ԻբեԱց
ակՏոցով
^էսյ
մողովուրգի
սւզսւտագրութեան
ի
՛ւ "՛՛՛ւ -
գովներէն ու գործիչներէն
իւսւչաաուր
Արովեանի
ու
Մ իք՛"
յէլ Նա
լրանա
եանի
անուններն
ալ կր
խառնուին
Համայնավար
քարոգոլթեանղ
: Մարք–
սեան ել Լենինեան
վարգասլեաութեան
կոգմնա -
կիղներ կամ քարոզիչներ
ցո
յղ աալով , յիչաաա ֊
կարան ու արձաններ կր կանզնեն : Ըոել
կ՛՛ուզեն
թէ անոնք ալ նոյն
ոգին կր կրեն։
Որո՛՛ւ աունր կր
Հարցնեն կամ զո՞վ կր խարեն։
Որքան
կ՝ոէ֊ղէինք որ այդպէս
ըչլար եւ խօսքր
Համապատասխանէր
իրականութեան
:
Նոր չէ արդէն որկ՝րսեն, կր գրեն ասոր նր~
ման չատ րաներ,
մ իմ իայն
խտրելու կամ
աչքի
փոչի
վւչելոլ
Համար
նորաՀաս
երիաասարգու
-
թեան որ ոչ անոնց կեանքր
սերտած կամ կար -
դացած է, ել ոչ ալ Հայոց
իրական
պատմութենէ
եւ անղքերէն
լուր
ունի :
« ՝ԼԷՐՔ Հայաստանի
» Հեզինակր
նք ՝ Արով -
եան արթննար դէթ մէկ անդամ
իր անյայտ դե -
րեզմանէն եւ տեսնէր թէ ինչսլէս կր չաՀագո
րծեն
իր անունր,
ինչպէս եւմեծ Հայրենասէրր
Մ • Նալ–
րտնաեան
որուն
զործերն եւ նամակներր
միչտ կր
յիչեն
րաղի
«Մեր
Հա,րենիք%էն
որ անչուչտ խո
տոր
կ ր Համեմ աւո ի իրենղ
րիրա վարմ ունքին եւ
միաեողմանի
ուղղութեան
Անոնք պիտի
խռովէին
իրենղ
անգր
չի ր իմ եան
քունէն եւ պհտքւ ապր՛էին
իրենց վերագրուած
այդ
խորթ
ղաղավւարներէն
:
տեղի
ունեցած է Աբագանի
մէք /ունուար
ճին :
Տուցագրուած
են՚ձՏնկարներ : Մ ասնագէտներ
դի
տել կուտան թէ իր արուեսաբ
սովորական
նկար
չութեան
սեռին
չ ի պատկանիր
, ղ ր էի եւ
վրձինի
քրաներկ
մանրանկարչութիւն
է : ք՛բ գրիչն ու վրր–
ձինր իրականութեան
կր վերածեն
երաղական տե–
սիլներր։ Ան խոր ապրումներ
ու եւերազի
նկարիչ
է ։ ճշմարիտ
բանաստեղծ
նկարիչ է, գիծերր կչ —
ոաւոր
են , գո
քնե
ր բ վճիտ , անսե թեւե
թ եւ գրա -
ւիչ
՝• Եւրոպացի
նկարեչ
մր, դետելով
Գուրգէն -
եան/ւ
ղո
րծթԼ
րսած է թէ Հոգիի եւ սրտի
արուեսա
է ։ Ան օզաոէած է իրանեան
մ անրանկա
ր չււ ւթե -
նէն։
ՏԱՂԱՆԳԱԻՈՐ
քութակաՀար
Վանիկ
Խոքոյ -
եան, ի ներկա
քոլ թեան տասր
ե րամ չտադէտնե
րէ
(Պոքքւս հկ , Հ՛"
ք
եւ Ե՚֊րոսւաց
ի) կաղմ ուած
յանձնախումբի
մր յա^րզ^սպէս
նուազած է Արամ
՚հյաչս^արեաֆի
քյյւ
.թակե կէ։նգէրւոո^.^,^յքքւ^մանանա -
լով
քննիչներու.
Հ իացում
են : Մ արտ
նին տոգած է
իր անռոանհե
նուագաՀանզէսբ
:
*
ՏԱՍԸ ՏԱՐԵԿԱՆ
9եւթակաՀար
մի, Վիլլե
Յ՛ո–
րութեւնեան
, Աբւոդյքւնի մէ9 մեծ յաքոգութեամ
բ
նուաւքած
է^ մեծ ե րամ շտադէտնե
րոլ
գլուխ գոր —
ծոցներր : Ունհ մեծ ւեշռզութիւն
եւ կաաարելա -
ցործուած
•թ–էքքւ|ւք ;
Վ^ե//Ի կ՝ուզէ
երթաւ
Անղլի՛ո,
կատա
ո ե ւաւք ո րծե քու Համ ար իր արուեստր
:
ԹհՆԻՍԻ
ԱԽՈՅԵԱՆ
մարզիկ Պ– ժօրմ Աֆ -
թանգ հ/եանի ի պտտեւ
Փաքիսաանհ
գեսպանա -
տ ա ն
մ ամ ուքհ կցո
քւ
դին՝
աւքսւ
ւէ Արֆանե ե
կողմ է
Հ իւրաս հրութ
իւն մր եարմ ակե րպուած է
ք
Նե րկա–
ներքէ գր ուաս–; ած են Աֆթանդիլեանբ
որ
բարձր
պաՀած է ր ան ի անունր :
^
Եւ այսպէս
ինչեր
չրրին, է^չ^ր ձԸ՚՚Ի^
նաեւ
պատերազմի
ընթացքին եւազատագրութեան
ա -
ռաքին
օրերուն։
Ու
խազցուցին
կաթոգիկոս
, տէբաէր
, մամ,
ազօթք,
կրօնք, Հաւտա , իրտր
անցնելով,
մի մի
այն
զանոնք
իրենց գործիք
բնելու,
ծառայեցնելու
մինչեւ որ կամոլրքէն
անցնէին •••
իսկ
Հիմակ
Հայերէնն
անգամ կր խարդախեն
,
կ՝ագճատեն
, արդիականացնելու
, խեղկտաակու
-
թեան
Հասցնե
լու աստիճան
, որպաէսզփ
ՀեազՀեաէ
ձուլուի
ռուսական
կաթսային
մէք։
կամ աւո ր կո յրերն
անւլ ամ գիտեն ոբ
ի րենց
աւեաարանբ
, ոչ կրօն , ոչ ե կե զե
ղ
ի կ՛՝րնզ ունի , ի՛՛կ
ազղ
ն ու Հայրենի
քն ալ ժամ անա կաւո ր երեւո
յթ -
ներ կր
նկաաէ , զ աաապարտուած՝
անՀետանալու։
Անոնք որ ազատութեան
մ ասին կբ խօսէ ին եւ
կր գործէին ել այգ երազով
մեռան՝
ինչպէս Մ՛
Նա/պանաեան եւ յաքորգներ
, ինչպէ՞ս
կրնան րա
րեկամ
Համարուիլ
օտարոտի եւ բռնակալ
մար -
գապետութեան
մբ։
ՄԷՆ—ԱԷ
ԱՄԷՆ ՏԵ% ՆՈՅՆ
ԵՐԳԸ
Աթէնքի
Աղաա
՛Օրը
ցաՆով կը նկարացըէ,
իոքբացրականի լքը ւքէջ
«
... ՀելլէնաՀայոլթիւնր
նոբ է որ սկսած է
Գգալ
ս սլ առնա
լի քր որ կախուած է աո աւ ե լապէս
կեգբոնի եւ ցաւ աոնե բու
մ էք ցանուցիր
մեր բե -
կորներոլ
ղլխուն
է
Նե րգագթր եւ չարո ւնակո
լոզ
արտագաղթբ
գժբա իստ արար
նօսրա ցուց ած են մեբ
Համ
րանքր
րաղմաթիլ
կեդրոննեբոլ
մէք ուր ունէինք
եկեգե
ցի։, վարժարան
, լսարաններ եւ միութիւննԻր։
Այց
կեգրոննհրուն
մէք ա լսօր
5—20
կամ քիչ
մ ր
աւելի
Հայ
բնտանիքներ
ենմնացած
, որոնք ոչ վարմա -
րան եւ եկեղեցի
պաՀելու եւոչ ալ կաղմակեր
—
պա
թիւններ
ստեղծե
լու
միքողնեբր
ունին :
Պէ^՚ոք է զանոնք
լքել
իրենց բախտին։
թոյլ
աա՞լ որ անոնք ժամանակին
ՀԻտ Հալին,
տնՀետա–
նան
իրենղ
շրք ապատին
մէք : Իրաւ է անոնց
թիւր
քանղներ
երեք Հազարր , այսոլՀանդեբ-ձ
թիւ մրն է
կարեւոբ
տէքգի մր Համտր որպարտի
զոլբգուրալ
իր ամէն
՚քէկ
Համրանքխն
վրայ
ւ
«
կեգբոնի
մէ9 ծա լր տուած
փւրկարար
շաբմու–
մր, տարբեր
ձեւերու տակ պէտք չէ՞ փորձել
նաեւ
ւ/ոնէ ա/նշրջաններուն
մէ9 , ուրկբ շնչեն աակա–
՚ ին
505՜
աւելի
Հաք Հոգիներ :
Աթէն.րհ մէ
.9
վեբ^հրս
կսռլմուած
ՅոՆնաՀայ
Ուսանողական
Մ իու թ Իւնբ նուիրուած
է իր
չուրք
Համ աիսմ բե լու օաար վա
րժ ա ր աննե ր լաճս։խոզ
Հա յ
ե րիտասա
րդութեււնր
, ցանոնք
կասլելու
Համար
Հաք1քա1քսն աւանգ.ո ւ թե անց , իրենց
մա լրենի
լե -
Ոուն եւ Հա քոց սքատմ ու թիւ նր անղ իտացոզ
ա յ դ
ե ո ետասսւ
րզ ո է թեան մեծ մասին
Հնարտւորու -
թիլ^։1ւեր
սւոեւյծելու
ւլանոն,ք> իւրացնելու :
յ՚նչս՞ւ
՝Րեր,րհր՚ս
քի , Փաթրասի
, Լարիսայի ,
Գավւսքաքի
, փսանթիհ
, Վ^ոմսթինիե եւ Աքե,րււան–
գրոլսլո
լ ե մեր վւո,բրաթիւ
զ.ագութներ
ր
չստեզծեն
երքնւք քաաուկ տեգական
փորր
կազմ ակերպու -
թհէննե
ր , որոն
,բ
տզց. • մարմ քննե բու Հեա զոր -
ծաե՚յ՚որար
Հիմնեն
ծազկոցներ
, Հոզ. չէ թէ յեա–
միքօրեայ,
ուր Հելլէն
փարմաբան
յաճախող
մեր
փոքրի1լնեըը
կարենան
սոր՚էփլ
Հայոց
լեզուն եւ
պատմ ութիւնը : ինչո՞ւ
տեղւո
յս
Ուսանողական
մ իութեան
Հետեւողաբար
չՀաստտաեն
այդ վայ -
բերուն
մէք եւս Հայերէն
լեզուի եւ Հայոց պատ
մա թեան
գիչեբային
զասբնթացքներ
Այդ
չբքաննեբոլ
մէք նչանակուած
աղզային
մւսրմիններոլ
վբտյ կր ծանրանայ
լուբք պատաս–
խանատուութիւն
: Անոնք
սլէաք է ստանձնեն նա–
իււաձեոնութ
իւնր , ո բ պէտք է քաք ա լե բուի
ՀՐԸՄի
1լուլւ\ է , ի Հարկին
նիւթական
յաակա
ցո ւմնե րով :
ՈրոփՀետեւ
միակ
կւմզմակերպութիւնր
, ոբ կրնայ
" ՛ յ դ ուզգա
թեամր օգաակար
րլլալ
եւ պէտք է
Ր1Լ՚".1
ՀՐԸ– Միոէ թիւնն է ^ որուն ոչ
նիւթական
եւ. ոչ ալ րարո քական
միքոցներբ կր պակսին
։կեղ–
րսնին
կուլմէ
իրեն արամագրուած
աւելի քան
15"000
աո քարի պտտկառելի
գումարր այգ կագւէ ա–
կե րպութիւնր
կր ղնէ բազմաթիւ
պարտաւո
բա -
թեանց
աո9ել
, նկաաելոփ որ կրթական
նպատակ–
ներու
Համա
ր յատ կացու ած զում արր
չանցնիբ
իր
ււտացած
զոէմարին մէկ երրորդէն
անգին։
ՀՐԸՄի
\^կնանց
Օժանզակ
Յանձնախումբի
վերքին թէ -
յասեգանին
առթիւ Պ՛ Գ՛ Րարազամեանի
նկա —
տոզոլթհլնր
ճիշգ տեգին
էր , երր կ՝բսէր թէ չատ
աւ^ե/քւ ք^զարձակ
զ ո րծա
նէ ո ւթ իւն կր
սպասուի
^, Բ. ր. Մհաթեան
Աթէնքի
մասնամոգովէն
:
Աթէն.բի երկու
արուարձաններու
Հովանաւո
բ–
եաք վարժ արանն երու տրամագրած
5000^
աւելի
տուարներու
ոումարէն
իսկ կարեքհն
սլէտք է ւլեգ–
քեք
, երբ Հ • կ ՚ Խ՚սքր , Իր կրկնակ
թուով
ագակեր–
^ոէ թեէւ.ն եւ վարժ ա րաննե բուն կր բաւեցնէ
3—4000
ձէո լա ր ր
1
Պ էտ
Թ
է ւիրկե
լ սեբունգր
, անոր ամ ենտ
էետին
, ".որն հսկ մէ9ն
րքքաքով։
Հ. Բ. Ը.
Միութե՚սն
Ա/քքէնրհ
մ ասնամոզով
ի վարի
չնե ր ր պէտք^ է
լրքո–
քէն որաց
հն մեր ցանուց
իր բե կ ո լն ե ր ո ւն պտՀպա–
նա թեան
Հարցով » :
՛ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈԻԵՍՏԻ
ՆԿԱՐԻՋ
ԼԵԻՈՆ ՅՈՎՍԷՓԵԱՆ,
ուսուցիչ
Ո՛Ա–
թրբե
(Մ • ՆաՀանզներ)
Արթ ՄԻ՚՚լէում
գպրոցին
մէք , նկա րած է քտզաքին
Հայ Աոաքելական
Ա ֊
Ե ր Ո" ք՛գ ութ
իւն եկեղեցւո
ք մաքր խորանին
ճակատբ
«Աււտու ածամա
ւրն ու Յիսուս
Մ անուկ ,։՝)^ : Յ՛՛՛՛ո -
էքանշական
երեւո քթն է աքս գործին
«թեմրերա՜ձ
՛քր
Րքքա լու պարագ ան , ա քսինքէւ գո յնե րր կաղմ ոզ իւ–
ցեքէոլն
մէ9 խաոնուտծ
է նաեւ Համ
Հաւկիթի
Հչեւլնուց
, ինչ որկ՝երկարաձղէ
նկալնեբու
կեան -
• Հին..վարպես^ւերյւ
կր • գործածէ
ին
զայն :
ՍԹԱԼԻՆ
ներկայ չէ եզած
իր
ամէնէն Հին
բալյեկամին
Ալեքսիյ
Զ՚՚՚քաքաքի
լո ւզ ա բկա
ւո րս
ւ—
թեան , որ տեզի
ունեցաւ
Թիֆւի՚՚ի
մէք : (Ջաքա–
յա
85
տարեկան էր եւ ամենաՀին
բոլշելիկր
, տե–
սակ
մր «իսորթ
Հա քր՝^ Աթալինի) : Նո քն
ազրիւրին
Համաձա
յն , Ա պարա պետր
վեբքին
անգամ Հրա -
պարա կաւ
ե րեւցած էր Փետրուար
\.^ին , երբ
ստո րաւլ.րուեցաւ
բա բեկամ
ո ւթե տն դա
շ ինքր՝ Ջի—
նաստանի
Հետ։
կքւ Հաւաստեն թէ ներկա
ք չէ եզած
նաեւ կարմ
իլւ բանակ
ին
32/"/–
տարեգարձին
, ոչ ալ
ճաո խօսած՝
Գե րաււ ո յն Խ ո րՀոլրգի
լնտրութեանց
առթիւ
, Մարտ
12ին :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԻԳՐԹՕՆԸ
(40)
Աղքիկը Հառաչեց եւ խորտակուած
ձայնով
՛Ա
սաց.
Անյաքոզ է, մայրիկն էլ է ասում
... Նա
էլ կրկնեց քո խօսքը:
ՄեՀրին
, լսելով որ Մ ելիքի
կինն էլ Համա -
ձա
յն է իր Հետ , Հպարտացաւ
ել , դէն
Հ բելով
թղթերր
, պաաասխանեց
.
Ասում
էի • . . յիմաբութիւններ
են :
Ն
՛Ա
չիմ ացաւ թէ ինչ խիստ
Հարուած
տուեց
իր սանիկին
սրտին։ Աւ չՀասկացալ
եւ այն՝ թէ
ինչու
Գայիա^ւէն
քանկաբծ
բորբոքուեղ
,
ինչու
արաասուքր
սրբելով
, Հաւաքեց
իր թւլթե
ր բ ,մ իեւ
նո լն մամանակ
կարծես
ինքն իր Հեա խօսելով ,
ասաց.
^
Գա.
է՞՛լ,
ՄեՀբի .• . դու է՞լ կարգփն
խօսք
չունես : Հ/՚ս՛" լաւ : Ամէնքն
ուզում ենինձ
յուսա–
Հաաեցնել
, րայց ես չեմ յուսաՀատոլի
, ես գիտեմ
որ կարոգ
եմ • • . օր ու գիչեբ
մաածել
եմ . . . իմ
սիրտր
կաւզեւ է , եւ Խմ՛՜ կր սոփո
բեմ
ԱՀ
,
ինչսլէս է Հաոաչամ
, ասաց
ՄեՀրին
խիստ
ղղ^աղած
. կարծես թէ աչխարՀր կր քան
դուի • • • թող այդ բանեբր
, ցաւդ աանեմ. ես լալ
խռս
II
անիմ
քեղ Համար , այն էլ ինչ խօսք
...
Եւ երբ Գա լիանէն
բարձրացրեց
իր խոնաւ աչ
քերր , նա ծիծազելով
արտասանեց
.
Ես ա -
սացի
. . .
Ի՞նչ ասացիր : ֊ Առաք
Հաբցրու
թէ
ո՞ւմ : Ասացի
նրան :
Գա յեակի
խորՀրգաւոր
, փորձիչ
Հայեացքի ա–
ռաք ագքիկր
կարմ րեց , ինչսլէս
յանցանքի
տեղը
բռնուած
մ ի ե րե խա
յ : իսկո
յն
Հ ա ս կանա
լի դար -
ձաւ թէ ոփ է
«1»«ք» :
Յիչո՞ւ՚ք ես՝ ինչ պատուիրեց
իր ինձ Հարս–
նազբիւրի
մօտ՛՛՛ Գու գիտես թէ ուր է նրա աստ
զր, գու չուզեցիր որնա յուսաՀատոլած
գնայ, ե–
թէ փիճակր
՚ . .
Գա խոստովանանք
էր, վյւդովոլած
ձայնււվ
թոթովեքւ
Գայիանէն
:
Աքո • • . իմ երեխան
սուտ
չի խօսում
։Րա/ց
ի՛՛նչ ծածկեմ
մեղքս
. . - ԶպաՀեցի
խոստովանան -
քրգ •
-
ինչո՞ւ,
միթէ՞ Վիճակբ
...
Վիճակր
խօսեց , չատ քաւ խօսեց , եւ ես
սլիաի
Ր՛էի
՚. Րայց
նեբիր ; ՄեՀրին
չկարոզացաւ
լուռ
մնալ, նրա սիրտր կր ճաքէր, եթէ
յաբմար
մ ի9ոց չր ւք տնէ ր եւ չր յա յտնէր
«նբան^ ոբ զուր
ենթագրա
թիւններ
չանէ , գուբ չր տանք է
իրան
ա ւգ Հաքւցով , թէ ո րքան
իմ աստա նէ
վ իճակր :
յ՚նշո՚՚ւ
Հաղար ու մի միտք
անել,երբիմ
լեղուն կա
րող էր Հաստատն
ասել , երբ նրա որոնածր իմ
ձեռյ>ե
մէ9 էբ ՚ "
Աղ9իկո
այլեւս
չբողոքեց։
Նա, ուրեմն, Հա -
մաձա
քն էբ։
-
՛Րո ասածնեբբ նտ լսեց , ի Հարկէ , մեծ ու–
լւսւխութեամր
, . րայց
քեզ պէս կարմրեց
, քեզ պէո
չփոթոլեց : Առաքին
անղամ
չկարոզացաւ
իսօսել
,
քեզ պէս տմ աչում
էր : Եբկուսգ
նմ ան էք , ինչսլէ
ս
միքիւլ կիսած
մի նոլո : Նա չուտով
Հասկացաւ
, որ
Գայիանէն
իր ԱեՀբիից
ծածուկ բան չունի
եւ ,
վե րքասլէս
նա յեց
իմ գէմ քին :
Պ ""լ՛ուն
աչխաաում էբ չատ Համ ու Հոտ մ տ–
ցնել իր պատմ ութեան
մէք , խօսում էր գանգաղ
,
իսկ
երիտասարդի
պատասխանր
յայտնելուց
ա —
ռաք կանգ, առաւ։ Նրա աչքերր
կուլ գնացին այն
կնճիւ
ոնե
րի
մ էք , որ կաղմ եց
ժպիտբ , խո
բին
Հփացմունքի
յտյաաբարը
%
Գայիանէն
մի կողմ էր թեքել
իբ գէմքր,
իսկ
աք ձեո քբ բարձրաց
րել
էր , պաՀում էր
դէմքի
մ օտ , կարծես
պտտրաստւում
էր պա չտսլանե
լ նր–
րա
քնքուչ
կա
չին
մ ի քե րմ ութ
իւնից , ո բ
պիտխ
զար
ալրեր
նրան :
Ալս խօսքե
րն ասաղ . «Հաւտտում
եմ ,
բայց
ասա Գա քիանէին , որ դոՀ չլինի
իր սրտից
՚ նա քիչ
րան գիտէ, շատ քի* , ^թէ ՚ / " ն է մի մամ ,մի րոպէ
Հաոկանսէբ թէ ինչեր է տանում
իբ սիրտր , ինձ
մենակ չէր ուգարկի
Խաչէն : Աքնտեզ ես չեմ
ապ—
րում, իսկ այստեգ
սպասում եմթէ
կ՚՝ապրեմ% :
(Լյսպէս ասաց ու գնաց
*
Ա՚լ^կաք
ձեռօր
Հանդարտ
իքաւ
դէմքի
վրայ :
Ե ք՚եւոլմ
է ր որ Մ ե Հ ր ի ի Հաղորգած
կրակքւ
աբՀա–
մս-՚էՀեղ
ամէն մե արգեքք եւտեղ Հասաւ :
- ԱՀա ինչեր կան քեղ Համար , աչքիս
լո քս
աւոոիր
վայեքեր
, բախտաւո
ր եղիր , աշխարՀր
քեզ
սքեւ՜՝ե նա քէ նախանձով
, բաքց գեռ ղու ես ան—
մեղ
հրեխա / աչք զ^ւում ա^խարՀին եւ ուղում
ես ք "անաւ թէ ինչ կաք ա քնաեզ
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
