Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
Կ Օ ւ ք Ի Տ Ա Ս Ի Ե Ր Ա Ժ Շ Տ Ա Կ Ա Ն
Ւ Ե Ս Տ Ը
(գ. եւ վերտին մաս).։
Այժմ
անցնինք
կոմի
ա ա ս ի ս ա ե գ հ ա ղ ո ր -
ծութիւնների
օւչաաղորձ-մէտ-ն
հւ.
վ ե ր ա -
մշակման
խնդրին
յ
Տ տ յ ա ն ի է, որ մեր մ ո դ ո վ ր դ ա կ ա ն
եր -
՚/ երր
մ շակեչ
են մի չ ա ր ք
ե րամ շ ա ա դ է է ո -
ներ,
ինչւղէս
մեներղի
, Նոյնւդէււ
եւ
խրմ–
ր ա կ ա ն
ե ր դ ե ց ո դ ո ւ թ ե ա ն
Համար
: Այդ ե -
րաժշաաւչկաների
թւումն
են՝ ՛Բ՛
Բարա–
Մուրղա,
Ա՝ . Ե կ մ ա չ ե ա ն
, Գ. Մ
ի ՐՂ"
՚ " ^ ՛ ^
Աոչ.
Մեչիքեան
եւայչն։
^եր^ին
ա ա ր ի ն ե –
ՐՐ" մեր մ ո ղ ո վ ր դ ա կ ա ն
երւլերր
օդաա
-
դռրծւում
են նաեւ
չարաքեն
կ ո ւ ա ր ա ե ա ի
Հ ա մ ա ր ; Այդ ե ր դ ե ր ր օդաադ
որհ՜ուե
լ են
Ա • Ասլամաղեանի
կոդմից
: Ս • Ասլամաղ
֊
եանր
մի չ ա ր ք ե ր դ ե ր օ դ ա ա դ ո ր է ք ե լ եւ վե–
ր ա մ չ ա կ մ ա ն
է
ենթարկեք՛
՚ Է
^ 1 ՚ Յ ^ ^ Լ
" ՚ Լ
կ ո մ ի ա ա ս ի
պարտիտուրայյւց ,
ր ս ա
որում
փ ո փ ո խ մ ա ն է եԿւթարկե
չ ոչ միայն
մեղե
դին
(«.Շողեր
1 ա ն » , Հ<Ալ
այչոլխ»,
«Ա"՚–
րերի
վ ր ո վ
դ ն ա ց »
եւն՛)
այլեւ
կ ո մ ի տ ա ս –
ե ա ն
ներղաչնակոլմ
եւ
ԱյււլիՓսնիան :
Ե՛֊
չնայած
փոփոխումներին
, ա յ դ
ղ որհ՜ե
րր
յայաարարւում
են որոլկս
կոմ իաասինր
:
Զ ա ռ ա ր կ ե լ ո վ
մչակման
ե ւ վերամչ"՚կ
՜
ման
ղէմ, ե թ է նիլթր
վերցրահ
է
Հայ
մ ողով
րղա կան
երղերից
, ա յսինքն
ե թ է
Հեղինակր
օղաադորհում
է
անժ ի ր ա պ է ս
րուն
մուլովրդական
ա ղ ւ ւ ա դ ր ա կ ա ն նիւ —
թ ր՝
դ ա ն ում ենք որ
նմ
ւսն
ղ է պ ք ե ր ո ւ մ
Հեղինակն
ա դ ա ա է վ ա ր ո լե
լ
ա յնպէ " ,
ինչպէս
թելաղրում
է իր ս ա ե ղ ծ ա ղ ո ր ձ ա -
կան
բնո
յ թ ը , "Դ ին , ճաչււ՚կր
; Ա ակա
յ ն ե՛
թ է այդ
նիլթր
վե
ր ցնում
են մի ոեւէ
ե -
ր ա ժ շ ա ա ղ է ա ի ց ,
ա ո ւ ե ա լ
դ է պ ք ո լ մ
կո–
միաասից
, որ ա ր դ է ն
մչակել
է այն ,
անց
կացնե
լով իր ս աե դ Ն ա դ ո րՆ ա կ ա ն
տար–
րալուհ՜արանին
միշով,
դնելով
իր
երաժշ
տական
ղր"չ^ր
ա յ դ
դորՆերի
վրայ,
ել
կ ո մ ի ա ա ս ի
անուտն
կողքին
դնում
են ի -
րենց
անունր
, ապա
մի որեւէ
ա ր դ արա
—
ցում
պէտք
է
քին
ի ղրա
Համար
:
Աւրեմն
ին չո՛ ւմն է րանր
։Պտրդլոլժ՛
է որ յարդ ե լ ի
ե ր ա ժ շտադէտր
իր մշակմ
ան
նիւթր
՚ է ^ ր ~
ցրե
լ է ոչ թ է աղգադ
ր ա կ ա ն
ժողովահ
ու–
ից , այլ կոմ ի ա ա ս ից եւ իր ուղահ՜ի
պէ"
փ ո փ ո խ մ ա ն է ենթարկել
թէ
մելոտիՏւ ,
եւ
թ է
նե րղ ա շնակութ
իւնր : Կոմ ի ա ա ս ի եր -
դերի
վւոփռխման
Ա|յ1Ոցեւ՚1՚ւմ
կ ա տ ա ր ւ ո ւ մ
են մի շարք
անյարրիր
լրացումներ
:
Օրի՜
նակ՝
–Հկռոլնկ^ի
մէ^ փոխուահ՜
է ոչ
մ ի–
այն
մեւլեդին
եւ նե ր դ ա ^ տ կ ո ւ թ ի ւ ե ր
, " ՚ \ լ
տլելացրտՆ
է միշտնոլադ,
որ վերցրել
են
մի ա/լ տեղից
կ՚ենարիոս
*Հորղանեանի
« կ ո վ կ ա ս ե ա ն
ր տ ե ա թ ի
»
- Ե ր դ ե
րի ինք —
նու
ր ո յ ն
մ շտ
կմ ան
կ ա մ
վե րամ
շա
կմ
ան
•Այրոցեսում
ե ր աժ շտ ա ղ է ։.1ր աղատ
է
իր
ստեւլՆաղ
որՆական
ո ւ ն ա կ ւ թ
իւննե
րն
ու
Հնա
ր ա ւ ո րութիւննե
րր
կի ր ա ռ ե լոԼ մէ^ ,
ինշպէս
ի^քր ցանկանում
է : Ա ա կ ա յ ն երր
արւում
է կոմիտասի
անունր,
ա չս դէ"Ր~
քում
շ ի կ ա ր ե
լ ի
կամ ա յա կանօրէն
՚էար
-
ուել
նման
ստեւլ^էտւլո
րՆ ո^^թիւենե
ր ի
Հեա։
կոմիտասին
պէտք
է տ ա լ ո ր պ է ս
կոմի
-
տաս
:
Այս
ա ռ ի թուէ
կ ա ր ո դ են առարկե
լ Հ ա –
սլա՛^
Լիստր
, ինչո՞ւ
նա
՚էերցրել
է Վակ–
ների,
Գոլնոյի
, Վերտիէւ
օվէերաներից
կր–
տորներ
եւ վ ե ր տ մ չ ա կ մ ա ն
է ենթարկել
՝•
Ա յ ս տ ե ղ Լիստր
էւրօք
որ Հա ր ս ա տ ց ր ե լ
է
ա
յ ս
ստեւլՏ^աղ.որՆ^ոլթիլն\
երր դաշնա՚^ա
-
մոլրայէ՛ն
թէք^իքի
՜էնարքներ"վ
•>
փս՛ •••
սաժներով
ե ւ այլ
մոմենա5/ձ^/»// :
Ե ւ նտ
դործ՜
ունի
ոչ թ է ժ ո դ վ ր դ ա կ ա ն
մշակոլահ՜
երղերէւ
՝,ետ , այլ ինքնուրոյն
ստեւլհ՜տ
-
դորհ^ութիւնների
, ե րաժ
շ ո ա կ ա ն
արամա -
թիք
Հարռւաէքների
Հ ե ա , որոնք
նա. Օդ–
տտղործում
է, րնդլաքնելով
ել
Հարստա
ցնելով
նրա
դոյներր,
աիսւփազոնր
եւն՛
։
Ա ա կ ա յ ն նա շ ի վերցնոլմ
ուրիշի
մշակաՆ^
ժ ո ղ ո վ ր դ ա կ ա ն
ե ր դ ե ր ր եւ ա յ դ
Հեղինակի
տն ոլան կողքին
էւր անունր
շ ի գնում
:
Ա ՚ Ասլամաղեանր
կատտ
րում
է
ա ն –
կասկաքէ
մեծ ա շ ի ւ ա տ ա ն ք
, ժ ո ղ ո վ ր դ ա կ ա -
նա
ցնե
լով
Համ ա շէսարՀա
չին եւ Ո ուս
ա կ ա ն
դ ա ս ա կ ա ն ն ե ր ո ւ
ե ր ա ժ շ տ ա կ ա ն
գ ո ր ծ ե ր ր ,
որոնք
գ ր ո ւ ա ծ են
կոՆարւոետ^
ել դոր -
ծ
իքնե
րի ա
յլ
կաղմ
ե ր էւ
Համ
ա ր
% Ա յ դ ի ՜
մ ա ս տ ո վ
պէտք
է
ողշոլնհլ
նաեւ
կ ո մ ի տ ա
սի
ստեղծաղ
րծւթ
իւննե
րէ՛՝
լարային
կու–
արտետ^
միջոցով
րնկտլման
նրա
աշխա–
տ ա ն ք ր : Ա ակա
յ ն
պէտ
ք է
նշել
որ , կո -
մէւտասէէ
ոչ բոլոր
գոբհ՜երն
են որ
տ ր ո ւ ա ծ
են իբ՝ կոմիտասի
ա ն փ ո վ ա խ
նօթադբու
-
թ ե ա մ բ : Ա
. Ասլամաղեանի
մշակսւմնեբի
մէշ,
կամ
աւելի
ճիշդ , վե բ ա մ շա կ ո ւմն ե բի
մէշ
չեն պ ա Հ
պ ա ն ո ւ ա ծ Կ • եԿե ր գ ա
շնա
կում
նե
րր
, իր ե բ գ ե բ ի
մ ե գ ե դ է՛նե րէւ կ տ ռ ո ւ ց -
ռ ւ ա ծ ք ր : Ա • Ասլամաղետնր
փ ո վ ա խ ե լ
է
ե բ գ ե բ ի ել սլարերւչերէէ
եղանակր
, րնգ -
լայնելով
ֆւ^ա(^եբր
(՚ւԵբկինքն
ա մ պ ե լ
է » ) ,
երկարտցնելով
Փր՚սգի
վեբշին
նո -
թ ա քէւ տեւողոլթիլնր
, կչ՚կնելով՛
մեղեդէւն
այնտեղ,
որտեղ
կ ո մ ի տ ա ս ր չի կրկնել
եւ
բուն
երդի
մէշ եւս չի կրկնուած
(«Ալ
Այլ՚ուէսս»ի
ե ր կ ր ո բ գ ա ո ղե բ ր) իսկ ներ -
դ ա չ ն ա կ մ ան մէշ
մ տ ց ր ե
/
է
խրոմատիկ
բնթացքնեբ
առանձին
ղոբծիքնեբի
ու —
ղեկցման
մէշ, եւ այէն
եւ
ա յ լ ն ։
Ա յ դ
սլատճառուէ
Հանդուրժել
չէ
կարուլ
լինել
կոմիտասից
օ դ տ ո ւ ե
լու
ա յ դ
մեյաար I
կոմիաասի գործերը պէտք է տալ իր՛ կո
միտասի ներդաշնակումով եւ նրա ցրան -
ցած մեղեդիներով,
Հ ա կ ա ռ ա կ
դ է պ ք ո ւ մ
պէտք
է յայտնել,
ոբ Ա •
Ա ս չ տ մ ա ղ ե ա ն ր
՚էեբցրել
է Հայ ժ ողուէբղ
տ կան տյս
կ ա մ
ա
յ ն
ե բ դ ր կ ա մ պարե
ղանա կր ել
մ շ ա կ ե
լ
է ա յ ն
ժ ո ղո վ ր դտ կան ե րղի
տ ո ւ ե ա լ
թե –
մայ^
Հէւման
վ ր ա ք : կոմիտասի
ս տ ե ղ ծ ա -
դոբծւթ
իւննե
ր բ
մ շակմ
ան կ ա մ վե րտմ
ր -
շակման
ենթակայ
չեն կարող
լինել
եւ
դրանց
կտբիքբ
չունեն։
Գուք
վ ե ր ա մ շ ա -
հ^Լ է ք ՝ ՝ ՚ " յ մ ո ղ ո վ բ դ ա կ ա ն
ե բ դ ր եւ պա -
ր ե ղ ա ն ա կ բ ր ս տ ձե բ
սսւե ղծ ագո
ր ծ ա կան
սչաՀանշների
, կտ
րողութէ ւննե
բ ի եւ ճ ա -
չակի
: Ապա
բաբի
եղէք
ա յ դ ել
նման
մչակուժնեբր
չ կ ա պ ե լ
կոմիտասի
անուտն
Հ ե տ եւ այն չվւաթաթել
ունկնղրի
՚Լ՚լին
՚՛
Ա յ Դ " է Ի ՚ ՚ Ի
«
՚էե րամ
չակումնե
բի »
մի
ց ա յտուն
օրինակ
է կոմ ի տ ա ս ի
սլտբեղտ–
նակնեբից
«շոլշիկ-^ին
: ՝(, սխօբօք
յտ
յտ
-
նում
եմ , ոբ այս ամէնր
տւ՚ւում
է նրանց
,
ո վ ք ե ր լալ ծանօթ
են կոմ ի տ ա ս ի
ս տ ե ղ -
ծաղոբծութ
իւննե
րին : Անծտնօթների
ել
ա ն տ ե ղ ե ա կ ն ե
րէւ Համար
ա յ ս
ամ
բողշ
տ -
սածնեբր
կտրող
են լինել
ո բ պ է ս մի ղա -
տաբկ
Հնչիւն
կամ
ո բ պ է ս
անտեղի
մե -
•դաղբանքՀ
Ա. Ասլամաղեանր
Հիմնովին
յեղաչրշել
է կոմ ի տ ա ս ի
՛՛՛յդ
^ ի ա ն ա
լ ի
ս տ ե դ ծ ա գ ո ր ծ ո ւ թ
իլեր , ոբ դ ր ո ւ ա ծ է դա
շ–
նտմուբի
Համաբ
, ր ս տ որում
նա փ ո փ ո -
(սել
է ոչ էէ իա
յ ն ներդտշնտկմ
տն
կա -
ռուցուածքը,
այլեւ
պ ա բ ե դ ա ն ա կ ի
ամ -
բողշ
երկբոբղ.
մ ա ս ր , փ ո է ս ա
ր ինե
լով
ա յ ն
մէւանդաւէ
ա յ ն այլ ե ղ ա ն ա կ ո վ , որբ ոչ մի
առն
չութ
էււն
ունի
ն չ ո ւ ա ծ պար
եղանակի
Հ ե տ : Տ ո ւ ե ա լ
դ է պ ք ո ւ մ
խեղաթիլրոլած
է
ինքր
բուն
պ ա ր ե դ ա ն ա կ ր
. Այստեւլ
կոմէւ–
տասր
ոչ մի մասնակցոլթիւն
չունի
ել ա–
պա
ուրեմն
կարիք
չկայ
նրտ անունր
յ ի -
շատա
կելու
ե լ կապե
լու ա յ ս էսե ղա
թիւր
ո ւ ա ծ պ ա բ ե դ ա ն ա կ ի Հ ե տ :
Այս
բոլոր
վ ՚ ա ս տ ե բ բ
ղաչէւս
են
ասելու
որ
այսօբ
Հասել
է ա յ դ
Հարցեբի
պար —
զաբանման,
ճշդման
ել
ւ։շմա րտաց իու —
թ ե ա ն
վ ե բ ա կ ա ն ղ մ ա ն
ժ ա մ ա ն ա կ ր :
Մեր
ե բ ա ժ շ տ ա ղ է տ ն ե
ր ր պ ա ր տ ա ւ ո ր են
արտա–
յտյաուե
լ մեր սլա բ րե բտկ՚սննե
բ ի
էշեբում
ել
յտ
յտնե
լ իրենց
տեսակէ
տ ն ե
բր
կոմէւ
֊
տ ա ս ի
ա ր ո ւ ե ս տ ի
պ ա Հ պ ա ն մ ա ն , դարգաց
—
ման
եւ իլրացման
խնգիրների
չ ո ՚ ֊ բ շ ր ՚
Ե գ ր ա փ ա կ ե ն ք
:
Հտ
յ ժ ո դ ո վ ր գ ա կ ա ն
ե բ ա ժ շ տ տ կ ա ն մր -
չակոյթի
ա ս պ ա ր է ղ ո ւ մ մեծ դ ե ր է կտ -
տ ա ր ե լ
կ ո մ ի տ ա ս ր , որ Համարւում
է մեր
ա ղ դ ա
յ ի ն ե ր տ ժ չ տ ա կ տ ն
դ պ ր " ց ի
Հ իմնա
-
ղ է՛ Ր Ր՝ նրա թէ ս տ ե ղ ծ ա գ ո ր ծ ա կ ա ն
, թ է
կատաբոգական
եւ թ է դ ի տ ա կ ա ն
—
տեսա
կան
Հատոլածներում
: կոմիտասի
ստեղ
-
ծ ա ղ ո ր ծ ա կ ա ն
ոճր, ո ւ ղ դ ա
թ իւեր
, նրա ե–
բ ա ժ շ տ տ կ ա ն
լեղուն
պէտ.բ է
սիստեմաթիք
էլեբպով
ուս ումնաս
էէ բ ուեն
եւ
իլբացուեն
մեր
ե րաժ չտա
էլան
ուսումնական
բարձբա—
գ ո քն Հ իմնա
բ կում՝
Երեւանի
կոմ
իտտս
պ ե տ տ է լ ա ն ե բ ա ժ շտանոցում
;
Յ ա տ ո ւ կ
ուսումնասիրութեան
եւ մր -
տ ա ղ բ ա ղ մ ա ն
աոաբէչայ
պէտք
է չինի
Կո -
մ ի տ ա ս ի
էլա տ ա բ ո դա
էլան
ա բ ո ւ ե ս տ ր ձայ -
նական
եւ դործիքայէւն
Կւսէոուածնե
բ ում :
ԱնՀրաժեշտ
է կ ա ղ մ ա կ ե ր պ ե լ
կոմիտասի
ան ո լան
կապելլա՝
ն ո յ ն
Հիմ
ոլնքնեբոէԼ
,
նո քն ձեւով
ել
ն ո յ ն
կաղմուէ
ու
էլառուց–
ո ւ ա ծ ք ո վ
, ինչ որ ինքր
կոմիտասն
էբ
քչաւլմաէլեբպել
սբանէէց
կէ I՛ գ՛՛՛բ
ա ռ ա շ
տ
ԱնՀրաժեշտ
է էէերանաքել
բոլոր
այն
գ ո ր ծ ե ր ր
մշաէլումնեբր
, էէե րամ
չաէլում
-
ներր,
որոնք
էլտսլուել
են կոմիտասի
ան—
ուան
Հ ե տ , բ ա ց ա
յա
յտել
էսե ղա
թ էէ լրում
-
նե բր , էլանխե
լով
յ ե տ ա դ տ
յում
կոմ
ի տ ա ս ի
ղ ո բ ծ եր ի
աղալ
էսգումներր
:
Յատու/լ
Հ ե տ ա ղ օ տ ո ւ թ ե ա ն եւ
ուսուէքնտ—
սիբութեան
նիւ թ պէտք
է գարձնել
կո ֊
միտասի
Հ ա ւ ա ք ա ծ եւ ձ ա յ ն ա գ ր ա ծ
ժ ո դ ո –
Ճ Ո Ր Ճ Ս ՜ Ա Ր Տ ԻԿ Ե Ա Ն
•ք^ՈԻԷՅԹԻ ԵԻ ԱԹԷՆ-ւ^Ի ՄԷՋ
Բ Ր Ւ Է Տ Թ , 22 Յունիս
ճ ո բ ճ Մ ա բ տ ի կ –
եան , իբրեւ
պա
շտօնա
էլան
Հ ի ՚ ֊ ր ր
իշխան
ՖաՀտտ
Ալստլամ
ԱլսապաՀէւ
, Հոս Հա - ՝
սալ
Շ ա բ ա
թ,
2\
Տունէ։՛,
րնկեբակցոլ
–^
թ ե ա մ բ էբ տէկնոՕ,
Տ է ր եւ Տէկէն
Լեւոն
Բէշէշեանէ
եւ ՛էնգ–
Հրանտ
Մալոյեանի
։
՛համ
աս կոս է ն Մ՜տբաիկեան
խում
րին
լ ն -
կե բ ա ց ա ւ Պ– Ռ ա շ ի տ
՝Բա։–չանի
, ա ր տ ա ք ի ն
գ ո ր ծ եր ու նա խարտ
բութ
ենէն
1
Բոլէյթի
մէշ էչան մօտ
2500
Հտյեր,
ո–
րոնք
Հոս կոււլան
տշխատե
լու
Համ
ա ր ,
ը ն դ Հ տ ն բ ա պ է ս
իրանէն
: Գ ա դ ո ւ թ ր
ունի
ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն
էէաբչոլթիւն
մ ր : Ծ րաղ
ր ա ծ
են
ունենալ
իրենց
եկեղեցէէն
եւ
՚^ոդեւոբ
Հովիւր։
Այս ծ ր ա դ ի ր ր
մօաեբս
պ ի տ ի ի -
բտւչո
բծուի
;
Հոս
կր դտնուէն
ք ա ն է մր
պետական
էչաբեւոր
պ ա շ տ օ ն ե ա ն ե ր
, Տ ՚ ՚ ք թ •
Գառնէկ
Յ ո ՚ է ա ս ա փ ե ա ն , Տ ո ք թ
՚ Աէ ե տ ի ս
3ուէՀան–
նէսեան,
Յո՚էաէչէմ
3ոէէս.1լէմեան
, *ԼաՀ
-
րամ
Պէօ քէ ւքե
ան եւն • :
Հտ
յե
րոլ
մեծամ
ասն ութ իւնր
կ ՝ ա շ է ս ա տ է
չէնտ
ր ա րութեան
էլործերռւ
մէշ՛.
Բոլոբէն
վէճէէէկբ
չատ լալ է -.
Հ՛ 3 ՛ Ղ՛ա^ակցոլթէւնր
էւր
գոյութէւնր
կր
պաՀԷ–
տարեկտն
մօտ
1500
հայերէն
ՂՒՐՔ^Ր
հ(Լ ոորոոէն
: Մօ-ո Հարէւբ
օբէնակ
Հայերէն
թերթեր
կր ծաէսուէն
:
՚(քրաղրուած
է մ ա ն կ ա պ ա ր տ է զ մր Հ տ ս –
տտտել
:
^
Առաշին
Հայր
Բուէյթ
է– կած է
1943^^,՛
1940^1՛
ետք
Հա
յե
բու
թ ի ՚ ֊ ր
ա ւ ե լցտծ
է
է
Այսօբ
կան մօտ ե ր ե ք Հաւլար
Հայեր
, թ է
մՍայուն
եւ թ է եէլուոբ
:
Լ.
ԲԷՇԻՇԵԱՆ
X
Պ– ճորճ
Մ տ ր տ ի կ ե ա ն
եւ Տէկէնր,
Ա -
մերէկտ
վ ե ր ա դ ա ր ձ է
ճամբուն
վրայ
,եկան
Աթէնք,
ուր մնացէն
քանէւ
մր օր տ
Պ • Լեւոն
՛ԲԷչէչեան
, որ
մ տ ե ր մ ա կ ա ն
կապեր
եւ ծանօթ
ութէէնւնե
բ ունէ
Հելլէն
մամուլի
նե ր կ ա
յացուցէ
^ ե
բուն
Հ ե տ , տե
ս ա էչց ութ
էւն
մ ր
ունեցաւ
« Բ ա թ է մ
երէնէ՝^֊
մեծ
օ ր ա թ ե ր թ է
էսմ
բաւլ
էէ րնե
րէն
Պ
՚Անաո–.
նտքաքէւսի
Հեւռ , որուն
ներկայացուց
Պ •
ճորճ
Մ արտիէլեանր
: Ա էրալիր
ա յ ս տե - -
սաէլցոլթէլնր
տ ե ւ ե ց մօտ
էչէս մամ է
Մ ա բ ա է կ ե ա ն եւ Բէշէշեան
ամոլներր
Ա—
թէնք
Հաստն
,
24
Յունէււ՛
, կէսօբէ
ետք
ժէսմր
երեքէն
ել է շ ե ւ ա ն ե ց ա ն
«Աթենէ
Փ տ լ ա ս »
պանղոկր
: Բ ա բ է
ղալոլստի
Հա -
մար
պ տ ն գ ո է լ
վ է ո ւ թ ա ց ա ծ
էէէն
թեմաէլալ
ա ռ ա շ ^ ւ ո բ գ
Հ ո գ ե ն ՚ Տ ՛ Ա ա Հ ա կ
էէբգ՛
Այ -
վագետն
, Ա ղ գ ՛ կ ե գ բ ՛
Վ ա ր չ ո լ թ ե ա ն
, «.Ա–
ղ ա տ
Օ ր » է , Հ՛ Մ– Ը՛ Մ - է , «Համաղղա
-
յին»ի
եւ այլ կաղմակեբսլոլթեանց
նեբ -
կայացուցէչնեբր։
«Ագատ Օր»
վ ր դ ա կ ա ն
ֆոլքլորը,
ժոգսէէրղաէլան
եր ֊
ղեբր,
էլտոբնեբր
, նաեւ
Լ-ւմէտասէ
տե -
սաէլան
ա չխատութիւննե
ր լչ
նուէբոլած
ժողոէէրգտկան
ե բ գ ե ր է ն ե.
ժ ո ղ վ ր դ ա կ ա ն
ս տ ե ղ ծ ա գ ո ր ծ ո ւ թ ե ա ն
էսնդէբներէն
:
Մ Ո Ի Շ Ե Հ Ա % Ա Յ Ե Ա Ն
«ՅԱԷհԱՋ»Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
(205)
I
Կ Ա 8 1ք Ե Ր
I
բ–
Հ Ա Տ Ո Ր
ԺԱ–
ԿՏՈՒՑ Ա՚ՆԱ11ԱՏ
Տորեանէւ
ալէւրէ
խառնոլլ.գր
նբա
մէշ
ա մ ե ն ա էէէ ոքր մասն
է ր
մ է ա
յ ն
կաղմ
ում
,
էսէլ
՛լ՛որէն
իր էսոչոբ
թեփուէլներով
էսեւլ–
դելու
չաւէ
անկլանե
լէ էբ :
Ա բ ե ւ ե
լքում
ա քս տէէ ս ա կ Հտցեբ
սլատ
րսւ սաում
են
ռւղ–
տերէէ
Համար
:
Նաւաէւէոէն
մեծ ախոբժտկուէ
ուաում
էր։
Աեւլանէ
՚էբայ
ուբէչ
րմպելէք
չ կ ա ր ,
բ ա ց է
շ բ է ՚ յ
է
եւ ուբէչ
Համեմ
չէլաբ
բ ա ց է
աղէց
:
ք ՚ ՚ ՚ լ ո բ ր
ուտում
էէն
մ է
առանձէն
ծուլութեամբ
, ոչ թ է այն
պատճառով,որ
սեղանր
նրանց
Հտմտբ
բաւ ա ր ա ր
է է
Բ )
սւ լլ , լ^էէՀ ա կառա
էլն , շւստ
ճոէս է բ ; Զ ա –
ւաբէէ
ւէլաւը,
կաալՀատէ
ձէթով,
ամբողշ
տ տ բ ո ւ ա յ մէշ, գ ո ւ ց է
մ էէ երկու
կտմ
ե ր ե ք
անէք էսմ
նրանք
բտխտ
էլ ունենա
յ է ն սաա
-
նալու։
է՛սէլ
էսյն օր պատրաստել
էէն
ի
պ ա տ ի լ
մեէլ։
իսկ
նբանղ
ծուլութեան
եւ
ղանէլաւլկոաութ
եէսն
պ ա է ո ճ ա ռ ր
պէտք
էր
որոնել
րոլոբո
էէէն ա
յլ Հա կումնեբէ
մէշ :
Ե ս
նրանց
անշարժ
գէմքերի
ւէբայ
կ ա ր -
գ ում էի այգ
Հտէչուժնե
բր • թ է
«ինչո՛՛ւ
մ ա ր գ
սլէէոք
է կ ա ր օ տ
լէնէր
ուտելու
,
^ ^ ^ ^
՚ ՚ ՚ է ՚ թ է
" " ֊ ^ Լ Ի
/ " " ֊ ^4>1
որ ՚^ա աղէստ
լէ -
՚ ^ ՛ ^ ՝ ՛ ^ ՝ " ՝
• նէր
այւլ
Հոգոից
, ոբ
աւԼլէ։
Ժամսւնտ1լ
ունենար
ան
ձնտ
տ ո լ ր
լէէնելո
լ աղռթքնե
ր
ի
ել
Ա ս տ ո ւ ծ ո
յ փ ա ռ ա բ ա ն ո ւ
թ եանր
•»;
Ե՛֊
,
իրաւ
, նրանք
ուտում
էին օրր մ էւ
ա ն գ ա մ
միտ
յ ն , ա յ ն եւս պ ա ՝ , ո ց
էլե ր ա էլո լ րնե ր ,
է ս կ
բերում
ո ւ տ ե ա ց
կեբաէլոլբնե
րտյց
մէս ,
ե ր բ ե ք •
Մեղ
յետոյ
ասացէւն
, ոլ
Ր ^
ս ե ղ ա ն ա տ ա Ն ^
մէ9
մե բ ա յ ն օր տեսածր
ամբուլշ
մէա–
րանութեւնր
չէր : Նրանցէ։ց
շ, դեբր
չէէ՛ն
եէչել
ճաշելու
՚ ոմանք
գաք
է՛ս են
սեէլանա–
տուն
ճ ա չ Վ ո ւ
երկու
օրր
մ էւ անէչամ
, ո -
մանք
ե ր ե ք Օք.ր մի ա ն դ ա մ ,
ոմանք
շաբա–֊
թր
մ էւ անղամ
, ոմանք
ամենեւէէն
շեն դա–
լիս
եւ էրանց
բացաէլայ
ճւլնա
րաններում
էլե ր տ էլր լում
են մէա
յ ն
բո
յսե
բոէէ։
Այգ
Հա
լ ո ւ լ , մ ա շալ
ծէէմ ա պ ա Հ ո ւթ
է։ ւնն
է Ր*
ս լ ա տ ճ տ ռ ր
, որ ա յ դ
թ շոլառ
Հ ա ս ա ր ա կ ո ւ –
թ ե ա ն
մ էշ ես չէէ՛
՚ոեսնում
ոչ
մ է
աոոէլշ
մ ա ր դ ՛
բոլոբր
.Հէւանղոտ
, նէՀտր
, ց ա -
մ աքտծ
, դ ո է ն ա թ ա ւ է
էաէլներ
է էն ;
Նրանց
մէ9
չէլաբ՝
ոչ էլաթոլէէչ
տք՚եդայէ
Հ ա ս տ
փորր
եւ ոչ նբա պարարտ
Լբեսի
անբնա
-
էլան
էլարմրութիւնր
:
Ա ե ւ լ ա ն ա տ ա ն մէշ ուրիշ
ձայն
չէր
լ յ չ ս -
ւում
, բացի
ա բ ե դ ա ն ե բ ից
մ էկի
լ^ւթե
ր -
ցան
ու թ ե ա ն
ձտ
յ ն ր , որ ւէե րեւո
ւմ՛ ,
սչաէոի
՛ԼԲ
՛" յ
չինուէսծ
էէան գ ա կա պէս տ է մէշ բ ա
ր–
ձ ր ա ց ա ծ
, նստել
էր եւ , ճ տ
շ ի
բոլոբ
տէ -
լոգութեան
ժ ա է է ա ն ա կ ,
էչարդում
էր
սուրբեր
էէ ւէա բ քէ ց ղանաղան
պատմ
ու -
թէէւննե
բ : Բոլորէ
ուշադրութիւնր
ւլար–
ձրտծ
էր դ է պ ի տյն կուլմ
ր : Բայց
ես չէի
լսուէք , էէբուէ Հ ե տ ե ւ
դ ր տ
բւս
ր
լձէթե
լ՚ցա
-
նութէււնէց
ոչէնչ
չ է է Հասէլտնում
: իմ
ուշաւլ
բութէւնր
ւլ ր ա ւ ե
լ
է էն
սեղանէ
պւլնձեայ
անօթնեբր
՚,
Գբանք
մէատեսէւէէչ
եւ
մէւսձեւ
չէէ։ն •
մէկր
մեծ էբ , մէկր
փ ո ք բ
է ր , ել
բոլորի
՚ է չ ՚ տ ք էլէէէյ ի ն
Հա
յոց
տառերով
տ բ ձ ա ն ա -
էլ բ III թ
ի ւննե
ր : Երեւում
էր, որ
ժ ա մ ա
—
նսէէլեերէէ
ր^էթէսցքում
, "՛յդ
անոթնեբր
զանտէլան
եբէլրներէւց
ուէէւտա
ւո բէւե
ր ր բ ե —
րել
էէ՛ն
էրանց
Հ ե տ ել, իբրեւ
յ է շ ա տ ա կ ,
է ր անէք
էքեղքէ։ րէ թ ուլո ւթե ան Համար
լ ն –
ծայել
էէն ւէտնքէն
: իւբտքանշէւբէ
էէրայ
քանղ
աէլած
էէէն
նոլէբոդէ
, %րա ծնուլաց
,
նբա
ոբդէնե
բ է անո ւննե
բր
: Նբանցից
մի
քանիսր
շ ա տ
ւլէ.ւլեցիկ
էին եւ մ՛ի
քանի
դ տ ր ե ր ի
Հնութիլն
ունէէն
:
–^
Այ՛լ
ղանսւղան
ե ր կէւ
րնե
ր ի
Հ էէն ա ր -
Հեստի
արդիւնքբ
, -
ասաց
ինձ յետոյ
.
Ասլանր,
կտբոգ
է մի լաւ
թ ա ն գ ա ր ա ն ի
գ տ բ ղ ր
լէ՛նել
:
Բոլորի
ղղեստբ
միաձԼւ
էբ եւ միա -
գոյն
, եւ պատ
բ ա ս տ ո ւ ա ծ
էր մի ել
ն ո յ ն
նէւլ թե րից
:
Մ է՛
է ա ն գ ա մ
րամ
բակից
կ ա մ
մ ե տ տ ք ս ի ց
չ կ ա ր
նրանց
Հ ա գ ո ւ ս տ -
ների
մէշ , ամբողշասլէս
կ ա ր ո ւ տ ծ
էին
մտւլէ
էլոշտ
գ ո րծուածնե
բ էց : Նրանց
Հա -
դ ո ւ ս տ ր ,
ո ր պ է ս
երեւում
էր^ ոչ
այնքան
մ արմ էնր
պ ա Հ
պ ա ն
ելու
նպսւտաէլուէ
էր^
պատրաստած
, որքան
նրան
տանշելու
նպէստաէլոէէ
: Շ ա պ է է ^ ե բ ն
ա ն դ ա մ
կ ա ր -
ո ւ ա ծ էէն թանձր
մաղեղէնէց
, որ
Հ ա ղ ա ծ
ոլնէէԿէ
մեբկ
մարմնէ
էէրայ
եւ
խ ա ր տ ո ց ի
նման
մաչում
էին նբան։
Ա ռ
Հ ա ս ա ր ա կ
բոՀ ր ա ծ դ ա Հ ՛էէ ի
մ ո յ դ
գ ո
յ ն ր
տիբում
էր
րոլոր
Հ ա գ ո ւ ս տ ն ե ր է
վբայ։
Գլխնեբէն
դ բ –
ր տ ծ
ունէ
էն
ա ր ա խ չ է ն է
նման
բ ր դ ե ա
յ
թաստէլ
, որի էէրայ
փ ա թ ա թ ե լ էին
սեւ
թաշկինակւ
Ա ք դ տեստէլ
ւչլէսա
ր էլնե բ ր ա -
նտպատա
կաննե
րի
լեդոլուէ
էլո
չւո
ւմ
են
« քէէւսէւթայ
ֆ "բէ՛ ասոբա/չան
նչանակոլ–
թէէւնր
ցոյց
է տալէէս
, որ ռ՚մենաՀէն
ժ ա -
մանաէլնեբոլմ
գլէսաբէչէ
ա յ դ
ձեւր
առ - •
նուած
էբ ասոբէնեբէց,
երբ նրանց
կղերր
մեծ
դ ե
ր
է ր
խաղոլմ
մեր
ե էլե գէէ ց ա
էլան
կետնքոլմ
: Վ ա ն ա Հ օ ր
ղւչեստր
թ է էւբ
էլոյ–
նով եւ թ է ձեւուէ
չէր
որոչւում
մէւլսնե
-
րէց։
Բոլոբր
Հ ա ղ ա ծ
ունէին
ծանր
Հ ո գ ա –
թաւինեբ
, ե ր ե ք մատտչափ
Հ ա ս տ
վւայտ
-
եայ
տաէչերոէէ
:
Բայց
ինչ ոբ աւելի
տչքի
էր
զարկում,
"՛յգ
էր չ ա փ ա ղ ա ն ց
կեղտոտութիւնբ
, ոբր
տիբում
էր բոլորի
՚Լբայ
(Շար.)
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
Fonds A.R.A.M
