ՎԵՐ ԱԾՆ
ՈՒՆ՛Ի
Ա. է-ՆՖԻՅՒճեԱ Ն
Հ ա յ ա ս տ ա ն ի Ա .
դ ա հ լ ի ճ ին Ելմտ ա կ ա
ն ն ա խ ա ր ա
ր
W M I . ( ՝Y
Ներէ՝
ինծի
մա՛յր, զու գեղեցիկ,
ղու Հարազատ,
զ ո լ
• անծաւալ
ե՝ւ կատարեալ
ե՝
ւ ան մա
Հ :
՚ ^Օ
ԱՀա
ոտքերս
արիւնոտ
ու ա!
լ
ար, Ազատած ի
աչքե
ստւերոտ
ու արցունքոտ,
Հի՚լէզ
Հ?*Հ_ին՝
անսաՀ–
մանիղ
մէԳ_
ծնրադիր՝
Ես կր սիրե՜մ
քեզ, մանկութեան
իմ աոաջի՛ն
սի֊
րուՀի,
իմ միակ
քո՛յր
գուրգուրալի,
իմ գրկա
բաց
P"-րի՛
/
^*
x
e.
/
/
/
'
^
ս
կլՀ սլաշտե մ
քեզ։
Եւ կարօ՜ ան
ունիմ արտեր
ուղ ոսկի,
անտառներո՛ւդ,
լեռներուգ
կարօտն
ունիմ։
Րա՛ց քո գիրկը ծաղկավառ,
թող գլուխս
կուրծքիդ
վրայ
ու Հովերուդ
Համբոյրներ՛ո՜ւն
մէ
£, թող
ումի
արցունքներս
նւիրական՝
Անս ո ւii ilլ աղբի ւր սրտէդ վար.,,
Ո-ԱՖԱե- Լ ԶԱ Ր ԴԱ Ր ԵԱ Ն
