3 ս Ռ Ա 5>
3
սւ ւալւ՚ե Լ չւ ո լ՛էւ ^ ապադր ո լ թ Լ ւսն , սրբասաք չալ. ֊
քք ի լ՚էւն I, լ։ ո լ Լ լ վաճաո մասկւ ա շխաաաս՚նքնե -
ւս՛ ••
11)00
Հո/չաԼմք.ձրէն
մինչեւ
30
Գեկաեմ–
քեր
1911 ,
էքրԼթէ երկու տարուան
միջոցի
մր
մէշ փոխանակուած
են ա յղ նաւէ ակ -
նե
րր :
Այո
քՕղուահ ոաք պիտի շասնամ
տմբույշտ—
ցնել
Աուրէն
Պարթեւեանի
կենօաղ
րական
աե
ւչե կու
թ իւննե
ր ր :
ինչպէ
II ամէն աաեն , ւս յն ատենն
ալ
ւսրաասաՀւէանի
մէշ հայ ղրաղէտր
երկու
մ տուՀ ող ութ
իլն
ունէր : Աո աշինր՝ իրե ր–
կասի րութ իւնր անՀ ա տա կան
մ
իշոցներով
եւ կամ Հ րատա րակչականի
մր կալւէ էն
լ IIյս րեՆա
յե լու
կարեւոր
խնւլիրն
է ր
՚.
Եբկրորդր՝
Հաաորր Հրապարակ
Հ անելէ
ետք,
ղայն տեղաւորելու
եւ սպաո ման աաա–
ւելի կարեւոր
խնղիրն
էր : Աւ
Աուրէն
Պարթեւեան
, որուն
նիւթական
անձկու -
թիւնր եւ ղ բամ ական
տաղնապ
ր
մ իչա
լլղալի
եղած ենեւ
են քմա կան
մ ատնած
քոաոապալից
Հողերու
, մէկէ
աւելի գիր ~
քեր
ու տպագ րոլթեամր
ղրագած էր եւ իր
րա րե կամին , գ րաղէա
Արամ
Անտոնեանք։
անձին
մէշ գտած էր մէկր , որուն վսաա–
Հած էր այգ աչիւաաանքներր
է Գանել
մե
—
կենաս
մր կամ Հրատարակիչ
մր, ապա —
գրուած
թերթերր
ս ր րա
ղ ր ո ւթ
են է անայր -
նել,
բասւլգատե լոաք ձեռաալ ի րնե
ր ո լ Հեա ,
կրկին աչքէ
անցրնել
վարձերր
,
յեաոյ
ալ տնե
լ վաճաոոգ
անՀ աանե ր կամ գ րավա–
ճաոներ
, ղրամներր
ղանձել եւ
Հասցնել
Հեղինակին,
այս պարաւլային
Աուրէն
Պարթեւեանի
, որ Իղմիր
անՀամբեր
կր
սպասէ
ր Պտ/ենցի կամ Աբամ
Անաոնեանի
գբամական
աոաքումնեբուն
;
Նամակներէն
կաբեւոբ մաս մր
նռլիր–
ու ած են ա յս թնգ իրնե բուն , երբ Ա ուրէն
Պարթեւեան
Իղմ իր Հաստատուած
, «Գա~
չինք»
օրաթերթ
ր կբ քսմ բաղբէր
յ
իբբեւ
Հ բատա րակչական
տուն
Պալենց գ բատոլ–
նր կար, որուն
գբագէանեբուն
եւ Հեղի—
նա կնե բ ո ւն Հետ ունեցած
յաբաբեբոլ
- ՝
թիւննեբբ
մանրավէպերով
Հարուստ
էին,
մ ի շա ք։ վնաս ա յս վերշիններոլն:
Աուրէն
Պարթեւեան
ի ւքուր
կր
սպասէր
, որ
« Պայենց
^իչ մր աւելի
վեՀաԿւձն
՝
Ղ^՚՚՚ք
^քբան առնէր
«Հայու՚ւին»
Հաաոբին Հբա -
աա բա էլու թ իւնն ու ւքւսճառումբ »:
Գրեթէ
բոլոր
նամա1լնեբուն
մէշ
Աուրէն
Պարթեւեան
կբ քսօսի այս Հաաոբին
մ՜ա —
սին : Ջափագանց
րծախնղիր է
:
Օրինակ ,
« Ջս՚ւակբ»
, կամ ՀԱբբուՀին-ֆ
, իբբեւ ա ֊
մ է նէն սրտաչաբմ
նիւթբ
, «կարմիր
Շռւ–.
չանբ » կամ « պառաւբ » աեալտլո րե լու է
իբենց պաա չաճ աեգր : Կր
յանձնարարէ
իբ բարեկամին
չմռռնաւ
մէյ մէկ օրինակ
նուէր
ղրկելու Արա • Տա բութ իւնեան
ին ,
Շաքլեանին
, կամ սա բա կան
ին , կիլբճեսւ -
նին,
կովկասաՀայ
ել
աբտասաՀմանի
թ ե րթե
բուն %
հրկու ղրագէտ
բարեկամներու
թւլթակ՛–
ցու թեան
նիւ
թ ր կր կաղմ է նաեւ
ամ սա -
թեբթ
մր կամ կիսամեաաւյ մլ, Հրատարա ֊
կելոլ. Հողբ , որովՀեաեւ
Աուրէն
Պարթեւ—
եան կր աքաքսնար որ օրին մէկբ պիաի խգ -
"ւէբ
«Գաշինք^ին
Հետ ։
Ջմ ոռնան ք որ
ԱաՀմանաալ բու թեան
յա յւոարաբու
թ եան
յ՚"շ"Ր՚1
՚"1
աարիներոլ
մէՐ
կի՚եք։
ք՛իչ մր ամէն ղրաղէտ
թեբթ
մր
Հանել կր մտածէր։
Արամ՛
ԱնաոԿւեան
«Ջահակիր ֆ անունով
պաբրեբականբ
մբ–
տաղ բած էր –էբատաբակել,
որուն
ամէն
կերպով
իբ ա չքսաաա կց ութ
իւնբ կբ քսոս —
տանտր
Աուրէն
Պս՚րթեւեսւն
: Արամ Ան -
աոնե ան ասլաՀ ով ած, է բ նաեւ
Գբ • Զ՚*Հ -
բապի ել ծանօթ
ղ րս՚ղ է տնե
բու
մնա
յուն
աչիւատակցութիէ
նր : Պ"""1՚"՚սա
է ր
նաեւ
կուլրին
նկարբ
յ
Ա ուրէն
Պարթեւեան
կր
ղրէր իր բարեկամ քէն , թէ
«Ջս՚Հակիր^ին
չո
լ րշբ տաո ա սլ ո ղ մա բղ կութ ե ա ն
քս ո րքմր
ղ նե լու է , ամ րոքսի պէս բանե
բ
մ բ» եւ
թերթին
առաշին
յա յտաբաբու
թիւնն
ալ
ինք կբ ղրէր,
իրեն յէոաուկ
ոճռք , յար -
ձակուլական
թօնով
ու. բաո եր"վ :
Ն "
յ ^
աէսրիներուն
էր ոբ Ա . Շամաանճեան
եւ
Տ– Ջէօկիւրեան
կբ մէոածէին
«Անի» ա -
նունով
Հանւլ էս մբ
Հ րաէոա րա կե լ , որ յե
տո
լ «քքսաան՝»ի
փոթուեցաւ
է
Աուրէն
Պարթեւեան
կր պատրաստէ
բ
նաեւ
«Արիւնին
ղք՚րքր՛», սր պիաի
բէէվէսն–
ղակէ բ յեղաաիոխա կան կեանքէ
ւքերցոլ -
ցած
բււլոբ
նւէ բւսէքէսլե
բ լ։ , որոնց մէշ քանի
մ ր իրասլէ ս էլւլ ու յացոէ նց կաո
բնե ր
ղ նել
կր քսոբՀէբ
Հ
11
Ապրիլ
1911
թուակիր նա -
մակին
մէշ կր ղբէբ այգ աոթիւ.
«Ջե–
ոաէլքւրր քսնամքոէք
սլիաի սլատրաստեմ եւ
Հ իմակուց
Ա ՚ է գ ա թի պ ի տ ի հաՕեմ. .
.կ՝ ար
տօնեմ
քեղի
( Աբամ
Անաոնեանին)
գիմել
Պոլսոյ
Հբաաաբակիչնեբուն
, Պալենցին ^
«Աբծիւ»ին
եւ բոլոբին
, ոէք ռր
25
ոսկին
տայ,
տ ի ւ տ ի ւ կ ը կ ը չ ա լ է – – –
Եթէ սչ մե
կենաս
մր պիտի փնաո եմ . . . քք ի՛՝
մ ոոնար
"Ր Ա՛ ԱՀարոնեան
ոսկի կտրեց իբ
Ա գա–
տ օ ւ թ ե ա Թ ճ ա ն ա պ ա ը հ ի ն
աետրա1լնեբով
է
իմ
«Արիւնին
ղիրքբՖ
ամօթուք
չի
մնար
անոնց քսվ ՝» :
Աուրէն
Պարթեւեանի
նամակներուն
մէշ
ամ էնէն
կարեւոր
քս^՚դ էրր
նիւթական
տաէլնասլբ
, ղ րամական
անձկութիւնն
է։, |)
Այս
Հարցր
մ՛իչա անսաուղութեան
մատ -
նած է ղինքբ , մանալանգ
երբ իւլմիր կր
ւլտնոլէբ :
15
Հոկտ
.
1910
թուակիր նա -
մակէն..
« Հռս եկանք
կաբծելռւք
թէ
գէ թ ապր ուստի
առօբեա
յ
մ ամ տոլ քէն
սլիտի աղաաինք
, րայց
եկոլ տես որ ամ - ,
սա կաննե
բու
վճար ուէք ին
յա ա կա ց ո լ ած՜
ֆօնտրղեռ
չէ գանձուած
, ելես կր սպա–
սեմ ոբ աւլանեբոլ
ք է ւ իը
ՐԱ՛"յ եւ իմ ամ -
լականս
ւէճա բուի
... վեբշերս
4 — 5
**ր
քսմբագբատուն
ալ չղացի
֊ ե ւ
թերթր
(« Գաչինք ») երեսի
վրայ
ձղեցի,
ոբսլէս–
գի
ինչ պիտի
րնեն նէ րնեն ; Այսօր
խոս–
տացան
ինծի , ոբ վերնական
կարէլա ֊
ղբոլթիւն
մր կկէլլայ։
Նայինք , վաղր կր
Հասկնամ
, եւ րստ այնմ գիրքս կը ճչգեմ :
Այս
պայմաններուն
մէշ, երբ ես
ինքս
ւղաբաքռւք
,
||ւաը6«.^
մի
կերպ
կեանքս
քաբչ կուտամ
, անչուչտ չեմսպասեր որ
իւլմիր
ալալոլ մտաղրութիւնէէ
քաշալե ֊
րեմ–» :
Նի՛ թական
անձկութեան
եւ սւբիչ
քսն ֊
՛լք՚բներու
մասին
աւելի
մանրամ՛ասն
կբ
ղրէ
Ա՚՚լրիլ
1911
թուակիր
նամակին
մէշ։
Ա,Հաւասիկ
նաեւ
"՛յղ աոգերլա ,
առանց
մեկնութեան
.-.
« Փարա
չաէւԿւիմ՛ , «Գաչքէնք»էն
երեք
ամ
սական կ՝ոա ւլեմ , եբե"ուն
ոսկի ,
ամբողշ
Հարստութիւն
մր։ Տ"՚րեչրշանին
"կի՚ԷՐՐ
Հ ա կառակ
ամ սասկւսնս քսօս քով
ե բա չքսա -
ւորած
րլլալնուն՝
իղմ՚իրի
ք " ք 4 Հ՚Հ»
չեն ի–
տար
իրենց
իէ էէս տաղած
՛
Է
րամնե րբ , "ր -
սլէսդի ես ալ վճաբուիմ :
Ա^աշնոբգնիս
,
ինճէեան
Հայր
Աուրրր
էւղշ բԱայ , պիաի
շանտյ ոբ
կա րղագ բութ եան
մր ղայ,
Ջ՚">"իկ^ն
վերշբ՝
իմ մաբղերուս
Հետ
է ՚
Պիտի
յո՚շ՚՚՚ւի՝
չեմ ղիտեբ
, կբ յուսամ եւ
յոյսոէք
քլ ապրիմ : ք՛ա բե րա քստաորա բ , այս
յւաղաքին
մէշ քիչ - չատ
ս ի կ օ Ն ր թ ա յ ի
(կեանքի)
ղ՚՚րծ
կ՝բնեմ՚, ու սւտոէք
կ՝էսսլ–
բբւիմ։
Զեմ էլրնար
ւսսքլէ Հեռանալ, ա -
ոանց ապաՀով
գոբծ՜ մր ռւնենալռլ
% Պոէիս
ղ ալէ քլբ վ ա քսնամ
, նոբ էլեանքր
քլրկնա -
սլատքւ/լ
սուղ է , ել ես չեմ էլրնաբ
քիչ՚՚՚ք
ապրիլ , վեր
—՚ք՚"Ր
աաբին
եր/լու
Հաբիւր
ոսկի էլբ քսաբճեմ , որուն
կէսբ
ասիւրսւՕ -
\\էն
էլբ Հանեմ
Հէւս : Պոլիս
Հւսմակբոլ -
թեան պատրաստ
, մ՝ չակո ւած ,
Հեբ -
էլուած , ցանուած
չրշան
մր չռւնիմ
ռր
Հնձեմ ու ապրիմ... իսկ
դ ա գ էթԱ ւ ^իոՆ -
թ–եա.մբ
անօթի կր մեոնիմ
հող, ալիտեմ :
Եթէ
Հարուստ
^Օ^ՂՈուք թերթի
մր իբրեէ–
քսմբաւլիբ
ւլոնէ
15 - 20
ոսէլքւ ամսաէլա -
նոէէ գիս Պ՚ւլիսէն
էլան չէ ին՝
կուգա
յի :
ք՝այց
ո՚^ւբ է • • ՚ ֆիգիքապէս
այնքան
թուլցած
, ին/լած
կլ, ղէչամ ինքղինքս
, ՈՈ
ալ
ալբէլանքի
չէ^մ՛ էլրնաբ էչքւմանալ : Աւ
Պոլիս
ինծի Համար՝
ներկայ
պայմաննե -
բուն
մէշ
ղեբեղման
մրպիտի
Ր Ա ՚ " Ր •
Ուրիշ բան մ՜լն ալ բսեմ
քեղի : - ՝Ւա -
էլաքականոլթիւն
չեմ՛ ուգեբ
րնել,
էՒաւնէ՛
ա ս է
. • • -
Հոս ամէն բանէ քաչուած
եմ ,
էլա սակցաէլան ոչ մէէլ յանձնառութիւն
եւ
ւլբաէլռւմ
սւնիմ;
Պ"լիս
զիս
Հանղիստ
պիտի
չձղէին • • • Ան ալ չեմ կրնաբ աա -
նիլ... իսկ
Ամերիկա՞
կր
սոսէլտմ
անէլէ , եւ ոչ մէկ բանի Համար
պիաի ու -
գէի
նորէն
Ամերի/լա
րնկեբնեբուս
ճանկր
իյնալ
. . . Աղատո"ւմ
պիտի
չունենայի
աս քլէււս , կոլսակցաէլանռւթեամբ
եւ փ"լի -
իժիէլոսոլթեէսմր
Հիւանգներ
են
Այ՚եբի/լա–
Հայեբր, եւ ես չեմուղեր որ Աուչեէլն ալ
(Աոլշեղ
Աերոբեան)
Հոն մնայ
Գուն
ալ մի բաղձար , սիրելիս
, Հոն երթալ • • •
իսկ եթէ կ՝ոլէլես՝
կրնամ
քեղի
իբբեւ
« ԱդՂ ՝ծի քսմբաւլիր
Հոն յանձնարարել
1
միաքն թէ Գաոմկավ արութիւն
եր՚էուրն -
նալ՚ււ ես սւնսլասյմա՚ն
•••»՝,
Նսյն
նամակին
մէշ էչբ գրէր թէ Հ^Ասէլէ
վերշ
1յս«|էթ Է Ց ի ս ւ թ հ է ւ է
ե.
ղբականաթենէ
գա րս
միա
յն
ս ի կ ո ւ ըթ ա ^ ռ ւ /
կրնամ
ղրսէ֊
գիլ
• • • » ։
Գալով
իբ ոճին ու ղրելուն
մասին , իբ
բեւ
վեբաղնաՀատում
, այսսլէս
էլս՚բտա -
յայտուէր
նոյն
նամակին
մէշ. « Գրող
մբ քանի աաբիքն
առնէ
այնքան
էլբ էք աղ
բի
ւլրականութեան
Համար
ալ րաէլանոլ ֊
թիւն
լնելէ 1 Աոշի ղրածնեբս
քեղի աղ -
ուոր
քլեբեւան
, ղիտեմ , որոաքՀետեւ ա ֊
ւելի
շ ա ր ժ է
են^ ոճով... Ատիկա երիտա -
սաբգ ութեան
արգիւնք
է ։
3)ԱԱպ/՚5»
մո -
ր՚ւթիւնր
տաբիքի% Հետ
էլ անցնի : Աւիւ
նի պա/լաս րսէ, եթէ կ՝ուաւես։
Բայց
ես
Հիմա կր նւսքսբնէոբեմ այս ւքե րշին եւլա -
նա՚Հէ... բան մր ունենալու
է լ՛սելիք եւ
ատիէլա
ըսելու է կարելիէ
եալածին
չափ
քիչ
բ՚սոաԼ
ու կտբոլէլ
ձեւերով ; ... Բ բ ֊
նաբերղոլթիլնր
մեբ տարիքին
Հետ չի
քալեր ալ։ Եկսւբ , նորէն
«Ջ՚սՀաէլիբ»ին
տչքսատէ՛ , անքստրաաւկան ւաալիռէք
ղբական
ւսէլռլոբ
Հանդէսի մբ պէտքր կայ, ուր
բսլսր
^չմաբիտ
Հայ գբոգներր
քս՚է
Ք"՚ք2՛
երեւան
է Լաւագոյն
է ՛ւր էլուն
ամբողշ
իւանդ գ ու կ" րո՚քգ
դնես ա յդ.
ալեղեց
իկ
ձեռնաբէլին
մ՛էշ՛» ։՛
« ՋտՀակիր»ր
երր պիաի Հրատաբակ
-
ուէր , Աերուման
Պարսամեան ալ
«Շանթ»
դրական - դեղարուեստական
կիսամսեան
Հասնել ոբոչած էր եւ Աուրէն
Պաբթեւեա–.–
նին
աչիւաաակցոլթիւնը
քսնգրած է Այ"
աոթիւ այս վեբշինր
էլր գրէր Արամ Ան -
աաանեանին
««ինչո՞ւ
այս ճւլճիմ
ճք՚դե–
րր,
ինչո՞ւ չէք միանար։ Եթէ
Մերուման
նիւթական
միշոցներ եւ տպարան
էլր ար–
բամադրէ
, էլարելի է
Հասկացողութեան
մբ գալ, պայմանաւ
ոբ սկսնակ
դբիչ^եբբ
Հեոու պաՀ ուին : Ես դաւլափար
չռւնիմ
քսնդբին
վրայ,
գուն
նայէ եւ «Շանթ» ա -
նիմ աստ
անունին աեդ «ՋաՀ ա կի բ» բ գր -
լ՛էք Համաձայնելոաք
» ;
՚Լերշացնելէ
առաշ բսենք , որ այդ
նոյն
թղթած
բաբին
մէշ գտանք
պատճէններ
ր
չորս
քերթուածներու
,1890/.^
եւ
1892^*՛
« Արեւելք »ի մէշ տպոլած
, երբ
Աուրէն
Պարթեւեան
15
տարե/լան չէ ,
տակաւին,
գպբռցական
ել ղբածներն
ա/ դպբոցա
,^-֊
էլանի անյաշող
աիորձեբ :
\
ՄԿՐՏԻՁ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
Մա ր դ ոՆՕ մ է կ ը ա Ք ա պ արա Օքո վ գ ի ն ե -
ւ|ա0այւատւււ6 ՜ւքը հը մտ(ւէ հ ւ ա ա ր Տ ա ն ա կ
մ՛ը գ ն ե լ կ ՚ ո ւ գ է ;
—
Ի ՞ ն չ ր ա ն ի ե ա մ ա ր պ ի տ ի գ ո ր ծ ա ծ է ք ,
կ ր հ ա ր ց ն է վւա՜նաոականը :
֊
Զ ո ք ա ն չ ս պ ի տ ի ս պ ա նն ե մ , կ ը պ ա -
տ ա ս խ ա ն է մ ա ր գ ը :
֊ Շ ա տ լ ա ւ , կ ՚ ը ս է վ ա ն ա ո ա կ ա նը : Մ ի
այն.
ձ ե գ ի խ ո ր հ ո ւ ր դ կ ո ւ տ ա մ ո ր
ա յ ս օ ր
չ ս պ ա ն ն է ք , ո ր ո վ հ ե տ ե ւ ջ ւ լ ա յն ա ց ա ծ է ք ե ւ
լաւ
նշ ա ն պ ի տ ի չ կ ր ն ա ք ա ո ն ե լ :.
աակ
քսուլին առշեւ եւ րսաւ.
Բաբի
լ՚՚՚՚յս , "իրեցեալ
մօրաքոյր :
Հարսնիք
ունինք
տունր , եկայ
ււբ Հբա -
լի բեմ
քեղ ներկա
յ բլլա
լու Ա ռւրբ Պստ -
կին
։
-
Տիբ՚՚ւհի՜ս,
պոռաց
սպասուհին
տու
նէն
ներս , մարգ
մր եկած է եւ «մօբա -
Ք" յբ»
կ՝ Ր"է ատակ
քսողին եւ
Հարսնիքի
էլր Հրաւիրէ :
Տան
տիբուՀին
, ապաՀ աքա բա ր
«աւելի
տքսմաբ»
յ>ան
սպասուՀին
,
քսռրՀեցաւ.
պաՀ
մր ՚
Այ"
մատաէլ թ"դը մեր բակին մէշ
չծնալ որ ալիտնամ
իրողութիւնր,
չուկա —
յէն
ալնեցինք
։ Ո՞ր մայրր
բերաւ՝
ո՛՛վ
՛լի–
աէ , թերեւս
մաբղուն
մօրաքոյրն
է
Բայց եւ այնպէս
Հ ե աաքբքրոլե
ցա
լ
ինչ
սլէս առՀասարակ
ամէն
կին ։
Հարցուց
պատուՀանէն
.
Բու
մ՚օրէսքո"յբգ
է մեբ մայր
թ"գը •
ճիչ՚է
ք՚նչ՚՚լէ"
Ր"ք՚Ր
1 փաստն ալն է
որ ես իր քբոշ
՚լաւակն եմ :
Ուբեմ՛ն րնաանեկան
Հարսնիքի՛՛
կ՛՛ու–
՚լես տանիլ
մ եր
մ ա յր թոգր :
ճք՚չդ
"՛յ՛է ն՚գատակով
եկած եմ:
Հեոո՛՛ւ կր բնաէլիք :
Հեռո՛՛ւ,
Հեռո՛՛ւ, չատ
Հեռռլներէն
\
կոււլա
մ
Հ
I
—
հյե՚՚գճ
խո՛ւ մայրիկ
, ի՜նչպէս
պիտի
քալէ
՚ճւ՜յգ^ան
եբկար
ճամբայ
իր
եօթր
ձա՚լերով
:
Խե՛՛ւլճ
մօրաքոյր
, ի՜նչպէ"
պիաի
քալես
Հիմա
եօթր ղաւակներովգ
: Մինակ
"Ր
է՚ււ՚"բ՝ կբ չ"՚լկէի^
քիբ"՚^^է՛
՚
կեցիր, կաոք
մբ տամ, կառքին
մէշ
էլր դնես
մայրն ու գալակնեբր :
ճերմակ
ձին ալ էլր լծէ՚նք,
Հանգիստ կբ տանիււ :
իվան
երկինք - էլետին
շնոբ՝էակալոլ
-
թիւն
էլր յայտնէ՝ երբ տունէն
՛քաբ
կ՝իշ^է
տիրոլ֊էին
%
Բայց էլաոք էքաբել գիտե"՝ս , կր Հար—
ցլնէ
տիրու՛հին ;
Ա՛քէն օբ ա՛յւլ է դործս
, Տ^իկս ու
ղաւաքլներս կր լեցնեմ
կառքին
մէշ արտ
կր տանիմ , շա՚լացք կըտանիմ ,
ադրիլր
կր տանիմ , եւ որպէսդի
չյոդնին
քալելով
կր փակեմ
մարագին
մէշ։
կառքր
պատրասաեցին
, ճե րմ ա էլ ձին
լծե
ցին , ալ ոճեմ այրն ու ե օթ
բ քսոճ կորն
երր
կառքին
մէշ դրին : Տետւէ
լ Իվան
է՛" չե է
աալոէք քսարաւլանր
օգին
մէշ՝
ճամբայ ե —
լաւ
՚լէ"լի
տուն , «ա ւե լի տքսմարներբ»
ե —
տեւ
ձւլած
դէպի
... իր տխմաբնեբր
։
Հբաչալի" էր ճամբան : Հքառ ու ՚^ագիկ՝
բոլոբտիքբ
, ոսկի եւ էլա՚ւլոյա՝
ղլքսուն
՚քեբեւբ
, շու բբ էլե րգէր , թռչւքւնր
կ՝ելւ -
գէլ՛,
՝՝՚"քբ
^լերդէբ
, իվանն ալ ս/լսալ եբ–
՛լ ել բաեա/լալին
երւլ. ՛է՛բ, ղ"Բ սոբվ՚սծ էր
Բւալւսնի
։լօ բանո
ցնե բուն
մէշ .
Վ դ ո լ դ ա պ օ ո է շ կ է
Ռ է շ կ է պ օ կ ա գ ա ն կ ի է
Չ ի է ր ն ի Ս է լ է ց ի է ն պ լ ի վ ի ո տ
ւ|^դոլ դ ա պ օ բ ե ր ե դ ե կ ո ւ
Վ դ ո լ դ ա պ օ կ բ ո ւ ա ո մ ո ւ
Դ ֊ ռ բ ը ի ի Մ ո լ ռ դ ի է ց ի դ ի ո տ :
ՊաՀ մբ ալնպէս
թուեցալ
իւքանի թէ ե–
տեւր նստած
«մօ րա քո
յ րն» աչ իր ձաղե
րով
կբ մասնակցէր
ե րդասաց
ութ եան : Բայց
յանկարծ
գիւղացիի
ականշներբ
էուր
՚ " բ ~
լին թէ ձիաւոբ
մր կբ սուրար
ետեւէն
քաոաաբովէ
I Խ՚՚րամանէչ
՚չիւ՚Լ՚"ցի^
Հաս—
էլրցալ
է, ՛լե լո
ւ թ ի ւնր ,– ա էլա րա էլա պան
ր ,
որ կր է՚՚՚՚ց՚՚՚կ՚՚՚յէբ
«մօբաքբռշ»
այցելու -
թեան
պաՀուն
, էէերագաբձած
էր եւ ամէն
բան
Հասկնա լաք «աւելի
տ քսմ աբնե րէն» ,
ձիան
էլոնակբ ցատկած՝
կր Հեաապնդ
է ր
դինք։
իվան
Ալեքսանգրովիչ
՛քաբ
ց"""կեց
էչաոքէն : ք՚ռնեց
ճեբմակ
ձիոէն
սանձէն
եւ ^
կաոքր տարաւ
սչաՀեց
ցա բսւս ինե
բու. ան—|
տառին
մէշ, յետոյ
վեբագաբձաւ
կեց՛"՛– ^
ճամրուն
ւքբսայ, Հանեց փափախր
, Հս՚է չե– \
ցուց
մէշբ, մաչած
թաչկինաէլր
ւլ բաւ վբ՜\
լ՛ան ւաւ ծածկեց, ել սպասեց
:
Ջի՛՛լն
"աքերուն
գրնգիւնբ
մօտեցաւ
ք ՚
ու քիչ ետքր տեսնուեցաւ
ձիաւոբբ :
Աւլա բա էլա պան
ր ,
դէմքր
մ՚ոլեէլնս՚ծ
,
կանդ
աոալ
Ի վանին
աոշեւ
, որնստած էր
անչարմ ել անտարբեր
յ
Գուն տեսա՛՛
ր էլաո ք
մ բ , ոբ անցաւ
այս
ճամբայէն,
ճերմաէլ
ձի մբ լծուած
ու
էչառքին
մէշ՝
մ ա յր խալ մբ եօթբ
ձա՚լե–
բով :
—
Կ՚՚յբ
"չէ"՝ք է բլլ՚"յի՝
եթէ չտեսնէի
՚.
Գիտե՛լս թէ գէպի
ո՛ւր ղն ւց
չանոր–
ալի կաոապանբ ;
Գիտե՛՛մ, գիտեմ, բնակած
տեղն
ա՛լ
ալիտեմ :
Բնաէլած
տե՚՚դն ալ ւլիտես։
Հրաման
քեղի,
չուտ
ղնա բեր գինքր,
մեռած՜
կամ
ողշ 1
Շատ
լաւ, չատ բարի ,բայց , տէր իմ
՚ոէր , միթէ
էչր Հաւատա՛լն
ինծի, որ խեղճ
՚ւԻ՚դո՚ցի
մբն եմ , ցնցոտիներ
Հագած
,
բոպիկ ու ղլիաբաց * Ո՛՛՛վ կր վստաՀի
ին
ծի
ձի մ ր , կառք
մբ , մա լբ քսոդ մբ եւ
է՚օ՚՚թր ձագ : Զեբ Հագածին
պէս
1՚՚էւ՚"յ
Հաալեելու է մարգ
Հրամայելու
եւ ՛քստա–
Հութիւն
նե
ր ^ չե լու
Համ ար :
Աո իմ խիլաս եւ Հագիր
:
Խք՚չան
Հագնիմ ու ք"իլայուք
վադե՚՚մ
,
գթառատ
Տէր,
Վ"՚յե՚^լ
է "Բ վ"՚դէ
ք"Իլ"՚յ
Հագնողբ : Գ"Գր կառքով , խիլան
Հաղ. -
նողբ ոտքուք
. . *
^ Առ ձիս եւ Հեծիր :
Ա՛է՛ մոռնար
, ողորմած Տէր, "Ր Բ՚"ց
է ղլուքսս : Նմ ռ յղի
ւքյւա յ նստած
, իչխա–
նաէլան
գղեսաներ
Հագած
, վայե՛՛՛լ է որ
գլխաբաց
երթամ ; Գդակիս
մէշ դրած
եմ
Հօբալի
գո յգ մը ձաւլ , ալոբս էլաա չ անտա—
ռ ին մէշ , ու գլոլխս բաց է աՀա :
— Աո– գլքս՚սբէլս ալ
ւ
ծէ՛
իէէան Ալեքսանգրովիչ
որի Պ"լ՚ոա -
վա , նմոյալին
վրայ Հեծած՝
ինչպէս
իվան
ԱՀեղ,
մեէլեեցալ
քառասմբակ։
Յետոյ
չեէէ ճամբ՛՛՛է
մբ
ւքե բադարձաւ
ցա բաս
ինե–
բու անտառր, սեւ նմոյղբ եւ ճեբմակ
ձին
լծե լոաք կառքին
վե րտգաբձալ
իր առւնբ ,
ա լ ելի Հպաբտ
յ՛ան ո ե ւէ
յ ա ւլթա էլան իշ -
քսան
յ
Վար
ցատկեց
կառքէն
, ձիերբ աոաշ -
նորգեց
ախոռ , խոէլերբ խոգանոց ։Յե -
"՚ոյ
գրպանէն
Հանեց
մարագին
բանալին
,
բացաւ
դուռր եւ ըսաւ իր «տխմ աբնե -
բուն» .
Գուբս
ելէք ,գո՛՛ւբս , «աւելի
տըխ -
մա՜բր^
գտայ։ Ու չեմ դիտեր
Հիմա
թէ
«ախմա՞ր»
կբ պակսի այս աչխաբՀի վբ–
լ՛այ,
միչա
մէկր
միւսէն«աւելի
տխմար»
։
Ա՛՛յնքան
բնգարձակ
է այս
աչխարՀր
ոբ "՛է
Թ ա ր գ մ –
Շ ՚ ՚ Ս *
Fonds A.R.A.M
