2
Ց
Ա 0֊ Ա
Ջ
Տ Պ Ա հ Ո Ր Ո Ւ ԹԻհՆՆ Ե Ր
ՒՐՍՆՒ ՊԱՏԱԱԿԱՆ Վ.ԱՅՐեՐՒՑ
ՖԵՐԳՈՎՕՈԻ
ԳԱՄԲԱՐԱՆԻ
ԱՌՋԵՒ–
ԾԼշԼղից
24
քիլոմեթւվ.
վրայ
կ
ղանւոլմ
*
Թոլււ
»
աւերակ
քաւլաքր
եւ նրա
մօա
ՖԼրղււվսոլ.
Հոյակասլ
դամրարանր։
30
8'ււ.նիէւին , մի ժամ Հանւլարտ
ճամրորղու–
թիւնիւլ
քեաոյ , կանաչութեան
մկք հաձ
-
կուահ
նա Հեռուից
երեւաց
յ
Վերքին
նո ֊
րաչկն
կամուրքից
անցնելիս,
ցոյց
արր
-
ուեց
ինձ մի ւււրիչ
՚>ի՝՛՛ կամ
ու րքի աւե
-
րակ։
Գա
այն կամուրքն
էր,
որ
Ֆերղով–
սսւ
մաՀից
յեաոյ,
իր
Ք"յՐՐ ^
Աուլթան
ՄաՀմուաի
ոււչուրկած
վաթսուն
Հադար
ոսկի նուէրով
(որ ՇաՀր
աուելկր
ի Հա —
111
III
ցուձ՚ն
մեհ աաա
ղանղ
րանա սաե
ղհ
ին
իր
ղրմահ
խոսաումին)
, շինել
էր
աուել
ասլաՀ ովե
լու
Համար
թուս
քաւլաքր
ղ ե աի
ողողոլմներից
, ինչսլէս
որ հրաղրել
կր
Ֆերղութւին
:
Աօաենոլմ
ենք
դամրարանին
:
Զաթ
կողմր
Հողաչէն
ւհների վւչատակներ
են ե—
րեւում
, սլարղ
Հ ողւսկո յաե ր եւ
ուրիչ
ո–
չինչ : թոլս
քաղաքն
է։ Այղ է միայն
մ ր–
^,ացել այն երեւելի
սլաամական
քաղաքից
,
սւր
հնուեց
Ֆերղովսին
9֊յ4
թուին,
ուր
ասլրեց
ձ՚ինչեւ
5Տ
աարեկան
Հասակր;
^ւս
այղաեղ
սււվորեց
՚լրել կարդալ, արարե —
րէն
եւ սլաՀ լաւե րէն : Այդաեդ
նա
ուսում
նասիրեց
աղղային
սլաամ ւււթ իւնն
ու ա
-
ւանղո
լթ իլննե ր ր եւ
34։
աա րեկան Հասա
-
կում սկսեց
դրել
իր Հոչակաւոր
դիւցաւլ–
ներղութիլնր
« է»ահ - Օամէ»1» -
«թա
-
դալորական
ղիրք
Ֆր
>
"րի
՚ / / ՛ " ՛
յ "՛չթա
-
աանք թափեց
24
աարի չարունակ
: \,ա
71
աարեկան
Հասակում
աւարաեց
ա յդ
Հրս–
կա յական
ղորհր՝
բաւլկացահ
վաթսուն
Հաղար երկա ոդե
րից
։
Պաաձ ութիւնից
դիաենք
, ոբ
^է^ել1՚Ղ
է1ան ,
1221
թուին
, երբ դաբնանր՝
ձեռ
-
նաբկեց
իբ Հսկայ
արչալանքնեբին
,
նա
սւղղա րկեց
քտ ո րասան
իր որդի
թու
-
լուին,
ոբ
Հողին Հաւասարեցբեց
՚քքիշա -
փուր
եւ թուս
քաւլաքնեբբէ
Ֆերղովսին
վաթճանլում
է
1020
թուին,
86
աարեկան
Ե թ է Թ" լսում սլաամ ական անցեա
լից
ո–
էէ^է
էէ ձ՚նացել,
երբ ամէն
ինչ որ
մարդ
կային
ձեոքեբով
է չինուահ
,
կոբհան
֊
ուել,
վաշիացել
եւ անյայաացել
է,
ու
Հիմա
ւոիրում
կ ամայութիւն
, ձ՚աՀ,
ա
-
ւեր
, լոութիլն
, աթուր
աեսաբան
,
ոբ
րնկճում
է Հողիդ
ու մնում
ես՝
յուսա
-
թար
ու աթուր,
աՀա
ւււսկայն
Ֆեբդովսի
ղամբաբանր
չբքալղաաուահ
Հսկայ
մի
պաբաէղով,
ուր խնամոււսհ
ղեւլեցիկ
ու
ճաչակաւոր
հաոերով
, հադիք^երով
,
ձ՚կք–
աեդում
կ՛ոյ մի մեհ քրի աւադան
,
"ր1՚
յեաեւոլմ
աեսնւում
է
Հո յակասլ
արմ ա
-
նավա
յել
մի դամբարան,
կանղնահ
Ֆեբ
-
դովսու
ղերեդմանի
՚էբ՚՚՚յ՛–
Կարհես
թուսի
աւեբակներբ
վե բա շինուե ց ին
,
կարհես
նբա
մի ղաւակր
կեանք
եւ
կենդանութեան
շունչ
աուեց
այդ
մեոելային
՚Աւճակին
,
նիւթբ
աալ՚րալուհւոլմ
է , Հսղու
Համար
՚
մաՀ
չկ՛"
յ ՝ հանճարներն
ու տա
ւլանղնե ր ր
իրենց
մտային
ա բտադ ր ութ
իլննե բով
,
յաւեբմական
կեանք
ունին , անմաՀ
են :
Հադիւ
աոաքին
քայլր
աոահ
նեբս
եմ
մանում
սլարտկղի
դռնից
,
Ֆեբդովսին
ներչնչոլմ
կ ինձ Հոդեկան
ձ՛ի մեհ
Հբլ՛ -
ճուանք
, ողքունելով
ինձ, ինչսլէս
այցե
-
լուի
, իր այս բանաստեդհական
հանօթ
տո՚լերււվ
•
Րայց չեմ մեոնի ես ր՚նաւ ,
կամ ու կ՚ասյյւեմ անըքււյեսւտ,
•ՐաԱ(|ի խօսքի բարեքեր
Սերմ եմ ցաՕել ես աոատ :
1984
թուին
, Ւ բո՛նր
մեհ չուքով
աօնեց
Ֆեբ՚լովսու
հննղեան
Հաղաբամեակբ
ել
այէլ աոթիւ
կանդնեց
այս
յւորւլանքի
յու–
չարձանր
, ի սլատիւ
նրան , որ եդել
կ ի–
բեն
հնող
մողովրդի
սլաբհանքր
, եւ դար–
ձբել
իր
էլ երեդմ անբ
մ ի ո ւթ աա տ ե դ ի , ուր
յաճէսխում
են. միքէողդէսյին
մչակոյթի
հաո ա յոդ
բոլոր
մ աա ւոբա կաննե Րր :
Գիաում
են դմայլահ
իրանցի
Հէէմերոէւի
կոթոէլ
յոլչարձանբ
, էւ բ ի
չ՚՚բս
կողձ՚ե
րում
քանւլակուահ
են նրա բնտիր բանաստեդ
-
հական
տողելւբ
: ժամանակի
րնթացքում,
ինչէւլէս
հննդէսվէս
յր ր , թոլււ , քո ղեբեղ
-
մանր
հահկււ՚լ
այս
յուչաբձանր
եւս,
ով
Ֆեբդովսի
, մի օր , դոՀ ղնալով տաբե
~
րա լին կամ սլաաե բւսէլմ ա կան
անցուղս՚ր
-
ձերին,
կորչելու
է աո յաւէտ
, ինչսլկս
որ
կորահ
ու էսնյայտ
էբ
մ՛ինչեւ
1934
թէ՚֊Ր–
՚Հլո յն ի"կ
Հ
իմ էս է լ էղատմ ական
ստու՚էու–
թիւն
չէ ներկայ
ւլերեդմանիդ
աեւլր եւ քո
աճիւննեբր
չեն
ղ անուահ
: Հաղար
տարի
առաք Ֆեբդովսին
սլատաս խանե
լ է մաբ
֊
դարէակսւն
չ^՚չ՚՚՚է
՚"ձ՚լ
հարցումին–
—
կ՚աւրուեՔ շէ&քեր մոխիր կը ւլաււնաՕ ,
Արեւն ու անձրեւ գոյնր կր տանեՕ ,
Սակայն իմ երցի շէՕքր բարձրաբերձ ,
Չի կորչի անցամ մէկ նշանախեց :
Կ՚անցնեն դարերր իրաբ յեաեւից
Կր ցնահատեն՝ ժու|ովուրդներն ինձ։
Ե՛– "՛սլա
Հւսկաղղելով
իր
հննդաւէայրի
թուրսհ
տքսւէւր տւղաւ ւէբ ութ
եան ,
թուսի
....լ,....ւ,խլ^յ. ...յ,–...յ...քՅԽ^Ն ... ^
յ^ւս...՛։.
^1՚է1"ժ
Լ " ՚ – " ՚ մ է
դարձեալ
Ֆերդ"՚1սիի
ձայնր
Հղօր
Ես հիմնեցի իմ երցու|
Մի ապարանք բարձրաշէն ,
Որին անձրեւն ու մրրիկ
Ացդել բնաւ կարալ չեն :
Պտբսկեբկն
լեդուն
արարեբկնից
դաոդ
եւ կատարելութեան
Հասցնող
, իր մսղո
-
՚/ՐՐ՚ւէ
՚քկէ
՛Ա
՛ւ՛լա
յին
եւ
Հայրենասիրական
էէեՀ
Հողին
էչաբթեցնոդ
այս
ղիլցաւլներ
-
դակ
մեհ բանաստեղհբ
ասլբում
է
եւ
կ՛՚ապրի
յաւիտեան
, ոչ միայն
իրանի
,այլ
ել
ս,չի,ար֊,ի
բոլոբ
մչակութէոսկր
մ՛աբ -
ւլ էէց սբտերսւմ
:
ՄԱՆՈԻԷԼ
՚ԼՐԳ.
ՐՈԼԱՏԵԱՆ
(3 Շ ա ր յ
ԳԵՐ1քԱ1ՒՈՅ ՆՈՐ ՆՍ Ւ ՚ Ս ԳնւԸ
ԻՐ Ե Ն Ց ձ Ս Յ Ր Ե Ր Ո հՆ ՃԱՍ(^ՈՎ–
Գերմ՛ ան
դ էսչնա կց ային Հանրապե
տււ լ -
թեան
նորրնտիր
նա իւաէլաՀ
Լիւպքկ
բււ ~
տանձն ե ց իր պաչտօնր
Ա եսլտեձ՚բե
բ
1
էէին ,
ւԼասնւչի նէսիւէսդաՀ
Հ՚՚յսի
սլսւշաօնաւթս
—
րութեան
ժ ամանակբ
ա յդ
Օրբ լրացաւ
,
ել
Հօյս
Հրէսմ սւբեցէու
իլ։ ւդա շտօն
էն
ե -
բեսփոթանսւկւսն
մողոէէին
եւ դա^ակցա
-
յին
իաբՀուբւլին
աոքեւ
;
Փրոֆ
. թկ ոտոբ
Հօ
յս հանօթ Հրապա
-
բակսէղիր
մ բն
կր արղ կն , երբ տասբ
տա
րի աոաք
Հէոյէոելպեբկի
«Ռայն - Նիքար
ՑայթՈւնկ»/»
թմբադբաաոլնկն
անցաւ
Պո
նի
նա իւա
էլ ս։ –է ա կան
պաշտօնին
:
Աշ իւ ա
-
տակցս՚հ
կբ երկար աաեն
Ֆլ՚ի՚որիթ
Նա
-
ուման
անուանի
քրիսաււնէական
- բնկե
-
բաբանին
եւ
էիսբահ
իւմբաւլրի
ւդա շտօն
ւս–
նււր ք՛՛՛է
՝• Այո առիթ ուէ
հ անօթէս ցահ
կ ր
նաեւ
իր
ապաւլայ
կնււք էլչէ՛
Հ**յո
- ՝Րնա–
վ՛է՛, որուն
մէոյբր
ՀէոյուՀէէ
մրն է ր՝
Լորէ՛ս
Մ ելիք՛՛՛է րնտանիքէն
եւ ոբ
բւս բե ս ի րւո
կան
ւչ ոչւհ ե բու
նուիրուահ
էչ բադ իտուՀի
մրն
կ ր : թէ՛է տոր
Հօյս
ե բկու
անւչ ամ նաէսա
-
լլաՀէէ շրքանչէ ա բմ ւսնաւո բաոչկս
Հէւնէչա
-
կան էսարէէ ւէարե լէ
ետք
,
եբբորղ
անէլամ
րնտ ր
։ւ
ւթ ե
էէւն
թ
ե կնահ
ււլ դրուելու
օրէւ
-
նական
ա ն կ ա ր ե
լիութեան
Հետեւանքուէ
,
քա շուե ցաւ
Համ եստ
ե ւ իմաուոէս
լէ,ց
ճա
-
ոե ր թօսե լոէէ եւ շե շտե լով
թ է Հարկ
է
պւսՀել
պետութեան
« տեւական
ււլ -
թ ի ւ ն բ » , այլ ո չ «Հօյսէւ
տ ի բապետու
թ
եան
չլէքանֆ
(է՛ւա
Հօյս)
կամ
ուրիչ
անեատի
կապուած
պաչտօն;
Հօյս
իր
երկրին
եւ
ա։լդէէն հառա
լելու
անկեէլհ
եւ
Համեստ
տրամ ադբութ
իւնբ
յա յտարարեց
նաեւ
ասկկ
՚էերք
Հակաոակ
իբ
ա ռ ա ք ա ց ա հ
տարիքին,
թկեւ
էւր նա էսաս ի ր ու
թ եան
Հա
մաձա
յն պիտի
նուիբոլի
դ ր ա կ ա ն
ա
չէսա -
աան քնե բու
% Ա եպտեմբեր
1
ք՚վէն
Պ՚՚նէւ
մկք
Հաբիւր
Հաղար
ցուցա րա բներ «բաբէ,
ճա–
նասչաբՀֆ
ձաւլթեցին
Հօյսի,
երբ ան
նոր
նաէսէող աՀ Լէ՛ւ "չքէ է՛ ^ ե ւռ րաց կառքով
կա
յարան
դնաէլ
, անկկ
Շ թութ կարա
ճամ
-
բոբդ
ելո
լ Համար
, ուր
չինել
ա էէ ւահ
է իր
բնա կութ
եէս՚1։
քաբմաբ պարղ
էոունբ
:
Հա քնբէւէս Լէ։ւ "չքէ
«
՝Րրէ։"էո։։նկ ական
-
^–•տ
-կւ.
—.,^5, .
կ
կ^..^քււ...^
՚է-քէէ
թ
ե կնահ ու դ չ։ ՛ււե լուէ
ձ՛ ե հ աձ՜ ա սն ո լ թ ե ՛ս մ բ
նա ԷսաղաՀ
չ՛ն աչ՛ո ւ՛սհ
կ ր
ե րե աէէ ո էսանա
-
կան
մողոէէին
Պերլէ՛նէ՛
մէք
ւչումարման
միքոցին
, քանէ, որ Ատլ՚նաոլչւր
իբ
նա
-
էսա ՛դէ ս դրահ
թե կնահ
ութ
է՛ ւնբ
ետ
առ ՛սհ
է բ պատճառա
բանե լուէ որ
դեո աներա -
ժեշտ է հր անձնական
ներկայութիւնը
վարչապետի պաշտօնին մէջ :
Նոբ նա ԷսադաՀ ր
մ իքակոբեէսր
դասի
,
մանբ
ւլիււչէս ց իութ եամր եւ
ւսրոլեսէոոէէ
՛լ իւ՛լէ՛ մէք ուպչ՚ոդ
րն ա՛սն է՛քի
մ ր
ղաւաէք
է : իր Հօր կանութ
մաՀուան
Հետեւանքով
վայեչահ՜
է մօբր
եւ
ձ՚եհ
ե՚լբօչ՛
Հողահոլ—
թէււնչւ,
յաճաէսահ
է
կանոնաւորապէս
եչ՚կչ՛որդ՛"կան
վարմարան
եւ
1 914//
կա
մաւոր
ղինուոր
եղո՚հ
է , ինչպէս
շատեբր
այդ ատենէէ ՛է ե բ ի դասարանէ։
\^ամեայ
տղոցմկն
;
Աոաքէւն
ա շէսա բՀամա
րտկն
Ֆրանսացին
իր տարեկան
սւրձակոլբղէ՚ն
կր սպասկ աէ^դէա
, քէ՛է մր կա՚լւլոլբուե
-
լու , յուչնահ
քէ՛՛լ երուն
Հան՚չ է՛ս՛ո ա՛ս
լու
^
՚սռօրեւսյ
Հոէչերբ
մււոՆալու
եւ քանէւ
մչւ
ուրաէս
օչ՚եր
անցբնե
լու
՛կով
Ն՚՚յն
նպատակին
կր ձ՚լաէէ,
կր
կաչւհ^եմ
^
ա շէսա բՀ
էէ ււբ մէ կ հէս քբր
ղ տնռլւէդ
ոեւէ
քաղսւքլոցէ՛
: Ըլլայ
ան առանձինն
կաձ՛
էսմբովին
է Ար՚չար
եւ
իր ալ •
Մենք
Հայերս
, այ" կէտին
մկք
լերկ
րացաոոլթէււն
կր կաղմ ենք –.կա րհ կ ք էքեղի
՚ռրուէոհ
չէ չիէոթոք
էսնղալ։
Աեւ
ում
ւղ մր
քեէո կր սաւառնի
մեր դլխուն
էէեբե. –.Աբուէ–
^ետեւ
սերունղր
ոբ
լլ, լւ,օր Հայկակէոն
Հր—
րւոսլարակին
՛էրա
յ է , անցաւ
րնդ
Հուր
,
չ՚նղ
ք՛՛ւբ եւ րնդ
ււոլր
-. Ան չէւ կբնսւր մոռ —
նալ
աՀաւոբ
եւ աննախբնթաց
Ե՚չեոնր
, որ
կազմա կե ր պե ց ւէա յր՚սդ
թուրքր՝
բնսւքկ՚քե
չո՛է Հա յութիւնր
, իւրացնել՛՛՛է
անոր
բս—
տացոլահքր
X ՚Րառասռւն
եւ
Հէ՚նւլ
՚ոուրէէ
էէերին ալ տակաւէ՚ն
չեն սպիացահ
մեր
՚էէրքեբր,
որոնք
սչէւտէւ
կոտտ՚ււն
Ր^՚Ղ՜
միչտ :
Ա ւս րսռէսղդեցիկ
դէպքեր
, պատմ
ւււ
-
թ իւննե բ շատ
ենք տեսեր
ու
իմ ա՛յե բ -,
Մ ել՛ Նեբսէսր
, որ
Հաղւսր՚ուոլ՚ներոլ
նման մերկ
ու անօթի
, չափւււհ
է
Ար՚ոչ՚ի՚՚յ
կ է՛՛լի չ անա պա անե
բր , հառե չ՛ուն
տակ
րն—
ետք
ւ՚ւսանահ
է
Հ՚սմ ալոարանի
մ էք
եւ
յաքալ
քննութէ՚ւն
աուահ
է աոանց
տոք
-
թորէս
քէ, լբացմ ան եւ
նւէ ւի բէւ
ւահ
է
՛լ է՛ւ —
ղաան տեսա կան աչխատանքնե
բու
-.
1920^^
եդահ
է դե
րմ ան ւլիւղացիական
կ՚ս՚չձ ա —
կեբպութեան
՚էաբչական
անւլամ
եւ երես—
վէոէսան՝
փ բուս է՛ւս կան Լանտթակէւն
մկք
1931
- 1933
թոէ՚սկաններուն։
Հիթլեբի
Ղ "Ր^է
՛լք՛՜է՛
՛ւ՛՛՛լկ ^ ե րկ՛՛ւ
ամիս
՛քերք
լուհումի
ենթաբկուահ
են
ւլ էււ ւլ՛ո տնտ
Լ էւա—
կ՚սն
բոչոբ
կւսէլմ ակե բպւէւ
թ իւննե բ լ՛
եւ
ա յդ
՛սո թիլ
Լ1՚ւ"չքէ
^ե բ բա կէս լո
ւահ
է
ՀիթչԼբէսկւս՚ն
էղԼտութԼան
կալմէ
(Ա՚՚չրէ՚է
\
1, 19331։
Ա՚չո՚՚ո
արձակուԼլէ
տասր
ա–
\
միս
Լաք
դարձԼէսլ
ձե ր բա կս, չուահ
է
եւ. \
22
ամէ՛ս բան՛ս
նստահ
է :
1944/՛^՛
նորէն
վւնտո ահ
Լնսհնյ,ււ էւանա ւչնԼ±ո՛ ֊.ամաբ
է՛–
ԲՐԲ ՀակաՀիթչԼբական
, բայց
այս
ան
-
՛լամ չԼն
՚լտ՚սհ
՚չէ՚՚՚՚քր
• • • : Եբկբոբւլ
աչ—
խարՀա՚քաբակն
Լաք
1947/՚5< ,
վարահ
է
նա էսա լ՛՛ո րական
՛դա չտօն
Հ է՚ւսիսա
յին
Հչ՛ -
ոԼնոսի
Լւ ՎԼսթֆ՚ոլփոյ
շբքանին
մէք ,
է՛սկ
Յ՚՚՚ՐՂ
մաււ կբ կւսէլմ է բ
Աէորնէոուբբի
Նաէսա րա
րւո ց
1^1 ոբՀ ո ւր՛չ է՛ն է՛չ՛ք՛ նու էւ՛՛ս բար
սչա րենա
լ որմ
՛սն
Հ ոդաանտեսութ
Լ ո,ն ել
անտաոամշակոլթ
եան : իր
Հ անդ՛ո ր՛ոա —
րաբոյ
Լւ Հւսմ%ստ
չւն՚ււ լ ։՛ բ ՚՛ լ թ
Լ տոմ բ
"իր–
ուահ
Լ լ
յ՛ս
ր՛լ ուսւհ անձնա է."ր ո ւթ
ի ւն
մլ^
է Տոքթոր
Հայբիէս
Լիւպքէ
, ոբ իր տոք–
թ ո ր ՛ս յէլ
սլ ա տ ո ւ ա կ ալ տիտղոս ր ք էւ շ տն —
ղամ ղոբհահահ
է ց ա ր ՛լ : Տիկին
Լիւպքէ
րազմ աթիւ
լեղուներռւ
հանօթ
նաէսկին
ուսոլցշոլՀի
մբն է Լւ
մ Լհ
Համակրոլ
-
թիւն
կբ ՚էայԼլէ
:
Պ.
ՖՐՈԻՆՃԵԱՆ
ՈՒէԹ Օ Ր
(ՅՈԻՇԵՐ, ԱՊՐՈԻՄՆԵՐ)
Ա–
Տարօրինակ
կբ պաՀում
էէրան
անհանօթ
երիտասարդնԼրից
մէկր
:
Յիշսւմ
եմ գէմ–
ՔէԼ– ւ՛լար
ԼբԼ" , էսիստ
սեւ մա՛լեր,
մռայլ
ու կասկահոա
Հայեացք
: Անչարմ
նստահ
էր անկիւնա
ձ՛ , յատակէլ
ւէբայ,
հնկնեբր
դբկահ
ու ահէէլուահ կդակր
հնկնԼրին
դբ–
րահ
:
Րոլոբոէէէէն
մեկուսացահ
էր , ոչ մի
խօսք չարտասանեց
• ոչ ոքէւ երեսր
չնս, -
յեց
:
Նսաահ
կբ անկիւնում
, լուռ
ու
ան–
չա
բմ
Հ
Աուսինեանն
ու ես
աչխւստում
կէ՚նք
պն՚չացնԼլ
սրտնԼբս
,
թկ
մեբ ել
թկ
մեր
բախտակէւցնԼրի
X
Իէօսում
կինք կալմ—
նակի
նիւթերի
մասին,
եբ՚չոլմ
ԿԷ^Ք
եր կուս
ս է լ բադս։
ձսւ
յն , վարձում
կ ինք
կատակներ
անել
՚ . •
էքԼնեակում
չաա
ցուրտ
կբ,
մենք
քնա–
Հատ
ու
անօթի
Եթէ
«
բնկերնեբբ
» , ասի , իսկա
-
պէո
բերել
են մե՛լ սպաննԼլու
, դոնէ
այն
քան մարդավարութիւն
ունենային
, որ մի
,քք, ք՛ամակ
տաք
թ է յ ^րամցնէին
, չաքարր
յ1խ,:
իսկ
է՚՚^նչ կ՝ասէք
լիմոնէ՛
մասէւն
,
ՀէսրցրԼց
Ա ուսինեանր
,
մէւ լալ
կտոր
չիմ՚՚ւն
էլ Հետր ...
Ալ մի Հաստ պապիրոս
էչ
բժ
ի չկին ,
աւեչցոլցի
ես
;
Զ՚չիս՚Լձ՛
, է՛նչ կին
ղ՚չում
էւմ
Հան՚չիստ
չ՚ւ՚կԼ
չնԼ բ բ , Ա ուսէնԼանն
ու ՎասաբԼանր
;
Գէւ՚ոԼ՚է
ձ՛ի՛ս յն , ոբ իմ "ե փա կան
ՀոէչԼ–
կան էէփճակբ չաա
անորոչ
էչէ ու
միանւլա—
մայն
անՀ ամա պատաս էսան կացոլթեանր
;
Յաղում
չունէի։
կամ
եթէ
ունէի՝
այն
պիսի
ձԼւ էչ՛ սաացել
,
որ այլեւս
նման
չկր
յ " " լ ՚ " ^ ՚ ք է
•
Հասկանում
էի , որ մեւլ սպաննելու
են ,
ուրիչ
ոչ մէւ բանական
բացատրութիւն
չկր կարելի
տալ
դէ՚չերոլայ
այս
մամին.
"՚
ձ անալէսնդ
որ ե -
Հ
մե
•7
Բ^րել
լ լ
բկկ
՛չ է՛չե չ՛ րանաում
կատաբուահ
ր –չաա
մ Լհացբահ
չավ՚եբով
յա յանի
կ բ ար
-
ւչկն : Հասկանում
էէ՛,
Բ՚"յՅ
՚՚՛ չԿ է ^ա
-
լաա՚ււմ
; Տարօրինակ
էբ
թւում
այս աչ՛–
աա
յա յտութ
է՛ւնր , բա
յց
"ւրէ՚շ
կերպ
չեմ
կար
ո՛ւ
բնոբոչԼլ
իմ
Հ ուչ ե կան
կացութիւ
նր
X
Գիտէի )
րա
յց
՛լ էւտա կցու
թ իւնր
ձ՛ա -
կԼրԼւո
յթումն
էր , ոլւչԼ ՛չէ՛ս
մ էքբ
մ իա
յն ,
կաբհ Լս է՚նձանից
դուրս
, -
չէ Ր
անցնում
Հ ոդուս
խորքէ
րր , չէր
կլանում
իձ՛ ամ
-
րո՚չք
Կ ՚ ՚ ՚ - թ է ՚ ^ Ր ^
էմ
իսկական
4Տ.ես՝»ը ւ
թերեւս
դիաակցոլթիւն
կլ չկր,
այլ մի -
ա
յն դատողութիւն
, ա յսէ՛՛նքն՝
բաւական
անաբժկք
բան
:
Գատաբկ
բան
կ ,
ատա
այն երեք
րա
որ, որ ամկնէ՚ց
լալ կաբոդ
կէ՛ն աբտա
յա
յ–
տեչ
էւմ ներքին
ապրումներբ
այդ բացա —
ոիկ մամե բոլձ՝
\
Ո՞րն է դատալ՚կ
բան
եւ ինչո՛՛ւ
է դա
-
տւսրկ ,
"՛յդ
չկ
Ի կարուլանայ
բացատ
—
բէ լ,
^է՚եց
ա յնպէս
դւսաաբկ
է . • . թ ե րեւս
կեան^լ
է ու մաՀբ,
որ դատաչլկ
րանեբ
էն
-.
Մ ի տարօրինակ
անվաւթոլթիւն
էր
աի–
րել
ինձ :
Մէւտքս
արթուն
էբ , թմ բութեան
Հետ
քե բ անդամ
չկա
յին , րայց
կենտբոնանում
էր այնպիսի
առսւրկանեբի
ւէրայ,
որ կար
հես
ա՚էկնէ՚ց
քիչ պէ՛տէ՛ դբա՚լեցնէին
ինձ
իմ ներկայ
կացութեան
մէք–,
խօսում
էի դէսից
դէնից
ու միամա
—
մանակ
մտահում
ամէն տէսակ պատաՀա—
կան
նէ՚ւթեբէ՛
վբայ
։
Ատահուձ՛
էի– "՞՛է է արդեօք
անկիւնու՚ք
նստահ
ձ՚ռայլ
ե ր էւաասա բղչէ , է՛՛՛նչ
աբ —
Հեստի
մարղ
է , ինչո՞ւ
մեդանից
էսոո
-
՛էահ է երեւում
, շի՞ յոդնում
այղքան
ան–
շաբմ
մնա լուց
- • •
Ատահում
էի
. արդեօք
քանի՞
ղաւակ
ունի
ուսուցիչ
. . .եանր , մա՞նչ
են
թէ
ադքիկ,
որի՞ն
է աւելի
սիրում
Հայբր
:
Երեւի
ամէնից
փ ոքբ ին
• • •
Ա աահում
էի
. ինչո՞
լ իսաՀակեանի
քի–
թր «Հայկական՛^
ենք անուանում
:
Հ՛"յէ՛
ցեւլա յէւն տիպր
այնքան
բաբդ
է ,
այնքան
էսաոն
ւււ այնքան
տարրեր
ճեւեբով
քթեր
կան
ՀայԼբի
մէք...
Աաահւււմ
էի– ՀԱայր Արաքս»ր
սբ
նոբ
ԼբւչԼլ
էէ՚նք
Մուսինեանի
ՀԼտ
ի -
բօ՚ք
այղքէսն
՚չէ՚լէցիկ
կ , թ կ" ինձ այղ. -
պէս
կ թւում
, որաէՀետեւ
յիչէցնում
է
մէսնկութէ՚ւնս
ու մ՛այրիկիւ,
.
Ա աահում
կի • ի՝^չ կե՚լաոտ
ու պա՚ոա
-
ոոաահ
են այս
սենԼակի
սչաստառնէլ՛ր
է
Ե՞րբ
սլիաի
լինի,
որ կարո՚լանւս՚նք
՛լ՛՛նէ
պասաաոնեբ
րերել,
ձեր սԼնԼակնԼբին
մէ
քիչ
մարդավայել
տեսք
տալ
• . .
Ատ՚սհում
էի. Լթկ
կ ոտրուի
ԼլԼկէորա
—
կան
կայա՛նի
Հիմնական
Հա\ր , որ ,չԼռ մի
տարի աոաք
Հալից րնկահ
էր,
ի՞նչպէէ*
՛դի աէւ լուսաւորուէ,
Երէւանր
, որ ՛լչ եր —
կաթ
ունի
վալր
վաէսելու
, ոչ ն՚ոլթ՝
լամ
-
՚ղԼբր
չցնելոլ
. . .
Ալ այս՚ղէս
շարունակ
-.
Աաահ՚ււմ
էի Լչեկտրական
կայանի
մա
սին,
բայց
չկ է՛ ձտահոլձ
ՋԼկալէ՛
ու
ււ՛՛լ —
շէ լիւր՛է
րի
մասին
, որ ֊.արե լան սԼնետ
—
կում սպառն
ում
էին իմ կեանքին
Հե -
տաքրքրւում
էի ՛լիանա
չ
,
թէ
ո՞ րտԼդէւց
է մռայլ երիտասաբդր
^ բայց չէէ՛ Հարցր
-
նում,
թէ
ի՞նչ պիտի
չինի իմ
սէ՚րելինԼրի
կացութէ՛ւնր
, երբ սպաննեն
ինձ
թե րեւս ին^ապա
շապանութԼան
րնա,լ–
դրն
էր
,"ր չէբ
թոյչ
տալիս կենաբոնա
-
նալ
վտանդաւոր
մտքեբէ՛
վչ՚այ
• Աիոլ
-
նոյն
կ , ադատուելու
Հնար
ու ձ՛է՛քո՛չ
չոլ.–
նէի
X
(2 Շար.)
ՅՈՎՀ.
՚ՐւԼԶԱԶՆՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
