6 Թ ո– Ա &
3
գիչեր
ատե՚ե։ Այգ դիշէր
Հ ^ ^ ի լ
մամուան
ԶԱ Յ՚ Ա Ե Ր ԳՍԼԻԱՌԷՆ
ճամ րայ
զս,ր
ած՝ ե
ւչա րաւ
ա
նթ
յ՛
քասլաՀներր
աղգարարեցին
թէ
՚Իիւրաերշ
ճամբան
կտրած
էին ու կբ
զանուէինք
վտանգաւոր
չբ1անի
մէշ–. Վտանզէն
թու–
սավւելոլ
միակ
միքոցբ
փաթոլոտն
էբ
Տ
իբաբանցում
: Վաբձուած
իբինեբր
ձբգ–
ուեցան
իբեԿւց
թախտին։
Հրացանաձզու
-
թեան
ձայնեբր
եկան
աւելցնելու
տիրոգ
չփաթոլթիլԱբ.
կաբալանլլ
ամբոդքու -
թեամբ
բռնեց
ա ա ր բ ե ր
ուդղոլթիւն
է
Կբ
վազէինք
խարխափելով
:
Երկու մամ
՚ւ/՚րքբ
Հասանք
դիլղ
մբ ու կանգ
առինք
ծ՜առաստանի
մ ր
մ էք ;
Առաւօտուն
միտին
նչմաբեցինք որ մեր
գ էմ գան ո ւոդ տունբ
թբ
քական
սլաՀ
ակա
նոց
մ լ^ւ է ր Հեռադ րական
ցանցուի մր
չբքասլատոլած
: Գ ի ՚ ֊ զ բ ամայի,
բնակչու–
թիւնբ
ա ք
ս որուած : Աաեն
մր վերք
քանի
մ ր ծթեե
լո րներու
մ ուխ
նչմ
արե
լի եւլաւ
։
Արդեօք
վերապբոդնեբ
կ"՝"ն , Հարց ար–
լի ես ինծի է
Մեղի
բեկերացող
թ՚ուբքեբբ
երկու
ւդա–
տան
ինե բուս
ա ղ գ ա
րարե
ցին մեր
տե
ղէն
չչարմիլ ու
՛յւ՛ <։ոլԼո ո։ ո
ւգարւ ւէղներ։
մէք չրքապտո
յտի ; Հակաոակ
տարիներու
անխնամ
վիճակին՝
պտղատու
ծառեբր
ու–
ռատ
բերքով
բեռնաւորուած
էին ու ճիւ—
գե Րր կախուած
վար՝
Հա յ ո ւ
քբաիւնքով
ոոողուած
Հոգէն;
Անո
յչ
բուբմոլնք
մը
տա րած ուած
չոլրքանակի
%
Հակաոակ
տրուած
Հ րամ անին՝
սկսայ
չբքադայիլ
ամա յացած
ղ է ՚ ֊ ղ է փոգոցնե -
բուն
մէք։
Տուներէն
ոմանք
կիսաւեբ
փողոցնեբբ
անխնամ
, գուոնեբր,
պատու—
ՀաԿ/ներր
, խորտակուած
: ՚իարձայ
քանի
մր գարտուղի
փողոցներ,
քանի
մր Հա —
ւեր
դիս տեսնելով
սկսան
աք ու ձաիս
փաիսչիչ,
ամայութեան
վարմուած
րչէա -
լով ստացեր
էին ՛էա յրի
թռչուններու
ե -
բեւոյթ : Ղ՚իմացի
տունէն
գուռ
մբ բաց
ուեցաւ : Աեւեր Հագած
տարեց
կին
մ ը
երեւցաւ
գրանր
չէմ քին
1
Ւ՛՞նչ գործ
ունէի
այգ
գիւղին
մէք,
ինչենթ էի ո՞վ էի
է
ճամրան
մ ոլորած կամ թրքական
աղա
յի
մր
քովէն
վւախուսա
տուող
իսլեակ մբ
կա բծած
է ր ղի" , վե րապրող ա քգ
կինքւ :
Ա՝ օտե ցա
ք իրեն , քանկաբծ
լոութիւ1ւր
խղելուի
Հարց տուաւ
,
~
Հա՞յ ես , աղաս :
Այո ,
մամիկ ,
սլատասխանեցի
ուրա խութ եամբ : Ալ քա -
բէ չիէնուած
սանգոլիսի
քանի
մբ աստի -
ճաննեբէն
բարձրանալով
պատմեցի
եղե -
լութիւնր 1
ի^ա յց մամ իկր կբ զգուչացնէր
գի" ոբ
ուչա գրութիւն
քնեմ ու չվստաՀ
իմ
թ՛ուր–
քերուն
Հ
Հարցուց թէ անօթի
չե՞մ արդ -
եօք , ու առանց պատասխանի
սպասելոլ՝
ււլնակի մր վրայ չարուած
մածուն
, անու–
չեղէն ել պտուղ
բերելով
- Կեր լողաս
,
ըսաւ։
իր ւււռօբեայ
բամինն էր ոբ
ինծի
կր Հրամցնէբ
է
ի՛՛նչ է ձեր
ղիւղին
անունր
, -
Զ ի ֊
մաբայ
, սլատասխանեց
, տասր - տասն -
եւՀինգ
տնուոր
մնացեր
ենք , աչխատե -
լով
ւսպրուստ
մ ր կր ճա բենք :
Խնդբեց
ինձմէ որ Պոլիս
ուլք Հասնե քուս
ԱՊՐԻԼԵԱՆ
ԱԳԱՏՕՆ
•
ԿՐԸՆէ1ՊԼԸ
( Յ ա ո ա ք )—
ինչպէս
ամէն
տարի , այս տարի
եւս
Աղղ • Ա
իութեսւն
նաիսաձեոնութեամր
եւ
ղաղութիս
կաւլ -
մակե րպութեանց
օժանդ ակո ւթեամբ
, կի–
բակի,
10
Մ՚ոյիս
, կէս օրէ ետք Աէն Լուի
սբաՀին
մէք, ողեկսչեցինք
Ապբիլեան
նա
Հա ատ կն ե ր ո
ւ
քիչատակր :
Րեմ ին ճակաա
քւ ղե ւոե ղուած էր սլաս -
տաո
մ լւ՝ «Ա լսքս/ն
չարիք
թէ մ ոռանան
մեքւ "Ր՛ք է՛ք \ թ"՛/ "Դք աչիւաբՀ
Հայուն
կարդ սւ I նախատինք»
վե բտաո
ւււ
թեամբ
(Ա– ԱՀտրււնեւոն)
:
Օրուան նախադաՀ Պ • Վ՛
Մի՚քայէլեան
Ադ ատօնբ բանա
լով
նե րկանե
րէն
է " ն ՚ ք
ք՛եդ
վսւքրկեան
մքւ
քոս^ւկւսքս
լուս
մնւսք՝
ի
յաբդտնս
Ասքրիլեան
նա՝էատա1քնեբու
է
Գեդա բ ուե
ստու
կան
բամնի
պատբաս
-
աութիւնլւ
յանձն
առած էր
կսւպոյտ
Խ՛"՜ .
չի
ղ"քլ՚ոցի
ուսուց
չուՀ
ի Տի՛կէ՛ն Ա • Աիս–
լե ան :
Տեղի
Ունեցաւ
երդ աիւտոն
կենղ՚ւ/Կւի
պատկեր
մր. Տիկին Պ՛ Աւււրաաեւսնի
եւ
Պ • Եբ • ՄարաչլԼանի
Լ ւ Պ •
Խաչատուբ–
եանի
կողմէ , ներկւս յացնե լուի
ք^ուբքին
իսմւքմ
ու թ
իւննե
րր եւ ^՚"յ
քնաանիքներու
սւոբսավ^եբբ
;
Հ *
Ց– Ղ՛ • Ն"բ Աեր՚ււնդի
կողմէ ար -
տուսանեղին
Պ՛ Խաչաաուքւ
Անաօնեան
(8ովՀ • թ՛ումանեանի
Հոզեհաքւզիոաը)
եւ
Օր–
Աեղա
Աիսլեան
(Ա՛
Ծատոլբեանիւ
քւանդոՆխաի ե ր ցը ) :
Ասւբտիկնեբու
Ա՚իոլթեան
կոդմէ
խօսե
ցաւ Պ • Պարոյր
Աիսքճեան
,
ձաղկելռվ
անո՛նք, որ
իրենց
ր ա ց ա կ ա
յութեամբ
կ՛՛անդիտանան
Ապբիլեան
Եղեռնը •
կ ա պ ո յ տ
Խաչի
կուլմէ
ու՚լերձ
մբ կար–
նամ տկ
մր ղրեմ
յ
Պարտէ ւլնե բու
մ էք ցրուած
Ր՛ ռ ւբ քե բ ր
Հ ետդՀ ետէ սկսան
Հաւաքուի
լ : Երէկ
՛քի ~
չեբ
վաիսէն
փախչաքնե
րր
քա
քութեան
պաամ ութի
ւ1ք1ւե
ր սկսան
ւղաամել
իրենց
ԼՈւրքբ ւքանուուք ո ստ
ի կաննե ր ո ւն
՚ :
Այ՛ւ–
՚^՚էք՚՚Յէ^
՚ Է " Գ
" Յ
Է
^ ՚ " յ Ր ^ ն
ղոմէչ
մբ
երեւնալով
սկսալ
յառաքանալ
մեր
ոււլ —
գոլթեաւքբ
: Կր Ք՛՛՛լէ Ր չատ
գանգաւլ ,
դ լի։ ուն
չարմ ոլմներբ
"՚-՚լէ՚՚լ Կք՛ Հ՚"մա -
պատասխանէին
ոաքերու
չա րմ ո ւմն ե ր ո ւն ,
ՀետղՀետէ
յառա քանւս լութ
քսան
•Ր"՛ ք էէ
ւիբայ կանգ առաւ եւ սկսաւ չեչաակի
նա–՝
յէ՛ւ թ՚՚՚փառաշբքիկնեբոլ
եւ
ստաՀակներոլ
Լլե րպա բանք
ներկւս յացնււղ
, երէկ
Հայերր
կոդոպտելով
Հարստացած
եւ այսօբ չքա—
ւորռւթԼէան
գիբկբ
ինկած
իսառնիճաղս/նճ
ւյա սւյ ուու
ծին
։
Հա քերէն մնացած է այս
ղռմ է չբ |
քարեց ոստի կաննե
րէն
մ էէլբ : Ա է^^
՚"
յ՚1
կենդանին
յւանի ՛քր վ՚այլ
եւս յառա
քացած
էբ՛ Եթէ լեղու
ունենար
, պիտի
թքնէր՝
ծուլութեան
ու խէն
է չութ եան
մ արմ՛ն ւս -
ցում ր ա յս ւլանդ ուածին
ե րես ին :
Մ– ՏԷՐ ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
ղաց
Տիկին Ա՛ Աիմոնեան
,
պաբզելով
օր ու ան Աւլ ա տօնին իմաստբ
. (լԱոբղ որ
ենք
մեր
ղաւակնե
քւր
որպէսղի
չմոռնան Ապ–
քւիլԼան մեծ եղեոնի
քիշատակբ »
I
^. Վ. Բւսբախետնի
<(.Աայբ Արաքսի »
մենեբղէն եաք, Հ. 8– Գ՛
Ենթակոմիաէի
կողմէ
իսօսԼցալ Եր– Մաբաչլեան
, Համա
ռօտ պատկե ր ր տալով
Թուրքին
դործած
անբմբոնե
լի վա յբաղ
սլ թեանց :
կւս ՛դ ոյ ա Խաչի
՛լ ՛գրոցի
կո ւլմ է աբտա -
սս՚նեց Օր՛ ՄուբատԼուն
(Ադատ Վչտու -
նիի
Հայաստանի) ;
Տիկէն
Ա՚լաառւՀի
կիւմիլչլեան
է՛՛ոբ
յուղում
ով
ա ր տա
ս ունե դ Ա իամանթո
յի
« Խեւլդամս՚Հր
% :
Փ՚սկմ
"՛ն
իւօ"քէն ետք Հանղ իսա
կաննե–
րու
կո՚լմէ
յոտնկա
յս Լրգոլեցալ
^Հայբ
Մեր»ր։
Ներկաներր
ի"ոբ ապաւորութեամբ
մեկ–
նեցան
սրաՀէն
:
ԵՐՈԻԱՆԳ ՏԷՐ ԿԱԻՄԱԵԱՆ
ԿԱԶ
ԼԻՈՆԻ
ԵԻ
ՇՐՋԱՆԻ
ՀԱՅ
ՄԱՐՏԻԿՆԵՐՈՒՆ
Տարիներէ ի վ Լ բ կազմ ալո լծուած վի -
ձակ
մր ունէր
Մի՛ութիւնս
, իբ անղամ -
նԼ բուն
մ ե ծամ ասն
ութ եան անաա բ բե բու–
թեան պատճառով :
Անցեալ տարի,
Նռյեմբերի
մէք Աար -
սէյլէն Պ՛ Շարլ
Թէքէեանի
Լիռն
այցե -
լութեան
աոիթով
ղումաբուած
լ^գՀ •
մողովր
որուն գմբա խաս՛ բար չաա քի
չեր
մասնակցած
էէն
լիազօրութիւն
տուաւ
նախկին
վարչութեան
,
որպէսղի
ղործր
չաբունակէ
եւ կարելի
եղածին
չափ
չուա,
ուբիչ
բնգՀ
. մողուի
մր կազ—
մակեբսլէ
նոբ վարչութիւն
մր
րնտբելու
Համար 1
ի՝ռլոբ մարտի/լներր
պէտք է
Համոզուին
ռր րաղմ աթիլ
անղ ամնե բ ունինք
որոնք
կարօտ
են նիւթական
եւ բարոյա/լան
ա -
քակդութեան
: ԱնՀատական
միւքոցներով
անկարելի է բաւա բարութիւն
տալ եդած
խնղ րանքնե բուն : Մ ասնաւոբաբաբ
բարո
յական
աքա/լց ութեան
մ բ պէաք
ունեցող
անղ
ումնե բուն Համար , մեր միութիւնն
է
միայն "բ կրնալ
իբ Հեդինգւկաւււբ
ձայնուէ
մ իքամ աել ուր որ անկ է
է
կոչ
էլ ուղղենք
Լիոնի եւ չբքանի
բոլոր
Հայ
մ ս։ րաի էքնէէ բուն որ գան եւ Հաւէ ա -
խմ բուին
մեր Մ իութեան
չուրք
" Ր ՚ ՚ լ է ՚ ՚ գ է
էլարենւսնք
մ եբ իրաւունքնե
րր
արմեցնել
սլատէլան
իչխանոլթեանց
մօա :
Մայիս
2 2 յ
Ուրբաթ
իրիկուն
մամը
8
"30^^
,
աեղի
պէտէ
ունենայ Ա
էութեանս
րնդՀանուր
մուլովբ,
2 9 5 ր ի ւ ՊաալՕ ,
նորակառոյց
եկեդեցւոյ
սրաՀէն
մէք ։
Իրրեւ
դէւոաէլէդ
Հայ
եւ
Ն՚՚՚թկէն
Մարտէէլ,
մէ,ր րոլոր անգամնեբբ
պէտք է
ներկա
յ ԲԱան ա յգ
մողով
է ն
:
կաբեւոբ
օրաէլարգ ել նոբ վարչու
թեան
բնա բու
^-
թէւն :
Լէոնէ եւ չրքանէ
Հայ Աաբաէէլնե -
բու
մէութեան՝
Վ ա ր չ Ո Ն թ ֊ | ւ ւ ն
ԿՆԻ-Ր
ԿԱՐՄԻՐ
ԽԱԶԻ
ՕՐԸ
•
Մայէս
ձ2ին
,
Աոբպոնի Աեծ Ամփի -
թատրոնին
մ է ք տե՛լի
ունեցաւ
Հ ա յ կար
մէ՛ր Խաչի Օրէ աօնաէլատա
բութ իլեր
՚.
Հանդէսր
բացուեցաւ
դպրոցական
եբ1լ–
սԼռ
մանուէլներռւ
իւմբԼրւլսւի
, որոնք ա -
ռաքնռրղութեամր
Տիկին
Յս՚ոմիկ
Բիւթ
նէրեանի
ե բղե
ցին
ֆրանսաէլան
ագգային
քայլերղն
ու «^յաղէլիբ
աղաա»ր
:
Աււլա , օրուան
նա խաւլաՀ ր Պ • ՎաՀԷ
3)բէնկեան
քանի
մբ խօսքով անգբագար -
ձաւ
օրուան
Հանդէսին
,
շնռրՀաէլալութիւն
յայտնեց
Համտլսաբանի
վերւսաեսուչ
Պ՛
Աարա
յին ոբ ամէն տարի մեծ բարեացա–
կամ ութե ամբ
մբ էլր տբամագրէ
Աոբպոնի
սբաՀբ
կարմիր
Խաչին եւ խօսքր
տուաւ
Ֆրանսաէլան
կարմիր
Խաչի
ներկայացու
ցիչին
։
Լէ՚յ"
՛էյ՛է^է-է՛^(Լ գրուատիքր
րրաւ
Հ՚^յ
կաբմ իր Խաչի
գոբծունէութեան
եւ չ ե չ -
աեց
րնգՀանբապէս
ա յն
օգտակար
եւ
մ տբգասիրաէլան
ղործոլնէռւթիւնը
Գ՛՛Ր
կր կատարէ
աոՀասարա/չ
միքաղդային
կարմիր
Խաչր •
Խօսք առաւ
նոյնպէս
Հ ա յ կարմիր Խա
չէ
րնդՀանուր
քարտուղար
Պ– Ա՛ Բաբ -
եան
յ
ոբ ֆրանսերէն
ճառով
մը .խօսեցաւ
առաքինութեան
եւ բարութեան
մասին ^
ան գբա դարձաւ
Տ իէլնանց
Օգնութեան կո
միաէի
գոբծունէութեան
եւ թուեց
անոնց
էլատաբած
Հա յբենաս
ի րա էլան եւմաբգա -
սիրական
գոբծունէութիւնր
:
Վերքին
խօսոգր
եդաւ կաթ– Պատուի -
րաէլ Աերովբէ Եպ - Մանոլկեան
ռբ նախա
խնամ ական
բարիք
մր նկատեց
մեր
իբա–
կանութեան
Համար
կարմիր եւ կապոյտ
Խաչերոլ
գ ո յ ո ւ թ ի ւ ն ր եւ մաղթեց որ ա -
նոնց
գոբծունէութիւնբ
լրթանա
յ անսա
յ –
թաք :
Երկրոբգ
մ ասր
Հանդէսին
յատկացուած՛
էբ գեգա րուե սաա
էլան ճոխ բամ
ինի մը
գոբծագրութեան
, որուն
իրենց
մասնակ—
ցութիւնր
բերած
էէն Հա յ ելօտաբ աբ -
ոլեսւոագէտնե
բ ;
Մ էք թ գ մ էք եբգեցին եւ աբտասանե–
ղ է ն
Տիէլին
ՀայկուՀի
Խըաըչեան
,
Տիկէն
ԱաՀաթճեան
-- Լբ իիուա
ղոյղր,
Պ– Պ՝
ՆուբՀան
Մ արգարեան
եւ Աբտաչէս
Գմ
բէթեան
, էնչպէս
նաեւ գեռատէ
օ բ է ո բ գ
մը,
թալքութաէլէ
եւ
ա ա ւ է ղ է
վրա
լ նը -
ւագեց
Տէէլէն
Նռբտման
, էսկ գաչնաէլա -
Հաբ Պ– Աբթօ
Պենոն մեծ
յաքողութեամբ
կատարեց
քանէ
մր լ^տրոլած
կտորներու
մե1լնաբ1լոլթէլնբ
;
Աբ • Ալէս
Պօ
յաճեան
էր
յ^ռրՀալէ
սլաբերով ել « Նայէրի »
երգչախռւմբր
առա^ոբգութեամբ
ղե -
կավար Պ՛ Գէորգ
Եանպէկեանի
, աւել -
ցուցին
գեղարուեստական
բամնին
փա
յ -
լր ։
Հ ա մ ա Լ լ ր ե լ ի էբ ել սբամիտ
իսօսնակը
Օր • Պասմ աճեան %
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
տ ՐԴ ֊ Ա ՑԷ-թ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՝^ «ՅԱ Ռ ԱՋ
» Ը
«ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 4 0 5 )
» Տ
5ւՀՀ
5€՚^
^ճք. ^^.՚. ^ճ*.
»
յ > ^
ՀքԼ*. ՛ճ.՛.>–*^
> յ «
53
Կ Ա Յ Ծ Ե Ր
I
/ յ .
ՀԱՏՈՐ
ԼԸ՛
Այսաեդ --
աքստԼղ
թաղեդին
, ասում
էբ մի ե բիտասարգ
փ չտւոՀ ար
՛լէ՛է քո՚է է
ցոյց տալով
մի Հ ողագամրա րան , որ էա—
՛լիլ
որո չւում էբ ղետնի
մ ակերելո
յթ էց :
–^ էիաշիւղբ ճանա չում է ա յգ տեղր - • • Ն՛"
այնքան
մոռացէլոտ
չէ • • - աւելացրեց նա
տէւ"ւր
ձայնով : Եթէ մի օր
քրՀեւլեղ
՛լայ , բռլոր
լեռնեբր
ողողէ ել մի
ւէոքր
բարձբութէւն
անղամ
չմնայ
երէլբի
վրայ,
Ռաչիդր
ղւււրձւ^ալ կր ղտնէ աքդ գամ րա -
րանր • • •
Այ՛ւ խոոքեբբ
գաբձրած
էին դէպէ մի
պաբոն
, որ էլանղնած
ախուբ
գէմքուէ նա -
յում էր ցոյց տուած
տեղի
վրայ : Նբա
թեւքլւ
մտել էբ մի նիՀաբ,
բարձբսւՀասսւէք
տիկին, ոբ էր ուսեբով
՛թր էբ
"քարոնէց։
Նա էր ձեոքում
բռնւոծ կանացէ
ամսքՀո -
վանիով
Հովանաւռբոլմ
էրթէ էրան եւ
թէ պարոնէն ՝. Նբանց մօա կւսնդնած
էէն
մ է քանէ
մանուկներ
, զանաղան
Հասակ–\
ներէ, ել բոլո ր ի ուչագրութիւնբ
ղ ՛ս բ -
1
ձրած էր ց ո յ ց տ ո ւ ա ծ
աեւլի
՚ ի ք
՚ ա յ
;
Նրանց
\ազուստից
երԼ
ւում էր , ռր ա
յզ.
մաբղի–
կր
ճ ա ն ա ս ք ա
րՀ ո րղնԼէ ր էին , որ Հէնց նոբ
էին
իքել
էլաոքից,
ոբ մ ի քանի
քայլ
Հե -
ռռւ,
ղեռ Լքանզնուծ
էր ճւսնւսսլաբՀի
վր -
րայ
:
Այ՛լ
" ՚ յ Ց ե լ ո ՛
թէւնր
էքատաբւում
էր մեր
ր ն
թէէ
րւյ ո ւլնե րէն
ծանօթ
Առաքելս^
՚է."^ն -
քէ
ա բ տ ա ք է ն
սլարսսքէ
մօա ,
այնտեւլ
,
ուր
մ ի անւլամ
ւյո յ ց տուինք
Գաւիթ
Ան -
յազիմ
,
Խորենաւյոլ
, *Լաղար
Փո
՚ք՚Ոքէ՛
ւյու
մ ոռացռւած
չէրէմ՚ներր
: Ա
քղ.
չէրէ
՚էնէ
^բէ
թւում
ա ւե լա
ց ե լ էբ մ՝է
ա
յլ
մ ո ռ ա ց
ուած
զեբեղման
• • •
Ա յ գ ա ռ ա ն ց տապանաքարէ
, ա ռ ա ն ց ոբ
ել է յիշատաէլարանէ
, լուռ
եւ Համր ղե–
րեղմ
անէ
մ
էք
Հանղ
չում
էր մեր
ծանօթ
« Համրը » :
Պարոնր
վե
բքէն
անղ
ամ
նա լեց
ղ Լ
ք
՚ե՜ղ -
մանէ
վրայ,
էլամենում
էր աէէքնոք
Հետ
էեռանսւլ
գ է " ք է
՚էանքր
բւ"/ղմւսնո
ւկնե
ր էց
մէէքր
էք
անդնե
ւյրԼց
նբան
, Հարցնելսվ
-
~–
Հ՚՚՚յբէԿ
՝
՚ " ՞ յ Գ է ք՛՛ բարեէլամէ
ւլե–
բեղմանը
, սրէ մասէն
ճանասլարՀէն
մէչտ
խօսում
էէր մեզ Հետ :
Այ՛լ է • • • պատասխանեց
Հայրր
տխուբ
ձա յնով :
Աէս,
էնչո՞լ
են այդսլէս
թաղել
Հաբղբեց
մանուէլր
ա բ ա ա ս ռ ւ ա լ է
ձայնով
:
~–~
է^՞՚է
գէ՛՛՛է
է
նա երեխս՚ներ
չունէ
Զունէ
• • - ա ս ա ց
Հայբր
։
Նրանք
խօսում
էէն
Ա^չ^եյըէն
։ ^ ^ ^ ^
Մանռւէլբ
գ ա ր ձ ա ւ
ղ է պ է էւբ քոյբր
ե։
եւ ղրայրներր
:
Անուչ , Խոբէն,
Տէ՚դբան
,
Հայբիէլի
բաբեէլամ
ր ե րե խանե բ չունէ , գնանք ծա–
ղէ՚կներ
Հաւաքենք նբա դ եբեդմ անէ Հա -
մ ար :
ՄանէլաՀաոակ
խումբր
վազեց գէպի
չր–
քաէլա յ վա յրերր : ԲարձրտՀ ասակ
՚ոիկի ~
նր , մա յրա կան
քեբմ
՚ լ " ր " ՚ է ր ա չքե բում ,
նա յում
է ր նրանց ետեւից :
Ամառնա
յէ՛ն ա յգ մամ անակի
տասլերր
ծ՚սղիէլնեբ
չէին
թոդել,
իսոտերն
անգամ
չորացել
էին։ Ա իա
յն այրուած
քաբքա -
բռւտների
մէք վարւում էր գեղին
գոյնով
ել ծիրանեգոյն
Հ
(անթառամր»
, իոէլ մայ -
ռերի
ծերպերից
աճել էբ Հոտաւէտ
օչին–
ղբբ,
սպիտաէք
թաւիչի
նման
փափոլէք
տեբեւներոփ
: Տեղ տեղ բուրում էր ւիայ -
րենի
էքոտէմր
իր սուր , էլծ ու
Հ ոտուի ;
Մս՚նու^քնէ^բր
վբայ
րնկան
քաղելու ; Մի
քանէ
րոսքէէց
յետո
յ , երեք
եղրայբնեբը
եւ
մէէք յւոյբր,
չորս
կողմէց
րռնած բե -
րեցէն
մէ մեծ, ծանր պսակ, որ
Հէւսոլած
էր անթառամ
ծաղէ էքներէց ել
զանաղան
վայրենի
բոյսերէց
, եւ գրեցէն
Հայրէկէ
բարեկամէ
գեբեւլմանէ
վրայ եւ
փոքբէէլ
ձեռէւ^երր
Լլուրծքէ
՛իրայ փաէլած
, նբանց
քերմեռանգ
եբեսէկնեբր
խփած
աչքերով
դարձան
գէպի
եբ/քինքր
- - . Այգ վսեմ ,
Հանգիսաւոր
րոպէն
այնքան
սբաաչարմ
,
այնքան
սուրբ
էբ , ոբպէս
երեխայի մա -
քռւբ
զգացմունքր :
Հա յրր եւ մ ա յրր
թ ա չէք ինա էլնե բր աա -
րան ՛լէպէ
էր՝՚"նց
՚"Հքե՜ԲՐ
՝՝ Իր արտասոլ -
քը չկարողացաւ
ղսպել ել
երէտասաբգ
էիաչիդր
, նա նոյնպէս
սէլսեց լալ ; ԱյԳ
սովոր ութէւնր
ունէ էն
մ անուէ^եբը
, երբ
Նէւ
Ե՚՚բքսւմ
ամէն չաբաթ ա յցե լում
էէն
էրանդ մեծ քբ"ք
դեբեղմ անէն
, ղարգա -
րում
էէն ծաղիէ^երով
եւ ադօթոլմ
էէն
ա յնտե
ղ :
Պարոնր դարձաւ
գէպի
լլեբեգմանր
ցոյց
տռւող երիտասաբգբ
, խնգբեց , որ իրան
առաքԿւռրգէ
տանելու
Հանղոլցեալի
խու -
Հռչսւէլաւոբ
ւէանքր
բոլորովին
ամայի
էր՛՛ Մի ալեւոր
աբեղայ
միայն
էլանղնած
էբ բա էլում , էլուտ էբ ձգում
Հ աւե բին ,
ոբ այ՛լ
միքոցին
իսմ բուած
էին նր՛ս
չուբ–
էէւ
Տեսնելով
նորէ, էլներին
մօաեցալ նա ;
Այգ
Ֆրանէքներր
ինչո՛՛ւ
են եէլել, մի
կռգմ տանելով
, Հաբցրեց
եբիաասաբգից
:
-
Ֆրս՚նէլնեբ
չեն, –
սլատաս
իսանեց
երիտասաբգբ
^ " ՚ յ գ պարոնր
Հսւ լ է ,
ես նրան ճանաչում
եմ - • • Գա այն
մաբ–
գրն է, որի Համար
մեռնելու
մամանակ
լուսաՀոգին
ասաց , թէ երբ գալու
լինի ^
իմ իբեգէնները
նբան
յանձնեցէք է
-
Ո՞բաեդիդ
են գտլփս :
Ամերիկայից
: Նբա աիկինը
ամերի -
կացի է։
ՐԱՖՖԻ
(Շաբ.)
:..
- յ
Fonds A.R.A.M
