ԳԻՐՔԻ ՏԱԳՆԱՊԸ
իյօսսւկցոլթքււնքԼ
կը փոխադրենք
այս
սիւնակ
ներուն
մէչ–.
Ընթերցողի
սաէ եւ գիրքի սլակաս
յ
Առաքփնը՝ պաաճառ
, երկրորղր
արդիւնք
Երր
չկայ
րնթերցող,
գիրքր
կը ղեւյնի
դա
-
րա1թւերու
փոչիին
մէք
եւ. զրութւերր
րարո
յական
քաշալերոլթեան
պակասէն
,
չենք րսեր
նիւթա–
կան,
որու մասին
րնալ չեն մաածած՜
-—-
ձեոագիր—
ներր կր պաՀեն
կամ
գըիէր
կր նեաեն
անկիւն մր%
Ա՛եր մողովուրգր
րնթերցասէր
չէ : Աեր
մ չա–
հ."յք^հ՛^ ՛Ն.""յ
դուրդուրացայ^երոլ
թիւր
չաա
քիԼ
է : Ա աաի
վրայ
կը
Համ
րուին
լ^աանեկան
մաաե–
նաղ արան
ունեցութւերր
: -
վե րքին աարինե րուն
Հ րաաա րակո
լած
ԱՀա
-
րոնե անի եւ Շանթ
ի
ւլո րծե րուն
Հաւաքածռները
Հաղիւ մէ կ քանի
յունաՀայ
ընթերցութւերուն
ձեռ–
Հ . Ց,
ԳաշԱակցոէթիէնը
ՄիչիՏ Աէնւհւէի Վկ
քը.
Հասած
են
Ու աակաւին
ուրիչ
գիրքեր
, որոնք
արմանի
էին
մողովուրգի
ուչադրո
ւթե
ան
, աււանց
կար
-
ղացուեչու
մ ո ռց
ո ւած
են :
Ու
կը գմգոՀ ինք՝
որ Հինեըն
ու
նո րե
ր ը
իսօսքր սերունդներու
մասին
է
1՚"՚" քէէ գաղա
փար
ունին
կամ
բնաւ
չունին
մեր
մ տաւո
ր չար
-
մում
ի եւ գրականութեան
մ աս ին ւ
Երբ չենք Հեաաքրքրուիր
Հայ գիրքով
ու
չենք
կարդար
, ինչպէ՛^ս
կրնանք դաստիարակուիլ
Հո -
գիով ու միտքով
ու Հասուննա
լ եւ պաչար
մթերել։
Շատ
քի
չեր
գիտեն
ցեղապա
շա
վի
սլա
սան
Րաֆֆիի
անունը ; ՝ք՝անթ՛
Հա
յ կարգացած
է աԿւոր
« կայծեր
»ր կամ « Աամուէլ
»ը։
իջաներ
մ ը գիտեն
անչուչտ
կուսակցա
կաննե
-
րր
, որռնց ականները
գռնէ
անուններով
լեցուած
են : Բայց կռ ւսակցութ
իւննե
րէն
դուրս
Հսկայ
ղանղոլած
մ ր՝
չինական
պարիսպով
րամնուած
է
մեր
գրականութենէն
:
Ա յս ղանգո լածը գաղափար
չունի
գիրքի
եւ
դիրի
մասին։
թերթ
անգամ
չի կարղար։
Աչքերր
փակած
է պա յծառ
Հո րիղոններ
ուն
ու
Կ՝"՚"1Ր1՛
անգրագէա
Ալոլանացիին
կամ ռուս
մռւմիկին
պէս։
՚իառնութիւն
չպա աճառեն
այս աոգերր
: Պէաք
է սիրե
լ
ճչմ արտութիւնր
եւ
մ ւստր
ղնե
լ
վէրքին
վր՚".ւ ՝
ինքնա խարէ
ութ
իւն
է՝
թե
ր ո ւթիւննե
ր ր ար -
գար ացնե լու ամ էն ճիգ ; Պէտք է խստօրէն
քննա -
գատել
էնչ որ ^ւեադատե
լի է եւ գնաՀատե լ ա -
ռաքինռւթէւննե
րն ու յատկո
ւթ իւննե
ր ր :
Պիաի առարկուի
թէ դրամական
մ իքոցնե
րռւ
պակասր
ղլխալո
ր արգե
լք1ւ է լն թե՝րցաս
իր ութե
ան :
Անաեգի
չքմ եղանք
:
Մեղմէ
ոէմէն
մէկր,
ամէն
օր, Հւեղարներ
կր
վատնէ
սրճարաններու
մամ
ան
ցին
Համ ար :
Շա
տեր՝
չա րմանկա
ր ի
մնա
յուն յաճախորդ
են :
Ու
րիշներ՝
վերքին
տրախմին
անգամ
չեն խնայեր
ի–
րենց
մ ո լութիւններ
ուն
դոՀացում
տալու
Համ ար :
Ու
յետոյ,
կր գանգատինք
որ
մաաւորական
ղեկավա
րութ իւնր պարտականութեան
մ էք կր թե
րանա
լ ու առաքնորգի
գեր չի կատարեր
՜.
Ա տաւորականռւթիւնը
տուած
է ել
կուտայ
ինչ որ կրնայ : Բոլորովին
աննպաստ
սլայմաննե
-
րռւ
տակ
, Հա
յ մ իտքին
ճրագը
վառ. պաՀելու
Հա
մար
, իր անկարելին
կ՝րնէ : Ու եթէ
մինչեւ
այսօր
մե ր մ չակո
յ թ ր վերե
լքի
ճամ բուն
փրա
յ
ՂՂ՛"
Լէ՛
նուաճումներ
րրած
է , անվուրան
կրնանք տ յղ. յա՛–
քողոլթիւնր
վեբագրել
մ տաւո րականութեան
ղոՀո–
ղութեան
, բտյց
ոչ մողովռւրդին
:
Մեր անտա
ր բե րութեամ
բ
մ տաւո բականո
ւթի
ւ—
նր առաքնորդած
ենք
խաչելութեան
ճամբուն։
Զա
յն դարձուցած
ենք տնաե Ս , մամ կո չ ել խա
-
նութսլան
: իր բարձր
պատուսւնգանէն
ղայն իքե -
ցուցած
ենք վւողոց , չա րմե
լու եւ գո րծե լու
նուա–
ղավոյն
մ իքո
ցնե
ր ր տրամ ագբե
լով ։
Կ՝ապլլինք
Եւրսլայի
մէք, րայց
կր
յամառինք
գերի
մնալ
մեր քարացած
մ տա
յնութ
իւննե
րո
ւն ։
Տունաստանի
օրինակն
անղամ
տպաւորութիւն
չի
թողուր
մեր վրայ ։
Հե լլենական
ամէն
տուն
, Հարուստ
թէ աւլ -
քատ,
րնտանեկան
ւլ բագ
ու բակ,
ուեի։
Ամկն
Հել -
լէն
, սլաՀպանոգական
թէ
յառւսքգիմական
,
իբ
մ չակո յթին
կասլուած
է ։ կր կարղայ,
կ՝ուսում
-
նասիբէ , կր Հետեւի
մտաւոր
շարմռւմ
ին ու
կր
յարգէ
իր մ տաւո րականնե
ր ր :
Մորէայի
յետին
Հողաղռրծն
անգամ,
Փալա–
մասի
եւ Տրոսինիսի
երկերուն
Հաւաքածռները
կը
պաՀԷ
, իրր թանկագին
յիշատակ
;
իսկ
մե
ր իննե բր
. . .
վաղր՝
մայբենի
լեղուն անգամ
սլիտի
մոռ -
նան
:
Փակագիծ
մր :
Երկու
ամիս առաք, տաղանդաւոր
արուես
-
տագէտ
մ ր՝
նկարիչ
Եգռւարգ
թէրգեան
,
Հելլէն
մ աաւո բական ութե
ան
եւ արուեստասէ
ր
մողո
-
վուրգին
Հիացումր
Հրաւիրեց
իր
ց ո լցաՀ անդէ ս ին
վբա
յ ։ Աթենական
թերթեր
շաբաթնեբով
պան
-
ցուցին
Հայ տաղանգր,
լաւագռյն
ներբողներով
պատուելռվ
Հայ նկտրիչր
;
Նկաբները
ղնուեցան
օտարներու
կռղմէ։
^ ՚ ^ ւ ր ,
իլՄԲ
—
Ամերիկեան մե ծ
օ ր ա թ ե րթի
մը ՛
« ՚ Ր ր ի ս չ ըն 11այընս Մււնիթոր»ի Գաեիրէի թղթ ա կ ի
ցը կ ը գրէ իր թ ե ր թ ի ն (<) Փեար–) —
Հա յ Յեղափո խական
Գա ^ա կց ո ւթ իւն
ր Հակա–
Համայնավար
աղղային
կուսակցութիւն
մ լ ^ է , որ
շատ
անգամներ
ունի
Միքին
Արեւելքի
Հ"՚յերո՚–
մ էք : Այգ կուսակցու
թ իւնր սլարղեց
իր ծբաղիր
ը :
Ան պիտի շարունակէ
պայքարր
մինչեւ
որ կովկա—
սի
10որՀրղա
յին
Հան բապետ
ութիւններ
է ն Հա յաս
տանր դարձեալ
աղաա
րլլայ
:
Այգ կուսակցութեան
Հաստատմ
տն ՏՕրգ
տա
բե
ղ արձին
աււթիւ
Հրապա րակային
մեծ մողով
-
ներ
եղան ԳաՀիրէ , Աղէքսանգբիտ
,
Պէյրութ
,
Հալէպ,
թէՀբան
ել Աթէնք
Ուր
Հոծ
Հայոլթիւնւ
կա
յ : Գա էակցութիւն
ր ղոր
ս ո վո բա բա ր կր կո -
չեն <(.Գաչ^>ակ կուսակցութիւն՝»
աղատութեան
Հա—
մար
սլա յքար
մղած
է ցարական
ել օսմանեան
իմ—
փերիալիղմ/յւ
ղէմ ել անցնող
30
տարիներուն
ալ՝
/ՏորՀրգային
վարչաձեւին
գէմ
:
յւքօոողներր
յա յտնեց
ին թէ Հաղարաւռր
Հա
յ -
րենաս է րներ կր տառապին
բանտերու
եւ աշիւա -
տանքի
ք էմւիճ/քռէ-5/
մէք,
Համ արձակած
ՐԷԼ"՛ Լ"Վ
յայտարարել
թէ իրենց
մայր
երկիրր
աւելի
կր սի
րեն թան հէոբՀրգային
վար չաձեւր
:
Զօր՛
Գրօն
, որ Հա լաստանի
Անկախ
Հանրա
-
պե տ ռ լ թ ե տն կարճատեւ
տեւողութեան
գե կավար
գէմք
մրն էր , րսաւ
ԳաՀիրէի
մէք թէ՝ Գաշնակ
-
ցութեան
նչւսնաբանն
է անգագար
կռիւ
մղել
ամէն
կարգի
բռնապեւոուքմ
իւ1ւնե
րու
դէմ
, ոբ կուլմէն
ալ
որ անոնք ւլան, որու գէմ ալ ռբ ուղղուած
րլլան։
կոՆսակցոՆթիւնր շատ հե տ եւորդներ ունի
Գաշնակ
կ ո ւսա քլցռւ թեան
Հեաեւռրգները
Մի.—
քին
Արեւելքի
, Եւրոպայի
եւ Ամերիկայի
ղանա
-
գան
եր/լիրնեբռւ
մէք գտնուող
Հայութեան
4/5^
կը
կաղմեն : Այղ կուսակցութիւնր
եղած
է գլիսա—
լոր
աղղակ
մր Համայնավարութեան
կաղմակեբ
-
պոլած
պրո պաղ անտի ծալալման
ղ էմ
Հայ ղան -
գո լածն ե ր ո լ մ էք
։
Իրապէս
, Միքին
Արեւելքի
մէք Համայնավա
-
րութեան
ղործօն
կե րպով
լ^ղգիմ
ացող
ոչ -
կա
ռավա րական
քաղաքական
մ իակ
կաղմ ակե րպու
-
թիւնր նկատուած՛
է ան :
Ա ո ս կո լա յի
մ էք
մ արղո լած
Համ տ յնավար
գոր
-
ծակալները
ի ղուր քանա
ցին
քա յքա
յել Գաշնակ
-
ցականներր
սպառնալիքներով
, աՀարեկումներով
։
Անոնք քանա
ցին
Հեո ացնե լ Հայ մողռվուրգր
Գաշ–
նաԼլցութենէն
Հա
յ երկրի
եւ
Հա
յկ •
եկեղեցիի
^ սլաշտսլաններ»
ձեւանալով
:
Ձէղոք
գիտողներ
ր կր շեշտեն , որ
Մ իքէն Ա -
րեւելքի
Հա յԼ^ բուն
մ էք
Գա ^ակցական
կուսակ
-
ցութեան
մողովբգականութիւնբ
բարձր
է միչտ
:
Համ ա չխաբՀա
յին Բ • պատերաղմ
էն
առաք
ա յգ կռ ւս ա կց ո ւթ
ի ւն ր ստո
րե րկրեա
յ չարմումնե
-
բու
Հետ
Հաղո րգա
կցո
ւթիւն
ունէ ր
1)1որՀ րգա
յին
Հանրապետութեան
մէք, Պաբսկաստանի
իր մաս -.
նաճիւգերռւ
միքոցով
:
Հայ
քաղաքական
գաղթականներր
,
որոնք
1945//*»
փախած
էին
հյ . Ս իութենէն
գէպի
Արեւ
-
մ րտե
ան Եւրոպա
, յա յտնած
են որ
քԱորՀ րգա
յին
Հայաստանի
մէք ղօրաւոր
ՀաԼլա բոլշեւիկ
ղղա
ց
ու
մը երբեք
նուաղած
չէ :
Անկաիս Հա յ Հանրասլետութիւնր
գո
յութիւն
առաւ
1918/^
^ՐԲ անոր
մողովուրդր
կռուեցաւ
Գահակի
ցնե
բու
կողքին
եւ տուաւ
ծանբ
ղոՀեր
։
Արեւմտեան
աղզերը
ճանչցան
այգ փոքր Հ^անրա -
պետոլթիւնր,
խոստացան
օմ անւէսւ կո ւթ
ի ւն
եւ
սլւս չտպանռ
ւթիւն
արտաքին
թչնամիներու
ղ էմ
I
ՆաիսագաՀ
Ուիլսլ^
մ ասնաւո րապէս
անձամ
բ
չաՀագբգռուած
էր ՀայԼլտկան
նոբ
Հանրապետռւ–
թեամ
բ եւ
նո յնիսկ
նկատի առած
էբ ամ
երիկեան
Հովանաւորութիւն
մբ անոր
վրայ։
Երկու աարուան
ղո յութենէ
վերք այգ
մանուկ
Հանրսւսլ1,ւո
ութ իւնր
յուսաՀ ատ ական
կռիւ., մ ր
մ
ր–
է ին
մ ե ր կաղմակե
րսլութ իւնԿւե բը եւ
ունեւո
րնե
-
րր։
ԱնոԿւցմէ քանխն
այցելեց
ցուցաՀանգէսր
,
Հայ արռւեսւոագէտը
ղնաՀատելռւ
եւ անոբ
Գ՛՛Ր—
ծերէն
դնելու
Համար
;
Գմբախտաբար
, մեր
Հ ոգիներր
ցամ քած
են
է
Երեւո
յ թ ր նոր չէ սակայն
:
Պատերաղմէն
առաք,
նոյն ցաւալի
պատկերը
կար ել ճիշգ այգ
երեւոյթին
Հակաղգելու
Համաբ,
մեր
սլատանինեբր,
իրենց անխոնք ու տաղանդա
-
ւոր
ղկկավար
Հանգուցեալ
Գրիգոր
Գրյրճեանի
նախաձեռնութեամբ
, Հայ ղիրքի
ցոլցաՀանդէս
կաղմ էսկե րպե
ցին
, աննախրնթաց
խանգավառոլ
-
թիւն
ստեղծելով
•
Հայ
դիրքը
սիրողներռւ
Աիութեան
մր կաղ -
մ ութեան
աոաքարկ
չենք
բերել : Զափէն
աւելի
անգործ
Միութիւններ
ունինք։
Բայց
կր
խորՀինք
թէ
Համաղլլայինի
ծբագրէն
գուբս
չէ Հայ
գիրքր
տարածելու
եւ մողովուրդր
լ^թերցասէրութեան
մղելու
աչիսատանքը
։
Ա թէ նք
ԱԶԱՏ
ՕՐ
ղեց
թուրքերու
եւ Ագրպէյճանցիներու
ղէմ։
հոբ^
Հրդային
Միո-թի-՚՚՚Բ
՚""Կ"՚րԿԿ
՚^"՚^1՚Ք
անկանոն
ղինուորներուն
Հետ եւ այղ երկիրր գրաւեց
: Հա^
մայնավարները
բանտ
լեցուցին
Հայաստանի
ան -
կախու թիւնր
կեբտողներր,
Հարիւրաւոբ
մտտւո–
ր ականներր
եւ քաղաքական
ղեկավա
րներբ
եւ
Հը..
րացանաղարկ
ըրին
անոնցմէ
չատերր։
հյոբՀրղային
վարչաձեւր
երեք
ամիսէն
աւելի
չկրցաւ
ղիմանալ։
Հայերր
ապստամբեցան
1921/*.
ել փախչող
Համայնավարներր
քչեցին
դէպի
Հիլ -
սիս
Բանի
մր չարաթ
վերք,
սս՚Լլայն,
Համայնա
֊
վարնեբր
մեծ ումերով
եւո եկան
եւ աւելի
վայ -
բագ
մեքենականռւթեամբ
լռեցուցին
գմղոՀնեբոլ
ձա յներր
:
Համայնավարներու
գէմ
ասլստամբութ
իլն
բ
պաաեՀռւթիւն
մր եղաւ
որ Հարիւրաւոր
Հակա
-
Համայնավար
Հայ ղեկավաբնեբ
բանտէն
աղաաին
եւ ապաստանին
Պարսկաստան
: Այգտեգէն
անոնք
ցրուեցտն
գէպի
Հայաչաա
կեղրոններ
եւ
Հայ
ղաղթաշխարՀի
մէք չա րռ ւնաէլե ց ին իրենց Հակա
-
Համայնավար
պայքարր
:
ՀամաչխարՀային
Բ՛ պաաերաղմի
ատեն՝
երբ
Արեւմտեան
մռւլովրդապետութիւննե ր ր ել Խոբ
-
Հրդային
Միութիւնր
կր կռուէին
նոյն
թչ^ւամիին
գէմ՝
Գաչնակցականներր
ղաղ րեցուցին
Հւոկասո–
վետ
սլա յքարր։
քիուսե րն ալ րնգղ րկեց
ին սլրսպա
-
գանտի
տարբեր
ղիծ մր։ Աովորական
Մաբքսեան
նշանաբաններու
փոիւտբէն
, անոնք
արթնցուցին
ԽորՀրղ
. Մ իութեան
բաղԼլացուցիչ
բաղմաթիւ
ցե
ղերու աղգա
յին գիտակց
ո լթ
ի ւն ր , բան մր, որ նա
խապէս դատապարտած
է ին
ի՛րրեւ
վպռւրմուա
-
կան » : Ա-ուսերր Համա յնավարու
թիւնբ
վւբկե
լու
մ ասին ոեւէ խօսք
չբրին , ա յլ րնգՀակառակն
մո–
ղովոլրղին
խօսե-ցան
իրենց
Հայր1ւնիքբ պա,ապա-
նե լու
մ ասին : Անոնք
նո յնպէս
թո
յլա տու
ղտնո
ւե
ցան
Հանդէսլ
եկեղեցիներու
ել
եկեղեցասէրներու։
Հա յաստանի
Հանրապետութեան
իսորՀ րղ ա
յին
պետեբր
սլաՀեցին
սլբոպաղանգի
նո յն գիծր
,
պա–
տեբաղմէն
վեբք ել կոչ
րրին արաասաՀմանի
Հա
յերուն
երկիր
վե բաղ առնա
լու Հ
Անոնք երեք չարմառիթներ
ունէին
•
Աչխատաւո
րնե ր ձեռք
բերել
, իսո րտւսկե
լ ար -
աասաՀմանի
մէք Հտկախո
րՀ րղա
յին
դործռւնէոլ
-
թեան
կորիզր
, որ կր ղեկավարուի
Գաշնակցա
-
կաննեբու
կողմէ։
Նեբգաղթր
ղարձԿւել պրոպա
-
ղանաի
միքոց
Աիքին
Արեւելքի
Հայերուն
մէք
Ս
« ԽորՀրղ
ային
ղ րաիււոի»
մ ասին
պբոպաղանտ
՚^Ղ^Լ
Միքին
Արեւելքի
մողովուրղնե
բուն
մէք :
Միքին
Արեւելքի
մէք բնա/լող
Հայերուն
մէկ
Հինդերռբդր
ա րձանագրո
ւեցաւ
նեբղաղթի
Հա -
մար։
Անոնք
Հրալղուրոլած
չէի՛ն մաբքսեան
ւհե^ ^
սոլթիլններէն
, այլ տարուած
էին Հայրենիքի
՜ձէ^
բէն,
ել բաբեկամներռլ
եւ աղղականներու
կարօ–
տրն
ունէին
: Անոնք իբենց
որոշմտն
մէք
աղգեցու
թիւնր
կրած
էին նաեւ պատերագմի
մամ՚ռնակ
եւ
պատերաղմի
լրանալէն
քիչ վերք Արեւմտեան
սլե
աութեանց
մղած պրոպաղանտէն
եւ այն
կտրծիքբ
կը.
ԿբԿ
՚եուէր
թէ Խ– Միութիւնր
առաք ոլան
նման
գկ
ւէբ
••
Նոբ
ներդագթռւլԿէերր
նամակներ
ռլղտրկեցին
արտասաՀման
, նոյն իսկ այդ նամակներր
քբն -
նուած
եւ կնքուած
էին Ջեկայի
(Ն՚ԲՎՏ)
նամա
-
կտտան
ղո րծակա
լ),ե բու
կողմէ : Այգ
նամակներր
ծածկաղիբ
բառերով
կր Հասկցնէին
« էՏորՀրդա
-
յին ղրախտ»ի
ղրկւոնքնեբը
եւ սարսափր
:
Ժո՚մանակ
մր վերք
ԽոբՀրգտյին
Հայաստա
-
նէն
այլքտւս նամաԼլներ
չեկան ։
Յայանապէ
ս Ոռւսեբր
գմգոՀ
մնացած
էին
ներւլաղթողներէն
եւ մերմեցին
այլեւս
ղաղթա
-
կան
րնղ
ունիլ։
թէեւ
քիչ մր ուչ մնացին,
որովՀե
տեւ
անոնք որ արձանագրուած
էին երթալ,
փո -
խեցին
իր/յնց
միտքր
, երբ այգ նամակները
ստա
-
ԸՆՏՐԱԿԱՆ
ՊԱՅԲԱՐԸ
ԼԻԲԱՆԱՆԻ
ՄԷՋ
Պէյրութի
մեր թ՚լթակիցր
կը ղբէ
( ) | Մարտ)
Վերքին
քանի մր օրու ան րնթացքին
րնտրական
"/"՛յքարր
բուռն
թավւ մր ստացած
է
1^իբանանի
րոլոր
չրքաններռւն
մէք։
Արդէն
շրքան կ՝բնեն՝
բաղ–
մ աթիւ
թե կնածունե
բու
անուններր
։
Համ աձա
յն
տեղա Լլան
թե
րթել՚ոլ
(^ֆրանսերէն
եւ
արաբերէն)
Պէյրու թի Հ^Հս/լանե բու ցանկէին
մէք կը գտնուին
,
բացի
Արաբներէն
, Ա ովսէս
Տէր
Գալուստեան
,
Տօքթ • Հա
յրա պետ եան
, ք/՚ամ էղ
Ա արդիս
:
Հայ
կաթոլի/լ
թե/լնածռւին
Համաբ
վերքնական
Համա
ձայնութիւն
մր չէ գոյացած
։
Լիբանանի
յառաքիկայ
խորՀրգարանբ
պիտի
ունենայ
77
ե րե
ս վւո խաննե ր •
23
մարօնի,
16
սիւննի
իսլամ,
14
շիի իսլամ
,
8
յոյն
օրթոտոքս
,
5
յոյն
կաթոլիկ
,
5
աիւր՚լի
, երեք Հայ
օրթոտոքս
(լուս
ալ
որ շական
) , ւք է կ կաթոլիկ
, մէկ
բողո
քա
կան եւ մէկ վէոքբամասնռլթիւն
:
Անգր
Ն՚սՀրի
Հ՛՛ւ յութեան
թեկնածուն
է
բնկեր
վաՀան
Փավւաղեան
:
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵԻ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
€ 3
Ա
Ռ
ԱՋ
»
Ը
Fonds A.R.A.M
