^ 0. Ս հ ^Կ.
խԱՉ)
(ՀԱՄԱԳՈՒՄԱՐ
170 ՄԱՍ՚ՍԱՃԻԻՂ •
12 000 ԱնԴԱՄ)
ՊՈԱԹԸՆ
, 4
Մարտ .- Հա յ Օգն •
Մ
իու֊թեան
քառասնամեակր
աօնուեցալ
Փեարուար
՚2&ին : Այս
առթիլ
Տիկին
Աիրանոյշ
Տէսաէկիւլ,
երկար
աա
րիներու
քարաուգարր
ման րամ ասնօրէն
պարդեց
Մ իութեան
գործ-ունէոլթիւնր
–~ « Հա յասաանէն
գուրս
ուր որ ^ս՚յ
գագութ
կայ
ել ուր կայ
Հայ կնոք կազմակերսլութիւնր
,
կր առնուի
, անոր \^ամեակր
այս
օրերոէձ
:
40
տարիներու
նռւիրման
ու զոՀա բե րութեան
ղմայ
-
լելի
աբաայայտութիւն
մր եղաւ
Հայ կիներու
այ՛ս
կազմակերսլութիւնր
գազթաչխարՀին
մէք։
կա
-
րելի
շէ
թ ո ր յարգանքով
էթոնա
ղՀ ի լ մեբ կազմ
ա–
կերպութեան
Հ իմնագի
րնե բուն
եւ գո րհ՜բ չարու
-
նա կոզ
աւելի
քան տասնեակ
Հազար
անո ր ան
-
գամնեբուն
առքեւ
: թրքական
Հալահ-անքներէն
Ամերիկայի
ազատ ափերբ ապաստանաէէ
Հայու
-
թիւնբ
չէր կրնար չմտաճել
երկրին
մէք տառապոգ
Հա յութեան
մ ասին :
Հ • Տ • Գա^ակցոլթիւնն
էր
մզիշ
ուժր ,
ռր
առաքնոբգ
Հանգիսացաւ
այս նորաստեղծ
կանացի
կազմակերպութեան։
1910^*՛
ան Հիմնեց
այս
զոր–
հր կոչելով
զայն
կ. Խաչ։
1910^*՛
մինչեէ
1919
կազմակեբպութիւնր
կոչուեցաւ
կ. Խաչ
ել ղեկա–
վարուե ցաւ Ամերիկայի
Հ. 8– Գ– Կեգր • կոմիտԱ.
կոգմէ : քԼ քգ ինր տարուան
միքռցին
գումարռւահ՜
է
միտքն
երկու պատգմ
• ժողով,
առաքինբ
1910^*՛,
երկրորղր
1919/՛յ՛ : 1919^
պատղմ
• ժոզովր
որո
-
չեց
վերցնել
Հ. Տ– Գ՛ անունր
եւ ղաոնալ
ՀայԱւԱ–
տան|ւ կ • հյաչ ,
քանի որ Հայաստանի
Հանրապե
-
աութիւնր
ստեզհուտ1^
էր արզ էն։ Այգ
միքռցին
կաղմուահ
էին ուրիչ
Կ– Խաչեր
"՛լ.
Ռամկավար
Հատոլահի
կողմէ,
Ազգ–
Կ՚,Խ՚"չ,
յեաոյ
Պե՚ո–
Կ– Խաչ։
1920/ւյ՛
ղումարուահ^
մեր Գ. ՊատգԺ
. ժո
զովր
որոչեց
միացնել
Ամերիկա
քի Կ –Խաչերր
, ու
նենալ
մէկ կ. Խաչ։
Միութիւնր
տեղի
ունեցաւ
1921/՛յ»
եւ որոչուեցաւ
րնզունիլ
Հ ա յ Կ՛
Խաչ
ա–
նունր
, յանձնելով
ղտնձին
8000
տոլարր
մ
իացեալ
կեզբ
. վարչութեան
: Աղգ • Կ • Խ"՚1ր գանձ
է՛"֊– ՜
նէր
: էէրկու տարի տեւեց
" ՛ յ ս
մ իութիւնբ
:
1923^*՛ ;
բաժնուեցան
: Մեր
անղամնե
րր
աչխատեցան
ւլարձեալ
իրարու
մօտ
ւլա
լ : Աքղ. թուականներուն ՝.
Ամերիկա
եկած
կբ
ո ղ բ • րնկեր Արչակ
Զո՚մալեան
՝՛
որ իր տաք
չոլնւ*սվ
ոգեւորեւլ
չւսրժումր։
Այ՛լ
թք՛—
լ ականնե բուն
էր որ ոչ միա
յն Ամերիկա
յի ,
այլեւ
արտասաՀմ
անի
րո
լոր գտգութնե
բուն
մէք
զ ՚ " ր -
ձաւ
ծ՛աւալուն
կաղմ ակե րպութ
իւն
մ բ :
1923Հ *՛
մինչեւ
1944
զործեց
Ամեբիկայի
մէք իբբեւ
կ.
Խ ՚ " չ
(Անղ լ– ԽւՈէո\^\\
Ո6116ք ^Օ^թՏ•)=
Պ՚ո՚ոերաղ
-
մի
մ ի քողին կարղ. մ ր
Հ,ա
յեր
կ առարկէ
ին թ կ
ա–
նունին
սկղրնատաո
երր
,
1Հ.
0.. չփո թութ
իւն
կր
պատԼէ առ
են Ամերիկեան
Կ՛
Խ՚ոչի
սկզրն ատաոհ
—
բուն
Հետ : Այս աոթիւ
Օւոչինկթբնի
մէք
տես
-
ն ռւե ցանք
Ամ ե րիկեան
Կ • Խ ա չի կեղ բռնին
Հետ
է
Թէեւ
Հ ա ս կց ան որ թիւբիմ ացու թիւն
է եւ
իրենց
սթալ
նեբկայացա
ղածեն ,սակա յն սիրոփ
Ուզեց
ինք
ձ. ^.
0.
փտթել
\ . ՚ \ Հ . Տ-ի
(Խաշա^ո
ճօ^\շ^V^
ել Հա քերէն
անունն
տլ Հտ
ք Օ՚լն - Մ
իութիւն
Շրք՚ոնէ
չրք՚ոն
Հ , Ց– Գ– Կ– հքաչ, Հայ կա
֊
պոյտ
Խ ՚ " չ ,
Հս՚յ
Գթութեան
Խ ՚ " չ , եւայլԿւ
ոչ
մէկ
փուիոիւութիւն
կբւլան
մ տցնե
լ կազմ ակե
րպութեան
գործին
եւ ուղղութեան
մէք։
19104*՛
ասղին
նոյն
Հաւատքոփ
ել
նո
յն նուիրում
ոփ
մ եր
անղամներր
հ–աոսւ քեցին մեր ժողովուբգին
: Առաքին աշխար
-
Համտրտէն
վերք նախախնամական
եղաւ
Հ ֊՛Օ ՛Մ ՛ի
գերբ :
Հ ՛
0՛
Միութիւնր
ունի
այժմ
Համագումար
12 "000
անգամ
Ամ երիկա
յի
մ ասնաճ
իւղ
եբուն
թիւն
է
80,
աւելի
քան
2500
անղամնեբով։
Ամ
֊
բողք արտասաՀմ
անի
մ էք
կան
ինբ Շրք •
վւսրչու–
թիւններ
,
170
մասնաճիււլեբով
Րոլոր
վերին
մ արմիննե
բր
կինե բէ կբ րաղկանան
:
Բարաուզա–
բոլՀինեբր
, գործ-իչներր
կիներ
են :
կ բ
տեսնուի
թէ
որքան
շուտ
Հայ կինբ կրցաւ
մարզուիլ
եւ ուժ
գառնալ
Հանրային
գործ՜երու
մէք։
Ամեբիկայի
կաղմ ա կե ր պո
ւ թ ե ան սկզբնական
շբքանին
վա
ր չա
կան
ղո րծե
բր
կբ վ ա բէ ին այբեբբ
:
Հայ
Օգն • Միութիւնր
Հպարտ
է իր
ղործա
կից կաղմակերպու
թիւններով
, որոնք թեւ ու թի–,
կունք
եղան քառասուն
տարի : Հ.
0
• Մ՛ր
Հպարտ
է իր անգամնե
րով
եւ Հպարտ
մ անաւանգ
Հտ յ ժո–
ւլովուրգով
, ո բուն
Համ ար պատրաստ
կ քանի
մ բ
քառասնամ եակնե
ր ծառա
յել
,մ ինչեւո
ր աղատ
ապ
րինք մեր մայր
Հողին
վրայ
»:
Հայ Աբիտասարգաց
Գա նակցութեան
կեգր •
՚էաբչութեան
կողմէ
ուղերձ
մբ
կարդաց
ճորճ
Զէնկկքեան,
շեշտելով
թէ
Գա շնակցութ
իլն բ ,. Հա
յ
Օ՚քն • Միութիւնր,
Հայ էքրիա.
Գաշնակցութիւնր
եբեք կարեւոր
ուժեր
են որոնք ձեռք
ձեռքի
պիտի
կրնան
դեռ
մեծաոլէս
ծառայել
մեր ժոզովուրգին
:
Ընկեր
գ. Մ/"իթաբեան
խօսեցաւ
Հ. Ա. գ.
Ամերիկեան
կեդր– կոմիաէի
եւ « Հայրենիք
»նե
-
Հւու կողմկ–՛
« Հ– ՚ / •
Խաչին
գործը
մաբգասի
-
Լ.
Հաէքատսսպ վրդ • ՈսկեաՍ շարունակելով
իբ ուղեւոբի տպաւոբւււթիւննհբբ. կը &կաբագբէ
ձին ու 1ւոբ 5^ՈՆզան— .
Հա յատիպ
եւ Հա յադրոշմ
սակա
յն
Հ իմ ա
ան
շքացած
եւ արգիականացած
քաղաք
մրկւ է
՚քյոբ
Ջուզան
։Հոն
Հին գա րե ր ր նոր գա րե րո ւ Հետ միա—
ցած
կբ խօսին : Անցեալր՝
նախ
այնքան
տխուր
,
բայց
յետոյ
արեւաշոզ
եւ Հիացում
աոթոզ.
նեբ–
կան
որոշ գծեբու
մէք աւանգապտՀ
Հին փառքե
րու
, Ամենտփրկիչ
՜ Վանքբ
կամ
մէկբ
միւսէն
աւելի
գեղեցիկ
եկեղեցիները
եւ
գերեղմաննե
-
րուն մէք ամէն
քար ու շէնք կբ խօսին
:
Հա յերէն
մաս
մբ թրքական
լուծէն
աղատ
մնալու
Համ աբ
1586^*՛
գաղթեց
Պարսկաստան
եւ
րնակեցաւ
Ա պաՀան
եւ անոր շբքականերբ
: Հե -
ռացալ
Արցախէն
, Ուտիէն
, Շամախիէն
, Գան
-
ձակէն
եւ Գաշտ
էն ու Պարսկաստանի
մէք
կարճ
ժամ անակ
մ բ րտրգաւաճ
վիճակ
ունեցաւ
Երկրորգ
դաղթբ ազատ կամքով
չեղաւ։
1603–
ին Պարս ե կնե ր ր եւ ՛Օսմ անց
ինե
րր պատերազմ
եցան
եւ ՇաՀ Աբբաս
յաղթելով
Աքի փաշայքն
, տիրա
ցաւ բովանղ.ակ Ատրպատականի
։ՇաՀԱբբաս
\քա—
խիքեւան
ա քց ե ելաւ եւ Հանգի պեցաւ
Ջուղտ
: Հոն
տեսաւ
թէ ինչ ժողովուրդ
էր
Հայր
եւ
ատակ
ինչպիս
ի քաղաքակրթութեան
եւ
մ շակո յթի , Հա–
րստութեան
, ել ճոխութեան
: Ապա
մտաւ
՚քյախի–
քեւան , եւ յետո , պա շա րեց Ե բեւանր
, րանտ1^ե
ր
ղրկեց
Արա րատեան
, Րարձր
Հա յքի
եւ
Վասպու
րական
նաՀանգներր
ասպատակելու
եւ
Հա
յերն
իսկ
դերելու
: ՇաՀ Աբբաս
Երեւանէն
գէպի
Պարս
կաստան տարաւ րաւական
թիւով
Հտ քեր : ^րա —
դիրն
էր երկերր
շէն
ցնե
լ առող 9 եւ կարող
տար
-
րով։
Աինան վւաշան
(որ
Ջ՚լալ
Օղքի կր կոչուէր)
,
երբ տեսաւ
որ աս՚Ողբ
կ ք։ մւսրէր , որոշեց
Հա յաս–
տանր
թողուք
, րա քդ չՀրաժաբիլ
մանաւանգ
Հա—
յերէ
: ժ՚ողովուքւղ
են մեծ մասր պտրսեակսն
բա—
նաեեն
ստիւղումնե
րու1ւ
վրալ
անցաւ Երասխ
ղե—
տէն : Րաւաեան
թիւով
Հա ,ե,ւ մեոան
ղետին
մէք :
Մնտցեա/ր
ԶաՀատմաք
, Փեքւեա,
Րուքււքար
եւայլ
յւաղաքներու
եւ զիւղերու
մէք
աարտծուեցան
,
կամ
աւելի
^իշ՚լ
նոբեբ
Հիմնեղին
, բարղաւաճե
-
ցան
:
Հին
Ջ՛" ՛լաց իներ
ր
նուաղ
նեղութիւն
Կրե
-
ց են , ո րով Հետե։
Շ՚՚՚Հ
Արր՛"" Համակրած
էբ ա -
նոնց : Հրամա ,ե ղ • Հին Ջ ՚ ՚ ւ զ ա ն կրակի
տալ
ու քան—
Դ
-եք : Անոն,ը եւս Երասխի
վրաքկն
անղնելով
եկաե
Ա պաՀան
կամ
Շօ* եւ անոր
մօ՚ո Հռւստատեէքին
՚քյոբ
Ջուզան
: Շ "՛Հ ,Արրա"
սնոնւլ
ա ո անձնա
շնո րՀնե բ
տուաւ։
Անոնք
կր կուոուվարուէին
՝ք՝ա լան թա
րով
մր։
Հայե
բու Պարսկաստան
ւլ աւ, թի պատմ
ութիւ
նբ
մեղի աւանղած
են Աոուքեք Գւոէ լւիժեւլի
վար
—
ղապետքւ
եւ Հ • Չ""քչեսն
/։ք։ենւք Հւսքսւլ ւղատմու
—
թիւննեբոլ
մէ9, Տկք՛ 3 ո ւ/Հաննկ ս ե սն
ւ,
Յարութիւն
իք։ պատմ ութիւն
Ն՛՛ր
Ջոււլա
յի ոքւ յԱսսլաստան
•
(Ա. Հատոր
1880,
Բ– Հատոր
1881,
երկուքն
ւսլ
տպուած
Ն՛՛ր
Ջ՚՚՚֊՚լ՛"
քե մէք) • Շ՚"րտին
,
ճանա
-
սքարՀո րղութ
իւն
ի Պ՛" ք՛ո կաս տան
եւ.
յԱրեւելս
(Ամս՚ոեքւ։ոամ
173;)) ,
Աոա^բելե։ոն
Հ - Պարոկաս
—
տանի Հա ,եքէր , նբանէլ անցեալր,
ներկտն
եւ ասլա—
զ.ան , (Վիէննա
1911 )
եւ ուրի
նե
լ։ , որոնց
շարքին
ե՜լ ձեո ա։ք իրնե բ ո ւ քի ^ա տա կո ւթ իւննե՜ ր ր
ԱպաՀտնի
՚ ^ ^ ք ծնած
է մեծ տպա՚քք՛իչ
Ո"կան
՚/րգ
• Երեւանցին
: Հոն Ալքավերտիի
եքւկաբ կա
-
մուրքր
շինուած
է Հայու
մր ձեո քուք եւ
զ րամ ով
Հայ
կաթո լիկնե
րր
ունին
Ա
. Վ^արղ արան
ե -
կեղեղին,
ուր
։։ք։ո էտօնավաբ։։ւծ
են
Գոմինիկեան
Հայրերր,
Լաւլսւրեան
կրօնաւորներ
կարմեզեան
—
ները , Ցիսուսեաններր
որոնք
լայն գործոլնէտէ– ՜
թիւն
ունեցած
են ։ Ա պաՀան
ի եւ Նոր Ջուղայի
քԱ
եօթը
կաթողիկէ
եկեղեցիներ
կառո լցուած
ե՛ծ՛
Ամենտփրկիչ
Հին վանքը կառոլցուած
է
լ^&՜
ին Հայոց
Նոր Ջուղա Հաստատուած
ատեն
^ ի
յ/՛՛
շատակ
Հին Ջուղայի
վանք
եկեղեցւոյ։
1654/*՛
քւսնգուի
եւ աւելի
վայելուչ
շէնք
մ ր կր շինուէ ՚
Րւնի առաքնոբգարան
, լնգունե
լութեան
սրաՀ :
Հոն
Հին տպարանին
մէք Խաչատուր
կ եսա
րք՜
ցին տպագրած
է Վարք
Հաբանցի
(1640—41) :
Աք
Հ րատա րակո
ւթե ան տառե
ր ր ցուցադրուած
^
Մատենադարան
- թանգարանին
մէք :
Եկեղեցին
գմբեթապսակ
է եւ խաչուէ
վերքա՛
ցած
: Ջարգարոլն
աոաստազր
ոբմնտկից
կամսք
րակապ
սիւներու
վյրայ կը Հանգչի
: Բոլոր պատե՜
բբ նկարներով
բեռնաւորուած
ենւ
Նկարներու֊
թանգարան
է : Ասկին առատօրէն
գո րծ՜ածո
ւած
Մ ատենագա
րան
- թանգա րանբ
արտաքինով
դեղեց
իկ , ել ներքին
բաժանո
ւմներ
ր նպատակա–
յարմար
են : Հոն կան
Հայ եւ եւրոպացի
վրձիննե
րու
աբտագրոլթիւններ
, ձեռագործնեբ
, Հրովար
-
տակներ
, ձեռագիբնեբ
, Հաւաքուած
վանքէն
եւ
Նոր
Ջուղա
յի եկեզեց
իներէն
: Հոգն
ու
խնամքր
ղզալի
են :
Մ ատենագա
րանին
մէք պաՀոլած։
են
667
ձե–
ռագիրնե
ր : Այս ձեռագի
րնե
ր բ իրենց
՚Հնո ւթեամ բ
եւ նկարներու
գեղեցկութեամր
կրնան
մրցիլ
շատ
մ բ
մ ատենագա
րաննե
րու
գրչագիբներու
Հետ :
0–
բինակ
թիլ
27/՛
Աւետարան
,
գրուած
ԿիլԻԿիա
1195/՛*՛,
թի՛–
54
Աւետարա՚հ
, մագս՚ղաթեայ
, եր -
կաթադիր
, գրուած
Յակոբէ
1196ին :
թիւ
56
Աւետարան
, թղթի
վրայ վարգան
Մաշկեւոր
վանքի
մէք կր գրէ
ւաին
եւայլն։
Ա • Մինաս
եկեղեցւոյ
մէք գտնուած
Աւետա–
րանր, կբ կարծուի
ոբ ժ ՚ գաբու
գործ
է
Ա • Աստուածածին
եկեզեցին
շինուած
է
1613–
ին , նկարաղարգուած
եւ յախճապակիներով
ճո -
խացած
: Հ,իմնագիրն
է Խօճա Աւետիք։
Այս եկե
-
ղեցւոյ
ւիաոքն
ու Հւքայքր
կր կաղմեն Տ՛է–
գարուն
գծուած
մ եծադիբ
, գունտ
դեղ
ո րմնանկա
րնե բ ր :
Ա • Գէորգ
եկեղեց
ին որ , Խոքենց
ժամ կր կոչ
ուի , որովՀե տեւ Խօճա
Նո՚ղարի
շինածը
կր
թուի
Ըէքո՚ք
է
ունի
այն քարերր
ղորս
ՇաՀ Արրաս
էք -
էէ՛ի ածն
էն բե րել տուած
է , Նո
ր
էքմ իածին
մ ր Նոր
Ջուղա
յի
՚քէք կառուցանելու
Համ ար
:
Ա • Լուսաւորիչ
եկեզեց
ին
ունի
մ ատուււ
մ ր
կամ
եկեղեցի
մր ւսմւոո ուան Համար :
Ժողովուրգր
րացօգեայ
ոլատւսրադի
ներկս։
ք կ^րքլտյ
:
^՚րեթէ
բոլոր
եկեղեցիներն
ալ Հարուստ
են
՚լռրւլերոէի
, ունին Դատարան
եւ երզեՀոն,
կալուած
եւ
տուն : Լկ՜ունզ քւի կարւքեղեան
կրօնաւո
բր
ՀռուՀ
18օՅ -
Հ
>էին իր ։ոոլած Հ՜ճամբորգութիւե
ի Պաղես–^
տին , ի Պարսկաստան
եւ ի Միքաղետս^
գոբծթէ
մէք,
կր ՚քրէ թէ
Հ՚ոյերը
48
եկեղեցի
ունին
Նոր
Ջուղայի
մէք, թէ չորս
Հ։ստբ
կաթողիկէ֊
Հայե
-
բուն
կր պա։սկտնին
: Կայ նաեւ
եպիսկոպոսանիստ
Մայր
Եկեւլեցի
մը
շինուած
ՇեՀրիմանեան
րն -
տանիքին
կոզմէ
:
Նոր
Ջուղայի
մէք կայ Ա. կատարինէ
կուսա–
Եաղ
Մեն ս։ս։ոանբ
, Հիմնուած
1623/՛*՛
՝• Այժմ
նո
րաշէն
ոբբ։ոնոց
մրն է ։ Աշակերտնեբր
կր յաճա
-
խեն
Նոր
Ջուղայի
Աղգ՛ Կեդր • վարժարանր,
որ
պետական
օրէնքներու
պարտագրո
ւթեա։Րր
շատ
Հայկակտն
չէ :
Նախորղ
գարերուն
Նոր
Ջուղայի
մէք
ոլսմ։։։ն
եւ զիտութեան
մեծ Հոգ տարած
են : Ամենավյրր
-
կիչ
Վանքի
(1630),
Յարութիւն
Արզարեանի
Հայկեան
- Հայրենասիրական
, Մարիամ
ել թա
-
դոէՀի
Մանոլկեւոն
քոյրերու
Գաւրէժ
թաղի
,
Մ՚սրզար
Աոլքիասեանի
3 "՛կռ բքանեանց
թաղի
,
Մ՚՚՚նոլկ
Յորզանեանէ
Հիմնուած
ել
նպաստաւոբ՚սծ
Ա. կատարինեան
Աղղային
Օրիոբդաց
,
1Տ7Տին
րականի
Հետ
է նաեւ
աղղային
ու
Հայբենտսիրա–
կան։
Մենք
չունինք
պատերազմի
ճակատնե
ր
,րայց
սլատերաղմր
մտած
է մեր կեանքին
մէք, իր
րոլոր
ա ր Հ ա լի ր քն ե ր ո ւէ ,- ԱնքնգՀատ
պա յքարի
մ էք ենք ,
կե՜անքէւ
բոլոր
երեսներուն
վբայ։
Ապաղգայնաց
—
ման
աՀաւոբ վտանգը
կր սպառնայ
մեր
ցիրուցան
բեկորներուն
, մեր
նո բաՀաս
սերունդներուն
: Մ եր
ֆիզիքական
էն
Հետ վաանգոլած
են մ եր ազգա
յին
գո յութիւնր
, մ եր լեղուն
, մ շակո յ թ ր
, րա րքե ր բ ,
Հոգին : Հ՛Օ •Մ ՛ր օգնութեան
Հասած
կ
ամ րող9
քառասուն
տարէ։
ոչ
։Տ իա յն
ֆիզէւքաոլէ։։
պաՀելու
մեբ
ժողով ուրգբ
, ա յլեւ Հոգեպէս
ու
ազգա
յին
տեսակէտով
: Ամ էն րան
Հայ ժողով
ոլրղ ին ու է։ր
ազատութեան
, բարօրութեան
^ամս։ր,
։սմէն
րան
նոր
։ւերունղ.էն
ազղա
յին գա
ս տ իա ր ա կո ւթ ե ան
Հա
մաբ -
այս նշանաբանով
գոբծած
է ան ու կը
շա–
բունւսկէ
ղործել։
ՀՕՄր
Հտյ կնոք Հանրային
ղոր–
ծունէոլթեան
բաբձրազո
յն արտա
յա յտութէււնն
է :
Պկտք է էւյբ տասաՀմ ան
րլլալ
,
զգալու
Հ տ
-
մար
Ր՚"ՐՒՔՐ
Ամ երիկաՀայեբու
կոզմէ
Հ.
0– Մ-ի
միքոցով։
Վերքին
տասնտմեակին
միայն
511
Հաղար
տոլար Հաւաքուած
է եւ
յատկացուած
մեր
ժողովուրգի
պէտքերուն
: Այս գումարբ
իբր
նիւթ
չէ որ կբ
յիչենք,
այլ իբրեւ
Հոգի,
խտա
-
ցումբ
Հայ կնոք
, սքանչելի
նուիրում
ին ու անաղ–
մ Ոէ կ
էս շիւատանքին
;
Մ եր ազգային
զո յութեան
եւ տզատագրու
-
թեան
պայքարին
մէք , եթէ
Հ. 3– Գ– մէքքն
ու
րաղուկբ
կր ներկայացնէ
Հայ ժողովուրդին
, անոր
աննկուն
կամքր,
ՀՕՄր
կր
ներկայացնէ
անոր
սիրտր։
Այս երկու
գ։սղէսէիա բակից
կազմակե
ր -
սլութեէսնց
սեր։ո
դո րծակցութեամ
բր
մ իա յն
կրՐ"
նայ
ապէսՀովուիլ
մեր
ժողովուրդի
բարօբու
-
թիւնբ
:
Ապա
խօսեցաւ
Տիկին
էլլէն
Բիւզանգ,
որ
Ֆր՚՚՚նոայկն
Հրաւիրուած
է իրբեւ
զործիչ
: Ըն -
կերա Հին սլարղեց
քէսոասուն
տարի
առաքուան
վիճակր
^այուն
, Հարսծական
ր՚սյց
յուսալէ՚ց
՚
Ներկէոյէսցոլց
Գաշ^ւակցոլթեան
մեծ
ղոբծր
Հ"՛ -
յութեան
ծոցին
մէք։
((.Անոր նեբշնչում՚-վ
Հայ
կի֊
նբն
ալ զործի
մղուած
էր, բայց
գ ե ռ չէր
կազմա
կե րւղուէսծ
: կային կանացի
էսումրեր,
բայց
ոչ
կա
նանց կաւքմակե րպութ
իւններ : Երբ
Հայաստանի
Հանրապեաութիլնր
էսռ րտակո
ւե ցաւ եւ
ստեղծուե–
։լ։ս։
Ավւիէ
ոք , Գաշնակցա
թիւնն
ուզեց
որ
Հ՚սյ
կինն
աւ կաղմակերպուի
; Հայ
Օ՚քն -
Մի"1–թք"^Ր–
Հ։ո։աքակ։սն
Հայ մայրն
է, գութի
ու բարու
թեան
Հրեշտակքւ
: Ան կապող
ու. Համաղ րող
։։։նէսորտտ–
կելփ ո։.ժ մբն կ :
թղԹԱԿԻՑ
Fonds A.R.A.M
