ՖոսՏքհւռայկտկաԱ
հէհկպթ
մը
Ի ՊԱՏԻԻ Պ– ՖՐԷՏԷՐԻ-Բ
ՖԷՑՏԻԻ
( Ի – ե ւ վերյիՏ
մ ա օ )
Երկր
՚՚ՐԳ
խօ""զ^
եղաւ. Ֆրանք -
ԱրմէՆիէնի
զեր֊-՚եաիււււգաՀ Պ– Զօպանեան
^ որ ըսաւ, թէ Արե~
ւ^ելեան
կԼգրոնի
Լեղուներոլ.
վարժարանի
հայե
րէնի
ուււու-^իչներէն
ոչ մէկը^ ոչ իս1լ ՚քէարիէր եւ.
Մ՚"քլէր
կր^"՚յ1՛^
^ " ՚ յ ք ՚ ր է ^
Ի">"իլ^ ՚^է^է
Ֆկաի
Հայու. մր ՚ղկ" կրխօսի
եւ. կր գրէ ել
ամուսնացահ՛
է ՀայոսՀէի
մրՀեա : Պ– Ֆէյաի
արդէն
երկու.
Հսւ֊
աորով
հայերէն
քերականութիւն
մր հրսւաարա -
կաէէ է ի^՚*"էէ"
նաեւ
ու սումնառիրութիլն
մր Հե–
թում
Պաս/միչի
մասին։ Պ– Լ
"է
–ի Մառէն երբ երի–
աասարգ էր քննական
ճամբորդութիւ^
մր կաաա–
րեց գէ"11՛ Հայասաան
եւ. Հոն աեսաւ թէ
ինչպէս
Հայերր
Հակառակ
իրենւ^ երկրի
գժնղակ
պայման
ներուն
, իրենւյ աչխաաութեան
չնորՀիւ կր մչա
-1
կէին եւ կ օդաաղորհ-էին
ապառաժուա
շր^աննե -
րր; Փաւիաք
յայանե^ որՊ՛ Մառէնի այս ուսում–
նասիրաթիւՆր
Հրատարակուի
օր մը;
Հ^նորՀաւռրական
ղրութիւններ
զրկաքք էին
Արաաւաղգ արք, Աիլրմէեան
, Փրոֆ. ^որժ
Տի՚֊՜~
՚^էդ1՚Լ
՚ ^ " ՚ յ ^ ր է ՚ ^ է նախկին
ուսուցիչը^
ներքին
դոր^երոլ
նախարարութեան
պաչաօնաաար
Պ՛
Փաժ-էս , դրադէա
Տ՚որժ
Տի՚֊Համէլ^
ոսաիկանական
տեսչութեան
օաարականներու
գրասեննակին
սլետ
^ Պ՛ Ռրաոն , Պ՛ Առաքել
Զաքրրեան
^ նախկին նա
խարար Պ՛ Մարիուս
Մ ՚ ՚ ՚ թ է ^
*^՚"
Ր
1՚
Ղ
1՛
^ամալոա -
րանի վերատեսուչ
Փրօֆ - Աարայլ
, ակաղեմա -
կան
Ո՚րնէ Կրուսէ
^ Հեղինակ
ՀՀայո/յ
պաամու -
թեան՝» ել ուրիշներ
յ
Տեաոյ
խօսեցաւ
Հ • Լուի
Մարիէււ
, որ ըսաւ.
թէ Պ • Ֆէյաի
երկար
աւոենէ ի փեր կր
սպասէբ
այս
անուանում
ին : իր սպասում
ր ի ղ"՚–ր չանցաւ. •
անիկա
աշիւասւեւքաւ
, այսօր
լ|ւսանս|ւէ՛
է ,
վաղր
ՕօշէԸԱք
պիաի րԱայ
Ուրախ եմոր ըսաւ,
էնսթի–
ւոիւ. կաթո/իկի
մէ9 ինձ^ի ալաշակերաաձ– է եւ. Հը–
պարա եմորաշակերաս այսպիս
ի ըարձր
գէրքէ
մր կր աիրանալւ
. Մարիէս
ղովեսաով
խօսե^աւ
նաեւ
Տիկին
Ֆէյաիի
մաււին,
ՀայուՀի
մը, որ մեձ՝
օժանգակ
մը եղաձ՜ է իր ամուսնոյն
է
Պ • Հրանա
Թորոսեան
, Արեւելեան
կենդանի
Լեղոլներոէ. վարմ-արանի
Հայերէնի
օգնական ու -
սուլիչը
, ււո։1եսւոով
խօսեւ/աւ Պ՛ Ֆէյ"՚է1՛
յ " " " ~
կոլթիւններուն
մասին ել յիչե^
Հին
Ո1
–սոււքի^ե–
րր։
Աէեւ^ոլւլ թէ աւելի քան
2000
Հ"^,ք ^եռագիր -
ներ կան , որոնք
ուսումնասիրութեան
կր կարօ -
տին : ^^ոէր՜մեհ–
աչխաաանք
մը կայ Պ–
Ֆէյաիի
աոշեւ
.\ ,
•
• ՝
՝••
յՕօսք առաւ
Նաեւ Լրանա
Աամուէլ
, որ
յիչե^
1 9 3 0
/ ՚ 5 ՛
IՀ6Vս6
1^65
ճ է Ս յ Շ Տ ^ Ո Ո Շ ա Տ Ո Ո Շ Տ ^
աասնամեա–
կին
սւռթիւ
արոլահ՝
ուրիշ
Հացկերոյթ
մր^ որու
ընթաքւքին
հերակուաական
Վ^իքեա ր ճառ մ ր խօ -
սելով
ըսահ էր– «Մեր յաքորգ
Հաւյկերոյթր
պէաք
է տաք ոչ թէ Փարիւլքւ Հա ք1/ակա% մէկ
ճաշարանին
մէ^, աց էրղրումի
Ֆրանս • ճաշարանին
մէ^։ Ը՛
սաւ թէ դմրախտարւսր
Հանդոլւլեալ
Մէյեէի
,
Մաքլէրի եւՇառլ
Տք՚լք՛ Հիւանդութեան
օրերէն
իսկ
րորրովլուհ^ուեւքոււ.
ՏօՇ16է6Տ (^€Տ
ՏէԱ
(16Տ -
աՇՈւՇՈՈՏՏՀ՛ ,
որուն ՀրաաարակաէՒ
պարբերաթերթը
մեձ՜ դիանականներու
ա շխաաակցոլթեամբ
մեհ՜
յս կը սփռէր
Հայկ^. դրականութեան
եւ պաա -
^մոլթե^ն
ւքյքայ։
ք՛անի
մը տարի առա^ Պ–
Ֆ է յ ՚ " Ի
է
ձեռնարկեց
վերականգ1ւել
ա յս
ընկերութիւնը՝
էշՈէւշ ճ
՚ՏէԱ
(16Տ ^ՈՈ6Ո16ՈՈ6Տ
անունին տակ,
նոյնիսկ
գիւսւն
մքձէ ալ կազմուեցաւ
Հ՛ Ա՚արիէսի
նախա -
Գ
՚ոՀոլթեամբ
: Գժըախտաըար
ձեռնարկը
էքրադրի
՚ ՚ ՚ ՚ Հ մ տ ն ն ե ր է ն
դուրս
չելաւ
(բացի
երկու
ղասա -
/•–•օսոլթիլններէ) : Լրանա
Աամուէլ
թելադրեց որ
՚^^ • Ֆէյ՚ոի
առանց
յուսաՀատելու
ձեոք
առնէ
^ոէքտ ճ՚Ըէնւյտտ
/^ոո6Ո)6ռո6տ/՛
ղորհ^ր, վսաաՀ
ըլլալով
"Ր իր Հե ՚տպիտի
ուեենայ
ըոլոր դրասէր
Լայե~–
րոլ. օ<է–անդակոլթիւձւըէ
Լայադիտական
նոր պար–
\րերաթերթի
մր Հ րատարակութիւնը
անՀըաժեչա
է; ոչ միայն Հայ դրականութեան
ել պաամու -
թեան , այլել Հայկ • Գաաին
Համար
^ որ այսօր
Ղրեթէ
մոռցուած՝
է ։
Պ • Փօլ աիւ Վէու գրաւոր ճառ մր կարդաց
, ո–
գեկոշելով
իր Հին յիշատակները
կիլիկիայէն ու
մանաւանգ
Աանճաքէն
, Մուսա
չերան ,
ինչպէս
նէսԼլ Ա ա րդա րապաա
ի Հերոսները
ւ
Վեր9ին
խօսող
^է
եղաւ Պ՛ Ֆէյաի, որ շնորՀա -
կալութիւն
յայտնեց
բոլորին ել րսաւ թէ Է^Ք
պաշաամուեք
ունի
Հանդ էպ Հա յերէնի
, ղ" ր
ԳՐ՚^~
րախաարար լաւ չեն ճանչնար
քյւըոպա^իները
:
ՇնորՀակալութիւն
յայտնեց
նաեւ
Հ • Լուի Մա
րիէոի, որ Մէյիէի եւ Մաքլէրի Հետ իր
ուսուցիչէ
է եղսւձ՜ : ք*ր ճառր պիաի Հրաաարակենք
առանձին
է\
Լսւցկերոյթր
կ՝ընդմ
ի9քւ
ւէր
Հայկական եր •
դերով եւ նուագով
,
որոնց
իրենց
մասնակցութիւ–,
նը ըերին Օր՛ Իրիս
Պի՚րղիւ֊լեան
^ Տիկին
Մաալէն
•էքիդԼան-՚Ր՚արփանթիէ
, Պ– Գարեդին
(թառ), եւ
Տիկին
Լրանոյչ Ա՛ Բ՚էրղեան
(Գաղաղեան)
՚.
ՇՐՋՈԻՆ
ԹՂԹԱԿԻՑ
ԿԱՊՈՅՏ
ԻւԱՋԻ
ՋԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ԱՆԿԷՆ • Ֆր • կապոյտ
քէքաչի
մասնաճիւղի
ցերեկոյթ
թէ քասեղանը
տեղի
ունեցաւ
Տունուաը
Տին
կիրտկի
կէսօբէ վեր^. Օթէ
լ Պօսէժուրի
Արա -
Հին
մէ9 : (՝ացումը
կաաուրեց Ծր^ •
վարչութեան
ատենտպեաոլՀին
, Օր • Ֆլ*>բա ԱնաՀիա
, պարզե–
^ Լով կ • էւ/աչի գորքՒունէութիւնը
եւ
մ
ասնաւոըա -
բաբ
հ՜անրանալով
Անկէնի
մասնաճիւղին
վրայ
է
հէօսեւյաւ տտամնաըոյժ Պ՛ Կ՛ Փանոսեան
որ
նիլթ
լւնարա1ք
էր
կաթնատամներու
խնամքէն
անՀրա -
էՒե շաութիւնը
է
ՕրուԱւն^ նախագաՀը^ Պ՛
9* •
ք^ալայեան ըա -
•^ւՈւո
^եց
թէ
Ֆր
I
Կ • եյաչր
ինչպէս
աարահւո
կահ՜ է
աշխարՀի
Հինգ ցամաքամասեբու
մէ^ ,
մ
ինչեւ
Հոն ուր խօսքի ել գորհ՜ի
աղատութիւն
կայ : 8ե–
աոյ
Հրաւիրեց Օբ՛ Ա՛ ՚ք^էօսէեանը
(Հ^ավիլէն)
որ
իր
քաղւլր
ճայեով
ոգեւորեց եւ յուզեց
ներկանե
—
ըը
։ Պ՛ Պ– Ս– Տէր Թովմասեան
եւԽ • Մկբ՚ոիչ -
եան
արհ՜արհ^եցին
ադւլ աւղաՀպանման
Հրատա՛պ
Հարց ը : Պ • Հ • Սարդիս եան պարղեց
Հայ ւԻֆււ յրերու
նուիրում
ր պատմ ական
շրջանէն
մ ինչեէ. ա յսօր :
Պ ՚ • ^•աւիթխանեան
խոր րմբռնումով
արաա -
ոանեց
Հունղարացի
Հեղինակի
մր«Մօր մը
սէրը՝^;
Պ՛ Արմէն արտասանեց
ինքնագիր
յուղիչ
կաոր
մ ր ։
Պ • Ս • Աեղբոսեան եւս պարղեց
Հայ նոր
սերունդի
վւրկութեան
անՀ
րաՀք
-ե չտութիւն
ր ՝,Պ • Մ արան -
կողեան
զեղեցիկ
բանասաեղէէութիւձ
մը արաա -
ոանեց Գ՛ Վարուժանէն
եւ երգեց
Հկռունկ՚»ր : Պ՛
Աէրոբեէւն
երգեց
«Հաայստան^ր
, իսկ
փոքրէ^
Տակորիկ
Սերոբձտն
Անկէնի
Հայերէնի՛
դասըն -
թացքի աշակերտ
, արսւասանեց
«Հայրենի
Հովիկր»
յստակ
աոոգանոլթեամբ
: Տախրդաբար
երղեցին
Տիկիններ
Զ • Տէր Թովմասեան
եւ Տ •
յյ երոբեան ։
Մ^րք^ Ը^Գ մերթ
էէսյելեցինք
,
Հ^աՀմուրատեանի
երդեր
ը ոկաւառակի
վյւայ :
Օր– Ֆլօրա
ԱնաՀիա
վերտին
խօսքր
տողելով,
շնորՀակալութիլն
յայսւնեց եւ մաղթեց որէէրա -
գրուաէէ
ոանազան
ձեռնարկներէ
զաա ,
յաճախա–
գ է ՚ ՚ ւ
ր.ււ"՚յէ^՛
՚ " ձ " Կ՚"ր՚ւ
1՛ ՜՝""
՚ ^ ր " յ ք ^ ^ ^ ւ ՚ ք ՛ •
էյեբկաներր
ցրուեցան շատ դոՀ տպալորու -
թեամբ
է
- Ա. փ է օ ս է ե ճն
•
ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈՒ ՕՐԸ
ՓԱք^ՒԶ կապաղահ^)
Գեկէո
՚
29/'Տ՛
Մա -
նուկներոլ
օըր
տօնուեցաւ
մ ասնակցոէ.թեամ
բ
^Րւ.՛ 4*"(՚է"՛–^^՛"՝^
^՚– մասնաճիւղերու
,
Աոսիէթէ
Ատվանքքի
սրաՀին մէ^ :
^անգէսը
բա
^ալ
Տիկին
էւլէն
ք՝իւղանդ
իբա–
յատուկ
պերճախօսութեամբ
ու մանոլ1^երու
յար–
մար ճառով
մր՛, Տեաոյ
երկու դպրոցական
աշա–
կեբտուՀիներ
արտասանեցին
մէկը «կապո լտ
քՕա—
չին՝^ , միւսը
(ձկաղանղիւ
ծառ.» ;
Ղ՚արձեալ ա -
շակերտոլՀ
իներոլ
կողմ է նեըկա յացուեցաւ
«կեց–
ցէ ^այլեգուն^ շատ իմաստալից
թաաերախաղ
մը որոէ^ւ յա^ոդութեանր
Համար ^անք չէին
խնա–
յահ՜ Օր • Ա • Զէ քթունլեան եւ դերակատարները
Հ
Պ՛ Նշս՛^՛ Պէչիկթաշլեան
իրրեւ կաղանդ Պապա ե–
րախաներուն
պատմեց
պատմութ
իւններ
որոնք
մեհ՜ Հեաաքրքրութեամը
ոլնկնգրուեցան
:
Դ՛ադարին մեր րնկերոլՀիները
բաժնեցին
մա՛
նուկներու
%ախ ըն թ ր իք
^
սանտուիչնեբ,
խնձոր եւ
Մանւքլ^ւերու
Համար խաղացող
դերակատաբ–
ներ
(ծ՜էսգըաձ-ոլ)
չունենալով
, ստիպուաձ–
էԷ՚^Ք
աեղագիներ
՝–^1բաւիրել :
Լս^ղ^գյկ. վեբթացաւ
ժամը
6*30^5»
եւ Բ"լ"ք
մանոլկնե՜րր
՚՝։^ա^րտիւ եւ ղուարթ
մեկնեցան
,
իրենց
մ աքին
՚ ՚ ^ ^ Հ
ք^տՀե լաք
ղ ^Գ^յք
1՚Կ օրուան
մ ր քիշա -
տակր
•.-<.•֊
՚-ւլյաչիկեան
. ..^Խ
^կակս^-Ա . Ս– Ռ՛ ԳիաութիւՆներո1
Ակա
դեմիայի
արուեստէ
պատմութեան
եւ տեսոլ -*
թեան
բաժին ր սլատրասաահ՜ է Հայ
ժողովրդական
երւլերոլ
աղդադրական
ժողովաէէու
, երկու Հա —
տորներէ
բաղկացահ՝ : Արդէն
Հրատարակութեան
տրուաձ– է ա քդ ժողով ահ՜ուի Ա • Հաաորր
,
որու
մէ^ կրմտնեն Ապաբանի
^ Թա/քւնի եւ Հանրապե -
տոլթեան
ուրիշ
շրջաններու
270
ժողովրդական
երդեր ՝. Ա քդ երդերը
Հալաքահ՜ ելձայնադըահ՜ է
Ասլքւբիտոն
Մելիքեան : ^ողովահ^ուին
մէ0 գրր-
ուահ՜ են նաեւ
երղ երոլ
բնադիրներբ
, տեդեկու -
թիւններ
յօրինու^երու
մասին
^
նկարագրութիձբ
այն
շրջանին։,
գիւղին
, ուրկէ առնուաձ՜ են երդր եւ
այլ
նիւթեր
է
«ՅԱՈ–ԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(35)
սօաէն
Պահ\ք
(ԻՐ ԲԵՐՆՈՎ
ՊԱՏՄՈՒԱԾ)
Առաւօտեան
լուսաբացին
Հասանք
՚Բրտաց
գիւղի
դիմացի
րլու֊րր՛–
Ցուրա էր, կրակ վառե -
ցի^ք ու տաքցանք
, եւաՀա յանկարՆակի
մեր վը–
րայ
եկան ա յդ երեք փաիւստականնե ր ը ,
որոնք
կարՆեր
էին, թէ մենք Հով իւներ
ենք ; Ատիպուե -
ցանք աոանց
Հաըցուվաբձի
սպաննել
ղիրենք ;
Այսպէս
շաբունակելով
մեը ճամբան
,
երրորդ
օրը
Հասանք
Ղ,աբու — ղայայի
դիմացի
անտառը
Հ
Ասիկ ա Հայ գիւղ
մըն էր ^ "ր
ք^՛"^՛/՛^^
ըրաձ– էին •
անՀետացահ՝
գիւղացիներու
ոչխաբնեբր եւ տա -
ւարներր
Թու֊րքեբուն
մնացեր
էին՛ ասոնք
1լ՝արա–
քէ՜էին եւ մէկ կողմէն կր մորթէին,
էլուտէին
^ է"Կ
մ ենք
սովահ՝ է ինք :
Լիւղին
տեսարանը
սրաաճմլիկ
էր ՚
կարքէես
մեր
սպաննոլահ՛
եղբայբներու1ւ
կարօտը
կ^ուղէինք
կենդանիներէն
առնել , ուերբ ասոնք
երկարօրէն
կր բառաչէք։ն,
կարհ՜ես
մեղի շատ տիսուր եւ չատ
հ^անր բան մը 1լ՝ուղէին
ըոել ։
Երեկոյքւն
շա բունակեց
ինք մեր ճամ բան եւ ա–
ռաւօտուն
տեսանք, որ այգտեղի
Թուրքերը
կէօ–
է^բօվ կրբարձրանան
դէ"լ/՛
1
^"֊Ր ՚ \
Տղաքը
Հասան , ՀացպաՀան^եցին
Թուրքերէն
,
որոնք անմիրապէս
բերին Հաց , "1ՄԼ"՚~Ս
»
ոսկեխն
ձոր եւ երկու ատրճանաէ^եբ
% Նոյն
տեղին
վրայ
նստեցանք
, կերանք
, Հանգստացանք
եւ
3"Բ^Կ՚"Լ
ճամբայ
ելանք անտառին
մէ^էն
է
Հասանք
յոյն
գիւղի
վերեւի
անտառը
•
Վասիլր եւ Գարաօղլանը
գիւղ
գացին ու
ըերին
Հաց ու մ ահ՜ուՆ
% Ղ՝արաօգլանը
պաամ ե ց , թէ ա
յդ
Գ
1 " ֊
Գ Ի ՏՈ
յներ
Ը
չարչարեր
էին • ա յրերը
բո
լոր
զինուոը տարեր էէն, քաՀանան
ձեծ^եր
^
կիները
ըռնաըարեր եւ ամէն
կարգի
գագանոլթիւններ
գոբհ^եր
էին : Գիւգին
քաՀանան
վախէն չէր եբեւ–
Աեր
Վ^ասիլին ու իր ընկերոջը,
բայց
կիները սի -
րով
ընղունե ր է ին
ղիրենք եւ ամ էն ինչ
տուեր
էին ;
Արմենակն ալ այգ օրը տիֆէ
բռնուեցալ. ի^
րիկուեր
ճամ րանիս
շա րո ւնակե ց ինք եւ
Հասանք
ք՝ • • • յոյն
գիւղը, ուրմեղ շատ սիրալիր
կերպով
րնղոլ^եցին
: Թոյլ
չտուին
, որ անտառը
անցնինք
^՚՜ Գւ՚ԺսքԼ
՚^^Ղ.
առա^ոըգեցին
մէկ ժամ
Հեռաւո–
րոլթեամբ
ուրիշ
դէ՚-Գ
մը, ուր իրենց
տոլկերուե
մէԼ
Հիլրասիրեցին
մեղ : Ամէն
կողմէ
զանազան
նոլէրներ կըբերէին,
մեզ քաջալերեցին
ու իրենց
՛Լոնքերը ցոյց տալով , խոբՀոլբդնեբ
կըՀար -
Մեր անցաձ– ժամանակ
գիւղացիք կը
կենային
ել Հիացումով
մեղ կր դիտէին։
Առաջուց
իմաց
աոլտհ– էինմօտակայ
գիէ֊գ
մը, ուրմեղ
Համար
սեղան պատրաստահ՜
էին ՚. Ոոլոր
գիւղացիք
եկան
մեզ
գիմալոբելու
եւ այնքան
յարգանքով կր վար
ուէին
մեղ Հետ, որ խիսա
յոլղմունք
կր պատճա -
"^էին
մեղ :
Ժամ
մը ետքը
շա բունակեց
ինք մեր ճամբան
եւ Հասանք Տ ՛ ՛ գէ՚֊գխ^
ՎՒՍ^՚՜է
անտառը, ուր
Վարղանին
ել Արմենակին
վյւճակր
էէանրացաւ։
Լոս մէւացինք երեք օր ՚ մեր Հացր կուգար
Տ • • •
յոյն
՚ւի՚-զէն
, որՀակաո֊ակ
ամէնէն չատ
ճնշուաէք
յոյն
գիւզր
ըլլալուն՛՝
մեհ՝ ՀոգաՆութեամբ
վար -
ուեցան
մեզ Հետ։
Հէրեքի
չՕսէն , որ դէպի Թ" -
քատ
կ՝է֊րթայ
, մեր գանուած–
վայրին
մօաէն
կ՝անցնէր
յ ^. . .
գիւղացիք շատ բանտեսեր ու
շատ
լսեր
էին։
Պատմեցին
Հիր^քէ
Հայերուն
պաաաՀաձ-նեբը
, տեղաՀանութիւնը
,
կոաորաքէնե–
բը,
ելայլն : Ասկից տասը օր առա9
Աեըասաիոյ
վաչին,
Մ ուտմմ^ր պէյ ^ եկեր ու
18
Հայ
" ՚ զ ^ ի կ ու
600
երեխաներ
տարեր էր Աեբասաիա : Այդ
18
աղջիկներբ
րնաբուահ՝
էին ամէնէն
դեղեցիկներէն
,
որոնց
կ՝ առաջարկեն
իսլամ ութիւնր
լՐւդոլնիլ եւ
նիքեաՀ (*) ըլլալ
Թուրքերու
Հեա
:
ԱդէէԿ^^Ր1Լ
մերժԼր
էին. լէրր
միւաիւբր
բռնաբարեր
էր այգ
18
աղջիկները։
Երբ ^"՚յ Օրիոբգներր
կր
մերժեն
իսլամութիւնր
րնդունիլ,
գաարն կր բարկանայ ,
թէ թնչպէս կր Համարձակիք
մերժել
սուրբ
կրօ
նը։
Թիւֆէնկճձան
Մարաիրոս
աղային
"՚ղ^իկրէ
որ Մարզուանի
ամերիկեան
քօլէճէն
շրջանաւարտ
էր , կը պատասխանէ
.
Մենք կր Համաձայնէինք
ամուսնանալ
թե–
բեւս
իսւամներոլ
Հետ, եթէ ղուք
օրէնք,
Հաւատք
ու. Աստոլաձ֊
ունենայիք :
Լոիր , անպիտան
, կր գոռայ
գատրն
,
ինչ
պէս կր Համարձակիս այդ տեսակ
խօսք
ըսելու։
Օր/՛որդը կրշարունակէ •
^է։
Եսաա^.
(*) Ամուսնտ&ալ
Fonds A.R.A.M
