2
6 Ա Ռ Ա ^
ԻՐԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԱՅՐԵՐԻՑ
ԳԷՊԻ ՆԻՇԱՓՈԻՐ,
ՀԱՅ ՆԱՀԱՏԱԿՆԵ -
ՐԻ ՀԵՏ՝ԲԵՐԱՎ–
Մօտ երեք ժամ ճանա–
էգարՀ է Աելեդից : Այս քաղաքն
սւնԼղձլ
Հ–
պաամական
փաոաւոր
անղեալ։
Հայող
պաամութեան
մէ^ յաճախ
յիչւում է Նի -
շափուրր։
442 թուին
՚Բրիսաոսից
յեաոյ
էրր
Յաղկերա Ր՛ •Րուչանաղ
ղէմ յա^ո -
ղութեամր
կոուելու
Համաք,
՚ " յ ս քաղա -
քում Հասաաաեղ
իր բանակր, նրա մէ^
կաբեւորաւչոյն
դիբք
Բ"՚^"՚11՛՝
ՀԱՅԿ Ա Կ Ա ՚ Ա
ա յ ր ո ւ ճ ի ն
էր : Եթէ երբեք
եօթբ
տարի
պաաե րադմ ե լոփ եւ աոկալով
,
Յադ/լեբար
կար ո դաղա
լ
Մ ե րփիբուտի
( Ա իւդբապ
)
գեաի
մօաեբր
բոլորոէէին
էսո րաա կե լ ՛Րու–
չանաղ
ղօբութիւնբ,
դա կբ պաբաի
Հայ
կական
ՀեՆելադնդին
, որ այղ ճակատա -
մաբաոլմ
փճռա կան
ղ եբ էսաղաղ :
Վ^արէլանանղ պաաե րադմ իղ
յետոյ
,
452
թուին
, Յաւլկեբտ Ր • Հայաստանի
35
նա
խա բա բնե
ր ին
,
կէսպուաՆ
ձեոքե բոէէ եւ
կապուահ՜ ոաքե րոփ
, ա քսո
բեղ
՛Լր կան ,
^Հաւանական է կասսլիղ
Նուէի
ափերին
գանուող
ներկայ
Գոբղակ, — Մադանղա ֊
րանր, ոբ Հին մամ անակ
կո չւո
ւմ էբ նա
եւ
Հէւրքանի) : քքւ ապա
այդտեղիղ փո -
խադ
րում է եւբանտա բկում
Նիչաւիուրի
գդեակում
:
460
թուին
նրանք
աբ քւս
յի
կաբղադբութեամբ
անցնում են Աֆդա -
նէւոաանի
Հեբադ
քաւլաքր
,
պաբսկական
այրուձիին
մէ^ հաոայեչու
Համար։ քէւ
այսպէս
ձ2 տարի
անէոբտունշ
կերպով
կրելոէէ բանէոի , կապանքի
աւսնշանքնեբր
,
Հեոու
Հայբենիքից
ելիբենց Հաբալչատ -
^ ^ Ր Է Ց
1
463
թուին
միայն,
նրանք կաբո ֊
զանսւմ
են վերադառնալ
Հա յաստան
Հ
Նիչափուբի
ղդեակում
,
նախաբարներէ,
Հեա բանտարկուահ
էին նաեւ -
էւնչպէս
յիչում է
Եդիչէն —Հեւոնդեանք
, Ա .
քաՀանանեբր : Աբքան
աւելփ խիստ
ւէեբա֊
բեբմունք
ցոյց աուեց Հանդէպ
մեր եկե -
ղեցակէսննե բ ին
%
Մնացեալր
յայանի է պաամութիւնից
:
Յուլիս ՛ձն էբ,
առաւօէլք
կանոլխից
, մեր
մեքենան
սուբում էբ Աեչեդից
՝ գէպի
Նի–
չափոլբ
. Տեսաբանբ, որ պաբդւում էր ա^
ու ձաէս, Հրապոյբ
չունէր,
չո բ
անհայբա–
ձիր)
ու II
ա
11/
։ո ա
Մ իաքււ խոբասոյդ
պատմական
մեբ Հին
յիշաաակնեբուէ
, ոլւլոլմ
էէւ
ժէսմ
աոաշ
աոեսնել
քաւլաքր
:
13՚.>
քիլոմեթր
տաբա —
հ՜ութիւնր
երկու եւ կէս մամ ից
ւէեբշ էր
դտել եւ Հեոուէւց
ե րեւում էր Նէէչավաւ —
Րր
։ ՝Րանէւ մօւոենամ
էէէ՝ այնքան
աւելի
կենդ անան ուձ՛ էէէն անցեալէւ
պատմ ական
յւէւչեբր
էւմ սբաոլյէ : Անէսպատայէւն
լոու —
թեան
մէշ , կաբհե ս
ձիե
րի ոանե րէւ դ ո ֊
ւիիւնն
էէէ Հեռէէւէւց
լսում , ձիաւոբներ
են
անցնում
էէրենց յեաեւ
փոչսւ
ձ՜էւ
աձ էդ
թոլլնելուէ
• . •
Յաղկերա
/* • բանէսկի
բնտիր
Հայկա
—
կան
Հեհելաղ
ունդն է ոբ գաշտռլմ չար ֊
մէէւ վէոբձ է անում եւ պաաբասաւում
՛Րոլ–
շանաց
ղէմ
մ էլո ւե լիք պատե րաղմին
: քՐ՛ւ ր
էք , աէ"
1
ո՞ւր էք , ՚*"՚յ քաշարէէ ձ՚աբաէէկ -
ներ , ւլուք , ււբ սարսափն
էիք
թշնաձ՚ոլ
։
էքբեւոէկայուձ
եմ ձեր
Հ ուժ կոլ եւ կոր ՛է էէի
ճկուն
մարմէւններր
% Եբեւէսկայռւմ
եձ՝ ձեր
կայէէակնէսյէ՛ն
էսւէյանքնեբր
, նսաահ ձեր
ձէէեբէւ վրէսյ ուձեր քաշոլ թեան
Հբաշքնե–
րր , "Բ ՚ւ՚՚՚֊ք ՚ լ ՚ ՚ Բ ^ ե ց է ւ ք ռաղմէոճակաանե -
բում
՚. Ի ՛ւ՛՛ւբ եմորոնում
1500
աաբուայ
անցեա
լի
յի շէոտա կւս րաննե բ բ
րնդարձակ
ու ամայի
այս դա շւոե բոլձ՛ : թէեւ
աէսուր,
սակա
յն Հալիս շէ լւնկճոլահ :
Աբտէոկարւլ
մի ոէչեւոբութէէւն
եձ՛ դդում ;
Մսէոենոլմ
եմ
*Լեւոնղեանց Ա.քւսՀանւսյից
նաՀա ֊
տակութեէսն
ւէա յրերին : Աչքե րս
յառահ
ղէպէւ
ձ՛օ աակա
յ
բլ ուրնեբն ու սար եբբ ,
նա յում եմկաբօաոէէ ու որոնում ա յւլ տեղ
«Ռեվանդֆ
՚լէ՚՚՜՚լյՐէ
"՚֊Ր
՚սոաշնորղեցին
Հա ք նէսՀաւոէս կնե բէւն , Նի չաւիու բի բան -
աէւց
ղ ուրս
Հանե լուէ է Այդտեւլ ենՀա յ -
կական
սբբաէէայբերր
: Աուրր
են էսյդ
Հ ո–
դրն ու քաբե րր : Աուրր
ե% " ՛ յ ն
ս րահա
յբ ^
մայռերն
, որոնց
ւէրայ քաշեց
էէն քաշարի
1
Ա՛
՚Լեւոնղ
Երէցի
մէսբմինր, ոբ յօշոտ
֊ \
ուեց պաաաո - պատառ : Այ" , սուրբ
են
I
այգ
բա բ ձ ո լն քն ե րէ՚ց ամէ
ն մէկր , ուր Հտյ
նւսՀաաակներր
նաէս աանշուեցին
,
իրենց
արիւնբ
թէսփեցին եւասլա դ լէսաէոուե ց ին
,
-— Աամուէչ,
ԱբբաՀամ,
Ար շէն ,
ԱաՀակ
Եէդիսկ–,
Յո՚էսէ՚ի
կաթողիկոս
եւ
Հեւ՚ւնդ
Երէց : ԱնՀուն
ձ՛ի աենշանք է ղա ր
թնում
սբաումս
, թռնել
, ւէաղել
ղնալ
՚լէպի այգ
բարձունքն
էէ ՛էե բ , որոնել եւ դանեչ Ա •
՚Լեւոնդեանց
քաՀանա
յից
նաՀ աւոակոլ -
թեան վա լրբ , եւ ա յդ տե ւլ
էսռնարՀե
չ ,
հնբադրել ու շերմ սիբուէ ու
կարօտով
Համ բուբե
լ Հոէթւ ու քա րն այդ սբբադան
տ
^ՀՀ
ա ա յստեդ
րնկահ է ՚Լանանղ
եցին : Ր՛է
Ա
. ՛Լե լ ոնդ , դու ,ոբ սբտւււմղ
ունէէւբ
աստուահ
"՛սէէ րոլ թեան եւ Հա
յբենասիբ՚էւ–
թեան
անշիշանելէէ
Հուբլւ, դու, որ
շոլն^
ու
Հ ողէէն էիր Աւար՛ս յբէ՛ Գիւցաւ^ամ
ար -
ւոի , դու , որմեր "դշ Հ"՛յրենի
աշխաբՀր
ասի
Հանեց
իր
յանուն
կրօնի եւ Հա
յրենի–
քէ։ աղատութեէււն
, դու , որ
՚^՚երշ^չեցիչ՛
Հայ
բանակին եւնբա անմաՀանուն Ապա–
րաւղետէէն , եռանդ
, քաշոլթիւն
եւ ոգե -
լէւբուահ
նրանց ուդարկեցէւր
սչաաեբաղ–
մէէ ղաչտ , ուր նրանք բնկան
Հեչւոսաբաչւ
,
ասա
ինձ, դու, էւնչու ես այսքան
Հեռու
նրանցից
, այսպէս
այս ամայի
ու խւււչ մի
ւէէոյրամ
ք
Հեոու
յւո ւդէէւշա։սհ
Հայրենէւ
^"՚լէ՛^,
՚չերեղձ՚անդ
անյայտ,
աճէէլննեբւլ
Հալմացբէւլ ; Ա ամիկոնեան առ իւհ
ի Հետ
անչոսման
է իբ , էլ՚՚նշպէս ա յսքան
Հեոու
ես րնկահ
նբանից : կեանքր
ձեղ չրամա -
նեց
միմեանցից
, մաՀն էչ պէտք չէ բա -
ժ անէ : ՀայորւչինԼր
, արէէք, այս Հողից
ու
քաբե
րից
ւէեր ցնեն ք ոբպէս
մ ասուն ք , տա–
նենք Աւաբայբ ու այնւոեւչ ,
՚Լւսչէդանայ
Հողաթումբին
էսառնենք
, ոբպէս
ղի ա
յգ
Հերոսներր
միասին
Հէսնդչեն
խադաւլ , ա -
ւեչփ մօէոիկ
Հայբենի
Հողին ել Աասիս -
ներին :
ՕՄԱՐ հԱՅԵԱՄԻ
ԳԵՐԵԶՄԱՆԸ
ԵՒ
ՄԵՌԵԱԼ
ՀԻՆ ՝ԲԱ՚ԼԱ՝ԲԸ֊
Նիչափոլրր ,
ներկայ
իբ վիճակում
, մի փոքրիկ քա -
՛լաք է եւչունի
յատուկ
մի
Հետաքրքրու
թիւն։
Պէստմական
Հէւն քէալաքբ
դանւում
է դուրսր,
ղէպի
Հարաւ։
Առանց մամա ֊
նակ
կորսնցնելու՝
աճապաբում
եմաես -
նել աւերակնեբր
ել անպաւոճէսո
այն
դ՛լ–
^՛՛՛Կւ՛* "՛՛Բ բ՚սնտարկեցին
Հայ
նաէսարար–
^եչւր : Անցում
ենք բնդ արձակ
ձի դաչտի
միշից :
Այ" Կ ՚*էւն
Նէւչէ"վ։ւէւրբ
, Հւ՚էլէւն Հաւա -
սէսրեցբահ
, ասացին
էւնձ : Գուցէ
այւչ Հո—
՛լէ
չ՚չուրչ՛
չինի իմ ււբոնահ
դէլեակր : Ա -
չինչ
չկայ, ոչ մի Հեաք
Հին քա.լաքից ,
որ
կւսնէլ ուն մնացահ
չինի • Կրկէ՚ն եւ կչէբ–
կին
նա յում եմչորս կոդմե
րս եւ ի ՛չուր
եմ
որոնում
ձի պարւլ քար ,մէւ յուչէսբ —
ձան : Րացարձէսկասչէս
ոչինչ
չէւ ե րեւում
,
բացի
րնդարձէսկ
ձ՛ի ղաչտէ։ աա բահ
ու —
թիէնից : Գէէւցէ Հին քաւլաքչէ
Հ՚՚՚չի տակ է
թաւլէէւ ել : Համատարահ
ձ՚ւսՀ , ամա
յոլ -
թիւն եւ լռութիւն։
Ամ՛բուլշ ձ՛ի պատմա -
կան անցեալ
ոչնչացահ՜
ու անյայտացահ
;
Ասում
են թէ , բոլոր
ւոներբ եւ
շկ^՚քերր
եդել
են ղուտ
Հողից , ոչ մ է։ " ւ ր է ՚ չ
նիւթ
չէ դորհահուահ
եւՀետեւաբար
մամանա^
կէէ
րնթացքում
կո րհ ան ո ւե չո էէ , Հ " ղ է
դա
բձե
լ։ իսկ պատմ
էէլ թ իւնից
ղ էէ տենք , ոբ
1037
թուին,
թուկբիլ րէկ ղբաւելոէէ Խո–
բասւււնր՝
էւրեն անուանեցՆիչ՚սփ՚՚՚ւբէ՛
թա–
դալէէչւ : Յետոյ նա Հիձ՚նեց
Աեչճուկնեբի
տիրապեաութիւնր
: 1194
թուին
Խի՚էայի
թաղ
աւոր բ ւէտա բու
ձ է Աելճա կնե րէէն եւ
դբաւում
քյո րասան
ր :
Օմար Խայեամր
հնւում է
1040
թուին,
աՀա այս Նիչափոլրում
:
Աելճոլկնեբի
կա յսրու թեան
ժամ անակ , Ա ելիք - Շ՚"^Ը
Հ իէէնում է մ էէ
Համ ա լսէս րան եւ իր
ւղա
չտ
պանութեան
ներքոյ է առնոէմ
Օմար^այ–
եամին։
1221
թուին,
ճինկիդ
Խանի ոբ-
դին
, թոլուի
Հիմնա յատակ
կորհանում է
թուսն ուՆիչափուրբ ; Այս
բարբաբոսնե–
րր
այնքան
ւէայրենէւ
էէւն, որ իրենց աբ —
չա լան
քնե
բի
րնթացքում՝
շէ/էն
խնա
յում
ոչ մի չնշաւոր
էակէւ , նոյնէ՚էէկ
կենդանի
—
ներին,
ամէն ինչ այրում՝
Հողին
էին Հա
ւասա բ ե ցն ուձ՛ : ԱՀա թէ ինշէղէս է բա -
ցատրւ
ուձ՛
Հ ին
Ն էէ շա ւի ո ւր էւ այս
^՚ե չ՛կայ
ոչնչացումի
էէ^ւճակր •
Շարունակում
ենյւ մեր ճանէս պարՀ բ եւ
աՀա
մեբ առշե ւն է Ի լ։ ան եան բանա սաե
ւչ–
հոլթեան
փաոքբ կադմոդ
չէէբորորղու -
թեան
( Ֆեբդ ովսի , Աս՚էսդ ի ,
Խ՛"յեամ
,
Հաֆէ
ւչ ) արժանաւոր
անդամին՝
Ամ ար
Խայեամի
ղերեւչմանր։
ինչէղէս
թուս քա
դա քէէ ալե բակնե
րից
յետո
յ արեւի
լոյսի
Նմւսն , փայչեց եւ կեանք
նեբ^չեց
Ֆեբ–
գոէէսու դամբարանր,
նոյնպէս էլՕիչա -
վւուբէէ Համէս յնատաբահ
էււմա յութ
է՛ ՛նէւ ց
յետոյ,
Խայեէսմչլ
ղիտութեււքն եւ մշակոյ–
թի անմաՀ
շաՀն է ցոյց աալիս
ամէն
այ
ցելուի։
Անչ՚՚ւք եւ էսեղճ էբ նրա ւլերեդ -
մանր : Աակայն
սկսել
են մի չատ փառսւ -
Լոր
դամրաբանի
չինռւթեան՝
ի պաէոիւ
նրան
I
որ ե՜լլել է մեհ ղիտնէսկան
^ գբաէլ—
ուել է մաթեմաթիկայ՚էվ^
էոիեդեբագի -
ւոու թեամբ , բժ չկոլթեամբ
, ՝>ո չակ է ու–
նեցել
որսչէս
լա լանի մ՚ասնսււչէոէ
աււէաչա–
էլիտութեան եւՀանբաՀաչուի
:
Խ՚՚՚յեամր
ճանա չուեց ելգնա Հ ւս ա ո ւ ե ց ոլ՛ էդ է ո
ձ՚եհ՜
ր անաս տե էլհ նա
էէւ՝
Ե ւ ր
՛է
պա ց էէն ե ր
էէ
կ՛՛ղ -
մէէց եւ աոչա էէր Հ ա լրենէս կէէցնե ր էւց :
Մ է՛
չաբք
լեղունե բուէ էնչպէ"
եւ Հա յեբէ նէ»
թաբդման՚էւեցին
Խ՚՚՚յեէււմի
քէսռեակԿւերր
^
ոչէոն ք մեհ չէնղ
լլ
լնե լութիւն
ւչ
էՈան
Արեւ -
ձ՚ոէեան
էչ բէսկո/նութեէսն
մէշ, եւ "՛յ՛չ
է
ոչատճաո
չւ , ոբ նա էոեւլ
ւչ բաւեց
՝,ամ աչ -
էսարՀա
ւին
ձ՜եհ դրուչնեբի
չարքում
:
Խ՚՚՚յ–
եէսմբ ւիիչէէսոփէսյ
րանաստե/չհ է : Նա ե բ–
դ ել է ա չէսւսբՀ ի ունա յնութիւնբ
եւ նբա
անցաւոր
լաակռլթէլւնր
, էսշէսաբՀի
՛էչ՛չ —
տե բն
ու
Հաչսեբչւ
Նիշափուչէէւ
աւե -
րէսւ^էերից
մի քանէէ քա
յլ Հեո ու , էսնմ
ա*»
բանասաեւլհի
յուշէսրձանի
աոշեւ , որ -
քան ճ շմ արիւո են երեւում
նբւ"
խոր՛էր -
ղ էսհ ո լ թ ի ւննե րն
,
ա յս անցէսւոր եւ ու-
նայն աշխաբՀ
էէ մէսսէւկւ •
Աշխարհքւ ա յ ս լ ա յ ն ւ1աւ|աՕցսւկ օթ–1ււա–
նըՍ է լքեր սւլւտոՆլք ,
Հ ո գ ս Ո Ն վ շ տ ի ց ա ո ա ւ ե լ , ոչ 0|1 տ ե ս ա ն ք ^
ո չ շսնդուԱ՛ ,
Ա փ ս ո ՜ ս , ո ր դ ե ռ չ ր լուծոՆած ասեց -
ծ ուա ծն ա յ ս լքթ ի ն ,
Ա ե ն ք ց ն ա ց ի ն ք սր տ ա ՛ բ ե կ ՛ հ ա ց ա ր կ ա -
ր օ տ մ ե ր ս ր տ ո ւ մ :
իքւծնով լ ի ն է ր ՝ չ է ի ց ա լ ե ս աշ|սար1ւ1ւ
ա յ ս ա մ ա յ ի ,
Գ ն ա լ ն ի մ ճ հ ւ ւ ք ր լ ի ն է ր ՛ ե սհ ա ց ի ւ թէ
ց ն ա յ ի :
Այս ա ւ ե ր ա կ կ ա յ ա ն ո ւ մ լ ա ւ չ է ՞ ր ա ր դ -
եօք
,որ ե ր բ ե ք
Ես ո չ գ ա յ ի , դ ն ա յ ի , ռ չ ի ս կ վ ա յ ր կ ե ա Տ
մ ն ա յ ի : ՜
Ալ
ես՝ մէոահկոտ՝
լուռ
մնում եմմթ
լւէէպէ , ակնէսբկս
ուդդահ
, մերթ
Խայեաձ՚ի
դեչւեղմանէոն
, մեբթ
Նէ՚շավէոլրի
ամա
յոլ -
թեան
վբայ
Այսպէս
էււբեձ՚ն
կչւ վեբշա -
նան
այս սին
ւս շէսա բՀ է, ւիաււքն ուամա —
յոլ թիւնր
, րոնոլթիւնն
ու
անւչթութիւնր
,
թոէչնելով
լոկ ամայութիւն
,
լռութիւն *
ոշ՚նշոլթէււն
, ո լ ն ա
լն ո ւ թ է։ ւն • • .
թ ուս , Ֆեբդովսէէ
, Նիչավէէէւր
,
Խո՛յ —
եէոձ : ինչ ւլէոբմանւսլի
Կւմ անու
թ էււննե բ ու–
Կւեկլ իրարու
Հետ։
Այղելուն
վէ ո
էսա գ ր
ւո
ւմ
է Հոդեկան
մի ուրիչ աչէսարՀ եւ խորՀբ —
դէսլոր
էք
աահ ումնե
չւ էէ եւտպա
ւ ո բ ո ւթէււկւ —
նեբէէ տաէչ
թ էււլնում է էսէչամէււլ
սւ յւլ բկլ —
աիր
•Լայրեբր
։
կէ սօբոււսԿէ մօտ թո
ւլն ում եձ՛ ՛է,էէ շա ւէ։ էէ ւ–
բր եւ երեք
մ ամ ճաձ՛ րէ։ բգութ
էւլնից յե -
"՚"յ
է
Կէ՚ւէչ
արեւի տակ , մէէտքս
բեբելոէի
մեր
՚>՚"յ նէււ
՚էէոտա
էչկւեչւ ին
, որոնք
դւէւցէ
էս րւ անասլատներից
աԿւցան Ր"բէԿ
է
ան ~
չուր էոանշաԿւքԿւե բ էւ եԿւթէսէչա յ ,
Հասնում
եմ Աեշեղ
, ուչ։ երկու
օբ եւսմնէսցի,
կա—
բոդացայ
այցելել
թանղարանր
եւ տեսնեշ
ՈՒԹ ՕՐ
( Ց Ո Ի Շ Ե Ր , Ա Պ Ր Ո ԻՄ ՚ ե Ե Ր )
Ա.
Ա տահ ե լր մէւ աւեչււրդ
տանշանք էր
ւղատճաոելոլ
միայն,
շաա հանր, ւէատ
,
չատ
ամ՛օթալի
տանշանք
> Բ՛^չԿԷ "՚– վ՚սչ՛՜՜
մապետէէ
օր ինա
կր աչքիս աոշե
ւն էր
:
Լալ
էբ չձ՚տահել
ամենեւին • դաաաբկ բան է։
թերե
լս
ա յդ է բ րնա՚լդի
թելադ րանքր ,
գիտաէչցութիւնից
գուբս :
իսկ
դէէտակցոլթեանս
շբշւսնաէլի
ձ՚էշ
արմ ան ապատ
լ
ութեան , էւն քնա յար
ղ ա ն
քէ։
ղդացումն
էբ , ոբ տէ։բականօրէն
խօսում
էբ մէշս ու պաՀ ում ինձ : ^Լախենում
էի ,
չլինի թէ կեանքիս
էէերշին
րոպէնեբին
թուլաձ
որթ ու ողոբձ՚ելի
Հ ա՛ն ւլ ի
ս
էսնա մ ••
Զեմ
սխալւում , կարհեմ
այ/լ
երկիւղը
խեղդ ում էր մ է շս ամ էն
ուրիշ
ՂՂ"՚Տ ~
մունք :
Ասում
էի–
քանի որ մեռնելու եմ դո
նէ մարգավայել
մեոնեմ
X
Փակուահ
էինք այսպէս
սենեաէչի
մէշ ,
պաՀակնեբր
պատուՀանների
տաէչ , պա —
Հաէչնեբբ
գրան ետեւ է Ապասում
էինք :
Լ.Լ՚լ
։սԿէ
արթուն էր, ի^չ որաշէսատան - Հ
քի վբայ :
Լսում՛ էէւԿւք , ինշպէս
ձ՛արդ էէէլ ղնում է–
էէն ու դալիս շտապ
քայլերով
,
դռներր
անդադաբ
րացլոլձ ու ւչոցւուձ՛ :
Լսում
է ինք ք ոււլ ւ։ ւահ
խօսակցու. թիւննե բ , բար–
էլս։ցոտ բացաւլան
չութ էէ ւննե ր , վէճ։ Րա—
ոեբր
չէինք
կարոէլանոլմ
շ՚էկել,
բայց
երր
դբսում
բացլոլմ էբ այս կամ այն
ղուոբ,
էսաոն, անՀանէլիսա
ձայներ
էին Հաս
նում ականշներիս ուիսէլոյն
խափաԿւ -
լում , երրդռնեբր
նորից
վւաէլւում
էէն :
Զե էլան տենղ ա յիԿւ շա րժ մ ան մէշ
էր • • • .
ի՞նշ է ր պատէս՝էել
արդեօք ;
Աի քանէէ աԿււլամ եկան - ւլնաղին բեռ -
նատար
ՕէՈոմռպիչնեբ :
Երբ բեռԿւատա
ր ր
հ աԿ։ր ղ էլրղ իւեուէ
մ0—
տենում էբ շէնքին ու կանդ, առնում
, լուռ
իրաբ եբես
էինք
նայում
: Ջդիտեմ
ինչու,
Համողուահ
էինք, թէ Ջեկայուձ՛ չէ , "Ր
պիտի
սպաննեն
ուրէ։չ տեղ են տանե -
լու,
էչուցէ կենտբոնաէլան
բանար։
Երբ
լսում
էինք օտոմ "րիչի
ձա յնբ , ասում է–
ինք
մտքերնումս՝
ա՛ւա սա է , ռր եկել է
մեդ
տանելու
• . . եւերբ չաբմւում էբ տե–
՚էէտ
՚
՚^"Ր
1՚9
^եոանում
, աղատ
չունչ է -
ինք
քաշում :
Երբ
օաոմոբիչր
առաշին
անդամ
կանդ
նեց
մեբ պատի տակ , մի սոսկաչի
տեսիէ
անցաւ
աչքեբէէս
աոշեւ
,
այնքա՛ն սոս -
կալի ,ոբ կաձ
քի մի ղեբմարդկային
ճի -
ւչ ով վւարատեց էէ իսկո
յն , անՀետացրի
, եւ
թւում էբ ինձ, որեթէ մի ակնթարթ էլ
ուշէսցնէի
, այլեւս
պիտի
չկարողանայի
էուսԿւե լ , շաԿէթաՀա բ պիտէէ դ լոր ուէ ի դե -
աին
• • • ԱՀա տեսէւչբ
. իբբ թէ՜ սլաՀէսկնե՛–
բր
էւնձ
գոլ
րս
են
չ՛ե բում
, նստեցնուձ՛
են
օտոմ ոբիչր
ւ։ բ տւսնեն այնտեդ,
ուր տա —
նելու
են : Եւ այն վայբկեանին,
երբղր ֊
նում եմ ոտս , որ ր։սբձբաԿ։ամ
, աեւլ
բբ"—
Կ։եձ չչնկերներիս
կողքին
, տեսնում
եմ
յանկարհ
, որ օտոմ ո բի չէ՛ ՛լե կէէ ւէբայ
նրս֊
տահ է իմ որդի
Ռ՚՚ւբէնբ
: Ե" տեսնում
եմ
նբան , նա էլ տեսնւ։ւմ է էւնձ , իբ սաբսա —
փաՀար
աչքերր
էւմ սաբսափաՀաբ
աչքե —
րի մէշ
...
0՛՛,
որքան
ղ ոՀ էէ։ այդ էէէպէին , որ է։ձ՛
Ռուբէ նբ չատ
Հ եռու
էբ ,
էբդրումում ,
թուբքերի՚կյ
՚ լ ե բ ի
...
X
Ն
–եանր
խնդրեց
, ղուբ"
ղնալ :
՚Լեբաղաբձին
ասալ
, որ տեսել է բա —
կում
«ան ո տ
աԿւ
էւ»ի թամ
բահ
ձին եւ է։րան
Հանոտանի-^ին
ւլունտոլկհիէլ
իշ^ելիս
ւէե -
բեւի
յաբկից ••
Զեկայի
բաբձբասաիճան
պաչտօնեանե -
րից էր «անոտանի՛լն
, աւչ՚չանունբ կար -
հեմ կարադոաոէէ
, վյատ իկա վկաս ց ի Հայ :
Երկու ոտն էչ կոտրահ
էին բոէնից : Ա ան
էր դալիս
ձեռնե
րին էէրա յ , ղորաի ցատ -
կոցնեբով,
կապիկի պէս արաւլ ուճար —
պիկ • Շրշում էբ ձիով, յատոլէչ
իրան
Հա՛֊
մար յարմարեցրահ
թամբէ։
՛էլ՛այ,
մաոլ–
ղեր աարճանակբ
միչտ
կ " ՚ չ ք է ՚ ն : Մի ա -
ռ ւս ս պե չա էչան արաբահ էբ, մ ի չա ար -
թուն,
միչա
ւլււրհէւ ւէբայ–՛. Ակամէսյ
Հի -,
ացմ ունք էբ նեբ^չում
, դոնէ ինձ ։
« Ան
՚է
՚ոաԿւէւ ^ի թէսմբահ
ձէն , այս մա -
մ էէն
, շատ նշանակալից
թուաց
մեղ ;
իսէչոյն
չոֆերն էչ խնղ բեց , դուրս գր–
նաց որ
սաոլ
։չ
ի
Հ
Ա շ ձէւն է բ աե սե չ բա —
կամ
, ոչ աէրր, կաբէսւլււտաէ բ
ւչնացեշ
էչէ, թերեւս
փախել–
լսեցինք
ձիու վաղ —
Քէւ
•
ԱնՀ անդստութիւնբ քանի
ղնում,
այն -
քան աւ ելաԿււււմ է ր Զե քլա
յուձ՛
Լսեցինք
, ինչպէս
մի խոլձ՚բ
մաբդիկ
ղինուորաքլան
էլան ոնա ւո ր քա յլով
Հեռա -
ցան
չէնքի ց , կարհեմ
ռուս դէւնուոբնեբ
է —
էէն , որմ՛ի օր աոաշ տեդաւորուել
էէ՛^
մեր
Հարեւան
սենեակսւմ
: Աի քիչ
անց՝
ս՛րիչ,
ձ՚արւլիքլ
եէլան , էսձ բուեցին
շէնքին
առշեւ։
Լուսամուտի
վ՚եւլկբ
մի քիչ բա^
էինք աբել,
տեսնում
էինք աբանքից
, որ
ղինուորնեբ
էին ւչասալորում
մայթի
ւէր -
բայ •:
- եանբ
դուրս
գնաց ,
էէեբաղարձալ
յուղուահ
, ասաւ ոբ
Հրացանաձղութեա%
ձայներ
են դալիս
• . •
Այմմ ես չաապեցի
դուրս
գնալ
Այո, Հբացանաձդ
ութ
իւն էչաբ,
շաս»
խուլ ու Հեռաւոր : Զէ բ
Հ ա ս կա ց ւո լմ ^
թէ ոբաեղից է •
(3
Շար.)
ՅՈՀՀ.
ք-ԱՋԱԶՆՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
