ԽՄԲ–— « Արեւմուտք
» ի լսարաւնը Հակսնեմ–
յւ1յրի վերջը երկու ե ր ե կ ոյ նուիրեց 0 • ՚Նալւդոսնիի
կեսւ1յքի(ւ ու գ;ործին։ Տ՚լխաււ^ր
խօսողքւեբն էիԹ
Հ.րա11ա Րալուեան եւ Խոսրով Վշտունի, — աւքէ–
նէն եաքը՛ օ • ՚Նարդւււնի արտասանեց իր «
Հուսկ
Բանքֆը^
այնքան յ ո ւ զի չ եւ ա պ ալօրիչ , որ լսա–
րաէնակաւններուն փափաքով, գրի աոաւ՛ երատա–
րսւյկոլթ֊եան համար ;
Թանկագին
մետաղի
Աքէս Հազ.՚ււաղիւտ
ղղա–
ց"ւմ
մըն է ւիււիսաղա րձ
յա րղանքր
Հայ
մ տաւո րա–
կաններ
^.լ
մօտ : ԷՏս գիտեմ
յարգել
սակայնՀ կը
ճանչնամ
յարգանքի
զգացումը,
ունիմ՛ այգ մետա–
զր : Այնպէս
որ երր /Աանէ տանեան
, Բալուեան
եւ
Վչտունի
խնգրեց
ին որ նե րկա
յ րլլամ
, Հոգ չէ թ-է
տամանելի
Վիճակէ։ մր մատնուելու
Համար,
յօմա֊
րեցա յ՝ բա յց ա յն պա
յմ անոՎ որ պիտի
չխօսիմ
,
րացակա
յ նե րկա
յ
մ բ սլիտի
բլլա
յի
ա յսաեղ :
Եւ Հիմա
1լ ուղէք որ իսօսիմ , թնչ րսելու Համար ;
կարելթ է միթէ խօսիլ՝. Գովեցիք,
ւլովարանեցիք
ղիս՝. Երբ մտիկ
կ՚ընէի,
միտքս
ինկաւ
Հայերէն
գ Տ ւ վ ք
բառր, որ կր նչանակէ
գո վա րանո ւթ ի ւն , գո
վասանութիւն,
րայց կր նչանակէ %աեւ՛
. . "ղր տ
աբգարեւ
Հայ մայրերր
զովք
կ՝ել։ղեն կամ կր
Հիւսեն
մեռելներոէ^Ւ
վր"՛
լ , կր թուեն
մեռելին
րո
լոր
•առաքին-ռ
լթ
իլևնե բբ ,
աոալիւու ե լո ւթ ի ւնն ե
ր ր
արմանիքներր՝
տխուր բայց քեբթոէլական
լեւլոլով
մ բ, յուղում ով եւ անկե ։լՆ ութեամր
: Այնպէս
որ
ձեր
ղ"վքր
ւ^ելով պաՀ մբ կաբՆեցի թէ ղագա—
ղի մէշ պառկած
եմ արւլէն : Լա՛լ , մեոելր
ի՛՛նչ կր
նայ
րսել,
ինչո՛՛ւ
կ՝ուղէք
որ խօսի մեռելր, գո -
վեալր :
կ՛ուղէ ի որ քննագատէ
իք
՛լիս , աւե
լի Հաճե լի
կբ գառնար
ինձ : Տամանե
լի բա՛՛ն է ղռվեստ
լսե–
լբ , թսչու
.որ չես կրնար պաաասխանե
լ ,
վա յե՛՛ լ
է միթէ գոՀունակութիւն
յայս^նե
լ ձեր գովեստ -
ներուն փոխարկն
, անձնա Հաճ
ւ.
ւ
թ
իւն
կ՝րլլար։
1՚"կ
խեղճանալ,
Համեստո
լթիւՈ։
վւոբձելու
ձեւով՛
, ^
նոյնպէս
վայել չէ նկարագրիս
, որովՀետեւ
կեղ-է
հ՜ալորութիւն է ատիկա :
կր նախրնտրէ
ի
Հ
յ։
յՀ ոյ ո
լթ
ի ւն լ"ել, մեղագ -
բանք կամ քննաղատութիւն
, ո րպէսղի
կա րենա
յի ^
բան
մ բ ըսե լ ձեղի
ինքզինքս
սլաչտ սլան ե լո
լ
ար -
ղ աբ նպատակով :
Ուրեմն
, րնգունեցէք
որ ղռվեստ կամ
՚ ք Վ ք
կարղ ալով՝
ւիա կեց իք րե րսւ՛ն ս , ղ ագաղի
մ է^
ղ
րիք
ղիս
է
թերեւս
գուք կրնաք ձեզ
ա
րղա բաց^ե
լ ա–
ռա րկե լռվ
թէ
՛լէ չ խօսք չեն բ։։ե ր մ եռե լին ետե -
լէն
,
առաշին
անղամ
Ա՚ողոնն է , որ
մասնաւոր
օրէնքով
ւքր արղիլեց
՚լէչ
("Օսիլ
։քեււե լն երուն
մա.
սին
, րստ Պգ՚՚ւ՚ոարքռսի՝
չյ"" ե րմացնե
լու
Համ ար
ատե լութ իւննե րբ ; իսկ րստ Պ՚/՚ս՚ոոնի
,
Հիսլււլիաս
կր թելագրէ
ոչ միայն
գէշ
չի՚՚օսիլ
մեռելնւերուն
մ ասին
, ա յլեւ
բնղՀ ա կառակն
՚լ
՚՚Վ
ել
ղանոնք
,
չթշնամտցնելու
Հ ամա ր անղենականներր
: Արգա–
րեւ,
մեռելներուն
վրէմխ\
ղբու թե՛ան
մասին
բազ
մաթիւ
ե՛ն վէլա յու թիւննե
բր ղիցաբանական կամ
նախաքրիստոնէական
աւահ–ղոլթեա
՝՜Լց
մէշ՝. Եո
վբէմիէնգիր
չեմ սակայն,
կենգանի կամ
մեռեալ
կր սիրեմ քննաղաաոլթիւն
լսել,
նոյնիսկ
ՀայՀո–
յ ութ
իւն
, ատիկա
կ՛առն ական՛ս, ցնւ է ղի" եւ պա
տասխանե
լու կր
՛ք ղէ :
Արդ՛, քանի որ գագաղ
գրիք
զիս, իրրեւ
մե -
էւել^ երկոէ. ճՀուսկ րանք»
ուն իմ ձեզի
,
առաշի–
նր բաղձանք
մրն է, երկրորգբ՝
թելաղրանք
մր։
Կր ցանկամ
, ես որ, աՀաւասիկ
, մ եռա
յ Փա–
րիղեան
ա
յս սրճարանինւ
մէշ, կր ցանւկամ որ
չթաղուիմ
Փարիղեան
ս րճ
ա
րանւնւեր
ո լ
մէշ, ես
իմ Հողս
կ՚ուզեմ
, իմ Հա յրենւի Հ՛ողս , պապենական՛
Հողս : Այգ Հողին վրայ
րոլսայ
ես , ալղ Հողր
չէ՚ն–
ցնելոլ
Համար աճեցայ,
ծազկեցայ։ Արգ,
կ՚ուղեմ
որ այգ Հողին մէշ թաղուիմ :
Թոյլ տուէք
ներկայացնեմ
՛այդ
Հողր : Գրա–
ղէտներր
կր րամ՛՛եմ
երկու
իաւմ՚բի
(կարելի է
երկու
խռւմբեբն
ալ միացնել
թէեւ).
1.— Ը
^^^V
^^ո ճշ
1ՁՇ6,
2.— Ը
^ՈV
^^ո ճշ էտւաււ :
Հոգերնախօսական
ղպրոցր
, որու մասինւ իսօ–
սեր .ու ղրեր եմ յաճախ. Հիմնուած
է
առաշին
տարաղին
վրայ։
իսկ երկրորղր
մաաերիալիսա
տեսութիւն
մր կր յիչեց՚՚է
երեւռւթասլէս
,
Բ՛"յց
^յԳ՚՚էէ"
չէ • Հէկկեան
ցեղի եւ միշավայրի տե -
սութեան
Հետ կտպ
չու՚՚՚-ի
ին,
չ ռո բանաձեւուած է
իմ մաքիս
մէշ,
րնւղոլնելով
մարգ = Հող տա -
րազբ
, (այս տարազով կր բաց՛ուին
երկու ՛անգ -
լիական դիտական
Հրատա րակ ո
ւ թ
ի ւնն ե ր ,
որռնց
Հեղխակներն
են
Ւ^օոՅհւո
ել
Ը116Ո ՏշաբԽ),
միւս
կողմէ առանւց Հետեւելոլ
ղերմ՛անական
.. . պար -
տիզպա^՚ական
ղպրոցին,
զոր չատ կր սիրէր Թէ^– ,
ես ալ վառեր
եմ ղրադէտի
զգ ա յա րանքնե ր ս
թզե
նիէ՝. Հ^աով
, ր<.կո լզեն իին Հոսքով
, Հ^ ձուած խո -
տերուն Հոտով, բայց րոլոր այգ Հոտերուն
մէշ ո–
բո՚ն եր եմ Հ՛այ իմ ացականութեան
ինքնս. տիպ եւ
ինւքնօրէն
փ առյ>ր , ել Հրճուեր
եւէ՛ նե րշն չ\ո ււքնւեր
ո–
վ րս ու տես
ի լքնւեր^ վ ս
որո^-ք կր ձգտէ ին
Հասնիլ
մի՛այն աաոր, այգ փառքին։ ԱՀա թէ
ինչո՛ւ կբ
լիսւփա
.բիմ երշանկս.՝՜՛ ալ մաՀուանա
մէշ
վերաղտ–
նելով
իմ Հողերս։
Աենք,
մ տա ւո րականՒ֊ե րս , չէ"
Արա գ ածը գեղեցիկ
Հ,սք
ւասաանր
, իմ տեսած
Ալպեան
երկիրնե -
րուս մէշ, Արագածի դարատափով
ամէնէն
գեղե–
ցիկն է : Ռուսի կովկասին
վրայ
չկայ
ոլրիչ տեղ
մր՝
որ ծազիկներու
սլէ ս սլի ս՛ո ւթ ե ամ բ ր , ամառնա–
ւին օդին ^աոորոլթեամբր
Հաւասար
րլլայ
Արա -
գ՚ածին :
ՄՈՐԻՑ
ՎԱԿՆԷՐ
Կրնաք վստաՀաբար
րսել թէ մեր աչքին
առշեւ
պարղուող
տեսարանին
դերաղանցր
,
տիեզերքի
վրայ
ոչ մէկ տեղ կայ, տպա ւո ր..–>ւթիւնր զոր այս
տեսարանր կր թողու
մտքին
՚/րայ՝
միանդամայն
ումգին
ու մնայուն
է : Ոչ մէկ տեղ
բնութիւնր
այսքան
Հիապատում
կերպով
մր բաւած է, ոչ
մէկ տեղ բնութիւնր
յղացման
մեծագոյն
Համա -
նմանութիւն
մր եւ յատակաղծի
\ւերգաչնակռւ -
թիլն
մր խորՀած է, եւ ոչ մէկ չրշակայ
վայրերր
այսքան վեՀափառ
են :
ԼԻՆՋ
Արադածր
մէկն է մեր
Հայրենիքի
լեռնա
յի՛ն
Հ րապո յրնե րէն : Բառաւլագաթ
աննմ ան
դա՚չ–
տերով , թէեւ
Հրարիսայթհ
րայց
ա -
նոր առատաՀոս
շուրերբ կանաչաղարգեր
են
զայն։
Ետնան ու վեսուվր
չեն կրնար րադգատոլիլ Արա
գածի
Հետ։ Անոր Հրարխային
րերանր,
բոլոր յա—
լւաշակ
ոզմ եան Ասիո յ
մ էշ
ամ՛ էնէն
աղուոր ու
մեծ
խառնարաններէն
մէկն է :
Տասն
էն աւելփ լիճե ր ունի
, որոն ցմէ
ոմ անք
կէս
մղո՝։.էն աւելի տրամագիծ
ունին։
Ամէնւէն
մեծ
ու ամէնէն
րարձր
գիրքի
՚իբայ կբ ղտնւուին
Սեւ
Լինր եւ կարմիր Լինը :
Պարարտ
Հողեր կան Արա
գածի
կոգեբուն
վբայ
ել ստռրոտներր։
Անուանի է
այս թ ո ր իր բ՛ո յսե րովր ու գոյնզգոյն
ծտղիկնե -
րովրյ,
շ՚՚՚-րի
պաղ
ս– կերովն
եւ երփնւեբանգ
միշատ–
<՝- ե րովր
, իր
մ՛եղմ
, Հաճե լի Հռվե րովր
, Հ^ն ախ շուն՛
Հաւքերով»ր
: Գարունէն
մ ինչեւ
աչոմ։.բ ,
Հօտեբր
Հոն
կ՛՝ե բթան
ա րածե լո
լ
, ՛անո բ սաոնո բակ
շուրե–
րր խմ ե լու
, մեղուներր՝
ւսն.որ ծաղիկնեբ՛ուն
մեղ -
բաՀիլթր
ծծելու
, ել մա րղիկ՝
ա՛նոր օգր
, շո
ւրն
ու
զմ ա յլե լի տեսա բանր վայելելոլ
: Արադած ր ՛ո բ–
սավայր է, Հոնւ կան վայրի այծեամնեբ,
վիթ,
ճա
գար
, ն՛ա պաս տակ եւ գեղե ցկտփետո
լր եւ Համ
եզ
միսով
թոչոլԼներ :
Գեղեցթկ,
գեգեցի՛՛կ :
Հայ
Հոզ իին եբաիստալո
բր
, վւրթած
Հ՛"յ ե–
րեւակա յութենէն
, Հայ արուեստի
չունչէնւ ••• ,
ա՚.իկա նստեր է մեր գարերու
տեսիլքին
կոլչտր,
մեր
երղեբուն
՛ու փառքին
, մեր Հաւատքին՛
ու ե -
րաղին
մէշտեղբ՝
իրրեւ մարգարէ ու վՀուկ, կր
ղիտէ մեղ րե րկր ո ւթե\ան
մ ր ք՛" ղցր
"՛իր
ու կր Հո–
վւսն՚աէյՈբէ մեղ :
Արագած
, Հա յկին ու Արամի՛ն, ու աՏւ՚ոնց յա
շո րդա կան
սերուն. գին
՚ոգելյո րող
աս տուածո
ւթիւ
նր : Արագած
, Այրարատեան
աչխաբՀ
ի սրտէն ՛ար
ձակուած
ոսկեղարգ
նւետր, սնոբ
թեւածումին՛
ու
մական ո ւթի
ւն ր եւ ամբողշ՚ութիւնր
անոր ներաչ -
խարՀին :
Աբաղածր՝
Հայ րեբււին
մէշ^, իր
ղեղեցկոլ
թեա՛ն. մեղրր կրթափէ , անիկա՝
Հայ
երազներուն
մէշ կբ յ՛այտնուի
իբրեւ
լեռնա Ան ՛ար՛ուեստի անօ
րինակ տիպար : Գէմ առ ղէմ Արարատին
, Հայկա–՛
կան
ոստսննեբ։
լ արաՀեաին
վբա
յ , Արադած բ կբ
բանի անցեալ
ու մչուչ
, ինքզինքր
կը լեցնէ ոլ
կր պարպէ շարունակ
, ղառնա
լու
Համ ար տեսլա
պաշտ :
Աեր
մողովուրղի
սիրած
լեռն է Արադածր
^
ան՝
Հովիւին տուած է սիրոյ երդր, չափաՀաս
աղ
շկան՝
ամ ուսնական
եբաղբ
, պառաւին
ու
ծեբթ՝
Հայրե՝. աս ի րութեանւ
ցաւր, րանւաստեղծին
խռով. ^
քր
ե րկո ւնքին
, ե բ՛չի չին ՝ ձայնփն
ու խազին
ա բ - ,
ուեստ ր :
Արագած ր , թադո
լ
.Հ ի
ղ ե ղե ց կռ ւթե ան : Մեր
մոգ։, վուրղր
եբւլե ց ան^:ր շուր ինւ հբաչքր
,
« Ալագեագ բաբճր տ եղ |ա,
Զո ւ բ ր հիւանդիՅ; դեղ ա • • • » :
Արադածր
, Արաղ ածր
, մ եր պատմ ութեան
ան–
ղաստ՚սնթՆ
վյրա յ բս ցուած կախարդական
լուսա–
մոլաը
. ՚ ՚ :
Արադածր՝
լեռ հաւատքի ե ւ ւոյսի
Լուս աւո բիչ բ 33\ ին քա չուեցաւ
կրօնական
սլետութեանւ
աթոռէն
, ինւքդինւքր տալու Համար ա.
՚լօթքի
ու ճղնռւթեան : Ան՝ առանձնացաւ
ՍեպՈլհ
լերան,
Ս՝ա)նէա
կոչուած
քարայբր
,
ատեն մը
վերշ՝ րոա ալանգոլթեա՝՛–
, Հովփւներր
ղինքր
գր–
աա.ն մեոած
,
« Գէպի աբեւե լք նստած
, ձեռքերր
իսա չանր -
ման վեբ բա րձրա ցոլէլս;ծ
, ղաւազան
մբ ծնկան
վր
րայ
կրթնւււծ
, քութ։ ալ սուրր սեղանբ
սկիՀով։
Հովիւնւերր
քարեր չաբե լով
ղոցեցին
քարայրին
գուռր
ծ ;
« Մեռաւ
Լոլսաւոբիչր,
րայց՝
չմարեցաւ ա–
նոբ
կանւթեղին
լոյսր
- • •» :
^Ասեն թէ՝ ի փառս
խաչելոյն
Բբիստոսի
, եւ է ի մէշ Հովաին քաբա–
ծեբպ այր մէն, ի ն.մին այրի
ղի՛նեալ տաճար փոք
րիկ
իաբան
եւ կախեալ
կա՜ւ թեղս առանւց
չուանի,
եւ
փւ. իսանակ
շբոյ՝ արտասուք
լցեալ ել
Հբով
երկնւալին վառեալ » :
« Այ՛լ
է՚՚յոր
՚իաոեցաւ
գարերով
քարայրինւ
մէշ,
լո յս ու
Հ աւատք տուաւ
Հայ մողո վուրգին
: Գիչեր
աաենր, Հովիլներր
կր նւչմարենւ այ՛լ
էոյ՚՚բ^
^՚^Բ՜
թա՝։.՛ զա յն՛ աւե
լի
մ օաէ
ն աե սնե լս ւ , կան թ ե ւլր բըռ––
նե լու
, չօչափե
լու Համար
, բա
քց
ո րքան կր մօ -
տեն,ան կանթեղին
, այնքան կբ Հեռանա
լ ան՛, ՈԼ
միչտ կբ վառի
... » •.
Հա
լ մողովոլրղ
ի երեւակա
լութիւնւ՛ր
,
միա՝ -
ցած
անա ր կ րօնական
Հաւատալիքի
եռանգին
^Լու
սաւո բչի
կանթեղր»
, Հանեց
Աանէա
քարա յրէն
,
փոխաղ.րեց Արաղածի
ղաղաթր
, ղա յն
վերածեց
ՀբավւաԱ աստղի
ու կախեց
ղսւ յնւ երկթ՚՚՚քին, ոբ
պէս
յո^չ "՛֊
ւի չատակ
աբ եւա պաչտ
ել
լուԱ\ա–
սլաշտ
Հ՛ս յութեան
Հ՚լօր Հաւատքին
, անո ր կամ ա~
կոր յամառութես՛
ն , անոր վաղուան
երաղին . • . , .
ատոր Համար է ոբ, եբր մեր մողովուրդր
կր մատ
նուի Հողեկան
ա՛լղ՛ ապի, կամ երբ
րռնւակալնեբր
կր սպաո՛՝ անւ տնոբ դ^յոլթեանւ՝
.ա՛նիկա Հեղ մր իր
դլո՚-խր կբ ՚իեբցնւէ , կր գիտէ Արագածի
կատարր
եւ տնւ ր վրայ
կաիսոլող « Լուսաւոր
չի կանթեղր»
,
էբ
յ"՚–""՚ՂԲէ
ք՛ր Լուլին, կր կաղդոլրոլի
մմսրմնւա–
պէս՛.՛, ու վաղուան։
լոյսր կր պէպլայ
, Հաւատ–
ՔԻ^
.ք"յ"Ր հբ հ"՚.1^հ.1՚"Ի
• • • 1
վասն։ դի Հոն է
կանթեղր
՚ ՚ • , բարձբ
, բաբձր
, վասնղի՝
թչնա -
միին ձեոքր
չի կէնււր Հոն Հաս>՜՝իլ, րռնելու
Հա -
մար կսնթեղր
ել մարելու
ան։որ լոյսր ..;
Անցեալի
մչուչէն
քալոո, պաամականօբէն՝
բո
՛ռ
ր ա յդ
Հ ողբ կր պաՀանշենք
իրբեւ
պա տ ո
ւանդա
՚ն
Հայ իձ՛ացականոլթեահ
փառքին։
Ես գաւլթող
թռչոլհ
չեմ , որ ղիտէ
միայն գա
րուն։ երղ ել եւ գարուն կր փնտռէ
մէկ ցամաքա
-
մասէն
միւսր։
Եւ երբ թաղեցէք
ղիւս իմ Հողեր՛ուս մէշ կ րսեմ
ե րիտա ։։ ա րղո
լթ
ե ան , իբրեւ
Հուսկ բանք
,
կ՝։։ւզեմ
Հասկցնել
թէ ես Հայրենասէր
եւ ցեզատիսլ
դրա–
գէտ
մրն եմ ,
իմ Հ էքե ա թն։ե րո
ւս եւ
՛արձակ բա–
ն՚աստեղծութիւններուս
մէշ, դրեթէ
բոլորին ձ՚է^.
Հայրենի
Հողին Հոտր կբ բուրէ եւ
Հայրենւական
զգացումին
բաբախում
ր կր
լսոլի
անպայման,
թէքնիք
զանազա՛ն խազերով,
որոնք նպաստն են
լլր ա կան
նո ր գսլրո ցնե ր
՛ո լ՝
Հկո բիզա
ւո բ»
հ."
ուած»,
Հձցոլարանւ»
կամ ((.երեք յարկանի» , Հա–
ռաշին
յարկր
մողովուրւլին
Համար
,
եբկբորգր
•ոլսում,1ականնեբոլն
Համար,
եբրոբգր
իմացա -
կան րարձրադո
յն Հաճո յք վ
։ն
։տռո ղնե ր
ո ւն
Հ։սմ աբ
,
օրինակ՝ « Լերան
բարկութիւնր »
Հէքեաթին
մէշ
կայ եբեք
յարկ)։
Բայց ՛անմիշապէս
1լռւղեմ
ալելթ-ել թէ Հողբ
ամէն
բան չէ ինծի Համար,
Հ՛ոգբ Հայրենփք չէ ,
^"ԳՐ
քագաքակբթութիւն
չէ , Հողր մչակոյթ
չէ ,
Հոդ
ունւեցոէլ
սւնւՐչակ
մ
-էղովոլբդ
շս/տ
,
բոէւլիկ
,
Հ է; դիով
ազք։ստ
, թեւաղուբկ
մա րգկա
լթ։
Բ՛՛՛Գ
՜
մ։ ւթիւ։ներ կր ճանչնամ
, որոնք չունեցան
ու պի
տի չունենան
եբբեք աղղա յին
ստեզծաղործոլ -
թեան
՛էա յե լքր : Այդ վա յելքը
ունենալու
Համ ար՝
պայման է օմտուած– բլլալ տարբեր
Հող՛ով
մր ,
տարրեր
կալո։է
մր։ Գիտէք անշուշտ
թէ ամէն
Հոգ
ցորեն։ չի տար ,աբգասարեր
Հողր տարբեր
է^ ՚"յԳ
« տարրեր » <–ո՚Ս՛ ունին։ք մենք՝
ռբ
կր կոչուինք
մողովուբդ
Հայոց : Հքմտոլած
,
ա ս ։ո ո
լ
ո։Շ–ա
էնռ
ել յաւերմափառ
մողովուբդ՝
մ՛ենք
մչակոյթ
չսռր–
նինք, պատմ.։ւթիկն
ունթնք
,
քաղաքակրթութիւն
ունինք,
մենւք « տեւելու » ւլղացումը
ել մտածու
մր
ոլնւինք, յաւերմոլթեան
սարսուռր
։.ւն։ինք,
մամ անակր
ճեղքելու
ել Հերկելու
կարռ ղութ
իւնը
ունինք։
ԱչխարՀր
անո՛նցն է միայն,
պաամութիւ
նբ անո՚նցե
է , յաւիտենականռւթիւնր
անո՛նցն
է ,
՛որ գիէոեն մամանակր
ւլոբծածել
ու մարսել։
Աենք
Հող
ունւեցող
մուլովոլբդ
ենք :
« Հուսկ
րաւ.ք»իս եբկրորգր
թելագբանք
մբն
ք 1
այսինքն։
րսել մեր ղրաղէտնեբուն
եւ մեր եբի–
տասարղնե րուն
մ ասնաւո րապէս
,
քալեց է ք մա՛–
. մ անակին
Հետ
, ճեղքեցէք
մամ անակր : Վա^յ ա
յն
մո։լովուբղինւ
, ոբ չիւ կրնար քալել
մամանակին
Հետ,
ի նչ վ՚ոյթ
թէ Հող ունի. Հայրենիք
՚ոէձնի
է
(իամաԼակբ
բարկ
արեւի պէս է , կ՝՝այրէ կր
խան
ձէ մ։։ղովուրգներր,
մոխիրի
եւ աղբի կր վերածէ,
երբ ա յնքան
իմ աոտ
ու՛., չեն
ո րպէսղփ
զ իտն՚սն՛
ճէգել մամանակ
կոչուած
ստեղծագործ
այգ շեբ–
մ ո ւթեան
աստիճանին
բա րձրանա
լր ;
Արգ
է
3""–
4
ինձ րսել թէ մեր մտալորակս/ն -
նւե բր
, մեր առ աշնէորգնե ր ր , մ եր գո բծ
ի չնե
ր ր , մեբ
եսլիսկռսլոսնւեր
,
բ"լո՜րր
,
Բ՛՛Լ"՜ԲԲ
ւ
չե՜ն
քալեր
մէսմանակի՚ն
Հետ։
Ուղտի պէս իրենց
Լախակրբ -
թարանի
գիաելիքնեբր
կՀորոճան
, Հին բաներ կր
ծամեն, ծամուք
կր ծամեն, ի.չպէո Լ
1տ
ետՇգԱՇՇ
ե–
րախաներ
: Աեբ « մեծերր » յիսուն տարի ետ են՛,
իսկ ես Հպաբտօրէն կրյայտարարեմ թէ
յիսուն
տարի առաշ քալած
մտածումներ
ունիմ
,
որոնք
գանկս
կը տանշեն : Երբ ուրիշներ
ձմրան
մէշ են
տակաւին
, ես ղարնսն
Հագուստներս
եմ
Հագեր
արդէն։
Շարունակ « տարրեր » մտածելով
, տա -
բակարծոլթիւն
չէ որ կր Համրեմ
, այլ
տարածու
թի՜ւն կր
շաՀիմ։
(Մնացեալր յա ջորդ ս վ )
Շ
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
