ԳՐԻԳՈՐ նԱՐէԿււ8Ի
Ազւյականայրը
Իրրեւ
ազզական՝
ձանօթ է
միայն
Անանիա
Նարեկացի։
Ազգականութեան
վկայութիւնը
կուաա
յ , ին–
ՔԸ՝
*^ԸէԳ"Ր
Ն՚որեկացի
,
յիչաաակարանի
մր
մէ2ձ\), ործանօթ է արգէն. « էո Գրիգոր՝
յեաին
վարժասլեաաց
եւ կրսեր
րանասիրաց
, Որգի գ ըԱ ֊
տ ե ր ե զ ր օ բ Հ օ ր Ա ն ա ն ի ա յ ի
հոգեղարգ
ել մաա -
վարժ
փիլիսո վայի եւ րստ վարուց
մաքրոլթեան
կրօնից
գովելոյ եւ կոԼակելոյ»
^ ՚ Ն ե ր ր ո դ ԱսաՈԼա–
ծ ա ծ և ի ) :
ԱրԳէ Աճառեան
, թօսելով
ԳրիգորԼն
ետքր՝
Անանիա
\,արեկացիի
մասին եւս, կը կրկնէ
նոյն
սխալյլ
երր կըսլեգէ թէ ԳրԻԳ"Ր
Նարեկացիի
« մօր Հօրեզրօրորգին»
էր այս
Ան անի
ան : ԱյԳ
պարագա
յին՝
իրրեւ
երկու
ե զրա
յ րնե ր ո ւ զաւակ -
ներ,
մօտաւռրապէս
նոյն տարիքԸ
պիտի
ունենան
Գրիգոր
Նարեկացիի
մայրր եւ Անանիա
Նարեկա
ցի։ Արգ, Անանիա
Նարեկացի
Հասած է խոր ծե
րութեան,
թուականր
չենք գիտեր
թայց
ստոյգ
է թէ մեռած է ^Տ&էն առաք, ինչպէս
կ՝րնգունի Ա֊
ճառեան
եւս : Ուրեմն
, ԳրԼ՚Գ՚՚րէ
մայրը
մ՛օաաւո -
րապէս
նոյն տարիքր
(5 10
տարի
աւելի,
5 10
տարի պակաս)
պիտի
ունենար
ա յգ թուականին
:
Այմմ տեսէք տա րրե րութիւն
ր ,
977/5՛
Գրիգ՚՚Ր
Հաղիւ
26
տարեկան է տակաւին
, մինչ
մայրր
կամ
մօրը
Հօրեզրօրորգին
կ՚ապրին
իրենց ^խոր
ծերու
թիւնը» :
26
տարեկան
երիտասարգի
մր մայրր
կամ
մ օրր
Հօրեգբօրորգին
չէր կրնար
Հասնիլ
խոր ծե
րութեան
, աւելիւ քան
50
տարի տա ր րե րո ւթեամ ր ՚–
ԸնգՀ ա կառա
կն , մ օրը
Հօրեզրա
յրը
կրնար
Հասնիլ խոր ծերութեան
, մանաւանգ որ վանա
.-
Հայրութեան
կոչուելու
Համար
պայման է ունե -
նալ պատկառելի
տարիք %
Ըսինք արգէն թէ ամ բոգք
չփո
թութիլնը
կը
ծագի
հ ա յ ր
րառէն
, որ գրուած է Անանիա
յի
անու
նէն առաք։
Արրագրոլթեան
իմ այս փռրձս
Լտես
Յաււաջ , 25
Փետր • ) աւելի կր զօրանայ
նոյն
յիչա
տակարանին մէկ ռւրիչ
լ^գօ
ր ինա
կո ւթեամ՛ ր , ղոր
գտայ Արտաւաղգ.. արքեպ
.ի կագմած
ցուցակին
մէք
(8ուցակ հայերէն, ձեււագրաց
Հ ա լ է պ ի ,
էք
245) ,
ուր
նո յն յիչատա կարանր
գրուած է ա յսպէ ս Լ2,) ,
« • • –Որգի գստեր
եղրաւր
հ ա ւ ր
Անանիա
Հոգե -
ղարգ ելՀմտավա
րմ
ֆի լիսոֆա
յի » ; Ո ւխ տ ան է սն
ալ
հ ա յ ր
Անանիա կր կոչէ , առանց ագգականոլ -
թիւն
ունենալու,
ուրեմն
պարղապէս
վարգա -
պետ
, վանաՀա
յր
իմ աստով
Այս
րոլոր ապացոլցռ
ւմնե րէն ետքր
աւելո րգ
է վիճիլ
այլեւս,
Անանիա ոչ թէ Գրիգորի
մօրը
Հօրեզրօրո
րգին է , այլ մօրր
Հօրեզրա
յրն է :
Ո՛՛ւր ծնած է , ե՛՛րր ծնած
է ,
վկայութիճւ
չկայ :
/ ՚
Գիտենք թէ
վանաՀայրոլթեւմն
կոչուած է
Նարեկ
վանքին
, որ Հ իմնուեցալ
արեւմ տեան
չրր–
քսւններէ
գաղթած
վանականներու
նախաձեոնռլ՛ -
թեամր, «/ կրօնալորացն
Հալածելոց»
,
ինչպէս
կ՝ըսէ
ինճիճեան
( Հ ն ա խ օ ս ո ւ թ ի ւ ն ,
գ. Հատոր, էք
213) ,
կամ «/ կրօնաւո րաց
Հայոց
բնակե
լոց ի
փոքր
Հայս
, ուսաի
Հալածեալ իՅունաց»
(Ստււ -
րագրոՆթ
֊իւն հ ի ն Հ ա յ ա ս տ ա ն ե ա յ ց ,
էք
171)։
Ու
րեմն Անանիա վարդապե՞տն
ալ կուգար
՚ արեւ -
մ ուտքէն
, Նարեկացիներու
տոՀմ ական
ծառը ա -
րելմռւտքէ
ն փոխագրուած
էր դէպի
Ռչտունիք։
Գիւրաւ
պիտի
յարէինք
այս վարկածին
, եթէ
Անանայի
Հետքերը
չփռթոլթեան
չմատնէին
մեզ։
Արդարեւ,
Անանիա
Նարեկացի
ինքզինք
« սննդակից » ելՀՀին
ընկեր » կ՚անուանէ Անա -
նիա
Աոկացի
կաթողիկոսին
, եւ Օրմանեան
կը
կարծէ թէ Աոկացի էր նաեւ Անանիա
Նարեկացի
,
թերեւս ալ վարագի կամ Աղթամարի
վանքերուն
ա չակե րտնե րէն :
Միւս
կողմէ,
Զամչեան կըդրէ թէ Անանիա,
տակաւին
Նարեկ չեկած,
«նստէր
ի վանքն
(տւշ)
Անտաք
, եւապա ի քՕաւարաձոր» :
Հետաքրքրական
է վւնտռել
Անտաքը
, պատմական
աչխարՀագրու
֊
թեան
մէք։ Ըստ ինճիճեանի
, Անտաք, որ կր գրր–
ուի
նաեւ Արդակ,
Հեռու չէ իննակնեան
վանքէն,
ի Տարօն. «/ Հարալոյ
կուսէ վանացն
որ ի
գլուխն
Արդակայ
, ել Հայի ի փոքր
ամրոցն
մեծամօրն՝
ներքոյ
Նարգակայ
(3)
ղոր Արդակն
կոչեն»; ,
(1) Նսւ1սռրդ
յ օ դ ո ւ ա ծ ո վ ց ո յ ց տ ո ւ ի թ է ի ն չ ո ՛ ւ
շտտ կ ա ր ե ս ւ ր ո ւ թ ի ւ ն չ ե մ տ ա ր յի շ ա տ ա կ ա ր ա նն ե -
ր ո ւ ն : Վ ե ր ա պ ա հ ո ւ թ ե ա ն ս ե ւ կ ա ս կ ա ծ ն ե ր ո ւ ս ի բ -
ր ե ւ ա ր դ ա ր ա ց ո ւ մ , կ ր ն ա մ
յ ի շ ե լ ա յ ս տ ե ղ թ է մ ե ր
մ ա տ ե ն ա գ ր ո ւ թ ե ա ն պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն մ է ջ ծ ա ն օ թ է
Տագագս
բնութեան
մ արգո
յ
թ ա ր գ մ ա ն ա կ ա ն
գՈր–
՚ ^ Ը յ
դււր յիշԱւտակարանը կը
վ ե ր ա գ ր է
Գբիգոր
Նիւսացիի,
մ ի ն չ գ ե ո մ ե ն ք գ ի տ ե ն ք թ է հ ե ղ ի ն ա կ ո ւ
թ ի ւ ն ն է ՚ Ն ե մ ե ս ի ո ս ի :
(2)
Ա յ ս օ ր ի ն ա կ ի ն մ է ջ յ ի շ ա տ ա կ ա ր ա ն ը
ըն -
դ ա ր ձ ա կ ո ւ ա ծ է ն ո րյ ա ւ ֊ ե լ ո ւ մ ն ե ր ո վ
: Փաստ
մ ը եւս.
թ է ը ն դ օ ր ի ն ա կ ո ղ ն ե ր ը ա մ է ն ա ղ ա տ ո ւ թ ի ւ ն կ ը
կար
ծ է ի ն ո ւ ն ե ն ա լ ՝ կ ր ն ա տ ե լ ո ւ , ե ր կ ա ր ե լ ո ւ , փ ո փ ո -
ի ե լ ո լ :
(3)
Ա ն ա նի ա ՚ Ս ա ր ե կ ա ց ի
Տարօնէ
^ն բ ե ր ա ւ ա ր դ –
եօք
ի ր
վանքին
ա ն ո ւ ն ը ՝
Նարդակր
վ ե ր ա ծ ե լ ո վ
Նարեկի, կամ յխաղով մը
ք6աւատ€6Ո€€ի
: Պէտք է
-
^
8
ԱՌԱՋ» աաաաաաաաաաաաաաա
Արգակր
թող/ով
, Անանիա
Նարեկացի
յետո
յ
կը Հաստատուի
1\յաւարաձռրի
վանքին
մէք, Այ~
րաբաաեան
ղալաււ : ^ուսկ
յետոյ
կուդայ
նււբտ
—
չէն Նաբեկ
վանքը։
Իրեն
կ՛՝ րնկե րանա
յ
Պետրոս
վարդապետ
, «մեկնիչ
գրոց» ;
Անանիա
ա յս վանքին
մ էք է որ կը բանա
յ
Հայոց
պատմութիւնը
եւ կը գրէ իր անունը։
Ասո
ղիկ
զայն կ՝անուանէ
«մեծ
փիլիսոփայ»
, իսկ Ուխ–
աանէս՝
«պուետիկոս
,եւ Հռետռր» : Եւ դեռ կան ռր
<; Լուսաւորիչ
Եկեղեց՜ւո
յ» կը կռչեն
, բա յց մեծ
բան
մը Հասած չէ մեր ձեռքր
իբբեւ
գրաւոր վկա
յութիւն
, որ պատմ
էր իր փառքը : Նո յնիսկ
պէտք
է ըսել թէ մատենագի
րնե բուն
մաքին մէք
չփոթու–
թիւն
մր ստեղծած է
3 4
Անանիաներու
ղռյոլ -
թիւնը
, եւ մէկուն
գործր
վերաղրուած
մ իւսին
^
բայց այգ մասին
յառաքիկային
:
ԱյսուՀանգերձ
Նարեկ
վանքը Անանիա
յի կը
պարտի
իր պատմական
դերը եւ
արմէքը
Ի՛՜նչ պատմական դեր կաաարեց
Նարեկ
վանքր ,
կ՛արժէ
ճչգել
ա յստեղ :
Նարեկ
վանքը, ըստ Ասողիկի
վկայութեան
,
կր պանծար
մասնաւռրաբար
երամչտռւթեան
,
պատմութեան
եւքերթողութեան
բերած
եռակարգ
նպաստով :
Ոչինչ
ունինք
իբբեւ
ապացոյց
Նարեկեան
մ՛ի–։
ա բանո ւթեան
աչիսա տանքնե
րէն
՝
եբամչաութեան
|
ասպարէղին
մէք, բայց
Գր ի՛գ՛՛ր Նարեկացիի տա - ^
ղերր կր վկայեն թէ իրապէս
վանքր
անուն էրչի– ՝^
նած
, Աս ռ ղի կի բառերով
, «պա չտօնապա
յծառ
եր– \
գեցոզովք» : Ուխտանէս
եւս , երբ կր
ներկայացնէ
Անանիան
, կ՝աւելցնէ
. « Հողեւորական
երդով
գեղդեղմ
ամ բ ղեր ի վերո
յ քան
ղամ ենեսեան»
:
Կր թուի
, սակա
յն , թէ նորաՀաստատ
ա յս
վանքը
աւելի մեծ
կարեւորութիւն
կ՚ընծայէր
պատմութեան։
Ար.լարեւ,
Անանիա
Նարեկացի ,
երբ,
օր մը, 1ցաչիկ
կաթողիկոսին
ռտքը
կ՚երթայ՝
իր Հ Հաւատա
բմ՛ ատ» ր մատուցանելու
, կաթողի -
կոսարանին
մ՛էք կր Հանդիպի
Ուիստանէսին
, 0—
ղը սքանչելի,
ինչպէս
կ՚բք/այ
Հյաւուրս
ամա -
րայնոյ»,
ուսուցիչ
եւ աչակերտ՝
կ՚երթան կր նըս–
տին
Աիսուրեան
զեաին
եզե րքր ել կը իսօսին եր -
կա՛՛ր : Աւելի
ճիչգ՝
Անան իա
անղամ
մը եէ.ս կը
բացատրէ թէ ո՛ րքան
կարեւոբ է պատմ
ութիւն
ԳԲ է ՚
(Անանիայի
միտքը,
աւելի
եւս պիտի պար–
ւլուի՝ երբ , Գրիդոր
Նարե կացիի
իմ ացական
կաղ–
մու թեան
աղդակներր
ներկա յացնե
լու
մամ անակ
,
ցո յց տամ մ իք ավա
յրը
, մ ասնաւո բարաբ
Հայ վան
քերուն պատմ ա - վւիլիսոփա
յութիւնր
, առաքփն
փորձը
մ եբ գրական
ուսումնաս
իրո ւթեանց
մ էք) ,
Անանիա
վանք վերաղ առնա
լէ ետ,^ ալ նամ ակով
կր
յիչեցնէ
իր նախկին աչակե րտին թէ պէ՛ տք է
սլաամութիւն
զրել,
Հայոց
պատմութիւն
:
"
Ասկէ ղատ, Անանիա
Նարեկացի
,
Շողա կ աթ/յ»
նուիրած
իր նե ր բո զա կանո վ , կը Հաստատէ
թէ
քերթողական
մ ասնա յատուկ
դպբոց
ի մը
փառքին
Հասցուցած
էբ վանքր : Եթէ ճիչգ է ռբ Հոգե բնա–
իսօ սա կան
ճամբով
մ ր՝ Գրիգոր
Նարեկացի
կը
պարպէր
քերթողական
աւիչին
մայրական
երակ -
ներր,
նոյնքան
ճիչգ է թէ վանքը
աւանդութիւն
էբ
ղարձոլցած
Հայկաղեան
լեղուն
մեծարել
արուես–
տով
մ՛ր, որ պիտի
չողար
այնուՀետեւ
երկար։
Աո անց երբեք
ուրանա
լու Գրիգոր
Նարեկացիի
ինքնա ա ոլութ իւնը
, բա յց Հաստատե
լու Համար թէ
Անանիա եւ Գրիգոր
Նա
ր ե կա ց ին ե ր ը աղղական
են
ռչ
մ իա
յն արեամ
բ , ա յլեւ արուե ստով
, յաճախ
ի–
՛ւաոու Հե
. ,Լ քո ՏԻԿԻ՛" ժանին
Օչկբ, բաց նա ,
մս՚Կ՚՚Վ՚^ւ^
^^.^ւձ^երու
մասին Հրատարակած
իր
ս,է,ին, որ,
I
V.
.V . ,
1ա^մողովուրգի^
առեւտրական
ձիրքերը ;
Տիկինր կասկածով կընայի
ֆրանսացի մեծ
.նաստեղծին այգ դնաՀատանքին
, որուն
մէչ
բարւ
չվաթռւելո
՛լ
աստ փճ.
ւստեւ
Կ՛
տամ
Հատուած
մր Անանիայի
ՇողակաթՀ^5>
Օրհնեալ ես, տաճար ս ո ւ ր բ , խքանալի ի ռ բ ա ն
եւ հրաշալի խորհրդարան երկնից ա րք ային ,հարս–
նաբան անարատ՝ անախտական փեսային , եւ բնա–՛
կարան ԱստուծԱւյ կ ենդ անւ ոյ , կ ենդ անախարոյկ
լուս ո վ սալցեալ ե ւ բորբոքե ալ բոց ա փ այլ ջահսե֊
լ ո ւ ս ո ւթ ե ա մբ :
Օրհնեալ ես դ ո ւ յ ա մ ե ն ա յնի ե ւ գովեալ, գե
րամբարձ եւ գ մբ ե թ ա ր դ ե ւ լուսանկար կոչա -
ր ա ն– – – ։ Յորոց ահիցն սարսեալ սաք ր է ին ամե -
նայն հ ո յ լ ք կենդանածնաց անասնոցն պաճարաց
եւ քաբակոշկոն քարկ ո ծմամբ արտահարեալ հա
լ ա ծ է ին գաղանացն ջոկք, ե ւ ղոփալով ղահի հար–
հալ––– :
Նո յն կչռո
յ թ ր
, նո յն դա ^աւռ
րում ը ,
ցոլցլուն
ռւ
ցնծուն
բառերով,
քբվիմուն
ածականներով
ու
ղանգաՀ արող
բայերուէ :
Ոմանք քե ր թողական
ա յս արուեստին
փառքը
ամ բողքովին
վե բտգբե
լու
Համ ար Գրիղոր
Նարե -
կացիի,
Օ Ո ղ ա կ ա թ ^ 1 ք
Հեղինակ
կուտան
յեւոգրի -
գռբեան
Անանիա
մր : ժամ՛անակր
եւս ,
ինչպէս
ցոյց պիտի տանք տակաւին
, չատ բանե բ իսլած է
Անանիա
յի ղաւինե սլսա կէն
մ երկա ցնե
լով
, ան-
չքացնելով
ել, եբկար
թափառումներէ
ետքր վան
քէ վանք,
պարղօրէն
թաղելով
Նարեկի
մէք, ուր
եւս պիտի
թաղուէր
, աւելի
ուչ, իր եղբօր
թոռը,
որուն
կենղանի
մ արմ
ինր
ապառամի
նմ ան ան ֊
չարմ եթէ չՀեռացալ
վանքէն,
դերեղմանր չար-
ժեցալ
սակայն եւ ճամբորղեց
գէսլի
արեւմուտք ,
մինչ իր գափնեպսակր
պիտի ծանրանար
անվաւեր
յաւե լո ւմնե րով^ %
՚^^ւ՚քին
մէք Լ^ոշ
V01X տսւ Iտ^^^1)
չփչտած է ընտ՚ր.,
^եսնէ
յետին
միտք մր , Հրեաներր
ոիրաչԱլՀ՜երՀ
մ,որձ մր
:
Ալ կը Ւ՚Ը՚^Ի
^՚^՛"՛^
՚ է " 1 " ^ ՛՛Ը
Կր՚՚՚այ
նաւեւ
միայն Հասարակ
Հոգիները եւ անվայել
կր
Լնէ
ղայն թէ՛ Փ– ք ֊ լ ՚ ՚ ա է լ ի ն եւթէ՛ Հրեայ
ժողո^
վուրդին
Համար։
ինչո՛ւ
անպայման
էրրեւ ճար ^
էաբ չաՀագէա
ներկայացնել
ժողովուրդ
մր որ ^
կ՝րսէ, "՛էր է " գ ե կ ՚ ՚ ՚ ն արմանիքնե
բու։
Հրեան
ղր..
րամի մարգ չէ միայն։
Ան, Հինէն ի վեր Հաստա -
աած է օրէնքներ
եւ բաղմաթիւ
մարտիրոսներ
տը–
ւած։
ինչո՛՛վ
մեղաւոր է Հրեայ
մողովռլրգը
կ\^^
ւմ^լՏ^Է
^ՍՐ^ Միքին գարու
մէք,
առեւտուրին
յանձնուած է փակ ղտնելով
իր առէել
գրեթէ րո ^
լոր ասպարէզները
:
Տիկին
Ժ– Օչէբ,
որուն
նամակէն
Հատուած
ներ
միայն տուած է գրական
Ֆիկարօն ,
կը
յիչէ
պերկսոնը,
որ, Հրեայ
մր, իր փիլփսոփայոլ -
թեամբ՝
Եւրոպան
գուբս քաչած է նիլթապաչ -
տութենէն։
Գիտել
կուտայ
իմէ
քրիստոնէռլթենէն
առաք արդէն
Հրեաները
քարոզած
են ոիրել Արա
րիչն ու իրենց
նմանները,
օտար
ցեղերը
նոյնիսկ
յ
Փ՛ ՚Ոլոաէլ,
Հետեւաբաբ,
գովելով
Հրեանե
րու առեւտրական
ձիրքերբ,
փերեզաէլներոլ
աստի
ճանին իքեցուցած է ղանոնք
է
Փ՛
՚Իլոտէլ,
իբ կարգին, բաց նամակով
մ ը կը
պաաասխանէ
Տիկինէն եւ կըքանայ
պաչտպանել
իր տեսակէտը եւդնաՀատանքին
անկեղծութիւնը։
Գբամի
մարղ է Հրեան
, կը կրկնէ
, րայց
մեղք մր
չի տեսներ այգ գրամ աս ի րութեան
մէք։
Զի Հաս -
կրնար
, թէ ինչո՜ւ
Իսբայէլ
կ՝ամչնայ ատկէ
, երբ ,
նախախնամութեան
կամքով ել Հակառակ
փոխա–
դարձ
անՀասկացողոլթեան
որ գոյութիւն
ունե -
ցած է միչտ
Հրեաներուն
եւմ՛նացեալ
մողովուրղ
նե բուն
մ իքեւ
, մ ա րդկոլթիւնբ
, գաբե րէ իվեբ ,
մեծապէ
օգտոլած է այգ լ^աբեալ
մողովո
լ
րգէն :
՚Բլոտէլ
, իրրեւ
ճչմարտութիւն
կը յիչէ Փաս–
քալի մէկ խօսքը.
«^ս^ 7€Աէ քՁ112
1
՚ Յ Ո 8 Շ ,
ք31է 1
Յ
ետէշ» յ
Ո՝ե թեւամ իտներր
կը գայթակղին
,
կ՛բսէ,
տեսնելով թէ մ աբգեբն ու անա սո ւննե րբ իրար կը
Հալածեն , երբ սիրոյ,
իրարիլրացման
ել
Հաղռր–
ղականութեան
օրէնքի
մը վրայ
Հիմնուած է ամէն
Հ՚նչ : Յա յտնելէ
վե բք ա յս
ղա
ղա փա ր ը , որռվ կա -
րելի է արզարացնել
գաղաննե
բուն վա
յրագռլթիւ–
նրն ու յ արգոց պատերաղմներբ
, Բլոտէլ
պիտի
Հասնէր րնականաբար
Հակասութեան
մը առքեւ ;*
Ըա^Մ՚Վ
նոյն ատեն մեծ քրիստոնեայ
մը, յայտ -
^/՚ քրիսաոնէական
ոգիով
գրուած
իբ երկերով
եւ
Հիիտի
Հետ ունեցած
րանավէճով, ան կր յիչէ իս՜
կոյն թէ քրիստոնէռլթիլնը
սէրեւ րարութիւն
կը
քարողէ
։ Բայց այդ սէրն ու բարութիւնն
ալ, կ՝բ^
սէ իսկոյն, մաս կր կազմեն
սիրոյ
բնգՀանրական
օրէնքին։
Տարրեր
միքոցներ
են լալին
Հասնելու
Համար։
Այսպէս
ուրեմն,
խտրութիւն
չկայ
մի -
քոցնորռւն
մէք, պայմանաւ որ ամէն էակ
Հասնի
իր
լաւագոյնին։
Արարիչր
միասին
ստեղծած
է
չարն ռւ բաբին :
Մեկնելով այս տեսակէտէն,
որ
վրգովիչ
անՀամոզիչ կր թուի, ֆ– ՚Բլոտէլ
մեղադրելի
չի
դտներ
նաեւ դրամը,
բաւական է որ
չղործածուի
եսասիրոլթեամբ
կամ պղտիկ
քաղքենիի
գոռողու–
թեամր։ Ու կր Հաստատէ թէ Հրեանեբբ,
զաբեբէ
Ի Վ^Բ–> օգտակար
եղած են միչտ
իրարո^ւ։ Եւ այս
է կարեւո
րը : Օգնել
նմանին եւ ունենալ
նմ աննե -
^
բուն օգտակար
րլլալու
գոՀունակութիւնր։
Օգ ՜
տակաբ
րլյալ ոչ թէ փիլիսոփայական
տարտամ
բարեՀաճոլթեամր
մր, այլ
կենսական
ձեւով^
լուբք Հետաքրքրութեամր
եւամրուլքական
Հաղոբ–
գականւ։ ւթեամ
ր ։ Պարտք մբ ուէւինք իրաբու
Հան
գէպ։ Պէտք է ղոՀոլինք։ Ու կԳզբակացնէ
յիչել՚՚Վ
սուբրեբը։
«Ա
տտէ
եշՏԱ
ճ՚ՔէքՇ ւՈՅՈՏՏ բՁք06 ԳՍ՚ՕՈ €Տէ
Այսպէս,
՚Բլոտէլ
կը խոբՀի
արդարացնել
ՀըՐ՜
եայ առեւտրականներբ,
որոնց Հետ անցուցած
է
կեանքին
կէսր։ կը գնաՀաաէ
անոնց
քաքութէէ^Ը.
եւ լաւատեսութիւնը։
Ոգեկան
արմէքներր
գնաՀա–
տելոլ
կարռղոլթիլննեբ
տեսած է անոնց
մէք։
Գ"՜
Հո ւնակո
ւթե
ամբ կբ յիչէ
Հրեաներու
Հետ ունե -
ցած իր յարաբե
բութ իւնները
Ֆրանքֆորթի
մէք •
իր մէկ թաաե րգութեան
ներկայացման
առթի՛–^
Հրեաները մեծ ծագկեսլսակ
մր նուիրած
են
իրեն։
Ա՛ն կը յիչէ Ա • Գիրքին
մէք եղտծ
առեւտրական
երբ
.
աւելցնել թ է Նարդակը աղումն է Ն ե ր քի ե ՜ Ա , ^ ^ կ
տեղանունին (լեղու ա գ իտ ութե ան մէջ՛ այս երե -
ւ ո յ ^ Ը
կ ո չ ո ւի 88ք1սէ1ո8է10Ո »76€ «էհԱբՏէ) 1
գնում, վաճառում,
տոկոս, չաՀ, ար
մէք,
դրամ
բաոեր ոբ
նուի րագո բծուած
են •
կր
գնենք
երկնային
չ^՚որՀբ,
մեր գրամր
կուտանք
Սէրմանի
րլլալու
Համաբ
Տիր"ք,
եւն.։
ինչո՞ւ
այ
պանել
դրսւմր որ կը ծառայէ
մեղի
։Հտցր
սուրբ է–
ԳնաՀատելէ
վերք առեւտուրն ու
Հրեայ ա -
Շ * ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Ո
-ե՚արականներր,
ֆրանսացի
քրիստոնեայ
բանաս–
սէեղծբ,
տեսնելով
Հանգերձ
աաբբեբու
թիւն մը
Հին կտակարանին
եւ«Թալմուտ»ին
միքեւ,
դարձ–
եսւլ Համակրանք
մբ ցոյց
կուտայ
Հրէութեան
Հանդէսլ,
ոբովՀետեւ
կբ սիրէ Հէն ուՆոք Կ՛""՛ *
Fonds A.R.A.M
