ԾՆՆԳԵԱՆ
ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՌԹԻՒ
(1851 Մայիս
20 ֊ –
1951 Ս՚սւյիս 20)
է 6 ԱՌԱՋ »
ՈգեկոչոէՓ
ՊեՏՐՈՍ ԴՈՒՐէ11ն
(փազոՆած 3 • Օշակայնի դ ա սերէն)
-. . իսկ աննշան եթ-է մնայ
Երկրի մէ կ ի ռ ր շն ճողա կ ոյան իմ ,
ԵԼ
յիշատակս ալ թսսւամի ,
Ա՜հ,
ա յն ատեն ես կր մեո։նիմ • • . :
Պ՛
ԳՈՒՐԵԱՆ
V
կարծէք
դեռ երէղ էր,
1922,
երբ Պոլսոյ մէք
կր տօնուէր
Հեծեծտնքնեբու
երդէւ
չփն՝
Պեսւրոս
Գուրեանի
մաՀուան
յիսնամեակր։
Պէրպէրեանի
,
կեգրռնականի
եւ է ս ա յեան
վարժարանի
րաբձրա
-
գոյն կարգե
բու
աչակերտները
Հաւաքած
էին Ա կիւ
տաբի
գեբեղմանատունը,
բանաստեղծին
չ 1 ՚ Ը մ ի ն
չււբս
րոլոբտիքը,
ուր կ. Զ՚"րեան
իբ
դեգեցկաՀիւս
ճառերէն
մին կ՚արտասանէր
: Ամէն
անգամ
որ
նաիւադասութիլն
մր կ՚աւարտէր
,
աշակերտները
իբրեւ
յանկերգ
մ իարե րան կը կրկնէին
բանախօ -
սին
վերքին
բառերր
« Մեււցուցի՜ն, մեո-ցսւ -
ց ի ՜ ն , մեււցւււցին » : —
«Թ աղե ցի՜ն , թ ա ղ ե ց ի ՜ ն ,
թ ա ղ ե ց ի ՜ ն » ։ — «Պիտի մնաս ն ո ՜ ր , պիտի
մնաս
նս՜ր, միշտ նոր» :
Այգ
օրերուն
թութակաբար
արտասանուած
տ յս բացադանչութիւննեբր
ի ն չքան
ճչղրիտ
է ի ն եւ
պատչաճ
Հ Նորձեռքս
անցաւ
Րարսեղ
էքսէրճեանի
1893^1
Հ րատարակած
եւ Հ ագո
լա
դիւա մէկ գրր -
քոյկր
, « Ընդարձակ
կենսագրութիւն
Պետրոս
Գոլրեանի՝^
: ՛Րիչ
մը միամիտ
տրամ ագբութեամ
ր
խմ րագրուած
ա յ դ
ա
շխա տութեան
մ էք
Հեղինակր
ամէն
մանրամասնութեամբ
կը պատմէ թէ , նիւ -
թապէս
խեղճ եւ աղքաա
Գոլրեանը
ինչպէս
չաՀա–
գՈրծեցին
ու <ձմ ե ռց ո
լղ
ին% , իր ստանձնած
աննշան
տշվսատութեանց
դո յդե փո խաբժէքն
իոկ
չվճարե–
լով։
թաղեցին,
այո; Այդ թաղում
ր վւոխաբերա
-
բաբ
առնուած
ծաղրանք
մ լ ն էր
նետուած
քերթողին
ճակաին
, որքան ալ սրտառուչ
եղած՜
ըլ
լար
վերաբերումը;
Ծայրայեղ
թշուառութեան
մէք
տապլտկած
բանաս
աեղծր
որ տաքնալու
Համաբ
1
Լ
ապաստանէ
ր դրացիներուն
տունր
, կը
թաղեն
նուագախումբի
մր առա
քնո րղութ
եամ բ;
Մ էչ՛"
էք՜
սէրճեանն
է
ւղատմողը՛
« Գաղաղին
ետեւէն
կԳլթար
4000^1
աւելի
մողովուբգ
, ոբ Ակիւտարէն
, Պոլսէն եւ ուրիշ թա–
ղերէ եկած
էին»։
իսկ
Գուրեանի
(լմ իչտ նոր մնալու»
խնղրո
յն ,
ստե
ղծաղո
րծո ւթե ան
մասին
աւելորգ
կը ՛լ տնեմ
փ^աստեր
շարել։
Գրեթէ գաբ մրն է սաՀեր
իր
ղոր
ծին
վրայէն,
ու թէեւ
իրմէ
վերք
Վաբուման
,
Տէրեան
, Աեծարենց
, իծ՝էքէեան
,
Զ"՚րիֆեաններ
ունեցանք
, մինչեւ
այսօր ալ Գուրեանր
տիբասլե -
տող
դէմ,Փ՛ է մեր քեա րե րգակ
բանաստեղծ
ոլթե՚սն
մէք ե ւ իր
Թրքւււ֊եին, էնակր, Տ ր տ ո ւնյք ր
ել
ուրիշ
րաղմաթի՛ւ
քերթուածներ
կր կարդացուին
մեծ
յա՛ի շտակո
ւթեամ
բ եւ երբեմն
ալ արցունքներով
:
Աատկան
չական
պարաղա
յ մը եւս ։
Գուրեանր
թա
բդմ անուած
է ֆրանսե
րէ հի , իտալերէնի
,
ռու
սերէնի
, գերմ
անե րէնի եւ ուրիչ
եւրոպական
լե -
գուներու։
Այ՚է
մուլո վո ւրգնե
ր ր , թէեւ «
Գուրեանի՛
տեսակէն՝^
ունեցած
են Լէսվւարտի
, Միւոէ,
Շէլ–
լ ի ,
Հայնէ եւ այլ քնարերղակ
Հանճարեղ
քերթող
ներ
, բայց
օտար
քննադատներ
երբ կը
կարղան
մեր
Գուրեանր
, միաբերան
կր Հաստատեն
թէ ան
տարբեր
շեշտ
մը^տարբեր
Հրապոյր
,տարբեր
շունչ
եւ
ինքնուրո
յնութիւն
ունեցած
է ։ Իտալացի
Լու -
չԼ՚նին
կ՝րսէ
. /^Գուրեանր
ինծի
Համար
Միւսէն
չէ ,
ա
յլ Լէսփարաին
է , մ եր մեծ Լէսփաբտին
։ Ա յ դ
դմբախտ
Հայ բանաստեղծր
նման է իր
Հեռաւոր
եղբօրը,
իտալացի
ճիտկոմօ
Լէոփարտիին,
ղ ՚ լ ա -
ցոլմներով
, բնաւոբոլ
թեամ
բ , ճակտտագրռվ
» :
Օ՛՛ Հ , ճակատաղիր
, ի՛նչ
խո
բՀ րդածո
ւթ իւննե
ր
կարելի
է կատա
րե
լ ա յգ մէկ բառին
չուբք :
ինծի
Համ
ար
ճչգուած
է • կեանքիս
կէսը
ապրեր
եմ ,
կէս
՚^ըն ալ կամ՝ ու ալ չկամ
։ Մինչեւ այդ
«կէս»ր,
կեանք
կոչուած
այս ցեխակո
յտին
մ էք կրցա
յ
մ ի՛
ս՛ յն մէկ ճչմ
արտա
թիւն լաւ Հ՚՚էսկնաչ
, լալ
իւրա
ցնել, թէ մարդիկ
իւրենց
ծնած
օրէն իսկ կր ^րչ -
դեն,
Հկը ճշգուի»
, ի՛րենց
կեանքին
գնացքը,
ու
այգ
պատճառաւ
մար՚լկոլթիւնր
երկու
մասի կը
բամնոլի
, փա
յ լ ո ւ ն աստղի
ու անփ՚ա
յլ
աստղի
տակ
ծնածներ
։ Եթէ անւիայլ
աստղն է քու առաք -
նորղգ
, ափսոս
, մաքառէ
, կռուէ
, լարէ
ք՛՛ւ բ"է"Ր
^էդերգ
, վերստին
Հոն ես՝ ուր
՜նախախնամ
ու -
թիւնն
է գ բ ե
ր քեղ ։
Գուրեանի
կեանքր
ատո
ր լաւագո
յն ապացո
յ–
ց
է ՚– Փորձեց
ամ
էն ասպաբէղ
, ե ւ ա
յ դ
բո
լո ր ի ն
մէք ոչ մէկ յաքողութիւն։
Իր կեանքր
«ղամբանի
սեւ
մրուրով»
էր դրուած։
Ծագբեցին
իր մէք ա -
մէն բան, նոյնիսկ
ղէմքին
ղոյնր.
«Մի՛ն՝
գողղոք
է՛ւ
դոյն
չունի.
միւսն ալ րսալ
կր մեոնի՜»։
Հա
սաբակ
նախադասութիւն
մը չէր նետոլածր
Հէք
աղուն
ճակաին։
Այո խորՀբ՚լ
ածութիւններր
կրր -
նան չատ
Հեռուներր
տանիլ
մեղ։
ինչ որ յստակ
է–
ու վերստին
ճչգուած
, երբ չատ
նրբին,
բացառիկ,
միայն ու միայն
ղղա
ց ո ւմներ ովդ երղող,
ղգացում–
ներովդ
աո աքնո րդուալ
ա ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ
մրն
ես ,
երբ
^արուեստին
գիտութիւնր»
թա՚իանցած
չէ ե–
րակնեբոլդ
մէք, երբ չես կրցած
աիրապեաել
«իսա–
Գի ւղի դ ճամբան, այս աոաւօտ թ ո ղ ղարդարեն
Ծաղիկնեբով լ ո ւ ս աթաթա ւ ու ղեղե ցի կ ,
ԵԼ
տանարին ղանգակատան ջինյ կատարէն
Հ ը ն չ է ՜ աղօթքն երղե ցիկ :
Տ ր տ ո ՜ ւմ Տրղւս՚յ
Որ կը դ ոզ ա յ
Տ ե ր ե ւի պէս
. . .
Խոնարե տընակդ, ուր դ ո ւն լացիր ու ե րղե ցիր ,
Այս սաաւօտ սըրբ՚սվա.յրի պէս թ ո ղ բանան,
Որպէոցի մենք փաոքիդ համար ա;նծայրածիբ՛
Բերենք նարօտ ո,ւ շուշա՛ն :
Տ ր ժ ղ ս ՜ յ ն Տ րդ այ
Որ կը սր գ այ
էւոճիի պէս
. • .
Օ՜, գ իւղի դ վա՛րդ աղջիկւՏ այս օր թ ո ղ հաթսնանայ ,
Աչքին մէջ սէր , ներմակ ձեոք ին մէջ խրնկաման ,
Այրող Քակտիդ գռյնն ի՛ր մատին վ րր այ հինայ ,
Հ ո ղին քեղի՜ գերեգմսւն • • • :
Աիրռ՜դ Տ ր դ այ
Որ կը մ ը ի ա յ
«
Խոմէքկի ւքը պէս - • -
Մահինիդ մօտ, մա րմնիդ թաղւս՜րն արտասւււա. -
թոր ,
Թող
մըրմընջեն տ աղերդ աււտու ե ւ իրիկուն,
Հււգիդ ա1նոնց աղբիւրնե ր էն պարղ ո ւ անդորր՛
Բ՛ո՜ղ բ աշխուի ամէնո ւն • • • :
Հի ւ ա ՜ ն դ Տ ըղ ա յ
Որ կր հ ե ւ ա յ
Ալիքի ա.Ա • • •
Դուն ռր խորունկ ղիշերուան մէ ջ ա չք դ երկինքին՝
Բացիր շ ո լ բ թհ ր դ խեփոյրին պէս մարղարիտի,
ԵԼ
խօսեցար լուս նին, աստղին ե ւ Մեծ. Խռկին,
Դեո ք եղմէ ս է ՜ ր կր կ ա թի • • • :
Հիւ ծ ե ա ՜ լ Տ րզա յ
Որ կր ցօղայ
Արցունքի պէս • • •
Շ ի բ մի դ վ րր այ , խորանի պէս ր ն դ մի ՚ շ տ ջահ՚ուած,
Պիտի հակին կոյլ^լլ ո ւ արփին, ց ա յքն երփներա1նղ.
Մ ե ր թ բանաստեղծն ա ւ ե լի մ ե ՚ ծ է քան Աստուած .
Ատռբ համար ւքե՚նք եկանք • • • :
Մե ռ ե ա ՜լ Տ րղայ
Որ կը շողայ
ճ անանչի պէս • • •
Կը կ անչ ե ՜նք քեղ - • • :
ԱՀԱՐՈՆ
1ՍՄՐ •
Հրատարակուած
Պոլսոյ « ճակա -
ա ա մ ա ր ա »ի մէք,
մաՀուան
յիսնամեակին
առթիլ,
որ
տօնուեցաւ
Փրթի
Շանի
մ էք ։
բելու.
Հմայելու
արուեստին»
, անպայման
ծաղիկ
Հասակիգ
Հողին
կուտաս
կեանքդ : Այս՚ղէս
եղած
է պ ա ր ա դ ա ն թէ մեր ե լ թէ օտաբնեբուն
մօտէ
Առնենք
ւլուտ
ղգացումներով
, արցունքով
սաեղ -
ծաղո
րծո ղ տ ր ո ւ ե ս տ ա գ է տ ն ե
բու
անուններ
եւ
.մաՀուան
տարիքներ
: Այս քա՚լը կր կատարենք
մի–
՚ " յ ն 1 մէկ գարււլ
արուես՚ոի
սլաամութենէն
եւ այդ
ալ
ղատելով
րնտրեալնեբր,
առանց
ղբաղելու՛
երկրորգական
աբմէքնե
բով : ճամբան
կր բանա
յ
Մոցտրգր
, մեռնելով
ե րե սունեւՀ
ինգ տարեկանին
:
Շուսլէ՚ւթը,
երեսունեւմէկ
տարեկանին։
Վէպերը^
երեսունեւինր։
Մէնտէլսրն՝
երես
ունեւո
լթ
։ Շ ո–
՚ ի է ն , երեսունեւինր
: Պ է լ լ ի ՚ ն ի , երեսունեւեբեք
:
Րանասէոեգծներէն
եւ նկատի
աոնե
լով
միա
յն
մեբ
միքավա
յ ր ր աՀա Տ էրեանր
,
35
տարեկան
է
Ա եծարենց
, 23 տարեկան
։ Հեբանո
յչ
Ար շա կե ան ,
19
տարեկան
: Զարի՛ֆեան՝
26 :
իսկ Պետրոս
Գուբ–
եանն ալ կր մեռնէր
քսանեւմէկ
տարեկանին
։
Անուններր
ղորս
յէչեցիւնք
, շատ
երի՚՚ոասաբդ
շփքեցան
, եւ բոլո րն ալ երամշտական
թէ
ւլրական
ղ պրոցնե
ր
Հ իմնե
ցին : Անոնց
իւրաքանչիւր
մէկ
սաեւլծաղո
րծո
ւթ
ի ւ ն ը ապրող
Հան
՛լամ՛ անւ ք մր
ստացաւ,
մեզ խորապէս
յուղող,
ու նոյնիսկ
ս ա
չոր
, նիւթապաչտ
ղաբուն
ուր կան ,
կ՝ապրին ,
սլիաի
տեւեն,
Շովւէնվ։
, Մոցարտի,
Շո՚պէբթի
դսլրոցները,
եւ կամ , մեր քերթուլներոլ
անյուննե–
րովր՝
Տէրեանականութիւնր
,
Գո ւրե անականու
-
՛թիւնր
մեր մէք : Գուրեան
մե1թւակէտ
մրն է , դա
րագլուխ
մը ա րեւմտեան
քերթոզական
արուեստին
մէք : իր խո
ր չանքր
կեզծ դա սա կան ութ
ենէն
, բե .
բած
անկեղծ
չե շտբ , ու ՛ք անա
ւս՛ն։ դ թէե
լ
բա
յց իրձգած
՚լոՀար
արձակր
ե րեւո
յթներ
են , ո–
րոնց
մասին մեր յաոաքիկտյ
յօդուածով
աւելի
մ տն բ ամ ա սն պիտի
խօս
ի՚^՚ք ,
մ իեւնո
յն ատեն
վեր
լուծելով
իր սիրային
եւ աղգայնական
րանաստեղ–
ծութիէննե
բը :
ՀՐԱՆԳ
ԲԱԼՈՒԵԱՆ
ՊՐԱԶՒԼԻՈՅ
Հիւսիսային
շրքանին մէքամիս
.
ներէ ի վեր տիրող
երաշտութեան
Հետեւանքոփ
սով
ծ՚սգած
է : Աւելի քան
300
Հազար
ծարաւ սո -
վաՀարներ
լքած են իրենց
բնակավայբեբր
եւ
գաղթած
են ուրիշ
չրքտններ
, քուր եւ
ուտելիք
ճարելու
Հ ամ
ւ ւ բ ։
ԿԵԱՆք՝Ը
Ծնած է
1851/1,
մեռած
1872
Ցունուար
2\ին
Այս
տողին
մէք սեղմուած
20
տարիներուն
Համաբ
քննագատը
քիչ
րայց
տխուր
բաներ
ունի
լ՛սելիք
.
Աւլքատութիւն
, ուսման
անՀուն
ծարաւ,
ղաղա -
փարապաչտ
պատանութիւն
, կեանքի
անյարմար
ծնունգ
(ֆւ՚՚Ա
՚Ք^
միտք, ու մարմին)
։ թերեւս
մօրը
արգան՚գէն
սաՀմանուած
էը անիկա իբ ճակատա
-
գիբին
ղոր
՚ոա՚լանդր,
նոյնիսկ
Հանճաբր
քիչ ան–
՚լամ կր փոի՚է • Յայտնոլած
է արտակարգ
ոլշի
.
մ ութեամ
բ միտք
մ ր ։ Գեռ գպբոցի
սեզան/ներէն
,
Հնգտասնամեայ
պատանի
արղէն
կը քերթէ։
|6–
Լ՚ն կր գրէ « Վ ՚ " 1 ՚ Դ
" ՛ ֊ Շուշան»
որուն
կառուցումը
ան,ուշտ
բս՚նւ մր կ՛՚ապացուցանէ
: Առաքին
յաքող
քերթուածնւերր
կր կրեն
\
867
թուականը
,
մաՀէն
4
տարի առաք
անշուշտ : Հացի
խնդիբը
զինք
կը
նետէ
ղանաղան
գուռներու
: Բաբաուղաբ
է վաճա~.
ռականի
քով–
Ուսուցիչ
է տուներու
մէք։
Թարդ֊
մանիչ է մասնաւորնւերու
Հաչուոյն
։ Գերասան
է
եւ յոլչարար
: Կր թարգմ՛անէ
եւ կը Հեղինակէ
խա
ղեբ
։
1860/1
կը սկսի
Հիւանդութիւնը
ոբ
կանխպ^
Հաս
տոլբքերր
կր Հասունցնէ
արտակաբ՚լ
արա -
՛լութեամբ
: (Հիւանդութիւնը
իր մտքին
կուտայ
մեծ
ղ ր ՚ ւ ի ո ֊
մ ր) :
1871^1
կը գրուին՛
իր անմ՛աՀ
քեր
թուածները
Հ իւանգո
ւթե
ան տենդին
Ը^գմէքէն
:
Համբալբ
կբ մօտենւայ
իրեն,
բայց
չ ի բռնւեր
ղփն -
ք ը ։ իր մաՀր
Համակրանքի
մեծ ցոյց
մբ կր դառ
նայ
Համ
աիսմ՛ բելով
իր գագա՚լին
չուբք
5000/ւ
մօտ
բազմութիւն
՛կէ։
Եթէ աչքր
բանար
պիտի
մխի -
թարուէր
այգ տես՚սրանէն
:
ինչսլէս
կր տեսնուի
այս ամփոփ
նչմարներէն,
այդ
կեանքին
մէք
չկայ
որեւէ
ցայտուն
գիծ որ
արդիւնքն
րլլար
Հասարակական
միքափայրին։
Գուրեան
ոչինչ է առած
իր մամանւակէն
,
ինչպէս
ոչինչով
է աղւլած
անոբ։
Անչուչտ
ք Բ " ՜ ^է^Գ
տարուան
կեանքէ
մր մենք
չունինք
իրաւունք
պա–
Հ ան^եր
բանաձեւելու
• բա
յց կը յիչեմ
Մ
եծարեն–
ցր
որուն
թեքնիք^^
մեր բանաստեզծութե՛սն
մէք
տկօս
մր
բացաւ։
ԳՈՐԾԵՐԸ
Գրեթէ իբ բոլոբ
քերթուածները
տպուած
Հոս ու Հոն
Հ ս՛ն՛գէ սնե րու
մէք : իր բոլոբ
իւաղերլԼ
ներկայացուած
ենիր կենդան։
ութ եանը։
Զունի
իր
իսկ
ձեռքով
բ Հրատարակուած
ամ փաի
գբքո
յկ
մ բ
ոչ քերթատծի
եւ ոչ խաղփ
։ ԱաՀուանւ
յ
***2
"Ր^
տարին իբ Համակիրները
, իր թողած
մտռանդու
-
թեան
մասինւ
ըրին
ինչ որ րբած
է ինւ
Պէչիկթ՛^^
ղեան՚ի
Համակիբնւերր
։ «.Տ՚սղք
եւ.
Թս՚արերդոլ՝–
թիւնւք»
Պե՚որո
՚է
Գոլրետնւի
.անունր կը կրէ ՝՝• ՚՚^^՚յգ
^ատ՚ւրր
: Հ " 1
ենբոլոր
քերթուածները
,ազգայնա–
կան եւ սիրային
ե լ կարեւոր
թիւ
մը խաղերու
է
1892/1
ուրիչ
տ՚զտւլյւո
ւթիւն մր ուրկէ
զեղչոլտծ
են տասր
. տասնբՀինւլի
մօտ նամակներ
ւ
1910^1
Վիէ1ւնայի
Մ իսիթ՚սրեաններր
Հատրնտիր
քեր -
իմուածներոլ
՚ Ա ՚ ք ո յ կ մր
Հանեցին
Հրապարակէ
1932/1
Երեւանի
ՊետՀբատր
քաքոլթիւնն։
ունեցաւ
" ՛ յ դ
քե րթո
ւածնե
րր
վերստին
տպելու,
ենթտրկե–
Լ
՚՚՚Լ
րոէ֊ռն
ք)։նւա
՛լ աաո ւթեան
(սոցիալիզմ
կաոոլ -
ցանոզ
մ ո լե ո անւգնե
րո
լ
կողմէ)
։
ԲՆԱՐԵՐԳԱԿԸ
^թէ
զեղչենք
իր գործին
արձակներր,
կը մնայ
ձեռքր
30--40
քերթ ուածներէ
բաղկացեալ
տաղա
րան
մ ր ։ Այ՛լ
տաղարանը
լեցուած
է
ապչեցոլցիչ
յոբդութեամ
ր
՚լ՚լա
յ ն ո ւթենէ
մր, անԼսաոն
կերպով
քնաբտկտն։
: Զե՚ոեւլելով
այղ քերթուածնեբր
իրենց
մամանակին։
մէք, անոնք կր զարնեն
աչքի
իբենց
անկարելի
րսուելու
չ ա փ տարօբինւակ
նկաբա։լբո
-•
՛Ռ.՜ Ուրկէ՞
ստեղծուած
է ա յգ
յանդգնութիւնը
, յ
ըսուտծքի
խոբութիւնր,բառին
ու պատկերին
տա–
բօրինակ
դաշնոլթիւնը,
լեւլոլին
վճիտ
աչխաբ -
Հայնոլթիւն։ր,
երր իր
չ ո ՚ ֊ ր ք ր մարդիկ
, աղդ.
Հայ
րենիք
կամ՛
կոյս կր Հոլովէին
րնթացիկ
փոիսաստ–
ցութեամբ
:
Գուրեան՛ր
երեւոյթ
մըն է մեր
րաՆաստեղծու–
թեան
մէք։
Նման։ է անիկա
բոլոր
աղղեբու
՛քեծ
բանաոտե՚լծներուն
որոնք
կ՝եբելին
առանց
մունե–
տիկի , ծոփերէն
բարձրացող
Հրաբխային
կգզիի
մը
նման,
տարերային։
եւ անմեկնելի,
կուտան։
իրենց
գործր
եւ կ՝րնկղմին։
Բայց
իրենց
չեչտր՝
ալ չի
մոոցոլիբ
:
Մեր
բանաստեղծութիւնր
չուն՛ի
երկբորգ
ա -
1"է1
մր այս օրէնքր
այսքան
ո<այծ՚սո
կել-սլաղրողէ
Գոլրետնւի։
քնա
րս։ կանալ
թ իլն
ր ես կր րաղղա
-
տեմ
Վիլոնի
, Ռէմսրյի
, Շ է լ ՚ ի ի , Շիլլէրի
դոբծե–
րուն
Հեա։
Զ՚սնւաւլան
դպրոցն
երու եւ մողովուբգ
-
ներու
պատկանէուլ
այս ։^նո•
ւսԻա։լանւկլ՛
անոր Հա -
մար
վասնռլի
այղ
Հեւլինս։էլն
երէւվ
բան։ մր փոխ -
ուած է ան։ոն։ց
քե ր թողու Բ եան
ր մէք։ Աւ ՛ս յս
փոխ–
ուածր
թանկաղին
է մանւ^-ւանղ
մեր մէք։
Գիտէ՞՛ք
ի՛՛նչ
անՀուն։
տարբերոլթեւն
կայ
Լճակին
ե լ
ԱւԼ
ղեփիւռն Ալեմտաղի
քերթուածնւեբուն
մ ի ք ե ւ ։
(Աբ–
մէքի
Հարց
ւ^՚մ յ ս ՚ ՚ դ ե ր ) • Ջեր ուչաղբ։՚լ
թ իւնը կը
կանչեմ
քերթո՚լէն
գէպի
տրձս։։լս։նղին
: Աչ ոք
միտքէն՛
պիտի
անւց րնէ րՊ է շի կթ ա շլե
ան։ ր
վերստեէլ–
ծել
իր՛ մէք ։ Ամէն
տ՚լայ որ կանչուած
է մեր գրա–.
Fonds A.R.A.M
