՚էէակէն։
էիսւրժեցուէք ինէ ղմեդ
երգելու
եւ^ մա^էէտ^
կան խանէդ ով
մ ր սիրե
/ոլ
այս
ե՛ո ա մշտ ո՛ւթի ւնւր ,
՛այս շա ր ա՛ք քաննէե ր ր ։ Շնո բՀ ա՛ք ի երո լո բ
սբրագտներ–
դեբ1։՛ ու էէէէքօթրնէերր , Որ էէէւքհնէէն աւելքէ տեգ
կբ
դրաւենւ
Մեծ
Պ՚ոՀքե
շարական/՚եթու
ե
ադօ՚թյէնէեբու
չարքին
մէք, \ա լնքան րնտանի
ենք գաւառտււի
տր .
գուն,
չւս՚փաՀաս
մ արդ՚ուն
ու Կն։ո9 , որ
կա՚՚ե/ք։
է
՛առտնց
ան ւցտ տեՀ ութե՛ան
րոեւթէ՝
Շնորհաւեն ւքեր
Ժ ո ղ ո վ ր դ ա կ ա ն որրԱւցան ե ր գ ի տ ն է ։
Իր
«ՋարթԻք»
իր «Աո՚աւօտ
լուսս ք»նէ անւմէոՀ տարեր
են . իր բռ–
քՈլԼ երգեբունէ
մէք էքաշնակսքլոր
փափկութել^,՛
մր
կայ
ոբ տ քնէրան Հէս։քաձէս քն է իր ւքարւ/ւծ
փափալէլ
ել գէէէս
յու1ւ
կեանքենւ
Հետ
:
Գրսւկէէւնէ ու ւյեգար՛ոլ հոսփա՝կէւ/1է տեսա1լէտով
,
էսմէնէն
նոբտյ,նէն,ինէ ճաշա/լներն
ոէնղամ
գոՀ
կ՝րլ ^
լան այս
երդերուն
ու *ա ր.ս;կաննեբ ուն մեծ
մէս
սէնէ. մանւէսլ\ս/նդ երբ նկատե
աոն/ուի
թէ Հաք միէո–
,րր ոանէոնր էսրտադբած
է Ջ
1շ ՚ դարերուն,
, եւ
մեծ մասով
ԺԲ ՚ գարուն՛։
կան
որ գրական
ա՛ր
րէնի
:
2.
ո
՞բ
գա՚լալլէն
է
՚ք՝էլէր ցօլէթ
երգբ
, ո՞վ
գիո՚է
բառեբբ
ել եդ անակբ
ւլ ալառէն
սռրված
ձեւով
։
Եւ քանւի առիթբ
եկա՛ւ. Հարց՛ում
մբ եւս .
3.
Ո՛՞ բ ղ՚աւառաց
ին կ րնսւ՚յ
վ կա յե լ թէ
Ծի–
րա)նի ծաւլը ^
(աննման
ել
Հ
բւս
էաՀ
իւս
«դտչնակի
բնկեբակցոլթիլնբ
»
մէկ
կողմ
էլնելով
եւ
յոբդս^
բա/լն
ալ չՀաչոլելով)
, խր
ամբողքութեան
մէք,
կը պատկանի
որոշ ու մէկ դաւառի։
«Այս
երդին
մ աս ին երկար
խօ սա կցո ւթիւն՝
ւքր ունեցած
եմ
ՇաՀ Մուբատեանի
Հետ ,
պիտի
տամ
իմ
ու -
սումնասիրոլթետնս
մէք)
։
Այս
Հ ա րց ո ւմնե բ ո ւն ետեւ՝
ւսՀա իմ տեսա
֊
կէտւէ .
1.
Զիթոլնէիի
յօգուածնեբբ
այն
տպաւոբոլ–
թիւն։բ
կբ թողուն
թէ կոմիտաս
պարգապէս
կ ը
ձւայնադրէր՝
ին,չ որ կԳրգուէր
բեբնէ
բեր։սն,
(Հօ–
տէսղ էլամ բանա Հա լաք) ։ կոմիաաս
ՇՕթւտէՇ
՛քր չէ ,
անիկա օգտագո բծած
է
ժողՈէքրգական
ւսա.աղձ ,
նէեր
, մչակած
եւ յղկած
, նա
՛խ
լուծած
յետոյ
Հտմագբա՚ծ
, բսա
իր ա՛՛բգանգին
եւ Հայ արոլեւէ
֊
տին ;
ԱՀա
թէ
ինչո՛ւ
կոմիէոասեան
կո-չուած
եր -
գեբունէ
մէք մե՜ծ
է կոմիտասի
բաժինբ։
2,
Աիսալ է «վեբամշակել»
կոմիտասբ
:
Ոչ
մէկ
ղրող
կրնայ
վերամշակել
Կէօթէն
կամ
Հիլ .
կօնէ , բան մբ կրճատելուի
կամ
պոչ
մբ աւելցնյելով
է
Մա՚նէսւտնգ
ոբ
ւիեր՛ա՛մ չա/լութի
ւնէբ նշան
էանկսէբո–
էլութեան
, ամբող քական
գոբծ
մբ տալու անկա
-
բո դութեան
:
Մ իւս կոգմէ
,
նկատելով
որ
Ֆրանս
• Հրատ .
Տունր
պատրաստա/լս^մոլթիւն
կբ յայտնէ
եբւլե
^
բուն
բնա
՚գիբր
տալու
, Հայ եբաժիշտներէնէ
կբ
խնգրեմ
դիմել
Հքատարակիչինէ
ել առնել
բնւաղի–
բբ,
ո՞վ գիտէ,
թերեւս
կոմիէոասէն
յիչատակ
մբն
դուրս
գայ
անակնկալ
:
Հբատարակիչնէերն
են՛ Փարիղի
մէք
Լաոուս
Հսքստաւոոլթիւնէբ
(13 1ՀսՇ 1^0ՈքՈՅքՈՅՏՏՇ՝) ,
Պրիւսէլի
մէք
ւճշոո Լշաօւոշ
տունբ
(37
61Ճ.
ճս յցքճւո 6օէՅ -
ագսշ)։
Շ–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
