ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ
ԶԵՌՆԱՐԿ
ՄԸ
նե
Ց՚՚ւնուար
7/՚5ւ
"՛եղի
ունեղսււ
ուսւեսաի
հբար~
րու
բաղաոիկ
րաչխում
մը
ձ՝\\օճ\Հս\^\1^^Ի
սըահին մէջ, նախաձեոՆութեամը
Լաք
Գաղթ–
Կեղբ. Գբասենեակին
եէ.
մասնակղութեամբ^
փա —
րիզաՀայ
բաբենպաաակ
մ իութ իւննե
բո
ւ : ՝Ու»էեսա–
նեբը արամագբահ
էր
I. |(^. 0.5*
Նոր
Տարուան
աոթիւ
^ յաակաղնեքու
համար
Փարիղի
չըԻ"նի
Հայ
կարօաեալներուն
:
Շաբաթներու
րնթաղքին
ղ չիւալո րութեամ
ր
Գաղթ
Գրասենեակին
, մ իութ իւննե բու
ներկայա–
Ց"՚–ՑԻ1^երը
Բարեղորձ֊ական
, Աղքատախնամ
, կա–
պոյա հաչ, Տիկնանց
Մ իութիւն
, Ա՛ո ւսաՀայուՀ
ի–
ներու
միութիւն
, կովկաոահա
քուհիներու
միու -
թիւն,
ինչպէս
նաեւ
Յէր– Բանակի
Նախկին
քհաղ–
միկներու
միութիւն
, քով քովի եկահ^ էին , կաաա–
րեքոլ
համաբ այգ ձ՜րարներոլ
րա,խումի
եւ ման
կական
հանգէսի մբ կազմակերպութեան
զոբձ–ը՚.
Համ ապաաասխան
սաազոլաձ–
ձ-բարներուն
անուանական
հրաւիրատոմսեր
ղրկոլեղան
այն
կաբօտեա^երուն
որոնղ ցանկը
կազմահ֊
էին վե–
Ր"յիշեալ
միութիւններբ։
Անձնուէր
Տիկիննեբ եւ Օրիորգնեբ
եոանղով
լէ^ուահ աշխատանքի
պատրաստաձ֊
էին
180
1էրար–
ներ
Հ Աւանղմէ ղաա
Մ իո
ւթ իւննե
բու
բերաձ–
նիւ
թական
օմանգակութիւնով
կարելի
եղահ՛ էր
պատրասաե
լ մանոէ կներու
համաբ
երկու
հարիւր
խնամսւահ
վւոբրիկ
հրարներ
միրղով եւ
քազղբե–
ղէնով : Ասկէ զատ իւրաքանչիլրբ
սաաղաւ նախ -
րնթրիք՝
կային
նաեւ կարկանգակներու
նուէրներ
ֆրանք ա չխա տա վարձք կր ստանան
, զո րհ՜ս՚ւո
բ -
նԼ բր
համ աձա
յն իրենց գո րհ ին :
Հակառակ
անոր, որ ամէն
զիչ^^ր
մասնադէա–
նե րէ կազմ ուահ
քէւնի^եբոլ
կողմ է
վտանզ-աւոր
նկատուահ
բոլոր
տեղերը կր քննուին
, եւ վտան–
ւլաւոր տեղե ր բ սիւներ կբ Հաստատեն
, գմբախաա–
բո՛ր տարին
քանի
մ բ անդամ կամ կաղր կր պայ
թի
, ւիլցնելով
աոաստազներր
, ղ էպի դուրս աա -
նող
ճամբանե
րբ կր դոցուին եւ չատ
մ ր
զո րհա -
ւորներ
չնչաՀեզձ
կբ մեոնին
, եւ կամ ահուխ պա
րունա
կող առաստաղ
մ բ յանկարհ
վար կ ի
յնայ
ւս չխատալնե
րո
ւն վրայ ;
Ներկա
յիս
հոս կ՝աչխատին
40/»
մօտ հայ գո
բ–
հաւս
րնե
ր : Գորհերր
թո լլ են , անղեալ տարի հա
րիւր
էն
աւելի
ղ ո րհա
ւորներ
Հանե լուէ
ղրկեղին ,
հիւսիսային
շրջանի
ահ խ աՀ անքե բ ը :
1948/
երկարատեւ
դո բհադու
լին
մամ անակ
,
շաա
մ՜ր զորհարաններ
, որ ահուխով
կր բանկին
,
II ա ի պո ւե ց ան ձհւափո խե
լ իրենց
մ ե քենանե
րր եւ
մազութով
բան
իլ՛.
Ա քո երկու ահխա
Հան քերն ալ ազդա յնացու -
ցահ
են : Վ^աբչութիւնբ
կր բաղկանայ
դորհաւո
—
բական ել կաոավարական
ներ1լայաղուցիչներէ
:
՛Բանի մբ տարի աոաջ, վարչական
կազմի անգամ—
ներր մեհ մասով
Համայնավարներ
էին որոնք լա—
ւաղ ո քն դիրքերր
իրենւլ
կուսակիցներուն
աէեբա —
սլահահ
էին, եւ քաղաքական
ղորհագոլլներ
կր
կազմ ակերպէին : Հիմ ա իրենց
ազզ եղոլթիւնր բՈ–
լորով
ին
թուլզահ
է եւ պարագլուխներէն
չաաերբ
գորհէ
Հանուահ
են ;
Աաջոբդռվ՝
գազութին
կեանքր է
^^^^.^^^....^...^
.ԱԱԱ&ՈԻՐ
պաարաս աուահ՛
մ ասնակցող
տիկ իննե րու
կոգմ է I
Հանդէսը
ունէր գեգա րուե սաական– բամ
խն
մ
ը։
Շոզչոզուն
աօնահառին
չուրջ
կը
տեսնուէին
զուարթ
մանկիկներ
որոնք
եկահ
էին մեհ մայ -
Րիկին կամ հնսզքին
ուգեկցութեամ ր ;
ԱրաՀին մէջ կր նչմ արուէ
ին նաեւ
հերեր եւ
անկարներ
, անկարող
նոյնիսկ
առանձին
քալելու :
Հանդէս
ի վերջալո
րութեան
հբարնեբը
րամ -
նուեղան
կաաարեալ
կա րդապահութե
ամ բ :
Այս պաակերր
յ ո ւ զ ի չ եւ միանգամայն
օր ինա–
կելի է ոչ միայն իր բարի նպատակին
հաոա
յելու
տեսակէտով,
այլեւ
իբրեւ
ապացոյց՝
թէ անկա
րելի չէ դո րհա
կզութիւն
ստեզհե
լ եւ պաՀե
լ բա
րե սիրական
մ իու թիւննե բու
մ իջեւ :
Շնոր հաւո րե լ ի է Գագթականաղ
Գրասենեակր
որ առիթ
ստեղհեց այս ձեւի
զ ո րհակզութեան
մր;
ԱՐՇ–
ՒԱԳկՈԱԵԱՆ
ՎԱՏՆԵՐ
ԳաւԱՌկՆ
ՀԱՅԿ– ԿԵԱՆ՝ԲԸ
ՆԻԱԻ
ՄԷՋ
ՆԻՍ
•
Փոքրաթիւ
զազութին
ազդ ՚
կեանքը՝
1949/5*
պէտք է նկաաել
մխիթարական
; Շ՛ Նար—
գանին
եղաւ առաջին
մղիչ
ումր,
սրուն
զարդաց—
ման
նպաստեցին
նաեւ
Հրանտ
Բալուեան
եւ Հ(8ա–
ռաջ»ը : Այսպէս
երեք տարիէ ի վե ր զազութբ
իբ
Հանդէսներով
, թէյասեզաններով
, դասախօսոլ
-
թիւէւնեբով,
խնջոյքներով,
եւ մարղական
խաւլե -
բով կր 2/ոնայ
հառայել
աղզա պաՀպանման
գոր ~՜
հին ։
՛Լեր ջինր՝
Հա յկական
Սնունդի
աո
թ ի լ
, մեր
կազմ ակեբպահ
րնտանեկան
խնջո
քքն էր , որ ան
ցաւ յաջոդ եւ խանզավառ։
Յունուար
7/
չաբաթ
՚/իշեր՝
Նիսի
բնտրանին
եկահ էր Պ • Ա • Գարա -
խանեանի
ճաշարանր
, քաջալե րելու
Համ աբ մեր
ձեռնարկր ; Օր՚՚ւ ան նախազ աՀբ
րնկեր Գ ՚ հքոս -
բով եան
, րաղատրեց
թէ երեկո
քթին նպատակն
է
աւելի
ամ րաւլնե
լ բարե կամ ական եւ
րնտանեկան
կապերբ
, դիմանալու
Համար
ձոլլման
վտանգին
;
Օրուան սեդանապետբ
, Պ •
՜^ր ՚ ոչ
մ իայն
Հանդէս
բ վարեզ մեհձեռնաՀասութեամր
,
այլեւ
իր
չնորՀալի
տիկնոջ Հեա , աւելղոլց
Հաւ
աքոյթին
փայլր, կաիկտսեան
ւզարերով ել
զուաբճախօսու—
թեամբ է
Խնջոյքին
ներկա
ք էին՝ Պաբսկաստանէն
, Պ •
Փալանճեան
, Տիկիննեբ
Արաքս
ի , ՛քնարիկ ել Օր -
ԳոՀար,
որոնք
ալնքան
Հաճելի
մթնոլորտ
մբ
սաեղհեցին
, իրենց երգեբով,
ոլաբերով եւ Հրա -
մեչտի
ճաոռվ : Մ անաւանէի
Տիկին
Արաքս
ին՝
իբ ;
Աայաթ
՚էւովայի
երդերով
յուղեց
րոլորբ;
Հ)ր
՚ Ս ի–^
բանս
յչ Անսուրեան
յաջողութեամբ
արտասանեց
Հ
« Հա լ լեզուն » ; իրենց
երզերով
բուոն հափե
բու
(
արմանացան՝
Պ –Պ • ԱՀարոն եւ Ա՚աֆայէլ
, ինչ -
պէս նաեւ Լիբանանէն՝
Ալսլէոբ
իր արտասանոլ
-
թեամբ
յ
>՝> Հելլէնա»
, ինքնաղիբ
արտասանութիւն
մ ր րրաւ , Մ խիթարեան
վարմաբանէն
չրջանա -
ւարտ Պ • Յակորեան
։
Յե տո ք խօսեցաւ
րնկեր
Յակոբ
Պ ՛սպի կետն
(Մարսէյւ՜էն) -. Ջերմապէս
ներբողելով
Միջին Ա -
րեւելքի ազդ • վերելքբ եւ իբրեւ
օր ինակ
Հբեանե–
բու
մ չակո քթի պա յքարր : Գոբհակցո
ւթեան
կոչ
ուղղեց
, մաքաոելու
Համաբ
ձուլման
վտանդիւն
գէմ
է Թելադրեց
նաեւ ում տալ մեր
Հայէլ՚Գատէն
միացեալ ել անկախ
ՀայաստանԼն
, որուն
կոբի՛^
է ներկայ
մանրանկար
Հայասաանբ;
Արտասանեց
նաեւ
րնկեր
Միրիճան
Անսուրեան,
Վարանղեանի
«Հայ
՜՚երոսներբ–^
•
Խօսեցաւ
նաեւ
ընկեր
Շ ա՝է ան Զօթեան ; Խրն–
իյքր
աեւեց
մինչեւ
աոտուան
մամր
՝2 Հ Պ– Գա
բախանեան
Հ. 3. գ. ^(Գէոբդ
Զավուշ»
խումբին
նուիրեց
չիչ մբ պենետիքտին
որ
բամնուեցաւ
ներկաներուն։
Տեզի
ունեցան
նաեւ
եւրոպական
պարեր դաշնակի
րնկե րա կց ո ւթե ամ բ Օր –Աօնիա եւ
Պ. ՎաՀազն
Խոսրովեաններուն
:
Տիկին
Իռէն
Խոսրովեան
(ՅէբանսուՀի)
Հայերէն
երզեց
«Աայբ
Արաքս՚Տ/ր։
Ընկեր
Խ՚՚սրովեան
հանգէսր
փակելով
չնորՀակալոլթիլն
յա յտնեց Տէր եւ Տիկին Գա -
բախանեաննեբուն
, գեղարուեստական
րամնին
մասնակցողներուն
եւ բոլոր
ներկաներուն
:
Շահան Աեւաքւ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ-Բ
ԱԼՖՈՐՎԻԼ
Հիմա որ ախոյենական
մրր -
ցումներոլ
Հայցֆր
լրացահ է , Հարկ է
վերլուհել
այս
կեսաեղանակին
արդիւնքները
:
Մեր Ա. խումբր
, տասր
մրցումներու
լնթաց—
քին
կրահ է մէկ պարտութիւն
, մէկ Հաւասար աբ–
գիւնք
, ոլթր
յաղթանակ
: Աքս
արդիւնքներուն
չնորՀիւ,
Ալֆորվիլի
Ֆ - Հ - Մ - Ը - Մ - բ կր
չաՀի
աո ա ջնութիւնր
իր ղասին
մէջ։
ճիչգ
նո յն ար -
զքււնքներռվ
մեր սլաՀեստի
խում
րն ալ իր գասին
մէջ
առաջինն է :
կիրակի
,
8
Յունուար
, աեղի
ունեցաւ
Բտք–
^6սx/
գեգեցիկ
մարզազ աչտին
՛իրա ք «ա քց՝»ի վեբ–
ջ քն մրցու
մ ր –.Խիստ կարեւոր եւ նո յնքան չաՀե կան :
Մեր
վարձահ
օթօքարր
բեբնէ
բերան
լեցուն էր ,
60
մարզիկ ել Համ ակ
ի րներով
: Ասկէ
զուրս
Հայ–
րենակ
իցներ ,
7
սեւիական կաո քով եկահ
էին քա–
ջաքերել
մեղ։
Փաբիղի
էիկբ
, աքս մրցման
Համար,
դրկահ՜ էր շրջանիս
լաւաղոքն
դաաաւորներէն
մին։
Առաջին
կիսախաղբ
Հազիւ
սկսահ
, Սրապր կբ
ահ բանա
Հ
դնղ ակին եւ ^ո
րՀիւ
գեզեզիկ
եւ ում -
ց ին Հարս է ահի
մ բ կր նշանակէ Ա • կէար : Գնգա–
կրմէկ
բերղէն
միւսր կբ Հասնի
աբազօրէն
: Ա րասլ
նոյն
յաջողութեամ
բ կր ղարնէ
ումդնօրէն
, զն -
գակբ կր զարնուի
վերին
ցիցին եւ ներս կբ
մտնէ։
Ատկտ
քն գ ատաւոբբ որ Հեռու կր զ աոնուէր բեր -
դաւղաՀ
ին
զ հէն ,
կ ր մերմէ
ն շանա կո ւահ
կէտր :
Մ աքու րէ խաղարկու
թիւնը ու
Հանղ
իս ատե
սներր
կր քաջալերեն
երկու
խում բե քէր իրենց հափե բով :
Կիսախաղին Ֆ Հ– Մ– Ը– Մ -
1 , –^ԱէՏԱքՏ 0 :
Գազարին
կ՝ որո չենք փո խե
լ մեր
քսւռաջաւզաՀ
ցհին
կազմր
քանի մր ւիաքրկեանի
Համար : Ու երբ
մեր
մարղիկներր
իրենց սաԼորական
տեզը գրա —
լ եց ին
, չ՛իո թութի։ւն
ւՐ ր տիրեց
Հակառակո
րգին
փեր9ապաՀներոլ
զհին մէջ : ՇնորՀիւ այս փաբպե–
տու թեան
, նշանակեցենք
կէա
մ ր
եւս :
Արքան
կ՝անցնէին
փա քրկեաններր
, ա լն^բան շաՀեկան
կբ
դառնար
մրցոէմ բ : Գատաւորբ
՚ՓԷ՜նաւ "^–11
մ ր կր
սու/է մեր դէմ ու Հակառակորգր
կր նշանակէ կէա
մ ր : Աքս դ էսլքր կարհես
կ՚աշխումացնէ
մեր ար–
դաբր
որոնք կր նշանակեն
երկու կէա եւս : Խագր
կր վերջանաք Ֆ –Հ-Մ ՚Ը-Մ
• /
՚ւեզեցիկ
յագթանա–
կով
4 - - 1 :
յ
Մեհ
ուրախութիւն
կը տիրէ մեր նա խադաՀ
ին \
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(34)
Ս Ը Վ Տ Զ Է ն Պ Ս Բ Ո Ւ մ
(ԻՐ ԲԵՐՆՈՎ
ՊԱՏՄՈԻԱԾ)
Բայց այդ միջոցին
Հնաբաւոր չէր բան Հաս
կնալ , որովՀետեւ
միւս կոդմանէ ալ Բի՛^
րտեբր
զինուահ
րազմութեամբ,
ՀայՀոյելով
եւ կրակե -
լով,
կոլզային
ղէպի
մեղ։ Այս տեսնելով,
վիրա
ւորուահ
Յոյնը կր Հասկնայ
, թէ մենք
Հ՚^յեր
ենք,
ոտքի
կ՝ելլայ, կր գիմ աւորէ մեր դէմ եկող
Յոյ–
ներբ ել եա կր գարձնէ : իբբ մեր աղաքր Հասկր -
ցան
սխալմունքը
, անմիջապէս
Յոյնին
մօտգացին
,
"Բ
ԴԼՒ՚Է^ ե՛՛ փիղէն
վիրաւորուահ
էր ՚
իրարու
Հետ կբ զրկուին եւ կր Համբուրուին։
Յոյնբ
զի ^
րենք կը Հանդստացնէ
:
Եթէ
դուք ղիս վիրաւորահ
չՐԼլայիք
, այս
՚Բիւրաերր
զիս պիտի
սւղաննէին
• սէուահ
Հացս
զիս փբկեց , դուք
իմ կեանքս
տղաաեցիք
, Աստ -
ուահ
ձեր սուրր կտրուկ
րնէ :
Տզաքր
՛իէ րքբ
կապեցին ել ճամբեցին
, որ եր
թայ,
իմացնէ
Յոյներուն
, թէ մենք
Հայեր
ենք,
թշնամիներ
չենք, ել թէ եղահր
սխալմունք է :
Այգ
միջոցին մեր մէկ մասր
դբաղահ
էր
՚Բիւրտերուն
Հեա. ասոնք
ՀեազՀես՚է
Իբ^՚նց
կրակը
տկարացուցին
. բա յց երբ մօաեցՍ՚ն
, ես պոռա -
եէ •
Կրօ–, Կրօ 1 վէբէ
1 Վէրէ––– (մարգ,
մարդ. ,
եկէք,
եկէք)
այստեղ
չէթաներ կան :
–
Գուն
"՞՛ի ես , Հարցուցին
, անունդ
ի՞նչ է ,
ո՞ բ գեղէն ես
. . •
-
Անունս
էսէ է :
Ամէնքր մէկ կրակելով՝
վերջ աուինք
ՀայՀո–
յանքներուն
եւ իսօսակցութեան
: կո իւր տաքցաւ
,
բայց մառախուղբ
մեզ պատեց եւ մեր
փոխագարձ՛
կրակր
թուլացաւ,
թէեւ
մինչեւ
իրիկուն
Հսա -
տուկոտոր
Հ րացանաձդոլթիլն
աեգի
կ՛՚ունենար
:
Թէեւ մեր բոլոր
մտահումր
Արսէնին
օգնութեան
Հասնիլ էր , բայց
այլեւս
անկարելի
էր լոյս պչ -
քով մեր գիրքերէն
հեռանալ։
Երեկոյեան
ճամբայ
ելանք ել մեր խում
բին
երթալիք
աեգր
որոշելէ
ետքր ես ու Վասիլր
բամնուեցանք
, գացինք Ար -
սէնին
մ օտ • տեսանք որ սպաննուահ՛ ել կռդոպ -
տուահ
է ։ Եդբայրներբ
իր քով չէին,
չկրցանք
գիտնալ
մեոա՞հ
էին, թէ ողջ գերի
ինկահ
թբչ–
նամիին
ձեռքր։
Մեր
րնկե րնե
րէն
Վաբդանը
տիֆով
Հ իւանդ
էբ, այնպէս որ չկրցանք չատ
Հեռու
երթալ ել ա–
պաստանեցանք
ինիւի
կռնակի
անտաոին
մէջ եւ
Հոն
մնացինք։
Այ՚է
միջոցին
՝Բ էօէ չէ իլրտց
ինե
բու
Հեա մոգով
րբինք,
որպէսդի
որոշենք կամ ցամա
քով, կամ հովով
երկրէն
գուբս
գալու
միջոցնե -
բու
մասին.
՚Բէօ չէ իւբտց
ինե
ր բ կր
նախրնտբէին
մնալ
երկրին մէջ, Ցոյնե բուն օգնութեան
ապաւի՜
նելով, առաջարկեցինք
, որ գոնէ ւՐէկ քանի
՚Բէօ -
չէիւրացիներ
բնկերանան
մեղի,
որովՀետեւ
Օր ՜
տուի
ճամբան շատ լալ դիտէին ել անիկա
ամէնէն
կարճն էր, բայց
անոնք
մերմեցին
,
որովՀետեւ
չէին
ուզեր
իրենց
ումերր
ցրուել։
Բաբեբախաա
~–
բ՛ոբ մեր
յոյն
լնկերներբ
ամէն կերպով
Համամիտ
էին
մեզի ել կ՚՚լնդունէին
մեր որոշումները.
Վա -
՚՚ւ՚ԱԼ
՚
"Ր Ս ամ սոնի ճամբանե
բան
հանօթ էր , ա -
ււաջարկեց
փոխանակ
0 ր՛ո ուի՝ գէպի Ա ամ ոռն եր
թալ
. ա յդսլէս ալ Համ աձա յնեցանք եւ մ իւս
օրը ,
մէկ
երկու
օրուան
պաշար
առնելով
մ եգ
Հետ ,
ճամբա
յ ելանք :
Առաջին օրր Հասանք
Միաասոնի
եայլան(*՝)
է
Վաբդանը
կը տանջուէ
բ իր Հ ի ւանգո ւթենէն
, իսկ
մեն^ք
րոլորս ալ իրեն
օգնելու
սաիպուահ՝
ըլլալով
,
^եր
ճամ բո րդութիւնը
կը գմուա բանար
. բարե -
րախտաբար
մեր ճամ բան անտառոտ
էբ , բաբձրա—
գիր եւ խիէո հառե րով պատսսլա րուահ : Ե րեկո
յին
դարձեալ
ճամբայ
ելանք եւ ՚ւիշերր
Հանգիսլեցանք
23
անտէր
ո չխա րներո
լ , որոնցմ է &ր
Հետերնիս
վերցուցին
ք . լուսաբացին
Հասանք
ջերմ
ոլկներու
դիմաց խիտ անտառի մբ մէջ. Հոն կրակ վառե -
Ցինք,
մորթեցինք
ոչխարներր
եւ լաւ մր կչտանա–
լէ եաքր՝
մնացեալր
իբրեւ
պաչար
պաՀեցինք
:
՜Ռամրանիս
չարունակելէ
աոաջ ստիպուեցանք
ան
տառէն
գուբս ե^ել ուղզութիւններս
ոբոչելու Հա
մար՛՛ ու տեսանք, որ երեք
թուրք փախստական
-
ներ
կ՚անցնէին
. կասկահեցանք
իրենց վրայ,
րայց
անոնք անմիջապէս
անտառ
մտան, եւ աչքէ
կո
բ–
"բե^՚՚՚֊Յէ՚^Ք
՚ այգ միջոցին
սկսահ էր մ թնե
լ.
մին
չեւ
Հետեւեալ
առաւօար
մնացինք
կասկահի
մէջ
ել կր դգոլչանա
յինք
, չարունակ
վախնալով,
ոբ
մեզ կր լրտեսեն
տ
ԶԱՊԷԼ
ԵՍԱՑԵԱՆ
՚ * ) Ամսաաքւոց:
Fonds A.R.A.M
