€ տ Ա
1հ
Ա Զ
3>
յւսւ :
ա —
ԳՐԻԳՈՐ ԶՈՀՐԱՊ ԵՒ
ԻԹԹԻՀԱՏ
Գրի՚լոր
Զ՚՚Հրասք
թուրք
շրչանակներուն
Հիա
ցում
ել նոյն աաեն նախանձ կր պաաճաոէր
Հինէն
Ի վեր։
Իր մասին շաա ղրուած է, րայց
Հայկա -
կան ակնոցով
միայն դիաուած ու
ներբողուած։
Թուրքերր
իր մկ
իրաւագէար,
ճարաասանր
,
Հէքուար
վերին ասաիՏան
ղնաՀաաելով
Հանղերձ՝
կր նախանձէին
իր կարողութենէն
եւ
մանաւանգ
փասաարանական
Հրապարակի
վրայ,
եւ.
օաար
Հասաաաութեանց
շրիսնակին
մէք,
իր
գրաւած
՛ւ
իր
քէ՛ն։
Նոյն
նաիսանձր
շա րունակուե
ցաւ երր ան ա–
ւ՚աքին
անգամ
Օսմ֊
երեսվ՚ոխան
րնարուեց
ԻթթիՀաաի
Հոեաորներր
չէին ներեր
իրեն
որ
մէն անգամ
վիճաբանութեանց
մէք վերքին
խօսքր
իրեն
մնար :
Ա ակա
յն եւ ա յն պէս,
ԻթթիՀաար
ամէն
միքոց
փորձած էր ԶոՀրապբ
իրեն
կապելու
Համար։
Րայց ան իր ծանօթ
ճկունութեամբ
կրցած էր իր
աղաաութիւնր
պաՀել
ել քաղաքական
որեւէ
կու
սակցութեան
մէք չէր մաած պաչաօնապէս
: ԶոՀ–
րապ
ամէն բանէ առաք
Հայ էր. Հայ միաք,
Հայ
Հոգի կար իր մէք եւ ճիչգ ատոր Համար
չէր
ուգած
երրեք
կասլուիլ եւ գործիք
բԱՈ՛
լ
թուրք
աղղայ -
նամոլ
կուսակցութեան
մբ որուն
անկեղծութեան
երրեք ալ չէր Հաւաաացած
I
Անգամ՝
Աէռքլ
տ՝՝Օոիանի
, մ տեր
իմ.
օրուան
թուրք
մեծաւորներուն
Հետ , քաքածանօթ
օտար
չրքանակներու
մէք, ան իր
յա բա բե րո ւթ իւննե բ բ
կ՝օգաաղո
բծէ ր նախ ել առաք ի նպաստ
Հայկա -
կան չաՀե բուն
։Իրեն
քանիցս
նաիսարարական
պաչ֊
աօննեբ առաքարկած
էին : Նորատունկեաններէ
,
Հալաճեաններէ
, Ասկաններէ չատ աւելի
Հմա քք
ունէ ր թրքական
չրք՚սնակնե
բ ո ւ
մ էք , եւ սակա
յն
մերմած էր ամէն
սլաչաօն,
ամէն պատիւ
ու աիա–
ղոս , ատոփ բարոյասլէս
պարտական
չբլլալու
Համ ար որեւէ
չրքանակի :
Առաքին Ա եծ Պատե բաւլմ ի նաիւրնթաց
Աոմ •
Երեսփ՛
լնտրութեան
աւ։թիւ,
Պոլսոյ
Հայաւլգի
աո աքին թեկնածուն
է բ Զ" Հ ր ա սլ՝ Պետրոս
Հտ լաճ–
եանի
Հեա : ԻթթիՀատբ
լ^էղունած
է ր ա յս
փեբք–
նո յն թեկնածութիւնր
, բա
յց
կբ մերմէր
ԶոՀ -
րապբ :
Գատ
րգի։ ւղի թաղամ ասին
<ձԱ իւնթէխիպբ
սա—Հ
ն ի՝^ Հե ր կր ո ր ղ կար
ւլի
լնտ
րող)
ան ո լան ո ւած
էփ ՝
"՛յ՛է
՛լերդին
րնարութեանց
աոթիւ։
Ազղային
•չը՝բ–՝
քանակներէ
յանձնա րարո ւթիւն
ստացայ
ամէն
մ ի–
քոցով
յաքողցնել
ԶոՀբապի
րնտր^^թիւ՚ւ,բ
է
՛Րանի ցս տե ս ակցո ւթ ի ւննե ր
ու1ւեցա
յ
Պ ո Լս ՛ք՜յ ՝՝՛
բ\ւտրողական
յանձնամո
ւլո վթե Հետ : Րայց
Իթթի
՚–•՝
Հատի
ցանկին
վբայ,
որ միակր կբ ներկայա
՚^^^
նար եւ որուն ամբողքական
յաքոզութեան
կասկած
չկար
Զ՛՛Հ րապի
անունր չէր նչանակուած
՚.
Պնղումներս
անօգուտ
եղան
նո յն
յանձն ամո
ւլո
վին
մէք։ ՃարաՀատ
ղիմեցի
իթթիՀատի
պատասխա—՚
նատու եւ
ր1ւտր
• յանձնամո
ւլո վի նախաւլաՀ
Գսւ—
բա - ՝Բէմալի։
Զինքր դաայ
ճրզալօզլոլի
Իթթի ֊
Հատի
կեգբոնր
, Հանրածանօթ
կլկլա կր
(նաբկի–
լէն)
րերնին : Զիո րնգունեց
առանձինն
: Ե րկա
բօ–
բէն բացատրեց
ի
գիմ
ում իս պատճառր եւ րս ի՛ "Ո
եթէ
ԶոՀրապբ
չրնտբուի
, մ եծ
յուսախաբութիւն
ել գմգոՀութիւն
պիտի տիրէ
Հ՛՛՛յ
չրքանակներու
մէք :
« Այո, գիտեմ
, րայց
նոյն աաեն
յուսա -
խ ա բո լ թ ի ւն պիտի
/՛չլա
յ ,
1ւՈԼԱակԱւԸ
զ եսսլանա -
տան
մէք
>> , րսալ : <^Ա ակա
յն քանի որ
Հա
յերր
այգքան կր պնգեն
Զ՚՚Հր՚՚՚՚գի
անուանման
Համար,
այգսլէս
թոզ բչլայ,
միայն թէ մեր
Ա
՛չքր իր
վրայ
պիտի
րլլայ՝
թոզ գիտնայ
, այգպէս րսէ իրեն» :
Նոյն
օրն իսկ ԶոՀբապի
Հեոաձայնեցի
, րսի
թէ իր լնտ բութ իւնր ա սլաՀ ովո ւած է : Երկու օր
վերք
զինքր տեսայ
իւնիօն
ԱսլաՀովա՚լրոլթեսն
ԸԱտխ խաղողի Եւ գիԱիի
ԽրեԱիքը
(Ալքփոփւււած Խ– Հայաստանի
թհրթյյյւէն)
Հա յ՛սս տանի Ա յրա
րսւ տե ան
զ ա չաավա
յր
Ի մէք
կ՝աճի քազցրաՀամ
, Հիւթեգ
իսաղոզ։
1920(5՛
ի վեր
ղ ա էտավա
յրբ
ծ ՛ոծ կուեց ալ
քրանցքնեբու
խիա
ցանցով
: Հազա րաւո ր Հե կտա րնե
բու
վր՛"
յ ՛ի՛" ուե՛–
փարթամ
այ՚լիներր :
Հա յաս՚ոան
՛լ ինե գո բծութե
ան
Հ ն ա գ ՚ ՚ յ ն
երկիր
է : Ըստ գիտնականնե
բու բազմաթիւ
վկայութեանց
մեր
թուագրութենէն
չատ առաք
Հա յաստանի
մէք
մ չակած
են խագոզր ել ստացած
գինի :
Անցեալ
գարու
^Օական
թուականներու
ն Ե -
րե լ անի
մ էք
Հ իմնագ րուած
Շուստսւիի
փ՚՚Քէ՛
1
՚Կ
՚չործս՚բանի
՚ոեզ
1920Հ5՛
ի փեր <ձԱրարատ% Հսկա–
յական
՛լ ո րծա րանր
Հ իմնուե ցաւ : Գինիի
ւլո րհ ա -
րանԿւեբ չինուեցան ոչ միայն
Երեւանի
,
էքմիածնի
այլեւ
Հա յաստանի
րոլոր
իսազոզաղ ո բծական
չրքաննել՚ուն
մէք։
Ներկայիս
Հայաստանի
մէք
կան
աւելի քան
25
՛լ ինեղո րծա բաննե ր եւ
բաւլմ
աթիւ
աոանձին
րնգունման
կէտեր
,ուր կր
մշակուի
,
սոփխույներէն
ել կոլխու^երէն
ստացուտծ
խաղո–
զր։
էքմիածնի եւ Վսերին Արա՛ս չատի
մէք
ղինի -
ներբ
Հինցնելու
Համս՛ր
չինուած
են մեծ մառան -
ներ
քանի
մր Հաղար աեքալիար
տարողութեամբ
:
Գինիի
ղոբծարաննեբր,
կոլխուլներէն
ել
սոէի–
ի՚ո՚լներէն
ստանալոփ
բարձրոբ՚սկ
իսաղող , կր չի
նեն
րնտիր տեսակ
ւլինի, գոնեակ եւ օո ի :
Հայաստան
իր րԿւտիբ զինիներոփ եւ
՚լոնեակ՛
ներոփ մեծ Համբաւ
ձեռք
բերաւ ոչ միսւյն
քւ) ՚
Ա իութեան
մէք
էսյլեւ
անոր
սաՀմաններէն
ղուրս։
« Ասկեփաղ », «էքմիածին»՜
«Նորաշէն»
, «կո~
ս՚այք»
, վԱբաքս»
, ելաքլ տեսակ
սեղանի
ւլինի -
ներր, « Այղեչատ»
, ՀՀԱասիս» , ՀԱշտաբակ»,
ՀԱ–
լաղ եաղ» , «Ա ս կե Հ ա տ» ան ուչա Համ
զ ինինե ր ր
Հա–
յաստանի
գին
եզ ո բծնե
բու
փերքին տարիներր
մ չա
կած
լաւաղ ո յն տեսա կնե րէն
են ,
ո րոնք
իրենւլ
բարձր որակով
ամէն տեղ մեծ
րնգունելութիւն
ղ տած
են : Աեծ քանակութեամբ
կ^արտագ րուվն
« Կաղոբ », ՀՀՄուսկատ» , «Աապիբովի»
գինիներ
,
նոր
մ չակում
ով։
1937/5՛
Երեւանի
զ ոնեակի դոբ -
ծարանր
սկսաւ. արտագ բել
ՀՀԱ
ո րե լինականՀ
գոն–
եակր, որ իր
"՚լքոլի
բաբձր
՚ոոկոսով եւ
Հաճելի
բուբմունքսվ
ղեբաղանցեց
մինչ այգ եւլ՚սծ
/՚"/","
տքքսակի
գոնեակներր :
ԱյնուՀետեւ
լալւսւլ ո յէւ
մ ւՕ՚սնագէտնե
բու
կողմ է
մ չա կո ւե ց ՛սն ե.մ եծաքանակ
արտւսզրեցին
<ձԵրեւան»
,
«Հալս՚ստան»
, <<.Գոլին »
ՆէսւՆակՆերով
1/ոՆհակՆերչ/
,
Ոքւոնւք
իւրաքանչիւրր
ծանօթ է իր մասնւո յսւտկուիյե
ամր :
1949/^՛
կ*"՚(՛ —
տաւլրուէին
42
•ոԼսակ
գ ի ն ի ն ե ր
եւ
ղո%Լակներ։
Հա յաստանի
ղ ինեղո րծո
ւթ ե ան արտագ
բական
մ տսնազ իտական
կա րոզո
ւթ իլն լւ
I 922/՛
Ր՚ոզ՚լ
տ՛"–
Ժամր աճած է աւելի քան տասն անղամ :
Հա յաս՚օէԽնի
ղ ինեղո րծա բաննե բո ւն
ամ էն
էէւ
մեծն է « Արարատ
»բ՝։
Հոն րարձր
կսւտ՚որելու -
թիւն է Հասած
՚լինիի եւ զոն&ակի
մչակման
՛լոր–
ծբ :
Գինին
Հ ինցնե լու
բամնին
մէք կր
մչակեն
« Աուոկատ », «Ա՚ազերա»
, «Ա ա սլ ի րո վի» , «Աս -
կեՀւստ»
, <<//՝ասիս» եւ "՛յլ տեսակի
սնւււ
չւսՀամ
էլինիներ։
Վ.^երքեր" մշտկ
՚ւ
""ծ
է ^Ա ու՚՚կաա»
՛Ա՛
նիի
նոր տես՚սկ
, "Ր իր "բակով կր ՚լաեազանոլ
ի
մ իէ ս տե սա կնե րէն :
22
աստ
իճան
քէԱէլց
բութ
իւն
ել
15
էոստիճան
թունգ ա յււ
էլ
ինին իբ ֊,ւէէճելի
րուր–
մունքով
ել Համով մեծ բն՚լ ո ւնե լո ւ թիւն ւլտած է :
Ա իւսներուն
նմէսն " ՛ յ ս ՛լինին ալշատ օւլաակւէւր է
աո ալ քութեան :
Գործատան
կաբեւոր մէկ մասր կր կազմէ
թոբ–
մ ան բամինբ : Ն" րա՛լո
յն
մեքենաներու
մ իքոցով
՝էՈս կր Հանուի
՚" լքո
լ
՚լ՚սնսէ՚լան
տեսակի
ւլւնեակ—
ներ սլատ րտ ստե
լու Համար : Գոնեակ
ի բարձր ո -
բակի
Համ ար
մ եծ ննակու
թ իւն
սւ^ւի ա յո
րամնին
մէք տրտտգրտծ
սպիրաբ :
Լտբքլլած
մանբաւլնին
աշիսւսէոանք կրկէււտար—
ուի
զ ործա բանի ա շխատէսնո
ցնե րո ւն մ էք : Րս
՚էլ -
մաթիւ
էիորձերու
միքոցով
Հոն աշխաաուլ
մասնա–
գէ աներր մեծ չէսփով
կ՝օղ նեն
էլ
ինեէլ ործնեբուն ,
"՚րէոա՚չ
րութե՚սն
որակր
բա րձ ր տ ղնե լո ւ •,ամաբ :
Րոլոր աշխատանոցներբ
ապաՀովուած
են բարձ -
րագո
յն
կրթութիւն
ունե ՚/՛"/
Հ՛ք ՛էւ սւ մ ՚սսնէսղ էտ -
ներով :
Երեւանի
՚լփնիի - ւլոնեակի
ւլ
ս րծատան
ււ
՚աս -
նաւլէտներբ
կ^աչխատին
անբնղՀէսւո
կատարելա
—
գոբծել
գինիի եւ գոնեակի
որակր,
արտէսգյւել
նոր , աւե
լի րաբձր տեսակի
/օ՛/
իչքնե ր : Ա (մմ ա չ–
իսւս տանո ցնե բուն մէք էիոբձեր կր կատարուին
Հայ
կական
չամ վւա
յն արտագ րելու : Աօ աքին վւո րձե
րր
լաւ
արգիւնքներ
տուած
են եւ չու տաի մեծաքա -
նակ
կ՝արտաղ.լէուի
չամ ւիա յնի ա յւլ նոր տեսակր :
իք– Մ իութեէսն
ամէն
անկիւններէն
, էսշխաէոա–
Լէ։ րական
ամ է նա լւէէյն
՛լ էւ՛ն ւլ ուա ծնե բէն « Արա րտած
րնկե րութեան
Հասցէով կբ ստա
ղւււ
ին րազմ
աթիւ
նաւքակնե ր : Զ՛՛՛ն ՛ս զան
ա՛է՛լ ու թեանց
ւգա տկ անոգ -
ներ
Հիացմունքով
կբ իւօոին Հայկական
ւլինիի եւ
գոնեակի
մասին, եւ ^էո րՀակա
լււ ՚ թ իւն կբ
յայտ
նեն
էսյզ
իսմիչքներր
պա՚որաստալ
մ ասն
Ա
՛՛լ է ՛ոն եյ–
բուն :
ՀԷՆՐԻԿ
ԹՈՒՄԱՆԵԱՆ
ՄԱՐԱ ԷՑ Ս* ՚լինուորական
ատեանր
քսւ՚էն տա–
բի
թ ի ա սլա ր տ ո լ թ ե ան գաաա
ւզա րաեց
ւլե րմ ան
տեղակալ
մր,
Նիմէյէր,
իբրեւ
սլա՚ոտսխանատու
ութ
Հայրենասէ
րնե ր ւււ գնգակաՀա բութ եան
3)"
լ՛՜
քալքիէի
մէք
(8
Ցունիս
1944) =
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ
ճեպլնթացր^
որ
Տունաստանէն
1լ անցնի
Պ՛՛ւ լել՛" րիա
ե բթա
լու
Հ՚տւՐ ար , ա
յլեւս
•^չիաի
չկրնայ
բաՆիչ
"՛յդ. ճամբէւէն
–մււաւլ :
.Հե՚յես^^.
Նական
կառ
Ա՛լիէս
րւէ
ւթիւն ր այս ո
ր՛է
չումր
տուած
է, նկս՚էոե լով
որ Թուրքիա
մերմեց
րնւլունի
լ
Պ՚՚ւլ–
կարիա
յէն վէոտրուած
97
լնաանի^^ե
ր որոնք
Ցու
նաստան
մնացած
էին Հինգ օր :
ՊԵՐԼԻՆԷՆ կր Հեռագրեն թէ արեւելեան
Գեր
մանիոյ
իւրանիոմ
ի Հանքերր
սպաււած
ՐԱալով »
խորՀրգային
իչխանութիւնբ
սկսեր է
ճամրել
րանուորներր
որոնց
թիւր
15.000/
կր Հասնի ;
չէնքին
մէք ել ի
ներկայութետն
.րեյիչւ
Ներսէս
ՕՀանեանի
, ւզատմեցի
անց ո ւ՚է՚ս
րձր : Գա
րա - ՛Րէմ ալի
ւոկնարկութիւնր,
չատ
սրտնեզեց
՚լինքբ։
Առաքին
անէլամ
րլլալով մտաՀոգ
տեսայ
ԳրԻ՚քւ՛
Զ ո Հ ր ՚ ՚ ՚ պ բ :
Արգարեւ
, ԶոՀբապ
իրաւաղիտական
խոր^ր -
դական էբ Պոլսո
յ ռուսական
գեսսլանատան
: Մ ր–
աեբիմն էր թւսրդման
Մ "՛աէ
լչթէսմ
ի : ճիչղ այդ
բանին
ակնարկութիւն
1լրնէբ Գարա - ՛Րէմ ալ, եւ
էստոր Համար ալ աքսորեցին
եւ սսլա՚էւնել
էոուին
ԶոՀրապբ
, որուն
կ՛՛րնկե րակց է ր աքսորի
ճամբուն
՚Լր՚^յ
միւս նաՀատակր
, Վաբէլգէս
:
Հայ
մաաւո րականնե
բու
Հաւաքական
ձերրա–
կալումբ ել աքսորր
տեղի
ունեցան
1915
ԱոքրԻե
1 1 - 24/5,
չէսբաթ
գիշեր։
ԶոՀրաւզ եւ Վարղղէս
կը
ձերբակալուէին
րաւա կան ատեն ետք (Մայիսին)
,
իրրեւ
երեսէիոխան
անձեռնմխելի
էին րստ
օբինի,
Բ"՚յՏ
ոլ՚ոո՚ե բազմական
վիճակի
պատրուակով
՛Ա
մէն
օրինականութիւն
մէկգի
դրուած էր եւ Իթ -
թիՀատի
քմաՀաճոյքէն
կաիսում
ունէր
ամ էն՛ բան \
Աուր իլ
11-24/
Եգե
ռնէն
քանի մը շաբաթ
վերք.
Աուլթան
ԱէՀմէտ
Րէչաաի
ղաՀակալութեան
տա–
րեղարձը կր տօնուէր
Տոէմա
Պազքէի
պալատին
մէք : Օ՛սար ղեսպաննեբր
, պեաական
աւա՚լանին ,
ծե րակուտականնե
ր ր , երե սփո խաննե ր բ
ներկայ
կ՝ րլլա
յին րստ սովորութեան
: Մ ամուլի
ներկա -
յացուցիչներն
ալ կր Հրաւիրուէին
, րնէլՀանրա -
պէս
4 5
թուրք
լրաէլրող
, երկու
Աոյն, մէկ Հայ
ել Հրեայ՝
կ՝րլլ՚"յին
անոնք։ Այգ տարի ես Հրա -
ւիրսւած
էի– Օր մր
ւսէէտք
Պ՚՚լսոյ
երեսվւ՚ւխան
Պե տրոս
Հա լաճ եան
ե կ՛՛՛ւ խմր՚սգբաաուն
ա յլա
յ -
լած եւ րսաւ թէ ԶոՀբս՚՚՚լ
՛՛ւ Վո՚բգ՚լէս
որոչեր
են.
նեբկայ
չր/լալ
Տոլմտ
Պ՚՚՚՚լքէի
րնգունե
լութեան ,
իրր
ւ
՚ո
՚ԷՈ
֊բԻ
Յ՚՚յՅ
Հ՛՛՛յ
Մ՚ոաւորականնե
րԱԼ
ձեր -
բակա լման
՚էէմ : Եւ ՚՚լն՚լեց թէ ւ՚լէտք էր
ղիրենք
ետ
կեցն՛ել
՚սյղ
ցոյցէն, ոչ էքիայն անոր Համար
որ
տնօ՚լԱւտ էր, այլեւ
իրենք ալ պիտի
վաանզուէին
:
Հա լաճ եանի Հետ Համաձա
յնեցանք որ յաքո րւլ.
տօնի
օբր, որոչ մամէն
քիչ առաք ԶոՀբապի
տունր
՚ լ ՚ ո ն ս ւ ի ն ք եւ ՚էերքփն
փորձ
մր կատարենք
, որպէս
ղի ներկայ
րլլան
Հանղէսին : Հալաճեսւն
րսաւ
որ
*Լարղզէսն ալ անպաաճառ
Զ**^րապի
տունր
կ*ր/՜
լա յ ա յզ մամ սւն :
Ցաքորգ
ցերեկին
լլացի
փանկալթի
Պեուր""
Հա լա ճ ե ան ին եւ մ իասին ճամբա
յ ելանք
զ է "լի Ա–
յազ Փաչա
^ ւլեբէէան գեսէզանատան
կից,
Զ."Հբաւղի
բնա կա ր տն ր : Զինքր
զ էոանք
ներ քնաղէլ եսւոոփ իր
աշխատութեան
սենեաեբ,
ուր կր ղտնուէր
նաեւ
Վարզ գէս :
Մէկ
մէսմէն
աւելի քանաց
ինք
Համուլե
լ
զիրենք
ոբ ներկայ
բլլան
Տոլմտ - Պագքէ , ինչպէս
կ՝բնէին
ամէն տարի եւ փախ յայտնե
ցինք թէ գէչ
պիտի
աղ՛էէ
իրենց
բացակայութիւնը
: ԶոՀրտսլ
րսաւ
թէ
Հիւս՚նղ է, ելչս
՚բէԱթներէ
իփեր ծանօթ
ձե
ր–
բակալա
թեէսնց
մ ասին րրած
էսպարզ իւն
ւլ
իմ
ում
ներէն
այն տստիճէսն
քւլազրւլռուած
է որ, կրնայ
ծանր
ելոյթ
մբ
ունենալ։
Նոյնր
կրկնեց
Վ՚"րղ -
զէ"–՛
Զիրենք
ձէլեցինք ել ես ու Հալ՚սճեան
ւլա -
ցինք Տոլմա
Պս՚ղքէ
:
Ես իսառնուեցայ
մամուլի
ներկայացուցիչներուն
, իսկ Հալաճեսւն
պետական
խումրի՛ն
Տ
Միքանկեալ
բսեմ ոբ՝ Հանդէսր
տե՚լի
կ՚ունե
նար Տոլմա - Պ՚սղ^էի
պալատին
րն՚լարձակ
Հիլ. -
րանոցին
մէք : Նեբկաներր
կբ չտրուէին
եբկոԱէ
կտր՛էի
՛Լրայ
ղէսլի պատր, բաց թոզյոէԼ
Հիւրանո
ցին
մէքտեզր,
որուն
ծայրր կր ղտնուէր
ղաՀբ։
Աուլթանբ
նեբկաներուն
մէքէն
քալելով եւ աք
ու ձախձեռքով
բարեւ աալով
էլ անցնէր
, կը
բաւլ–
մէր
իր գաՀր : Նախ
եպարքոսր
նախաբարաց
կալմէ,
յետոյ
հերակո
յտի եւ Երեոփ՛
մոլլոփի
նախաղա
Հներր՝ կըներկայան՚ս
յին եւ կը
չնոբՀա–
ւորէին
Աուլթանը
ւ
Առաքին
անգամ ՐԱալոփ աւանգական
կար -
էլուստրքԼէն
մ էք սա յթտքում ր աեւլփ ունեցաւ ա յւբ
օբր : Պատե րաւլմ ական նախարարր ,
տխրաՀռչակ
էնփէր փ՛աչան
յանկարծ
գուբս
ելաւ
կարւլ եբէն
ե ւ
գէպի Ա ուլթանբ
յաո աքանալոփ պոռաց
.
« Թաւլաւորս
, այսօբ
ձեր
նորՀիլ Տար -
տանէլէն ծոփ թափեց
ինք
բո լո ր թշնամ իներր » :
Եւ իրապէս
նո
յն օբր ձախԱղած էր Գաչնա -
կԼւցներու Տարաանէ
լէն
անցնելու
առաքԼն
՛էո րձր :
Հանզէսէն
վերք իրար գտանք
Հալաճեան եւ
ես ել կաււքով
ելանք Րերա ; Հալաճեան
բսաւ թէ
իր վաԼսր իրականացած
էբ : ՆաԼս թալէաթ եւ.
յեաոյ
ոսաիկանական
տեսուչր,
Պէտրի
"լէյ,
Հաբ–
ցսւցած
է ին թէ՝ ի ն չ ր ՚ ւ
ԶոՀ րապ ել
՚Լաբգգէս
ներկայ
չէին։ Երբ ըոեր են թէ Հիւանգ
էին եր -
կուքն
ալ , Պէտրի աոարկած էր թէ՝
պարտաւոբ
էին,
ինչսլէս
ուրիչ
ե բես՚իո Լսաննե ր ,
եբկտուլով
մր
լուր տալ նաԼսազաՀԼւն : Զէին կատաբած
այւբ
վւաէիկանկատութիւնբ
, ուրեմն
ոլրԼւշ
սլաաճաււ
՛զէ ՛ոք է ունեցած
րչլան , աւելցուցած
էր Հեգնա–
րար :
Շատ
չանցած կբ ձերբակալուէին
Ջո՚՜րապ եւ
Վաբգգէս ։
Հ– Տ– Ն՛
Fonds A.R.A.M
