™1
(Ր՛ հւ վհրջին. լքաս)
Ա
յժմ
Հ սւ մ
ո
զւ։
լ
ա ծ՜
ձմ
թէ մ Լ ր թնամ
է՛ն չէ որ
Սչէաէ
ւլւէեա֊է մեզ, "՛յէ ւէեր
գ.
եա մնաչր » :
ինչո^ւ. եա կր մնան
մերյ՜-նք : ՎասԱէչի գաղա–
փս.ր չունէն
^էգէ
մասին։
Լքքանչեչէ
ՂԼ՚՚^Է՛
^ է
Տէէզէւն ւիերէո
ւէք
ո
ւմ ր
ո զԼ բաւ. ւթեա՛..
մեհ՜աւիոր
դիրքերուն
մէշ՛
մաս
՚Լաւոլւ
էւ
լս ո
ւմնաս իբ
ո
ւթ ի
ւն
-
ներ աէ կան այգ մ՛ասին։
ճիզ կր նչանակէ աչիսա
աանք եւ աառասչանք,(երկու
րառերԼ
՛աԼ
ն ո յ ն
նչա
նակութիւնր
ունին րսա Ասաուահ-աչունչին)
, ճիգ
կր
Նշա՛նակէ նաեւ կամք եւ բաղձանք,
վերշաւզէս
ճիգ
կր
ԼշաԼակէ
նո լի ր ո ւձ՝ եւ սէգաո֊ում
\
Արգ,
մեր մաաւո րականնե րր կբ վախնան
ու
կր
խբաշին
ճիգէն ,
Հարիւր
յիսուն
քիէօնոց
մարգոց պէս՝ չեն սիրեր
չաչւմիլ , յառաշ
քա
էե է
կամ բան մր բԼել։
Հրաւիրեցէք
Հայ ւլրագէա
մր,
ն իւթ մր աուէ ք՝ ուսումնասիրութիւն
մր պաՀան–
շելով իէէմէ ,
կբ նստի սրճարան
մր եւ մէկ
մա
մէն
ձեզի կր Հբամցնէ
ո ւս ո լձ՚ն ա սիբո ւթ ի
էն
մբ
(վ^յյլավրա՜) :
ի\՚չ մատե՜Նազս։րան
կՂրթայ,
ոչ ալ
մտովին
կ՝որոճայ
նաիսաւղէս ։ Գիւրին
աչիւաաաԼք
է/բքան որ ուղէք : Ոչ նուիրում , ոչ
սսլառոլմ
Ոայց պէտք է ւէիանալ
թէ
տա րրե րւէ լթ
իւն
կայ
գրականութեան
եւ ւիաճառա կանո լթե ան մի -
շեւ : Աոէք
սկիզբի
եւ վաիէճա
՜Լ
ի
Հաբցր
՝ վաճա–
ո ականա ւթե ան մէշ մի չտ
վ՚ոքր
է "կիգբը
եւ մեհ՜
է վախճանր,
քէսռասուն
ֆրանւքբ երբ
քաէւա՚սուն
Հագար
ֆրանք
կբ գառնայ՝
վաճաււակսէնոլթիլն
է
է
Գրականութեան
մէշ՝ վաիսճանն է
վ
՚ոքրր
,
մե
ծ՜ր
սկի ՚լբն է ,
^ւ՚Ր " ՚"ո
լ ՛քնա սիրոլ թի ւն մ
ր ու
ղեն
ինձմ՛է վա րձատ բու թե ամբ ,
ինհ՜ի
տրուահ՜
Հինղ Հաղար ֆրանքին
ղ
իձ
՚աց
քսանեւՀի՜.ղ
Հաղար
ֆբանք
հ՜ախք կ՝ թ։եմ
անւ էղա յմ ան , վասնղի
չեմ
թորՀիբ , չաՀս
աւելցնելու
Համար , վարձաարէէւ–
թենէհ
նուա՛ ւլ հ՜ախսե Է իէք աչիսա աանքի ս մէշ։
վա
ճա
էւա
կանր
կ՛՝
ա
շիս
ա էո
ի քիչ
հ ախ քով մեհ
չաՀե ր
ապաՀովե
լ , րա յց ղ րաւլ է տր ա յն ատեն
մ
իա
յն
կր
մնա
յ ղրաղէտ
երբ կր սպառէ իր նիւթր , աււանց
Համ եմատո ւթեան
ղնե լու ինչ
որ
կր
սա ան
ա յ
փո
խաբէն : իր ստացահր պատուաղին
պէաք է
ԲԼԷ"՚յ,
եւ ոչ
թէ արմեգին
: Ոայց երբ տշիւատա
)ւքր
կր
չաէիէ՝
ինչսլէս
ւէաճաւ։ ական բ կր Հաչուէ , իր տբ—՚
լահ՜ր կր գառնայ
ոչ թէ ս տ ե ւթա էլո րհ՜ո լթ ի ւն , այլ
փ աթաթէ ս
կամ
տռւքաթէս։
Ֆրպէր,
՚լրելոլ
Հա֊
յ
էքար իբ մէկ վէպր
(Սալամսլօ)
,
հախսեց
այնքան
I
ղ րամ , որքան
անՀ րամե չտ է ր
ճամ րո ր ւլ. ո ւթի ւն |
մ բ կատ տբե լու Համար
Հին կարքե ղ ոնի աւերս/կ–
յ
ներուն
վրայ , չավւել՚ւլ
Համ՛ար աւերակ
ոլալատ - ^
ներ ու բեկոբներր
թիղ աո. թիւլ։
Մինչ Հայ ւլրազէ–
յ
տբ,
նման ւէէպ մբ ւլրելոլ Համաբ, պիտի հախսէր
՚*
• ՚ ՚ կէս
քիլօ թուղթ
ել
100
սիկաբէթ
:
ԱյԱէւլէս \
նւաեւ
ձ
՛եր աւլէէա յին։ կե անէքինւ մ էշ ,
ե՞ րր աեսե բ ՚
էք հր մեր Հանրային
զեկավալներր
, որեւէ
ղո բ–
հ ի
ձեոնաբկելէ
առաշ,
սլրէզէոում
կատարե՜ն
,
ուսումնասիրութիւն
կաաարեն
իմ անալ.։
ւ
Համ ար
թէ
ի՛նչ ըրահ՜ են օտա րնւերր նմ ան պարազ ան երո լ
մկշ
;
,
ո՛չ
1 մենք
վարմութիւն
չււլնինք
քալելու
մա–
մ տնակին
Հետ : Աստո ւահ՛ Հ ա բ ս տ ո ւթ իւն է թափե ր
մեր
ղմ բա խ տ ո լթ ե՜
ան
ճա ։/բէսն ե ր ո ւնւ վէ՛ա յ ,
եւ
մամանակր
Սրաչքի հա լլի կն։ ե ր է ցանե բ մե բ ա չքե
րուն
աո
.շեւ,
տեսէք Ֆբանէէւէսնւ , ամէն
Օր կր
Հա
րստանա
յ նո բանո բ Հրատա րակո ւթի
ւնն
ե բով : Երբ
Հիթթէ
Ր վտա
րեց Հբեանւե րր , վտար անղ ի ղ րաւլ էտ
ներ ֆրանսերէ՛նի
թարղմ սնե ցին
էլե
րմ ան զրա
կա
նութիւնր
։ Պատերազձ՚ի
միշոցին ,
ֆրան
սեբէնի
թ արղմ անուե ցաւ
էլեբմ՚անւ
^միւս»
ղբականւութիւ–
նր
: Պատ երաղմ էւն ետքբ ֆրանսերէնի
թ
աբէլ
ման -
ուեցաւ
անէէլլիական
, ոուսական
,
ամերիկեան
գբակէսնոլթիլնր
, կամ արոլեսար , կաձ՛
ղիէոոլ–
թիւնր։
Ջրվէ
՜մ
է, շրվէ
՜մ
գէպի ֆրանսական
մբ–
չակո յթի աւազանր ; իսկ թնչ կ՝ լնենք
մենք ,
թերթերր
կր լեցնւե՚-ք
սլլւղք. լլն ու վաբղբ
ե բղելոէի ,
անՀամ եւ կասկահ՜ելի
յուչեբ
ււլատմելով,
այլ մա–
նալանյղ բանկալի
կո իւնե րւււ արձազ անղով
կամ
աարրեր
յնե՜րով : (իամ անակին
մեհ
ղետր
կր Հոսի՜ ^ ՚^ինչ
մե՜՛ք կր
նայինք
ւց|
սխաւր—քէօյւի
սլէս : Մեր րանաստե
էլհ
նե
բր
չեն յօմա բիր վ"^ բ իշ՜
նել ամ պեր էն
ու
լուսին է ն ,
յ/՛" "՛ն
տէոբի
ե՜տ
են , որաիՀեաեւ
չենւ Հետեւիր
քէսղաքակրթոլթեան
գետին
Հոսանքին
:
Արղ, սլաՀանշ
կր
ղնւեմ՝ թարգմանե
լ,
ում
աս;
լ
թւլ
բգմա\
ականւ
լլ րականութեան
, աւելի
քան
ստեղհագո
բհոլթիւն
կո
չ՛։
ւահ՜
թա
բչամ
ո լ
թ ե անւց :
Թարւլմանեցէք
օտաբ եւ
մեհ՝
մողովո ւրէլնե ր ո լ
ղո րհ
ե րր , ղ բական , ղե ւլա ր ւ. ւեստական , պաամ ա–
կան , վւի լիս
աիս։
յականւ ,
ւլ
իտական
:
Արձաղանգ
տուէք
Օէոարնեբ
՚Հւ
նա աճումԿւեբէն :
՚Րաղաքակրր–
թոլթեան
կււ թ
սա
յէն Հերիսայի
ձեր բամթբ
աււէք
լայն ղղէսթերով,
որպէսգի
չակլորի– ք ,
աՀա
թելաղ
րա ՚ քս
մեր երիտա
սա
րէէներուն
:
Այլտսլէս
կր վախնամ
որ մամանակ
էքր
ետքբ
մեբ մ
՜ալով ուրգ ր
կր
գ աոն՚ս ք
րրա
հ
՜ո
յ , աւե՜րակ ,
Անիի էուերսւկնեբուն
պէս։
Մի՛ վէսխնաք
ձուլոլ
-
մէնւ, էիէէբձեցէք
ձուլել,
իւրացնել,
այլապէս
կր
թաղենէ մեւլ իրրեւ ողշ -
մեռել
յ
Հայաստանի
Համայնավարներր
պաբտքի
տակ
էին եւ գլուխ էին ճաթեցնում , թէ իսչպէս ազատ–
ւեն նրանից : Ա եհ՜ ու
փււքր
գրութեր քննագաաու
-
թեան , յաէ, գիմ ա։. ութեա՛ն
ու
պա ր ս ա
ւան քի
արմա
՛նացան գրե թէ բո ԷՈ ր
<Տ
,Հանրապե տո ւթի ւննե րի »
մէշ։
Ա
ի
-էչեւ
իսկ Համ աիսո
րՀ րւլա
յԼն
ղրսղնեբի
Աիութեան
ՆախագաՀ
Աէէքսա՝–.էլր
Ֆաւբէեւ
ել փոխ
նախագաՀ
կոնստանտին
Ա իմ՛ոնով կարգի
կանչռւե–
ցին : Հռչակաւոր
ՀձՎէգետ»
իլիա էրէնրոլբգն
մե–
էէայակա-և Հրաաարակեց,
իւչպէս
առաշնակաբգ
Հեղինակներ
վ • կատաեւ , կոմեւնիկով
, Աաֆրո
-
նով. Տիկին վանտա
վէսսիլեւսկա
, եւն . :
էՅաչ
Հանուեց Ուկրա յինական պոէա Ա ոսիլբա , որովՀ ե–
տել երգել էբ սէրր ՛էէպի Ուկրայիսա
առա
՛Լց
Հսո–
վետական»
ահ՜ականի :
Եբեւանում
ամ
իսԼերից
ի վեր քաւութեան
նո
խազ էին փնտռոլձ՛ , բա յց չկարողացան
ղտնել ,
ՈրովՀետեւ
Խյսօր
այ
՜Լտեղ
տւսզա
՚Լգ
, արմէք
ու
անուն
ունեցող
« աղւլա յնական»
գրող չկա
յ : Հա
յաստանր
փ՚^քր երկիր է, չկայ
՚էրիչ
չաբմոէլնեբի
Հոհ՜
բազմութիւն
ու չես կււ րող մէկի
օձ իքի ց բռ
նել ու ասել, թէ ոչխարների
Հօաի
իստսւթեաե
պատճառով
այս ՚"յհ
բ
իսուսափել
էբ աչքից :
Հայ
՚էրողներբ
տասն անգամ՛
մաղոլել
են ,
չակուել,
թրհռւեէ
Արութինովի
Հնոցում՛ էէւ
ապա
ամրող^ասլէ ս
ենթարկուահ՛
«
ղրականութեան
ճակատի» ղեկավար
էհին՝
Համ՛աձայն
կե՜նտ– կո—
մ՛իտէի
1946
թ՛ Օգոստոս
\4ի որոչման
:
ի վերշո
յ փ ր կո ւե ցին ,
ղիմե
լէէ
վ
ստո
բ մ իշո
ցի ,
. . ՚ք՝անի
ռր մամ անյսկակիցնե րի
ց
որեւէ
մէ -
կին
կարելի
չէբ
անղունղր
Հրել
ղիմեցին
Հայ
անցեա լին , ա
յԼքան
լեցուն
«
աղւլա
յնակա
-է.
ներով»
ու կառչե
ցին
նրանից
ամ է՛ն
էնէ
ւիա
յ
լւէ
ւնին՝ քաֆ
-
ֆին։
Զեւականօրէձ
իրր թէ յարձակում
էին Հ.այաս -
տանի պետական
~ւ
րաէոա
բա կչական ի վրայ,
"ՐՐ
1947
թուին
լոյս է
րնհա
յեէ <&կայհ^եբր»
Հայերէն
եւ
1949
թուին
ռո լսե բէ ն , բա յց իբա սլէ ս
նիզակ
էին ճօճում մեծ՜ վփսլասանի
եւ նբա
ա րծա բծ՜ած՜
աւլւլտյին
ողռլ գէմ : Այգ է Մ ոսկուա
յի
պաՀանշր,
որր մ ո ղո վո
լրգԼե
բի անՀ ատ ա կւսն ո լ իմ
ի ւ ն
չի
1\ա
—
նաչում
եւ « ձեւով
աղղա յին ,
բսվանւգակու–
թեամ՛ր րնկե րվա րական » մչակո
յթի
մ իաաեսակ
կաղապարի
մէշ է լցնում՛ Հայ , ոլզբէկ , թուրք
-
ձ էն , ղրբղրղ , ղալմոլխ , չոլվաչ , ռումէն ,
մա
ճար ,
լատիչ
, մոնղոլ
մ ո լլո վո ւրգնե րր :
Հ Պ ր ա ւա ա»
յի էշերում՛
ս աա
լին
ե ան մ բցանա–
կալոր
Գռւբգէն
Ոորեան
րաԼաստեգհր
բոր ենի ի
պէս յօչոտում
է Ոաֆֆին
:
« ԽորՀրղային
մ ո ղո վո ւրւլնե րի
ղասական
ղր–
րոգ՝.եբի երկե րի Հ րսւ տ,ա բակոլթիլնր
Հասել
է <ան–
ն
ա իսրն թ՛աց չա փի : Գասական
էլե
ղա բ ուեստակւձն
ղրականութիւնր
գարձել
է սեվւակա՛ն
ութիւն
մոէլո–
ւէուբղի
լա յն խաւերի : Այգ տեսակէտից
մեծ՜ •աչ–
իւատանք
է
կատու
լուան՜ եւ Հայասաա՛նում
:
հ)
որ •
իչիսանոլթեան
օրով
Հրատա րակււ ւահ՜
են
ղրեթէ
Լայս
ւլբեթէթն
նւայե
՜ցէք՛
Հ՛ Ա՛)
բոլոր
Հայ ղասա
կան
ղրողնե բի
ստե
էէծ՜ագոէւծ՜
ութիւննեբր
:
Ա ի
մասր
նէւ անց ից թաբւլմահուահ՝
է ռուս երէ հի
եւ
ղարձել
է
սիրելի
խորՀրղային
թթերցոզին
:
վերշին
տարիներս
լոյս տեսան
Հայ գասա —
կան գե ղա բ ո ւեսաա կան գբ"– կանութեան
աէւա
շնա–
քէկարգ ներկայացուցիչ
Րաֆֆիի
երկերր
,
որոնք
լայն
մՈղովրղա կանութ
իւն են վայելում
(
խոս–
տովանաում
է ուրեմն. Հ –Ա՛)։ Աակայն
Հայերի
ազզային
աղատագբման
նուիրուահ– մի քանի գրր–
ւածքնեբռւմ
Րաֆֆին
Հրապարակ
է ղալիս
իրրեւ
քաղքենի
աղղայնամոլ,
իգէ ա լականաց՚֊ում
է Հին
Հայասաա-ր։
« Կ՚սյհեբ
» ւէէպում նա Հայ մուլո–
վուրղի ազատագրական
պայքարր
մեկնարանոլմ
է
աւլղա յնամ ո էական
ղ իրքե րի՛ց ՝•
Հեբոսկան
կռիւր
Հայ
մողովրղի
թղգէմ
տաճկական
ր,ւնա կա լ,, ւթե ան Րաֆֆին
ցոյց է
տա–
էիս ծուռ
Հայելիի
մէշ։
Հայ
աղատագրո
լթ իլն բ
նա առանձնա ցնում
է Հարեւան
մոէէովոլբգՆե
բի
աշվսաաաւոր գասակարգերի
"լայքարից
:
^Իչգ
չՀասկանաչով
պատմական
գէպքերի
Բ^Բ՚"ՅՔԲ. »
« Կայհեբում
» նա ղերի է բնկնում
ազգայնամոլ
գիտուններինէ : Հեէթէնակի
սիբ՚սծ՜ տիպր
Ասլանր
րռնա կաէ է ու մողուԼչւզի
թշնամի , լի
ատե
էու
թեամր
ղէպի Հարեւան
աղղերր » ;
Բորեանր
կեղհում
է, կաբւում
է մամա..ակից
ու տարածոլթիւնից
:
80"՛^"՛^
թուականնեբի
ղա -
մանէ իրակա՛ն էէ ւթե ան Հա յս՛ս աա՛ն ում
մօտենում
է
այսօբոլայ
Բ՚Վչե՚-իկի
չ՚"՚Ի
"՚–
հ
.չԻ"՜՚"Լ՛ ^՚՜ "Ր՛՛՛Լ ՜~
Հետեւ գ.Ամե բիկա» րառր
ցնղե ցնում՛ է
Հտլատա–
բիմ սէոաէի՚Լա կան .երին , խորՀրղաՀայ
քննագատր
րէւն ւււմ է Րաֆֆին
ն՛ րա
հ՜անւրագո յհ
յանցանքի
մէշ :
« կա յծերի»
մէշ ղ աղաւիա րակա՛ն վնասակա՛ -
ր։. ւթիլնր՝
մ
էւս՝..
աւո րա սլէս ցա յտուն
է իր
գոլրս
բերահ
իբբ թէ գրական
տիսլեբի
կարոյի
եւ
Աաքոյի
մէշ։
Այ՛է ^"՚յ ե րիտւէէսաբղնւե բր
իրենւց
ուսումն սաացե՜է են Աւքերիկայում
շնորՀիւ
՚^բարե–
սբբոլթեա
՚Լ»
. .
.
ամերիկեան
ւլրամ ւսէոէրե րի
:
Ամե
րիկեան
գո րծա րանաա է բե բն
ու
Հոզատէրեբբ
՛լուրս
ենւ բեբւււած
իրրեւ
Հրարի
քեււինւեբ ու քա–
ղաքակրթի
շ. եր» Ասիա յի :
ինչո՛՛ւ Րաֆֆին
կարոյին
եւ Աաքոյին
բերել
է
աալիս աւքերիկեան
ղէղրոցնեբից
եւ ոչ թէ Ա ւ։ ս -
կոլայի
կամ Պ ետե բսսլւ։ ւրկի Համա լսա ր աննե րից ,
ուր ս :. էիո րա Աար
ւլ՜– ում էի՛ն ւ՝. ւէէէսնեէոլ Հա յերր :
՚ԼքՍլատակ ոլւենա լոէէ գծե
լ Հա յաէ։ տանի աւլա–
տաղրականւ
էւլայքարի
ուզի՚և՝ Րաֆֆին
ոչ մի խօսք
չի ասում մեծ Ո՛ուս մողովրղի
մաէւին, որն
օւլնու
թեան եկաւ Հայ ազւէին տաճկական
լուծր
թօթա–
վւելոլ Համար
ւքւլոլած կռուի
մէշ֊.»
Զարմացնւում
է Բորեա՛նին Աանոլկ Աբեղեա–.,–^
նին անուան
ղրակա՛ն
ճեմարանի
լռութիւնր։
՚էքՍէ
պաբտաւոր
էր մաէքանւակին մարքս - լե՜ինեանւ տե– .
սակէէոից
վերլուծման,
ե՚՚.թս.բկեէ «.կէսյծեբր»
եւ
Ց՚՚յՏ
՚""՝լ նբանց վաէսնղաւորոլթիւնր
:
, .՚^լ,
« Մի՚"յն
վե րշե րս Հա յաստանի
Հ ամ ա յնավսթ^
*ւ
կե՜Լտ. կոմիտէն
որոչում
լնգռւնեց
^ որ
«
կայ.–^,^
ծեր »ի Հրարաէոակոլթիւնր
ե՚էել է կէէսլիէո քաղաՀ^ւ
քականէ սխալ » :
Ո ՛բեմ՛ն
կ սւ
տ
։ւ ր I. լ.ե ց վել՚շին •.արարր զատո^–\՛՛–.
պարէո,., թիւնր
«
կայծեբի
»
ո՛լու ու Րաֆֆի
ւ , . ֊,
Գ՚.Հ է Հաւ էստարիմ սաալինական
մրցանակւա՚ճ,
լոր բա՛ աստեէէծ Բորեանր , ուրաիս, որ արգարա
-
ցնում է սաացս.ծ երեսուն
արծաթր
ներողոլ.–^,,
թիւն,
ներւ ղոլթիլ
՚Ա
յիսուն
Հալլար
րուբլին
:
ՀԱՅԿ
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
^ՅԱՌԱՋ»Ը
՚
ԿԱՐԳԱՑկԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑկԲ
Ես, մեռեէ մբ որ կր խօսի, ձեր գովքին
մէշ
է՚՚եցի
սակայն
մեղաղրանք
մբ,
գասալիք
կր կո–
չՀիք ղ^^" ք ցաւ կբ
յայտնէիք
մեկո ւսա ցո ւձ՛իս
Համար։
Աիսալ կ՝րմրռնէք
էլիս ,
« ամ՛էն»
րսեէով
ել Հրա պար ակա
յին
ղ ործունէ ութեան
մր
վրայ
Հ ոգոց կաբղա լով ու խա չակնքե լով^ չԲ" Ի
Հրամարիմ
էլբականոլթենէԼ։
ԸնէլՀակառակն
կր
ղէէ Հեմ աձ՝ էնւ ինչ՝
նուիրուելու
Հաձ՛ար զրա-կաւնոլ–
թեա՚ն , (իոկ
Հ ա յ -
^Ո
^ծին՝
միայն
նիւթական
։ս–
կնւկէւ.էութ եամր , . ա յնպէս
որ օմ անէլակե Է
Հ ա յ -
ք՝սյԺ/5(,
ինչսլէս
թելաւլրոլեցալ,
կր նչանակէ
թե–
թելցնեէ
րե ւ։ ս՝ որսլէ Ա՛էի աւե էի չատ
նո լի բուիմ
զբականութեան)
: Ես ծնահ եմ ղրաւլէտ , գրաղէտ
եձ՛ կո չք; ւմ ւէ էի , կր Հաւատամ
թէ Աստուած
ա չ–
խարՀ էէբկած է զի"
,
ոբպէսւլի
զրականէէլթիւն
բ -
նեմ : Գրականութեան
գիցուՀին
կրնայ
Հրամարիլ
ինձմէ , ես չեմ կրնար
Հրամ ա րի լ իէէմէ : Գրակա–
նութիւնր
ղել մրն է իմ մէշս,
երկրաչաբմի
՛ղէս
երբեմն
կր ցնցէ զի" է եւ ես կբ Հանգչիմ՛
երբ
պաՀ
մ ր կր գտւլբի եբկրաչարմր
: Ամ էն բա՛ն ւլոՀեբ եմ
ա յգ գելին
քմ աՀաճո յքներուն , եբշանիկ
եմ
եւ
կ՝աւղբիմ՝ ծառա յելով
միայն
գելին , զոր
Հա յոց
էլ բւս կանութիւն
կր կ" չէք Գ՛՛՛՜Ք • Ուրեմն
Հ բամա–
բ։. լ մ՛ի կամ
զ ա սա լք ք։ ւթե ան իս ՚. գիր չկ՛" յ ՚՛
Ըսս՚ծս
ա յն։ է թէ կ՝ ուղեմ էոնէտեսել ումե րս , կ՝ ուղեմ ինւք
՛ն ամ փոփո
լ իլ , որ էգէս էլի կարենամ
գլուիս
Հանել
կ։սբե ւոբէսւլո յն ա չխատ անքն երս ՚. Աչուն։ ր եկալ
,
ձմեռր
կր մօէոե՚նա՜յ,
կ՝աճապարեմ
: Տանիքս
կր
ծածկեմ , ինչպէս
կ՝բսէր ԱՀտրոնեան
; Շատ
գբմ–
րախտ ութ իւններ
թաւիե ցան գլվսուս
վբա
յ ,
ա յս
վերշին
տարիներուն։ : Այգ ամէնր կբ
Համարիմ.
իրրեւ աւլէէ արարո
ւթիւն
: Կր լսեմ զան էլա կին
ձա յ –
ն։ր՛
Նարգունի՛ , քաչուէ
ներս. Հեռացիր
Հրա
պա բակէն , բուն ղէէրծիգ նայէ ,քեզմէւվ
՚լբազէ
այլ
եւս, յաշոբգ
Հաբուածր
կրնայ
փճացնել
աչխա
տանքի ամ էն
յո յս
ւ
ԱՀա
մեկո ւսան ալուս
պատ
-
ճաււր : Անչ՛՛ ւչտ
ւլա ււե ութիւն
կա
յ ,
յուսախաբու
թիւնէ
կա
յ , յոգնութիւն
կա
յ
մեկուսանալու
ոբո–
չոլձվէս
մէշ։
Է՜Հ, քսանրՀինգ տարեկան
էի՝
երբ
րանսա մտայ , աչքերս
ղօրաւոր, ստամոքսս զօ
րաւոր
ե ւ
օրուան
մ
Հ՜^՝
ուս անո ւլո ւթիւն
է՝ընէի ,
Հանւրա քին ա չխատ
էսն։
քնե
բ
կր
կատարէ
ի
, օրա
էէլա–
Հի
/լ^զործերո.լս
կր
էէրազէի,
յո
՚էԼիէն
թնչ է
չէի
զիտեր,
քսա^յրՀինղ տարի ետքբ կարելի չէ
չա
րունակել
նւոյնէ կեանքր
նոյն
սպառումով։
Ուբեէքն , մնաս բաբով
ճառ եւ յօգոլած,
մնաս
բ
։։։բ
՚.վ
Հա։։բա
յին
։լործ եւ աչխատանք :
յ^զնաբան
կր
էքտնեմ
աՀա
, ա շխատե
լո
լ Համ
աբ
րա
յց ինւծի
Հ ս~մս։
ր
: Որ ՛՛լէ
"՛լի
երր
օր մր իյնամ ,
անց ւ։ բգր
միա յն Հաց ու պանիր չգտն։է թեւիս
տակ , ինչպէս
պատաՀեցաւ
Հալ մեծ ղրագէտի
մբ որ
քիչ
մը
շատ
զբաւլեցալ
Հ րապա րակաւլ
բ
ո լ թե
ամ
բ , այլ
եւ
մարւքնոյս
ծանրոլթենէն
աւելի
կշո-ող կապոց
մ
լն
ո
՛ւ ղտնեն մօտս
՛էի" վեբցնաէլնե
բր
:
Եւ իբրե՛– «Հուսկ
բ՛սնք»,
կ
՚՝րէւե
։ք՝
քեղի՛՛
Հա–
մ ար
մ
իա
յն ապբեցա
յ , Հա յրենի՜
Հող , ել փա՜ ռք
ա յն։ ա
շի։
ատան քին
որ կբ
կաէոէէէբոլի ,
ո րսլէսզի
հ լիս ու հսււլկիս
մ
ի շտ
թ արմ , մ
ի
շա նոր հաղիկ
-
նեբՈէի,
Հրաշտէիա
էւ. ծաւլիկն։երով , օ արգասաբեր ,
Հող Հայկական։
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
\
Fonds A.R.A.M
