պաաուիրաղոլթետն֊.
Ատեն
մքլ եղած է նաեւ նա -
խագաՀ
Պելմիոյ
Հայ ղաղութին
: Պեաավա
՚Ս
չըբ -
իյնակներու.
մօա իը վայելած
անՀաաական
աղգե–
ցութիւ-նը օգաագործած է ի նպասա
հալածական
կամ վաարանգի
հայ
ե
ը
իաասա ըղներու
: Մ
եհ^
սլա–
աեըաղմի
զինագագաըին
առանձինն
կը ձեո^արկէ
ու կը յալողցնէ
խո չոր Հանղանակութիւն
մը ի
նը–
պասա գաղթականներուն։
Աւելվ. վերք
ողբացեալ
կնոչը Հեա
կը ձեռնարկէ
հայ արուեսաի
քաք ողու
թեան : Թիլ չունին
չոլքի
մէշ մնացած
իր
բ0
՚րե
~
ղործոլթիւնները
;
Մարսէ յլվ, ղմայլելի
եկեղեցին
ղոր վեՀա՝.ձնօ–
րէն նուիրեց
Հայ ղաղութին,
կը ղասէ
ղվ՚նք
աղգ.
բարերարներու
չարքին
մէշ : Ամանք
ողբացեալ
Պալաքեան
Գրիղոբիս
եսլիսկ
.ի
թ ե լագր ք, ւթեան
կը վերաղրեն
այս բարերարութիւնր
:
իրականին
մէշ, նախ քան անոր Հես, ծանօթանալր,
քՏօրսո՚ան–
ճեան որոչած էբ աբգէն
իր վաղամեռ
կնոշ
սէնու–
նլլ յաւերժացնող
յիչաաակ
մը թողուլ
աղղին, ա–
ոանց ճչգած
ըԱալոլ
իր բա բե գո րծո ւթե ան աեսա–
կը։ Պալաքեան
եսլիսկ.ի գերր եղաւ Համողել
Իյո–
րասանճեանր,
որ իր նախրնաբութիլնր
աայ Ա՚աբ–
"էյմ՛
գաղուիմին , իբրեւ Հայաչաա
կեգրոն,
օմւոե՛
լով
զայն եկեղեցիով
մը։
Ամէն
սլարաղայի
մէշ,
Հ անգո լցեա
լ ե սլիսկո -
սլոսր բարեյաշող
ներչնչում
մը ուձւեցած
եղաւ ,
գէսլի
եկեղեցւոյ
մր չինոլթիւնը
ուղղելով բարե -
րարինւ
քա
յլերր , չնորՀիլ
ղո րծակցութեան
ր՝
մե՛
ծաաազաԼգ
ճարաաբաոլեաի
մր, ողբացեալ
Արամ
ԹաՀթաճեանի
, որ իր բովանղակ
Հմաութիէձնն
ու
^ո րՀր ի սսլաս գրաւ
կե րտե
լու Համաբ
արուեստի
աաճար
մր , հա յ եկեղեցական
ճա րտա
բ
ա
սլե տ ու -
իժեան
ամենա
յաշող
մէկ
վե րա րաաղրութ
իւնովբ,
ոբ Համակ
նե րղա էակութիւն
է իր
ամբողջութեան
մէշ, իր րնգՀանւուր
գիծերոլ
վայելչութիւնով ,
իր քանւլակն. երու
ել ղարգեբու
պերճանքով , իր
՚նւկաբչական
թէ մանր անկա րչա կան
չքեղո ւթի լն ո վ :
1Սօրաս անւ ճ ետնւի Համ աբ եկեղեցինւ
չունէր
սա
կտյն
միայն ագօթաաեգիի
մը
ն չանակո ւթ իւե ր,
ա յլ իբրեւ
կեն
գան
ի ու
չՕչափելի
կոթող , փաստ
մ րե էր Հայ սաեղծագործ
եւ վաղեմի
Հանւճաբին
եւ
իրր այղ մաս կր կազմէր
Հայ արուեստի
քարող" ւ–
թեան
իր
ծրտւլրին
;
՚Լերշին տարիներու
վւայփա -
յած երաղն էբ հիմնւել մչակոյթի
ումեղ
եւ կեղրո
նական
լնկե րակցու թիւն
մր որուն գլխաւո ր նպա
տակն
ըլլար միշ) ակարգ գպրոցներով
օմտել
Հա -
յաչատ
կեղրոնները,
քաշալերել
մտաւոբականու
-
թիււնւբ
եւ մտաւորական
չարմոլմր։
Հայաստանի
թանղաբանին
նուիրեց
Այվաղովսկիի
մէկ ծովա -
նկարր որ հսկայ
ղաՀ լիճի մր ամ բողշ մէկ պաար
կրնար ծածկել :
Հա յրենասէ ր էր մինչեւ
ծուծր : Մ աքի
ումին
Հետ
ղղայուն
սիրտ մր ունէր։
Աղղային
Հպարտու
թիւն ր ղ գուոգ
ամ էնէն
աննչս/ն ե գե լո ւթ իւն բ մին
չեւ արտասուք
կր փղձկեցնէ
ր
ղինք : Պարղ եւ
Հա
մեստ, ընկերային , մողովրղավաբ
սկղբունքնե -
բով,
սրամիտ
՛ոլ կատակաբան
, մանոլկի պէս գի–
տէր
ղուաբճանալ,
եբղե
լ ու սլարել։ Հակառակ
իր
յառաշացած
տարիքին , (մեռաւ
1945/.1
չուրշ
70
տարեկան)
, պաՀած
էր ե րիտասա բղականաւււ։
լգո ւ–
թիւն : կազմով փարթամ ,Հասակով
պարթեւ
:
՚հէ–
մաղծերուն
վրս՚յ կր կարղացՈլէբ
հողիի
խաղա
-
ղութիւն
մր եւ ումեղ
իմ ացա կան ո ւթե ան մր Հա -
լասարակչռութիւնը,
մինւչ ակնոցներուն
տակէն,
աչքերու
մէշ նաիւածքր
կարծես կր մպտէր
ան -
* 6 Ա Ռ Ա Ջ >
ԿԱՊՈՅՏ
ԽԱԶԻ
ԶԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ԱՆԿկՆ Լէ ՊԷՆ
Ակնկալուածէն
աւելի
մեծ
յաշո ղութ իւն մը եղալ
Հայ կապոյտ
Խաչի
Անկէնի
մասնաճիւղին
տարեկան
ձեռնարկր,—֊
գեզեցիկ
յայտագրով
ցերեկոյթ
մը, ոբ տեւլիւ ունեցաւ
Յու–՛.
նիս Յի կիրակի
օբր մամր
4 12,
քաղաքապետա -
կան
սրաՀին
մէշ։
Բազմաթիւ
ըստանիքներ
, Ան– -
կէնէն , Փարիզէն
ել այլ ա բուա րձաննե բէ լեցու -
ցած
էին լ^գաբձակ
սրաՀը :
Ցերեկոյթը
բացուեցաւ
Տիկին
Զ՛ Տ– Թով -
մտսեսէնի
կողմէ գահակի
վրայ
զարնուած
<ճՄա բ–
սէյեէղ»ով
եւ (ձՓամ փորոաան»ով,
որոնցմէ
վերշ,
Օր. Մ տալէն
Ա՝ կր տ իչե ան կաբղաց
մ
ասնաճիւղի
վարչութեան։
տեղեկադիրը :
Օրուան բանախօսը , Պ • Կարօ Գէորղեան
, տր
պալ։։ բիչ ճառով
մր պա րզե ց ն պատա կնե րր Հայ
՛Օգնութեան Ա իութեան
, որուն։ մէկ
ճիււլն է կա -
պոյտ Խաչր, եւ ծանրացաւ
Հայ կնոշ եւ յատկա -
սչէս ^այ մօր վիճակած
ղերին
վբայ։
« Երէկ
լ
երբ ա յսւղէս տարտւլնոլած
չէ Լ՚նք , Հա յկական
Հա յ–
րեն։իքի մէշ կա
յին րաւլմ աթիլ
աղդա1լ1։ե
ր , ո րոնք
Հայր
Հայ կր մեծցնէին.
Հայ կը սլաՀէին։։
Հայրե
նի յետին
ղիւղն
իսկ ունէր
իբ գսքրոցր,
իր մա -
տուռր , կար հայրեն.ի Հոէ/ր, կային։ մեր աւանգու
-
թիւններն
ու մեբ հէքեաթներր։
Գտւլոլթնեբու
մէշ
տկար են։ այւլ ա։լղակներբ,
կամ բնաւ չկան եւ
կամ
եգածնե րր անբաւարաբ
են : Այս սլաաճառով , Հայ
մ ա յրը բացառիկ
ա չխտտանք պիտի տանի , որպէս
ղի մեր այսօրուան
միշոցներով
կարելի
րէէտյ
Հայ
մեծցնել
եւ Հայութեան՛
կապել մեր
զաւակներր։
Ահս։ այս
։ԼՈ րծն է որ կր ղիլրացնէ
կ. Խաչր,
ոչ
միայն
ղ–թութես։ն
աչիսատէ։։նք տանելով,
այլեւ՛
ստտաբե լւ։վ Հա յա պաՀպանմ ան
ն սլատ
ա1լեե
բուն։՝» :
Գե ։լարուես։ոական
բամին։ը,
Հաճելի
յայտա -
՛լբ ո էէ մը , տեւեց աւելի
քան երկու
մամ : Տ ագան–
գաւոր
երզչոլհքքՒՕր • Մարի կտո։էարենց
, իբ եբեք
Հա յկական
եւ ՛քէկ իտա
լակ՚սն
մենե րւլնեբոէէ էսո -
րապէս
յուղեց
Հանւղիսակտնէնե րր : \ք անւօթ
շութա–
կահար Պ . Յէիլի՚ի
Աղս՚ւլս՚րեան
ղարկաւ եբեք կտոր–
ն։ե բ որոն։՛յմէ ։քէկր Ա ։էլենդ իա ր ե ան ի €.էնղէլի»ն :
Գաչնւամուրի։
վրայ, յաշորդարար
նուագեցին
՛Որ.
Ա . Փանոսեան,
Տիկին
Ա. Բէօսէ՜եան
եւ Պ– Ա՛
Ետվրուեան։
, որոնք , ին։չսլէս առաշիններր,
բոլոն
ծ՚սվ՚եբու
աբմանացաԼ՛ : Րեմաւէրսւեցտլ Ռ– Զար -
գարե։ս՝նի
^Եօթր
Երղիչներ»
պատկերր , Տիկին Ա՛
Բէօսէեանի
ղեկաէէարութե։սմբ
,
ինչսլէս
նաեւ
(ձԲամակ ւՐր թէյ՝Հ
ւլաւեչ՚որ
, Աէվր՚սնի
։։իրուլնե -
հունէ բարութիւնով
մր ;
Ահա
ա յս աղուիլ Հտ յո՛ն յիչատակր
յա րղե լու
Համ ար , ա յս կիրակի ,
10
յունիս , իքրբոց թարգ -
մանւչս՚ց տօն՛ին։ աււթիւ,
Մարսէյլի
մէշ կր
մաա՚՚ւց–
ուի մասն։աւոր սլաչտօն , որուն։ նւերկայ կ՝րլլան։
ող–
րացեալին
այրին
եւ քեռորղխ.–, յատկասլէս
Պրի՚ւք–
սէլէն
Հ լ՛ալի րուած
: Ա էսբսէյլի
Հայութի՛ւնր
Հր -
։ղարա ՚ղէաք է ւլդայ
Լ՚նքղինք իր չքնաղ
եկեղեցիով
եւ ա։։լաՀ ո վարար սլիտէ՛ ւլիտնայ, անոր օծման
20–
բդ տարեդարձին
առթի՛ւ , իր յարգանքն
։։լ երախ–
տիքբ յա յտնել , ա յդ Հպարտութիւնը
իրեն պաբգե–
լոզ իր մէկ րա րե րա բ ին.՝ , երշանկա յիչատակ Աս -
պետ
ՎաՀան Խօլ՚ասանճեանի
:
Վ ՛Ա •
բու կողմէ, յաշողապէս
: Արտասանեց Պ՛ Հ՛ ՝Րէ<–
սէեձւն՝ Վ. Հիւկոյի
՚էյւսփոլէոն^
եւ երկու
քերթ
-
ուածներ
Հ. ՎաՀան
Յո՚էհաննէսեանէն
: Նմանա -
պէս արտասանեց
Օր՛
Մ՚՚նիք
ճիզմէճեան
, ֆրան
սերէն
ել Հայերէն
երկու կաոբներ
: թառի
վրայ
նուադեց Պ՛ Աւետիս Գասպարեան, Պ՛Տ՛
Գավէղ–
եանի ^գաչնակ)
եւ Պ՛ Բենոյի Լտափ) բ^կերակ -
ցութեամբ։
Պ– Բենօ ա՚ւանձինն։
նուազեց
նաեւ
սրինղի
՚էրայ։ Աւ վեբշապէս
Օր– Ալիս
Գավէղեան
սլա լ՛եց հա յկական
սլտրեբ , տոհմիկ
։ոա րաւլնե բով :
Յա յտաղր ի գո րծ ադ րութեան
իսօսնակն
է ր Պ •
Աբ։սմ ստր՚լիսեան :
քԳամը 7.ՅՕի՛ն սկսան
արե ւմ տեան պարերն
ու
ի։նշ։ւ յքը , առատ
կերուխում՚ով
: կարգաղիր
մ արմ՛
նւի տիկին՜՛., երր , ոբի՛։ ր՛լ ներն ու պարոննե րլ։ , օրե -
ր"վ աչի՚։ատած,
ճի։լ չէին՛ իսէ։այած կազմակեբւզե
-
լու ճոիս
պ|ւՆՓ17
մր, որ բոլոբուէփն
սպաււեցալ :
Զ ե ռն աբկր չա տ
յ աշ՛՛ ՛լ էբ եւ ։լոՀ
ձ ՛լեց րո լո ր Հ ան՛
ղ իսականն։ե րր : ԳոՀա ցուց է՛չ Հասոյթ
մր ապաՀով
ուեցաւ
մ ուտքի
տոմ սերէ ն , վիճ ա կա խա ղէն։ եւ
պիՆֆէի
սսլա։ւումէն :
Ներ կ այ
մը
ՀԷԼԷՆ ԱՎՆԱՅԻ
ԹԱՏԵՐԱՊԱՐԸ
Օր՛
Հէլլէն Ավնա
(^3 ո՛ին աթան եան) պարի ծա–
՛եօթ վ՚րոֆէսէօբի՚ն
աչակերտուՀէւնեբու
պարախա -
ղերբ
(եՁ116էտ)
տեղփ կ՝ունենան
այս կիրակի
մ՚սմը
14.45/1
Վերսայլ,
Մ՚՚նթանսիէ
թատրոնին
մէշ :
Օր՛ Յովնաթանեան
ծանօթ է մեր Հասարա -
կ։՛ ւթե ան իր
եր՚լ եբով , երբ
սիրս։ յօմար կր մաս -
ն։ակցէր Անկախութեան
տ ա բ ե ղա բձ ի՛ Հանղիսոլ -
թեանց :
Ար։՚ւեստաէէէտ
օբիորդբ
1933^1
ի վեր նուիր
ուած է պարաի։ա։լերոլ
աչակե ր՚ոուՀ իներ
(4 18
տարեկան) պատբաստելու
: իր պալ՚ախ՚ւլմբր բա–
ցաոիկ՚ւերէն է Փաբիւլի
մէշ եւ իր սլտրասաած ա–
չակե րտո ւՀ իներէն չատեր
դիւրութեամ
բ մտած
են
Փաբիւլի
Օփե բան :
Արուեստա։լիաուՀի
Օր՛ Յուինաթանեան չա -
ո աւիղնե րէն է ԺԸ՛ ՛լա բու
ան։ղո ւղա կան րանւաս -
տեւլծ– ել նկարիչ
Նա իսա չ 3 "՛էնա թ անե ան ի : Իսկ
՛քօր կողմ էն չա։ւս։ւէւղն.՛ է Վարա պաղի ԲեՀ պուտով
իչիսանական
րնաանէ՚քին , որոնց մէկը մառանդա -
կսւ՜ն մաբաշախտ
էբ էէրաց թաւլաւորին
պալատր ,
իսկ ՚քէկ ուրիշր
ցս՚ր ՆիկոլաԱ
.իւ ՀամՀաբղը
,վերշն
՛սլ կո՚էկասի
վ։ո ի։ա րքա յ : իր լնտան իքին
մէկ
ու–
րիչ մօտիկ
անւգաւքն։ էր Զսր՛ Նտղարրէկով։
Օբ՛
3 "՛էնա թան եան է։ մէկ եղրա յրր Նիքո լա Ա . ցաբին
Օ րI՛ վ՚՜կտր ե լ։։ ր դ իլ՚ք ունէր ծ ովա
յին։ նախա բսարէէլ–
թեան։
՚քէշ , միւս
ե։լբայրնել։ը
մտ։։։ւորականնւեր
է^ւ , աւարտած
ՐլէԱ՚լ"վ
ռուսական
բարձբա։էոյն
վարմարաննեբ եւ Օքսֆորտի
Համալսարանր
Հ
Օր • Հէլլէն
Ա՚քնայի
աչակերաուՀիներու
սլալէն
սլի։։ոի վարէ այս կիբակի
Օ՚ի՚եբայի
իսմ բանւոլագի
՚լլիսալոր
վարիչ
IՀ^^հ^^^^
61Յ16&Ա :
Յայտա՚լփրր
1լը
սլա րունակէ չարք մը ֆրանսական
, ռուսական
,
սսլանիական
եւն • սլտրեբ , Ջայքովսքիէն
, Շօփէ -
նէն, Ֆալլաէն,
Լիսթէն,
Վակնէրէ1
ել ոլրիչներէ ։
կ՝արմէ
քաշալերել
Հէլլէն։
Ափնայի։ աչս։կեր -
տ՚՚ւՀինեբոլ
սլալէն,
ոբ մեծ Համբաւ
կը
վայելէ
Փար
ի՛լի գեղարուեստասէր
Հասա րակո ւթե ան մէշ :
Գ– տ–
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(72)
Ա. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐււԻՈԻմԸ
Ե՛
Ու կը Հաւաստէին
թէ այս աղետալի
ան յաշո
ղութեան
միակ պտտէ^առր Բօքո յի խօլ անւխոՀե -
մութիլԼն
էր , որ դործողութեան
յաշոէլութեա՚ն
ամբղշ փառքը եւ Համ րաւր ինւք չաՀելու
Համար ա–
մ ենատար րական
նա է՛։ա ղղո լ չո լ թիւնները
ան։գԱ։մ
զանց ըրած
է ր ձեռք առնե լու :
ւ
Համոզիչ փաստերու
չ։լււյոլթենւէն։
, Հակառւք ~.
կոբղնեբը
էիոզոցներու
մէշ կռուիլ սկսան : Ալ
զՔր–
ծր մինչվւ իրար էս ո ւլէսո էլելո լ սլիտէ։ ւլար ,երբ կ։սյս.
րր, աէլմուկէ՚ն։
ձայնէն վաղելով,
արտասոլադէ՚ն։
անոնց
միշեւ նետուեցաւ
եւ ամենակարուլ
Աս։ոԲւ֊~
^ոյ անունով
խնքլրեց որ ներքին
կռէ։լի մր սարսա
փը չաւելցն։են
արտաքին։ սլաաե րաղմի
մր
վրաւյ։
Ու չատ խօսքե րէ ու սբաաչարմ ճաբաասան
ութէնէ
յեաոյ
յաշուլեցալ ատե լո ւթ ի ւննե րր լռեցնել եւ
վենետիկցէ՛
ու ճենովացի
ախոյեաններր
Համ՚պել
Որ միմ էւայն հասարակաց
՛ւլա չտպանո ւթե ան ր ղոՀ–
ուին։ : Ասոէէ Հան՚լերձ
, խուլ աաելոլթիւն
մր նորէն։
մնաց երկու
ազ։լեբուն
միշեւ,
մինչեւ
վերշնական
աղէտը՛.
« Մ այիսի
՚էեցերոբդ
օբր , կ՝րսէ ՊարպտքՕ ,
պաչարէՐան
օրր օրին իր
մամ՛ան։։։կաւլրոլթեան
մէշ, ն։չան։ակե լի գէպք մը չպատահեցալ
,
միայն։
ռմբակոծումը
անրնէէՀատ
չա րո ւնակոլեցալ
ցամա
քային։
։։լարիսպի՚ն
ղէմ , եւ ինչպէս
մ՛իչտ , Թուր -
քե րր դոո աց ին գոչեց ին եւ ծն ծղաներու
խլացոլ -
ցիչ աղմուկով
աՀ ու սարսափ
ձղեցին
սլաչաբեալ–
ներուն
մէշ» :
« Աայիս
7ին , րստ նո յն մամ անակադրին , ե–
րեսուն Հաղար թուրքեր կատարեալ
կարգապա -
Հո ւթեամբ , յարձակմ ան ս անգո ււլն եբով ,
մամը
՛էի չե ր II լան
չո րսին
ա՚ոենւԼե րր խո յացան։
սլա րիս ՚
՛ղին։ վրս՚յ^
յ՚"–՚""Լ՚"է
յան։կարծակիի
բերել
սլաչար՛
եալներր,
ոբոնք բնաւ
չէի՛ն սպասեր ասանկ
բուոն
յա րձակում ի մր է Ամ բողշ ե րեք եբկար
մամ եր տե
ւեց կատաւլի
կո-իւը = Ամ՛ենա յետին
ում։լնո ւթեամ բ
կռ ։։լեց՚սն
ել Յաւիաենական
Տէրր
այս ան. դամ
ալ
ում ե լ օ՚լնոլթիւն
տուաւ
մ ե րէ՛ն՛նեբո ւն։ ե քաշ՛ս -
ր։սր ե ՛ո մ՛լե ցինք Թ" րքե րր , որոնք
մեծ
էթ։ասն։ե -
բով
ու կորուստով
քաչուե ցան , բազմ ։սթիւ
ւՐեռ -
եալներ
ձ՚լելով »:
<ձ Ալաւէօնա կան
ժամ անակադբութ
ի՛ւն. ր » ա յս
յտրձակւՐան։
՚քասին , ՛լոր Մայիսի
(>ի՚ն կամ
7ի՛ն
տեւլի
։։ւն։ե։րսծ
կր ն՛կատէ , քան։ի մր ան։տի։։։լ ման -
րամ ա սն" լթ իլննե բ կուտա
յ : Աււ
մասն։աւո բարաբ
կր խօսի
ռմբաձիգն.եբուն
՚սնղաղտր
Հարուածնե -
բէն։ յաոաշ եկած
աՀա։լէւն էսրամ աան ե ր ո լ),
ւէրայ
ղորս պաչարեալներր
այլեւս
չէի՛ն յաշուլեր աբագ -
օրէն Հիւսելու :
Ան։անուն Հեղփնակր
կը պատմէ թէ
Յոյներն
ու
Թուրքերր
վտյրա՚է կատաղութեամ
բ մր կր կրռ -
ուէին։ (1,դաղաններ ո լ պէս»
: (^ս/Լ
ճիուս թի,ն։իանի ,
բաղմաթիլ
։լունդի
մր ՚լլո՚իսր անցած,
ս։Հւ։ւրկու
աւլաղա1լն։եր
արձակելո՚է կբ Հալածէր
Թ՚՚՚րքհբր,
ղանոնք սլարիսպէն
Հեռու
կը վռէւտէր
եւ ՚իոսբ
կը
լեցնէր
անոնց ղիտկներով։
Աուլթան
Ա ոլրաաի
նաէսկին
Ենիչէրիներէն
մէկր, տեսակ
մր Հսկայ ,
.ճիուսթինիանիի
։էրա յ յարձակելով
սկ
սաւ
անու
ղ՛ս րնե լ կատա ւլօրէն , րա յց
յո յն պատե րաւլմիկ
մը
քաշաբաբ
պարիսպէն վար ցատկելով
իր կացփլնով
կտրեց
թուրքին
սրունքր
եւ իտալացի
մեծ
Հրա -
մանատաբր աղատեց
այս մահացոլ վտանգէն :
Այգ
մէ՚շո ցին
ուրիչ
թուրք պատերաղմ իկ մը
Արեւմուտքի
բանակի)։
գրօչակիր կամ
Սանճագ -
պ է յ ր ,
Ամէբ պէյ անուն, ինք ալ կը
յարձակէր
Յոյներուն
վրայ,
բայց ասոնց
պետերէն
մէկը
Ռանկապէ , մերկ
սուրը ձեռքը առած խոյացաւ ա–
նոր
վրս՚յ
ել բոլոր
Թուրքերր
ա՚ւշեւէն
փախցնե -
լով այնքան սաստիկ
հարուած
մր տուաւ
ան։որ որ
մէշտեղէն
երկւ։ւ կտոր ըրաւ :
Թուրքերր,
կատղած , մեծ
թիլով
յարձակե -
ցան
այդ
քաշի՛ն էէրայ եւ զայն կտոր կտոր
ըրին։
Տ էսրած 3" յնե բը ղառնօրէն
լացին
կա յսեր
ս իրելի
այդ քաշ պատերազմիկին
մաՀը։
Գէ՛ չեբր վերշ դրաւ պատերաղմ
ին ; Այգ նոյն
։լարՀռւրելի
ւլի չե բուտն
մէշ.
մինչ
յարձակող
թուրքերուն։
աՀււելի։ ձայներ բ ել թմբուկներու ա -
Հարկ։։ւ
աւլմոլկը սարսափ
կը տարածէին
մինչել
Հեռաւոր ասիական
ափունքին
էէբայ , ուրկէ որո -
չապէս
կը լսուէ էւն անոնք , վենետ իկեան
նաւաւ^ե–
րր կարծելով
որ րնղՀանուր
յարձակում
մր տեղփ
կ՝ ունենա
յ թէ ծաէոլ
եւ թէ ցամաքի
փրայ,
իսկոյն
զէնքի
դի՛մեցին եւ կռիւի պատրաստուեցանւ : Այս
քաշամարտիկ
րնթացքր
՚էախցուց
Թուրքերը
եւա–
Ղոնց նաւատո րմբ խարսխած
մնաց ;
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
