ՋԱՑՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
ԿՈՒՍԱԿՑԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ՄԱՐԱԷՑԼ,
1
Ն՚՚յ
Հ– Ց Գ – Շրշ–
Կոմիաէն
անցեալ
շաբթու.
օւլ աուելով
բնկեբ
Վահան
Համ–
բաբձումեանի
նե բկա
յ ո ւ թենէն
, վաղմավեբպահ
էբ
բ^ւկԼ բական
Հ ան
ղ >: սլո ւմ
մ բ : Ընկեբբ
, Ալմէ
Հաս,–
աաաուաՆ
աւելի քան աասբ
աաբիէ ի վեբ , թօ -
սեցաւ
օ բուան
Հաբցե
բու
մ ասին
,
աաք շու նչով
մ բ
ոբ
յաաուկ
է Գաշնակւյական
մ տաւ
ո րականնե
բուն
եւ
ղորհ^իշՆերՈւն
: Ներկաներու
կողմէ
եղան
Հաբ–
ղո ւմնե ր որոնղ
սլատաս
իւա^ւե ղ (^կեբր
"՛ւելի
թո—
բաղնելով
նախասլէս
արտայայտած՜
իր
մաքեբր՝,
թե լաղ րեղ րնկե րներուն
րլլ"՛ է սչաղարիլՆ
եւ չպա– ՚
աասխանե
լ ալն վ ա յ րաՀ աք ո ւթեանց
որոնք կր նեա
ուին
Գաշնակցութեան
֊,ասղէին
:
«Մենք
էենք
կրնար
իրենղ
ղէնքԼրով
պայքարիլ
իրենց
ղէմ,
մեր
ղ աստիարակոլթիւնբ
թ ո յ լ չիաար։
Պէաք
է
մնանք
լուրք եւ աբթու
ն եւ վարենք
ինքնապա
շա
պանութեան
կոիւր
: Ո՞վ է աոաք^ւոբղր
այս մո -
ղովու
րգին : կ՝ու ղէինք
"ւրիշ մբ աեսԿւել ,
Ր՚"ՏՅ
չկայ : Ս իակ իրական
ումբ
մենք ենքեւ ուղենք թէ
չւււղենք
պ է ա ք է աէր կանւլնինք
այս մողովուր
-
գին,
մինչեւ
ոբ անցնին
փորձոլթեաԿւ
մամերր
»;
X
Ցաքորգ օրր, ուրբաթ
երեկոյ
Լ–Ց ՛Գ ՚ Պօ–
մ ոնի
«Զաւարեան»
Լնթակոմ
իաէն եւս
օղաուելով
առիթէն
կաղմւսկեբպաձ^
էր րնկերա
֊ Համակրա
-
կան
Հաւաքո
յ թ մբ ղ սլրոց—սրաՀին
մէք :
Հակա
ոակ
օրուան
անյաբմաբութեան
եւ Հապճեպ
կար–
ղաղրոլ
թեան
, կոկիկ
րաղմութիւն
մլւ ներկայ էբ։
Ընկեբ
Համ
բարձում
եան Հոս եւս խօսեղտլ
ղ ե–
գեցիկ ճաո մր : Անղրաղառնալով
ներկայ
֊՚աաւլնա–
"ք՛ււ՛
շր
քանին
,
ո բ
ւսՀոլղուլ
ի
մ ատնահ՝ է Համ ա
յն
մարղ
կութ իւնբ , թե լաղրե
ղ րլյա
լ ւղաղա
ր ի ւ ն
եւ
Համերաշխ,
որովՀեւոել
«ինչ
ւ։ր պիտի ղալ, ոլիաի
ղայ
աոանղ
մ եղի
ե լ մեր կամքէն
անկախ
սլաա -
ճաոներով։
Ամէն
աաեն
ե լ բնղ միչա մեր
միակ
մտւսՀ ող ութիւնր
եւյահ՜ է եւ սլիաի
րլլա
յ այս մո–
ղովու րգի ֆիւլիքական
ղոյւււթեան
պսւՀպանու
-
մր » :
Րանա
խօս
ութենէն
վերք
ունեցանք
խնքոյք մր
ուր
երղ ե ց ի ն , արտասանեց
ի ն եւ խօսե ղան
չատ
րնկերներ
1,ւ Համակիրներ
: Տեսակ մր
նախատօ–
նակր մեր ()()ամեակի
տօնա կատա
բս ւթե ան
՛լոր
մեհ՜ պատբաստութեամբ
տօնելու
Համար
բնկերներ
լհ ուահ են տքնաքան
աշխաաանքի
: կաղմ ուահ են
մ ասնալո
ր յանձնախում
բե ր
որոնղ
ա
շխաաանքի
մասին
պիտի
խօսիմ
լաււաքիկային
:
X
՝Լել՚քերս մերշրքանր
այցելեց
նաեւ
բնկեր
Րմ • Եր՝ քՕաթանաոԼան
, րնկե րակղութեամ
բ րն —
կեր Ա • Տէր
թովմտսետնի
,
կրկնապատկելով
խանղ
ավ աո
ութիւն
ր ; Ընկե րական
Հաւաքո
քթն եբէ
ղաա
բնկեր
քս
՚սթանասեան
իսօսեցաւ
կասլոյտ
հԼ՛ս—
չ ի եւ Նոբ Սերունղի
տնղամներուն
, որոնք
յա -
վւշտակութեամր
լսեցին
իր խօսքերր
,
մասնաւորա
պէս
Միքին
Արեւելքի
մեր ղաղութներոլ
մասին
տուահ
լախ տեղեկու
թիւննե
բլ՛
Հ
Ընկերբ
անմիքա
պէս
մեկնելու
Հաբկաղրուահ
րլլալով
,
Հնարաւո–
րութիւն
չունեցանք
լայնօրէն
ՕԱտոլելու
:
8ովհ. Տէօքմէնեան
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
« 6 Ա Ռ Ա Ջ » Ը
ՕՐ– ԲԱՐԷՆ
ԵՓՓԷԻ. Գ՛ոնիացի
մեհ
Հայասէր
բա բ
ե ր ա ր
ո ւՀ ի ին
յ ի չատա կին
ՀուլեՀանղսաեէ՚ւն
պա չտօն կատարուահ
է Հոկտ
- 1
5ին , Հա լէ պի Նոբ
Գիւղի Ս– ՚Իրի՚լոր
Լուսաւորիչ
եկեղեցւոյն
մէք ,
ուր պատարաղահ
եւ. խօսահ է Առաքնոբգ՝
ԶարեՀ
եպիսկոպոսբ : Բաբէն
Ե՚իփէի
անունր
բնգմիչտ
իւառնոլահ է Հայկական
կեանքին : իր իսկ փափա–
»
Հ " ՚ յ ՝ Եկեղեցւոյ
հիսակատարութետմբ
մար–
մինր ամվավէուահ
է Հալէպի
Աղ՛է– ղերեղ մանա —
տան
մէք։
Բաբէն
Ե՚իփէ
Հայուն Հեա ել անոր
Հս/–
մար նաիւրնտբեց
ղրկանրի
ե լ
գոՀաբե
րութեան
ճամբան
՚էՕրենական
բարօր
ւււ ապաՀով
կԼանքէն,
ու մասնակից
եղաւ մեր սուղին
, վկ՛"յ
Հանգիսա -
ցաւ մեբ նաՀատակութեան
, իբնիւթական
եւ բա
բս յական
անվե րապաՀ
աքակղ
ութիւնր
բերաւ որ
բին , թ չուառին եւ Հ իւանգին : Գանիացի
աւլնուա
կան ու մեհատուն
գերգաստանէ
մբ սԼրահ էր–
Ծ անօթ՝ իր ղղ ացո ւմ՛նե րով , լքե՜ց տուն տեգ եւ
նաիւէրնտրեց
ք՛"
լե
է
մեբ վւչալից
էւանա ււլա րՀ էն I մ
ին—
չեւ
Ուրֆա
ուր ականատես
եղահ է մեհ Հերոսա—
մարտին)
, տպա
մինչեւ
Հալէսլ
, ուր
Հանգիսացահ
է պաՀ ասլան
Հ րեչտակր տասնեակ
Հւսւլա րալո ր ււ բ–
րե
ր
"ւ
,
չ
քաւ
" րնե
րու
,
Հ իւանգնե
ր ս լ
մ ինչեւ իլ՛
մ
տՀ ր
:
ք՛ր
ո
ր
րախն՚սմ Հաստատ"
ւթե ան եւ ա յր իա–
նււղին
Հււգեբուն
վրայ
այսօր
Հիմբ գ րոլահ է «Բա
բէն
Եվ՚՚իէ»
Ա՛ւ՛լ–
ճեմար՚սնին
ՏԽՐՈՒՆԻ—
Պ– Ար՚"մ
\ուկասեան
, Աարսլա–
ւո ականի
Ա"
ա քնորղ
սւր անի բաւլմ ամ եայ
ք ա ր տ ո լ -
՛Լ
՛՛՛ւ՛ւ՛
ս՚նձնաււպան
եղահ է աֆիոնով : Աէ
ե
լի
ք
՚ ս ն
30
աարի Հաւատարմօրէն
ու նուիրումով
հաոա
յահ
է Թ՚տւբիղի
Հայ Համայնքին
:
Արամ
Աելիք -
թանւլեան Աբք –ի ՚(ո րհակ
ից ր Հանղ իսացահ է ա–
նոր
ամ բո՛ւք
՛լ ոբհունէութեան
շրքտնին
Անոր
մաՀոլրնէն
վերք աւելի
րնկճոլահ էր : Անձնասպա–
Կաւ
թենէն
վերք գտահ են Հետեւեալ
եր1լւոողր՛
«Մերկ
եկայ
աշխարՀ եւ մեբե ալ
կ
՛՚երթամ : Խնա
մեցէք
րնաանիքս »
. . . Հ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ՏԷՍԻՆ,
(Յապաղած)— Հ.
Մ– Ը– Մ-ի
Լիոն
Տէսին
մ ասնաճիւղի
տարեկան
րնղՀանուր
մուլովր
տեղի
ունեցաւ
Հոկտեմբեր
25ին , Լիոնի մէք
Վա բ չո
լ
թե անս ատենա պ եւո գ.
Գաւիթեանի
րացման
խօսքէն
վերք,
յոտնկայս
մէկ
վայբկե՚ոն
լռութիւն
պաՀեցին
մողովականնե րր, ի
յաբղանս
ողբա ցետ
լ
Հ իմնագ
ի րնե բհւն՝
Գրիգոր
Ցակոբեանի
եւ. Հայկ
ճի՚լմէճեանի
\
Ցետոյ
քաբտուղաբր
կարղաց տարեկան տե -
ղեկւսւլիբր։
Ե՛լան գնաՀատական
եւ քննագատա
-
կան խօսքեր։
Օրուան
նախաղաՀր
եւլբ՚սյր Ժ - Ծ "՚–
ոու կեան
բո լորին ալ տուաւ
ղ ււՀացոլցիչ
պատաս
խաննե ր
ԱՀա
եբ՛չ֊ տաբին է որ Լիոն—Տէսին
մ ասնա -
ճիւգր կր ՚լորհէ
անաբտունք եւ միչտ
Համերաչխ։
Վ^աբչութեան
տարեչր քանր
Աւա ցահ
բլլա
լով
,
գաղտնի
քո ւէա րկո
ւթ ե ամ բ բնտրոլեցալ
նորր.
Հե
տեւեալ
անղ ամնե բով •
0 Հանե ան կարօ , Ս արեան
ՍեպուՀ
, Մեսրոպ
Գանիէլեան
, ժ- Ծ՚ս՚՚՚՚ւկեան
,
Գ– Գաւիթեան,
ՎաՀան
Ցակոբեան,
Տիլ՚սն Պէ ՚
ճիաեան
, Աաբգիս
Առաքէլեան,
Խորէն
Աողոմոն
եան,
Գարակէօզեան
Արթին,
Հտյկաղ
Պետրոսեան
Նորլնտիբ
վարչութեան
կր մաղթենք
ումով
կամք
մ անաւանգ որ շատ աւելի
կարեւոր
աշխատանք -
ներ կր հանրանան
իր վյւայ։
Ց"՚քոբւէով
կ՜՚ամփո -
փեմ
միութեան
Հաշուեաուոլթիէնր
:
X
Կիրակի առաւօտ
մամբ
9.30/'Տ՛
մել.
նորրն–
^այ
կրտսերնեբբ
խաղացին
Տէ. ք*ք16Տէ/
կբտսեբնե–
բուն
ղէմ : Լաւխաղարկութիւն
ունեցան , Ա– Վա–
՚լէրետն , ՕՀանեան
ՇաՀբիկ
բեբզապաՀր,
Ա–
Ցակոբեան
, ե,
2
\ոփ չաՀեցան։
Յբ՚չ պաշտօնա -
կան
մրցումբ,
անսաՀման
ուրախութեան
մէք
Կրկին մեբ ղաչտին
փբայ
մամբ
10.30/5՛
մեր
պատանիներր,
ունեցան Գ.մրցումր,
Հ– 0– Ս–
պատանինեբոլ
զէմ, ոբոնք
մերիններէն
ղերագա–
գաս
է ին ելօմտուահ արագա շարմ յաո աք ապաՀ -
ներով
։Մ ե ր յաոա քապա Հներր յաճախ
տ իրա պետ
ե՛
ցին , բայց ի ղուր, Հակառակորգի
վերքապաՀ -
նեբր
թ ո յ լ էէ ին աար ոբ մեբ աք հայր յառաքա -
պաՀ ր
Լիւլէ ճ եանբ իր
ճարպԼլկութիւնբ Լւ ղորհ
՛լնէ : Հակաո ակ ատոր
ղարձեալ
սպրտելով
2
կէ՛ո
շաՀեցաւ։
Նշ՚"նակէտ
մր չա՝>եցալ
Գարակէօզեան
վ^աբղղէս
, վերքԼ՛ն կէտր
չաՀողր
եղաւ
Աանուկե՚սն
լււ.
Լսազր վերքացաւ
4 4
Հ՚սւասար։
կէսօբէ
վերք
մեղԼւ դրացի
ւլա չտի
վրայ մերպաՀեստին
պար —
լսուեցաւ
5 2 :
իսկ
տոաքին
խումբր
մասնաւոր
օթօքա
րով
մեկնեցաւ
Վիէն , խազալու
֊ւամաբ
ւոեւլական
խումբին՝
0, Տ. \^16ՈՈ€/
գէմ : Հակառակորդ
ո մեր
գ ասակարգ
Լւն մէք4ր՛լ տեղր կր գրաւէ ,
մեղմէ
մրցում
մբ պակսւս
ունենալուն
Համար :
0. Տ. \ ՚ 1 -
611ՈՇ/՛
Լսում րբ
ու նԼւ ճարպԼւկ ու զօրաւոբ
մ Լւքնա–
լլլաՀնեբ,
արազաչարմ
վ^^րքապւսՀնեբ
, նաեւ
բեր—
գապաՀբ
(Հայ,
ՏէսԼ՚նէն
, ձախ հայր
յառաքապտ–
Հր կրկին Հաք,նախկին
"կաուտ
ՏէսԼ՚նի ու անգամ
վ^իէնի Հ–Մ– Ը–Մ-ի)։
Խ՚ո՚լր շատ տաք
անցաւ։
Գատւսւորբ
անԼւբալսւբար
մեղի կէա մբ կւ^բսլն
—
ցնել տուաւ եւ մեր բերգասլաՀԼւն՝
Գուրգէն Հա -
պէչեանԼւ
բոզոքր
անլսելի
մնաց
Առաքին
կիսւսԼսաղլւ վերքացաւ
\
0 :
Երկբոր՚է
կ Լաա Լսա ղ Լն
մե ր իններր
արթնցան
բա
յց
ուչ։ Մեր
իսմ րա պե տ ին՝ կարապետ
ԻփէքեանԼւ
փէ նա
լթին
Հաւասարեցոլց
խազր, \
1 ;
ԼԻՏԵՍ
Բ տ ււա ս էււն սուրբի ա ւլա չե լուս , մէկ Աս -
էոուհոյ
կ՝աղաչեմ :
Բամին
ւսպէսռամէն
Լ՛՛՛՛նչ կր տանի :
Բամ իին
բերահր
քէսմ Լն կր տանԼէ ՚
Բալլցահ
բ ե րաղին
մէք
Հ՚ոց կր ՚ոեսնէ , հա
րաւր
քուր ;
Փ՛՛՛ահ
յաբգբ
ալւուլք
եղին փնաս չի տար :
Փսփսուքր
կամ վէսփսոցր
տուն կբ շրք^
Լլամ կ՝աւրէ :
ք։՝Ո՚՜։
՚՛"—^ո.–^^ո.^–^–>ու–—
.Ու ^VՈ|
ւ ո ւ
.ռ<
ւ ւ » * –
>ո
ՍՏԱՑԱՆԲ
ՀԱՑ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ
ՄԻՈՒԹԻՒՆ,
՚գտրբերա
-
թերթ։
ԺԱ– տարի,
թԼւ
4 (1950
Ցուլիս)։
Տա -
րեկան
բամնեդԼն մէկ աոլար
«6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐէ^ՕՆԸ
(219)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
ԺԳ–
Փերիի տնակի
աոաք , աւազուտ
փոքր
իկ
տէս–
բահոլթեան
՛Լրայ, գետակի
բերահ
քաբերի
մէք,
երեւում
էին փոքրիկ
թումբեր
մի ամբոգք գե
րեղմ անատուն : ԲաՀանան
ե րեսին
իւա չ Հանեց եւ
բո
լո բ տզամ արգիկ
Լւսկո յն փե րցբին փափաւիսնե րբ :
Ն՛" օրՀնում էր գե րե ղմ աննե ր բ , քանդւււահ
զիււլե—
բԼւ
զե րինե բ ր Լսմրուեցին նբա չուրքր : Եւ երբ նա
իր
ումեղ , ցնցող
ձա յնով
երղեց ա յն ողբր , ոբ
յայանի է «ՎարիբԼւ
ղանձ»
անունով
, ձոքւբ
լցուեց
ազե կտուր
Հեհեհանքնե
բով : Տ եսա բանր
վերին
աստիճանի
յու՚լիչ
է լ՛ , անձրեւբ
թափւում
է բ քա
Հ՛՛՛ն ա յԼւ սպիտակ
մ աղե րի փրա
յ , տւլամ արզ Լւկ սն–
չ՚սբմ
ԷԼ՛ն , կորաղլուխ
Լ՛ոկ անտուն
, անտէր
ղե–
ւ
՚ինեբր
աբտասունք
ԷԼ՛ն թափւում
անյիչաաակ
Հո–
Ղ՚ոգամբա
բաննե ր ի վբա
յ :
Ամէն
մէկր
եբեւա1լայում
էլւ թէ այղւոեղ
են
՛Գ՛՛՛ռ կահ իր սիրելինեբր։
Րայց
"՞վղիտէբ.
միայն
Փեր ին է ր ղմ րտխտոլ
Լմեան ա յզ էուո օթեւաննե
րի
՚ուանւլ ապաՀ ր • մԼւա յն նա է ր իմ անում
անուննե՜ -
Բր, աեղերր։
Բտյց չկար նա– չայն ու մեհ քարե–
բով
հահկուահ
մի ղ երեզման
ձորի
եղրԼւց
նայում
էր
՚իոքրիկ
ղերեղմաննոցին
- այնտեղ էր
Փերին։
Վերքացնելով
ողբր. Տէր Մուրատբ
կարճ.
Բ՚ոյց տաք քարող
խօսեց , կրկնելով
նոյնր,
ինէ որ
ասել էր ղիւղում :
Լ՛՛՛Ց
էլԼ՚^ենք,
ասաց նա. Հազիւ
զսպելով
իր արտասունքբ
•
մ ան
ւլ անք
, գտնենք ա յն
բո
լո ր
տեզե րր , ուր մ եր
մ՛ ՚սբ՚լ կանց
արիւնն է թափուե
լ ,
Հողի
իւրաքանչիլր
Հատիկբ
, ոբ հհել է այդ ա -
րԼ՚ւնբ
, սուրբ է : Այլեւս լաց չլԼնենք
• ս/սւՀենք
այգ.
սուրբ
Հողերր
մեր հոցում եւ մեոնելԼ։ս
տանք
մեբ
ոբղիներԼն
, ասենք
նբանց , որ եթէ ուղւււմ են ի–
մանալ թէ ինչ է աղատււ
ւթ Լււն ր , թ՛՛՛է նայեն այգ
Հոգերին
Ջ՚՚բն
սկսեց՝ գանգ աւլ կերպոփ գ ատա բկուե
լ :
Ն" յն օրր
ղ ե րոլթիւնԼւց
փե րդա րձահնե ր բ
Լսմբոփ
գնաց ին Գայիանէ
ի մօտ : Նա գրկեց
նբանց եւ եր
կաբ
արտասւում
էբ նբանց Հետ :
ԺԵ–
Շատերն
էին զալիս
նրան տեսնելու : Ամ բո
Լսն
այմմ
ուզում էբ պտ չտե
լ նրան եւ չարունակ կա -
րօտ էր նրա տեսքին : Աւեաարանոց
եկան նո քն իոկ
ուբ
իշ
զ Լււղե ր Լւց , "ւլ՛ Լ՛է
՚/
ալաոներից
Լեոներում
շշնքում
էին Հրաչալի
պատմու -
թիւններ նրա մասին֊
մուլւ՚փուբգր
գոյնեբ էբ ա -
ւե լ՛ս ցնո
լ
մ , Լսա ռնո
լմ է ր նբա
արահ ր
ե րկնքԼւ
ղո բհե ր Լւ Հ ե տ : Բա
յց նա վւա կուահ
է ր • չէլ գ ուրս
զալիս
. նա ուղում էբ մենակ
քինել ել
աղաչում
էլ՛
ԻՍ
մօբբ
աղատել
իրան այգ
սլաէոիւնեբից ,
Հաւատացնե
լ ամէնքԼն
, ո ր սուտ են
ււլս՚տմ
ու -
թիւններր,
որ ինքբ
էլի նոյն Հասարակ
ազքիկն է
եւ ոչ մԼւ Հրաչք
տեղի չէ
ունեցել
• • • Նա արգէն
զտել էր սպեղանին : Օր՛՛՛ն
ւլե–
բել , տանում էր նկաբչութիւնր
, որ այնքան
ողե–
ւորել էր նբան մի մամանակ
, երբնա
Հաւատացող
է լ՛ , մ Լւամ իա , երբ ճանաչե՜լ էբ թչուառութիւնբ
,
բայց
կարհում էբ թէ Հեչտ է թչնամւււն
խորաա
—
կե լր , որովՀետեւ
սիրահ տղամաբգ
ունի
. - •
Ամրողք
օրերով նա չէբ Հեռանում
թղթից
, եւ
՚Ա՚ՒէԸ. ՚ ՚ւ՚՚ձ^ել՚ր
խօսում
էին նրա սրաի Հեա , բււ–
նում
ԷԼ՛ն նրա թրթիռնե
րբ , յո յ՛լերբ , Հաղո բգոէ
մ
ԷԼ՛ն թ
՚ւթին
, ՝• րա չակե րտե
լով տաոե բ եւ ղա րդե ր :
Նա գրում էր Աւեսււսրտն ;
Նտ գրում էբ– ել գա մի անՀոգի
լնգօրինա
—
կութիւն չէբ, մի արՀեստաւորԼ։
աչԼսատանք, որ
րարե խգճութեամ
բմի բան փո Լսաղ բո։ մ է մ Լ։
թ ՚ լ –
թե փբայ : Գհերի
, ւլ ո յնե
լ։ Լւ մէ՜ք նա ւլնում էր Լւր
Հոգին • ամէն տեղ երեւում
էլւ , ինքնուրոյն
, Հտ -
մ։սբձակ
ձեոք։ Ն՛" Հասկանում էր, ւլզոււք էր՛ եւ.
սրբագան
՚լլ՚քԼ՛
իւրաքանչիւր
Լսօսքբ առաք
՚ լ ր " չ —
մրւում էբ նբա սրւոԼ։ մէք եւ աւզա այնտեղԼւլ
անց—
նում էր թ ՚ լ թ ի ն
, ս։ոանալոփ
իրան
վայել
ւլեղեցիկ
ւլհտւլբութիէնւ
Մի
մի անւլ ամ ա յղ
։լո բհԼւն
մ օտենում
է ր
մ ՛ոյրր՛ Նա չ.լի.ոէր թէ ինչ է դա, բայց
։սղքկ,ս
յ
՚լէմքր րաց էբ անում նրա աոաք
ամբողք
Աւեսւա—
րտնբ եւ նա , մի ,անզ բաւլ էտ
կԼ՚ն ,
՝. աս կանո
ւմ է ր
թէ
ինչեր կան այնտեգ : Նայում էր եւ. ԱեՀբին
•
բաքց ա յլեւս
զատող
Լւ ՛լեր
չէ ր
Համ ա
րձակւում
րն։լ ունե
լ , եւ մ Լւա լն փ։սռք
է բ տալիււ
Աս տ ո ւհո
ւն :
Գէ պքե
րր սաստիկ
ճխլւոե
լ էին
խեւլՆ,
պաո ալին •
նրա մէք դոէլոց էր սկսուել ել ամէն
մի սաարկա
ք
տեսնելէ։։։,
ն։" փ։։ս։էք էր աալիս
Fonds A.R.A.M
