լ.
ՑԱն1»
ե Ի ՌՈԻԲեն
հ/ՄԲ
Փետյաւար 17|ւն հււ գե եան գիսա մը
աեզի յււնէցաւ. Նիս, Ս՚ատլէնի Հսւյոց եկեղեցին,
նա|ււաձեռ նութեամյւ Հ . 3 • Դ՝ •
«Գէորգ Չավռ11շ»
իյումրին։ Սսարեւ՝ այդ
աո
-թիւ. մեր աշխատակցին
յարգաւնքի |սօսքը, որուն հրատարակութիւնը ու -
շացած էր տեղի անձկութեէան պատ
&աոյւվ.—
• • •Եկած– ենք Աղալու, կորուստլլ
երկու, մե -
ծ՚արմէք
ղէմքերոլ
, որոնց կեանքր,
թէեւ. աար -
րեր
ճամբաներով,
նոլէրում
մլլ եղաւ. Հայոց րա–
րօրոէ-թեան ես մեհ-ոլթեան
ել ամրող^
գործր
ձըգ–
"I
"
ւմ
ւէ լլ սլայծառ
ասլագայի
մլլ վսեմ նսլաաա -
հյ՚ւովք
ունինք
մեր Հոգիներուն
մէք,
որսլէս
կոր՚ուսալւ
մ երձաւո
րնե րու
,
որովՀետեւ
իրենց
նր–
ւիրումլչ
Հայութեան՝
նուիրում
մըն էր ամէն
մէկ
Հա յ ո ւ եւ Հետեւարար
նաեւ
մ եղմ է իլրաքա՜եէիւ
—
Ր չ՛՛ւ՛ որ Հայեր
ենք եւ մասնիէթւերը
ամ
բոգքական
Հայութեան
:
Արգաբեւ,
Լեւոն
Հ^անթի ել քիուբէն Տէր Մի
նասեանի
մաՀուան
կոկիկը չիսաՀմ անավւակո
ւի բ
կուսակցական
շրքանակի
մը մէք, որքան ալ
լայն
ել տարածուն
րլ/այ ան, այլ կը Համակի
ամէնքը,
կը գաււնայ աղգա
յին կորուստ
մը որովՀետեւ
կաղ
մակե բսլո ւթեան
մը բովով տարած
իրենց աշիա -
տանքբ կբ ձգտէր
աւելի
անգին , ըեգՀանուրին
,
նյւլիրուտծ
էբ Հա յ ո ւ ն արեւոտ
վաղուան
, Հ՚"յ
մարգուն
բարձրացումին
, կուսակցին
թէ .անկոլ -
սակցականին
անթտիբ :
... Տարբեր
Հոբիղոննեբէ
եկած ,
տարբեր
իսառնուածքի
տէր մա րգիկ եներկուքը
:
Շանթ
գրագէտ ու գաստիարակ
, Ո՚ուրէն՝
զէնքի ու ոլայ–
քարի
ղինուոր
, քաղաքական
գէմք
, բա յց
երկուքն
ալ
բարձրագոյն
ուսման ել
սլատրաստութեան
աէր , կարծես կր մ ալ։ մա ւո ր են
՚իաշնացութեան
ղինանշանին
գրիչն՝ ու գաշոյնը՝
որոնք իսսլա՚ս են
նոյն ղագափարին,
Հայրենիքի
գլ՚օշին :
83
տարեկան ա լեւլա րգ մեէւաւ
Պէ յր"ւթի
մ էք
Շանթ,
1869/)^»
ծնած
Պո լսեցի
Լեւոն
Աեղբոսեան
մ անուկբ՝ որ մ ինչեւ
տասնեւչոբս
տարեկան
, իր
նաիսնական
ուսումը
կ՚առնէ*՛ նախ
թաղային
ասլա
Ակիւտարի
ճեմարա՚եին
մէք։
(քետոյ
կը
ղ բ կ ՚ ՚ ^ ի
էքմիահին՝
ուբ եօթբ տարի կբ գտնենք
զէնք Գէ -
ոբղեան
ճեմարանի ա
չակերտ։
Այս
երկու
մ իքավա
յրե բուն
Համագր
ութ իւնն
է որ յատկանիշն
եղած է ՜Շո^նիժի :
Արեւմտա՝Հայ
մը արեւալաՀայոլ
մբ սլատբաստութեամբ
է
Այ"
Համ աղբո
լթ իւնբ ո բ կրնար
ու րի շի
մ բ մ էք
ձախո–
ղիլ,
անփայլ
տիսլար
մբ տալով
իբբեւ
արգիւնք,
նկատի
աոնել՚՚՚վ
ծննգեան
, միքավայբի,
ազգեցդւ–
թեան եւ բմբռնումի
Հիմնական
տարբերութիւն
-
նե րբ , նե րգա շնակ ել Հմա
յի չ եղանակով
մ բ կը
լուծուի
Շանթի
մէք։ Ան կը կաղմէ
Հայու
^շգբէ"*,
տ ի սլա բ ը ա յնսլէս
ինչսլէս
սլիտի բԱա
յ ան բամ անե
լի ես ամ բողք ականէ ՀայրենքիԿ։
Հայը։
Գէո րգեան
ճեմարանի
չրք"՚նբ
բոլորելէ
վերքյ
կբ գառնայ
Պոլիս , ոլբ կբ մնայ
եյւկոս տարի
մի–՝
այն,
բայց այգ թուականին
իսկ կբ սկսի իբ գրա
կան
գործունէո
ւթի
ւնբ :
1892
/՚5>
կը մեկնի
Գեբմանիա ի խնգիր բաբ -
ձբագոյն
ուսման եւ Լայփցիկի
, իէնայի ու
Միւ–
նիիսի
Համ ա լսարաննե
բո ւե
մ է ք կ^ուսանի
մ անկա -
վարժութիւն
, Հոգեբանութիւն
,
գրական եւ գե -
գա րուե ստա կան
սլատմ ութ
իւն
ն ո ւի բ ո ւե լո լ Հա ֊
մար կրթական
ասւգաբէղփն
: Ուսանողութեան
չր
քանին իսկ կ արտագրէ
գրական
գոբծեր
,
ինԼսլէս՝
«Լերան
Ազքիկբ»
ՀձԳուբսեցիներբ
»
«Վերժի–
ն»բ
«
Գաբձբ »
«ԳերաստնոլՀին
»
եւն. :
1899/՛^՛ ,
աւարտելով
բարձրաւէՈ
յն
ուսում բ
կ՚անցի
կովկաս ել Թիֆէիղի
մէք,
ուսուցչութես/ե
Համ բնթաց կբ վերսկսի
գրական ա չխատանքնե
ր բ%
Այգ
չ^է՚"^է^
էր թատբերգական
գործերբ ,
ինչսլէս
«Ասի մարգը»
«
Ո՚^րիչին
Համար »
« ճամրուն
վրայ » ել վեբքասլէս
\9\2ին
«
Հին
Աստուածնեբը»՝
որ ձեւի,
գո
յն ի ել
արուեստի
ճաշակով
Հայ բեմբ պիտի
Հասցնէբ
նոբ եւ ճբշ -
մարիտ
արուեստի մբ բարձրութեան
I
19184^5՛
սկսեալ
Շանթ
Հայոց
Պատմութենէն
կբ քաղէ
իբ
ծանբկեկ
թատրեբւլո
ւթիւննե
բբ
որոնք պիտի
մը–
նան
մեր էլբականութեան
մէք
իբյւեւ
արուեստի
տեւական եւ տոկուն
գոբծեբ՝
ինչպէս
«կայսրը »,
«Շղթայուածը»
, «ինկած
բերգի
իշխանւուՀին» եւ
Հոյակապ
«0շին
Պայլը» :
Հանրապետութեան
խորտակումէն
վերք Լե ֊
ւոն
Շանթի
մաասելեէսումը
կ՝ բյլա
յ Ափիւռքի
Հա
յութեան տալ կրթական
Հիմնա րկութիւն
մբ մի֊
ակ ղրաւտկանբ
տարագիր ու շլմորած
բաղմու -
թեանց
բարոյական
գիմագրութեան
եւ
վերելքի^,
ս;յնքան
աՀաւոր
վւլուղումէ
մը եւ ժոգովուրւլի
մբ
•ապա ղան
ե բա չխաւո բոգ
Հ իմնական
աբժէքներու
ցանուցբիլ
տարաղնիչէն
վերք :
ԵԼ
աՀա բաղմաբեղուն
մաքի
մը իբ մտերիմ
Նիկոլ
Աղբալեանի
Հետ ձեռք
ձեռքի,
յամառ կամ
քով ու նուիրումով
կը Հիմնէր
Համաղւլային
մի -
ոլթեան
Պէյրութի
ճեմաբանբ
որուն
Համաբ ապ
րեցաւ,
որուն
Համար տքեեցտլ
այլեւս
Լ. Շ^նթ :
Այսօբ
Լեւոն
Շանթ եւ Աղբալեան ոչ եւս են ,
բայց
Համազգային
ճեմաբանբ
քառոբգ
գաբու
աբ..
գիւնաչատ
կրթական
վառարան
մլ^ է, տեւակա\ -
նութեան
անՀբամեշտ
գրաւակս/եներով
X
Շանթի
իմասաա
սիրո ւթիւնբ եւ
Համ ողում -
ները խտացած
են «Մեբ
Անկախութիւնը»
, -
«Ի՞նչ
է ազգութիւնը»
, եւ «էիողովուրգ
եւ Մաալոբակա–
ն ութիւն » բնգաբձակ
ուսումնա
սի բութի
ւններուն
մէք
որոնք կերպով
մբ իր Հուսկ
Բանքն են եւ
նաեւ
իր բարոյական
կտակբ
մնացորգացին
X
Շանթ՝ ռբ նախորգ
պատերաղմի
ճակատսք -
գրական
օրերուն
ներկայ էր կովկասի
մէք, չէր
կրնար
անմ ասն
մնալ քաղա քական
գոբծունէոլթե–
նէ
X Այգ գոբհ-ո
ւնէ
ութ իւնը
մասնաւո րապէս ի
յա յտ
կոււլա
յ Հանրապետութեան
խո րՀ
րգարս/ւ՚ին
եւ Մոսկուա
ւլյէկոլած
պատուիրակութեան
մէք X
՚էյուիրումն
ու ծառայելու
կամքը չէ ոբ կբ
պակսէին
Շանթի այգ ոււլգո ւթեամ բ ալ ,
բա
յց
գէպքերու
եւ անցքերու
պաբտագբանքը
,
ոմանց
Կէենգութիւնը
, տէւրիշևերու
սագբանքբ կբ
զգետնեն
յաճախ թէ կամք, թէ նուիրում :
Այսօր
իսռովք
ունինք
մեբ
Հոգիներուն
մէք
նաեւ
քիուբէնի
կորուստին
Համաբ
։ ԱՀա Հայ մը՝
որ
իմ ացական
ամէնէն
թանկագին
ձիրքերով
օժ
տուած
կրնար
իրեն
Համար
ստեղծել
Հանգստա՛ -
ւէա եւ անՀոգ
կեանքի
մբ բո լո բ
մ իքոցներն
ու
պայմաններբ,
ինչպէս
բրած
են եւ կ՝լ^են
չատեր։
ԵԼ
սակայն
չմտածեց
անոնց
մասին
երբեք,
՛այլ
զէն ի ձեռին
լեռնէ լեռ ու սարէ սար
ապրեցաւ
Հայգուկի
կեանքին
փոթորիկը
, Հասաւ
Հոն ուր
Հայոց
կեանքը,
ինչքը,
պատիւբ
փայբագ
թ ^ ա -
միին խաղալիք էբ։ Բիչեբ
գիտեն որ իհուբէն Տէր
Ա ինասեան
, Տաբօնի
1իոլբէնբ
արեւելաՀայ
մբն
էբ , ա յնքան՛ նոյնացած
էր երկրի
ժողոփուրգին
Հետ : Տակաւին
պատանի
ւլինք կբ գտնենք կոփկա–
սի յեղա
վւո խական
կազմ ակե րպո ւթե ան մէք ։
Առաքին
անյաքող
փւոբձէ մբ վեբք ,
Ո՚ուբէն՝
\9նՅ>ին կը յաքոզի
մտնել
Երկիր
ւււ երթալ
կարս
որ յեղափոխական
շաբժման
կեգրոն
մ ըե էր այն
օրերուն : Հոն է որ քիուբէն կբ պատրաստուի
մաբ–
տական ա շիսատանքեե
բու
, մ ասնաւո րապէս
Արամ
ի
•անմ իք ա՛կան
Հսկո գոլթեան
տակ եւ ասլա
1^ անցնի
Վ^ա սպո ւրա կւսն
է
1905/՛Տ՛
կբ զրկուի
Տարօն՝
ռւր Աաս՛ունի
ըմ -
բո ստո ւթեան
զսպումէն
վեբք
Գէ" ՐԳ Զավուշ իբ
քաքերոէԼ
կը քանար
ժոգովուբգին
կոր՛ովը
ամբա -
սթւգել : Գէորւլ
Զավոլշի Հետ ամէն
տեւլ է , մ
իշա
պատր՛ա՛ստ
Հարուածին
Հարուածով
պատասխա -
նելու։
Վեկավարն
է Աուլուխի
պատմական
կբռ -
ուին՝
ուր Զավուշը կընաՀատակուի
:
Այգ
կռուին է որ թ^ամի
թուրքբ
Հիացած
Ո՚ուրէնի
անվեՀե
ր քաքութեան՝
«քիուբէն
փաշա»
՜կը կոչէ
ղինքը,
կոչում
մը որ ք՛իւրտն ու
Հայը
կ՝իւրացնեն
բայց որ էնք կբ մեբժէ
միչտ։ ք^նք
Տաբօնի
քիուբէնն է ։
3)ետայիի այս կեանքբ՝
՛որ այլապէս
Հեբո -
ս՛ական գբուագնեբու
չաբք
մլ^ է կբ տեւէ
մինչեւ
Օսմանեան սա Հմա^նագրոլթիւն
: Ռուբէն
կԴքնէ
սարէն ու վար կբ գնէ զէնքբ
նուիբուելու
Համ
ար
չինարար ա չիւատտնքնեբո
լ ;
կ*անցնի Եւրոպա գիտական
պա^չտր ամբարե -
լոս ես գամԸնտլով
Տարօն՝ իբ ժոգովուբգին
, այս
տնգամ
իր զիտութիւնբ
ի սպաս
գնելոս։
Ջորս տա
րի վեբք կբ գառնա
յ իրապէս
, բտ
յց
մնացեա
լը
ծանօթ է, իթթիՀտտի
ծրագիբնեբբ,
Հայաքինք
Ա արսավւներբ
, Համ ատա բած
աղէտը :
Ռուբէն
կը յաքոզի
ղէն ի ձեւին
Հերոսական
պա յքարով
ճեւլքել ճակատը ել անցնիլ
կովկաս
ուր բախտորոչ
գէպքեբ
իրեն կը սպասեն՝ X
՚Աախ
Անզրկովկասեան
Աէյմի, ապա ազգա -
յին խո րՀոլբգի ել անգրանիկ
խո բՀ րգա բանի ան -
գամ է , ՕՀանքանեանի
գաՀլիճին
օրով կբ նշա -
նակոսի
պատերազմ ական եւ ներքին
նախարար
է
\,ազաբբէգեան
զօրավարին
Հետ, գրեթէ
անգոյ
միքոցնեբով
եւ Հերոսական
ճիգերով
կը կազմէ
Հայկական
բանակբ,
կը ղսսլէ մայիսեան
գալագ -
րութիւնը ել կըծառանա
յ թշնամ
իին գէմ
է
^անօթ
է արիւնոտ
պատմութիւնը։
թուրքն ռւ
Կ։արմիրբ
միացած կը սպ՛աննեն
այնքան
նուի բո ւմ՛ ե բու եւ
Հերոսութեանց
ծնունգ
մանուկ
Հա յաստանբ։
Ռում
բէն
միշտ
կռուելով
կ՝անցնի
Զանգեղուր
եւ ՛անկէ
իրա՛ն, տար՛ագիր իբ ժ-ողովուրգին
պէս՝
՛Որուն
Համար տարիներով
արիւն ու քրտինք թափեց :
՛Օտարութեան
մէք այս անվեՀեր
կարիճբ
գրչի
մարգ գաբձաւ,
տալով
իր Տոլշերբ
այնքան Հա -
րաղատ ու բաբախուն
, ուր շարան
առ
շաբս&
կ՚անցնին
գէմքերն ու գէպքեբը
Հերոսական պատ
մութեան
մբ, եղերական
գրուափւեբով
:
Ռուբէն շաա սիրեց
Հայն ու Հայրենիքր
ո -
բուն
լեոներն ու գետերը,
ձորերն
ու
կիր^երը
գաղս^իք
չունէին
իրեն Համաբ եւ ոբՈւն
ամբող -
քոլթիւնբ
Հայրենի
սրբազան
տաճարի
մբ պէս կբ
պատկերանար
իրեն ; Ռուբէն
փաշա
իր
կտրելքւէն
աւելին
բբաւ
Հայուն ու Հայբենքին
Համար։
ԱՀա
այն երկու մեծ գէմքեբբ
ոբոնց
մաՀբ
կ^ոզբանք
այսօբ :
Ժողոփոլրգներբ
մեծ ենայն չափով որ կբ գի–
տակցին
իբենց
արժէքներուն
եւ սէր ու
յարգանք
ունին
անոնց Հանգէպ՝
որոնք նպաստած են այգ
աբժէմնեբու
կեբտումին
:
ԲԱԲԳԷՆ
ԳԱՎԷԶ
էԳաւաճա1եԱեքո%. դատը
(ՊՈՒԼԿԱՐԻՈՑ
ՄԷԶ
ԳՈՐԾՈԻԱԿ
ԱԱՐԱԱՓՆԵՐԸ
Անցեալ
երկուչաբթի
օրգատավաբոլթեան
՚)բգ
նիստն էբ : Աոաքին
առթիւ
կը լսոլի
Տիկին
կինա֊.^
տիեւ,
Պուլկարիոյ
նախկին
արաաքին
նախաբար.,
ներէն
մէկուն
ազքի՛կբ, "Բ իբ վկա
յութիւնբ
կ^
բերէ ինպաստ
Տիմիթրովի
:
Տիկ՛
Կինտտիեւ կը սկսի
լուբք
ձայնով մբ^
քէէ
՚^՚Ը
ղանւլաղ,
բայց
իր Հեղինակաւոբ
չեչտբ
կը
նսեմացնէ
ամբաստանեալներ՛ու
պա չտսլան
ւիաս ^
տաբաններուն
սովորական
ազմկարաբ
միքամտռւ–
թիէձնը :
Գերմանական
գրաւման
չբքանին,
ւէկան
կբ
գործէր
Տէրանսայի
գիմաւլբական
մէկ
ցանցթ,
մէք :
1945/»
կբ վերագառնայ
Պուլկարիա
,
իբբել
լբագրողուՀի
աշփւատելոլ
Համար , ի Հաշիւ մա -
մուլի
ւլո բծակա
լութ եան
մ բ;
Տիմիթբով
Հաւատարիմ
էբ ին^ իրեն։ ժա
մանակին
թշնամի
աքակոզմեան
գիկտատոբոլ
™ ֊
թեան,
այժմ կբ ցցուէր
ծայրայեղ
ձախակողմեա%\
միաՀեծան
տիրապետութեան
գէմ :
^
—- քէնէորոլթեանց
բնթացքին
, կ^բսէ
փկ"^՝Հ^
բնգգիմագիբ
թեկնածուներ
բ չկրցան
իբենց քա
րողչական
պտոյտնեբբ
կատարել
, որովՀետեւ
Հա
մա յնավաբներէն
վա րձա տրուած
մա՛սնաւոբ
քո -
կատնե բ անւլաղա բ կբ Հեատսլնգէ
ին
ղիրենք : Ա–
զատօբէն
քո ւէա րկուլնե
րո
լ
Հասցէին
Բ^՚ՑԷԻԲ"՛^
սսլառնալիքներ
կբ աեէլացնէին եւ այն
աստիճան
սարսափ կբ տիրէր գաւառի
մէք ոբ, խոշտան -
գուած ել վիրալորու՛ած
զի ւգա
ցին եր
ապաստան
կբ վ^նտէէւին Աոֆիա
յի
Հ ոզագո բծական
կուս՛ա՛կ -
ցութեան
կեգրոնբ :
Վ^ի շինսքի ա յն ատեն
Մ ոսկուա յէն կուգա
յ ,
՛Նիքոլա
Փեթքովէն
խնգբ ե լու որ մ տնէ
կառավա
րութեան
մէք : Այս վեբքինբ կբ պատասխանէ թէ
կը Հաւանի
, այն պայմանուէ
,ոբ կաաարեալ աղա -
տ ութի
ւնէ մ բ ա պա
Հ ո վո լի : Բնականա
բաբ
էսոս -
տում՛ կուտան
իրեն,
բայց
քիչ վեբք, կարծես
զխն–
ՔԲ
զբւլււելոլ
Համ՛աբ,
ոստիկանութիւնբ
կը ձեր -
բակալէ
էւր քաբտո
ւղա բուՀին՝ Օր՝ Ռաչաէէան :
Փեթքոէէ
անմիքապէս
կբ Հեռախօսէ
ներքին
նախա բաբին
, որ կբ սլաաասէսանէ
•
բանէ մը մի
՚էաէէ/նաք
, աննչան
ստուգում
ի մբ Հտմար
է. գըլ -
խէն
մաւլ մր իսկ պիաի
չիյնայ»։
Յաքոբգ
օբբ
նէւյն մարգբ
կբ
պաաասէսանէբ
ողբաձայն
.
Աէրելէ"
, ձեր աչիսատակցուՀին
է՚նքղինքը
•^վար նեպեց
Ապահովութեան
.տեսչութեան,
շէնքին
^"•րրորգ յ՛
Ա^պա^ակառ,. սոլէւէ
էրկէն
•կ՛
մրն
Աւլգականի
մբ ՀբաՀանգոէէ,
գագաղբ կբ
բ՚ոց–
ոլի ոլ երեւան
կ՚ելլէ գժբաէստ
աղքկան
մարմինը,
յօգերը
քա կո լած , եղունգնեբբ
քա չուած եւ թե -
ւեբը
սեւցած
Հար.ոլածներէն
... : Բանի
մբ
՛ամիս
վերք, այս մղձաւանքէն
մտաԱկուած
, ՛Օր՛ Ո՛ա -
չտվանէէ
մայրն ալ կբ մեռնէւ :
Տիկին
կինաաիեւի
գլիաւոր
վկա
յո ւթենէն ա–
ռաք, չատ մը անձեր եկած
էին
արէոայայտուելու
ի նսլաստ
Տոքթ.
Տիմիթրովի
, մասնաւո րաբար Պ*
Տիւրուքով
:
1931ՀՏ՛
էէ վեբ ծանօթ
եմ այս մարգուն
, կբ
յայաաբարէ
սլոլլկայւ
նախկին
սպա\ն : Ես
ՂԻ^Ք
11
կբ ճանչնամ
էւբրել
սիբաՀաբ
մը ազատութեան
եւ
ֆրանսական
յեղավւո էսութեան
անմաՀ
սկզբունք -
ներուն։
Միչտ ալ գնաՀատած
եմիբ էսոր Հաւատ–
քբ,
մաբտունակոլթիւնբ,
ՀայրԹՏաս
իրութիւնը
:
Վկան
Հոս կանւլ կ՝առնէ , մտածումը
լրիւ
ար
տայայտելու
Համաբ բառ մը ւինտռելուէ, երբ ձա–
իակողմեան
գասէն
քրքիք
մը կբ վ՚րթի ՚
Ախ^
կ^ուզէի
ձեղի
տեսնել
պուլկար գա -
՚՚աարսէնի
մբ առ քեւ , կբ պոռթկայ
Իղառ իբ Հակա–
ք
ռակորւլնեբու
երեսին :
Երեքչաբթի
օրուան
նիստին,
ուրիչ
Պուլկար -
ներ
կուգան
՚էկայել
էւ նպաստ
Տ իմիթրովի : Նախ
կին
նաէսա՚րարը
տ ր իա բա բ սլտ յքա րած էր իր Հա յ֊
բենիքին
խոբՀ րգա յնացման
ւլէէք , որովՀետեւ
Հա–
մոէլուած
ռամկավար
մլ^ւ էբ ել կ՝ուղէբ
ապրիլ ա–
ղատո ւթեան
մ էք
յ
Վկաներէն
մէկը՝
Զարեվ, որ կաբմիբ
իրա՛ -
կարգէի
բովանգակ
սաբսափնեբբ
կրած էբ , կբ
քառի
Համայն՚ափար
փաստաբաններուն
Հեա
յտյտարարելով
որ,եթէ
այս մոլորակին
փրայ պ
տեբազմի
ղր՚Լոիչնեբ
կան, անոնք
ապաՀոփաբաբ
կբ
էլէոնոլին
եբկաթեայ
փաբագո
յրին
եաին։
Անձնապէս
, կբ չարունակէ
փկան ,
իբրեւ
Հայրենասէր
Հ ե տ՛ա
լւլն գումի
ենթարկուեցայ
եւ
գատապաբէոուեցայ
բաղմամեայ
բանտաբկու
-
թեան
: էՀուրեմն
, Աօֆիայի
մօտերբ
տեղի
ունե
ցած այգ դատավարութեան
բնթացքին
, պաշա ՜
պան էիաստարաննեբս
էսո շտ ան,լուեցան գտաաբա -
նին
նբբանցք՚հե
բուն
մէք։
Փաստաբան
Վի^ննէ կբ զայբտնայ
, «սուք է»
կբ պռւայ
, բ.սյ^ այսաեղ
աւելի ապաՀով
կը
՚էգայ
ինքղին,քբ,
որովՀետեւ
ատանկ
բաներ
չեն
կրն՚"Ր
պատաՀիլ
ֆրանսա
յէ,
մէք։
ի՞նչպէս
կ՝ա,,լբիք
դոլք
փարիղի
՚ ^ ^ ^ ՚
ւա
մ
է
տ–
Fonds A.R.A.M
