2
6
Ա
Ռ Ա
Ջ
Կ Ո Փ Ի
ՄԵՐ
Տ Պ Ա Գ Ր Ա Կ Ա Ն
-
ԳւէւլւչԼլի
ե րաժ չտութ
իւՆր ,
ոբ
կբ
/սսբձրտնայ
Գորտին
Ա՚ւբիւբէն
,
Հաճելէ
չէ ինձ :
Ուրիշ
է ՚ ^ չ ռ-եմ,
սիրելի
բեկեբնԼբ
եւ
Տտռովունիք,
որ կտբձիք
կր Հտրցնէք
ին
ձի։ կվւտական
վէճ
չէ կսւտւսրուածր
, այլ
միայն
կր յիշե^^է
• • • մ ո ւ շ մ ո լ լ ա ^ ^
իւ–
բով
գինովւյողնեբու
աւլմուկբ
:
ի՞նչ
I պատաՀեբ
ել թ՛՛նչ
կ
՝բսեն։
Անցեալ տարի,
«Աով.
Հայաստան
»
յայտարարեց
թէ , Հայկական
տաոերու.
բարեվւոխութեան
ցանկութեամբ
, րաց
-
ուահ– է մրցում
մբ, որու Հտմաբ
պայմա֊
նամամ
կբ տրուէր
չ ո ր ս
ււս1իււ ,
մինչեւ
վերք Աեպտեմբեբի
:
1959
Ց՚՚ւնուաբ
՛ձին
դարձհալ
նոյն թերթր
յայտարարեց
թէ
ո֊
բո՛նք րնդունուահ
են իբբեւ
արմանի
մբբ–
ցանակի
, (այդ
յա յաա րա րութիւն
ր
աբ
֊
աատպուեցալ
այստեւլ
, ^\Հաաղի
ձ՛էք ,
1959
Յունուար
շ^ին) :
Ա՛բցանւոկի
արմանացահ
տաոատեսակ
֊
նեբուկ,
օրինակր
չՀրատարակուեցալ
,
սակա
յն :
ինչո՛՛ւ
:
Զեմ
դիտեր : Իբրեւ
դբօսա՞նք
բացուահ
իր
մրցում ր ; Զեձ՛ դիտեր : Այս կամ
այն
անՀատր
քաջալերելո՞ւ
Համ՛ար : Զեմ դի ~
աեր
Այս
վերքին
տարիներուն,
անհանօթ
ձեռքե
ր սկսահ
են Հտոքիւմ աննե բ»
Սրկել
աք ու ձախ։ Պէաք է
նիւթ
Հայթայթել–
մամայիս
, -- ներոդոլթ
ի^
ւն
, պիտի
բսէի՝
մամուլին։
^ամանակ
մր
ոաանալոբնեբ
կր դրկէին
տոդեբուն
սկդբնաաառեբով
ՀայՀոյելու
Համաբ
Հ. 3–
Գաչնակցու
—
թւ ան
:
«Տ ոքիւման»
ղրկելու
նմ՛ան
իադԼ–
րու
՛թ" Ր
ի
չբ , ՚" յս անդամ , Հա յե բէն
թա յ –
օաաոակ տառատեսակնե
բու
օրինա
կ
մբ կր
ղրկէ
1
ճակատ
եւ Հասցէ փոխելով
,
ԱՂ1՚Է–
ն ո ւ ն Տարեցռյց/,1,,
իբբեւ մբցանակով
պր–
սակեալ տւսռատեսակ
: ՏարԼդիրքէն
առ
-
նելով ,
Յ ո ւ ս ս ւ թ ե ր
Հբաաարակեց
տաո
ա -
աեսակնԼբուն
պատկԼբր
, Հադիւ
դսպԼլով
վբդովուձ՝
մր, որ Համազւլ.ային
չափերու
կրնար
Հասնիլ
ե թ ֊ է տ ս ա ե ր ո ւ ՏԱ՚սւն չա. -
ր ա փ ո յ ս ա թիլքւ մ ը ը ք ւ դ ո ւ ն ե լ օ ւ թ ի ւ Ո ց ա ն է ը
Հայաււաաքւի մ է ջ :
Այս
րնթացքբ
կր կոչուի
ւ ի ո է վ ա ն թ ի լ լ
քննադատութիւն՝
մաձ՚ուլի
մէք.
Ատիկա
անհանօթ
կբ մնայ
մւԼԼշմոՆլա^/.
քուբով
դինովցոդնԼրուն
:
Ի՞նչ,
մի՛թէ
կարԼլի
է խօսիլ
Հայաս
֊
տանի կաոավարութեան
ձեոնա
ր կնԼ բ
ուն
մասին,
աոանց
ձայն
ուդԼլոլ
. . , Աամ
-
կավաբնԼբէն
: Աթթէ
կարել/. է
վրդովում
• յ " ՚ յ ա ն ե լ
Հայաստանի
կաո
ավ
ա
բոլթ
եակ,
կատաբահ
յեւլափոխոլթեանց
առթիլ՝
երբ դԼո վ րդովում
չեն յայտնահ
Աամ
կա–
վաբնեբբ
: Աբդար
րլլալու
Համար՝
կր
խոստովանինք
ոբ վրդովո՜ւմ
յայտնեցին
Ո՚ամկավարներն
ալ , եւ 4Տ.Հսւնդաբտեցկւե -
լոլ-ի Համաբ
«իրե՜նց՛»
եւո
«վբդովեալ
ձիտքեբր
» , Հեո ադ բով
տԼւլԼ1լոլթ
իւն
ու–
դԼցին
իրենց
սԼ ւիա կան
թդ թա կիցէն ,
որ
կբ թով,
թէ կր բնակի
. . . կքմիահնի
կա -֊
թ ուլիկս սա րան իԿւ մէք :
Աարքսիստ
մ՜Լհ մաաւոբական
մբ,
Հայկ
Աո աքԼլԼան
, ոբ այս կամ
ա յն աԼսակէ
-
տով
որեւէ
է ն ք ո մ փ ա թ ի պ ի լ ի թ է ւ ւ ա ք թ ր ի –
նսւլ
չի տեսնԼր
անւլամակցելոլ
Համար
ԳԼրա,լ ո յկլ Հոպեւոր
հ1որՀու բւլնե
բու
,
ոչ ՚.։
ալ բնակԼ լու
Համ
ալ, խունկի
եւ
մ ոմ
ի Հո– ՝\
տերու
մէք, կամ քարտուդաբոլ
թ իւն
րնե–^^
լ,,լ
Հաձ՚ար
« ֆաբաճա
»
ՀաղնալնԼբուն՚
ինչպէս
սովոր
էին րսԼլ եբէկ,
կամ վւաս–
տաբանի
դե բ ստանձնԼ
լու
Համար
աստ
-
ուահէդա չաութ Լան կանոնական
աւանդ ու -
թԼանց
ի նպասա , վԼբքապէս
մԼլչ^ Լենին
-
Լան
ւնհ.
յլի մտա
ւոբ ականր
Լ
լ
Գե
ր
Հո՛լ •
քմ ո ր^ ու ր՛լ ին ատենապԼտբ
,
Հ՛"
յԿ
(ԼոաքԼ լեան , որ անՀաճո
յ
՛՛չ ինչ
կբ
ւլ՚լայ
իր «պաչաօնԿ՚Լբի
անՀամատեւլելիոլթեան»
մէք,
—
նե բս՛լութ
ի՛՛ ւն ,
ն ե ս ո վ մ ե ս տ ն ո ս տ ի
ւ յ ո լ ժ ն յ ւ ս տ է յ ,
էրրեւ պատաս խան
դիտԼլ
կուտ՚ս
յ
թ է «՛սւ ելի ^իչղ եւ նպաաա կա
-
յաբմաբ
կր լինէր»՝
Լթէ
Արեն,
աԼ՚լԼկու–
թիլն
ուդելոլ
Հաձար,
դիմէր
Աչակութա–
յին
էքա խա բա
ր ո
լ
թ ե ան ե ւ ոչ թէ
էքմ ի ՚ ս հ –
նի կաթոդիկոսոլթեան
%
^ օ ՛ ,
՚ԼԼՀա
-
փաոր
ձեր թԼբթին
թ՚ւթակիցր
չէ , պատ–
չաճ
ու
թ ի՜ ւն՝
ամ էն բանի
մէք։
Ա
րցում
րացոդն
ալ կաթոդիկոսր
չէ վԼբքապէ ս :
ԱյսուՀանդերձ
ճարեց
ճտրճբկեց
ան
-
Հրամե չտ աեդե
կոլ
թ իւննե բ ր , Հաստսւտե
-
լու
Հաձ՛ար
թէ
Յ ՚ ւ ւ ս ա բ հ ր ^
մէք
եբԼւցահ
աառատԼ
սա
կնԼ
բր
մ բ ցան ՛սկի արմ
անացահ
չեն
ԼբրԼք,
ոչ ալ
րնդունուահ
իրրեւ
բարեփոխութիւն
, չմոռնալով
արձանա
-
՛Ա՛ել թէ « Ա փիւռքի
"րոչ թերթեր
չաբա–
մ իտ
Լ լո յթնԼր»
կր կատարեն
եւ
«մ
ի -
տումնաւոր
կերպով
կր
խեդաթիլրԼն
փաստ Լրր» :
ի դէպ
, իր ժամանակին՝
տեսեր
էի
ալդ
տառատԼ
սա կնե բր , բա
յց
կարեւո
ր՛՛ւ թ
իւն
անւլամ
չէի տուահ
:
Որո՚յՀեաԼւ
, նախ,
միայն
դլխադիբ
/ -
ին
։ Ամէն
լԼ՚լուի
մէք՝
Դ
լխա՚լբի
«ր<սլ՚Լ–
լիոխութիւնր»
քմայքի
խնդիր
է,
կապ
չունի
այն
մ աաՀ
ո՛լ
ութ Լանց ՀԼտ , դոր կը
ստե՚լհեն
տպադրական
պարդ տաոԼբր
:
Երկր՚՚ՐՂ
1
«րարեփոիւիչին»
մտաՀոդու,
-
թիւնն
էր
Լ՚լահ
միայն տեդի
խնայողու
-
թիւնր
, որ ասլուչ
րան է ,
երբ
աեւլի
խնա
յ ո ւլո
լ
թ Լ ան
ձ՚՚ոաՀ
ո՛լ
ութ Լամ բ
բնթ ՛ո—
նանք
Հարկ
էլրլլայ
գե՚լչել
մեր
այբուբե—
նիկ,
թիւր
լ՛– կբճատԼ
լ կար՛լ
մ բ բաո
Լ
բու
ոլոչր, կամ՝ լ՚Կւդոլնիլ
սուէխոդ
— կոլխոդ
ձԼւով
նա խադ ասութ իւն
կաւլմ Լ լու
Լղա– -
նակ
մբ :
Այսքան
դիտողոլթիւնր
, աբդէկ, ,
կր
Հաստատէ
թէ
բաբԼփոխ
թիւնբ
Կարիպեաննեբոլ
ուտելիք
ապուրր
չէ ,
անՀբաժեչտ
է խոբ
հանօթոլթիւն
աչքի
բնախօսութեան
ել տա,ւԼրոլ
պատ
֊
ձ՚ութԼան
մասին
է
Բայց բնդՀանբապէս
Հայկական
տառե
րու
բարեփոխութեան
մասին
խօսելու
Հա
մար րստ
էութեան
Հարկ
է որ,
Կ՛ախ,
ամ բո՛ւք ՚սցԿ՚եձ՛
՚քէճին
պ^աս՚մ ութիւնր
•
ԱւրԼմն,
էքմիահնի
կո
՚լմէ
կր
պաաաս–
խանուի
թէ
լ՚նւլունոլսէհ
չէ
ՑոԼ՜Աարեր^
Հբաաո՚րակահ
՚ոաուստԼսւսկր
:
ԱրցւոԿ՚ակ
սաացահ
Լն , ՀետԼլաբաբ
րնդ ուԿւո» ահ ,
"՛է՛էչ
աւո"՚սէսԼսա1լնեբ
:
Ա ՚ " յ ր Աթ
ՈՈ
ին դիււսԿւբ , որ կ
՝ոլ
,լէբ
նբ–
՚ ^ " յ չ ^ ե ր
՚լրկել
այդ
ւոաոաաեսակնել՚էն՝
^ի բում
ու
մ՛կ,
ւլ ա յթ՚սկ՚լե
ալ
մ տաց
»
ին
չ -
՛դէս կորսուի , կբ ստիպուի
սպասել
, ոբով–
ՀԼտԼլ.
«քադաքից
րացակայուձ՛
էր »
Լ,
Աադոյեան
, աոաքիԿ, մրցանակին
տէբբ
:
Ի վերքոյ
աբտասաՀման
կբ
՚էրկ՚՚՚էն
տաոա տեսա կնե բոլկւ պ՚ոտկերնԼ
բր
իրԼնց
« ոբոչ
բացա՚ոբոլ
թիւննեբով
» : Հա լաս -
տանի մէք ղեռ
ձայն
ու
Հետք
չկայ
"՛յդ
տաոատեսաէլնեբուն
մասին :
Այմմ , ՛քԼր
՛ւ րղ ,"1 ում
էն Լաք , աՀա
մ՛Լր
դարմանքր
:
Ընղ
՚ււնւ՚լահ
եւ
մ բցանակի՜
արժ անա
-
ցահ
տաո
ատ Լսա էլնե րբ
տ ա ը բ հ ը ո ւ թ
|ււն
չոՆ&ին ր ա ր ե փ ռ խ ե լ ի տ ա ո ա տ հ ս ա ւ յն ե ը է ն :
Ի՞նչն
է,
ուրԼմն
, մրցանակի
արժւ՚ւնա
—
ց՚"հ
: / / ՞ ւ /
է մրցանակ
չ
՚սՀս
՚հ
:
Ա • ԱԼս–
րո՞պր,
ինչպէս
կբ Հարցնէր
Յ ո ւ Ա ա բ ե ը
Հե՚լնոլ
թեամբ
եւ սրամտութԼամբ
;
Հանելոլէլ
մր կ՛ս յ ա լստԼ՚լ
; ֊
Ա խա՜ լ է , էլ*բկւղ ունիձ՛
, դ ատա՚ղա բա
Լ
լի՜
է րսԼլ թէ «չալ՚ավ՚ոխուահ
են» ԱԼսրոպ
-
եան
՚ոառերր։
Լա՛ւ
:
Բ՛սբԼփոխուա՞հ
են ,
ձբցանակ
չաՀԼլու
Համար
կրա՞հ
էն
որեւէ
փոփոխութիւն
: Աչ :
Այն ատեն , ի՞նչ
է սա ադմուկբ
,՚լաբչէ՚լի
երամ չտութիւնր
, որ կբ բարձրանայ
Գ՛՛բ—
տին Ադբիւրէն
: Ախտաբանական
է՛
^ չ
աադնապ
է ոբ
էլ անցրնէ
Հա յութեան
ա
յն
մասր,
"Ր , կանխարւլԼլիչ
քննա՚լաաոլ
—
թեան
մր մէք, էլր տեսնէ
Հայու թէաԿւ
միւս
մասին
Հա
յբենա՚լա
լութ
իւնբ էւ ուրիչ
բտ—
ներ
: ի՞նչ
կ՝ուղեն
այս մաբդիէլբ
,
չէ՚Լ՜
լա՞ յ որեւէ
քննաղատութ
իլն՝
ի
Հեճուէլս
ց ա ն ա ի լ լ ի թէմէ1ւնա՜էւ|ւյ/ձ/ւ/ւ*.յ/:
Բայց
ե՚^րբ
վԼբք
սլիտի ղանէ
չ ին կ ե ւ ս ԱԷ^
սա
կռիւր
,
որ
ուրիչ նպատակ
չունի
րայց
եթէ լե -
ցբնել
պարասլր
օլ՚ուսւկւ
թեբթԼբոլԿւ,
ո —
րոԿւք էլր տառապին
մտքի
Լւ
դաւլավ՚արկլե—
բու ադքատութենէ
: ԱիԿւչեւ
ե՞րբ
պիւոի
ի՚լացԿւեն
ձ՛Լբ
՚ւ՚/լաԿ՚քր
քՕ՚լ ուահ աղ ի րԿ՛ Լ բ ,
Ոբոնք
իրենց
ճա֊էճայիԿ՛
ե՛լէ դին
^ ՚ " յ ր Ր
դրահ
են նախ՚սկրթութեան
մբ
թ ւ ՚ ռ ձ ՚ ա հ
ոլսակբ : Բացէք
սա
«յառաք դ իմս՚սէ բ»
էլո
չ–
ու՚սհ
թեբթԼբբ,
ոբոնք
3"ւնի"էն
ի ՛Լեր
կբ
լեւլուին
ա
՚սոերու
բարԼփոխոլթԼան
չ"ւրք
բացուահ
ամուլ, ադքատ
, անսուադ
ւխէճով
,
ցորենի
Հատիէլի
ձ՛ր հանրու
-
թԼամբ դադափաբ
մր, ՀմւոութԼ՚սԿ,
նուա–
ղաղ
ոյն
նչո յլր չէք
՛լան
Լ
ր ա յնա
Լ
՛լ : Հա
յ–
Հոյութիւն
ու
Կւախատինք
,
՚էէթ
քէչ
ձ՛ր սրամ
տոլ
թ իւն
՛լ Կւէ իԿւ , արու
Լ
ստաւլ է
տի
՚1"՚յՐ"յԲ՝
էք՚՚՚^Յ
"՛յդ
^այՀոյութԼ՚սնցմէք։
ՄւՈ–շմու.լա^/ք
քուբով
՚լինուքցահ
•••
յս
յօդուահ
աղ իրնԼ բուն
աՀա
էլոլղ ամ
բերել
սբբադան
դինո՚խւթԼան
խօսքբ , որ
լնւլ
-
Հ ւււպ :
ԸՆԹԵՐՑՈղԻՆ
ՅՈԻՇԱՏԵՏՐԸ
ահա
Փ Ր Օ Ֆ – Տ Օ ա Պ Ե Տ
կ– Լ ԻԻ Լ Է Ճ Ե Ա ՚ Ս Ի
ԳՐ Ա Կ ԱՆ Վ Ա Ս Տ Ա ԿԸ
ԵԻ
։1915Ի Ր Ա Ն Տ Ի Յ Ո Ի Շ Ե Ր Ը
Շ–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
(Ր. ե ւ վ ե ր ջ ի ն մ ա ս )
Փրօֆ • տ • Լիւլէճեանի
յատկանչական
մէկ
նաձ՚ակն
ալ կայ Հատորին
ւէէրքաւո
—
բութե՚սկ,
, դրուահ
1910^^՛,
երբ
՚Բօրնէյչ
Համալսարանին
մէք կբ դտնուէր
: Բաքա–
լԼրաէլան
տողԼբ
կր պաբուԿւ՚սկէ
այս նա -
ձ՚սւէլբ , ււււլւլւււահ
իքաբբերդի
մէք
«
Ն"Բ
ԱմբատԼան
ԸԿ՚էլԼբոլթԼան»
ւյ,,, րչա էլան
մււ՚լո՚ւին;
Ո լշաւլ
ր ո լթ
ի ւնս
՚լբալեց
Հեաեւ—
Լ ալ պաբբԼ բութ իւԿւբ , ղ լ՛ուահ
յիսուն
տ՚սրի աոաք.
« Հոս Հա յէ
ր բ դարձեալ
Հ"՛
յ Լն , ի —
բենց
ին յնութ
իւԿւր ՛դաՀ Լ լու
ճիդ
ուի
չեն
էլր՚յահ
յ՚՚՚րաբէւլ՚իլ
բա
րձ բ՚ո՚լո
լԿւ դաս,,ւ —
կար՛լ
ին Հեա
Լւ իւրացնԼ
լ անոնց օդտա
-
էլաբ ձԼոԿ՚աբէրւե բբ , ստորին
դա սա կարդ թ
մր
Հետ
յա
րսւ րԼրԼ
լո՛ւ
էլբ ՚իճաԿւան :
Փ"ք–
ւ՛էկ
ր՛՛՛կե բութ
իւնն
Լ լ՛
կաւլմ է"հ
էւԿւ
Կ՛"
յն
քաղաքին
մէք, իսկ չատ
անդամ
իրարու
ՀակոտնԼա
I ու ՚լիլ՚ալ՛
չէ ՛լ" Ք՛"
" ՚1 •
Հ՛"»
դտն՚՚ւոդ
Հ՚"յել՚ր
իլ՚ակաԿւսւ՚ւլէս
ձ՚եհ
ւււմ
՛մբ,
մեհ
ղօրութիւն
մբ կբնայիԿւ
Րէլաչ
կեդրոնացէալ
ում ո՛խ.
Բ
՚ոյց
Հասէլցո՚Լ
չկայ
ու յաւաէլկւււաու
թ իւն
ր ՚սյԿ՚քան
մեհ է
ոբ լսող չկայ : Երկու
սեբոլնւլ
չսւԿւցահ
Ա ֊
մ ե ր ի կաՀ ա
լր փճացահ
պիտի
Հ՚ՀՀ"՛
յ ,
լեղւ՚ւն
խօսող պիտի
դտնուի
ել ւ՛չ
աշ
ւլա
յն ուսանելու
փաւիաքալ
տայււ
բդիներ»։
Բարե բախտաբար
Ամ ե ր ի էլա Հ ա յլ՛ «փճա—
ցահ
» չէ , րա
քց կար՛լ
մր խորՀրդահու
—
թիւնԿւերր
աւելի
քան այսօր
ալ ւսյմմէւս
-
էլան են ել բոլոր սրացաւ
Հայեբբ պէտք
է
մա՚ոհելու
ձ՚դեկլ Ա՛քերէն
1
Փրօֆ
. ին
ւլ բակ՚ոն
ԷքԼ րբ
՛լ ՛սւա" ՚սկսւկ։
դԼղքէլական
բո՚խսնդ
ա էլութ
ի ւն
ոլկ՚ին
էլ՝բ—
սէէ , Ի^՚չ՚դկս
«Մ՚սնօին
Ուլր»
եւ
« Մօր
Եբ՚ւ
/՚» է
ե ր էլո լյն
ալ աոա
քիկ, աԿ՚՚լ աձ՛ լ՚՚յ"
տեսահ
են «կեանք
եւ ԱբուԼստ»
՚սմսա
-
դրին
1939^5,
2
եւ
4
թիլերուն
մէք ,
ԲԱ՛Դ
բատ
ստո րաւլ րւււթ եամ բ , որ
Հ է ղինա—
կիկ՛
հ ահ էլանո ւԿւԿ՛ է ր : Ալս Հ՛՛՛Ր քին
Կ"՚րե
էի
է ՚լասէալ նաեւ
«Րրուտին
Եբ՚լբՖ :
Փրօֆ. Տ–
Լիլ լէճԼան
վւորձահ
է ղբա —
կան
բոլոր
սԼռԼրբ
: Ունի
ն՚ոեւ
թատբԼր–
դութիւններ
, «քքդիձ՚պոսի
Աստոււսհնեբր
>
չ՚՚ր"
ա բ՛ս լ՛ուահ "՛է , որ աո աքին
ան՚լ ւսմ
նԼլ՚էլ՚սյացոււսհ
է
1904
Յսւնւււ՚ււբ
՝.\ին
Ե՛ի–
րաա
Գոլէճին
՚ ք է ք ։
ԳԼ բա կ՛ս ՛ոա
րկ,Լ
րն
են
/Ւլիձ՚պեաԿւ
ա ս ա ո լա
հն ե բն
ու
յաւե րմա —
Հարսներ
, որոԿւք Փիլէոնի աԿ,աաո իԿ,
մէք
Հարսանիքի
մր խբախճանքիկ,
ներէլայ
էն ^
ել
ուր բացակայ
է Հայր
Աստուահբ
^
Արամաղ,լ
: Գա՚լափար
ձ՛բ տալու
Հաձ՛ար
թէ
ՀԼղինակբ
ի՜նչ ոճով
կր
խօսեցնէ
ասէոուահ
— դ ե բա կատարնե բ ր ,
բացման
աո աքին նախաղ ասութ
իւնր աՀաւասիկ
.
1ցօս"ւլն է Հերձէս
որ եկահ
է
Հբաւիբել։
՛յր
Ա
I՛
ս։
II
ւա ^Ր
« Հ"^՛
է Ա՚դսդոն
իր
ՈհԹ
ՕՐ
( Յ Ո Ի Շ Ե Ր , Ա Պ Ր Ո Ի Մ Ն Ե Ր )
Ա.
Մ>
եբէլ՛
Ժամ
՛լուցէ
էւ աւելի
մ ր–
Նացինք փակոլահ
ցուրտ
սենեակոլմ
,
ամէն րոպէ սպասելով,
որ աՀա
դուռր
կր
քացուի
եւ
. , ,
ինչո՞ւ
էին ուչացնոլմ
, խնչ
էլս՚րւլա
-
ղ բութ իւններ
ուԿ՚էին , որ դ եռ
՛լ իամ ամ
ր
պաՀում
էին այս սպասողական
անտանելի
վիճաէլին
մէք։
Բոլոբի
դէմքերր
այլայլահ
էին ,
պէտք
է ենթադրել,
որ իմ՛ը
նոյնպէս
:
Բայց մասնաւորաբար
ու
մ
իան՚լաձ՚այն
անաանե
լի էին բժիշկ
• • .եանր եւ ուսու
-
ցիչ
Ա– • • .եանբ : Երբեք
չէի տեսահ
եւ
աա
յ Աստուահ
, ոբ ա յլե ւս չտեսնԼձ
Լ բ -
րեք մարդիկ
, որ սաբսափաՀաբ
շինէին
այդ
աստիճան
• • -
Նայում
էի եբԼսներին
, խոբապէս
խբղ–
ճում
ու խոբապէս
ղդուում
-
չղիտեմ ;
ս՞բն
էր աւելի
ճիչդ , խդճա՞լր
թէ
ղ՚լու ե–
լը ՚
Ուսուցիչր
նստահ
է ր պաաուՀանի
՛էր–
Բ՚"յ
է դկմքր քաբացահ
, աչքերր
լայն
բա–
պաՏ– ու անթարթ
ՀայԼացքր
"ւ՚լիղ
դիմա
՛ծէ
՚ ; " ՛ ՛ ո ի ն բեւեռահ
:
^այրայեղ
, ան - ^
սաՀման
սարսափի
էլենգանի
մարմնացու
-
մ լն էր կարհես։
Մեռելի
՛լոյն
էր
ստացԼլ
եբեսբ , աչքԼբն
ու ա յտեբբ
փոսն էին բն -
կել։
Շրթներր
րաբակացել
ու
սպիտակել
էին
այնպէս
, որ կաբհ Լս
կալիճախաոն
մոխիրո՚է
հԼփահ
լինէին
< • •
Մի
քանի անդամ
փորձ արի
մի
քէէ
սիրտ տալ , խօսակցութեան
բռնուել
, կա—
տակ
անել
Զէբ
պատասխանում
Լինում
էբ,
որ չաբժում
էբ
Դ"ԴԴ
՚՚2,
չբթներբ,
բայց
ձայն
դուրս
չէբ
դալիս
րէրանից
՚Լերքասլէս
բարկացայ
լ՛լ ասի կոսլտա —
բար .
Ի՞՛նչ էք այղքան
ւիաի՚ԼցԼլ.
. .
Մի
անպէտք
կեանք
ունիք , "՚ րիչ
է՞^է
՚ ՚ ՚
Ապանոլմ
են՝ թող սպանեն
• • •
Շբթներբ
դարձեալ
դոդացին
ու չչ^քա —
ցին
Հաղիւ
լսելի
ձայնով
.
Ես կին ունեմ , է րե խանէ
ր • • •
Ամաչէցի
իմ կռպտութիւնից
, է լ
բան
չասի
Բոլորովին
այլ կերպ էր արտայայտր
—
լում
բմիչկ
• • • եանի
հայրայեղ
յուղու
—
մր։
Աա անդադար
չա րժ ման մէք էբ , ան -
Հանգիստ
ետ
ու առաք էր անում սենեա —
կում
, մի տեղ ու դիրք չէ Ր դանում
իր
Համար
։3անկաբհ
կանգ էբ առնում
սար–
սափաՀար
, վադում
դրան
կամ
լուսամու
տի մօտ,
մի քանի վայրկեան
լսում
լար–
ուահ
ոլչադբութեամբ
դրսից
Հասնուլ
իբաէլան
էլամ է ր է լա կ՛ս յա էլա՜հ
ձս՛
յնեբր
ու էլի սկսում
անՀանղիստ
.խելար
"լը ~
տոյտԿւէրբ
:
Րոպէ
ղլուխ՝
հ խախո՚ո
է լ՛ խնդ րում
:
\յխախոա
չունէինք,
՚էերքացԼլ
էր ղէ,Ո
ե լ՚էկուանից
;
Վ^Լ րաբէլու
իս
՛լ ր պան
ում
փոչէխաոն
փչրանքնեբ
էին ձնացԼլ։
Հա —
լ՚սքԼցի
, տուի իրան : ՈլորԼց չտապ
րչ -
տապ,
մի Հաստ
գլանիկ
չինեց, ագաՀօ
-
րէն
հխեց : Ապա
՚լաալ յատա
էլի վբայ
մի
չ՚Լեբքա
ցահ
պապիրոս
,որ , ով
՛լ իաէ
,
քանի օր րնկահ
էր այդտեդ՛
• • Այն է լ հբ–
խԼց , թանկաղին
հուխր
ներս
ք՚սչելո՚է
ձ ինչե
լ թոքէ բ ի խորքեբբ
:
Ու էլի է՚նդբեց
:
Աոոանում
էր , որ ասել
էինք,
թէ
չու–
նԼհք • խնղբում
էր նորից
ու նորից
՚ • ՚
Շ՛՛՛լ ունակ
էսօսում
էբ, առանց
մէկին
էլ-՚մ
միւսին
դիմէլոլ
Հէնց այնպէս
,
ինքն
իրեն
հյօսքի
նիւթբ
միշտ
նոյնն
էբ "՚
չատ
կաբճ
•
Ապանելոլ
էն բեբել
մեղ, սպանե
-
լու.–.
Կր տեսն՛էք... Գուք շէք
ճանաչում
սրանց
• • • Ես դիաԼմ
. • • Ա րանց մԼբ ա -
բիւնբ Հարկաւոր
է... Երէկ րանաում
կո–
աորեցին,
այսօբ
Զեկայոլմ
պիաի կոտո
-
րեն...
Շարունակ
նոյն բանբ : կաբհ ես
մ ի ա -
ռանձին
պաՀանք
ունէր անվերք
կրկնելու
,
թէ մեր րանր վերքացահ
–պբհահ
է , փբ՜
կո՚թիւն
չկայ
...
՚իաաարկ
բան է , բմիչկ
, ասում
էի
ես,
քենութԼան
են բերել
:
իսկ
Մ ուսինեանր
ուղղում
էբ իմ սր —
խալր
. . .
- ֊ - Բեբել
Լն այս՚ոԼ՚լից
տուն արձակե
—
լու ,
տուն
են ւ՚ււլաբկում
մԼդ ,
րր -
ժիչկ
:
Բմիչկբ
մի վայրկեան
նայում՛
էր եբես—
նԼբս,
խԼլա՚լաբ
աչքեբով
յոյսի
նշոյլ
էբ
որոհում
ղէմքե
րիս
ւէրայ ու յաԿւկարհ
մի
յոլ
՚յաՀատ
ժեստ
աԿ՚ուձ՛ •
- ֊ ֊ ինչԼ^բ
էք ասում
• • • Այ"
ժ ամ ին
ի՛՛՛նչ քննութիւն
, ո՞^վ պիտի
^նի
. . . Բբկ,–
Կւ
,՚է
թէէւսն Համաբ
է՚նչո՞ւ
պիտի
բԼրէին
ի—
՛հ
ր մարդ
միասին,
րոլորս
է լ
աււ՚րրեր
գոբհ երով • • . Տուն
են ուդա րկռւմ
. . .
չէ ֊
ի՚՝^Ն կարող սպասե լ
մ ինչեւ
առաւօտ
. . •
Տուն
են
"ւղա
րկում
. - • ապա
է՛ն չո՞
լ
շա֊
սէ՛ն, որ չորերս
վերցնէինք
... Ասում
եմ՝՛
սպանելոլ
են բերել
, սպանելռլ
, . .
Այնպէս
էբ վիճում
, ոբ կարհես
ինք–
նհրս
Հ Է Է ^ Ք
^ասկանում
մեր
աստհների
բացարձակ
անմտոլթիւնր
• • -
Ամէնից
Հանդիսա
էլամ ղոնէ
ամէնից
ղուսպ
երեք Հասակաւորներս
էի^ք
•
՛Լ .–եանբ , Մուսինեանկլ
ու ես
՚Լ,–եանլ՛
քիչ էբ խօսում
, մտաՀոգ
էբ^
ախուր , րայց
քղաղարոլթեան
նչաններ
չէբ
3"յՑ աալիս
:
(1
Շ ա ր
ՏՈՎՀ.
ԲԱՋԱՋՆՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
