2
3 Ա ո– Ա 5»
Հէ՚ե
ու. ւէա ս սաա կւս
լ որ դէմք
մ րն աչ Հ ե–
էւա ցաւ
Հայ դրական
ու թեան
ալւդէն
է՚՚հ
նօսրացաձ
չարքԼրէն
ՅովՀաննէս
Աւադեան
, ուսուցիչ,
՚ / / ՛ ՞ ՛ ճ ՛
գրադատ եւ Հրաւգարակադիր
,
աւանդած
է էւր Հոգին
, բարի
Հալ ին , ու
Հեռացած
ա յս
մ եգալ որ աչէսարՀէն
, ինչպկս
իր Հա–
րագաաներէն
մէկր Հեռաձայնով
ու լացով
ՀագորգԼց
մեդի :
Օր կար
սւմիսնե րէ ի վեր Հ իւտնդ էր
ան
, կաթոլածաՀար
, կորսնցնելով
աւէ էն
Հետաքրքրութիւն՝
կեանքին
,
գրականոլ–
թեան ուբնութեան
Հանգէպ,
ինչպէս կր
վկայէին
իր մտեբիմներր
%
Ա ակա
յն
, աՀա , ա յն օրերուն
, երբ
մա—
րելու
վրայ եդոդ
կեանքի
իր Լլրագր
նո–
բէն
պլպլալ.
1
Բ"3 ո 1111111 ա ռ
•Լ՛
յ՚՚յ՚՚է
ներչնչէր
իրեն ու իբ
բարեկամներ
ուն
,
^էէԳ "՛յդ օրերուն
, յանկարծ
, կբ
մարի
յաւն , անռգոք
մաՀուան
չռանւչին գէմ . լր ~
ռոլթեան
մէչ–,
Ղ՚եռ քանի, մր օր առաջ
,
կադգոլրուած
մասամբ
, Հ րապա բակա
յին «Շնո
ր Հ ա կա
լիք»
մր գրկած էր այս թերթին
,
չնոբՀակա–
լութ
իւն
յա յտնելու
Համար
բ՚՚լոր
անոնց
,
որոնք իր
Հ իւանգոլթեան
ամիսնե րուն ,
նամակնեբով
ու ա յց ե լո
լ թ իւննե
ր ով
, սվւո–
փած
էին դինք
, մագթանքեեր
բրած՜ եւ
սրաա պնդած
։
Ու
իր ^ոբՀակա
լութ եան
խօսքին
մէ^ ,
ա յնքան
սրտաբուխ ու յ՚՚՚֊դիչ
, յ " յս կը
յայտնէր
ան , թէ չուտով
պէւտի
կագգուբ-
էււէր բոլորովին : Տարակոյս
չկայ , ոբ
կարօտով կբ սպասէ
բ ան, կր յուսար
մ ի–
ամաօբէն ,թէ պիտի
կրնար վեբադաո -
նալ
իբ սիբած
գբա դո ւմն ե ր ո ւն , իբ խրմ–
րադրական
սեդանին
,
թուղթերուն
ու
թեբթեբուն
, նորէն
լծուելու
Համար իր
աչվսաաանքին
, Հող չէ թէ
վերջալոյսի
օրեր
ՐԼԼ"՛յին : Պիաի վերագաոնար
ծա -
էա.այութեան
իր մոգովռւբգին
յ
անոբ
գը–
րին ումշակոյթին :
կ՝բսենք
ծաոայութիւն
, որովՀեաեւ
իբ
կեանքր
, ամրող^ոլթեամբ
,
ծք՚ռսւյութէ՚ւն
մր եդած է, էւր եբիաասարւլ
տարիներէն։
Ակնայ
սաեղծարաբ
չրջանէն էբ
ան
յ
էւն կեան
էն , այսինքն՝
այն գիւդէն
, որ
Ա՛ եծարենցբ
նուիբած է Հայ դրականոլ
—
թեան
, իր այդէւներուն,
պաղպաջուն
ջոլ–
րեբռւն ու սքանչելի
վերջալո
յսնե բուն
ու
կասլո ւտակ
ե բ կին
քին
դե դեց կութ
իւեովբ
Հբաչ.
Ալ–
ւսււ։ւււ։(
–լասսաւո ե,,ծ Ղ^ււ
ւգեան
, չատ կանուխէն "րբ մնա ֊-
ցած
, անցած է Աեբասաիա
, Ձ,"ւէ՚ցերիա -
կան
ո բ բանոց
ր ուրկէ
ելլելէ ետք ,
եղած
է ուսուցիչ
տեղւոյն
վրայ,
յետոյ Աաբ -
զուան եւ վերջապէս Վան, իբրեւ գասա–
խօս
Հայերէնի
ու ղբականութեան
Հ
Վանի ադդա
յին
մթնոլորտին
մէջ, իր
գրական ու Հբապարւսկագրական
առաջին
փսր^ը բրած է ՀՎանտոսպ»
թերթին
Հրա–
տարակութեամբ
: Վանէն կովկաս
Վախա֊
դրուած է Հայ մ ո ւլո վուբ
գին Հետ նաՀա՚Ա–
ջելո՚էտ ու անկէց ալ Աւէ՚երէւկա , ուր մր -
աած է լբադբական
ասսլարէ՜ղ,
է՚բբեւ
էսմ–
բագիր
, նախ՝
«Աղգ»ի եւ ապա Հ<Հայաս -
աանի
կոչնակֆի
, որուն
մէջ
աչէսատեցալ
մինչեւ
իր մաՀր,
191941՛
ի վեր I
.Աչխատակցած է նաեւ ատեն
մբ , պար–֊
բե բարաբ , «Հայրենիք»
օրաթերթին
, ագ–
դային ու գրական
Հաբցեբու
չուբջ
դբե՛ -
Լ՛՛՛Լ =
Պարգ, խադագ կեանք մր ունեցած է եւ
լուռ
գո բծ
ո ւն է ո ւ թ էւ ւն
մ բ , մ ասնաւոբա -
բաբ
վերջին
քաոասնամեա1լին
:
Աւաւլեան
սաԼլայն,
մէւայն
լրագրական
<Տ.էսոՀանոց»ով ,
աոօբեայ
սովորական
՚լոբծեբով
ու ղբութիլհնեբով
չէ
ԳՐ՛" ~
գած
Հ Լայն
լնթերցող
մբ եւ նուիրեալ
մր
Հայ
ղրա1լանոլթեան
, մչակած է մասնա–
լո բա բա ր գրա1լան քննադատութեան
գաչ–
տր, ՀետղՀեաէ
Լոյս լ^ծայելով
ուչագբաւ
դոբծ-եբ ել ուսումնասէւբութիւններ
՚, է՛բ
ղործեբր
, քանի
մբ Հատոր ,
«*իոՀարնեբ
Հա
յ գրականութեան»
, « Գրական գէմ -
քեր» , «Նչանալոբ
օփե բանե ր» ,
«Աւետիս
ԱՀարոնեան»
, «Այսպէս
ապրեցանք » եւ–
՚ոյւն,
միշա ղբական
մթնոլորտով
չրջա–
պատուած
են ւ
Կբ Հաւասաուի թէ ունի ղրա/լան դէմ ֊
քերոլ
նոբ չաբք
մ բ՝ ոբ կր մնայ
անտիպէ
Ի/աոնուածքով
ուսումնասիբոգ
էր. Հայ
ւչբականութեան
ու դբու^երոլ
Հանգէպ
ղուբգուբանքէւ
ջեբմ
ղղացում ով :
Բաբեխէւղճ
ու փափկանկատ
, Լլր փնտբ–
ոէ ր
մ ասնաւո բարաբ
ղ եղեց կութ իւնր
, ուր
որ ալ գանէր
զայն,
ր լ լայ
ղբա կանո
լ -
թեան
, երամ չտութեան թէ նԼլար
չոլթեան
կալուածին
մէջ , ատկէ
օփե բանե
րու եւ
արուեստի
մասին
իբ բազմաթիւ
զրու -
թիւննեբբ
է
է՛ր
ղիաոզութեան
, որոնում
ի
ղաչտր՝
առաւե լապէ ս դրական
քէւեաղատութ
իւեն
է եղած –.՚Բննաղաաութ իւն մ ր սակա
յն
, որ
ոչ թէ էսոբտակելու,
ժխտելու ու կործա—
նելոլ
ճիզբ
ունի , այլ
՚լբքի
մբ , ԴԲ"1Ւ
մբ կեանքին
, ղգացումնեբուն
եւ սաեղծա–
գ ործութէււններուն
մէջ եղած ու ծած —
կուէսծ
ւլեգեցկութիւենե
բ բ ի յայտ
բերե—
՛լու ձդւՈում՚բ
1– յ
կ՝աչէսատէր ոչթէ վբիպումներբ,
ձա -
խողութ
իւէւնե ր բ աբձանաւլբել,
այլ յաջո—
դութիւենեբբ
մատնանչել
, նեբոգամտոլ
-
թեամր կանգ աււնելռվ
ստուերներու
առ —
ջեւ։
Բաբէ։ ու բա րեմ՝ իտ քննագատ
մբն էբ ,
՛լւլ"
յշ ՛՛ւ պաբկեչա
րառե րով , ոբովՀե -
աեւ գիտէր թէ որքան ամայացած
էբ Հայ
ղրականութեան
դաչար ;
քք րկս՚րաաե
լ վաստա/լ
ունեցաւ ան մեր
օրագրութեան
ու գրականութեան
մէջ,
ներկաա
յցն ելով մեր ժողովուրդին
կեան–
քբն
ու ՚էէ՚չո^բ,
տարագրութեան
աաղնա -
պբ
, որբութեան
անմոռանալի
թախիծ
ր է
Տրամոլթեան
Հ՛՛՛է մր Լլանցնի
իլլ գրա–
կանութեան
վբայէն
, ասլբելաէ
յուչքբ
Շ Ա ՛ Ն Թ Ա Կ Ա Ն Ն Ե Ր Ո Ւ
ւ ք Ւ Ջ Ա Ջ Գ Ա Յ Ւ Ն
Տ Ա Ր Ւ Ն
հ)ՄԲ––
Գ ա դ թ ա կ ա ՚ ն ն ե լ ա ւ Մի ջ ա գ գ ա -
յիՍ ա արուսւՍ յ ա յ տ ա լ յ ս ւ ր ռ ւ թ ի ւ ն ը մ է ծ
յւեաաքրքրոՆթիւ.|յ ս տ ե ղ ծ ե ց աղա տ
աշ -
|ւ)այւ1ւի. է ր կ ի ր ( ւ ե ր ո ւ ն մ է ջ ։ Ա թ է ն ք ի
Բա -
թիմեբիեի
մ հ ծ օ յ ւ ա թ ե ր թ ը վ ե յ ւ ի շՆռ|ւա -
ց ր ի ն տ ա կ ց ր ա ծ է Յ օ ղ ո ն ա ծ
մ ը , ա ն գ ր ա –
դ ս ս ոն ա լ ո վ նսւեն Յ ռ ւ ն ա ս տ ա ն ի հ տ յ գ ա ղ -
յյականքւեըույն.֊ ստււրէՆ՛ 9 լ | ս ա ն ոը
մ ա -
սէրը.
Տունիս
շՏին
, արեւմտեան
դբեթէ
բոլոբ
երկիրներուն
մ՛էջ, բացոլեցալ
« Գագթտ ֊
Լլաննեբռլ
մ իջաղդա
յին տարի»ն ; Անէւկա
,
ՄԱԿԷ՛ Հովանաւորութեան
տակ ,
՚մաբգա–
սիրա/լան
էսաչակբութիւն
մբն է ,
որուն
նպատակն է դրամ Հաւաքել
գադթական–
ներոլ գետեդման
ծաէսքերր
Հոգալու
ել ,
մէէամամանաԼլ
, նաեւ
Հանբային
կաբծի -
քէ՛ն ուչադ րութ էււն ր Հրաւիրելու
պատե -
բաալմ ին ղոՀ գաղթականներու
Հա
րց
ին
վրո՚յ •
Համ ա չէսա րՀա
յէ՛ն Եբկբորգ
պատեբազ–.
մէն եաք, նոբ զասաԼլաբդ
մբ
կաղմեցին
Համայնաւէար
աչէսարՀէն
ինքեակամ՛ կեր-
Ալով
Հ եռացած կամ արտաքսուած
դագ —
թականներբ :
Հադա րաւո
ր մաբդիկ
, առանց
դրամի
եւ , բնդՀանբապէս
, աոանց
ստացուածքի
ասլա
լ ինե
ցան
Աբեւմ ուտքի
իբենց
ե՚Լբա
յ ֊
բաԼլիցնեբու
օժանգաԼլոլթեան
:
ՄԱԿի
(1950
Գեկտեմբեբ)
ԸնդՀանուր
Ժ՛ողովի
լ^թացքէէն
որո չուեցաւ
Հին դագ—
թականներուն
օղնութիւն
լնծայել
: Այ" ^
նպատա/լով
Հիմնուեցան
Գազթակս՚ննեբոլ
Բարձր.
Յանձնաժռղովր
եւ
միջաղղային
յատուկ
սնտուկ
մր^ որուն
օժանդակեցին
ՄԱԿի անղամ - պե տութիւննե
ր բ :
§«#5»^–
նաժ ոդով
բ սլաբաականութ
իւն
ստանձնեց
,
ղանաղան
երկիրներու
նե ր կա
յա ցուց ի ^ ե -
բուն
Հեա , ծրաղիրներ
պատրաստել
ա - \
մէն
երկրի
մէջ գաղթա1լաններ
ղե տե ւլե լու. |
աա -
՛բ :
« կ՛ա գթա կաններու
մ
իջագգային
րի»ին
կազմակեբպում
բ
որո չուեցաւ
անց -
եալ
Նոյեմբերին,
ՄԱԿի
ԸնգՀ.
ժո՚Լովին
՛քէէ ։
Անցեալ
ամսուան
մէԼլէւն,
Յունաստանի
մէջ Ա ԱԿի Հովանաւորութեան
տաէլ գտ -
նուոզ ղադթականնե
բու
թ ի ՚ բ
15-718
էր՛
Արեւե լեան երկէւբնե րէն
ղ ա զթա
Լլաննե բ ր
սկսան
՛լալ Յոլնասաան
1944^5՛
ել գեռ
/լոլգան :
1950^5յ,
մեծ թիլով
դադթա/լան–
սեր
եէլան
էի ում անիա
յէն ,
1950 -
է՛ն ալ
քի՛՛ւս էւա յէն
;
՚-է^ե րո յիչեա
լ գ ադթաէլաննԼ
—
րէն
058
Հո՛ւէ՛ մնայուն
կերպով
Յ՚՚ւնաս -
աան
սլէւտէւ չՀաստաաուին,
է՛սկ
"՚՜Բհէ.
41Հ>2
ւլաղթ ա էլաննե բ Բաբձր.
Յանձնաժո—
գո՚էի
ցանկին
մէջ չեն մտներ, կամ էւրենց
^
եկամուտին
ել կամ րաբեսիբա1լան
ւլանա— |
ղան
կադմաէլե բպու
թ իւննե րէ
օգնութէււն
|
ստացած
բլ լա լուն պատճառով
Պիաի \
ղեաետլուին
միայն
10 "328
գաղթականնեբ\
կամ
՚ձՏւձ րնաանիքնե
ր ։ Ասոնցմէ՝
1109 ^
Հոգին
ղետեղուած
են արդէն եւ
1180
Հո
՛լին ալ պիտի դետեդոլի մօտ ատենէն է
Գռրծ՚ս՚ւ
բութեան
դրուած
ծրաղբին
չնոր
Հիւ,
մինչեւ
աաբեվերջ
, պիտի տեղա -
Հին
օրերուն : Աակա
յն
, Հակառակ
ա
յգ
բոլորէն
, քրի սա ոնէ ական
ոդ իով մր
Հան֊
գոլբմե
լով
ա յս ամ էնուն , Աւտգեան Հա
ւատացած է եւ մինչեւ
իր վերջին
չուն -
չր Հաւատաց
Հայ դրին ու
մ շա կո յթին
,
Հայ
մողովուբղին
ու անոբ
առաքինոլ
—
թիւններռւն
, ել ունւէր այն Հալաաքր, թէ
Հայր
արժէք
մըն է, ինչպէս
իր մշակո
յ ֊
թը.
Այք զ՛լացումով
տռդորուած
էր :
Երեք տարի աոաջ
, էւր ^Օամեաէլի տօ -
նախմբռւթեան
բնթացքին
, Նէ՛ւ
Եոբքէ
մէջ,
էսոբապէս
յուդուած՜
իրեն
Հանղէպ
շռայլոլած
գովասանքներէն
, խռնաբՀոլ -
թեամբ եւ անկեղծ
ութ եամ
բ էլր յայաա
—
րաբէբ
ան. «փա՛՛ռք
կոլաամ
Աստւււծոյ
,
ոբ
Հա
յ ծնած
եմ» :
Այս
յայտարարութիւնր
պարդ
,
ալուր
պատշաճի
խօսք մր չէբ՛,
՚"յԼ
իրական
ապրում
մր։ Հայ էբ Հոդիով եւ իբ
բռլոր
ջի՚լեբուք,
պա
ր կե չտ ու գբաղէտ Հ"՚յ
մր , ոբ աւելի
քան կէս Դ՚"Բ աչխատած
էր
Հ ա յկա կանութ եան Համաբ,
այգ
ոգին
տարածած
լեղոլով ռւ գգացումնեով
, Ա–
մ ե բիկաՀա
յ դ աղութին
ե ւ յատկապէս
ք՛բ
չբջտնակին
մէջ ։
Հեոու
մնաց
Հանբային
պայքարներէն^
բայց , տարակոյս
չկայ, որ Հեոու չէբ
Հոգեկան
տագնապներէ
:
Ն՚՚ւիրուած
էբ
Հ՚"յ
ւլրականութեան
ու
ղե ղե ց էլո լթ ի ւնն ե բ ո լ
փնտռտուքին
մոռնալով
տղե^ութ
իւննե
բբ :
Ւ բ
յո բե լե ան ին
տօնա կա տա բ ո ւթ ե ան ^
քսօսք տրուեցաւ ոբ պիաի ,
ամփոփուէին
իբ դռրծերր :
Ուբախ
պիաի
բլլայինք
, եթէ իսկապէս
ամւվավւուէ
ին ել լո յս րնծա
յոլէին յաա—
/լապէս
այն ղբռւթիւններբ
, ոբռնք կամ
անտիպ
մնացած են կամ ցրուած
թե
ր ~
թեբոլ
մէջ։
Աւադեան
արժանի է դրական
յիչատա–
կարանի
ժբ, ոբ կրնայ
բլլալ
իր
լաւագոյն
ղոբծերուն
Հ րատա բա կութ եամ
բ :
ք՛բ մաՀբ մեծ ՛էէ՛չա մրն է իր Հաբա ֊
ղա տնե
ր ռ ւն ու բա րե կամներ
ուե
Համար գ
սակայն
նո լնքան խորցաւ մբն է ան Հայ
ղրա1լանոլթեան
ու մ չակո
յթ ին Համար ^
ինչպէս
նաեւ
Հայ լեդուին
Համաբ,
որուն
Հաւատա
լոր
ւգա չտ պանն ե բ էն էբ :
Տաբգա՛՛նք
իբ յիչաաակին
։
Խ մը ա գ ր ա կ ա ն Հ Ա ՅՐ Ե ՚ 0 ի ՝ ք 1 ի
ա Ս Պ Ա Ր Տ 1 ԱմԱՅՆԱ Վ .Ա ՐԸ
Ժամանաէլակից
մեծադոյն
՚լրադէտնե -
բէն
մէկն է Արթիւր
Բէօսթլէր։
կեն1սց ու
մաՀոլ
պայքարբ
տուած է իր
գործերուն
մէջ՝
արդի
իմաստով։
Իր
Հերոսներր
Համա յնավա
բնե
բ ուՀակաՀամա
յնավար
- ՚
ներ
են : Ըմբոստներ ույե ւլավւ ո էսա կան —
ներ I Աղդա
յնա Լլաննե բ ու մէւջազդԽյնա -
կաննեբ
։
իբ
կեանքր
. . . րայց
՚Բէօսթլէրի
ոգի -
ոէսկանր
նոյնքան
Հետաքրքրական
է՝ ոբ —
քան
իր վէսլեբր։
ինք ներկայ է այդ վէ -
պեբուն
մէջ
էւր յոյգերով ուիտէալով :
Մ արդ
մր որ ^ետաքրքբած
է ու կը
չա բ ո ւնա կէ Հետա քրքրել
իր
ժ ամ անա -
կակիցնեբբ
։ Փաբիզեան
կարեւորտդոյն
օրաթերթերէն
Փ ա ր ի - Փ ր է ս
իր աչխա -
տակիցր
ղրԼլսւծ է Անզլիա
, որպէսգքւ տե
սակցութիւն
մր
ունենայ
՚ք՚էօսթլէրի
Հետ ։
Արթիւր
Բէօսթլէրի
ոգ իսականբ
սկսաւ
Ապանիոյ
մէջ :
Հունզաբացի
, ծագում ով
Հրեայ
, անգ–
լիական
էւիուղ ՚ ք ր ւ ւ ն ի ք ը ւ
թերթին
կողմէ
զրկուած էբ Ապանիա :
Լրագբող էր եւ վախնալու
պատճառ
քունէր : Բայց
Բէօսթլէր
կր վախնար :
Ան ՛լամ էբ Համա յնավար
կուսակցութեան
եւ քաղաքացէւա
էլան էլռիւնեբոլ
մասին
աե
—
ղե կութ էււնն եր
քաղելու
սլա չտօն
յանձ -
նուած
է բ իրեն :
իրիկուն
մր երբ ելեԼլտրական
լոյսեբր
կտրուած
էին եւսարսափր
կ^իչվոէր Մա —
լակայէ։
էսալաբակոլռ
փողոցներուն
՚էյ՛ —
լ՚"՚յ1
՝^է՚>"թլէբ
գ^"՚ց
՚"՚՚"լլէ՚"՚ցէ՛
է՛ր բ"՛–
րեկամին
տունր : Ա բբ
^էթբր
՛՛Յ
տարե -
կան էբ եւ զայն կր սպասէբ
իր ղբասեն—
եա/լէւն մէջ
Ք՚"
Բ
Է՚–
Ղ
Է
լամբարի
մր աղօտ
լոյսին տակ .
՚՚/ւ
"՚եսնէ՞ք
, րսաւ
սբր
Փէ՚թբբ
1
Հռս կր ժնամւ
Մալա/լա
200-000
ր՚եակիչ
ունի։
Բոլոր Հիլպատոսներր
մե1լնած են
արզէն : Մ իակ օտարականն
եմ :
Ըմրոսա–
նեբբ
կրնան ամ էն բանԼ^ել
ան չու չա ,
րայց եթէ գիտնան ոբ ես Հոս եմ՝
թերեւս
դնգաէլաՀարեն
• • .
Բէօսթլէր
էլր ծխէր ու էլեբագէր : ին ֊
չո"Լ • • • է՚նչո՞լ
եկած
էր ։
Լբաղբոգ
.
րայց
է՚նք միւս
լբաղ
բ ալնե բ ուն պէս չէբ •
Երբ քաղաքաց իա էլան կռէււնեբր
սկսան ,
օդտուելով
Հունղաբացի
րլ լալու
իր Հան
գամանքէն
բնգունուած
էր
աղղայնական
ոլմերոլ
կեգր ոնա աե
գին :
ՈրովՀետեւ
Հունդաբիա
ա յն ատեն
Յէբանքո
յի չար -
ժում
ին կոզ՚քնակից
է ր :
Ն իք ոլա
5»
ր անքօ եւ աջա կողմ եան պա -
րագլուխ
քիոպլէս , որոնց
լէսաաՀ
ութիւնր
չարաչար
դո բծած ած էբ , յանձնա բա րա -
/լան
նամակներ
տուած
էին իրեն : Ա տա–
ծ՜ելռվ թէ ֆաչական
լրագրողի
մը Հետ
՚չոբծ
ունէւ
զօրավար Տր Լանօ տեսակ —
ց՚ււթէււն
մր շնորՀած
էլ՚ք որմէ
բաւական
օգուտ քագեց
Բէօսթլէր՝
ի չաՀ իբ
«զոր֊
՚ծ»ին
։
Մէււս /լոգմ՚է , էւր ճամ բո բգ ո լթ էււնբ վբ -
ձա
բուած
էբ
կոմինաեբնի
կոգմէ ,
200
սթեբլին
յ
Բէօսթլէ
ր փաստեբ պէ աք է
տանէր՝ որ զեբւէ անական եւ
իտալական
օժ անգակութէււն
կ^ՐԱայ
«ճերմ՚ակ^նե -
բուն :
ԱեւիԱայի
մէջ, սակայն,
Բէօսթլէր
դի–
մակէսղեբծ
եղած էբ դերմանացէւ
Լբադրո–
ալի մր կուլմէ : Փրկութիւնը
փախուստի
մէջէր
...
Հիմա , Արբ ՚Իէթրր կբ էսօսէբ
՚
ճեբմակ
՚ւէնիէւ տեղ
ՕինՀւ
սեալան
ւչ բուած էբ : Արբ
*է*է՚թբբ կր խօսէր , էլր էսօսէբ
չալաւնակ
ել Բէ օսթլէր
ինքն
իրեն
Հարց կուտա
ր
ինչո՞ւ :
Հաղաբումէկ
Հարցոլմնեբ
կբ ^"՚բքբկէ
—
ին իր մէւտքր
. անպատասխան
,
տաղտկալի
Հաբցուժներ
:
ինչո՞ւ :
Արբ
Փիթբբ
իրեն տուաւ
սրուակ
մր.
Եթէ ձերբակալուիք
ասիկա
կրնայ
փբկել
ձեզ չարչարանքէ • կրնայ
փբկել
յալէւտ ֊
եան :
Ել
՛բէօսթլէր
ձերբակալուեցաւ
։
Աքքս իրիկուն
քեզ
Մ ոսկուա
պիտէւ
՚չրկենք • • • Ղ՛ժ ո՛ խք պիտի
զրէլենք :
Զայն
բանտարկեցին
: Տաք էր : Պա —
աոլՀանէն
էլբ լսուէր
քաղաքիկւ
սա բսա —
փագզ ու
ձա
յնբ :
Փ Ո՛Լ" ցին
գուռ բ բացոլեցալ
ել երիտա—
ււաբդ մբ նեբս ինկաւ
Հեւասպառ
։ Կը
չ^չէր արադ
ել ուժգին
ինչպէս սաբսա —
յիաՀաբ
անասուն
մբ : Աեռքէն
մոնելով
քաչեցին
դրասեգանին
առջեւ : քօեգճր կը
Հեկեկար
.
Մի ծեծէք
... եթէ կը Հաճիք այլ
եւս
մի ծեծէք
դիս :
Ոչ • • ՚ ոէ » պիտի չծ եծենք
,
1լր -
սէին
էւ բ
պա՝>ա/լները։
Բա
յց
ղ ուո ր վւաԼլուեցաւ եւ կիցե բոլ ^
բռէք ւն ցքի
Հ արուածնե
բու
՜սարսափելի
ձայներ
սԼլււան
Լ"ուիլ
Արթիւր
Բէօսթլէր
ձեոքր տարաւ
դրր–
սլան բ եւ մս՚անեբէււն
^ ՚ " յ բ ո ՚ է
՚ լ պ ՚ ս ւ ասե—
ւքր ոլաբու1ւա1լուլ
սրուակին
:
՚Լերջնաէլան
վւբկութ
իւնր Հոն էբ , ապաստան
մ ր՝ ո -
բուն դէմ ոչ ոք կրնար բան
ժ բ
Բ^ել :
« Մէէլ անղամ
բ բաւական է» ըսած էր
Արբ Փիթրր
։
քցնդրեց ոբ դինքր արտաքնոց
տանթկ, ^
ոբովՀ ետե լ գ ո բծ
ո զո ւթ ե ան
Համ աբ
9ոլըր ..
անՀ բաժե չտ էբ : Բայց , սպանական տբ ֊
տաքնոցին
մէջ ջուր
կարելի չէր գտնել
։ I
Գետինր ազտոտ
ջուր կար :
՛բէօսթլէր
սկսաւ
իր սրուակը
լեցնել
։Բայց
, , .
յան
կարծ
Հբամարեցաւ
:
(1 է ա ր.)
Fonds A.R.A.M
