Հ
6
Ա Ռ ԱՋ
։^
ԿՈմԻՏՍՍ ւլՍՐԴՍՊեՏ
ՊԱՏԿԵՐՆԵՐ
ՀԻԻԱՆԳԱՆՈՑԷՆ
ճաշի պաԱոէԱ
ԽՄՐ
Այս կիրակի հանդիսաւոր եսքյեհան -
գիստ կը կատարուի Փարիղի Հայոց եկեղեցին ,
կոմիտաս վարդապետի մահուան 15ամեակին աո
թ ի ւ ։
Տարիներ աոաջ , Վարդապետը յայտնութիւն
մր եղած էր (յ՚ընեւի մէջ, շնորհիւ ափյափոյ կաղ
մակերպուած երղահանդէսի մը :
Ընկեր Գ– 1՝փէկեաԱ վերջերս իր յուշերը գրեց
Պէյրութի
(ՀԱղ,չաչ,ար՚»
շաբաթաթերթին
մէջ,
պատկերալից մանբամասնութ իւններով :
Հատուած մր՝ երկըորդ եւ վերջին մասէն —
. . . ժտւէչւ
՛յէն մօա մեկնեցանք
փորձաաեւլէն
:
Ժ՛ամ անակէն
առաք երկսեռ
ե ր է տ ա ս ա ր ւէո ւթ է ւե ր
լեցոլցահ՜
էր սրա՚^րւ
կոմիաաս
՚Լարգասչետ
էս —
կո յ՛ն անցաւ
ղորհ-էւ
. կաաակնԼրով
, քա չքշուքնե
-
րուԼ դասաւորեց
ձայներր,
եւ ձեւակերսչԼց
եօթա–
նասռւն
Հ՚՚գէէ՛
մօաեցոդ
թումրր,
այնսչէս
՝՝եշ —
աոլթեամր
, որ կարծ՜ես
ւէադոլց
ծանօթ
ՐԼԼ՚"ր
" ՚ ՜
մէնուն,
նախ բամանեց
քառաձայնի
, յեաոյ
վեց
եւ
ւթր
ձ. յներ,
Անբացաարելէ։
րան
մր
կր
կաաարուէր
• • ՚
Այդ
պա աաՀ ական
Լ
րկսեռ
ե ր էւաասա րգնե րէ կաղ
մուած
էսոլմրր,
երկու
մամ
յեաոյ
աաեելէւ
կեր ՜
պով
կ՝երգէր
երկու
երղ : Ողեւորութեան
սաՀ -*
ան չկար– քառորդ
ժամ
ղսւղարէն
Էււոււ1
՚բ
թումբ
Հաւաքուած
կր փո էսանա կէ էնք
մեր
ւլա րմ անքր
եւ
Հէւացումբ
%
Ե"
էՐ"է^
քե՚լփ , կբ կրկնէր
Աիամանթօ
ինքնի
րմ էն ե լած , ա յս
մ աբգր
մ ոգ է , մ ոգ
. . .
կամ
ներշնչուած
սռւբր
մր ոլաաասխանե
-
Յէ՛ ••
Փոբձերր
1լ
լնթանային
չաա
յաքող
ել կանո
նաւոր , մաոնա կցո ւլնե բու
ողե ւոր
ութ
ի՛ւնր օրէ օր
էլաւե^աբ։
Ամէնէն
չաա
ողեւոբուածբ
վարգապե–
արն է ր ։
Շաա
լալ րան է գուբս
գալու
, շաա
աւելի
լո>ւ
քան Փարէւղփ Համերդր;
Այնաեղ
ունկէ։
արուես
-
աաղէէո
երդ էւչներ , Ափկ րա
՛Րոմ է՛քի երղ
չաէսումբի
ւնղամնեբ
եւայ^;
Րայց
Հայէ։
աաք
շունչր,
Հա (էւ
ոդէ՛ն բացակայում
էր՛––
այնինչ
այսաեղ
.իր.
Հ՚՚՚էէ՛
էք ղնում
• • • ՕրՀնուէք
դուք
• • • :
Որոշուած
յ՚սմանակէւն
Հասաւ Արշակ
Ջօպան
եան
եւ ^Լարդ
էս
։ղե աէ/ պաշաւդանե ալր՝
Փ՚որիղի
ե–
րաէէ շաանէէղէ։ ա չակե ր։ո՝
Շ ՛ո Հմ ո ւ ր ա տե ան ր ,
որ
"՚^յն
ատԼն
•ղեէւ
\չՀ ր\ ենթարկուած
ե.ւ
^Ոքգքքէյքս
;ն
.*աւէ^^
ղ եցութե ան եւ կր սլաՀ է ր իբ
Հայկական"
ւթե ան .
՚/ք՚"չ
՚^Րէ
Համեսաութիւնր
ել բնածէւն
ձիրքր
ռւ փբ–
նխաթար
;
Ա քան չե լէւ
՛ւտ
ճա
յ՛՛ր.
ահա
էլա
րտ
ւ՛ւ
ա
ձի
թէնոբ
էր, ռչ շատ
ղօրաւոր
, րայց րացաոիկ
ա -
նո յշ եւ
Համ ակող
ձա յնոփ . օժտուած
:
վերքապէս
Հասաւ
Համերգին
օրր։
ձ"ժսակ
-
նեբր սպաէէսւծ
էէն եւ սբաՀր
բերնէ րերան
լեցուն
ակնկալու
Հէէէսարէէէկոլթէււնոփ
մ ր : Ե ր՚էէ՚չ
- երդ
-
չոլՀի
ամ էնքն
ալ յուղուած
եւ
ս րաադողէ։
մէք ՚՛
Աււա քին
անւլ աէէ
Ր1Լալով
վ^ա րդապետ
ր տեսանք
իբ
սքեմ ով ու վեգաբբ
գլէսուն
: Շատ
ւոււլաւ ո րր իչ
էբ
այւլպէս
եւ Ոէնղ իմ Աէ։լ րե լէւ ։ Հանդարտ
էբ
երեւոյ—
թով,
բայց
յուղուած
էր ինքն ալ,
միայ՚էւ
՛լ է ժ քին
րացաոիկ
տժւչունութիւնր
կր մաանէլ։
իբ
յուէլու–
մր։
Ն ՚ " թ պէւտէւ խօսէր
Ջօպ՚սնեան
Հայկ–
Երաժչ
տութեան
ժասին
X է՛ր ՛ք ե՚լեցէ՚կ
ու նե ր չեչոլած
րն–
տիր
ր՚սնաէսօսոլթիւնր,
նոյնքան
լնտիբ
ֆրանսե
րէնով,
մեծ
տպաւոբէէլթիւն
թոէլուց
եւ երբ ա -
ւարտեց
, սրաՀր թնդաց երկարատեւ
ծս՚փաՀաբու–
թիւններոփ
:
՛Րանի
մր փայրկեան
դսէ։լաբէ
փերք,
բացուե–
ցաւ
փարադոյրր։
Վաբդաւդետբ
ամւղիոնին
փրայ
էբ • կոնակր
Հ՚ոսարակոլթեսէն
,
դասաւորուած
երղչէսումբէն
դիմաց
•
^ ՚ " յ Կրօնաւորի
իր սեւ խորՀրգաւոր
տարա
ղին մէք, Հասակբ երկարած
կբթուէր։
կարծես
տեսիլք
մբ րլլար : Աէսրսուռ
մր
եւ
ղարմանքի
չչուկ
մր անցաւ
սրաՀին
մէք,
որուն
յաքորղեց
էսորունկ
լէէոլթիւն
մր նաէս;
Տեաոյ
յանկարծ
խլացուցիչ
ծափաՀա
րութիւն
մր եւ երբ
Վէսրդ՛"–
էէլետր էլաբձալ
ռւլքունելոլ
Հ ասա բակ"՛
թի՚-ն
ր ,
ամբողք
սրտՀբ
ինքնաբերաբար
ոաքի
ելաւ,
շա -
րունակելոփ
ծափաՀաբել
։
Վարդապեաբ
տուաւ
խումբին
սկսելու
նշանր։
Ջօպանեան
ամէն
եր։չէ աոաք կբ րացաարէր
եւ. կր
կարդար
երդին
րաււերոլ
ֆրանսերէն
թս՚րդմա
-
նոլթէտւնբ
:
Ով գարմանալի 1սորհոլրդ այս մեծու1 ,
որուն
Հիւսոլէսծ
էր
Տ֊ետ մի ցարհոլրիյւ^
եւ որու կր յա–
ք՚՚րդէր
իբբեւ
՛է ե րքաւո բութ
իւն , առանց
րնէլմի
-
քումի
, մեծ փառա բանութ
իէն ր^
Սուրբ ես ,
Տէր
գօրութեանց , որ բնակեալ ես ի յերկինս^
սկսէու
Համերդր
։
Երբ առաքին
երդր փերք ղտաւ, Հասարակոլ
-
թիւնբ՝
սաՀմէւկած
քարացած
մնաց փայրկեան
մր,
յետոյ
պոռթկացին
Հիացքի
ծափեր
՜։
Շերամատունէ
մբ աաբբեբ
շէ մեր
է
.րաՀր ,
ձախողէէւած
շե բամ ատունէ
մ
բ , երբ պաաաՀ
է։ որ
Հոն՝
էսնյագ
թրթոլրր
բաղմաթիլ
թթենիի
աե
-
րեւներ
իր որկորէն
անցնելէ
փերք՝
կանւլ. էս։,նէ ,
էէեռ իր բնական
չրքանբ
չբոլորած
, ու
ցախերուն
կաոչած
փոխանակ
իր էսողակր
կաղմելու,
որո
նումներու
ոլորաին
մէք ցրուէ
իր մետաքսր,
է՛նչ
պէս
եւլեամ աննպատակ
,
անարուեստ
։
Այլեւս
ղուբ են բուծանուլին
քանքեբր։
Ոչ
քերմ
ութիւնր
ելօէլեէ այլասերած
կամ արկածեալ
ոսաայնակէն
եւ ոչ
" ՛ լ սնէէւնդբտ
Աւ աՀա
ժարւլբ;
անատակ
,
էականբ
իր կաժքէէն Հպատակեցնելու,
կր ստեգծէ
\
կեւլծր , մինչեւ
իսկ իր անսաՀմ ան ամրարտտւա–
՝•
նութեամ
բ
ձեււնարկելոփ
ղաբուեստական
յ՛քա —
ցումէւ1>
րարգ եւ անաէլնկա
լնե րոփ
լեցուն
էսնւլէ։րին%
Ալ սակա
յն մէւչտ պիաի
րլլ՚՚՚ն
րաղմ ութ իւն
-
ներ,
ոբոնց նպաաակր
կերուէսումբ
մ
՛իայն
էղիւոի
րլլայ՛
եւ ղարմանալի
է որ Հոս, այս Հիւանգ
չե–
րամատան
նմանող
սբաՀին
մէք մոռցուած
է
տյդ
պա
Հ անքբ ։
Եւ րոլորին
նայուածքր
անորոչոլթեան
մէք
լ^էկղմած
է, երբ չարժուն
խոՀանցներբ
իբարու
կր
յաքորղեն
։
Աէդ
կաժ
թմրի,
կբ
Հբւէււքցնէ
երկուորեակ
Հասուն
կեռաս
էւ նմ անալ
շբթո ւնքնե րոփ
Հէ՛ ւան
-
դասլւսՀէէւՀ
ի
ժ
ր ։
ԱնՀ րաժե շտ է
"՛նիլ
այս
պատուական
(Լբժսլե լիներէն^
Ժին
եւ
ր
^էտրոլթեան
Համ ար
ժիա
յն կր Հարցնեն
։ Ոչ՜
՚ ^ է կ
շարժուժ
մաՀճէէէկալներոլն
ժէք
.
նո յնբ
եւ ճաշի
ատեն
Աժէնքն
ալ
կէսրծ
ես
ւոարբեր
բանէ։
էքր
կր
էւսլէո–
սեն
, էէբ
կ՚ուշանայ,
ալ չի ւլար : Րաց
աՀքեբուէ
ե–
բաղալնե
բ
են ււնոնք , բնկղժ ած
է։ րենց
նե րա շէսար–
Հին է
՛՛ո րր ,
անտա րրե
ր
ամ էն բանէւ Հանւլէ պ
Եկած
են Հոս ղբսէէ աշխաբՀէն
ւլղոլած
ւ։ւ
յալ–
նարեկ,
յորձանքն
է։ փեր թիէէէէէարոէլ
յուոաՀւսէո
—
նե բու
նմ ան քրամ
էէ
յն րլէալ՛"– ոաՀմանուած
:
Ա՛
ալ
տարածած
են իրենց անար էււն թեւե
րն ու սր–
բունքնեբր
փշրուած
թիակներու
պէ"
կտրծր
մտ–
Հէւճին
փյ
՚ա
յ ,
քարացած
ան
յէէւ
յտ
անիմ անալի
վ
յ՛–
ճիոնե րէ ;
Ա՛էկ."յ՛Լ
ք՛ է՛՛՛՛՛՛լ"՛^ ՛լ " ՛ լ ,
ուտե ր ,
կբ
Հարցնէ
բաժնոէլ
կէ՛նր խանղաւլէէէաանքով
եւ
բսէ–
էլէէսէ։ վւո
րձա բկութե
՚էէմ
բ
։ Ու
բ
՚"ց՚""ական
էէլաէոաս–
խաննե բու
վարժ՝
կ՛՛ան ցնի
աՏաէւլա
րանքո վ :
Ա ֊ -
նոնց ժե րժե
լւ։ւ
եւլ էէէնա
կր
նո յնէէէէկ
վարակիչ
^
^
Ծս ՝աչ՝
..\ձ..էյ էսխ՝հրժ
՝^էկ
՜չէ
^1նեն
,պէ.ւ՝\իԽքքր՝Հ–^ձն՝եի՝՛
Այ"պէ"
են էէէմէնքն
էսլ, կ՝րսէ
ւդէ։ւրոն թէ՛*.
Տբ
ւս էէ
աքին
օրերր
մեր տունի
կերակուրներէն
աւելի
Հ"՚ժե.լ
են Հոստեէլի
՚որոլած
"՚՚ոելիքներբ^
բայց
ՀեէուլՀեէոէ
ամէն ինչ էաոեչվ,
կ), դա,.ն.սյ՜ ,
կր մեբժենք
ոէէոել–
եւ նախւսնձով
կր նէսյէ,նք
ու–
տոէլներուն,
է։նչ..լէս սրկր՚ոմոլ
շուն մր .՚։քրսմ.սյ
կբ
մեբժէ
իրեն էորուտծ
շաքարր
, անէէերք
մարղանք–
ներէ ձանձրացած։
Ամէն
Հիւանւլ
"՚նշռլշա
թա^^,^
վէսէւիաք մբ անի : Եո
կ՝"՚–՚ւէի
"Ր
ք1՚
է
Ժր ցած
ր լ ֊
ժաՀճակալս
որպէսղի
կ՚սրենէսյի
վաբ
իշ^
լար
ստ
լ Ղ
նէ
•շ–– • ^
ինչ
լ
՛ու
է
Հ
"՚^ՂէՒԼ
՚լետինր,
տաք
ու
կակո,պ
ալա։լներան
վ ր ՚ " յ
• • • ՚–
Անէսօս եւ
անշարժ,
սլդտորտծ
աչքերով
ժէսրղ
մրն
է
թիլ 8ր– Մ
՚սԺուռէ
մսէ՚լերր
կր
վէ՚ոյեն
ր
խառնածին
մբն է , որ այլեւս
իր ցէսմքէոծ
՛Արիւնէն
Հետ
սլարպուելով
բոլոր ստացակւսնէն՝
կ՝եր
,սղՀ
իր
օրօր՚սնր,
ղէսբաւոր
աւաղէ էոափաստէւննե
բ ր .
ԱաՀէսմե ձ
փէի երո
ւդէ
Հիւ
՚էէ՚սէոյին
տստղի
առաքնսրէլութեէսմր
կր ւլտնեն
իրենց
փեր֊^
քին
Հանղբուանր
Հլու,
ճակատէս։լբէն
քշոէէէէծ ։
Ո՞՛է կրնայ
Հասկն՚սլ,
եթէ
էսյս
փայրկեանի։,
ես
պնւլ էի թէ
մեր սա բեր
էէ
լ
մ շտատե ւ
ձիւնէ ն
չերտ
մբ միայն
կրնայ
փրկել
ւլիս , տաոէսսլաղէ,է,
Հողեկան
քերմէս
տեւական
Այսպէս
եկան
ու անցան
չարժուն
էսոՀէսնոց
-
նեբ,
կէորուկ
ձեւական
աէէէէէքէսրկնեբոէէ , ել էսլար–
աին
ժ ե կնե ցան առատ
աւե
լցո ւքւ։ ւէ ;
Հ " ՚ է էէ
^ "Ժււմ՚Կ
խոճկորներբ
կբ
ղիրնան.
քրթմնքեց
էէ աասա
րկո
լ
սսւիաակէսւո
՛լի
ս՛ակէ
ւբ
մր
Այ՛՛՛ւ
շատ
բաներ
կբ ւլիրնան , երբ բաղմու
-
թէււէէնեբ
կլ։ նիՀէսրնան
, կր Հալէւն ու կ
՝՚1էնՀետէ
։ն :
Ե րկոտանէ։
խոճկորներէն
սկսեււէլ
մինչեւ
երկիրր
՛լէ՛Ր"
ւթե "՛՛է ր "ւ1""1՛
՚ոէսո
էսէէլին
, է՛նչ
Հալ թէ ,
Հուլ
չ^՚չոէլ
թիւեր
կ՛էն
եւ անոնցմէ
էէլէսրոն
%է
։ն
մէւակ
երաղր
էւր
Հայբենի
աւաղուտնեբն
են ։
Շա՚^տ է այսք՚էէն փւափաք
։ Ան այլեւս
ոչ
կ
՝ոլ~
տէ , ոչ ալ
կրԿւայ
չ՚՚՚րժիլ։
ԱսէՀճսէկալէւն
ոտնէէւ
-
ձալին
ամ րացու էսծ աո աս անին
էւլբկուե լոփ
մ իա
յն
էւ՛
՚ւէԲՔԸ
Կւ՛
՚ւ
՚՚՚թէ
թ՛ք լ՛ո՛հ– երակնեբէււն
ու
քէ
՚ւլե–
րուն
քչիկ
ժր
Հ՚^դէ՛
տէսլոլ
յոյսոփ
ւ Եւ
է
՚նչ՚դէ՞ս
ու
տէ
ալ,
էնչո լ
ոււոէ , երբ
էւր
կեէէէնքբ
ւ/
արձած
է
էւր
կաբւլէէն
քիժ էէԱէկւսն
պա րա րէոանիւթ
. .
Ջօրաէէաբ
Գիտութեան
ղաւեչտներէն
մին
է
այս։
թիւ 30է։ն ալ աարրեր
կաէոակ
մ ր րրած
են :
Ան՛՛ր ալ ուլնայէսրր
կ։սբկւէէներ
են իլ։ ի՛՛կ
որէււնքի
ոսկէէ
բով : Ան
Հ իմ ա պարտաւոր
է մ ան
էլ ալ սրա–
Հին մէք Ոէլնասիւնին
նոր ոլոքր
ձե լաւո րե լու
, մ
տ–
շեցնելու
Հսէմար։
Րայց
թիւ ՅՕբ ոսկ
։։րէն
՚
Հետ
էսելքն
ալ կր մաշեցնէ
։ ք՚նքն
է մեր
<^ա։լքէԱէՈէէ,ց
/Ր
՚ս՚լիրր՝»
: Ան ամէն
բան գիտէ, կր տե՚՚նէ
,
կլլ
ււու ••ա կէ : Րոլոր
բժիշկներն
ու պետերբ
ի
յաււյբ–
քաէլունէ
իր բաբեկաժներն
են : Այդ Հտնղամսէն
֊
քով
ալմ^էլկբ
է
"րատէ,\ կ՝այւա
^ոբ^,
ու^
-
թիւն
կուէոայ։
կուտայ
նաեւ
Հարկ եդած տեղե
-
կոլթիւններբ
պաշտօնէութեան
եւ վ
,ոէս
՚"բէն
կր
« Ապրէք
քանիկներ–». Վաբդապետր
ղոՀ
էր
էսումբէն
:
լ.
Եւ նոյնքան
յաքողութեամբ
.դռբծադրհւեցսււ–
ամբոէլք
ծբաւչփբր
.
..–^, ; ^ ^^՚, . ..։\.,,՚քս,^ .(,\;
Ա ենեբղներով,ել
երրերւրկ՝իրոփ
մասնակցռղ
••^•՜ ՝
նեբր,
շատ
մեծ
ո էլե ւո րո ւթ իւն
ստեէլծերին
եւ
պարտալորուեցէսն
քէսնիցս
կրկնել։
կրօնակէսն
ե
բ–
գերէ
յետոյ,
թարմ
մթնոլորտ
սաեէլծեցին
մեր
ժողոփ րգական
երդերր,
մանաւանգ
Աօնա Եաբ^
, |
որուն թափէն
փարէոկուած՝
Լէօփոլէո
Ֆ
՚"փր,
ձեո
-՚է
քի
ել
գլխու
շա բժ ո
լ
,էնե րո փ կբ ժասնէսկցէբ
Վ^ար֊ ՚
՚լ՚՚՚՚՚լետի
չս՚փ՛
՚ոալուն
;
Րժիչկ
Շէր՚գէթճեան
ել
Տիկինր,
իրենց
բար–
եացակաժ
մասնակցութեան
արմանի
վարձէԱէոբոէ–
թիւնր
ղտան
քանիցս
բեմ
Հ րաւի րո ւե լով
եւ ու -
սանէււլութեան
ու
Հա սա րա կււ ւթեան
կալմէ , Տէ։կ
-
նոք
նուիբուէսծ
տասնեակ
մ ր ծաւլկե
կւ։
էլւ։
էէնե րո վ :
Րայց
երբ
կոմիէոէսս
աէւանձին երդեց
Տիրամօր
Ողբը
եւ
Սիրտս նման
էն,
Հօոօվէլ//
մեներղբ
,
սրաՀբ
փէէէսն է։
փէոէս
աբցէէւնքէէփ
եւ աէսաննանե
-
րո՛է ալքս ւնե ց «Հայ
Երդի»
Ա՚՚ւրբ
Մ եսրոպր
:
Շ աՀմ ուրատեան
պանծա
ցււլց
Հայ
գիւցաւլ
-
ներ՚լ
է։
ւթե ան աննմ ան գեգե ցկութիւնբ
եւ
ալին ,
իր
Ս՚ոկաց Միրգէո^ : Հայաստան երկիր դրա|ս–
տավայր/7
վերքէ՛ն
եբէլն
էբ։
կոմ իտասի
մ ոդ ական
մ ատնե բուն
Հպումով
,
Հայ
ժողովուրդի
Հայրենիքի
նուիրման
սրաի
ճիչն
էր դ էսրձեր ա յգ
երւլ բ :
Հասարակութիւնր
չէր
ուէլեր Հեռանալ
սրա
-
Հէն
:
Լէոփո լտ Ֆ՚սփյ՛
տեւլւոյն
՚էրայ
կանչեց
իր մօտ
Ուո՚՚՚նոդութեան
վարչութիւնր
, եւ յայտնեց
, ոբ
Համերւլէն
էսլւթիլ
եւլած
բոլոբ ծտխքերր
է՛նք
յան–
ձլծէ կ՝առնէ
եւ ամբողք
Հասոյթր
, լրէսցնելով
ւլտ–
նաղան
նուիրատուութիւններաէ
, սլէէւէոբասէո
է
փոէսանցելոլ
սէէփաՀտր
Վան
էւն , իրեն
ցոյց
տրուե
լիք Հէսսցէոփ
:
կոմիաաս
Վարւլէսպետ
ել Ջօպանեէսն
Հբաւիբ–
ո ւե ց ան
յաք՚՚ր՚լ
կէսօբուէէէն
ճ՚սշի՚ն
, մեծ
Հայւէէսէ -
րին
կո՚լժէ
:
Տէր
եւ Տիկէ՛ն
Շէբ՚՚ւէթճեաններ
, խնղրեցին
Վյսր–
էքապետէն
, Ջ՚^պանեէսնէն
, Շ"՚Հժու^՚ստեանէն
եւ
աԺբուլք
խռւԺբէն
,
անցնիլ
իրենց
Ժօտ,
պաղ
ընթ
րիք
մբ
առնելու
եւ ժիասին
փայե լելու
օրուան
յէսւլթտկան
յաքո
ւլո
ւթի
ւնր։
Հաղիւ
20
25
Հոգի
ա
՚լւստ
էին
լնգունելու
այդ
սրտէս,լէն
Հրաւէրր
ւ
Րայց
ուսանալ
- ո
ւսանո
ւլո լՀ
ինե
ր
եւ էսոլժբի
մտսՀ
նէսկցոէւնեբր,
ծաէլկեսլսակներ
բռնած՝
իրրեւ
չքա–
էսումբ,
բնկեբացան
Վարքլապետին
եւ
Չօպանեա
-
նին
, մինչեւ
Րժիչկին
բնակաբանր
։
Պրօֆ. Պուէէիէ,
ժրնեւի
Համա
լսարանի
Յէր - \
րանսական
Գրականութեան
Հեդէւնակալո
բ
Ու - :
սուցչապետբ,
յաքորգ
օրյլ
«Կագէթ տը փրնեւ^
մէք \
կր նւ
։ւիբէր
Հետեւեալ
տուլերր
Հայ Համերգին
՚
\
— « կոմիտսա Վաբդապետ, որ հայ ժողո - ՚
վուրգի կենդանի արյսիւէն քաղելով վեբստեզծած
է հայ եբաժշտութիւնբ, մեծանուն ստեղծագործ
երաժշտագէտներու փաղանգին կր պատկանի: Ա,–
ւհլորդ է ըսել , որ նման ղեկավարի նեբշնչող ռ–
գիին ու ^պոտին տակ
հրաշքներ կը
գործուին է
Մէնք ներկայ եղանք նման հրաշքի մը– երկու
շարթուան մէջ ո՛չ մասնագէտ, ոչ իսկ ձայնանի
շերու ծանօթ, երկսեո ուսանողներով պատրաստել
նման խումբ մը, միայն կոմիտաս Վարդապետ -
ներ կրնան գլուխ բերել :
« Մենք կբ թողունք երաժշտագէտ ք ննադատ–
նելւուն, գնահաաանքի վերլուծումը այն երաժշ -
տութեան, որ ամենախորունկ յուգումնեբ ապրե–
ցուց մեգի եւ եղաւ կատարեալ յայտնութիւն մը.
Պէտք է երախտագէտ բլլանք այդ ժողովուրդին ,
որուն բանաստեղծական գեղեցկութիւնները վա -
յելեցինք, շնորհիւ անուանի գրագէտ Պ– Ա– Չ օ
պանեանի »:
Համերգին
յաքորդող
օրերուն
տեղի
ունեցան
լնկերական
Հաւաքոյթներ
ի
պատիւ
մեծանուն
Հիւբերուն։
Տե՚ոոյ
ժրնե։
է։ եւ
Լէէղանի
Մէ՚՚սցե՚սէ
Հայ
Ու " " ՚ - ց չ՚՚ւթ
իւնր
,
ե
րկու
քաէլաքնեբէ.
լ
կէ՛^
ճտնէսպաբՀ
ին կաղմ ակե րպե ց դա շտա
ս ե
ղան
էք ր :
Տետո
յ մ
եկնում
Լողան , ուր
նո յնքան
սրտաւլ
ին
՚՛ -
ւլեւո
րոլթիւնոփ
բնդո
ւնո
ւեց ան
Լողան
է, րնտբա
-
նէւէն՝ Հայ
ե բ։լ
է։
Վաբդաէէլետր
ել Հալ
դ
.եղաբուես–
աէէ
է։
լ բանաս
էոե
,լծո
ւթ ե էէէն ւքեկնիչր
, եւ
է։
րենց
լնկե րակց
ալ
>ա յ
ե բգիչր
:
ԳԱԱՊԱՐ
ԻՓԷԿԵԱՆ
>
Fonds A.R.A.M
