՚նՍՐ ե Կ ե ՍՆ՛ ԸնԿԵՐՈԻթԻԻՆ
եԻ ԴՊՐՈՑնեՐ
(գ. էյսւրեկացիի ւՕՕՕսւմեակին աււթ-իլ ( * )
1846
Մայիս \թ Կ– Պոլսսյ
Պէյօղչ.
թաղին
մէք
ՀԼ
, ալ։ եկե ան–» անունով
մ
շակութային
լնկե րութիւն
մր կր Հասաաաուէր
ղպրոցներու
րարեկարղութեանր
սատարե
լու
Համար ; Ընկե -
րոլթրւնր
իր անգրանիկ
յայտարարութեան
մէք
կ՚րսէ
« •• - Պէյօգլուի
Հայկաւլեան
գպրաւոոլն–
ներր,
րարձր
սրբազան
, ամենապատիւ
Տ– Մաա -
թէոս
Ազգասէր եւ Ուսումնասէր
Պաա րիա
րքին
յորդորանօքր
աեղացիք
ազգասիրական
ողւով եւ
իրենց
ուրիշ տեղի
ազւլակիցնե
րո
ւն նմանելու վւա–
վ։աքով
նոր Ընկերութիւն
մր Հաստատեցին
1846
Մ ա յիս \էն՝ բարե յարմար պա
յմ աններով^ կարղ ա–
ւորուած
, եւ ե րանե
լի Աուբբ
Գրիգոր
Նարեկսւց -
լոյն
օմ ա՛ե գակութ եանբ նուիրե լով անունբ
գրուե
ցաւ
1յարեւ|եաԱ
ԸնկերՈԼթ
իւԱ :
Ընկերութեանս
յա–՝
տուկ պաշտպան՝
Արբաղան
Պատրիարքն
է, եւ
րեէորեալ
Հ ոգա
բաբ
ձունե
I
ւմէնն
Նորին
Արբաւ^ութիւնր
կը Հաստատէ»
(ՀայսւստաԸ, կ–
Պ– 1846 թ– 8— եմմա. Մասիս, Կ– Պ– 1853 թ–
57)։
\&49ին
թուլցած
ՐԱ"՛ լաէ
լնկերութեան
կւսղ–
մը՝
տոքէժ • Ատեվւան
Ասլա՚եեա՚հէւ
Լյետոյ
վւաշա)
քանքե րով կը վե րակազմ
ուէւ ԼՀ • Ա • Պոաոլ րեան
,
ՀանլւագիտաԼլ,
Պուքրէշ
1938,
էք
՛ՀՀ՜) Թէ որքան
ատեն տեւած է իր գո յութիւնր
անծանօթ է մեղ :
ԺԹ • գարու մէք երկու
գպրոց
ծանօթ է
մեւլ
<1.Նաբեկեան» անունով–, Աոաքինր կ– Պոլսոյ,
երկ–
րոբգր
Ակնի մէք :
1 յ
Կ • Պ" լսո
յ Ն՛" բեկեան
գպրոց ր կբ
գանուէր
Պէյօղլոլ
Բերա
թաղին Ա • Ա ր բո րգո
լ թ
իւն
եկե–
ղեցիին
շրքափակին
մ է ք ։ Հիմնուած
կամ
բացուած
էբ
1846/5՛
Նարեկեան
լ^լկե
բո
ւթե
ո՛ն
կոզմէ։
1853–
ին
Մասիս
Լթ •
57)
խօսելով
Նարեկեան
գպր"ցի
քննութեան
Հանգէս
ին
վրայ՝ կր գրէր •
« • • •
Այ"
գոլ րոցր
1 846/5#
Հաստատուած
Նա րե կե ան լնկե -
րութեան
ձեււօք
բա ր ե կա րգո ւե լով , ան ժամ անա -
կէն
է։ ՚էեր անլ^ւգՀաա կբ շարունակէ » :
Մասիս/
վրա բեկար ղուե լով»
բացատրութիւնը
ենթագրե
լ կուտա
յ թէ Նա ր ե կե ան ղպրոցՐ
նա -
խասլէս
ղո յութէււն
ունեցուլ
ուրէւշ գպրոց
ի
մ ր շա
րո ւնա կո
ւթ էււնն է՝ նոբ անունով։
Ոսկապէս
ալ
Ա՛յգպէս
է ։
Հ այ աՍՍւսւՍ (1846
թ՛
8)
Նարեկեան
րնկերութեան
Հիմնումի
աոթիւ կր
գրէ–
«Պէյօղ–
լոլյի
աղղ
ասէ
ր եւ ուսումն^ւսէբ
անձ էնք
մ եծ
քա–
նիւք
այն. տեղի դսլբատանը
բարհկարղութեանը
եաւքար
յանուն
սբբոյ
Ն՚ոբեկացւոյն
բեկեբոլթիւն
՛քր Հաստատեցին
ու կոչեցին
Նարեկեան
ը(ւկեբու—
ԷԺիւն եւ
դպրոցն ալ էւարհկեան դւղլաց :
Թէ՚՚լէա
պիտի
քա՚էւամք որ ր"լ"ր
ունեցած
գպրոցնեբ՚Տւիս
եւ
ոչ մէկ մանր պակասութիւն
մր ունենան
,
րայց
III
յս ՚Լ,արեկեաԿւ
՚լպրոցին
ամ
են ակա տ ա բե ա լ րա -
րե կա րգո
լ թեան բ Համաբ մէկ մասնաւոր
քանք մբ
ունեն
ալն
էւս Հաբկ է
մ եղէ։ , Պէ
յ՚^Ս/՚՚֊ի
Եւրոպացի
րնա
կի
չն ե բ ո ւն պարսաւանքէն
ամ ենեւին ազաա եւ
գովեստներուն
արժանի
րլլալու
Համար
նոյն
դրպ՜
րոցր , անոր Հետ ալ բոլոբ
աղ ւլր»
( Հմմ ա
՚ այս
մասին
Հանդ– Ամսօրեայ,
Վիէննա
1905,
էք
76
եւ
79) :
Գպրոց էւս
մ ասէն
լուսաբանութիւն
մ բ կր ղա–
նենք նաեւ
Հայրենիք/
Լկ. Պ–
1895
թ–
1275)
քով,
որ կր ղրէ
Հ
,Բերս՛յի Նարեկեան
վարժարանր
1 846/5/
շվնուեցաւ
եկեզեցիէէն
ծախքով
Աէ՚ս՚սք Ա–
մի
րայ
էն
մ իւթէվէ
լլիո լթեան
ժաժանակ։
Շէնքր
փա յտէ էր , եւ կր զտնոլէբ
Ա
. Ե րրո
րղո
ւթ ե ան ե–
կեղեցիէն
շրքափակին
ժէք :
1 853/5/
Նարեկեան
լնկե
րու
թէււնր
հն"
ր կար
ղագբո
ւթ իւննե ր լնելով,
գսլրոցին
խնամաաարոլ–
թիւնր
12
խոՀեմ եւ բանիբուն
անձանց» կր
յանձ
նէ
( Մասիս ,
անգ
) է
Նո յն տար
էն
ղպրոց
էւ ուսմ ան
նէււթերն
էէն •
քր
է։ ոտ
ոնէ ական
վարգա պետո
լ -
թիլն
, Հայերէն
, ղաղզիեբէն
, սրրաղան ել աղգա–
յէն
պատմութիւն
, աշէսաբՀաղբութԷ։ւ1ւ
, ճաբտա -
սանութիւն
, թո ւա բանո ւթիւե
,
գեղեցկագրութիւն
եւ
երաժշտութիւն։
Եսկ ուսուցի^եբն
էին՝ Տէր
Գրիգոր
Աճէմեան եւ Մանուէլ
Գ. Աղաս եան , ՛էե բ–
քէնս Աամաթիոյ
Ա
. ԱաՀակեան
վարժարանի
նախ՛
կին
աշակերտ։
Գսլրոցր
տարէն
երկու անգաժ
քն—
նութեա՛ն
Հանգէս
1լր սա րքէ ր , Ա՛ վեցաժսեա/ին
եւ
գպրոցական
աժավերքին
:
1858/5՛ ,
իբրեւ թագական
, տոքթ՛
Ատեվւան
Աս
լան
եան կբ յաքողէյ
մ ան կավա բժական
նորանոր
գրութիւննեբ
մտցնել
գպրոցէն
մէք,
որուն
մասին
Հիացումով
կր պատմեն
այն ատենի
աշակերտներբ
ԼՀ.
Ամսօրեայ,
անգ՝
էք
146)։
1868/5/,
թաղեցիներու
ծախքով
գպրոցր
կր
՛է երա
շին
ուի
, այո անղ "՛մ քարուկ
էւր : Բա
յց
\
870
Մայիս
2.4ին Բերայի մեծ ՀրղեՀին
Հրոյ
ճարակ
Կ՝Բ11"՚յ՝
ՀԷ^Ք
՚^ք
1
"Ր
1870/
ՀրգեՀէն
ետքը
իբր
աղքատանոց
ծաո
ւս յած
է ր թաղէն
չքաւո բնե րուն՝
(*)
Ս - Գրիդոր ՚Նարնկացիի ծնած տարին ս ո ֊
վսրարար 950ը կ՚րնդունուի , սակայն ղիտականօ -
րէն •նշդուած չէ այս թ-ուականր ;
ԿէօԱ\յչ իրէեէ ազդակ
ազգապա1ւպաևԱաև
ԺԸՆԵՒ
Երբ ազգ մր կրօնք
մր ունի
՛՛ւբիշ
աղգերու
կրօնքէն
տարրեր
, ու երր այգ ազգբ ան
քակտելի
կապերով
միացած է իր աղգային
կրօն
քէ՛ն , անտարակոյս
միշտ ՀՀտարրեր»
պիտի
մնայ
միւս ազգեբէն :
Եթէ
նոյն իսկ այգ աղգր
իր լեղուով,
մ շա -
կոյթով եւ Հո՛լով
Լերկիբով) կր նմանի
ուրիշ
՚"՚չ–
գեբու, կամ լուծու՚սծ
է անոնց
մէք, պիտի
զանա^
զանուի
սակայն
անոնցմէ,
ցորչափ
ինքնուրոյն
ազղա
յէն
կրօնք
մ
ը ունի :
Կրօնքին
նայելով
կ՚սբելի
պիաի
ձ՚ՀՀ"՚7
Հ^"^Հ
՚
«Այս մարգր
այսի՛նչ
ազգին կր
պատկանի»։
Ասոր աոաքին
օբինակր կբ ներկայացնեն
Հրր–
եանեբր։
Հեոու
մնանք պաՀ մր Հրեան
արՀս՚մաբ–
^ելու
Հէ՛նէն ի վեր տարածուած
կարծիքէն : Եթէ
քիչ
մր անաչա,ւ
րլլանք , պիաի տեսնենք որ մեծ
նմանութիւններ
կ՛ոն
Հրեանեբուն
եւ
Հայերուն
միքեւ :
Մի՛ խրաչիր,
լնթերցռլ
բարեկամ
,
մաւցէ՚՚ր
վայրկեան
մր թէ Հրեան... խոշոր քիթ ունի ,
էլամ վաշխառու
է, եւայլ),, եւ իբրեւ
քբիսաոնես՚յ
մէկղի գիր Ա՛ս Հին ոխգ^ թէ Հրեաներր
Բրիս՚ոոսր
խաչեցին։
Մոռցիր պաՀ մր այս ամէնր, ոբ քու
միտքգ կբ չեղեցնէ
ուղիղ մտածումէ,
եւ
՛ղիտի
տեսնես որ մեր եւ անոնց
միքեւ չատ կան
բաղղա–
աելի կէտեր :
Բննենք
Հիմա
ասոնցմէ
կա րելյւ րաւլո
յն ր ,
կրօնքր
, եւ քանանք
օգտուիլ
անոնց
փորձա՚ւու
-
թենէն՜։
1900
տարի առաք Հբեաներր
կորսնցուցին
ի -
րենց պապենական
Հողր , Պաղեստի՚եբ
, Հււոմէա -
կան
լեգէոններուն
գէմ մղուած
անՀաւասար
կռի
ւէ մր ետք ԼՏէ՚աոս
,
70
՛Բ՛ Ե-) :
Ու լեգէոններր
ցրսւեցին
անոնց ալ
Հ
<մ՚եացոր–
ղ.աց»բ Հռոմէական
կայսրութեան
րոլոր
անկիւն
ներր, մանաւանգ
Ապանիա եւ Գակէւա , աբւչէ։
քիու–
ման
էյա :
Հողր ձեոքէ
ելաւ :
Տաքորգ
սեբունգնեբր
կորսնցուցին
իբենց
Հ րէական
աղգա
յին
մ շակո
յթր
,
" ր արգէն
ւէ եհ ա–
ռաւե լութ իւն
մ ր չունէ ր
"՚֊րէ՚չ
աղգերու
մ շակո
յ -
թին
վրայ :
Ասոր օրինակներբ
կբ վփւտան։
Հայնէի
՛քրա -
կանութէււնր
ղերմանական
է, ոչ թէ Հրէս՚կս՚ն աղ
գա յէւն գրականոլթէււն
: Պերկսոնէւ
վ։իլէւսոփայոյ. -
թիւնը ֆրանսական
է։ Տէ"1րայէլի
Անգլիացիի
պէս
վարեց
Մ եծն Բր իտս՚ն
է։ո
յ
քազաքականութիւնր
:
Այնշթայն
իր
Լ յա ր ա բե րա կան տեսութեամ
բ)
Հբ -
րկ էսկան մաթէամ
՚" թիքր չէ
" ր աոաք տարաւ : Բա
յց
չերկարենք
օ ր ի ն ս ՚ 1 լ 1 ւ ե ր բ :
Գարերու
բե թացքին՝
Հրեանե ր ր կո րսնցուց
ին
նաեւ
իրենց
տզզային
լեղուն,
երրայերէնր
:
Բրիստոնեայ
եւ մաՀմեաակա^ւ
ժողովոլրղնե–
րէն
Հալածուած՝
թափառեցան
Եւրոպա
յէն
Ասիա
ու
Ա՚իրէկէ,
այսօր
մէնչեւ
Ա.մ ե ր ի էլանե բ ր : Ու խօ
սեցան
իրենց ապրած
երկիբներու
լեւլուն :
Աիքին
Եւրոպա
յին մէք միայն
կաղմ ուե ցաւ աեսաէլ մր
Հրէաէլան
աշէսարՀարաբ
, վիաիշ», որ մեծ մա -
սամբ սխալ էսօսուած
գերմաներէն
մլն է,
որուն
վրայ
աւելցուած
են քանի
մր սպաներէն
, սլաւա
կան եւ եբրայերէն
րաոեր : Բայց
ուրիշ
երկիրնե
րու
Հբեաներր
չենՀասկնար
ղայն :
Հրէական
աղղային
լեղուն,
երրայերէնր,
կոբ–
սոլեցալ
իբրեւ
րերանացի
ա րտա
յա
յտ ո ւթե
ան
մ
էւ
քո ց : Ան մնաց
միայն
իրենց Աուրր
Գրքին,
՜\\^ՕXճին
եւ
աղօթքներու
լեղուն։
ԼԱ իոնական
շարժուժէն,
ու ժանաւանգ
Ւսբայէլի
պետութեան
անկախու ֊
թենէն ի վեր, Հբեաներր
վերսկսան
սորվիլ
^եբ ֊
բա յերէնր) :
Ուրեժն
Հողր,
ժշակոյթր
ել լեղուն
կորսոլե–
ցան։
Հրեաներր
կր գանուէին
ա սլաղղա յնացժ
ան
վտանզին
աոքեւ։ Ու այնքան լալղղացէն այս վ ր–
տանդր, որ, Հաժախմբուեցան
աղգապաՀպանժան
միակ աղգակին
շուրք որ կր մնար
իրենց
ձեոքր ,
կրօնքր,
փրկարար
լաստ մբ ապաղգա
յնացմ
ան
ովկէանին
մէք :
\877ին
նոբողուելով՝
Նարեկեան
գպրոցէ, կբ վե–
րածոլի
(Հայրենիք,
անղ՝
թ.
1275)։
Նարեկեան
գ՚գլ՚ոցր
1905/5՛
տակաւին
կանգուն
էր Ա– Եբրորղոլթեան
եկեղեցիին
բակին
մէք
(Հանդ– Ամսօրեայ,
անղ՝ էք
79)։
2)
Ակնի ^Նարեկեան
գսլրո ց»բ
Հ իմնոլաքէ
է
1858/5՛։
Ակնէն տբա ած տեղեկութեան
մը Համե ֊
մատ՝
1862/5՛
ղսլրոցն
ունէր
230
աշակեբտ
ել կր
կաուսվ արուէ բ աւագ
ուսուց
ի չէ
ւէ ր
Լ Ապ՛
՚֊չեխղի
Գրէ՚Լ "V Ե բեմ
եան պատու ե խի
) եւ երէլու
օղնական
ուո ուց էւչներ է
( Աղա բիա
՛իե րձա կեան եւ Տ՚՚՚րոլ
-
թիւն Տէր - Պօղոսեան
\ : Ուսժան
ծրաղ իրր
Հեաեւ–
եալն
էլ՛ : -
կրօնաղէւտութի։ն
, սրրաւչւսն
էււ աղ–
ղային պատժ ութիւն
, Հա
յե
բէն
,
ճարաասւ՚ւնոլ
֊֊
թիլն, վա քելչագբու
թիւն
ել երաժշտութեւն
( Մէճ–
մու-այր Հ՚ավատիս,
Կ– Պ՛
1862,
թ– 257)–.
Հ– Ե–
ՊՕղՈԱԵԱՆ
ՀՀէսԱազգափԱփ
վնքակագ^^ԴՒ^Ը
Փ^^իգի Վկ
Ա՚օա երկու
՚ ^ ժ ի ս առաք
«.Հաժ աղղա
յ էն» բ վե֊
րակաղժու՚ոհ
տեսնելու
նաէսանձաէսնգբութեամ
բ
կարգ Ժբ նախկին
անգամներ
եւ Համակիրներ
ժո
ւլով ժր գուժ արած
էին եւ լնտրած
առժաժեայ
վաբչութի՛^
1
որու պաշտօն տրուած էր սբ^արաս–
տել
նոր անզաժնեբու
ցանէլ ժր ուժօտաւոլ,
ասլա֊
գային
Հր՚սւիրել
բնգՀանուբ
ժողով,
լնտբելոլ
Հաժար
Շրք– ՚չարչոլթիւնր
:
Այգ
ժալովն էր որ տեզի
ունեցաւ
Նոյեժբեբ
18/1՛,
չաբաթ
ղիչեր
Նէ
Շ&ճշէ
սրճարանի
վերնա -
յաբկր :
Ներկայ
էէ՛ն մօտ յիսուն
անղամ - անղա։քոլ -
Հիներ, նաէսանձախնգիբ՝
Հայկ՛
մշակոյթի
զար -
՚լացմա՚ն
: Համաղղային
ել Հայ ճեմարան
, ո՛^ր
Հայն է որ չի էսա՚եղավաոոլիր
այս երկու
անուն–
՚ներո՚է։
ճիչ՚է
՚ " յ գ
ողեւոբ
մթնոլորտին
մէք էր որ
ատենապետր
բացուած
յայտարարեց
ժոզովը
;
Գիւանի
լնտբութենէն
ու ղսնաղան
ձեւակեր–
պոլթիւններէ
վերք աոժամեայ
վարշոլթետն
կող
մէ *կ . Մկր՚ոիչ
Պ՚սրսամեան
կ՚սր՚լաց
ղրաւոբ
զե֊~
կոլցումր ոբ յստակօբէն
կր ՚ղաակերացնէ
Համա,լ–
՚լայինլ՛
իր րոլոր
կողմեբով : ԱՀա սնոնց
տմ փո -
՛ի՛՛ւմ ր •
« Երկու
թուաէլաններ
ւք ասնաւո բա բէո բ մեր
ուշագրութիւնր
կր ՛լրա
ւեն 28 Մ՚սյէս
1928
ել
1930/
Մարտի
սկիղրր :
Աոաքէնբ կր ւլոլղագիպի
պաւռմական մեծ թլ,–
ւականի
մր
Ա՛այիս
28ին ֊ – Հիմնարկոլթիւնն
է
Համս՚՚լղային
կրթական
ել Հբատարակշակսն
րն
կերութեան
ԳաՀիրէի
մէք, եբկբորզր՝
Պէյրութի
ճեւք ւսր՚սնէն
բացում
ր :
Կրէմական եւ
Հ րատա րակշական
որակուած ,
Հաւատքի ել ի։ անղա վառո
ւթե
ա՛ն ա յս
ւլո րծ ր որ
աղաղոլն
աունէլ
մբն էր երկու տասնեակ
տարիներ
առաք,
ւսյսօր կբ ՛ներկայանայ
Հւսստարմաա
ծաոի
ժբ
բոլոր կարե լէէո ւթիւննե
բով :
Համաղղային
եւ ճեմարան շատ սիրելի
ա -
նուններ ե՛ե Հայութեան
Համար,
էքէկբ Հպարա է
Աբգւսրել
, կրօնքր փրկեց
ղիրենք
,
մանաւանգ
՚սնոբ
Համար որ, այգ կրօնքր
Հձտարբեբ» էբ աշ
էսաբՀի
միւս
կրօնքներկն
:
Հբետյ
կրօնականնեբր
,
խախամաոլետնեբը
Լէսաէստմ , եբրայերէն՝
ղիաուն)
այնքան լալ ղղա
ցէն՛՛ այս վտա րբե րութե՛սն»
կարեւո
րութիւնր
, որ
գարերու
րնթացքէն
քանաց
է։ն խտացնել
անքբպետ
տր :
Անշուշտ
չկրց՚"ն
կարեւոր
փոփո էււո լ թէւ
ւննեբ
մտցնել
էւրենց Հաւատոյ
Հանգանակին
մէք, բայց
աւե լցուց
էն ^տ րտաքէւն» ա յն
ամ
էն Հաւատա
լէւք -
ներր կամ սլայմաններր
զոբս կարելի էր
աւելցնել։
Այնպիս
ի բաներ , ոբոնք
ծիծաղե
լի
էլբ
թուին
մ1^ղի
ա յոօր :
Ամէն մարգ դիտէ շաբաթ
օրով կրակ
չվառե
լու
պարաղան
, բայց գէւտէէւ^ք նաեւ շաբաթ
օրով
չճամբոբղելբ,
դիր է՚էրե
լբ
^ թուղթ
չպաաոելբ,
ամէն օր դլուխր գդակով
ճաշելբ,
կաթնեղկնր
եւ
մ ոեղէնբ
մ իեւնո
յն ձաշէւ ատեն
չո ւտ ե լբ ,
Հոսան^^
ի վեր չէլարենալ
լողացող
բագին
միսր չուտելը
, եւ
ասոր նման րաներ,
լնգամ
էնր
760
պայման :
Մի
ղարմանաք՛
թէեւ
ծէւծաղելի՝
սակայն այս
տեսակ
պայմաններն
են ոբ փրկած են Հրեան :
ինչպէս
Բրիստոնեաներբ
չենՀասկցած
՛Բրիս
տոսի վարդապետութեան
բաբձրութիւնն
ու ազ -
նոլութիւնբ
- վկայ՝
2000
տարուան
պատեբաղմ–
ներր
այնպէս ալ Հրեայ
պարղ ժարգր չէր կրր–
նսէր միշտ
Հասկնալ իր էլրօնքէն խոր իժաստբ ։
Բայց երբ է՛բեն րսուէւ •
«Կաթբ
1
։լ
միսր
միասին
պիտի չուտես
, մեծ մեղք է, Մուէսէս ր -
ոալ»,
ամէնէն
անխելքը կր Հասկնայ :
ինծի
ծանօթ,
ղարդացում ի տէր Հրեայ
մր
Կ՝րսէր
Մէ՛քէ՛ն Գարա մեծ էսաէստմի մր
անունր
տալով • « Եթէ ՛ոն մեղի պատոլիբած
րլլ՚սր որ
ամէն
Հիեայ
Հ ինդ վայր էլե անբ
անղ ամ
մ բ իր
քթէն
հայրր
պիտի
րււնէ , այսօր
մենք այղ
սովո–
րութիւնր
սլիտէ։ ունենայէնք
» :
Թկ
1ււ էււաէսամ ս՛պե տնե
բբ ա յս
սովո
բութիւնր
չմտցուցին
իրենց
կրօնքին
մէք,
ր՚ոյց
ասոր
նման
760
սո՚էորու
թիւններ
էլամ սլայմաններ
ղրէ՛ն : Ա—
նոնցմէ
քա՚ււի մր Հատր
յարւլուքբ կր
ղանա։լտնուի
իրրեւ
Հրեայ՝
"ւրիչ
""/՚/՛՛/՛^
Անղամ
մր եւս կբկնէնք : կրօնքր
եղա։
^բեա–
նե րուն
Համ աբ
աղղ ապաՀ սլան։ք ան մէւակ
մ եք՚՚ցՐ ՚
Ամէն
անոնք որ թեթեւ
մլ՛ շեղեցան
է՛բենց
կրօն -
.քէն՝ կորսնցուցին
իրենղ
Հ րկու թիւնր : Ու այօպէ"
%
1900
աարու ոն րնթացվէէ
/1ւ
եբբա լական
12
ցե՚լե ՜
րկն
\0ր քլոբսուեցան
, երբ անՀատնում
^ալա -
ծսնքնեբկ
րնկճուած՝
Հ ե ո աղան
իրենց
կրօ՚հքէն :
Այսօրուան
Հբեաներր
երկու
ցէ.ղի սերունդ են :
Տակաւին
կարելի է ուրիշ
աղզեբէն
օբէնաէլնեբ
բերեք,
ս՚ղււ ապաՀ պանմ ան մկք կրօնրին կտտտ -
րած մեծ
ւք ե է՛ ո ցոյց ս՛ալա– Համար : Բա լց
ուրիշ
՚ոեղ
չ՚էէ՚էւաոենր , էնչ որ մեր ւս^քին աո9եւ ու -
նինք, եւ յաքոբգով
վեբադաոնան^թ
մեր
կրօնյ։են\
ՊԱՐԳԵՒ
ՆԻԿՕԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
