միւսով,
մին գաղափարն է, միւսր
կենդանի դ-ր֊
հր,
երկուքն ալ յարգանքի
արմանի
հասաաաոլ ֊
թիւններ :
Այս
ընկերութեան
նսլաաակն է ,
օմանգակԼլ
Հայ
լեղուի,
մաքի
ել մշակոյթի
աարահման
, Հո
գալ
Հասնող
սերունդի
Հայեգի
կրթութիւնր,
Հաս–
քքնել րարձր
ուսումով ու Հուլիով
կրթական
ել
Հանրային
ւլորհիչներ ;
Համագղայինի
ճեմարանի
Հիմնադիրներէն
եր.
կու կարկաոուն
անուններ կր յիլոլին
այսօր
Լ–
Շանթ
՚1»իկոլ Աւլյւսւլեան :
Այսօրուան
սլէս կը
յիլեմ
՚1930/.
Աարաի
սկիզրր,
Ֆլօրիա
ձագարանի
վերնայարկր
Հաւաքուահ
էինք
30—40
մաաւորա–
կաններ՛. ՚Լերքին
գիչերն
էր,
յաքորգ
աոաու՛ն
Շանթ եւ Ագրալեան
սլիաի մեկնէին
Պէյր՚՚՚-թ–,
^ Ի ֊
մր
դնելու
Համար
ճեմարանին
: խան դա վաո ել
Հաւաաալոր
խօսքեր
փոխանակուեցան
ո՚ւքեքթի
մադթանքներոփ
:
Ալ
գացին
անոնք ,
լհուեցան
գորհի
չաւո Համեսա
պայմաններու
մէք։
Մին
հա
նօթ դրաղէա
թատերագիր,
մ իւս ր մ անկավա
րմ
ու
քննաւլաա - րանասէբ
, ուսուցչական
ասպարէզին
կր նուիրէին
իրենց
կեանքի
մնացեալ
աարիներր;
Հայ
ազգի ճակատաւք
իբբ
դաբբ1ւելու
լհւ։ւ եցան
ա յս հաւատաւոր
աոա
քեասլ^ւեբբ Հեռատեսս
ւթեամր
եւ ղոլբւլոէ րանքով
ել այսօբ արգէն
ճեմարանր
ու
նի
80
տլա
րաա կաննե ր որոնց
25/»
ուսուցիչ^ւեր
են
աղղային
վարմարաննե
րոէ, մէք, գնաՀատ,ո
ահ
ու
բարեխիղճ
: Շատերր կբ վւորձեն գրական
աշխա -
տանք , անոնց մէք կան աբղէն
դնաՀաաուահ
ղրա
կան
զէւյքեր
, բմիչկներ
, ձա ր աա րա սլե անե ր ու
գիտնականներ
:
՚Բսան տարիներու
տքնաքան աշխատանքէ
վե՜րք
այսօր
ճեմաբանր
ունի
նաեւ
նիւթական
չայն եւ
ապաՀով
պայմաններ։
Լ՛
Շանթ
Ամեբիկայէն
գա ր ձ ա
լ
127.000
առ լարով
՚
—- 50
մ իէիոն
•իր անք :
ճեմտբանբ
ունի իր սեվւական
չէնքր
չնորՀիւ Փա
լանճեան
կտա
կին
"(20.000
անգլիական
ոսկի) : Ու–
նի նաեւ աո անձին տպարան
, բե թե ր ց
ա
րան , գբա–
պաՀեստ,
ւլրազարան
յարակից
սրաՀներռվ :
Եթէ
Շանթն
ու Աղ րա լեանր
եղան
սիրտն ու >ո–
գին
ճեմարանին,
Համօ
ՕՀանքանեանն
աւ
մնաց
Հիմնաղիբ
ղեկավարբ
Համաղգայինի
,
կեանքին
մինչեւ
վերքին վայբկեանր :
Համաղղ ա լինր ղարկ տուաւ
նաեւ Հրատտրսւկչա–
Հ
կան
ղորհին։
Ունի բազմաթիւ
Հ բտտաբակոլթիւն–
Հ
ներ,
ղասաղիրքեր
, տարեցոյցնեբ։
Լոյս
կ՝րնհայէ
^
իր պարբերաթերթբ
«Ակօսեր
լուբք
բովանգակու–.
թեամբ :
Լիբանանի կաո ավա
րո ւթ իւն ր պաչտ օնս՛ պէս
ճանչցահ է Համաղղայինր
իբրեւ
իբաւա - բա բո– ^
յական
անձ պետութեան
օրէնքի
առքեւ :
Ջեոք
բերուահ աքս յա քո դո
լթ
իւննե բու մէք
իրենց
րամինր
ունին
նաեւ Գասպար
իվւէկեան
եւ
ուր
ի լնե ր , ինչպէս
նաեւ
ուսուց չական
կաղմ ր որ
գիտցաւ
ցո քց տալ ղո֊էարերական
"՛էի
"կ՚լբնական
չբքանէն
սկսեալ ;
Համառօա այս աեղեկութիւն^ւերլէ
լսելէ
վերք՝
մ եղի կրմնա լ բերե լ մեր աք աշխատանքի
բամինբ
որու Համար
Հաւաքուահ
ենք Հոս, սակաքն նախ
քան
ղորհի
անցն ե լբ աւե
լո րդ
չըլլայ
թերեւս
երկու
խօսք բսե
լ Ֆրանսա
յի
Համ եստ
մ ասն ակց
ու թեան
մասին
՚Լյախ
քանփերքին պաաե րագմ ր Ֆրանսայի
մէք
ալ դոլաթիւն
ունէին
մարմիններ
, սլաՀուահ են
փարմաբաններ
Շափփլփ , Աոնուփիլի եւ
Իթալիի
է ք , կագմակերպուահ՛
են գրական
դատեքւ
, ա
^յ
՜ւ–
ուած է Րտֆֆիի
Հարիւրամեակր
\937ին։
Ֆրան ֊
սական կաո ավարութեան
մօա կատարահ եր ՛շ ե՛՜
մումին
չնորՀիլ
ճեմարանի
մէք երկու
սաներու
տար
եթո շակ ապաՀովոլաձ՛
է : Թարղ
մ անո
ւ ահ է
ֆրանսերէնի
Րաֆֆիի
ՀՀիյենթր» :
Այսօր պիտի
բնտբենք
նոբ վարչութիւն :
Լլ՚հ–
ուինք Հաւատքով
աչիսատանքի եւ վստաՀ
եզէք
"Բ
երբ դրական
աչխատանք
տանողներ
կան ,
նիւթա՜
կան ու բարոյական
օմանգակռւթիւններ
չեն որ
պիտի պակսին՛» :
Զեկուցումբ
լնղունոլեցալ
քերմ հափեբոփ
ու
մոգոփբ
անցաւ
Օրակարգի
մ իւս
Հարցերու
քլն -
նութեան ;
Աբձանագրուահ
անգամնե
բո
ւ թիւն է
ներկայիս
70։
կաբհիքներու
վ
,ո խանա կո ւթենէ վերք
որււչուե–
ցաւ
րնտ րե լ
7
Հոգի\ող
Շ բք
• վա
ր չո
լթ
իւն
ւ1 /• :
Ջա յնե րոլ
մեհամասնութեամ
բ լնտրուե
ցան •
֊
Տիկին Խոնդկաււեան, Պ-Պ– Մկրաիչ Պարսամ–
հան , ԴաՆիթ– Դաւիթխանե ան , կարօ Ու–շաք|եան,
Պեարռս Չպու֊քնեան, Երուա նդ Յա ր ո ւթիւ ֊նե ան
եւ
Վ ահէ Օշական :
Պարտականութիւն
ղրուեցաւ
նորլնւոիբ
վար–
չութեան
վրա
յ
լի ա ղօ ր ռ ւթ ի ւն ստանալ
Պ է
բութի
կեգր
. վարչութենէն
կաղմակերպելու
Ֆլ՚"՚՚՚ո՚"յի
միւս
չրքաններր
մինչեւ
պա ագամ
ա
ւո բական
մո —
՚լովի
մր գումարում
բ : Անգամներու
կոգմէ
եղան
ղանաղան
թե լագրութիւններ
ասլագա
յ
ղոբհու -
նէութեան
մասին :
Ժողովր
ցրոլելէ
առաք
որոչեց
Համակրական
խօսք
ոլդւլել
Համ էՍղղա քինի կեդր •
վաբչու
թեան
ել ճեմարանի
տնօրէն Պ– Լ՝ Շանթի
:
Մ չակութա
յին
մարղին
մէք Հսկայ
ւլորհ
կայ
կատարելիք
ՖրանսաՀայ
դաղութին
մ է ք ։
Պէ՚՚՚ք է
մ չակե
լ յատուկ
հրագիր՝
Հ իմնուե
լով
տեղական
պա
քմ ՛ոննե
բու վրա
/ :
Մ եր կ՚"րհիքով
Համ աւլւլ ա–
յինբ Ֆրանսա
յի
մ էք բաց
ի իր
Հ իմնական
աոաքա–
գբո լթիւննե
րէն , սլէտք է քանա
յ Հայկ • մ չակո
յթր
հանօթացնե
լ Ֆրանսաց
իին եւ
վէՈ
խագ
ա րձա րա բ ,
ո րպէսզի
ստեւլհ
ուի
սերտ
գո րհա
կց ո ւթ իւն , ան -
չուչտ
Հնարաւորութեան
սաՀմաննեբոլ
մ է ք ։
վ
^րս—
տաՀ
ենք որ նորբնտիր
վարչութիւնբ
պիտի աբ -
գա բացնէ
իր վբա
յ ղրուահ
բո լո բ յո յսեբր :
Պ– Զ–
ՄԱՐԱԶԱԻյՏ
ԹԻՒՕ
պիաի արտօնէ
ամերիկա–
ց ի՛ ՚էիաո ւլնե րո ւն , որսլէսգի
Եուկոսլաւիա
գալով
անձամբ
սաուդ
են Մ– Ն
աՀանգնեբու
կողմէ
ղրր -
կոլելիք
ուտեստեղէնի
եւ այլ իրերու
բաչխման
ե՛^^
ւլա^ւակբ :
Մ. ՆԱՀԱՆԳՆԵՐՈԻ
Հիւլէական
ումի
յանձ -
նախում
բին
նաիսաւլաՀ ր յա յաարարեց
, թէ Րրի -
ա անացի
լրտես
Ֆուքս
ի աոլահ
տեղեկութեանց
Հետեւանքոփ
, իք . Մ իութիւնբ
կրցաւ
մէկ ,
թերեւս
ե րկու տարի արագացնել
իր ա չիսատանք1։ե
բ բ
Հ իւլէական
ռում
բի սլատ րաստո ւթեանց
մէք։
Այս–
պէսոփ
, կարգ
մ ր դաղտնիքներ
սլա րւլուահ
բլլա -
լոփ , նաիսագաՀ բ աւե
լո ր գ կբ գանէ անոնց պաՀ -
ոլիլբ : կ՝աո.աքարկէ
մ ինչեւ
անւլամ
^ Ի՛– (է ական
ոում բի
նմ ո յչնե ր ցուցագրե
լ
՛ք եհ
քաւլաքնե
բու
ցուցափեւլկե
բուն
մէք՛ • •
ԿԱՐԳԱՑԷք–
ԵԻ
ՏԱՐԱԵԵՑԷ-Ր
« Յ Ա Ռ Ա Ջ Ե Ր
ՓԱՐԻԶԻ
Հ. Մ–ՄԻ
ՄՐՑՈԻՄՆԵՐԸ
Կիրակի,
19
Նոյեմբեր,
տԼղի
ոլնԼցտլ
Լ. Մ–
Ե ՝ի ախո յենական
եօթներորղ
մրցում՛ր
,^.Տ•IV1^ս—
ծօռի գէմ , բարակ
մաղուող
անձրեւի
մր տսւկ :
Խաղբ
սկսալ
արագ ուփճոական : քքեր աչ —
խո յմ
մ ա րզիկնե
ր ր բուոն
յա րձակո դականաԼ
մ ր
պաՀ
մր չուարումի
մատնեցին
Հակաոակոբդր
:
ս
եր աղաքր
՚լզալի
յաոաքզիմսւթիւն
մր կաաս. -
Բ՛ոհ են , ղկյդակախաղի
թէքնիքին
սկսահ
են տի–
բ՚՚՚պետԼլ՝
իրենց
նուրբ ու ճարպիկ
խաղարկու ֊
թեամբ
: ԸնգՀանուր
իսանդափաոութեան
,
Հանղի–
"՛՛՛կ աններ III բւււռն
հ ափերու տարա փոփ
չարու. -
ն՚սկոլլ
ցալ իսաց լ, , ղ րե թէ
մ իչտ
տիրապե տող :
Գմբախ,,,արար
մեր աոաքինր
իր Ա՛
պարտութիւնն
է որ կր կրէ
3—2 :
Միշա
միեւնոյն
Հիլանգադին
սոփոբութիւնն
է Որ կր շարունակուի : Գատաւորբ
անկողմնակալ
էր աոաքին
կիսաիսաղին որ վերքացաւ
1 1 :
Ր • կիսախաղին
այն աստիճան
ակ^ւբախ
1^ր իր
՚ւԻրքր
Հանղէպ
Հ. Ա. Մ-ի "ր Հանգիսականնե
բ ր
՛լ րեթէ անխտիր
բնգվ
զե ց ան : Անտեսեց
առհուափւ
ե րկու փենա լթի ի ն սլա ս տ մեբ տւլոց ; Հակառա -
Կ
՛՛Ր՛ԷՐ ոտքի Հարուահներսփ
փիրաւո
րեղ
մեր մ՛ար–
՚լիկնեբէն
երեքր։. Հ .Մ– Մ-ի մարզիկ՛ներէն
նշա -
նակելի
էին , բերդապաՀբ
, Զ • Առաքելեան
Լխրմ–
րապեա)
, ժ • Լօշեան եւ Վարուման : Րոլոր
Հան–
ղ իսա կաններր կր Հ իանա
լին մեր աղոց
փարպետ
խաղաբ1լոլթեան
փրայ :
թոզ
ներեն դիտել
տալու
իբենց
պակասու -
թիւնբ։
ԱնՀոգ
են Հակ առա
կոր դին
փրա
յ
մ օտէն
Հոկելոլ
մէք։
3
՚"ճախ
փե րքասլաՀնե
բ ր շատ կր յա–
ոաքանւսքին՝
ձզելոփ
բերդբ փտանգի տակ եւ պար–
աութեան
պաւոճառ գաոնա լոփ : Մ եր
պաՀեստ
ին
չ տեսնո ւահ
սլա բ տո
ւթե ան
մ բ
են թա
ր կո ւե ց ա
լ :
Րերդ ապաՀ բ եւ ե բկոլ
խաղացոքլնե՛
ր փ իբ ա ւո ր ո ւե–
ցան խաղի
ս կղ րն ա ւո բո
լթ
են էն տասր՛
փայրկեան
վերք։
Աակայն պատճաոր
պէաք է փնտռել
կար
հեմ
իրենց
յալնութեան
ւնքնութեան
մէք :
ս
արղիկր
Հանդստի
սլէտք
ունի շաբաթական
ա
շ–
խտտանքէն ետք : Պէ՚ոք է ա յս պաբտոլթիւնբ
գաս
՛ք ր դա
ռն ս՛յ :
ք՚ՅՈՏ ք՚ՕՕէեՅԱ
եւ
ւ՚ԸցսւթՇ
մեհ գովեստով
կր
խօսին
Հ. Մ– Մ-ի մասին :
X
Երկու
իսօսք ալ \
2
Ն"յեմբերի
թատրոն -
սլաբաՀանդէսի
մասին : Փարիղի
Հ . Մ • Մ –ի ա -
ռաքին
ձեռնարկն էր այս որ անցաւ
յաքող։ Գե -
ղարուեսւոական
բամնին
մասնակցեցան
Օր –նեբ
Մառի կառվարենց
, Ատանալեան
, Շաքէ՛
(երգ).
Օր–
Շ՚ոՀինեան
ելԳ– Ամիրայեան
(արտասանու—
թիւն) : «Գգումի
վ աճառականբ»
Նոր
Աերունգի
կողմէ։
Գմբախտաբար
նկաաելի՝
էր «բարձբ
դա—
սոէ»
բացակա
յութիւէւբ
: Մինչեւ
ե՛՛՛րբ այս անտար—
բե րութիւնբ
: ի՛՛նչ կր կորսնցնեն
եթէ ,
փոիւանակ
չարմ՛անկարի
սրաՀներր
զարդարելոլ
գա
յին ա յս
եր իտասա րգնե բուչաբմոլմ
ր քաքա լեր
էին , Հա յկա
կան Հաբաղատ ու Հաճե/ի պաՀ մր
անցլնելոփ
է
ԱրաՀր կբ թնգար
՛ս՛էզ ա յին
ե րւլե րոփ
,
Հ՚ոյ
րենի
հարաւր
Հ ոսեցնե լոփ սիրտերու
մէք։
Մ ա լւղա կան
յանձնաիւումբր
իր քերմ շնորՀակալութիւննեքւր
կբ
յայտնէ Պ– Ալիքսանեանի եւ Օր–
Մ՛՛՛րի
՚Իորզիկ -
եանի,
իբենց
տքնաքան
աչխատութեան՜
Համար
ինչպէս
մեբ
բոլոր բա րեկամ - բարեկամ
ուՀ ինե -
բուն
ոբոնք
իբենց
օւլնութիւ^ւբ
տ ր ւսմ՛ադ ր ե ։լ իՆ
մեր
ձե ոնւսբկնեբուն
յաքողութեան
:
.
. .
.
ՅԳԻՏՈԳ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(4)
լՐՏէւՍ
ԿԻԿԵՐՈն Ա1Գ11ՐԱՅԻ
մէձ
(Գրեց՝ ցհրման դհսպանաաան կցորդ Ս ՚ Ո ՅԶԻօ )
Բ—
ԳԻԻԱՆԱԳԻՏ
ՈԻԹԵԱՆ
ԵՐԿՈԻ
ԿԱՐԵԻՈՐ
ԳԷՄԲԵՐԸ
Ըսի
արղէն թէ պատերազմի
րնթացքին
զըլ–
խաւոր
դե բա կատա
բնե
րն էին երկու գիւանագէտ
—
ներ,
որոնք
խուլ պայքար կբ մ գէ ին , ձեռք առնե -
լու
Համ՛ ար ղեկր քաղաքական
նաւուն
. մ ին Ա ՐՐ
Նէլպուլ
Հիւկէսրնն
էլ՛, Մեհն Բրիաանիո
յ
զեսսլա–
նբ,
իսկ
միւսր,
Հէռ
Ֆօն Փափէն
, դերման գես -
պանր
Թրքական
Հողի
փրայ փոխադբահ
էին
անոնք
կռիւբ,
որ կբ մղուէր
Հսկայ
կայսրոլթեան
մր, եւ
ա
յն չբքանի
եւրոպական
ամ ենազօրաւո
բ տէ բու -
թեան
միքեւ :
Ամէն մարգ
կրնայ
փկա
յել թէ մինչեւ
՛իե րքին
փայրկեանր
այս կռիւբ
պաՀեց
իր
ասպետական
նկարաղ
իբբ։ Եւ այս երկոլ
դեսպաններուն
ղեգե–
ցիկ «խագարկութեան՛»
չնորՀիւ էրմասամբ
, որ
թրքական
Հ՛՛՛ԼԸ փրկուեցաւ
պատե րաղմ ի արՀա -
լիրքէն,
կռուախնձոր
մր մնալով
Հանդերձ
քաղա–
քական
կալուահին
մէք :
Շատ
բան
չեմ գիտե ր Ա րր Նէ լպուլի
մ ասին •
իբ արտաքին
երեւո
յթր
միայն
հանօթ էբ
ինհի–
մի քաՀա սակ
, աբգէն
իսկ ալեխառն
մ աւլե բով ,
Ան՛էք իաղիի չէբ նմ աներ շատ :
հյ իո՛" բնական եւ աբմանավա
քել կեցուահ
ք մ ր
ունէր։
Աւելի վերք, երբ ունգլ.
ղեսպանա՚ոոլնէն
ղաղտնի
թուղթեր
անցան
ձեռքս,
աեսայ թէ սո
վոր
է ր իրատես եւ իսղճամ իտ կերպով
արձանա -
՛լ րութիւններ
կատարելու
: ՃչղապաՀ
մ ՚" ր՛լ ու
մ ր
՚էիլ՚բ
ունէ բ : Անգլիո
յ արտաքին
նաիսաբարու
թեան
ուղղուահ
աեղեկաղրերոլ
հրադիբնեբր,
՛լ՛՛ր իր
իսկ
ձեո ք՛՛՛է պատաստահ
էբ , Հազոլաղիւտ
ոլղ -
զամտութեան
մր ԳՐ" չմ բ կր կրէին եւ Հիացահ
եմ
յաճախ
իր հա յրա
յեւլօրէն
ճշզբիտ ու սեղմ
ոճին
վբայ :
Մինչեւ
պաաերաղմին
նախօրեակին
Արր Նէէ -
պուլ
Հիւկէսրն ել Հեււ Ֆօն Փափէն
յաճաէս
կբ
տեսնէէն
՛լի րա ր ,՝ նո յնիսկ
Անղարայի
մէք Տլ՝ րսէին
թէ երկու
դեսպաններբ
բարեկամներ
էէ՛ն : Զեմ
դիաեր թէ որ աստիճան
ճիչդ է այդ, եւ արգէն,
մեհ
կարեւորութիւն
մրն ալ չունի :
Ս^քէն պարաղայի,
պաաերազմբ
բբտօրէն
խր–
ղեց
այղ
յա բա րե բո ւթ իւն բ : Մարգկօրէն,
իւիստ
դմուար էբ մէկ օրէն
միւսր
բոլորովին
անղիտա -
ն
՛՛՛ւ
իրո՚բ՚՚ւ
զո յութիւն • . • եւ չբարեւե
լ
իրո՚բ
Ալ՛ր
Նէլպ՚՚ւչ եւ Ֆօն
Փ ՚ " ՚ ի է ն
միքոցբ
զտան
կացութեան
յարմարելու
: Երբ էւրաբու
Հանդէ։ -
ոլէ ին
վ՚ո՚լ՚՚ց
բ , սրճարանի
մբ կամ
սլաչտ՚նական
բնգո
ւնե
լո ւթե ան
մ ր մէք , կբ բարեւէ
էւն
է՚ր՚ոլ՛
՜՛է՛ն
հանօթնեբու
կամ ՛ս՛լ՛Լ "՚կ՚ոննեբու
՛՛լէս
որ՚ւնւյ
րն
տան իքնե րր ղմ տուահ
են իրա բու
Հետ , բա
յ՛յ ի ՜
րենք էւրենց
Հաչւոյն
, չեն ռլղԼւբ էսառնուփւլ
անոնց
՛էէճին : ՝
Ալե խաոն
մ աւլե րով
ե րկու
գես պաննե րուն բա–
բեւր
Լլլւ կա յանար
Հագիլ
թէ
նչմ աբե
լ էւ
ղ լխու
չա րւԼ ում
ի մ ր մէք :
Ա քլեւս չսլա տաՀ եցաւ
երբեք որ էւրաբու
ձեոք
սեղմեն
անոնք , որովՀետեւ
իրենց չրքապս՚տր
պի
աի չ Հ անւէուրմէր
ատոր , բա
յց Համ ատ
՛որ ահ պա
տե ր՛ո՛լմ ի ա յգ աչխարՀ ին մ էք , ասպետական
ել.
սրտա չարմ
բան մր կար ղլխոլ այգ րարեւէն
մէք,
որ միչա կրյու՚լէ բ նե րկաներր
:
Թե րեւս
անոր
շնո րՀ էււ է լ։
մ ասամ բ , ո բ դոնէ
Թուրքի"
I
՚ ^ է ք )
պատչաճութեան
եւ վա
յելչո ւթեան
սաՀմ անին
մ էէ
•եղի
ւնե.,
ալ ա
ւս յս
պայք՚՚՚րր
, գ"ր ճակա/սաւլ
է՛բբ
պա րտաղ բահ
է ր ա յս մարգոց ;
Հե"
Ֆօն Փափէն
էւմ պետս
է ր •
օլւէնակելէւ
ուղղամ՛ տոլ
թիւն
մբ ունէր ել ոլչաւլբաւ
ատելու
թիւն
մ ր Աղգա յին
Ընկե րփա բոլթե ան
Հ անդէպ :
Ի1ւրեմն
էն չ՛՛՞ւ կր հառա
յէր
Հի թէէ է՛է՛
Իրականին
մէք,
Հիթլէբէն
աւելի
իր
Հայրե
նիքէ՛ն կբ հաոա
յէր : Ա է՚՚ոքբ
1լաշիսատէբ
տ1յլ^ւդ -
Հաա
, ղտնե լու
Համ աբ
Հ ամաձա յնութեան
մ է։ քոց
նեբ ելԼլանէսելոլ
Համար
մեհագոյն
ւ՚"ր1՚Հ՝Ր •
Յանցանքր
էւ՛՛րն է եթէ էւ ւլուր անցան
էւր Հաշ—
տ՚սբ՚Ար
քանքերր։
Պատմու
թէււնբ
էւր փճէւււբ չէ ՚ " ր –
լահ
՛սակաւէն
Ֆօն Փ՛՛՛՛է՛ էնի
մ ասին , թերեւս
օր
մր իր մամանակակէ։ցներէն
աւելի
արգարաղատ
ՐլԼայ ան :
Գերմ ան դ եսպանր
Անդ արա
յէւ
մ էքսա
^.•ոլաւլ^ւ
էւր անդլէ՚ա՚լի
պաշտօնւսկցէն
չ՚"փ
յ՚՚՚Ր՚է
՚ "
պ՚ոտիւ
կը Վ՛այելէր,
րայց անկէ
՛ուելի
մեհ էբ իր կւս րե
ւո բութ
իլն ր արտաքին
յա ր ա բե ր ո ւթե ան ց
փրայ
ունեցահ–
՛Ա
՛յ՛լ եցութեան
չ^ւ՚ւբՀ իւ։ Թուրքիոյ մէք
գերմ ան քագա քականռլթէււնբ
անգլիականէն
չատ
աւելէ՛
ռւմդքն
թափււււէ մր է՛ յայտ
կուգար եւ Ֆօն
Փափէն
ստանձնահ
էլ՛
Թ՚՚ւԼ՚քիոյ
պաՀասլ՚սն
Հրե՚չ–
աակէ՛ պաչտօնբ
, այն ճակատագրական
էԼ ամեբուն
,
եբր երրորդ
Աայէսբ
, փերքացնելէ
յետոյ
Պ ՚ ՚ ՚ լ ք ա ն ֊
ներու
պատԼւրաւլմբ
, Հասահ էր իր
էլօլ՚ռւ
թեան
ւլ ա ՛լա թնա կէաին :
^ ^ – ^ ^ ^ . ^ ( Շ ա ր . )
Fonds A.R.A.M
