Ե– ՀԱՑԱՍՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Փսւէլքէւ գագաթ
՚ԾաղկաքէռղԽ
ԱՆՑԵԱԼ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ
ՕՐԵՐԷՆ
ՀԱՅԿԱԿԱՆ
ԱԿԱԳԵՄԻԱ8ԻՆ
ի մ հսւյրհնի ոստան|սւմ, ԵրեւանււՆմ վալւդւասււտ,
Մհ բ
ձ Ռ բ ե բ ւ ւ ւ մ
լ«ւոյ^օւխոբյ մ ե բ
ս ա բ ե բ ո Ն մ
ալեզալւդ
իր դաբաՆոբ եբսւզի մսււբմԱա.ւ.ոբռւմէ1 է աօէւսւ֊մ
Մեր ժռդււվոՆբդը ազաա :
Լսյսն է եղել պապեբիս ահբջանքը յա ւիա ե ան •
ճշմսւբաւււ-թիւ^ն է բ փնա ռւոմ Լ;իբա1լսւց|ւԱււա.նիւ ան
է ւ ։ յ ս էլւ տենչոնմ իբ խցից իմաստոսսը Նաբեկաց՝
ՈվկիւաԱյՈսից խոբ
ու լ ա յ ն ։
Յանռւն լ ո յ ս ի մաքաոեց մեր դպրութեաէՅ. արաբի չ,
Մե|ր վշտ(ավ|–սո կբա կր՛ եկած անհուն դ ա բ ե բից ,
Մեր կարկաչ.;–,ւն բ արբ ա ռի աղաաարարն առաջին՛
յ
Մեր Մաշտոց՛ն լուսաջինջ :
(1ւ միշա լայսն ենք ոիբել մ ե ն ք , դարձել լ ո յ ս ի
մարտիրոս,
ի ա յ ց Տա՚՚յվհաա է եղել մես ժււղովււրդր հերոս,
դէպ
գալիքն ե՛նք ք ա յլ ե լ , որպէս խաւարն ակօ––
՜ւազ
Լ րյ ս ի հեղե դ յո ր դ ահո ս :
Օւ արդ,
հսւ|նհարը հայկ ե ան՝ հացւա1րեբանց,
յորդ1արուխ
Իր ափերը պատոելով որպէս մի գետ
բււսգմաճիւղ,
Ողողում է դաշտերը, հոգիները աէՏջրւլի ,
փաղ,աք , աւան , շէն ու գ ի ւ ղ :
1
մ՚ ռղռ վ ւ ե լ են ի մ երկրի լուսատոմնեբր բազում.
Գ եղ գ եղո ւմ է ամենուր հայ քնարր, հ|.սյ լ ե զո ւ ն ,
Ու օրպ է ս ՚Տ1որ Զ՚ռւարթյէաց՝ բ^սրձրաւնյում է ն|ւււրա^
կերա
Աեադեմիան հաւկազւուն :
^
՚
՚
ՆԱՐՄԵ՚ե
.
Լ՛՛Ր
^ Լ՛ն
՛ք՜ււ
ւէուէււ
լ
րգնե լւէն ամ է՝.՛ էն
աւե
լի
Հա
յլչ
սլաԼտԼց
Ալւեւլլ , Լոսսի՚նլւ եւ Աստղերը
, աււոր
Հա
մար •անոր ա չքե րր մ իչա ե ր 1լԼ։ն քի աո իքը
ոլր ոլա ե–
ցին,
ի Լսֆւ գԼ՚Ր է"յ՛՛է
1
ղեղեցկութեան
եւ արուես
տի
է
Զկայ
ժողուԼոլրղ. մր որ տսլալորուի
երէլնքի
լուսատուներէն
այնքան՝
որքան
Հայութիւնր
է
Ա–
րեւր մտաւ մեր ՀողԼւէն նեւրս
Լւրրեւ
լ"յոի
թորՀր–
ղանիչ
, իրրեւ քաղաքակրթական
ղրղիռ
եւ
յա–
ռաքղիմութեան
աղղակ։
Արեւր ղեռ մինչել
այսօր
ալ
կր սլաՀ է իր տսլալո
քէուԼԺ
իւնր մեր մէք, խառ
նուեր է մեր ղղացումներուձւ
Հետ, մտեր է
մեր
րառերռլ
եւ աօո ք
թ՜Լ
երու մէք ,
« նստեբ
եմ
Ո-Լ
կ՚արեւ^ոբիմ» , «Ա՛յ , աղա՛յ , ւաբեսռւդ ղուրպան» ,
«Արեւդ սիր եմ, մօ տ ե ցի ՛ ր » ։
Լուսինն
ու տստղերր
մեղի Համար
մնացին
գԼ՚՚թ է է լուսաաուներ
, փաթ–
թ ուահ՜ կախարղական
ղ իտ ո ւթիւննե
րո ւ
թանձրքօ–
ղո՚Լ , գա րձ՛ան կնոքակա՚և
անոլն՛ ,
չնորՀալի
եւ
քաղցր աՀն չի ւն , Լւրենց ղիլթանքի
աղղե
ցութեան
տակ
սլաՀ եցԼւն Հայ մ իտքր , կաո ավա
րեց ին
ան -»
Հաաներոլ
ճակատաղի րր , մերթ ե րքա^Լ կացնե լով
,
մերթ
ալ ղմ րախտա
ցնե լէւ վ ղանոնք
:
Այս մտայնութեան
Հարաղատ
հնոլնգն
է ^Լու
սաւոր չի կանթեղ^ր
;
Արագահը՝
գեղեցիկ
է
Եւ Արագահր՝
Հաւատքի
ու լո յսի լեռ ; Աչաա–
նակր մեր ս/հմաՀութեան
• • • :
ԱՕԱ
- ՎԱՆԻ
Ոչէք՚չ
կարելի
է շաՀիլ
, սակա յն այս
Լտես
^ Յառաք
»
չորս
Նոյեմբեր
ք
սաՀմաններր
ք՛– քե՜լով
տարբեր ութիւններր
Հւա րթե
լով
:
Մարսէլ
Ար լա–\ի դԱսաւոբ
արմաԼիքր
կր
կայանայ
իր ցոյց տալուն
մէք թէ ինշսլէս արձակր
արուեստ
մ ր կր գառնա
յ , \ \ ()\)ին ապրող
Ա .որիս տր
Ա
իւ–
լի է է I՛
(
ե րից ա պե տ Փարիզի
եւ ք՛" ր ո ղի չ)
մ ինչեւ
Աէն Աիմոն։
Կա՚^յ ալ՚գեօք արձակ
մր որ մեւլէ։ ա–
ւելի Հաճոյք պատճառէ
քան Աէն
Աիմ՚ոԼինր։
թա–
"Իթէնր,
այո,
Ֆրանսայի
մէք չեմ
Հանգիպիր
:
Նախ
ս. րտա
յա յտու թեան
պարղ
միքոց , եւ
աւելի
մողովրղա կանւ , ռոմ ան արձակր
, մ տնելու
Համ
ար
ա յղ կալուահին
մ էք , պէտք է պա յքարի
մ չակ ո յ–
թի ճշմարիտ
լեզուիձ՝
լատիներէնւի
ղէմ : Ան
կր
ճակււտի
ալնւլՀետեւ
րնղգէմ
ոտանաւորի
,
որ
Հ/անսօն տր
(հէսթր տալէ ետք,
գեռ
կր գաՀա–
կալէ վէպեբ–։ււն
եւ նոյնիսկ
պատմոլահքնեբուն
մ էք : Պէտք է սպասել
ԺԳ • գարու
վե րքա ւո րռ լ–^
իժեան , այսինքն
ԺԳ • ղարուն,
ժուանվիլթ
, Ֆրու՛
սարի , ժան
Ժերսոնի
, Ալլէնւ Շարթիէի
Լքրսնի
-
կագիրներ
եւ ատենաբան՛ներ)
, ո րպէսզի
արձակր
տիրանայ
իբ աւկախոլթեան
:
Երկու յատկութիւներ
ունի , ղոբս
ոտանա -
ւորներր
չեն կրնար ունենա
լ մ իեւնո
յն
ասաէճա–
նւոՎ^ •
ճկունութիւն
եւ բնականութիւն
: Ոտանա
ւորէն
աւելի լալ, արձակր յարմար
է
նկարաղրու–
թեան պատմ ոլահքի
,
տ րամ՝ աբանո ւթե ան
եւ
պատճառա բան ութե ան : Ոտանաւո
րէն
աւելի
մ ր–
տերմօրէն,
մտահմանւ
ել զղացման՝ Հետ
կր միա–
նա^ : Ն՚ոիս իսիստ եւ կոպիտ
, իսառնակ
ել
հան^
բարեււն
, բա
յց
Հիւթեղ
ել Հարուստ
, ան կր ղաբ–
գանա
յ , նուաղ
ի՛րր կատարելութեան
ղի՛մ ող գոր–
հիք բայց
աւելիւ իբր բարե շր քո լո ղ
յօ րին ո ւահք
:
Հաղիւ
թէ Լիապրլէի,
Աոնթենւեիի
, Պտրլաքի
, Տե–
քարթի
, Փասքալի
, Լհիցի էլամ
Պ՚ոսոլէի
պէո
մեհ
ստեղհ՜աղո
րհո ւլնւեր արձակր Հաստատեցին
,
զայն
՚ճկե լռվ
Համ աձա
յն իրենւց առա քաւլր ո ւթեան
եւ
խառնուահքին
, աՀա
ան կր խուավ՚ի
անոնցմ է ,
այլուր
աալոլ Համար տարբեր
ըՍձիւղներ
եւ տար
բեր
հաղիկներ : Լեղուին
բարեչրքման
վրայ
իսկ ,
գիտել
կուաայ
Ա արսէլ
Արլան
, ան կր փո իւակեր–
սլո լի աւելի
՚ք^ոռնէ յի ապր ահ շրքանին՝
ք՜-՚՚ն
՚Բռռ–
ն է քէն մ ինչեւ
մեր օրերր , կր Հա՛ստատուի
, ա յլա
ղանւ։ ւե լո փ ու իրեն կցե լոփ նա ր թագաւո
բութիւե–
ն՛եր : Եթէ
Աեհ
Գարաշլւ քան՛ի փե րքաւս րո լթեան
,
գեռ ատակ
չէ ան ամէն՛ ի՛նչ արտայայաելու
Լիրմէ
կր
խւ. ւսափւինէ մ ա սն\ա լո րա բա ր ղ իշե րուան
մաբ
-
ղերր , լռոլթիւնր
եւ կէս գո յներր՛) , ան կր ղառ
նա յ ի՛ր յստա կութեամ բ , ճշղրտո լթեամր
, փա
յել–
չութեամր
, կատարեալ
գորհիքր
կատակերգու
թեան։ , նաիսափորձին
, պարսալտդրին
, ղրականու
թեան
եւ մամանւակագրոլթեան
,նախ քան
ժէ • ,
յետոյ
ԺԸ • գարուն
, սլատմուահքի՛ն
եւ
փէպին
գորհիքր
ղ՚առնալր
: Ա արսէլ
Արլանի
ղորհր
ւան -
փոիսարինելի
է. Հակառակ
գրքոյկն՛երուն
եւ մո ^
ղովրգական
հաղկա քա ղե ր ո ւն , ան կր սաՀմ անա
-
լորէ,
կր նկարաղրէ
եւ նոյն ւատեն
ցոյց
կուտայ
ինչ որ կենսունակութենէ
կտրուահ
է ,
ինչպէս
ղա յն կր կո չենք ՀՀաաանում»
ր՚ւական
պատմ
ու
թեան
մէք :
X
Փոլ
էլուառի
հաղկաքաղր
շաՀեկան
է տար
րեր պատճա ռնե րով : Ար լան ի չափ
առա րկա
յական
րււ՛" I՛՜՛ վ
Հ անգե րձ , ոեւէ մեհ բանասաեղհ
ղուրս
ձղուահ
չէ անկէ Լէլուաէւ. մեղի առա
քո լրԼ՚է կ՝ ի–
մացնէ թէ Լա Ֆո՜^թէնբ
միայն
տեղ պիւտի
չգրաւէ
ա յնտեղ
, քիչ կամ
շատ
՛Լինելի պատճաււներով)
,
տն յօրինուահ
է այսօրուան
մարղուն պաՀա՝.<^ե–
բուն
եւ տենչերուն
ղո~էացում տալու
աւելի
ցայ
տուն մտա՝,՛. ՚լոլթե ամ բ : Զա յն կա ր՛էա լոփ , կարե
լի՛ է կարծել
թէ էլուառ
իր հազ1լաստանին
մէք
տառապա՚քի
, թշուառութեան
, րմրոստութեան
,
"Լ՚Ր՚^՚յ
քերթուահներ
մի՛այն
ւլրահ է, եթէ
մոռ–
՜Լ
\անք որ բանաս տե՚լհո լ թ իւն ր գարերու
խորերէն
ուրիշ բան՛ չէ , այլ կան՛չն ու երգր,
լայնարձակ
չչո՚-՚՚՚քր,
որոփ մարգր
Հեռոլ խտրելէ
իր
ցաւր,
՛չայն կր Հրապարակէ
ու կ՝իչխէ անոր
փյւայ։
Լ^գ–
՛լէմ բոնակա լութեան
, ան կ^երգէ ազատութիւնր
,
րնգգէմ
սլատերաղմ
ի
Լս՚ս ղա ղո ւթ ի ւն ր ,
լնգգէմ
մ աՀո ւանւ՝ ոէ րբ : Ու եթէ ա յ՛լ երգր բխի սփոփ–
ուահ
մ արգէ մր, յաճախ
աշվսարՀի
գորհերէն
քաշուահ
, ան ոչ նուաղ կբ գառնայ
մոգո՚Լրգա–.
կան
,
երղն
յաւե բմ ո լթ ե ան : Արձակէն
աւելի
լաւագոյն
կերպով. Հոս կր տեսնուի
նոյն
մեկն՛ա–
կէտր, ուրկէ
Հարց է մաղլցիլ
բարձբագոյն
գա~
՚լաթր
, երթալ –ամենաՀ ե ռուն
, ա յսինքն
գ՚գչէլ
ա–
մենախորոլլկին
: Ոչ վարմութեան
, ոչ
գիտու
թեան
, կամ,
ամէն
ինչ րսելոլ
Համար
,
այգ
մ շտական
ւԼտիտ նեցուկին՝
ոճին
գոբհն
է ատի
կա
, ո բովՀ ե տեւ
եթէ
մ աբգն արձակուէ թակե լու ,
Հրմչտկելու,
հակելու
Հաւատացնելու
եւ
Համո
ղե լու
մ եքեն այ մ ր կր կա՛ւո լցան է , բանա ս տե ւլհո լ–
թիւն րսե լո՚Լ ան կր Հասկնա
յ ։զա րղօրէն
ցո յց աա՛լ
եւ՜ ճանչցնել
ինքզինքր : ԼԻիւթրպօ
, Վիլօն ,
Հ
^աբլ
տ՝Օրլէտն
յաքողահ
են զե՜ղօնի մր մէք։
կրկներգ
մր, պարղ ոտանաւոր
մր, ինչպէս
ԼԻասին ամ բոգ
քական
ողբե բղո ւթեան
մր մէք :
Փոլ
էլուառ
Հեղինակն
է արղէն
հաղկաքագի
՛քբ , ՛որուն։ իսոբա՚լիրբ
չատ
թափանցիկ
է ՚
՝^եր–
թ-ուածնեւրու լաւագոյւն ր՚նտրութ֊իւն մր եւ այն
որ
կ ՚ ըն ե ն ք ւքեզի համար. :
Այսինքն
Հոն չկայ բանա–
տե ղհո ւթէււն։ մր , ոբ եր ա՛ղել տալու
պատեՀոլ–
թիւնր
չլնհայէր։
Հոն են մեհերն
ու փոքբերր
,
" րոնք մէկ կամ
երկու
բանաստե՚լհո
լթ իւններ ով
արմսնի
ենէ մնալու
, անա՚եոլններ
, որոնց
ձայնր
մ.ամանրա
կէէէ լ
ո ր ա սլէ
՛է
էէքոգո ւահ
էր , եւ
մողովուբ
ղր որ կ՝արտա յէս յտուի
եբւլերով
եւ
առակներով։
ԵԼ
Հ աւանւէսբա ր մ իակբ
պիէոի
չրլլամ
,
շնաբՀիւ
էլոլտոիէ
երեւան
Հանե լո ւ Յէիէիփ տբ
Թոնր ,
ժա^է՛
Լիոպերթէնէ,
ժ ՚ ո ն
տր Տեէէ՚իվէնէ տիւ Փոն
Աէեցր »
Բրիսթոֆ
էոբ Պորտօն
եւ
Տի՛ւ
Պուա Հիւսրէ
Պիտի
ց՛աւէ ի ղանոնւք չճանչն՚ալոէէ : Ու Թէեւ
մ էկն
՛ու
մ իւս բ "քնղ են
Հ ա կ առա
կ ին վրա
յ , բոլորն
ալ
տեղ
ւլ րաւահ
ենւ նո քն երկրին մէք, որ բան աստեղհէէւ–
թիւննւ է :
է
^Անէոնէք կբ պաչտպանեն
, կբ գրէ
է ՚–
լ
ոլաո
, տիե ՛լե րական
լեղոլ
մ ր , ան մեզ ու թէ՛նր
,
անչափելի
րանական
ու թիւն
մ ր , որ
մ երն
է» :
Թարգմ. Ա.
Պ–
ՄՈՐԻԱ ՆԱՏՕ
<^ՅԱՌԱՋ»Ը
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
^8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(16)
Դ Ա Ր ՁԸ
6.
Ագէկ
է
Հիմա որ
էիո
իսաղէէէրձսէ բա ր
իրարու
՚^այՀո
յեց ինք
ու
կչտացանւք՝
եկէք Հաչտոլինք
նո
րէն ու ճամրան
իս շարունակենք
, ա յո՛^ ;
Նայեցան
իրարու
, մպտեցտն
ու
շարմ՝ուեցան
առաք
յ
Մօտեցեր
էին աբղէն
ձորի բերնին,
ուր արա—
Հետր յանկարհ
սկսաւ
աւելի սեէէլանէսլ,
մայռերր
խ տաց ան , ղիղուահ
ի՛րարու էէրա յ՝ տեսակ
մր էսն -
տա՚չ ու ան կանւոն սանգոււլ
կաղմե լուէ :
Ա անւղոլղ
մր,
որուն աստիճաններր
ՀետղՀետէ
կր
էսո շոր—
նային՝
վերելքր
ղմոլաբացնելով
:
Ագք^կան
շրք ազգե ստր
՛աւե՜լի եւս կր խանւլա
-
րէր աստիճանէէ աստիճան։
ոտք
վւՀէսելր :
՛սալ
տոա
ն :
Զեւէքերնի՚լ
տէէւէք
ինհի •
ր
Ցատկեց
սանգուիսի
՛Լերի՛
՚ոէոքբ
, րււնեց ամ
ոլր
ա.ևոբ մե1լնահ ձեռքէն
եւ քաչեց իր կեցահ
մայոին
վրայ, էյատկեց
ինքր
յաքոբղի)։
վյւայ եւ
ղտրձէսլ
իսկո
յն րնկերոլՀիին
Օէլնե
լոլ :
Ա , Լնչ Հ՚անւլիստ
է
էս
յսէէլէս •
րացակււէն–
չեց
ազքի՛կր՝ ոտքր մայռի
եզերքինւ յենահ՝
կէո
մր
օղին մէք , կէս մր աղու
թելէն կախո ւահ
:
ԵԼ ինէչէէլէս ալ ումով
էք :
Երիտասարւլբ
րուոն
Հաճոյք
մր զգաց յան —
կարհ
ա
յզ
ղ ովեստէն
, սիրտր
սկսալ
բաբախել
ու
\ալ ՛աւելի պինգ բռնէեց աղքկան մերկ ղաստակէն
:
Ն՛՛ր զգաց՛ում
մ ր կարհես
անզուսպ
Հպար
տութիւն
մր սկսեր էր
շլւ քան աււնել իր քի էլե րուն
մէքէն
:
Հպարտութիւն
մր իր առնական
ումին. Հպար
տութիւն
մր իր այ՛լ ումերէն՛ աղքիկ մր կախու՛ահ
րլլալուն
:
Զ՛
Գլխէսլոր
ճամբուն
մօտիկ
խոշոր
էէալոբենիի
մր սաոէնրին
տակ
թաւ իսէւտերոլն մ՛էք,
կոնակի
էէրա յ փռուեր
է ր ։էա րգա
սլե աց ո ւն : Եր կ՛՛ւ
թեւերր
ղլիսուն աակր, բարակ
ու երկար
ցօզուն
մր ակ -
ռաներոէՏՆ մէք ու աչքերր
յա՚ռ՝ահ գիմացր
:
Գիմացի
ձորի շեզ ելքէն,
ուր խիտ,
չեչոտ
ու
՚իոքր
մա յէւերու ամբողք
Հօտ մր
արեւի
րարկ
ճաէւագայթներուն
տակ
, տօթակէզ
ոչխարներու
նման,
էլլոլխնին
իրարու
շուքին
մէք
թաքցուցահ
կարհես
Հիմա վար պիտի վազէին
, վար
ղէպի ղե–
տակր
իրե՜՚֊ց տապն ու հարալր
մարելու
յ
Բ.այց բո լո ր ո ՛էին ուրիչ
էէլաակե
րնե ր էին երի
աասարգի
յա,ռահ
աչքերուն
ղէմ , ան իւր մեղկ
ու
^"յԼ
ԳէՐՔԻ՝^
՚^^."
անշարմ՝
ոչ թէ կր գիտէր,
այլ
կբ մէոահէր : Երկար :
Մ ինչեւ ոբ գտնգտզ չար
մում ով
մ ր Հանեց գրսլանէէն մամ ացո յցր •ու նա յե–
ցաւ
:
Շ"ւտով
կէէէ
օր : կամ՛աց կամաց
երթալու
էր
վ անք , պատառ
մ ր րան ուտե լոլ եւ անկէ
Օրիորգ
Ա ելինեանին
: Այս օրուան
պտո
յտին տեղր
աբղէն
շատուց
րնտրահ
էբ տղան։
ԼՀնտբահ
էր ձորի ա—
մէնէն
մայռոտ
եւ ամէնէն
սեպ
շաւիղներէն
մէկր,
որ վեբր ա րտե րր կր Հ՛անէր , պէտք էր ՛որ
վերելքր
գմուար . բլլաբ
, ատիկա
ա\ Հրամե շտ էր :
Ու ե րիտասարգր
մպտեցաւ
ին քե ա բա լա կէւն
ու ներքին
յուղուահ
անՀամ բե բո ւթ եանր ալ
չգի–
մ տնա
լով
կռնակին
վյ՚ա յէն մէկ շա բմ^ո ւմ՛ո վ գար
ձալ
գէմքին
վրայ
եւ յենուեցաւ
աք արմուկին
:
Նո յն վա՛յրկեանին
էր որ Հեռուէն
ճամբու^
վրա
յ սմրակներոլ
տր՛ոփ
մ ր լսուեցաւ
, տղան մր–~
տացիբ
այն կողմր
նայեցաւ
մեքենաբար
,
բայց
էնկ.
ւկո
լ Լ •
կնճէ
ճակ ակատ։
ղէ՚ք քԼ՛՛՛"՛ ՛լհուեցաւ
մ աղձոտ գմգո Հութ իւն մր , ա–
նէւ խո րմ անակնկալի
մր համ ահ ռո լթիլնր
յ
իսկո
յն ճ ան չց ահ է ր իր երկու
րնկերներ ր
է
կամ աց մր ելաւ ոտքի ու հառերուն
ետեւէն
ղուրս եկաւ ճամբուն
վրայ
է
Արտաշէս՛
պոռացին
երկոլքր
միաբե–
րան , ձիերր
խթեցին
ու ճիշղ անոր առքեւր թամ
բերէն
թռան
փար :
֊ ֊ Հր 1 ի՛ւնչպէս ես,
ի՛՛՛նչ րրիր
նայինք։
Ալեքսան ղբապոլ
մերիններէն
մարգ
տե
—
էէա՞ր
: Բագրատ ր ,
ինչո
՞ւ
միասին
չառիր
, չէ՞ որ
անի գսլ
կ՜՛ուզէր
:
՚• . Վ^աիսնէսմ մեզի
շատ
սպասեցիր ;
ՎանաՀայրր
ինչ բանի է. Հո՞ս է : Զխօսի" ս :
Վրա
յ թաւիէեղ ին Մ ինասն–
ու
Աերոբ խառն
ու
ա–
բագ՝
երկու
կողմէն
տզոլ
ձեռքերր
պինգ
թափ
տալով
;
ՎանաՀ ա՞ յրր,
տ յո , Հոս է ,
այս ինքն . . . •
չգիտեմ
, այս
ա ռ տ ո լ
քիչ մր
Ուչ
եմ ելեր
քունէս
ոլ ղեռ երեսր տեսահ
չեմ •
կմկմ՛աց վեբքապէս
է
Ախ
, գոլ
հո յչ . բացականչեց
Ա ինաս իբ
Հ ա ստ
ձա յնո ւէր :
Լ՛ ՇԱՆԹ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
