ՖոսՏքեէ&այկակաԱ
րաքեկաՎոէթեաճ
ցոյց
Վը
ՎԱԼԱՆՍ՛֊–
Ազգ– Մ ի ւ թ խ ն ը ,
իբրեւ
ներ -
կայացուր
իչր
2500
Հայրենակիցներու,
Հաւաքոյթ
մր սարքահ էր Ա՛գրիէ եին, ղար/չ աալու
Համաբ
Ֆ ր ան քեւՀա յկական
բարեկամութեան
%
Ներկայ
էին
Տրոմի նաՀանգասլեար, Պ՛
ՐշքՐՇՅԱ ք^ւՅԺւՇք ,
դիլանասլեար
, Պ–
6սք
§313է
(գրասենեակին
ւէարի֊~
չր)
ինչսլէս եւ բաղմաթիլ
Հայ թէ օտաբ անձնա -
ւորութիւններ
:
Պ– Աինասլեան
, Աղղ՛ Միութեան
նախագաՀր,
բտրի գալուստ
մաղթելով
Հիւրերուն
րսաւ՛ թէ
Հաւաքո
յթի նսլաաակն է Հայերու
ե րախտագի -
տութիւնր
յտ յտնել Ֆրանսա
յթ որ մ իեւնո
յն ա -
տեն մեր երկրորգ
Հայրենիքն է
յ
Տիկին Օտէթ
Միքայէլեան
ԼՖրանսուՀի)
,
Տասնըութ
տարիէ ի Վեր կ՚ապրիմ
Հայերու
մի
չեւ : Աոանց կանգ առնելու
անոնց
եղերական
պատմ ութեան
ւիրա , սլիտի րսեմ թէ ա յս
փ՚՚ՔԲ
եաներու
մեծ՜ մասր չէբ ուղեր Հաւատալ։ /» վեբ
չոյ Ֆրտնք խոստովանեցալ
կեղհիքը եւ Հեռացաւ
երկրէն : Աոկէ Հիասթափ՝
իր Հաղարաւոբ կուսա—
կիցներր,
որոնք ԼեՀաստան
մնացած՜ էին կաթո
լիկ
մկրտուեցան
; Հեղինակր
երեւան Հանած՜ էր որ
լեՀ աղնոլականներուն
եւ քաղքենիներուն
մեհ մա–
"Ը չառալիյլն
էին այս մկրտուահ
Հրեաներուն %
Այո ղուտ ակա
ղեմ ական
ուսումնասիրութիւնը
ԼեՀաստանի
ղերման
իշխանութեանց
հառայեց
էրրեւ տեսակ
մր ցուցակ
Հբէահին
ԼեՀեբր
ղտնե
լու–. Գերմաներէնի
թարղմ ունուելով^
ձերբակալ -
ուեցան
բաղմաթիլ
Հրեաներ
որոնք
մինչել ի"Կ
կ անւլ /ւտանային
իրենց Հեռաւոր
հագումր
1
Իր Հետագօտութեանց
րնթացքին
,
հվ՚չքմ՛"յն
գտաւ
նաեւ
Հանրի
Հա յնէի
թղթակցութիւնր
իր
Համպուրկի
սեղանաւոր
Աողոմոն
Հօրեղբօր
Հետ X
ՇաՀեկան
են յետ ղրութիւններր
,
գրոլահ՜
Ը1է՚"լով
եբրա քեցերէն
, երկուքն ալ իրենց թոր -
Հ րգահութ
իւննե րր կ՚ունենան
իբրեւ Հրետ
լ : Հան
րի Հա յնէ այս թղթակցու
թեան
մ էչ կր շեչտէ թէ
կր մ եբմէ
մ կբ տ ո
լթ
ի ւն ր նկատե
լ իբրեւ
պայմ ան
եւրոպա1լան
քաղաքակրու
թեան
մէչ մտնելու :
կփշթայն
ղտաւ նաեւ
^սձ
\Ա1Շ\\ՀՅ.
\\^^^\^^ւ
ա–
նուն
՚ւիրքը որ գործն է ղերման—Հրեայ
Աոաննէս
Րէօղլինի
, Հրատարակուահ
1506^5՛։
Գիրքին նպա
տակն էր ցոյց տալ թէ Սրասմոս եւ
Հիւսիսային
քյւրոպայի
գպրավարմներբ
կրնային
իրենց ներ -
շնչումր
ղտնել եբրայական
քաղաքակրթութեան
մէչ : Բբիստոնեանեբր
պէտք է կարղան եբրա յա -
կան մեկնա
թիւններր Աստո ւահա շո լն չի մասին, եւ
ասոր
Համ ար կ՝ ուղէր որ ղերմ ան
Համ ալսարան -
ներուն
մէչ եբրայերէնի
գասլ^թացք
մը
Հաս -
տատուի
յ
կփշթայն գտաւ նաեւ
գեղին
աստղանիշերը
ղոբս գորհահել
ստիպոլահ
էին Հրեաներր
, ղրաւ
ման
շրչանին
, զանոնք տպող մեքենաներր
, ինչպէս
եւ նամակներր
ղոբս ղերման
ի շխանութ իւննե ր ր կր
ղրկէ ին ա բգե լա փակու ահ
հնո ղնե բուն :
1947^5՛
ի վեր էփչթայն
հալաքահ է
500
Հա -
զաբէ
աւելի փաստաթուղթեր
, առարկաներ
թէ
/ռւսանկաբներ
։
ա Ը Տ Շ Օ
մողոփոլբգր
աշխատասէր
, շինարար եւ տրուես -
տագէտ
աշխարՀի
Հին մողովոլրգներէն
մէկն է,
որ Հակառակ
իր
ղմբախտո
լ թ
եանց ,
անխախտ
պաՀահ է րարձր քաղաքակրթութիւն
մր
ինչպէս
ել իր նախնիքներուն
Հարուստ
ել նեբղաշնակ
լե
ղուն :
« Այո արեւելեան տաք արիւնով,
Հայրենա -
ոէր
մողովուբղր
կռուեցաւ
Հաւատարմ
օրէն կրռ–
ուեցաւ
մեր կողքին Ա՛ աչիսա ր Հ ամ արտ
ին , որ ա–
ւաղ
, աՀռելի
կարուստներ պատճառեց
՛աշխար–
Համարտին
(1939 - 45)
վե րա սլրողնեբը
ղարձեալ
<ւներկայ ենք։» *՛ Ր"Ի^ Ֆրանսայի,,
ղոր իւրենց եբկ
րոբղ
Հայրենիքր
կը նկատեն :
Անա րղա
բո
լթ
իւն ր
միշա տլ Հտլահեց
այս ղմբախտ
մողաիոլբգը
%
Թրքական
չարգերր,
քաչալե րուահ
Գեբմաննեբէ
,
քաղաքակիրթ
աշփւաբՀի
ձա յնր բարձ բացո ւցին ,
բայց անօգուտ
• ՚ • Ֆրանսայի
Հանգէպ
որուն
հա
՛ւա յեց ին ել ղո ր կր յարգեն
, մ իշտ
Հաւատարիմ
են ; Այս ւլեղեցիկ
ղարնան
Մ իութեան
՚Հ^ամեակի
առթիլ
Հաւաքուած
ենք տօնելու եւ սերտացնե -
լու ֆրանքեւՀա
յկական
րարե կամ ութիւնր
: Կը
ցանկանք
որ ա յս Հաւաքո
յթր
, սեղանին
շու բչ , րը–
լո՛յ նաիսերւլանքր
լաւազոյն
Հ ասկազո
ղո ւ քմե ան մր։
Նա֊,ան։լ
աւզեա
, Պ ՚ քաղաքապե տ ել
պարոններ ,
նկատի
պիաի առնէք
օր ինա պաՀ ութիւնը եւ Հա -
ւաաա րմ ութիւնր
անոնց որ կ՚ուղեն
հ՜առա յել ձե -
ղի » :
Պ • Գ - Բիրէճեան
յայտնեց
երախտագիտու -
թիւնր
ե
լ
Հաւատարմ
ութիւնր
Հա յերուն՝
ասսլրն–
չ՛ս կան Ֆրանսա
յի Հտնղէսլ
, իր մողո՚ի
րղաւիար
Հասաաաո։ թեանց
, անոր ծաոայելու
իրենց կամ– ^
ՔՐ՛ «Ֆրանսան
բացաւ
իր թել երբ նաՀատակ
մո - \
ղով
ու րղի
մ ր վտար անղ
ի զաւակներուն
առչեւ
ե ւ .
Վալանս
Հանղիսացալ
գլխաւոր
վա յրե րէն
մէկը ՚
ուր եկան Հասաատուիլ
Հայերր : Այգ թուտկա - ՚
նէն ի վեր չատեր ֆրանսացիւ
ղ արձան : Մենք որ
երկու պատեբազմնեբո
լ
միչոցին
պայքաբեցանք
Ֆրանսա
յի փառաւո
ր բանակին
մէչ, պիտի
մ եհ՜ -
ցնենք մեր զաւակներր
Հ ա լր ենա ս իրա կան
զաղա -
՜ւիար
՚1ւերոլ
ա ւա՚հւլո ւթե ամ՛բ , որպէսզի
անոնք րլ -
լան Հաւատարիմ
, օրինասլաՀ եւ կտրիճ ;
^*^^^1^^X
,
անղաւՐ
նաՀանղա
յին մողովի,
շը -
նո րՀակալութիւն
յտ յտնեց
Մ ի՛ութեան
որ
առիթ
ւաեղհե՚լ
զոքզ
տալու
Հայերու
երախտազիւտոլ
—
իմ՜իւնր Հանգէպ
Ֆր՚՚՚նստյք՛։
ք*նք Համողուահ է որ
Աէլեքի լւս քն Հաոկս՚ց
ո ղո
ւթ
իւն
ւքր սլիտի
կրն՚՚՚յ տե–
է
ականա ցնե
լ լաւաղ ո յն
յա բա բե րութիւննե
ր ր ,
<Տ,ձեբ բա ր իքին եւ մ եր Հաստ րա կաց
Հա յրեն իքին
Ֆրանսայփ
Համար՝» ;
Օք.
^1հ6^է
րսաւ թէ երկար աաենէ ի ՚իեր կր
ճան^ա
յ
Հա յե րր , մ շակո ւահ
մողովուբղ
մ ր, որ
կատարե լապէս
՚լիտէ ֆրանսե րէնբ : Տ ի՚շեց
.նաեւ
անոնց
մ ասնակցու
թ
իւնր
Գիմ աղ րութեան
պա
յքա
րի՛ն մ էչ
;
Անոնք
ղ իւտցան
մ ե րմե
լ գրաւող
րանա -
կին
Հրամաններլ՛։
ք^ետոյ ողչունեց
Հայերր
ոչ թէ
իբրեւ Վալանսի
բա բ ե կամն ե ր բ , այլ
պա
րղապէս
իբրեւ Վ^ալան սց իւնեբ %
ՆտՀանգապետր
, իր գոՀ ո՛ւնակս ւթ իւն ր
լայտ–
նեց
աքս
Հաւաքո
ւթիւն
առթիւ , իբրեւ
երս՚իւտա -
զ իտա
իմեան գե ղե ց ի կ չարմուձեւ
՛ք ր
Ֆր՚ոնսա
յի
Հս՚ն՚լ էոլ • Հ՚ւՖրանսաց ին կր ցանկա
լ փթքմոլմ
ր նախ
մարղուն
եւ ապա բոլոր մարգոց
եւ մողովու
րղնե—
բու : Մ ենք կր յաբղ ենք ձեր աւանգու
թիւններր
,
գուք կրնաք պաՀել ձեր սովո րութիւննե
րր , ոչ մէկ
րան
կը խանղարէ
որ գուք Հաւատարիմ
մնալով
ձեր Հեռաւոր
Հայրենի՛քին
, կապոլիք
մեր իտէա -
լին, մեր քաղաքակրթութեան։
Ան վեբչացուց
իր
ի՚՚օսքր
ւիերակո չե լով
Ֆրանսայի
թո յլատու
ողին ,
«Ֆբանսան ոբ րոլոր աղատ եւ սրտի տէր մարգոց
Հայրենիքն
է»։
Ապա րամա կնեբր
պար պու եցան
Հ իւրերոլ
եւ
նոր
Հ ա՚րենիքի,՝
Ֆրանսա
/ի կենաց :
Լշ
ՕՅսթհւոշ
Ն\հե€,
^^օ%^շ& եւ ուրիչ
թերթեր
մ անրամ ասնօրէն
նկարագրեց
ին այս Հաւաքո
;թ ր :
ԹՂԹԱԿԻՑ
ՆԱՄԱԿ
եՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
«ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ
ԼԵԳԷՈՆԻ»
ԱՆԳԱՄԱ1ԱՏ
^ . . ւ
ԶԻՆՈՒՈՐՆԵՐՈՒ
ՈԻՇԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
ՄԱՐՍԷՑԼ,
3
Ա՚գրիչ
Մեհ գոՀունակու -
թեամր կր յա յտնենք
թէ ՝ ՚^Արե ւելեան
Լեղ է ոնի՛»
անղաւՐ
աՀաա
ղինո
լո
րնե րո ւն թո շակի խնղիրր ղը–
տահ է իր արգար
լուհումր՝
շնորՀիւ ^(Ֆրանսա -
կան Րանակ
ի Նախկին
կամաւորնեբու
եւ քհաղմ իկ
ներու Րարեկ
՚ Մ իութեան
նախագաՀ Պ ՚
Տիրան
թէքէ եանի , որ սրտանց կրՀեաապնղէր ա յս Հար
ցր : Այմ՚ք ան աւելի, քան երչանիկ է որ տասնեակ
աա
ր իւն ե րո
լ
իբ մ եհազ ո յն գոՀողոլթիլ
ննե րն ու
ւո,ռնաչա՚ւ
աշխաաանքր
( որոնց
մ ենք
մի՛ա
յն հա -
նօթ
ենք) կ՚արղիլնաւոբուին
ի նպաստ
իր
սիրելի
լ /-• ղ է ոն ականներ
ուն :
իրաւաւլիաական
սպասարկութեան
աւլնո ւա —
սիրտ
՛ք ՚" ր (՚չ ր
1
Պ • Նօսլ/էս՝
քանուն
պատերւսւլմա–
կան
նս։ իւա րարո
լ
թ ե տն ել Հակակչռի
ու
պիւտճէի
տնօրէնոէ թեան
, Պ • Թէ,ւ>էեանի ուղղահ է պաշտօ–
նական
ն՚սմտկ
մր. Հետեւեալ
բովանգակութեամբ՛
Պ՛ *էէ"՚խաղուՀ, Ֆր Րանակի Նախ՛ Կամ ՚ եւ
(հաւււքիկնե րոլ
Մ իութեան ,
Իրրեւ աբգիւնք
ձեր
30
Օունուար
1951
թուա
կիր նտւքակ ին , \3 Մ արտ
՝1^օ\ին՝ բացառաբար
եւ
րարկաւլակամ
ոզիով, տուի՛ որոշում
մր
որուն
Հ՚սւքաձայն՝
^Արեւելեան
Լեղէոն»ի
Հայ եւ Աու -
րիացի ալն րոլոր նախկին
զինոլորներբ
որ Հրա -
յ
՛քանի մր գո րհաղրու
թե տն Հետեւան,օո՚ի
անգա -
մւսՀատուահ
էին ել ցկեանս
օղնուիմեան տարեթո– ^
շակ կրստանա
քին , ա քսուՀետեւ րստ իրենց ղին -
ոլորական
աստի՛ճանին եւ Հա շմ անգամա թեան առ
Հար
իւ ր սակ են , ղ ինա
ո րական թո \ակ պիտի ստա
նան՝ Համաձայն
31
Մարտ ել
24
Յունիս
1919^
Օ–
րէնքներուն :
Ո՛
՚։տի՛
անոնք ոբ իրաւ ունք ունին
օգտուելու
,իե–րոյիշեալ
որոշումէն
, ան քապաղ
ղե՚^են
Հետեւ
եալ Հասցէ ին , յղե լով՝ ա
)
կենգանո
ւթե
՛սն
ւի կայա–
ւյեր
մբ
(շ6քէւքւՇՅէ է1շ
V
^6)
տեղւոյն
քաղտքասլետու–
թենէն եւ բ) թիւր
աքն
զ ր,բո յկին որաք
ենթական
թոշակ կր ստանար
Շք115Տ6 իյտէւՕՈՅԽ ^Iշ ք^611&116^Տ՚»
I
՛Ի դիլքաց
կ ե դ ր – վ ա ր չ ո Ն թ ե ա ն
•թարտռլղար՛ Վ ԱՀՐԱՄ ՊԱՊՈՒԽԵԱ1ւ
ԼՐՏԵԱՆԵՐՈՒ՚^ԵՏա^^
նակուի
Մ • ՆաՀանղներուն
մէչ , իբրեւ
Հետեւանք
նոբ յայտնութեանց
: Պաշտօնապէս կբ Հաստատուի
թէ
րաղմ աթիլ
ձերբակալութիւններ
պիտի կա
տար
ուեն ա յս օրերս
1
^
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(26)
կ. ՊուսոՑ ԳՐււԻՈԻմԸ
Որպէսգի
արգի՛լէ այս վերչիննեբր
ոեւէ օգ -
նութիւն
Հասցնե լէ , թոլրիսան
փաշայի
որգին,
բազմաթիւ
խոլմ՚բերով
նոյնիսկ Ա՝օրա ալ մտաւ եւ
1453/՛
ամառը իր ու Տեմեթրիուս
իշխանի
ղօրա -
վար
Մ աթիաս Ագանի
մ իչեւ
բուռն
կռիւներ
մ՛ըղ -
ուեցան :
*
Կրիտոպուլոս
կը պատմէ թէ
խիստ Հաւա -
նարար թրքական
բանակին
իսոչոբ մասին
Պոլսոյ
պարիսպներուն
տակ ղա լէն աոաչ
պաշարեալ–
ներու
ղէ՚գի
գուբս
յարձակում
մր բաւական
յա -
չողոլթիւն
ունեցաւ : Առաչին
խումբերուն
իրարու
ետեւէ
Հասնե լուն անխուսափելի
տակնոււԼրա յոլ -
թենէն
օղուտ քաղե լով , Յո յներր բաւական
թիլով
Թուրքեր
սսլաննեցին
, ալ աւե/ի
վիրաւորեցին ,
բա յց
ւլ րե թէ
անմ իչապէս ա յնքան շատցաւ Հետ -
ղՀետէ գոլնգերու
թիւր որ այգ տեսակ
ւլոբհողու–
թիւն մբ նորէն
՚ի"րձել
ալ անկաբե
լի եւլաւ ել մին
չել վեբչր ոեւէ այգ տեսակ յարձակում
տեղի
չու–
նեռ
ալ ։
Նոյն ի՚^կ պաշարման
սկիղբէն
Ցո յներր քան -
գեցին
բո լո ր տ յն կամ ու ր^ւե
ր ր որոնք գուոնե րէն
ձղուահ
էին փոսերուն
էիրայէն
անցնելու
Հաւքաբ :
Րո լոր ա յս ղուռնեբր
ամ ուր փակեցին
ու
ետեւը
պատնէշ
շէնեցին
ու մինչել
29
Աայիս,
այսինքն
մինչել
պաշարման վախճանբ ալ չբացուեցան ա -
սոնք ;
Աուլթանին
բանակին
խոշոր մասին Հասնե
լուն
Հետեւ եալ օրը , Ապր
ի լ
6
ուր բա թ , բոլոր
թուրք
ումերը միամամանակ
յառս՚չացան
մինչեւ պատ
—
նէ չէն քառորղ
մղոն ասգին
, կարելի
եղահին
չավւ
մօտենալու
Համար անոր, իրենք
զիրենք
նետերու
ել ուրիշ նետիչ
զէնքԼբու
Հասողոլթենէն
Հեռու
պաՀելով
Հանղերձ : Տակաւին
ոեւէ
կռիւ չսկսած՜,
Սուլթանր,
Գուրանի պատուէրներուն
Հաւատարիմ
մնալււլ
Հ ամ ար , անգամ
մ լն ալ գես պան ուղաբ -
կեց կա յսեր
, ոբպէ Ա՛լի առանց կռիւի, իրեն
յանձնէ
քաղաքին
բանալինեբր
, երգմամբ
խոստանալով
երրեք
չ՚էպչիլ
բնակիչներու
կեանքին :
ինչպէս
յա յտնի, էր , պատասիսանր
կտրուկ
մ երմում
եղաւ
ու անմի՛չապէս
թշկւամութի՛ւններր
սկսան :
Ամէն բանէ առաչ
, կ՝րսէ կրիտոպուլոս
, Աուլ
թանր
, իբ բանակին
՛լ լխաւոր պետերուն Հետ ձի
ով արշաւ մր կատարեց
պա
րիս էգին ամ բող^ ան -
վա իսճան երկա յնո
լ
թեամ
ր , Ա արմա րէս յէն
մ ինչեւ
Ոսկեզչիւր
, եւ անկէ ալ մինչեւ Վոսփոր :
Ասոր
կ՚ոււլէր
ճշգրտօբէն
ճանչնալ
զայն եւ
մանաւանղ
ուսումնասիրել
անոբ այն տկտր կէտերր,
ուրկէ
յարձակում
մ ր
յ ա չո ղո ւթե ան ամ էնէն
մ եհ Հաւա,–
մ՛ականու
թ իւննե ր ր սլիաի ունենար : ՚
Տետո
յ , սլատե րազմ ական
աննկա րաղրե լի
իսանւլ էս էիառո
ւթե ան
մ՛բ
մ էչ անղ ամ
մ լ^ ալ ա
չքէ
անցուց իբ բուէանղակ
բանակր : Պտտերաղմի կար—
դոէի շարուահ
իր բանակին
անՀուն ճակատր շատ
մ ր մ ասե բու րամնեց եւ անոնց ա։ք էն
մ է կուն
մ է յ–
մէկ ղաա Հրամանատար
կարգեց :
Ալպանացի
ու րացէ,ղ Զականօս փաշա յի
Հր -
բամանին տակ բաւ բանակին
եւ անկանոն
խումբե–
բու այն մասը, որոնք Րերայի եւ Գասըմ - փաչա^-
յի բարձրութիլններուն
՚Լբա յ բանակահ
, պա շտօն
ունէ ին
Հ
ս կե լո
լ
աւե լի վաբօք Հաստատուահ ճե -
նո՚իական
քաղաքին,
կալաթայի
գլուխէն
մինչել
Աիտարիսի գետաբերանր
, այս օրուան
էյոլսլը,
որ
կ՝ երկաբի Ո ո կե ղչի ւր ի ամ բողչ Հարաւա
յին
եզրին
վրայ, ինչպէս
նաելնոյն
Ոսկեղչիւրի
ամբողչ
Հիլ^
սիսային
մասին՝
այսինքն
հոցին արեւելեան
հայ–
րէն
մ՛ինչե
՜լ
Բսիլօփորթայի
վբայ,
ուբ ցամաքա -
յին մեհ պաբիսպր
կը սկսէր :
Ասկէ ղատ , կ՚աւելցնէ
կրիտոպուլոս
, Աուլ -
թանր Զականօսի
սլաչտօն
յանձնահ էր նաեւ Ոս -
կեղ2փւրի՛ ա յս հա յրին վրտ
յ կամ ուրչ
մ ր
չին
ելու
եւ երկու
եղե րքնե ր ր , իրարու Հետ Հաղո
բւլակցու–
թետն
գնե լու Համար : Այս կերպով
աղիւսի
ղոր -
հա րաննե բու
թաղն ալ կր մ իանար Րերա
յի ա յն
մաս ին ոբ ա յոօր Գասրմ
փաշա
քի
բազմ ամ արգ
թուրք
արուարձանր կր կաղմ է ; Այս
կամ
ուրչին
ուրիշ մեհ առաւելութիւնն
ալ այն պիտի րէէաբ որ
Ջա կանօս փա շա յի էէունգեբր առանց ատեն կո ր -
սլ^ցնելու
, պիաի
կրնային
վաղել
միանալ
մեհ՜
բանակին
այն օրը, ոբ մեհ՜ սլաբիսպին
ղէմ յար -
ձ ակումբ
սկսէր :
Պաշարող
բանակին ձախ թելին
Հ րամ ատա -
րութիւնր
յէսնձնեց
Րումկլիի
Պէյլէյսլէյի
այսինքն
եւ րւ պական
ումերուն
ղերագոյն պետ
Գարաճա
փաչա
յի , որուն
յանձնուեցաւ
պա շա րե լո ւ եւ
յար–
ձակոււքոէէ ղրաւելու
Հողր մեհ պարիսպին
ամբողչ
ա քն մասր, ոբ Աուլթանին
տաղաւարին աչ կող -
մէն,
Ոսկեղչիւրի
վբտ
յի Բրսիլփորթա
յէն
մինչել
Թէ քֆուր Ա արա
յը :
(Սաբ.)
Fonds A.R.A.M
