Հոբ
1Լ(
Լ փորեն
ոեսլ բարձունքներուն
փրայ
,
~ յ –
ռեբու
սիրար կբ փորեն
, եղիպաացորեն
Հասցնե–
չու Համար % Երբ այգ տեղերր բաղգաաենք այո
աեղեբուն
Հեա , կր Հսւմ֊ողոլինք
թկ որքան
աններ–
ղաչնակ է մեր բնակչութեան՛
ցրւումր։
1Լգամի որ–
գթ՚եբր
չեն դիմացեր
երաչտին աղիաալփ
Հար -
ուահնեբուն , ել նախրնարեր
են գաղթել
թոսչան
ղեաիններէն
, է^ելոփ
ձ-ոփեղերքնեբ
եւ մաքաււե–
լոփ
կոՀակներու
գէմ : Պէաք է սսլասել որ լ
բէն
գորհ՜ա գրո
լին ռռոգմ ան
Համ ար
ԳէսշՐյակքւոէթեաԱ
Օբը
էքառւ
յ յ ն օ –
լ
մչակուահ
հրագիբնեբր,
ոբսլէսղի
Անատօլուի
ղիմաղիհր
Հիմնոփին
փոթուի :
Կէս
ճամրան
անձրեւր
սկս՛աւ,
եւմենք
սաիսլ–
^ւեցաւք
Ա ալաթիա
իրել։
Ատանք
րնդարձակ
սրճարան մր, օդըղոփ է,,\ դոներր փակ էին, ա–
սլակիներր
խոնաւ : ՚Հյերսր
սիկաււի
ղո ւլան ե ր
էն
աչք
աչքի
կարելի չէր տեսնել։
՛Լերմապէս աեղ մը
դաանք,
սեղս։ն մր ղրաւեցի1ք։
Գիտէ՞ք թէ ինչ
աեսանք։
Ա րճարանի
յաճախորդներուն
Հաբիւրինւ
90ր տգաք ու երիտասարդնեբ
են ,
18–
30
աարու։
Կ՚չիսաբկները,
ք/սսքէթ՜ երր աոանց
Հանելու,
փ ր–
չ։անոցևերր
իրենւյ
,ուսե րուՐւ փրա լ , շատեր
նարտ
կը իսաղան , մ իւնե
րնւ ալ կր դիտեՆ
ղիրենք։
ժ ՝ " ՚ մ ր
11
է , ա յսինքն ա շիսաւոա,՝՚քի
ժամր, եւ աքղ պա -
Հուն սրճարանը խաղ կր խաղան
, յ,ա յտՂի է որ
գորհ
չոլնին
յ
Սրճարանէն
ելանք եւ սնկիւնարերա՝՛՛ բ Հան -
ղեպեցս/նք
5 6
" ՚ ր է չ ե ր իտ-ասա րգն,ե բու : իրենւց–
մէ ետ մնաց՛ահ
ուրիշ երիտասարդ
մրն ալ կար ,
ոոուն։
պոււացին՛ •
Հաճի
, ինւհի նւայէ , եբէկ գի
չե րուան
սրճարսնր
կէ" ձդահ
թաւէլունիս
եկուր
փերք ացնենք » ;
Աաբղիկը ուչ մնացեր ենիսաղի Հաճռլքէն, եւ
. կ՝ուղեն ժամ առ՛աք իրենց պարտակսք1ոլթեան
գը–
բււիսր
երթալ
;
Իւրոփի
խորՀեցայ
.
Լալ ոբ ելեր
ենք սրճարանէն
, երկու պարապ
սեղան կար , մենք
գրաւահ
էինք ղսնոնք
, այս աղաքր պարապ
սեւլս^ե՝
պիտիւ չկրն՛ային
ղտնել ;
Ա ալաթիա
ա չխատանքի
կա րեւո բ
կեգրոն
մրն է եբկբին
մէք ,
զ ո րհա րս^՜նե
րր
շար Ունա կ կր
րանին,
ինչսլէ՞ս
կ՝ՐԱայ որ այս եյւ իտա
սա բւլնե ր ր
սնգորհ
կր մնան եւ իրենց
մամս^Լակր կր սպան
նեն
սրճա բանո՛– երո լ մէք։ Ո՞փ գիաէ .ասանկ
քանի
քւմն՚ի լեփ
լեցուն
ս րճա րաննե բ կան այստեգ :
Ե թէ այս սնա
շիս ատ
ե ր իաա
սա րդները
Հա -
րուստնեբ
են , երա՛հի
մ՛եղի։
Բայց եթէ չեն, նարտ
իսաղալոփ
կարելի չէ Հարստութիւն՝
դիղել :
Երբ կր մեկնէինք
ԱալաթիայէՆ,
անձրեւր
դադբահ
էր : Երկրաչափերր
ղոՀ էին, այլեւս կա
րելի էր տեսնել
ճամբուն
փրայ
շինո լթիււնն ե րր
,
յարակից ա շիսատանւքնե ր ր :
Ատանք
Սիւրկիւ
դէ՚-ղՐէ
նոյն
սլաՀուն մեբ ինք
նաշարմին ալ մեքենւան
իսանդա՚րուեցտւ
: Այ" կառ
քերր
առնուեր են Մ արշրլի
հրաղրէն
եւ արա -
մաղր ուեր սլետական
ճամ բաներու
փար չութե
ս^ն\,
չորս աարիէ ի վեր անփերք կր բանին,
րոլորին ա,
պայմանամամր
լրացեր է։ Եթէ Ամերիկայի
մէք
ՐԱային,
շատոնց
Հանւլստեան
կոչուահ
էին։
Այս
աեղ այգ բաիստին
չենւ արմանանար
եւ միչտ
կը
ճաչակեն
նորոգութեան
իսարաղա'1.ր :
Սիւրկիւ
գԼ՚՚-ղի^ մէք, ճամբուն
եղերքը
կը
գտնենք նոր սրճարան մր , ուր ոտքի
փբայ
սուրճ
մը կր խմենք,
միէնչ շինականներ
մեղ կր չրք ապա֊
աեն եւ Հարցումնե
ր կ՚ուղղեն
անգադար : Մեր մէք
Մեր
մեհ օբոլաէ՛։
յիշաաակելփ
աօնը
կաաա
—
րեցինք
Նոյեմբեր
4ին
, քաղաքիս
ամէնէն
գեղեցիկ
սրաՀներէն
ւհշ&էւտ
1\1սւււսթ31/
մէք։
ինչպէս
Գաշնակցակա՛ն
բոլո ր
ձեռնարկն
ե -
բուն
, իր
օրուաէԼ
առթիւ
ալբ
Վիէնի
ագգանոլէր
ու
ղիտակից
Հասարակութիւնր
աղգային
նախան–
ձախնդրութեամ
ր եկահ էր ոգքոլնելոլ
գա յն , յար
գելու
յիշատակր
իր. րւէլւէր
՝ւ.աՀաաա1լեե
բուն
:
Կր
ցաւինք
ըսելու
որ
րո
լո
բս
ղբաղեցնալ
այլա–
սերմա,՛..– վտանգին
ենթակայ
մեր
նոր
սերունդը,
իլ չպէս
մ իշտ
, այս ա
ռթիւ
ալ
, իր
րացակա
յոլ -
թեամր
կր
փայլէր
:
.Հանդէսը
տեւլփ
.ունեցաւ,
Գամակցութեան
ժո–
գոփրգական
Հմայքին
րովանւղակ
արտայայտու
-
իմեամ բ : Աիակ
քննագատելվն՝
ա
՛նճ
շգա սլաՀ ո ւթ ի
սնն
էր :
Հակառակ
երեք
տասնեակ
տարի
՛ներ
,
Եւբո
սլա
ապրե
ր։
վ
եւ
մ
շակո
յթով
, քա ղա քա կբ
թո
ւ–
իք եամ
բ • մեղմ
է
չատ
բարձր
ժողովո
լրգի
մ՛ ը
Հետ
շվ
՚մ
աձ՛
մէք ըէէո՛
լ՛–
վ
Հանգե
րձ՝
Հ^ենք
կարողացաք
լնղօր
իլ ակե
լ աձ
ոնւց գեգեց
իկ
ս
ո վո ր ո ւթ ի ւնն ե ր
ը
ել առա ւե
ութիւննե
բ
ը
ել
մասնալորարար
ճ չ գ ա -
պաՀութիլնր :
Բեմ՛ին
^ճակատը
ղետեղուահ
էր
Գաշն
՝.ակցու—
թեան
ղինաւԼ՚շաԼ
ը , աք՝ կոգմր
անոր
յեղավւսխական
\՚–շանաբա1ր,
ԱաՀ կամ Աղատութիւն
,
ձաիս
կողմր՝
երրորդութեան
նկարներր
, քիչ մ ր
աԼղին՛
,
՝ ֆ րան
սա ցի րւկե րվա
րական
կուսակցութեան
Հ
իմնաղիբ
(իան
ժօրէ
սի
նկարր։
իսկ
երկու
կո ղմ ե ր ր
ի՛րենց
երեք
իսորՀրգաւււբ
ւլոյԼերբ
բացււհ
կր
հահանէ—
ին
,
Հ ի ւբ
լ ն
կա
լ ու ասպն քական
Ֆրանսա յի
դրօշր
,
ու
Հայ
ժողովուրդին
գսյրաւոր
եբագԼ՚երուն
ան —
կաիս
ութ
եան
իսո
րՀ րգ՛"՜՛– Լ՛չր
եղող
տ ա ր ա գ ի ր
գրօշն
Հա յկական
:
Հան
/ղէսր
բացուեցաւ
ՀԱ շակ
բանո
լոր
՛դով
մասն
ակց
ութե
ամ բ Հ
<,Արաքս»
ե րղ չա խ
ո ւմ
րի ,
ղեկպ–
վարութեամբ
Հայր
Լեւոնեանի :
Օրուան՛
նսւիսադաՀ
լնկեր
Պ • Մ ա
Լ՚ոլկեան
իր
րացման
իսօսքին մէք,
Գա շնւա կցո
ւթեան
՛ա
՛նցեալ
ու
ներկա
յ
դո րհունէ
ութեան
մ
էք , Հսկա
յ
աարբե
րու
թիւն
մր
դնելով
, եղրակացուց
:
« Երէկ
*)՛ ա շն ա կց ա կանւր
մոռցահ
, տուն,
լն—
է
ցամ աքա յի՛ն
ճամ
բանւե
րու
վարչութեան
տնօ
րէ
նը
,
՛ո րու1Լ՚.
կը
Հ
ա
րցնեն
.
Պէյս, նար ճամ բա
յմր
պիտի
բացուի
եղեր
,
րսէք
ո
բ
գիտնանք
, մեր ՛լի՛ւ
ղին որ
կողմէն
պիաի ան՛ցնի , Հ իմ
ակոլլնէ
Ր
"էք
որ մեր արաերր, մեր
չէն
ե լիք
տուներր
րսա ա
յնմ
յարմար
ցնենք •
Այս
Հարցումներր
կուգան
Հ աստատել
մ տա
յ–
ն ութեան
մը
Հ իմնական
փոփո
իսո
ւթի ւնր
: կար ա–
տեն
մր
ուր
դիւղացիներ
չէին
ուղեր
որ
իրենց
Հո—
ւլեր
էնւ ,
արտերէն
ճամ բաւեր
անցնին : Հիմա
կ՝ըմ -
բոնեն
փւոխա՚լրոլթեան
եւ
Հաղորղա
կցո
ւթեա՛ն
ար
մ
՜էքր
ել
սիրայօմար
իրե՚՝.ց
տուներր
կր
ղոՀեն,
•ււրպէսղի
ճամբանեբ
աԼցնւին
իրենց
Հողերէւն :
ԽՄԲ
—
Ի՜նչ
յ ա ո 1 ա ջ գ ի մ ւ ւ ւ թ ի ս ն
. . .
վե(րջին
35
սւսւբու–ան մէջ :
տանիք
, ղէ՛նք ի ձեո
ին ^.ֆետայի» դաբձահ
կր •
կռէ. ւէբ թշնամ իք՛՛ երուն ղէմ :
Այսօբ Գաշնակցոէ թեան
կռուելու
մեթ՛.տնեբբ
րոլորովին
էիէւիսոլահ
ե,։. եւ
անոր
քաղաքակա––
ղ՛. լ՛հ ունէ է ութե էււ՛լ– առանցքր
կր կաէլմ՛են երկէէւ դրլ–
իսաւոբ ել Հիմնակռն
էսո աքաղրութ
իւնն ե ր , Ա՛ •
"(ա յքա
բիլ նար սեբո լն ղի՛ ա յլասերմ
ան ղէմ , երկ
րո Բ՛է աէր ղ աււնալ ու Հեէոապնւղ ել մեր աղւլա յին
՝
գաար
։3ետոյ
կոչ ուղւլեց
Հ էսնդի ս ա կէսն՚ե
ր ո ւն
, ՚ լ Օ –
ւ
Ր"՝՚ԼԷ՚1
Հան
՚էլ
իսէէէնւալ
՛ի
աշ՛.՛ակցութեան
ամէնւ մի
ձեէ՚սւրկին
, լպէսւլիւ աԿւ կաբուլաւ այ իրականա–՛
ցնել իր վբայ գրուահ
յոյսերր :
•Ընկեբէէք խօսքէն ետքր սկսալ
Հաէ՚՚էլէսին
ւլե -
՛չ՛՛՛ր ••՛ւեստական
րամի . ր։ Տայաաւլիրր
կարճ ու
կոկի՛կ ել էէքռտչաճ օրուայ
տօնին •:
« Նոր Աեբւլնդի
կուլմ՛է ղրաւէւբ
ու՚լերձ մր
կէսրւլէսց ԱանոլՀի
Ուղունեան : Աենեբղեց
Տիկին .
Ո՚՚էոիկեանր
, Օր՛ Շ– Տ՚ոկոբեա.ի
արտասանոլ -
թիւն՛ւ՛ ոլ վ՛ո
յւր իկն
Աէլ
պր
չբդե
ան։ ի
եւրոպական
քք/ էէէսա կաէ՝. պարերր
հա,ի,եր Լոլեցինէ
Հանղիսէէէկէսն–
՚՚-երէնէ : Օր Լ՛որ ՛լն։ եր Ո ւ՛ւ՛՛ւ նե ա՛.ի
.ու
կ ա ր ա պե ե անւ ի
գուէլե րէլր ել Ն՛՛ր Ա ե րնւլական
Բւլե լեանի
մենեյււԼբ
հաւիեբով
գ՚-աՀտտուեցտնէ
: Պ • Վ •
Նիկողոսեանի
Կ՛է վկա սեան
"1՚" րե
ր ր պաՀ
մ՛ր մեւլ
էի ւէխաղր
եցին
Հէէէյասաա
Լ՛ :
Ա
- բէսնէէէէիսօսր , մեր ե րիէոասարէլ
ուսանող
ր
Վ՚ոՀԷ
0 չական
, որղին
էո՚ւ ւլան դաւէ՛ ր գբաէլէա Տ •
0շակտնէի
, վերլուհեց
Գաշնէակցութիւնր
գի՛տական
րմբռեումոէԼ
եւ ՚լր՚ս՚լէաի
թռիչք՛՛՛է
ներկայ՚սցուց
էէէնէէւր վաթէէոլնէ մէկ տարիներու
Աքլ
՚լ
՚ եւ քաւլաքա.
կսէնէ բեէլմնէու ՚՛ր
էլո րհո
լ), էութիւնր
:
((.Գա
ն տ կց ո
ւ–
թիււնր ոչ մ ի՛ս յն դէնքի
Հեր։.սներ էոոլահ է իր
հ՛.–
ցէն
, այլ նւաեւ
՚քլ
՚չի
՚ ասպետներ
, Վ^աբումաննեբ ,
Աիամանթօ՜։. եր , Զ"^րապներ
, Լցաժակն.եր , Ակ -
նունւինւեր » :
Երկբոբէլ
բանախօսն՛ էր^ մեղի, հանօթ
Ա՚՚քրիր՛
եէսնէ սերունէլի։
ն ե րկա յա ցուց ի չ՚.՚ե րէնւ Աիսաք
Մի՚ր–
էլէ : Աեր սիրԼլիւ րնկերոք կէս մաւՐ տեւող
կրակոտ
ու իմէսսէոալից ճառր քանի մր յակիրճ նախաւլա -
սու թի՚է.նււ՚–երոլ մէք ամվ՚ոէիել
ղմուար է։
<< Բրիսասնէե ա յ ա շիսւէէրՀ ր տօնէ մ ր ուն՛ի
բո լո բ
ննքեցեալնեբունէ
Համ ար , ասկէ
երկու օբ աէւաք
միլիէնաւոր
ֆրանք՝ եր արմող
հաէլկեփունքերով
ղարգա րուե ց՚սնէ .էլ երեղմ անն
ո ց՛նե րր : Ա ենք ալ ու–
նւինք անՀամար
մեռելն՛եր
, որոնք ոչ լլերեղման
եւ
ոչ ալ գամբսէնէ ունէին : Օ՚ոււէր ՛ո՛ր/ եբր ունի Ն՛ ի–
բենէց անհան՛օթ
՚լինոլորի
ւլ երեղւՐանւլ՛ , ո րն է մեբ
ա՜ն հս. նօթ
նւաՀ սէտակին գամբա րանր :
Գաչնակցութեան
օբոլւէէն այս էոօն.ակա տարու
թիւն
բ մեր նաՀ ատա կնե բունէ , մեր ազղտյին գե -
ր ե ՛լմ էսն՜՚՚ե բ ո ւն քա րգան՛ քիէ ա քցն է : եւ անոնց ւլ էէւմ–
բարս,ննե րունւ ՛իր"՛
ք
՚Գք"Լ1"՚3"Ղ
անշէք
Հուբր
:
«
Գ ա շնւ սւ կ ց ո լթ ի ւնւ ր Հայ մողոէիուբ՚լի
Հարա -
ւլսէէո սէբիւնւէնւ հ\՝.՚ահ որզիհ է : Անէ որքան ատեն
Հե
ււու բլլա յ , Հա յրեն իքէն՝ եւ ապրի օտար
Հորիզոնի
տէէէկ , աչքերր
էք իչտ
յառ՚՚ւհ
պիտի
բյլա յ ւլէպի Ա—
րաբատ
, որուն
բարձունքէն
՚՚,ւչ կամ կանոլիւ
ոլի
էոի
հաէլի աղւստութեա
՜Լ
արշալո
յսր » ;
Հէէէւնղէսբ
էիե
լ
՛քացաւ « Ա չակ
րանէուո ր»ով
:
Նաիս աւլ
ս։ Հ ինէ վւակմ ան,՛ խօսքէն վերք Հանգի -
սականնե
րր մեկնէ եցան
իւրեն ց ա կանւքն՛եր ո ւն
մ
էք
ոլ նէենտլով
Գ՛ս
շն ակց ութե
ո֊ ն
ք՛ յսի իսօսքերոլ,ն՛ աբ–
ձաղ
սնղր ե ւ իրենց սրտին
իսորր՝ անոբ
աննկուՏ՛
կորովր ել
Հաւատքր։
ՆԵՐԱԷՍ
ՄԱՆՈՒԿԵԱՆ
«ՏԱՌԱԶ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
Դ Ա Ր Ձ Ը
Զ՛
կէս
մամ վերք վանաՀա
յբր
ղարձաւ
փանք :
Աբ
տաշէս իր երկոլ
րնկերները
ներկայացուց
ոլ դարպասի
սեմին վրայ կեցահ իսօսակցելու
՛Լը—
րա յ էին որ անղին
Բանւեա՚ններոլ
սե՛նեակին տււ -
քեւր երեւցաւ
տիկինր
յլա յեւսկին Հետ :
Ա իրաքեան
բարեւեց
Հեռուէն :
Ո՛^վ են . Հարցուց Աեբոբ :
՝Բանեան կարոյի՛
Հօրեղբայրն է , Հոս իր
րնանիքին
Հեա : Շատ Հաւէ՚ակրելի
մարգիկ
ենէ ,
անկեղհ. Հիւրասէր
, իրիկուններր
թէյի
Հոն եմ
՛սովորա րար, այս իրիկուն
միասինէ 1լ՝ե բթանէք
, շատ
գոՀ
կր մնան
:
Լաւ,
իրիկունր
մամե րղութե՜։.
էնւ
երթան ք .
Համ աձա յնւե ցաւ
Մին աս
Ի՛՛՛նչ
մտմ
ե րւլո ւթիւն
, Հուլ
ամ
էն
Օր
մամ
ե
բ–
գութիւն
չկայ :
ինչո՞ լ .
սլն. գեց
ե րկաբաՀա սակր . եկե–
գեցի կայ, աՀա Հայր սուրբր Հոս է , մենք ալ
ղր–
պիբներքէ : -—. Եւ ՚լԼ՚մեց
ուղւլակի
էիանաՀօր . Հէէէյր
Աուբբ էիառսէւոր եկեղեցի
էքր
րնենւք , քանի օր է
սիրտս կարօէոցեր է :
Ի՚^ն՚չ կարիք կայ ուրր՚սթ
ի՚բիկունւոէԼ
մ "սւց
Աբւոէսշէս
ւլմղոՀ :
(18)
՚—՜
ԱԼսորմակ՚լ. կԼ՚րակի։ աււէոուան
սլաՀԷ, որ -
ԴԻ^ ՎՑ^Յ վարդապետր :
Ու արագ մէկ երկու
քայլ առաք
վալլելով
վերցուց
՚լետնէն
ք՜-՚՚րի
կ՚ոոր մր ՛ու վարմ
թավավ
մ ր ՛ն՛ետեց
՚լիմ ացի
կա՛ն ան
չե ՛լէն ի
ահո
ւն եր
ո ւն
մ
էք,
ուր
Հալեր
է ին նէերս մ տեր :
-—• Բրչ շգ
ան իհահներ :
Շիտակ է Աինաէէ , այսօր եկեղեցիէ
լնելու
ինչ
կարիք կայ. միս - ւքինւակ , մէքտեղ ոչ մարդ
կտյ,
ոչ մուլոէիոլրգ , աւելցուց
իր կալմէն
ակ–
էնոցաւորր ու ՛նստաւ սեմին վրայ :
Եկեգեցական
կարգե
րն ու պաշտամունք -
ներր
մողովուբղին
ցոյց
լնել։^ւ
Համա՛՛՛ր են նչա—
նակուահ :
մողովուրգի՛ն
ցոյց
րնելու Համար չէ , տի՛
րացու քան , րա քց ի Հարկէ
մ՛՛։ ղո վ ոլրգին
Համ աբ
է , ալ
ին. չ մամե րւլոլ թիլն ՜, եթէ մէքտեղր
մողո–
փուրդ չկայ
վճռեց
Հայր Աուրբր
Հալերու
ա
ր–
չալէն ետ ղ առնւա՚լով :
կարհեմ
աղօթքն
ո լ
ժամ
ե րգո
ւթիւնր Աստ
ուահ փաո աբսէնէելու
Համ ար է ,
Հա
յբ Ա ուրր , բ–
Աաւ
երկա
րաՀ աս ակր
՛լէ չ քօւլա րկո
ւահ
կչտամ -
բանքոփ մր :
Ա
, "ւ՛գի
1
Աստուահ
յ՛ու փառա րաէ՝.–ութե ա՞նգ
է կարօտ։ Եւ ՚իերքաէէքէս
մինչեւ
Հիմա
աբգէն
ձ անձ բէէէցահ
կ՝րլլա յ ամ
էն օր մ իեւնո յն բանր
լոե–
լէն . կս՚աակեց
հել՚ուկր
ճերմ կահ
պեխերուն
ու մօրուքին
մէք
Է
՛Լ–
:
Մի՛նաս բոլո րոփին
կնճ ոե ց ճակաւոն ու գէմ—
ՔՐ :
Բ~
Ուրեմն
ինչպէ՛" ս արտա յա յտենք մեր Հա -
ւա,տքբ , մեր կրօնական
սուրբ զգաց ումներր
, չէ՛*
որ
մ ամ
ե րւլո ւթի՛ ւնէ ր մեր նե րքին
յո լզումնե
բո
ւն
իէ ո ս ո էիա՜։. "լիւնն է աիրոք
Լսո րանին
առքեւ
:
Տիրացու
, Հաւատքը
ուրիչ բան է, եկեղե
ցին ու մամեբգոլթիւնը
"ւրիչ բան ;
Ներքին
Հ
ինւչււլէս ոբ կ՚ըսես
երկար
րա րակ արաա յտ
յտ՛.
ւթ ի ւնն ե ր ո ւ ււլէտք
չոլյնԼւ , իսկ
եկեղեցական
ա րա բուլո լթ
իւն՚Սե
ր ր
Հնա րուահ են
մողով
ուր՚լ
ին սրէէւինէ Համ ար ,
<^ի սփուիան։ւէ եւ ի
միսիթարոէ
թի՛լն Հէէէւատացելոց » ;
Ու
ւԼ1՛ րարկոլի
՚,– թեւր ետ նետելով
իբ ամ
ուր
քալուս.հք"վր
մտաւ վանքին բակը :
Այո ՛՛լէ" է "ՐՐ" լ" բի
սի՛րտը
պաղեցուցեր
ե ։ւ •
էլանէչե ց Ա
ինւււէ1է՝
վւսբղասլետի
Հեռանէալուն
պէս՝ իր էիր ղովո
լ
ահ
Հո ւլի ինէ
բ" փանդ ւսկ
մ ա ւլձ ովր
:
Ոչ
, մԼնւք ;. որե
րւէ պարտալո
բ ենք նյոբէնւ
Հոգի
•ու
ոէք ե լ ո քա ւթի
ւնէ մ ացն՛ե լու
այ՛լ սուրբ
կաբէլերոլն
ու ա էլօթքն երոլն մէք ել բհաիէնււլի ր
ճչւլւէւ թեամ
բ
ամէն
ինւչ կատարելու :
Աերէէբ ձեռքոէի ու զէմ քով աատամ սոտ
համ ա–
հոձութիւն՝ մր րբաւ
1ւ կցեց
իսո րՀ րէլա ւո ր ցտհ
ձ։ւ–յ–
՚–"Վ
՚^Ր
՚–
Ս^Դբո՚նքո՚ի
քեղԼւ համաձայնէ եմ ,
սակայն
ժամասացութիւն
մ ր աւելի կամ պակաս
, ատկէ
ին չ
վ<՚ աս : Եկեղեց
ինէ ու գաւ
անւ անքր
ինհի
Համար
ա մէ՜յ էնէ աոաք վաՀան մլն է էքեր աղդային
ւլոյու–
թեան :
ՈԼ՚րելփո
, քանի ստակ
էսրժես
դուն ու քու
վաՀանգ
, երբ մողոէէուրգր
ՀեէողՀետէ սաոն "ւ
անտարբեր
կը դաոնէսւյ դէպի
Հալ
եւո բականութիւ–
նլն ու կրօնը :
Լ–
ՇԱՆԹ
(Շաբ.)
Fonds A.R.A.M
