6
Ա հ> Ա
^
Մաչահ
ւաւ. գւււնաթսւվւ
բաո. մբ ունինք
,
-
հռգէբա՚նյււ թինն :
քքաչաքՒ , ոբովՀեաքթք.
շէէ։ 111
Հ • • .
դոբհ ահ ուած
ի պկաս
եւ
յում–
ւդէաս : Ձ,"՛
բմ անա
լին այն է որ, ^իշգ
էնչ–
Ոքէո էլբսեն՝
^անունբ
՜Կ՛" 3
. ամ անում
ր
չկա
լ »^ բաո-անոլնբ
կայ
ուսում բ չկայ
,
աբգաբել
չունինք
Հոգեբանութեան
գասագիբք
յ
Առատ
Հունձք
մբ կ^բնհայէ
մեբ
Հին
մատենադբութեան
գա շար
՜՛՛՛՛էէ
բառէն
գ ոբհ՜ահ՜ոլթեան
վե բաբե բեա
լ ,
մանաւանգ
Նաբեկաւյէն
, ոբու սէբական
բառն
է Հո -
գէն
, էբ անօրէնակ
ւգաաւէւասաումնեբով
;
Այգ
Հունձքէն
մէք կր գտնենք
Հոդեխօ
-
սութէւն
բաոր,
ոբ , 1՛""՛ բառակազմոլ
֊
թեան,
կբ Համառլատասխանէ
փ«իքււլոժի
բաոէն
( - յունարէն
բարդ
բառ
մր ,
ճէւգի
եւ
շսօււիլ
բառեբուն
ամուսնութ
եամ բ.) ;
Հռգեխօսութէւեր
, ււակայն ,
տաբրեր
ն չանա կո ւթ է ւե
ունէր
Հէն աաեն
քբէ"
~
աոնէական
մատենադբութեան
մէք, աաբ–
բեր
նչանակութէւն
ունէ
այմմ
արեւե
լ —
եան փէլէսոփա
յութեան
մէք։
ք՝այց
եւ
այնսլէս
Հ<
Աւքսենտէոս
Կ՚ուբգենեան
Հո—
գե խօս
ութ էւն բառով
կբ Հասքլեա
յ
մ էա
յն
փ սիք ոլռժի :
Աբգարեւ
,
Տաբէրք– իմսւստսւսիրութեան
գրքէն
մէք
(1869)
էերբ
չ ՚ ՚ Ր "
մասերոլ
կբ
բամնէ
փէլիսոփայութէւեր
գասական
ձեւով
, կ՚անուանէ
;
Ա. Մաս
(270
էք)
Հոգեխօսութէւն
,
գոր
այմմ
1չ անուանենք
Հոգհբանոլթէւն
:
Ր– Մաս
(213)
Բանախօսութիւն
,
ոբ այմմ
հանօթ
է տբամաբանոլթիւն
աա—
բագով
: ՚
Մ իւս
բամանումնեբբ
չեն
Հեաաքրքբեր
մեզ
:
Տառաքա
բանին
մէք , Հ.
Ալքսենտիոս
կուաայ
չաՀեկան
տեզե կութիւննե
բ —-
Նախ
կր գրէ
թէ
(ձին չուան
Հիմ
ս։ ադ
-
դերնռւս
մէք կր սլակսէբ՝^
\ փ ի լիսոփա
յու
թեան
բնգՀանուբ
դասլՐւթադք
մր) :
Եբկբոբգ
, կ՝աւելցնէ
թէ ^առանձին
մա–
սանդ վբայ ղանտդան
Հ բատա րակութ էւն
-
ներ
եւլահ են՛» : Ալ կը յէչէ
1
ի –
• մ ա ս ա ա ս ի ր ո ւ թ ի ն ն Կռվդնռյ ,
չորս Հաաոր
,
թաբւլմ.
Հ. Վրթ
. Ասկէ րեան։
2
ի -
լ ք ա ս տ ա ս իբ ւ ւՆթիւն Թեսաւրոսի ,
թաբւլմ .
Հ. Վրթ՛
Աոկէբեան։
3 — Տբան՚աթա -
ն ո ւ թի ւ ն Առաւէի ,
թարգմ
.
Հ .
Աբսէն
Անթէմոսեան։
4*—-
Տբաէ1՚աբանոՆթիՆն
Տիււքաբսէի .
թարղմ.
Հ. Մեսբոսլ
Ջբաւլ
-
եան
: 5
— ՏրամաբանութիՆն
Թբոի գ ի ,
թարգմ
• Հ . Ա-ավւ . Թբեանց
:
6
Փոք բ
տ ր ա մ ա բ ա ն
ո ւթի է ն
եւ
Առաջին մասն
փ ի –
լ ի ս ռ փ ա յ Ո Նթ ե ա ն
, Հ • Եփրեմ Ս էթե անի :
Երբորդ
, կբ վկայէ
թէ
Վենետէկեան
Մ էա րանոլթէլնբ
ունէ նաեւ
ա
յլ թարգ
-
մանութէւննեբ
, որոնք
կր մնան
ձեռա
-
դիր, էնչպէս
—-
1
Բարոյական իմա ս–
ա ա ս ի ր ո ւ թի ւ - ն ճ ի է ւ ւ ո թ ի ի ,
թարգմ.
Հ •
էհափ
. թրեանղ
: 2
—
ի մ ա ս տ ա ս ի ր ո ն թ ի Ն ն
կոՆրԺիւ
֊ի յ
թարղմ
• Հ • Պեաբոս
Մինաս–
եան :
3
Հո գ ե բ ա ն ո ւթիւն Կալա րրիի ,
թարգմ
• Հ՛ Նեբսէս
Աաբգսեան
ինչսլէս
կբ տեսնւււի՝
Հ –
Աւքսենաիոսէն
աոաք, որ կ՚աշխատի
նուի բադ ո րհ ե լ Հո ~
գե խօս
ութ իւն բառբ
(նո յնքան
ձախոլլ
ձե՛
ւով՝
ասաուահախօսութիւն
րաո բ փոխա—
նակ
գրելւււ
ասաոլահաբանութիւն)
,
Հ *
Նեբսէս
Աաբդսեան
դորհահ՚եր
է ,
թէեւ
ձեոադիբ,
Հ ոդե բանու թիէն
ասւբաւլր
Գեռ
աւելին
, Հ .
Արսէն
Ա^էթիմ ոսԼան , որ
մեհ
Բադրաաունին
է
,
թարղմանելով
եւ
Հրատարակելով
Աոալէի
գէբքր-ւ
կր ՛ք՛՛ր —
հահէ
Հ ոդե բանութ
էւն բառբ,
կէս
դար
աոաք քան Աւքսենտէոս
: Արւք արեւ , Բադ–
բատռւնէէ
թարգմ
ան ութե ան
ւքէ ք , որ
եր–
կու տպաղբութէւն
ունէ, առաքէնր
ւ ՛ ՛ յ "
աեսահ
է
1 8 2 5 ^ ^
^Կ՝ե րեւ է Հոդ ե բանու
թէւն
բաոր
աոաքին
անդ ամ
էն չքան
հանօթ
է
ինհէ
(*):
ԱյնուՀ ետե ւ
Հ ոէլ ե լ՛ ան էււ թէւն
բաո ր
( * ) Ուրախ կ՚րլլամ. ե թ է ինծի տրուի
ո ր ե ւ է վ կ ա յո նթիւն ՛ փնտոած րսաիս հ ր –
նռ ւթհա ն մասին . հետեՆ1յլու համար
գա
ղափարին պ ա տմութե ան՝ բաոա գիտ ռւ -
թե ան Տ ամբո վ : Յա ջորդ յօ դ ո ւ ա ծ ս վ ՛ նոյն
փորձր եւրոպական մատ1ւնագրւււթեան
մէ ջ : Գիտ եմ թ է աշիա տ անքի այս եգա
֊
նակը շա՜տ կը յ ո գ ն ե ց ն է մոնագնը՛
երբ
շարունակաբար եւ աւելի
կ ՚ ըն դ լ ա յն ի ն
պրպսաւմնհբուն ե գ բերը , ՜նիշդ
ինչպէս
յրջանակնհրը, մ է կ ը միւսէ€ ւՐեծ. ռյանք
կը կ ա գմուին ջՈՆրին եը1ւսը՝ ինկ ա ծ քարի
մը իյորասուգման կէաին շ ս ւ ր յ : Հապա
ե թ է պ ա տ մո ւթիւնը հարցնէր թ է
ձ ի ւ թ
ծ ամե լ ո ՞ ւ գ ացիք Եւրոպա : Կը նաիյընտ–
ր ե մ լ ա յն ա ծ իր
պ ո ա ս ս է Գ ՝
հա ւ ա քելու հա
մար «նռր բան լքը ա ւ ե լի » , բերել թսսիե -
լոՆ համար հայկական աւագանին մէջ :
Ա յ դ թափով ե ւ եոանդու|, ժամանա -
կի՛ն՛ հաւաքեցի ա ւ ելի քան հարիւր ե ւ ր ո
պական հեղինակ . իւմբագրհլու
համար
հո գ ե բ անո ւթե ան գ իրք մր , բայց. ուփ
-
•սո՛՛ս , այսօր կր գգամ թ է անկարելի
է
աալ ամբողջական գ ործ մր ՝ անոր համար
որ, ինչպէս դիտել կ ուա այ անցւիացի– ի –
մաստասէր մ ը , նման
աշյսատանք
լքը
միշտ դանդտղընթաց. իսկ գաղափարնե -
բ ո ւ յ եղ ա շր ջ ո ւմը յ ո յ ժ արագրնթաց. նե ր
կայ դ ա ր ո ւ ն ՚ ա մ է ն հեղինակ, գրքին վ եր
ջին
է ջ ին չհասած , կը հարկ ա դրուի
վե–
րըստին գրել աոաջին է ջը նոր գ իրք մը
գ ր ե լո ւ ձ ե ւ ո վ ։ Ա ւ ե լց ո ւ ց է ք նաեւ ա յն ո բ
նապաստակը ետ
կը ւքնայ ե րբ եմն կրիա–,
յ է ն , հաստատելու համար կարծես .
րստ
աոակին
նորագոյն
իմաստասիրական
մե կ նո ւթե ա ն, թ է հեղինակներու կեանքին
ւքէջ տարիք լքը կայ , երբ
կր յ ա յ տ ն ո ւ ի
իւորշանք մը «լամէ գ կ եր » աշխատանքնե -
րու բերա ծ
ժողո վ բ դ ա կ ա նո լթեն է ն
ե ւ
հանրային գնահատանք էն ,
ի շահ • • -
կ րի ային :
կ
՝Լրեւէ
Մ ե լ ք
։ ։ ն
Փավւագեա՚հդէ
ՈւսՈւմն
տրամաբ անութեաԹ
գրքէն
մէք,
թ ՚ ՚ ՚ ր գ ~
մանդ^ահ– ֆբանսերէնէ
(Լք՚քլէ ր)
է
՚""/
՚ Ե՜–
րոլսադէմ
,
1
քՏ(>9^1»
թարղէք անութ
էւնր
կատարոլ
ած
է
ճ՚^^յ^էէն : Յետոյ
Հոգեբա
-
նութէւն
բէէէոր կբ ղէւբծահէ
Ա՛
էթմէք
-
ճեէէէն
,
թէոքէէք
ւքէէէնելէէվ
Ա
՛էէէ էէ
էնե ան է ֆրան–՛
էէերէն
էլսրհր ,
Գասսւգիրք փիլիսոփայոլ -
թե ա ն
^էո
,դ. Պոլիս
,
1879)։
Ցէշենք
նաեւ
հյոբէն
եպիսկոսլոսի
ւլւէբհ
բ
,
Համւսոօտ
փ րլի ս ո փ ա յո ւթիւն /
տպ
. Աբմաշ ,
188.՜) I .
ուր
եւս էլոբծածուահ
է
Հ ող
եբանութիւն
բաոր՝
այլեւս
նու է րոէդո
լւհ եա
լ :
Հարկ
չեմ
տեսներ
կսւնդ
էէէէւնել Հոէլե —
բանութէան
կամ
Հողեէւօսութէւն
տսւբէՈէք–
ներուն
նաէէբնէոքէէէւթեէոն
ւէէ ճէն ՛էք՛ա ք ,
ֆբանոեբէն
... լոԺի
էէեբքավանկով
դէ
֊
էէէ սէ
կան
աաբէՍէրւերբ
մեր
մէք
թա
րէք
ման
-
ուած
են եբրեէՈէ...
|ւ)0ԱՈ1թիւն
\ էնչպէս
ՓիցիռլոԺի -
բնախօսոլ
թէւն)
, եբբեէէն
. . .
բ ա ն ո ւթի ւ ն
(էնչպէս
ցօօլռժի -
կենդա
-
նաբէււնութէւնւ)
;
Արձանադ
բենք
մէայն
,
ււէ
քււ ւոե ւլ , թէ
՝է է է ֊
դեբանութեան
ծ անօթ
ռւ թէււնր
Հ է ո
քէււյ մէք
1
–•14
էոէէէրէնեբէէլ սլէէէէւէէքու թէւն
էէէնէէ
ԱրեւելաՀայերու
մօա՝
հոգեբանութեան
՛քին դասաղէրքր
Հլ
՝> է։ էՈ էՈէՈ
րա1ր
Կ
1882^1՛,
\Ա– է՝աՀաթրեանց
,
Համսաօտ
գործնական հո գ ե բ ա նո ւթիւն | :
Այ^մ ,
Երեւանէ
մէք էլբ դոբծածէւլէէ
Բ. Տեւդ
քէէվ էէ
ւքործքէ, դոբ թարէքէէ անահ՜ է Մ • Ա աղէք ան—
եէսն
( Հ ո գ ե բ ա ն ո ւ թի ւ ն ,
դասաղէրք
մէք -
նակաբգ
դպբոցէ
՛էամար
,
Ղ՛ •
տպ •
195(()
,
•
լեղոլական
ու. ւլէւաական
սրբա–
ղ բու թեան
կարօա : Աէշենք , էէե բքւսպէս
,
Տէ՚՚նսկբէվի
Հ ո գ հբ ա ն ո ւթի ւնր
.,ւլոբ թարէլ–
մանած
եւ
•» րաաա րակած
է
Բ՚որդ
ուէ
արքեպ. ՚Բռւշակեան
, (ապ
• Եր՚՚ւոադէմ
,
1932 I է
դէտական
սրբաղբռւթեէսն
կարօտ
( Հ ոդ երանական
եւ րնա էսօս
ոէ
կան բացա
֊
տ բ ո լ թ է ւննե բ կան , դէւբս
էէ
էււա լ
Հասկւյած
է թարղմանիչր)
: Այս էչասադիբքբ
թարդ–
մանած
է նաեւ
( 1 8 9 2 ֊ 1894
աաբինե
-
բուն)
Ե՛
Տ՛ Անգբէասեան
, Արմա
շի
դպ–
ււլււասոււ նոոնե
ղեե
քէ I
բե վանքի
ռագիրր
կորսուած
:
՛է՛ ՚
Հոդեբ
I
ւն
էէ
ւթեան
իմ
լքին
ձե
-
ոնծա
-
յումս
էքատարուէսծ
է Հյաքւլ
Ա՚է՚չէէ՛
ղէր —
քով ,
Ընդհանուր հռգեբանու թ ի ւ ն .
դոբ
ւքաԺիոթրալրլքան
էքբ դասալանդէբ
Աբամ
քէէկոդոսեէսն
, է դսէսաւանէք ած
է նաեւ
Լե —
ւոն
Լսէքէենց՝ •էեէոեէեքոէէ տնէքլեքէէն
՚քէ՚ք՚քի՛
մր,
աոսէնէլ
ւուոլու
՝•
I։
ւքէէ
՚հէո
էքիԿւ էււնւէւեքէ\ :
Շարք ԱՎ՚չկի
ղիրքն
է ,
էէէ բեւէն,
բնւս -
էսօսաէքան է։ր փէւրձերոէէ
էլենւլԱէԿէէ
, էւբ ,
այմմ
, աոաքնւէբղ
սքէւտէ ծէււոա քէ
ինծի
Կէե ր կ ա
քացնե
քէէլ.
ցամաքէ սւ՛
էք քւ
ա ւք ա
ր ձ ՚ ե
ե ր
էէ
ւ
աես
ո
ւ թ
էէւէէր :
Յաքոբղուէ
՝ա1էէքէ։
ե լ
՝• ոդ ե
բանութիւն
բառեքէէէւն
էդատմւէլթէւլնքէ
, էէնչէդէս
ե ւ
նբ—
չանակռլթիլնր՝
մինչեւ
անդբաէլաբձ
չաբ՛–
մ ո ւմ
: Ա
ե ։
ւղ
րադւ ՛րձէ
ւդ րա
-
դսէրձ , ընդՀանուբ
պսէէոկեր
մր
Հռդե
-
բնախօսական
փոբձերու
ել տեսութեանց
է
ի վեբ
քո յ՝
ք*իկ"՚իի
անդրա գա
բձր
մէնչեւ
Օբրելէ
:
Շ •
ՆԱՐԳԱԻՆԻ
Ս՛ԵՐ ՄՏ ՍհՈՐՍԿՍՆՆեՐՈՒՆ
ւ Ս Ր Ց Ը
•
Անղ
Ոէէք
էքր դուէէէբճա
լէէ եւ
սբաաւ\մչի^
Ոքէէէամութ
էէն
մ բ
կարդացած
եմ ,
մէկ
քանէ անձ/, ր Հաւ էոքուած
են սե ւլ ունէւ
մր
ւ՛՛՛՜րք
^ թեքէթ էքքէ էէքէէոէէ
Հ
րատէսրակէէն
^
էււ
՛էա
լաքու
սւհ են
Հ
ա
չէէ ւնե
րքւ քէւն ելէէ
ւ :
Ամենա
յն լլւքութեամ
ր , ամէն
է՛նչ ման—
ք՛աւէ ասնօրէն
նէլաէոէւ
էլ՝
աոնէէէ
էէ , էքեքենա—
՛հերէն , թուդյմե
բէն
սէլսէ,սւ լ , ւք էնչեւ
է ւ —
՛ւերր եւ մեչաններբ
, մէնչեւ
շէնքէն
դր"՜~
նւոէդանու՝,էէն
, եւ աւլբա՝ււսւաքր
. • .
(Լէէ՚էնէն
կսւ բե լ ո րնե
ր բ
մ էէա
քն
ղուրւք
ձդուած
ե ն ,
—-
անոնք
ււրոնք ւդէէէոէ
լեցնեն
թերթր
: Այսէէնք
՚ե՝
ւլրաէլէտներր
;
Անոնք
էէէն
չուչա
• • - ձբէ են ։ ի^նշւէլէս թէ
.
Հ"՛/
էք բ՚սէք
է
՛էէքէ
մէէթէ գրա՞մ
պէտի
առնէ
Այս
՛ես ք
՛հ սլսէէոէքութ
իլն
ր էլ՝ք,րթաք
ւլտնեչ
էէէ
րէէշ
սբտէոճէքլէէկ
պատաՀտր
մբ ,
այ—\
սէէնքն յօդ ուած
մր, ուր էււսաօրէն
կր դա–՛՛
ւոապաբտոէ ի
մե բ սքտնչե
լի Աւետիք
Ի ՜ \
սաՀակեէէէնբ
, ււբէէէէՀ
ե
աե ւ. էէբ էլարղ մբ
Տւա– ^
էքակներուն
մէք, Համաբձէսէլահ
է
ի
" * ՚ " Ի լ \
էւբ չաա
անձ
ուկ
նիւթա
կէէէն
ւէէէ Տաէլ էէն վ ր— |
րալ
ե ւ
ճար
մբ փնտռել
*•
Տարէէնեբէ
էէ ւէեր Վենեէոիկ
էլ՝ասլ ր
է
է
ր
էլնոք
ե ւ
մանչուն
Հետ։
կր բնակէն
մեծ
ք
ա ն ա լ ի ն
եզԼ
րքր
աՀադ
է ն
թափոլ
բ
պա—
լաա
մբ , որուն
. • . պաՀաէէլան՚ն
է , եւ ուր
անօթռւթիւ
նբ իրենց
միաէլ
ամ ենօրեա
յ
՛Այցելուն
է
:
Տօգսւահ
աղ իրր
1լ բմբոսաանւս
յ , որ Ա —
ւետիք իսա՝էակեան
բանաստեղծ
բ
կրնայ
Ի՛՛՛Ր՛^
է լ
" ՛ ֊ աբտա
յա յտուիլ
նիւթական
Հարցերու
չուրք
* • •
ԱչխարՀի
ամէնէն
Հարուստ
մարգեր ք*
մ իա յն գբամի
վրա
յ կբ
խռբՀ
ին ել
կւ*
էսօսին , բայց
Հաք բանաստեղծ
քւ պէ տք
չէ
էէր
այդ տեսակ
Հասարաէք
նիւթեր
միտքէն
իսկ
անցաւէ :
Հայ
քւանասաեդծր
միչտ էէերացակա
—
նութեէսմբ
պէ տք
է սնանէ
Աքս է
իրեն
էէէ
րմ անին , ել ալա^դ, բախտր :
Տօէքոլածէէն
մէք, մէկ քանի
ուբիչ
Հայ
բանաս էոե ղծնե բէ
նամ ւս էլեե բու
մասեր
էլէէէն,
էէէր
սէնոնք , էսնչաչտ
ւոնօթէէւթենէ
ւլդսւյաւլիրէք դարձահ,
այլեւս
ան՝,ասկնտ—
լի վեբացէոէլէէէնութեան
մր մէք էւնկած
են Հ
Ա՜
.*էոես
։ս
՚ ք ,
էէէՀա
ասոնք
են
Հւս
ք
բա —
նւււսէոեէլծ : ՚Լւււյ քէ
,ւքէէ, իէւա
՝,ոէ1լէ,ան ,
որ
դրեր
ես
՛Աք
՛ւ նէսմէսկներր
. • .
՚էո
՚^ւն
ես
էքէթէ
«Ա.րու ֊ Լալան–,՝) էլրռղր
• • • :
Ի՚՜^՚եչէդէս
««Արու
^ 1յոչա»ն
՚լրող
Հայ
րանասէոեւլծբ
էլր
՚եէս
յ
մէեւնէէք
՚ե
սւաեն
կե —
րէէէկէէյ^բէ
մաո
էէն Է՛՛՛՛Բ՝՛
ի՛լ
^1ամ
էսն
է որ ^
էէուն չես Արու
Լալայէն
֊.եէքէնակր
^
էքամ սխալ
Հաս էքա ցողութէւն
եւլած
է սր—
նունդէւ պէտք
ո ւն ենա
լո ւդ
ե
լ
էէք
ւս Հանք
ե —
քուգ չուրք
. . .
Տես
մէւս
քնէլերներդ
: ինչպէ
ււ
,
էսեօ
-
թէէ , վերացականութիւն
բրած
են :
Ինչ
իսկական
՝,ա ք րանաստեդծնեբ
են ,
որռն^
թէ կրցած
են իրենք
անօթի
մնալ , եւ
թէ
ոչ մէկբ անՀանդիստ
լ^ւել
• • •
Եւ աՀալասիէլ
էլեբթանք
այս
ճամբուէ
ՄՈՌՑՈԻԱԾ ԳԻՐ՝|էԵՐ,
ԴԷՄ
-ւ
^ԵՐ, ԴԷՊ4էԵՐ
Ո-ԵհՈՆԴ Ս՚ԵԼՈՅԵ ՍՆԻ
Անծանօթ
անուն
մբ չէ
« Արմենռւչ
՝^
ուլբե րգո
ւթե ան էեղէէնակբ
, Վ • Մ ելո
յեան
,
որուն
մասին քանէ մր
յէւ չատա
կոլ թէ
ւն
ըրած
էէնք մեբ ՚եախոբգ
յօդ ուածէն
մէք
( տե սնե լ «Աաո աք»
5 ձ/– 7
Ապրէլ)
•
Տ՚"րէ–
նե բ աո աք էբ «Մ "՚ յրր»
էէ
է պ
էէ էէ
բաւաէլան
խօսեցուց
էբ վ րայ
: Ա յգ
՚էի"քաէլր
ք ն ն ո ւ –
գատուեցալ
, որով
՝,է
,տեւ
անոքէ
մէք բւս —
բոքէսէքանի
գէմ
Ոէ
յլէսնգաէլէ/լ
թէւն
մր
կը
տեսնէէն
: Ա՚֊բէչ էրապաչտ
՚էէ՚՚Ր՚՚կ
մրն
էր
նաեւ
«Մարղէկ
աբահում
էէն » ;
-
Մ ե լո
յեան
մեր
ա
յն
Հ ե
էլէԿէէսէլեե
րէն
է ,
ււր
սովորականէն
ղէււրս
էլ րնտբէ էր
նէւթերր
ե ւ
ւլանոնք մչտէլէէլոէ.
եւ
ղաբէլացնելու
լլրաւլէտէէ
" ՚ ֊ բ է չ խ՚սոնռւսւծք
մր
ունէէ։
Երէլսւբաաել
Լ՛՛ւո
էքԿւաց
ան
,
բացէլ
« Հ ա յ –
բենէք՝^
ամ
սադ
րէն
մէք ստո
բաց
րած
էբ
յ
է
չատա
էլնե ր է ն եւ պատաՀական
ք^՚է ՜
էւ;
էէէծներէ ն
Հեղինակ
մրն է ան , ոբ կր
սէ.
քւ ՚, էսռանձնռւթէւնն
ո ւ
լռութէւնը
եւ
էրեն
յատուկ
գատոլէքեեբ
եւ արամաբա—
նութէւն
մր էււնէ։ Բառասուն
աաբէւ անց—
նելէ ետք , իրարու
ետեւէ
լսյս
րնծայեց
քանէւ մը գործեբ
, մէչա էնքնատէպ
, ո -
րոնք
մեր մամուլէն
էլոգմէ
անուշադէր
անցան : Այգ
ւլո րծե րն էէն բացէ «Արմե
-
՚հոլչք/է
՝>այերէն
թաբւլմոէնէէւթենէն
, ու —
ք
՛էչ թատբերգռւթէւ՚հ
մբ, –>էնգ
արարէ
րադկացած
, « ՋրՀորէն
Առեդծուահը
» ,
Վասսքէէւրականէ
Հերոսամարտէ
քաո աս —
նամեաէլէն
ւոոթէււ էքրոլած, յէէչատաէքնե —
բու
չարք մբ, «Երբ
մենք կ՝ապրէէ՚եք
» եւ
ֆր անս է, բէն
էե ւլ" ւո ւէ « Ա ալաՀ
,
էլէւէնէս չ
Մղէքէթին
Տէր՚իիչբ
» , ՝՝էն՚լ
արաբուածոէէ
Աէք
բերէք
էէլթէւն
մր, որ աեւլի ունէէցէսծ
է
Մերձէսւոր
Արեւեքքի
մէք :
X
Տաբաւլէէր
Հ՛՛՛յ
էքէէնեբու կարաւանէն
էքր
էլէէէ
տու
էէ
Արմ ենուշ : Գերմ՛ ան սպաներու
,
մ ա
էէ
՛ե
էս Լէէ
րա րւէէ
քէ
Օսէլէսր
Մէւլլէք՚է՛
ներէքա—
յութեան
էէւ
լռ էէն մե
էլ
սա էքցււ ւթ ե էււմ
քէ
, Աքէ–
մենուշէ
՚ի"քրէ՚կ
"՚– քնքուշ դաւակբ
կը
յավէշտաէքեն
Բ էւլրտե բ ր , ու
մ օրր
ս՛ չքէ, -
բուն
էսււքեւ ,
էէէ
՚եէլթօբէն
էլր սսքէսննէ,ն :
Ա էսնկան
թ պրտուն
մարմ էնէնՀ ւէսոդա
՚հէէ
եղ
սէրէւնքւ
բռնէ
էլր էէմ ցնեն
Աբմենոլշիւն
Տետո
յ
մ էսնկամ աբգուՀ
էն
ձեո
յէէ
ձեոք
անցնելով,
կր ֊,ասնէ Գերմանէա,
ուր
էլլւ
աեգաւոբուէ
՝։ասարաէլաց
տուն
մբ. Հոն
դառնա
լէէ
լ
էամար «տան թաէքուՀէն–^
;
Օսէքաբ Ա էէւԱէ բէ՛
քանձնսէ
քէէէէ
բէէւթ
եանը
Համաձայն
, էբ մայրր,
Տէկէն
Մէւլլէր
,
է,րկար
փնէէէէէ
էոուք1։1է րէ ետք,
ւէեբքապէս
էլբ էէտնէ Արմենուշր
, որ ա յս անգամ
էլր
փոխագրէէլէ
Մէւլլէրէ
բնէս էլա բան
քէ
Մ է ՚ ֊ լ լ է ր
բնտանէքէն
պատմ
ութիւնը
էէերաօրէն
էքսւպույսհ
է Արմ՚ենոլշէւ
ճաէլա–
էէէէսղ
բին
: Հայոց
պատմութեան
, գրակա–
Կւքէլթեան
եւ ե էլեղ ե
ւլւէէ
էլան
պատմութեան
ուս էէ
լէքնա
էէ
ի բութ
ի ւննե քէ ով
հ
էււ
՚հօթ
, Ա՝ իւլ—
լէ բ մեոահ
է արդէն։
Օսկաբէէ
եղբա
քրլւ
Հայնրիէս,
ինքնասպան
եդած
է ,
ւէբէ1էիՀե–
էոէ
,ւ չէ ուէլած
ւլինւէէէւբ երթալ
է, ւ
ու
րէէշ—
՚հէ,րր սպան՝1էէ,լ, ուրիշնեբուե
ւէէւ շտ
պւոէո—
ճէէէոեք
: իսէլ 0 ս
կա
ր ,
ոքսւտե
բէոէքմ
էւ
Օրերոէն
էէէեսած
եւ անտարբեր
էքիաահ
էէճիրներէն
իէէւլճա
՝,Աէբ
, մանաւանդ
տուն էէեբաէլառ —
նսւլոլի եւ էւբ աչքերուն
առքեւ.
տեսնելով
Արմենուշր
, էէրուն
ասւո
ա
էւլան
քքէ
ղ
էււոած
ու
Հրճուահ
էբ,
ղէքէսլուէ.
էէ անւս
լ
անդ. Ար—
մ ենւււչի անաա բ բե բ ռ ւթ
ի ւն բ էւբեն
Հան
-
էքէէէք,
էէնքն էէէլ իբ
էքէէւրէք
ի՛հ
անձնասէդան
էք՛՛
քէք
քէէէ
յ Աբէք է,նոլշի էէէոքէ, բու
ն
էսոքեւ
Գէ, դա րուե ստա
կան
"՚էբեր՚ք
ութիւն
մբ
1,քւ1,ւան բերելու
էամար,
քէնէււէքոէն
էբ
որ
Հեղինակ
քէ
Հետամուտ
բլք՚սր
( | Ո ր ծ ին
մէք
էոէ։ ղ էս
լ ո
բ ե լռ
լ
խո բՀ բգածւէ
ւթ իւննե
ր
ւււ
էէէէէ
ք
էւս
ոփէս
յա էքան Հաբղեբ
, առանց
ռբէւ
՚հց
,
մանաւանգ
ոդբեբգոլթիւե
մբ, սովորտ
—
էքսւն պիտի
դ աոնար
:
Արմենուշր
խոբՀրդանշանն
է
տանքաՀաբ
ու սւրիւնաքամ
Հա յրենիքի
մ ր , մեծ ող -
բերղ
ութ
իւնր
ադդ ի մը ,ոբ քագաքա
կիրթ
արեւմ ուտ
քէն
ա չքե
բուն առքեւ
նաՀա —
տակուեցալ. : Անէկա
խորՀրգա՚եչանն
է
աբմաաէն
ու էարադաա
էողէն
խլոլյսծ՜
չուչանէն
, որ օտար երկնքէ տաէլ, մոլե —
իսէէնւլներու
թու՚ետւէէբ
ճնչոււքնելւուն
մէք
անգամ
, կր պաՀԷ իր կռբուին
ու
սբտէՆ
անբէծ
ղ եւլեց
կութէւնր
Արմենուշր
կբ ներկայացնէ
թչուառոլ
֊
թեան
մ էք խ"Ր՝^րղ
ա՛հ շա՛հ քէ ա յն րաբքե
—
բուն,
էէքէէէնք դէւյոլ թէէւն
էւլնէն մեր օբե
-
րուն : Ան գերութեան
մէք կ՝երաէքէբ
էր
րնտանեկան
էսաւլսէէլ բոյնր,
ուր էՈէքուսէէ–
նէն
ձայնբ
լսել
կր էլտրծէր,
կր
յէչէր
պէէէբտէւլր՝
ուր էէաբդեբ
կր ծաւլէլէէն
, էէլ
էքքէ քէ՛ շէ Ր մանա
լ անգ
էր
ւքմ բաէստ
Արա
—
մր,
ւսրէււնէէտահ
ու քաէսքէսխէււած
սրախ
Հաաոքէքէ , որ վ եր քէէն ւոնէք ամ
էէլէ, ւքդ ուած
էք էէւռ՚եուէլէ մր նման
քա
ր էւն
լիր էէէ ք էքքւ էքէէէ —
լարուէր
. . • :
Տառապանքէն
մէք
ւսմ րապնէք էււ ած
ււէ.
արՀամաքէէ
ուլ
՝> ււէքէէն է
Ար՛ք ե՚եււէ չ ,
ոլւ
դ էէ տ ցւս
լ անկա շառ
պսւ է ել էբ աւՐէո լական
էիեՀանձնութէւնր
: կր տառապէ
անՀուն
վէչառվ
, սաէլայն
այդ աստուածա
քէէն
խա-
չելոլթեան
մէք անւքամ էքէւտէ էորմէքաւո
֊
րեք էբ էքեծութէւնքէ
: Օսկէսր
էքբ
ւէորձէ
ներոդութէւն
խնդրեք
էր րբահնեբոէն
Հա—
մաբ,
Արմենուշ
դերութեան
մէք անէք ամ
^
կ՝աբՀամէսբՀԷ
ներոցոլթեան
, եւ
անց ա ծը
մ ոռ ցնե
լու
է ամար
եւլած
բոլոր
վւա
դա–
քչական
խօսքեբն
ու փոբձեբր։
Իր մտքէէէ
Fonds A.R.A.M
