• ՆԻՒԹ Ե Ր Պ Ա Տ ՄՈ ՒԹ Ե Ա Ն Հ Ա Մ Ա Ր
«ՑԻՇՍՏՍււՍԳԻՐՔ
Եքկոտասանամեա՚ւ
ՊատէխոէքոդհաՍս
(ՄԱՂԱ-^ԻԱ ԱՐՔ. Օ ՐՄԱ Ն Ե Ա Ն)
(1^. եւ վեբջին ւքււ.ս)
Այ""էէ" կէ" ՛ք՜ամի չավ, էսէոեն անցաւ,
երբ
երիաասարգ
թուրք
մր սենեակս
մսւալ
ոստիկա՛նին
Հեա
խօսելոււ
իրեն
մօտեցայ
ել Հկազէթա»
ա -
նուն
թուրք
լրագիրին
խմբագիր
էտիսլ
էֆէնտի
լէնելբ
իմացայ։
՛Բանի
մբ խօսքերէ
ե աքրլո
ւբ
տ բ–
ւալ, թկ եգածբ
օրէնքի գէմ է, ժէօն
թիւրքեբուե
ճէմիէթբ
ղայբացաձ– է, Հիմա անոնց կոգմէ Հա -
զարասլետ
սլէ յբ սլիտի գայ , ել
ա
յս երեկո
յ
աուն
սլիտի գաոն աք :
՚քյո
բ Հոբիղոն
մբ բացուեցաւ
աչ
քիս : իրաւ ալ, քառորգի
մբ չափ եաքր
զինուորա
կան
մբ, Հազարասլետ
Հաքքբ
սլէ յ , նեբս մտաւ ,
յարգանօք
բարեւեց,
քոփս նստալ ուբսաւ՛.՛—
« \ք ենք աղատութիւնբ
օրինաց
սաՀմանին
մ էք
կ՝ իմ անանք , իսկ ա յս եղահ՜ բ օրէնքէն
գուբս
է ,
մեր
Հ՚սյ
եգբաքրներբ
չւիոթեր
են ,
աղատութիւնբ
չեն
իմացեր։ Ոչ ՛ոք կրնայ
իւբ՚՚փի
արղաբութիւն
գորհ՜աղրել : քքս գուրս բ իրենց խօսեցա
յ ,
իրենք
ալ Հասկցան
, ուստի
սլէտք է որ գո՛ւք
այմմ տե —
գե
րն իգ գաոնանք
, ես անձամ բ ձեղ ձեր տունր կբ
յանձնեմ
: Ո՛ իա
յն թէ ձեւլի
Համար
փախչելու
իսօսքեր
կ՚բնեն
՚ ես ի րենց աււաքարկեցի
որ իրենց
կողմ
էն երեք
Հոալի ձեր տ՛ունբ
Հսկող
մնան
՚ խնգ
րեմ այգ սլա յմ անբ
լ^գունիք
, փստաՀե
լի
անձեր
սլիտի
բլլան,
գուք ալ կրնաք
անոնց
նկատմամբ
գիտո գութիւննե
ր լ ^ ե լ » : Այս ոճոփ քիչ մբ խօ -
սեցանք , ^ոբՀակալութիւն
յայտնեցի եւ
գուբս
ելաւ : Զիլինկիրեան
Նղիչէ
ւիարղասլեա
ո՛ր այս
սլաՀուս
ներս
եկե ր էր ,
ճերմ ակեան
^րԻ ~
գորին
Համար
երաչխալորական
փկայո՛ւթիւն
տբ–
լալ
,
իսկ մ իւսնե
րն ալ
սլիտի
որո
չէր
իւր
եբաչ–
խաւո րութեամբ
:
Հաքքբ
"ւէ յ
նո
րէն
նե րս եկաւ
, իրեն
բնկե
բա
նային
ուրիչ
երկու
սլէյեր,
քաղքենի
տաբաղոփ ,
միձ
Նէճիպ
սլէյ, եւ մ ւս բ թալէա
թ
սլէյԼՀ)՝. ՊաՀ
մ բ եւս ս" յն երեքբ
ելան
ո՛– մ տան
, մ ինչեւ
որ
կառք գտնան եւ ՛ուրիշ սլատ րա ստո
լ թ
իւննե ր կար–
գագրեն
, եւ ժողոփուրգբ
Հանգ.արտի : ՚Լ/Ո
լն մի9ո—
ցին Ե • Ջիլինկիրեան
փարգ՚աոլետ ել ինճէեան
Ար
մենակ
էֆէնտի
(2)
եւ ճեբմակեան
Գրիգոր
քովս
եկան ՝ յորգորել
ոբ չմեկնիմ
, ու պաարիտ
րքա
րան
կամ Ա րուսաղէմ
տտուն
ղ իչերեմ
: Իբբ թէ
՝"մ
անց
բերնէն
կեանքիս
՛սպառնալիք
լսեր
են , եւ
ինհ՜ի
խնա–յե լու
՛Համ ա ր ւս լգ խորՀուրգբ
կուտան
եղեր ;
Աս
նո
յն մամ
ուն
իրենց սլաա՚աս խանեցի
, թէ
՚ԷՈբ–
հ՜բ ձեռք
առնողներուն
թողլոլ է, •ո՛ր
դիտցահնուն
պէս
կա բգագր
են
Հաքքբ
սլէյ անգամ
մբն ալ ներս գալով ապա–
Հովցուց
, թէ ինյէն գիս սլիտի տանի
նո
յն երեկո ^,
եւ ապաՀովութեամբ
տուն պիտի
յանձնէ
, ե՛ս աէ
իրենց կաբգագրութեան
Համ ակերպահ՝
լինե լո՛ւ
կբկնեցի
:
՛էե րքա պէս
մեկնելու
ազգաբա
բութ իւնբ բե -
բին,
սենեակին
մէք ութբ տասբ
Հայեր ալ մտան
նոյն պա՛Հուն , ել սենեակին
գոլոնէն
գուբս
ալՀա–
յեբոլ
խումբ
մբ կար, մէքեբնին
ողոքական խօս -
քեր
բսողնեբ ՛ալ եղան , որոնց պատասխաեցի
•
^Աս՛անկ բաներ
կրնան
Հանգիպիլ,
Հոգ չէ ,
1^
անցնի , երէկ տակաւին
իրարու Հետ չաա
աղէկ
էինք, մէկ օրէն
միւս
օր յանկարհ– գէչ եղահ–
չենք
բլլար,
ինհ՜ի Համաբ Հոգ չէ : Աի կարհ-էք
.որ չաա
ցաւած
րյլամ
, միայն թէ բան մբ կայ, ոբ
ինծի
ծանր կբ կշռէ, եթէ պաարիարքբ
գէշ է. Հայ է ,
ե թէ ժողովոլրգբ
գէ
շ է , Հայ է , մ իշա
Հա յու ա–
նունն է որ կ՝անաբգոլի
յււբիշնեբոլ
առքեւ, տյս է
իմ ցաւս
; Հքուրքբ
եղողներբ եւ
Հանգիպողներբ
•ողքունելով
ս անգո ւխնե
բէն
իքայ
թուրք
պէյերէն
եւ բարապաններէն
եւ քանի
մբ
ժ ո ղո վր գա կաննւ ե–
բէ շբքապատուած
:
Բաց կառք
մբ կար գրան առաք, Հաքքբ
պէյ
՛առաք ելաւ,
ղիս Ք"վբ առա՛ւ, կառքին
վրան
գոցել
չտուաւ,
Նէճիպ
պէյ գիմացբ
նսւոաւ
, թտլէ՚աթ
պէյ
կառապանին
ք ՚ ՚ վ բ ելաւ,
քանի
մբ Հայեր
կառքին
քովերբ եւ վրան կանգնած
էին, ետեւնէս ալ Հինգ
Հաա
Հեծեալ եւ ղինեալ
ոստիկան
ղին ո
լո
բն եբ
կառքբ չբքասլատած
էին : Պատ բ իա րքա րան
ի փո -
դրցբ
մողոփուրգո՚փ
խռնուած
էր , ոմանք կբ պո -
ռային,
ոմանք կբ լռեցնէին,
այսսլէ՛ս
Աօլաթաչբ
փողոցբ
գաբձանք։
Ամբոխէն
ոմանք,
աւելի
նոբա–
Հասներ եւ եբիաասարգնեբ
, կառքին
ետեւէն
կբ
վազէին , պէյերբ
ոստիկաններուն
Հրամայեցին
եկոզներբ
Հեռացնել եւ ցրուել, եւ այսպէս Հետ -
ԵԱՆՕԹ՛
ՒմՄԲ–
(0 Ոբ է՝ յեաս^ային Թալէաթ
փաշսւ , այն աաեն Սելանիկէն եկող թղթտ^ոարտ^-
կան պաշաօնեայ , Իբ-թիեաաի ներկայացուցիչ :
(2) Յետօւյ ինճէեան եպիսկոպոս, աո.աջնոբդ
Իղմիրի եւ Մանչէսթըբի :
զՀետէ Հետա պնգո զներ ղագրեցան
, մինչ
պէ
յերբ
կառապանբ
կ՝ստիպէին
շուա
քալել : Ալիպէյ
եւ
Գատբրկա
ելքերէն վեբ չելանք
, թէ կառքին
բեռը
շատ
ըլլալուն եւ թէ խռնուած
մ-ոգովուբգի
չՀան–
գիպելոլ
Համար,
այլ Գատբրկա
Հբապաբակէն
Գապառագալ
թագը
մ տան ք , եւ
գաբձուգաբձ
ճանպաներով
Ա ուլթան
ԱՀմէտ
Հրապարակը
ե -
լանք, ել անկէ Տիվանեօլու
փոզոցոփ
սկսանք
յա–
ռաքել։ Տեղ մը միայն խառնակ
ձայներ
լսոլեցան,
"՛յլ
շուտով
լռեցին : Պապը Ա է բասքէրին
մօտեցած
\ատեննիս
, Հոն մտնելու
ել ՚սպասելոլ
միտք մը ծա
գեցաւ
, բա
յց օգտակա րագո
յն զատուեցաւ
մամ
առաք աեղերնիս
Հասնի
լ Հանդարտ
ճանպաներով
:
Այն աեղ Նէճիպ պէյմեղմէ
բաժնուեցաւ
Հաք
քբ
պէ
յի
կա րզա գրո լթեամբ
,ինչինչ
զգուչաւո
րու
թիւննեբ
դո բծադրե
լ տա
լու
Համ աբ ։Ա ենք ճան պա
նիս
շա բ ո ւն ա կե ց ինք
, ել ՇաՀզատէ
փոզոցոփ
եւ
Վէֆա
Հբապարակոփ
իքանք Ունգափան
; ՇաՀգա–
աէի
կողմբ.
Հեծեալներէն
մէկին
ձին
սաՀելուն
պատճառով
են թաս պան
կ՝ոլգէր
դառնա
լ ,
"՛՛յլ
Հաքքբ
պէ
յ Հրամ ա յեց
ո բ
մ ինչեւ
տուն սլէտք
է
բնկերանան : Ունգափտնի
կամ
ուր քոփ անցանք Ա–
գտպգաբոլ,
ել անկէ եկանք
ՇէշՀանւէ
Հրապարա
կբ
, եւ Ալթբնճբ
Տաիրէ
, ուր զուարթ
բաղմ
ութիւ
նբ զարմացմամբ
կը դիտէր մեբ նորօրինակ
դբ -
նացքը
։
Ա ^ գ զ ի ՚ ՚ յ դեսպանատուն
ին քոփէն
իքանք
թար–
լտսլա՚շը
որուն
սկիզբր
իսառնակ
ձա ինեբ
սկսան
լս՚ոլիլ,
մանաւանգ
տղոց
կոզմէն,
բայց
ո՛ստիկան
զինուո րներ
լռեցուցին : Երբոր
գիաել
տուի
թէ
տգա յական բան մ լ ^ է, Հաքքը պէյ պատասխա -
նեց , թէ ամէն
շարժում
աս՛անկ կբ սկսի,
ւսկիզ–
բէն
առաքքբ
առնելու է :
Տ ունին
մ օտեցե բ էինւք
, բա
յց
մութին
մ էք Ը–
թբր
փ՚՚զ՚՚ց
գաոնալու տեգ Զամպաք
փողոց
մտեր
էինք, եւ քանի
մբ քայլ ետեւ դառնա լոփ տ՛ուն
Հա
սանք
:
Հաքքբ ել թալէա
թ պէ յեբբ
զիս տուն
մ տ–
ցնե լոփ իրենք
չուղեցին
նեբ՛ս
"՛Հ ,
այլ
մնացին
բազմ ոլթեան
մ էք , որ
յանկա բծական
կերսլոփ
տ ունին
փո
զո ցնե բ ո ւն
մ էք ժողփուած
էբ : Բաւա -
կան թուով
ոստիկաններ
ալ Հոն եկած
էինւ– •ա՛րդէն
Նէճիպ
պէ յի աղգա բարո ւթեամբ
: Աաս մբ խօսե -
լ՛՛՛ի եւ Համ ողելով, եւ մաս մ ըն ալ ոստիկանու -
թեան
օղնութեամբ
, ամ բ" խբ բաւական
ց րուե ցին
,
բա
յց Հետաքրքի
րնե բու
խումբը կբ փոխուէբ
, չէր
վեր ք անա ր : Երկո՛ւ
սլէ յերբ
կա՛րդա գրո
ւթի
ւնն եր
բնելէ , ո՛ստիկաններուն
ՀբաՀանգներ
տալէ , եւ
նոյն իսկ տունին
գիմացբ
գտնուող
իթֆաՀիէ
գունդին ալ սլէտք եգած
զդուչութիւննե
րը
Հ րա -
Հանգելէ
ետքը մեկնեցան :
Տունին
մէք մնացող
Պօ ղոս բարապա
նել բս–
սլա սաւո րներ
յանկա րծա կտն եւ անակնկալ դար -
ձիս
եղելութե՛ան
գիմաց
դտնուեցան։
Աւելցնեմ
ո՛ր
տնեցինեբ
չկային
, ամի՛ս առաք
Օդափոիսութեան
գացած
էին Աան Աթէֆանօ
գիւղ, ել ես
տունը
մինակ
կը մնայի
սպասաւորներու
Հետ :
Նո յն միքոցին
քանի
մը ա յ ց ե լո ւթ ե ան եկող -
ներ ալ եղան։
կառքին
շ՚՚ւբքբ
պատողներէն
ոմանք
ել
տունին
մէք մնալու
սաՀմանեա
լ երեք աղգա
յ
ին
ներն ՛ա՛լ նոյնպէս
՛էե ր ելած
էին , ամէն
մարդ
իւբ
ղդացումին
Համեմատ բան մբ կ՚ըսէր :
Բիչ
ետքբ
զինուորական
պէյ մ բ ե բեւցալ գբ՛
րան •առքեւ. Հետաքրքիրներէն
մաս մ լ ^ ալ նա
ցբուեց
Հ
Վեր ալ ելաւ , բարեւելու
,
քաքտլեբելու
եւ
յա՛յտնե
լու թէ սլէտք չէ բնաւ վախ ունենամ ,
իրենք
իմ ՛իրա յ կբ Հսկեն եւ պաբտքեբնին
կբ կա
տարեն
, ասլօբինի
գործեբը
իրենք պիտի
արգիլեն,
եւ անկաբգոլթեանց
ասպարէզ
պիտի չտան ։ Ով
ռԱ"՚ԼԲ
չբ"աւ,
բայց
վերքէն
իմացայ թէ Ա է
լիմ
Աըրրի
պէյն է
եզեր։
Անոր
մեկնելէն
ետքը շատ չանցաւ,
ուրիշ
պէյ
մ ը երեւցաւ
գրան
առքեւ,
նո յնպէս
խմբուածնե
-
բուն
մնացորդնեբբ
ցբուելու
Համաբ : Աս ալ
՚էեբ
ելաւ, նստեցաւ եւ քառոբգէ
մբ աւելի խօսակցե -
ցաւ։
ինքն էբ տօքթօբ
Ռիզա Ւէվֆէք
պէյ
(Ծան–
Խ մ բ — Ֆիլօղօֆ Րիղա Թէվֆի^ կոչւէւած)
ե ւ ի–
րեն
կ՝բնկերանաբ
միւսիւ
էռնէսթ
Բրէբէն։
ՊէյԸ
յայտնեց թէ ինքն Բերայի
Համաբ
Հսկոդ
նշանակ
ուած է , ուստի
իր պաշտպանութեան
ներքեւ կբ
գտնուիմ-Հ՜ Հետեւաբար
ըստ ամենա
յնի վստաՀ
ըլ -
լամ թէ ճէմիէթը
(Ծան– Խմբ
Իթ-թ-իեաա ու
Թէբաքքը կոԼՍակցոԼթ-իւնը)
պատրիաբքտրանին
ալ պիտի ազդարարէ ոբ անկարգութեանց
տեղփ
չթոդու I
Ասոնց
մեկնելէն
ետքբ
ուրիչ
երկու
պէյեբ ալ
եկան ելվեր ելան։
Մէկբ
/ ՚ ^ ծ / .
Հետ եկող
թա -
լէաթ
պէյն
էր , միւսը
իւր անունբ
Բէմալ
տուաւ,
(Ծան– ԽԱ՛Ր— իթթիհատի Մւււրախաղ ՚^աբաւ ՝թէ–
՜ ւ ք ա լ ՛ ) ։
Ասոնք ալ միեւնոյն
բացատբութիւններբ
կրկնեցին
, ամբոխին
չարժումին
անտեղութիւնբ
,
ել
Հայ ամբոիւին
կողմէ կացութեան
չՀասկցոլի
-
լբ մեղադրեցին
, ել պարզապէս
Հանրային
անգոբ–
բութե-ան
ել արդարութեան
նսլաաակով
աչխա -
տեթւին
վկայեցին։
ինչպէս
առքիններոլն
,
ասոնց
"^ճ
Կրթեցի
չնորՀակալութիւնս
, եւ յայտնեցի թէ
կբ փափաքէ
ի ո բ
երա՛խտագիտութիւն՛ս
• իբենց
կեգբոնին
Հասնէբ : Բէմալ պէյ պատասէսանեց ,
թէ փստաՀ
բլլամ որ ^ ՚ ո բՀակա
լո լթ իւնս տեղբ կը
Հասնի ;
Այսաեղ կբ փե րքա ցնեմ աբկածա
լի օրուան
յի–
Վերքերս
տրուած
երգաՀանդէսը
ՐՔ մբ ք
բգաՀանդէսին
անյաքողութե
֊ – ն. լիր -
ուած
կո՛միտա՛սի
դործեբոձ
-
նորէն
աղմկեց
Հբ.
.պաբակբ։
կարգտցինք
չար^ բ
քննտդւ–––
ննագատոլ
.
թիւններ
, երգա տ գէս Ն
ասյաչող..^լ
ն մասին
^
Գրուեցաւ
թէ
«խումբբ չաա փոքբ էբ
բնտբուած
եբգերուն
Համաբ»։
«Երգեբ
եղան
՛որ
իսայտառաւ
կեցին ղեկափարն ալ, երգողներն ալ ել
նոյնիսկ
վարզտպետբ
անծանօթներու
Համար եւ բսա «
ուեր
ձգեցին
անոր լուսափայլ
գէմքին
՚Լրայ »•
Շատեբ
գայթակղած
էին
երղեբուն
կրած
քմ աՀաճ
փո վւո խութի
ւննե բէն :
Այս
բ ՚ ՚ լ " բ բ ըսուեցան եւ գրուեցան
թեբթեբռլ,
մէք
է
Ջեմ գիտեր թէ յտռաքիկային
Համար
որեւէ
օգուտ
ունի՞ն
այս քննադատռւթեանց
արգաբ
մա–.
"երբ
՚– Զեմ կարծեր
։ Վա՚բդապեաինէ
երգերբ աս^
կէ վեբքն ալ պիտի
երղուին
քմաՀաճ,
«Նոր
^^^^ո-
%Շա^ռ\ներով, բա՛ նմբ ոբ ղայթակզութիւն
մբն է
նոյն իսկ ինծի
նման «Հեթանոս»ին
Համաբ։
Պիտի
եբգուին
ՅՕէն
40
Հոդինոց
ե բգչա խում բե բով , «Ա ի^
վւանայ
քաք»երուն
նման
Օրք17Աթ–բա|
եբգեբն տ՚Լ
ել «Աոնա
Եար»ին
նման
6
ձայներով
խմբական;
պա րե րզնե բ բ ։ Պի՚ոի
եբգուին մեբ դաւառաբաբ
™ ՜
բառներով
կէա կիտած
եբգեբն ալ ինչպէս
Հաբ •
սանեկան
ե րզե բ ը , որոնց
բա ռե բո
ւն արտասանո՛ւ ^
թիւնբ
, ն ա խ ա դա
ս ո ւթ
ի ւնն ե ր ո ւն
իմ աստբ^ կբ կտս–
կածիմ որ ղեկավարի
կոզմէ
գոնէ մէկ
անգամ
բացատրուած
բէԲ"յ
երգիչներուն
։
Այս օրուան
մեր երկսեռ
պա՛տանիներուն
գիտ
ցած
Հայերէնը
բաւական չէ անչուչտ
ոբսլէսզի
^Իչ՚է արտասանեն կամ Հաս1լնան
իրենց եբգած
բա
ռեբուն
իմ ա՛ստբ
։
Վարգապետբ,
աւելի բախտաւոր
,
կեդբոնա–
կանի եւ էսաեանի
աչակերտն
ե րուն
(իբ եբգչա -
խումբին
անդամներուն)
Հատիկ
Հատիկ կբ բա -
ցատրէ ր եբգերուն
իմաստբ,
՛անոնց
պատմութիւնն
իսկ Հտմառօտակի
յիչելով
։
Անչուչտ
ներելի, չէ թեթեւութեամբ
մօտենալ
մեր
ժողովբդակտն
գանձերուն։
Գիտենք, շատ լբ–
՚սած
ենք այն րոլոր
գժո ւա րո ւթիւննե
ր բ ղոր կը
կրեն
այսօր
եր,լչա խումբի
ղեկավա
րնե ր բ ,
ա յ գ ^
տղաքբ եւ աղքիկներբ՚իբաբոլ
քով բերելու, պա -
Հելու ել անոնց
Հայերէն երդ սորվեցնելու
Հա -
մաբ :
Գիտենւք
, չատ լսած
ենք
, որ եթէ այսքան՛ով
Գ"^ էԲ1լ"՚^Ք
1 մեր նորերը
ուրկէ՞ պիտի
սորվին
Հայկական
երւլը։
իրենք արգէն
օրն ի բուն կը
մռլտ՜ան
միայն
սեւերու
պարի
եղանա՛կները •
Գիլ
,են
ք, չւ
քսած
են ք որ
I
րգ՛ա պւ
շնռբՀիլ
միքա,թսյրին
, թէ Հոծ ա շակե
րտութետմբ
գ,ւլբոցներսւ
եւ թէ ււաՀ,քանագրական
աղա՛տու -
թեանց,
բախտաւոր
եղաւ,
200
Հոդինոց
երդչտ -
խումբ
մբ ել էսանդավառ
մթնո՛լորտ
ստեղծելու
Համա բ ։
Այս բոլորբ
սակայն
բա՛ւա՛կան
չէին
՚ա՚ռանց
նկատի
առնելու
իրեն գէմ սարքուած
սուբ պայ-
քարնւերբ
-—- եթէ Վաբգապետը
չբլլար
այն ինչ ոբ
եղաւ
Հզօր, վճռական^
սլողպատեա՚յ
կամքով։
Միեւնոյն
ատեն արտակարգօրէն
աշխատ՛ունակ եւ
աշխոյժ՛,
տոդո րուած
անՀուն
խանգավառու
-
թե.ա՚մբ
։
Այս վերքին տեսակէտին
վբայ էր որ
կ^ուզէի
ծանրանալ
այսօր, երբ իբ այնքան մեծ գործբ վէ՜
ճի առարկայ կը գառնայ
երբեմն ել անոր
յօրի -
նած
ժողովրդական
երա՛ժշտութեա՛ն
բացառիկ
արդիլնքբ պատառպատառ
կ՝բլլայ
ասոր անոր
փբ^
քուն
եսերուն
առքեւ
։
յ
Առտ՚ուն
կանուխ
ելլողբ
անպատասխ՛ա՛նա՛տու
բառ
մբ ունի իբ շրթունքին
փրայ
քննադատելու
Համաբ Վարդապետին
երաժշտական
արժէքբ,
իր
րեւ
ա՚շակեբտբ
այսինչ
վարպետին
կամ եւր՛ոպա՛
կան գպրո ց ին :
Ամէն երգաՀան
նոր փոփոխակով
մը
Հբասլա–
բակ կբ նետէ
այսինչ
ժողովրդական
եբգը ; Պատբ–
•ուակբ
ժողովուրգին
երդածն է , ամէնքս ալ մեր
ուզած
եւլանա՚կով
դաշնաւորելու
իրաւունք
ու -
նինք :
Տակաւին
կայ պղտիկ
«ֆանթէզի»նեբով
եղա–
նակբ
այլափոխելու
սոփորութիւնը։
Վերքին ան -
գամ
սակայն այդ խազերը
փրդոփում
պաաճա՚ռած
էին
ունկնգիրնեբուն
, որոնք վարժուած
ԲԱալով
Վարդապետին
կիտուածանկաբ
գործին,իրենց
վի՛
շաաակներբ
,զանց րնելով
ուրիշ
պարագաներ
՚
ոբ անձնական
կաբեւորոլթիւն
միայն
ունին։ Մէ՜
այն
այսչափը
բսեմ
, թէ այս ժամուն
, որ կը ք^՜
բեմ
, պատաՀարէն
Հինգ օր անցած է, ել
տակ^՚՜ե^
տեղապաՀ եւ վա՛րչութիւ՛ն եւ պաշտօնէութիւն՛
է
րենց անբացատրելի
լռոլթիւնբ
կբ
պա՛Հեն։
ւ
Հարցուցին թէ ի՞նչ եղաւ, կամ թէ վտանւլ
մէ
ե–
զի ունեցա՞ւ
, ոչ եղածին
վրայ ցաւ յայտնեցԲ
՚ ^՚՜
ոչ ալ եղելոլթիլնբ
մեղադրելու
կամ
Հսէէամիա
չլինելոլ
նչան
մբ տուին
: Լռոլթիլնբ
ՀաԼ*՛՛^՛"՛ ՜
թեան
նշան է , կ՚ըսէ առածը
, արդեօ՞ք
^ձ՛"^^՛՛
ոլիաի
մեկնենք
տզզային
պաչաօնական
ա՚ե^՛^""–"՜
բութեանց
ք^թացքբ։
(30
Տուլփս
1908)։
Fonds A.R.A.M
