ՔՐԻՍՏՍՓՈՐ էյԻՔԱՅեԼեԱն
ՀայկտկաԱ
կհաՏքը Խանի Վկ
(Ր– եւ վեբշիՏ մաս)
1895 - 1)0^
կուոոքւ։սձներին
յաքււրգեցին
յ ՛ " – ՜
ււալքման
օրեր : Հա յկական
շրքաններր
րնկճուած՝
քննա դա աում
էին յեղա,իո խականնե
ր ին : Ե ւրո
պան
անւոարրեր էր ղէպի
ԹրքաՀայոց
Հ աոա շանքնե րր ••
Բանկ
Օթօմանի
դէպքր եւ իյանասորի
արշաւանքր
1897^յ՛
"ր՚՚չ
չաւիով
րարձրացրին
Հայերի
րնկաօ՜
արամաղրուիյիւնր
Հ .
.
7՛ •
Հմայքր
շաա ւէ եծ
էր
•• ԱնՀրաւք եշա էր ուժ երի ղերաղո
յն
լարում
րարձրացնե
լու ՝>ամար Հանրա
յին
արամ աղ րու -
թիւնր։
Հ– Տ– ՛հ • երկրորղ
րնղՀ
. ժողովր
1898/՚յ՛
որոշեց
յաոալկ
ղարկ աալ պրոպաղանդին
•
Վ՚րի"–
աավւորի
գաղավւարն էր այդ։ Աւ
1898
թուի
վեր–՜
քերին նա այլեւս
(Իրնեւում՛
էր
,
ուրնրա աոաք
րացւում էր դործունէութեան
մի նոր ու լ ՛ " յ ն աււ–
պ՛որէ ղ ։
Ժրնե ւում Բրիսաավւորն
իր ձեոքն առաւ Ա ՜
րեւմ՚աեան
Բիւրո
յի
ղե կավա
րո ւթիւն
ր ,
ինչպէ"
նաեւ « *Իրօշակ »ի
խմ րագրութի՛ւ նր :
Մ
ինչեւ
1899
թ • Նոյեմբերի
կէսր նրա
անմ
իք ական
օղնա -
կանն էր \Լ– Վ^ոամեանրՀ
Բրիսաավէոբր
Հի՚^քՒտ
վ ե բա վախեց
եւրո պակաԿւ պբո պաղ անգի
՚լ"ք^1՚–
՝՝
Նա աՀադին
ն շան ա կո ւթ ի
լ
՛ե կ ր աալիս
գիւանաղի–
ա ութ եան • Հայկական
Հարցի
լուծում
բ
Համ ա -
րում է բ նրանիղ կախուած : Տեղավւոխական
ղ որ–
ծունկ
ութ իւնբ , երկրի
նե րքին
կաղմ ակե րպա
թիւ–
նրն ու շարժսւ
մներբ նպաաակ
պկւոք կ
ունենային
պեաութիւննե բ ի մ իքամ ւ ո ո ւ թ ի ւ 1 ։ ր աոաք
բերել
այս էբ ՚Բրիսաափոբի
՝%իմԿւական միւոքր, եւ " ՛ յ "
մաքի
շուրք^ւ էին պասւում նրա րլաղած
ձեոնարկ–
ներր
:
՚Հ
.1Լմրո խա
յ ին արամարա
նոլիյեան»
մկք նա
Հեաե ւեալ
ձեւով
է ր
րնո րո շում Հայկական
շարմ–
ման նպաաակր.
^ կաղմ ակե րպո ւահ ա բո%ի
ռւժով
կռուել,
բողոքել
Տաճկասաանում
աիրող
սպանի
չ
կաբւլ երի գէմ , մ ինչեւ որ վեց պեաոլ -
թիւննե
րի ե ր աշխա ւո ր ուած
մ իքամ աու թեամ
ր ա յգ
կարւլեբր
գէւղի
լաւր կր
վւոիւուեն»։
Աքգ նպաաակով
էր , որ նա ղ չո՛ խ ր-՚ր^՚ց կ՛"–
թողի կոս ական
պատուիրակութեան
առաքէւլւէ ր
Լա Հէի խաղաղութեան
վեՀամալով
ի՚հ
1Տ1)էէ/՚5՛։
Նո
յն նպատակով
էբ , որ
Եւր՚՚՚՚լ՚՚՚յի
ղանաղան
կենւլ բոննեբում
, նրա քանքե ք՛՛՛՛ի ս՚ոե ւլծ ւո ւ։1
կ ին
Հայաս իրական
կոմ ի՛ոկ ներ , ժողովնե
ր է ին
ղու -
մ արւում
, րանաձեւեբ
քուէարկւում
,
գասախււ -
ս
Ո
ւթ ի ւէւնե ր կաղմ ակեբպւում
, խո բՀ րւչ արաննե -
րում Հարղապնղ
ումնե ր արւում
, մամ
ուլի
՛է կ ք ՝> ՚ " –
յանպասա
յօղու՚սծներ
կին երեւուն
ղալիս,
՚//՚7՛՛՛/՛
լո յս
ուեսնույք : 1քւրոպաքքուն
պբուղաղ անղ ի ղ որձ ր
վաբում էր բժ՛ Տ– Լ"րի"
Մելիքեանր՝
Բրիստա
-•
փորի
անմիքական
Հսկուլոլթեան
աակ։ Ապա
"՛ք՛ք
ղոբծին
մասնա1չւլե–ցին Ա • 1ԼՀարոնեանր
, Մ • Վ՛" -
րանղ եանբ , է •
Ակնունին
Եւրոպական
պբուղաղ անգին
ղաբկ տալու
նչէ–
պաաակով
1900 /».
Նոյեմրեբից,
Պիկո
՝Բիյե՚ոոփ,
Անաթոլ
Յէբանսի , Պրեսանսկի ել կլեմանսոյի
խմ–
բաղրութեամրր
սկսեց
լ՛՛ք" տեսնել
ֆբանսերկն^ՀՕ
ԽաէՈՃՅւ
թերթր։
Անկարեւի կ նկարոաղրել
՝Բրիս -
տ՚սւիորի
ուրախութիւ1ւր
, երր սաադալ ^Պբօ Ար—
մենիա»
լի աո աքին
Համ արր : Նա շտապե ց յա յտնե
լ
իէմբա՛ւ րութե ան իր անս աՀմ ան ուբա խո ւթ իւն ր •
« Մ ենք
Համ արե ա Հաչւբած
էինք
թե րթր
"՚ոանա ֊
լու աոաքին
օբերր,
ւչբամ կ նա Արեւմտ
• Բիւրո
քի
կուրէ ից : ւյ՚եր
ուրախութիւնն
այնքան
մեհ է եւլեչ ,
որ թեբթբ
ձեո քնե րս ա ոնե լով
աոաքին
անղ ա՛ք
Համրուբել
ենք
Համարր»։
1900/՚5՛
՚տէ՚րօշակ^ում
սկսեց լո քս տեսնել Բր -
րիստավւոբի
« Ամ բո խա
չին
Տ րամ արանսւթիւ
նր»
յօղ ուածաշարքր
, ո բ յետո չ ամփոփո
ւեց
առանձին
՛քրբի
մէք։ Հրապարակախօսական
ոչ մի երկ ՛էեւչ
մօտ
այնպիսի
ուժ եղ տպաւորութիւն
չի
՛լ" ք՚^ե
լ
Հասարակական
մ տքերի
՚ / / " "
յ , " բքան ա յս ՛լք՛ր ~՜
ու ածքր : Հայ Եբիտասարղ
ութիւնր
յավւշտակուած
էր նրանով
, կարգում
կ չ։ աղաՀութեամբ
: Ե՛
ւ
է՜
րօք
I
ՀԱ
՛ յոց Հրապա րակա
ղ րո ւթե ան ժէք
գժու՚սր
է ցո յց տալ ուրիշ
նո չնտ րժէք
մ ի ղ րուածք
, թե -
րեւս
միայն Ա՝ • Նալբանդեանի
Հ
^Եբկրտգոբծու
-
թիւնբ Որպէս
Ու՚լիղ
ՃանապարՀ» : Բ՚սյց
Ն՚"լ ՜
րանգեանի
աշխաւոութիլ
Կ։ր «.Ամրոխայիկւ
Տր՚"ժտ–
րաԿ/ութեան»
թողած
աղղեցութեան
մի
Հսւբիւրե–
լ՚որ՚չ
մասն իոկ շունեցաւ՝
նորՀիւ.
այն ժամ՛ս -
նակուա
յ Հայ
Հա սար ակո։ թեան
մ տաւո ր յետա -
մնացութեան
ել., մանաւանգ,
ղրաքննական
սչսւյ–
մ անն
երի
եոյն
1900//*/
լրացաւ
Հ
՛Տ–
Գաշնակցութեան
տասնամեակր։
Ամ կն
կողմից
աոաքարկում՝
էին
տօնել այգ տաբեգարձր
, մի տեսակ
յորեչեանի
վերածեչ : Բրիստափորր
վճոական
կերպով
Հակա–
ռակեց : Այդ աոթիւ Կւա ղրում էր Ո-ոստոմին
•
« Հայկ՚սկան
կեանքի
տասնամեայ
անցեալր
՛ո յ ն
քան
տխուր կ , որ մեր անելիքներր
շպէտք է Հ՛"–
կասեն
այն րնղՀանուր
սուղին,
որի ՛Րէք պէտք է
ղղ՚ոն
իրենց՝
Հւսմայն
Հտյ ժողովրղի
Հետ , նաեւ
յեղաէե"(սակուն
մարմիններր
» :
Ի՞նշ
Հանղ էս,
ի՞նչ
յոբելեան
, ի՞՛նչ
իրաւունք
ունի Հայ ՚լործիչր
ուրախանալու,
յոբեչետննեբ
կաա՚ոբելու
, երբ Հւսմայն
աղգր սա ղի մէ ք կ :
« ԻՐԱՆԻ
ՀԱՅԵՐԸ » նիւթին
շուրք Տոքթ • Ա–
լէք
Աղայեան
դասախօսութիւն
մր կատարած
է
*
ՀէՂ՚"յեաթ
Աֆքար » Իրանեան
յք շակութա
յին
ակում
բին
Ժէք։ ՆախագաՀր
խօսած է իրանի
մշա
կութային
աո եւտրական
, քաղաքական
եւ գիւտ -
նագիտ
• մարղերուն
մէք ԻրանաՀայութեան
մեծ
եւ գնաՀատելի
դերի
մասին։
թուած է Հայ ժո -
ղովուրդի
մ ասնա յատկութիլննե
ր ր եւ այն գկմ քե
րր որմեծ գեր կատարած
են Իրանի
վեբելքի
ժէք ՝•
Տոքթ՛ Ալ՛ Աղայեան
բացատրած
է
Հայաստանի
աշխարՀագբական
գիրքր.
Հայ եւ պարսիկ
ժողո–
վուրգներոլ
ցեղային
ծագումը,
եղբայրակից եր–
կու
աղդերուն
մշակութային
եւ լեղուական
սերտ
կապեր
ր ։ Պարղած է նաեւ
կրօնի գեբբ
Հայ
ժողո
վուրդի
աղգապաՀպանման
մէք : իրանեան եւ 0"–
մ անեան
պետութեանց
գաբաւոր
պա յքտրի
րն -
թացքին
Հայ ժողովուբգին
րռնած
գիրքր
ի նպաստ
Իրանի : Ներկա յացուցած
է Հա յերուն
կատարած
ղերը
իրանի տնտեսական
, պետական
, ելմտական
,
ռաղմական
, գիւանագիտական
մարղերուն
՚^՚էք -
կանղ աո ած է ք՛ րանց ի ժողո վուրգի
քաղաքական
մ աքի
ղարգացմ
ան եւ վե բածնութեան
շրքանի վր՜
բա
յ , գրուատե
լով
Մ ելքոն խանի բացառիկ
գերր •
իսկ
սաՀմ անադրական
շբքանին
Եփրեմ
խանբ :
Տ
՛ՈԼ
յայտնած է որ ԱաՀմանաղբութենէն
վերք ի–
րանի
ժողովուրգի
րաղկացուց
ի շ եւ
բնդունակ
տարրր,
Հ՛՛՛յ քագաքացինեբր
գուրս
մնացած
են
պետական
ասպարէզէն
, Հիմնական
օրէնքին ժէք
նախարարական
պաշտօնբ
վերապաՀուած
Րլէ՚"էով
մահմետականներուն
: Օրինակներով
ցո յց
տուած
է Հաք ժողռվոլրղի
օր ինասչաՀ ո ւթիւնր
, չիշատա—
կած կ Հա քերու , (կովկասաՀայե
բու , Աբեւմտա -
Հա յերու. եւ ի րանաՀա
յերու)
նուիրում
ր
իրենց
պատկան
երկիբնեբուն
մէք։ 3՚"տկապէս
քիշւսծ է
Հ– 3– Գա շ՚եակղութեան
գոբծիչԿւերր
եւ մասնա —
ւռրասլէս
Արմէն
Գարօն : ^Աօսքէ՛ ուղղելով
նոր սե–
րունւլին,
թելագրած
է աւելի
սերտացնել
երկու
ժ
II
ւլովո ւրէլԿւե րուն
բա րեկամ
ութիւնր :
Հ–
0– Մ • (կ. ԽԱԶ) ^Գամեակր
տօնուած
է
շյւեւլ կե րպով Ատրսլատակսնի
մէք յունուար
\^ին :
Պ՛
Շ՚՚՚Հէն
Բսւբքււոլղտբեան
Հ, 0՛ Մ– Շրք– ՚/՚"Ր ~
չութեան
Հ լ։ ալէ բով խօսած կ պարսկերէն
, ներ -
կայացնելով
Հ. 0՛ Մ ՛ր։ Ապ՛" գբուատած
է իրա
նի րարե խնւսմ
կաււսւվ ա րո ւթեան
Հւսմ
ակրալից
վե րաբե րում
բ ։
Յ՚՚՚նուն
Շք՚ք՛ վարչութեան
խօսե
—
լ՛՛՛ք , Տիկի՚ե
Լո՚-ի՚ւ Ա ՛ո ե ւի ան ե ան րսած է թէ լՈբս
տարի
սւոուք
Հիմբ ղրած
ե՛հ ՚ք՚՚լբ՚՚ցի
ր տեղա —
Հ ան ուահ
մսն ուկնե րու
Համ ար , որոնց
Հա յե չւկնի
յաո աքգիմա
թիւԿւչւ ա քսօր Հիացում կր պաւոճաոէ
րււլորիկւ։
յ՚ոկ
ժողովուչւղր
միշտ ալ իչւ
նոլկլներով
1001
թոլակսւնից
Բրիսւոաւիորր
ղչիւաւորում
է աՀարկու « Փւ՚թ՚՚րիկ՝^
մարմ ինբ , որի շԿւորՀիլ
Հայ Հաբոլստներբ
բ ՚ ս ղ են անում
իրենց ղբպակւ
—
ներր
յօդուա
յեղավւոխութեան
:
1901/՚5՛ «
Գրօշակ
»ում
լոյս տեսան
Բրիսաա—
ւիոչւի
«
Պտ՚ոմական
Ջարիք»չւ եւ ւ^Հայ — ՚Բրտական
Յւ՚՚րարե
լաւթիւ
ններբ »
յօգուածնե
բ բ ,
1903/՛5՛՝
« կովկասաՀայ
Տ "՚գնապր » : Այս յօղ
ուածներբ
« Ամբոխա
լին Տ ք՛ամ ա րանո ւթեան » Հետ
միասին՛
կաղմում ենմեր յեղափո խական
ղ.րակա
՚1ւո
ւթեան
ամէԿւէն
շքեղ
էքերր։
1904/.Տ՛
, Հ– 3– Գ– Երրորղ
ԸնգՀ
. ժողովը Ա ո–
ֆիա յում գծեց
յեզափռ խական
գո րծո
ւ1ւէ ո ւթե ան
մ ի ծրաղիր
• որոշեց
նաեւ. աՀաբեկոլմի
ենթար -
կել Ե րլտբղի
ճ իւա
ղին ; Այգ ղործի
ղեկավարու
-
թիւնր , իբ իսկ սչնգումով
, յանձն աոալ
"Բրիստա–
փորր։
Եղան
ժաչւգիկ,
որոնք
րուոն կերպով բո —
ղոքեցին այգ քայլի գէմ : Յանցանք
էին Համա -
րում կուսակցութեան
ղեկավարին
նման վտանգա
ւոր
ղործի
գնել։
ԸնգՀանռւր
ժողովր,
ինչսլէս եւ
Բրիստափորր
ինքր
, մնացին
անգրգուելի
իրենց
որոշմտն
վրայ :
Իրեն
յտտսլկ
թափով ու
կաղմ
ակերպական
ւուալանգով
՝Բ ր իսաավյո
ր ր ձեռնարկեց
գործի : Ա–
լ
աղ , սակայն
, նրան վիճակուած
չէր ա քգ
գործր
Հասցնել
իր վախճանին :
1905
թ– մարտ
11 ին , Ա ռ–
ֆ/՚այի
մօտ , Վիթոշ
լերան
լանքին , փորձ կատա
րելու ժամանակ, նտ ղոՀ գնաց
ռումբի
պայթիլ–
նի : Նր՚ո Հետ նաՀատակուեց
եւ իր գործակից
ե բ ի–
տասաբգ
Վոամ
Բենգիրեանր
. • .
՚Բրիստափոբի
մաՀր
անփոխարինելի
կորուստ
էր Հ– 3֊ Գ՛ո նակցութեան
Համար
է Նրա
տեղր
մինչեւ
վերք էլ մնաց րաց ;
Բրիստափոբի
մաՀով
ծանր
կո բուստ
ո ւնե ց ա ւ
եւ,
աոՀասաբսւ1լ
^ Հայ կեանքն ու մտաւորակա
-
նութիւնչ։։
Լա յկական
մաքի
ղարղացմսն
պատ -
մութեան
մկք Բրիսաավւորր
ամենամեծ
գէժքերից
մէկն է Նալբանգեանից
ել Արծբոլնուց
յետոյ։
Բրիս՚ռավւորի
թողած
գրական
ժաո անղու -
թիւնբ մեծ չէ քանակով
^ Բ"՛յ^ որակով
թանկւսբ–
մկք։
ինչպէս ասաց ինք , նրա ^Ամրոիւային
Տրա -
մարանութիւնր
» եղտկի
երեւոյթ է Հայ իրակա -
նութեան
մէք • ԱնՀրտժեշտ
է անպայման
, որ իւ–
րա քան
չիւր Գա^ակցտկան
, աւելին՝
ամէն
Հ"՚.ք
էւ ՀետաքրքՐ"՚–թ^""^Բ
գօրավիգ
եղած է
ՀՕԱի
ձեռնարէ^երուն
: Ներկաներէն
Հիլր մր , Պ . Ար՛։
մէն Աարաֆեան
նուիրած է տասը
Հաղար
րիալ ,
Հանդէսէն
ԺԴ՝^–
^ " ՚ ^ ՛ " *
^ ՚ ^ " ՛ * ^ ^
Հաղար
ր
ԱՀԻԱԶԻ
Հայ Համայնքր
կը րաղկանայ
70
Հս.յ
րնտանիքներէ
(250
Հողի)
որոնք Հաստատուած
են
երեք
վայրերու
մէք - ԱՀւտգ, ^ութ Աբղոլլւո
^
խաղալիէ–
Ք/՛^
բացառոլթեամբ.
Հայերը
Նաւթային
Ընկերութեան
պաշտօնեանեբ
են , ո ^
րոնց տնտեսական
վիճակը
գոՀացոլցիչ
է
Տարի^
ներ աոաք ԱՀ՚^աղի
Հայ Համայնքր
ունեցած է աղ.^
ոային
գ՚ղՐ՚՚Յ^
սակայն
փակուելով,
Հայ
մանուկդ
ներր յաճախած
են պետ՚սկան
ղոչբոցներր։
1947/-5,
կր Հիմնուի
պղ՚ոիկ
դպՐ՚՚Յ
մր եւ մսնկապաբտկ
ղ •.
Ներկայիս
դպրոցլ՚ն
աշակերտներու
թիլբ կր Հ^,^^
նի Հարիւրի–
Գ՚՚քՐ՚՚սԻ^
ԿԻՏ կր ՚ք՚ոնոլի
Ա. Գէորգ
եկեղեցին։
Հովիւն է Մ ինաս
քՀնյ
. Աղտն ե ան : Աւ–
նին եկեղեցական
վարչութիւն
մբ
եօթր
Հողփկ
բաղկացած։
Գպրոցին
նիւթական
Հասոյթներն
են
թոչակներր
եւ թատերական
ձեոնարկները։
Շոլ ^
տով
գործի
պիաի
լծուի
նաեւ
Հայ Երիտ.
Մ շա ֊
կութային
Մի"՚^թք"՚^՚ր––
՚^անի
մր ամիս առաք
ԱՀ^
ւ.սղի Հայ Հսւմայնքր
ունեցաւ
թանկագին
կո .
րուս՚ո
մր ւս՚նձինս
Մս՚րաերոս
Բուտաղեանի
ԲՈԻՇԵՐԻ ՀԱՑ ՀԱՄԱՅՆԲԸ
բաւական
Հին կ
եւ պատմական
Հարուստ
անցեալ
ունի,
մինչեւ որ
1850/՛*՛
իքած է ինը րնտանիքի
(65
Հոգի) : Ներկա–
քիս կան միայն
չորս
Հայեր,
որոնց
մէկն է եկեղե–
ցհեն մտմկոչբ,
մէկր պետական
բժիշկ,
կօշկակար
մր եւ քսոՀարար։
Բուշերհ
մէք կաւ
Հայկական
փաոաւոր
եկեղեցե
մր Ա.Գէորգ։
Վեբ9երս
կարե
ւոր սս/ասներէն
մէկր մասր
փ՚ոխադբեցեն
%որ
Ջուղա,ի Ա– Ամենաւիրկչեան
մանքր։
Հիմա եկե -
ոեցե՚ն
պաՀպանութհւնր
յանձնուած
է
ժամկոչ
Պ՛ Աեգրակեն
, որ նուիրումով
կր կւստարկ իր
պարտականութեւնր
եւ ամենօրեայ
աղօթք - ժա֊
մաււո՚դութեւԿւր
I
Աէ" եկեզեցին
կառոլցուած
է
1Տ12/՚5՛։
Բութերն
ունեղած է աւելի
Հին
եկեղեցի
մր որ ա/ժմաւերակ է։
ԵՐԳՉՈՒՀԻ
ՕՐ Լ– ՄՈՎԱՒԱԵԱՆԻ
ի պատի.՝
Հ. Բ– Ը՛ Միութեան
ԹէՀբտնի
կանանց
մաոնա -
ճհւղր,
ԹէՀր՚՚՚նի
Հայ կանանց
Եկեղեցասէր
Մի -
ու թեւն
ր եաո՚ք ՛՛լկեր սչած
եԿւ ւաբղանքե
երեկււյ
Ե րո քուՀհն
25
տարե
%արունւսկ
ունեցած է
բեղուն
ււոքւծունէութ1ււն։
1936/<յ՛
երււսւծ է
կւսքեաթայի
ո ատ եսեա քան էն : Զ՛" ւնր (1.Մէցցօ - սօվւբանօ » է
՛յ
եղեւք էէկ գրս^մ ով
(թէմ պբ) , ա շխո
քմ եւ
կք՚Լ ~
ոու ած : ժոդոմրզական
երոերուն
՚քէք Հաւատա —
րեմ է ոգե են եւ *ե քւո են : Մեծ տպալոբսլթիւ
ն կբ
9
ո րծեն եր ե կեղեււական
ե քււ/ ե չւր : 3՚"րդ
ւսնոր եր–
ւքեոԼն
22
կտոր աոնուած
են ղ երմ անա կոն՝
Փսւքւ–
չէֆօն
քնե • երւյ ապնաԱնե րու
մ րա ք
ՆԿԱՐԻՋ Ա– ԳՈՒՐԳԷՆԵԱՆԻ
նկաբաՀանղկսր
մ աաւո րական կարդա
յ ա յգ կուռ տրամարան ու -
թեամբ
չազախուած
եւ զարմանալի
լաւատեսու -
թեամբ
ու Հաւատով
ներշնչուած
գիրքր
• Հոյակապ
է, մանաւանգ, նրա վե րքաւո բութիւնր
:
« Այո, զրում է Բրիստափոբբ
,
անցեալի
կորուսաներր
ճնշում,
ճմլոլմ են մեր սրտերն ու
մտքերը,
ր՚սյց
չնմանուենր
Թուզիգիտէսի
այն
Հերոսին , որ կոուի
միքռցին փախանակ
իր Հտկա–
ոակսրգի
Հարոլածնեբին
ղիմազրելու,
փոխանակ
աշխատելու նրա մարմնի
ամենազգայուն
կէտերին
Հ՚սրուածնեբ
տեղաչոլ,
ձէռքերր
սեղմում
էր
մարմնի
այն տեզերին,
ուր րնկնում
էին Հակա -
ոակորգի
Հարուածնեբբ
: կասկած
չկտյ, որ այգ
պիսի մի բնթացք
մեղ կր տանէր
միտքն
ղէպի
" ՚ * ՛ ՜
պայման
կորուստ,
այն ի%շ՝ յարատեւ
կոիւր գե՛*^
շատ բան կարող է խոստանաչ
մեզ։ Եւ
Ո
՞վ գի՚ոէ
թէ
ինչ գոյնով
պիտի
լուսաբանուեն
տյսօբուայ
մեր
կորուսաներր
50 100
աարռւց
յեաոյ, երբ
գրանք կբ կապոլեն
Հ ետե ւո զա կանո ւթեամբ՝ մեր
կեանքում
տեղի
ունենալիք
Հետտգւսյ
երեւո
յթնե
րի Հետ : Ո՞ր տզզբ արգեօք
երբեմն
ստրուկ -
իսկ
այժմ ազատ
չէ մոռացել
իր կրած
զար -
Հուբեչի
կորուսաներր։
Ո՞րբ արգեօք
գբանցից
կբ փոխէր
այսօրուայ
իր աղատութիլնր
նախկին
վհճակի Հեա եւ անցեալ
կեանքի
այնպիսի
մի բն–
թացքի Հետ, ուր ոչ մի ղոՀողութիւն
, ոչ մի ա -
ւերում
չչինէր կատտրուած
: ^9կայ
մարղկու -
թեան
Համար
աւեչե
ղեզեցիկ
յոյս, քան մի
ճնշր–
ւած
աղղի
յարութիւն
աոնելբ »-
ստի՚ղուտծ
է
եղե,
խոստոԺանել
նոյնիսկ
այնպիսի
մի
Հրէշ
է
"ր՚ղեսհն
կր Գիղրայէլի
.
Յարատեւ կ ւ ւ ի լ ^
յաճախ եւ երկաբ
ժամա ՚
նակ
ղոլցէ
անագող՝
չնա քած երբեմն
նո քնիսկ իՐ
չան
ծաւա,են,–
,սՀա թէ ^, ^ լ. ^ լ ^ ^
փրկութեան
բանա,հն։
ՊաՀպանենք,
շարռւնակենք
կռիւբ, "ր–
՚ղէսղհ յա քնանա, , րնզաբձակոլի
եւ րնգարձակ
-
ուեքու/՝
յարատեւե
- աՀա դէպի
մեր նպատա–
եո տանող միակ ճանաս,արՀր., Ջ^եղռենր
ա ,գ ճս՚–
նապարՀհց, որ պատճառնե
րե ել Հ ե տեւ անյւնե
րի
եատաեցոլ
թեամր
ունե պտտմռթեան
մէք Հաս -
տաաուած
օրէնքի
ուժ. չ,եղո.ենք աքդ միակ ճա–
նաս,արՀեւ,, որ ոփոոլած
է յուսատու
ապագայի
զրտւիչ
ծաղիկներով
» . . .
Այ
ՀՐԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
