Յ Ա Ռ Ա Ջ
ԲՈՒԼԳՍՆԻՆ
ԵՒ ՒՐ... ՍՊՈՒՏՆՒԿ ՆԱ11ԱԿՆԵՐԸ
ԼԼսէլանւոեան
()լխտի
,
Փաբիղէ
՚^՚՚Ղ.՚"1Ւ
%ախօբեա1ւին
, 1ւյորՀբգ–
Ր-ուսիոյ փաբ -
չ ս ւ պ ե ս ւ
Բոէ
-լդանին
, /՚5(Հւ
կէաեբէ
բաւլկա–
ցւսհ՝ նամէւ/կներ
դբեց
Աւո լան
ւո
ե
սւն
Ուխտէ
ււլե ա
ո
ւթ
ի
ւնն
ե ր ո լ
ներկա
յաց
ո լց
է չնե բուն ,
ինչպէս եւ ՄԱԿի
բաղմաթիլ
նեբկայա ֊
ցուցիչներուն
, առաջարկելով
ժընեւի
մէ^
Աեծերու
ժողով
գումարել,
միջաղղային
լա
ր ո
լահ՜ կա
ց ո
ւթ
ի
ւն բ
մ եղմ ացնե լու Հա -
մաբ , աւե լցնե լով թէ , իրենք
պատրաստ
ե ն
ուսումնասիրելու
որեւէ
ուրիչ առաբ––
կութիւն :
Որո՞նք են ա յղ ինբ կէտեբէ
բաղկացած
գլխաւոր
Հարցերր
,
"՚ՐԴէլեէ
Հի՚-լէական
փորձեբլյ
, արգիլել
նմ ան
զէնքերու
գոր–
ծածութիւնբ
, զեղէել
անղամ
երկիրներու
Հոգամասեբու
վրա
յ ղանոլող
օաար ու -
ժերբ ,միջոցներ
սաեղծել
միջաղգային
առեւտուրին
զարկ տալու
Համար, գ ա գ -
բեցնել
պատերաղմական
քարողչութիւնր
,
կարծիքներու
փոխանակութիւն
Ա երձա -
լոր եւ Միջին
Արեւելքի
կացութեան
մա
սին եւ այլն , եւայլն
՚. Մոսկուայի
ծանօթ
յանկեբգր :
Ամէն անգամ երբ արւեմաեան
ճակաար
կամ Ատլանտեան
Ուխտի
պեաութիւննե–
բը
ոլղեր են միացեալ ճակատով
Հրապա
րակ գալ եւիրենց
խօսքը
ը"ել այս կամ
այն
խնգրին
Հուբջ, Ա ոսկուայի
քաւլա —
քական
վաբի^երբ
, կեղծ խաղաղասիբա -
կան եւ Հ ոդեչաՀ
առաջարկներով
, կը
փոբձեն խանգա րե լ ութունաւորել
աղաա
աշխաբՀի
խազաղ
մթնոլորտը։
Հարկ
ե—
գած
պարաղային,
երբեմն
սպաոնալիքեեբ
եւ յոիսոբտալից
յայտաբաբութիւննե
ր
,
կ՝րնեն
Արեւմտեան
պետութիւններուն
,
իբրեւ
փբոփաէլանտի
ճաբպիկ վարպետ -
ն ե ր
,
յաճախակի
սպառնալիքներ
կաբգա–
լով ագատ
աչխաբՀին
, յիչեցնելով
իրենց
ռազմական
ոլժի
գեբակչռութիւնը
: Թէ
իրենց խաղաղասիրական
նամ ակնե բով եւ
թէ
իրենց
սսլաոնա լիքեե բով,
գրաւոր
ու
բանաւոր
յա յաա րա բութիւննե
րով , Մ ոս—
կռւան
մ
ի
չտ կըխոբՀի պառակտել
Արեւ -
մ տեան
աղգերու եւ Ատլանտեան
Ո^խաի
միացեալ
ճակատր։
4:0
եբկար
տարիներու
րնթացքին
մ ենք
յաճախակի
տեսանք թէ
իբենց
խօսքբ , իրենց
դործին չի Համա -
պատասխաներ : Ատլանտեան
Ուխտի
չ ո ՚ ֊ ր ջ
Համախմբուած
1 5
սլետութիւննե
ր
ը պէտք
է որ ծանօթ
լինեն
4:0
տա բ ինե
ր
ո
ւ
բն —
թացքին
բո
լչե
լի
կե ան
իսա ղաւլաս
ի
րական
սուտերուն
ու
քարաղերուն
, ինչպէս եւ
յաճախակի
սպաոնա
լ ի ք Ս ե
բուն ու յոխոբ—
տանքեերուն
%
Մ ոսկուայի
ւէարիչնեբր
մանաւանգ
՚էեր—
ջփն օրերուն
բաւականին
եբես
առին
ու
չփաւյան
, իրնեց արուեստական
աբբան
—
եա1լեերոլ
յաջող
թռիչքով, ել
ուղղակի
անուղղակի
կեբպով
Հասկցուցին
աչխաբ–~
Հի թէ իսոբՀրգային
գիտութիւնը
կը գե -
րաղանցէ
արեւմ տեան ել ամ եբիկեան
ղի–
տութիւնը :
Մո՚՚կուան
կը մոռանայ թէ այգ. ար —
/(ւեսաական
աբրանեա1ղե
բուն
ւլ ործին ու
ղ իտութեան
մէջ մ եծագ ո յն
զերր
կբ
պատկանի
ղ ե բմ անացի
գիտնա կաննե
բուն
ու վւրոֆէսէօրնե
բուն , որոնք պատե բագ -
մ ի
լ
^յ
թացքին
բռնի
կե բպով
ղերի տար -
ո լեց ան
Գերմ անիա
յէն ,
բո
լչե ւի կնե
բու
կողմէ :
1յա
յեռ
յի
պալատին
մ էջ ,
Փարիղ
,
Ատլանտեան
Ուխտի
պետութիւն
—
ներբ
իրենց
ժ ողովնե բուն
րնթացքին
միաժամանակ
որոչեցին թէ Հգերի
ժողո–
վուրղ նե բու
ստրկութիւնը
չի կրնար յա
ւիտեան
մնաէձ :
Արդ
\ կըյուսանք թէ
՚ " յ դ
ոբոչման
տեղեակ
պիտի
լինեն
Մ ոսկուայի
քաղա -
քական
վարի^երբ,
ինչպէս եւ ԽոբՀրգա՛–
յին
Ո՚ուսիոյ
վարչապեաբ
, որ ինբ կէտե
բէ աո աջարկներ է ուղղած
Ատլանտեան
Ո՚խտի
ւղե տոլթ իւննե
բո ւն : Ո՚֊բեմն
նոյն
առաջարկուած
կէտերուն
վրայ, պէտք է
աւելցնել
նոր առաջարէղեր
, ղ լխաւո րա -
րար
աղաաաղբելոլ
Համար
մի շարք պե -
տ ո ւթ
ի ւնն ե ր ու ժողովուրդնե
բ ,
որոնք
կ՝ապրին տասնեակ
տարիներ
բոլշեւիկեան
գերութեան
չղթաներուն
տա կ : Երբեմն
ի
աղաա եւ անկախ
ժողովուրղներբ
, ոբ
զէնքի
ուժով
, դաւաղբօրէն
եւ
բռնօբէն
ենթարկուած
են բոլչեւիկնեբու
տիրապե
տութեան
1
Որ այգ երկի բնե
բու
մ էջ
,
աՀ
ու սարսափի տակ , բնա^ջուեցան
Հակա–
Համա^ավաբ
բոլոր տարրերը եւ Հոսանք—
ներբ,
երկաթեայ
պարիսպներուի
շՐ^"* ՜
պատելէ ետք խղելով
ամ էն յարաբերու -
թիլն աղատ
աչխարՀի
Հետ
Արեւելեան
Գեբմանիան
, ԼեՀաստանբ
, Ո՚ումանիան
,
Պուլկաբիան
, Հունգարիան
,
Ջեխոսլովա—
քիան
I
Ալպանիան
, Պալթեան
երկիրներբ
^
Լիգովիան
, Լիթուանիան
,
էսթոնիան
,
կովկասեան
ազգերբ՝
Հայաստանբ
, ՛՛Լր —
րաստանը,
Աղրրէյջանը եւ Լեռնական -
նեբր :
Արգ
, եթէ էլոլղեն
խոլսավէիլ
երրոբդ
ա չխա րՀամա րւոէն , պէտք է
ազատագրել
վերջնականապէս
վերբ յիչուտծ
ր"
ԼՈ
բ
ժո–
ղովուրղներբ,
բոլչեւիկեան
տաժան
լու–
ծէն :
Տ՚ամանակն
է , որյաճախակի
արղտ -
բութեան
, աւլատութեան
,
անկախութեան
ել խաւլաւլռւթեան
մասին
իսօսող ու էքքբ —
աա
րււ րոուլ քքքսբՀրւէ– Ա՚ուսիան ,
Հուլե —
չաՀ ել իւա ղ աղաս իւրական լոկ խօս
քերէն
ետք
անցնի կենդանի
գոբծի
է
Լենինէն
մինչեւ Ատա
լին,
Ատալինէն
մինչեւ
Խրուշչեւ ու Բուլգանին
, քՕորՀր -
գային
(հուսիոյ
քաղաքականութեան
մէջ
,
ոչ մի վւովաիսոլթիւն
: Ոչ մէկ ւիովէոիսւո–
թիլն ա րտաքին ել ներքին ճակատի
ւիր -
րայ : Գաճաիւակի կրփոխոլին
, կբ ղնգա–
կաՀաբուին
, կ^աքսորուին
^ Ա ոսկուայի
;
քաղաքական
ղործիչնեբբ ու վարիչները, \
սակա
յն
բոլչեւ իկեան
քաղաքականութիւ–
\
նը կբ մնայ
միշտ
նոյնը :
« Գե րի
ժողով ուրղնե
բու
ս տ ր կ ո ւթ
ի լն ր
չի կրնար յաւիտեան
մնալ» ; Ատլանտեան
՜
Ուիւաի
ոլետութիւններուն
կողմէ կատար–
^
ուած այս յայտարարութեան
պէտք է որ |
պարզ ու որոչ
կերպով
պատասխանէ
Ապաղայ
լոյսի եւ յ ո յ ս ի փառաՀեղ
կո–^\
թող
մը կր կանգն ի ա յս պաՀ ուս , Փա–^
րիղի կեդրոնական
թաւլամասին
մէջ^
17՛
Րիւ
ք|լէօ. :
Հայ
ժողովուբզի
շինարար
ոգիին ել
զոՀաբերութեան
շնոբՀիլ կբ կերտուի
մ բ–
չակո
յթի
նոբ փարոս
մը
յաղթանիստ
ինչո՛ւ ետ
պիտի
մնար ֆրանսա-^այբ ,
պարսկաՀայէն
, ամերիկաՀայէն
ել
եղիսլ–
տաՀա
յէն ուպիտի
չունենար իբ սեփա –~
կան
Ա՝ չակո
յթի
Տունբ այս էոյս
քաղա–
քին
մէշ ։
ՖՐԱՆՍԱԿԱ՛Ն ԹԱ ՏՐՈՆ
ԱՇԽԱ Տ ԱՆ՚քի ԿԱՄԱԻՈՐՆԵՐ՝
ՄՇԱԿՈՅԹԻ ՏԱՆ ԱՌՋԵԻ
Գն ուած՝
կիսաքանդ
վիճակի
մէջ
,
պէտք է վերաշինենք
զայն վճռականոլ -
թեամբ
, վստաՀութեամբ
ուՀպարտօբէն
է
՚Բաղաքապետարանի
եւ առողջապա-^ա–
կան
սպա
սար կութ եանց
խսաապաՀանջ
ւղա լմաններուն
ւլո՝։ացոլմ
տալու
Համար ,
՝>արկ եղած է որյաաակաղիծեբբ
բազ —
մաթ
իլ
անղամնե
ր բաբեփո
խութ եանց են–
թարկուին :
Տաբիէ ն աւե
լի տեւող
ե
րկաբապատում
ձելա կե րսլոլթ իւննե ր ր լրացած
Ր11՚"Լ՚"Լ
1
ստացուած է վե րջապէս
նո րողոլթեանց
ել
բարեփոխումներու
արտօնադիրր ;
Որով, նոր տարուան
շեմին , ուրա -
խութեամբ
կարելի է աւետել թէ , վերտ -
շինութեան
ա չխատանքնե
բուն
ձեռնա ր -
կուած է եւ արգ էն
ղ ործաւոբնե
բը
շէն -
քին մէջեն այսօր :
Ապրի
չինարար
Հայր :
կեղբոնական
Տանձնախումբբ
գրքո քկ մը
՛հրատարակած է ծանօթացնե
լու
Համ ար
Մ չակոյթի
Տունր
Հանրութեան
: Հոն կր
գանէք
յատակաղիծեբու
կողքին
, պատ -
մականներ
, բանա սւոե ւլծ ութ
իւննե ր , րս բ–
Խ որՀ
րղ ա յին
Ո՚ուսիո
յ
՚Է՚"Ր չապետբ :
Ալնքան
ատեն որ վերբ
յիշուած
ժողո —
վուրէլները եւազգերբ կըմնան
րոէչեւիկ–
եա^ւ դաժան
լուծին տակ , ղէնքի
ուժով
անՀնար է որ
խաղաղութիւն
Անցեալ
շաբթոլ
րնթացքին
, ֆբանսա -
կան
Աղգային
Թատրոնը
ԼԲոմէտի
Ֆրան–
"էղ)
, ներկայացոլց
ֆրանսական
գասա -
կան թատրոնի
մեծանուն
քերթող
^ան
Ո՚ասինի մէկ դործը
«Րայա գ ե ա » ,
որ
նո
յն
Հեղինակին
Համ րալաւոբ
հ,Անտրո —
մաքիէն ելՀԲրիտանիկոս^էն
անմիջապէս
ետքր
ղրուած է՝
1 6 7 2 ^ ՛ ^ :
Այս
ղոբծբ պալատական
սադբանքնե -
բու
նկարաղրութիւն
մ լ ^ է ։
Նիւթին
Հերոսն է Օսմ անեան
կա յսրոլ -
թեան
դաՀակալներէն
Աուլթան
Աուրատի
եղրայրբ՝
կայսերազուն
իչխան
Բայա
—
ղետ , որ քնքուչ
սիրով
մր, ի տղայ տիոց
^
կապուած է նոյնպէս
թաղալորական
չա–
ռաւիղէ մբ ծնած
իչխանուՀիի
մը Հեա :
էքբկոլ
ե բ իտասա րղնե բուն
սէրբ, սա —
կայն, ատելութեան
բոց մբ յառաջացու
—
ցած է օրուան
ԱուլթանուՀիին
Հոգւոյն
մէջ, վասն
զի այս վերջինը, իր կարգին,
կր սիրէ Բայաղետբ :
ո
րաւուաւ
՛Ո՛
ւոիրէ այս աչիւաբՀի
մէջ։
Աոսկույսն
իբխօսքե բով ու իր ղործե -
բով պէտք է ոբ Հաւատք
ներշնչէ
ազատ
աչխարՀին
:
գ. ԲԱԼԱՅԵԱՆ
կարաժիննեբոլ
վերաբերեալ
բացաարոլ
—
թիւններ եւ յառաջաբան
մ ր
Նարդոլ -
նիէին :
Այդ
դրքոյկին
մէջ կոչ մբ կայ
նաեւ,
ուղղուած՝
^այ ժողովոլրգին
որպէս զի
բերէ իր անվերապաՀ
աջակցոլթիւնբ
սոյն
ազգօգուտ
ձեռնարկին :
Արղարեւ
, ո՛ր Հա
յն է որպիտի
չուգէը
իբ
մ ասնակց ութի
ւնբ եւ օժանգա կո ւթ
իւ
նբ րե րե լ , պատի
մ բ կամ պաաուՀանի
մը
շինութեան
ղոբծին
:
Ո՛ բ
Հ ա բուստն է որ պիտի
չփափաքէը
իր ունեցածէն
մասնիկ
մ ր
րստկացնել ,
աքդ
չէնքին մէջ մասնակցութեան
բաժին
մ ր ունենա
լու
Հսլա րտանքբ
զգալու Հա —
մար
Վերջապէս
, Աչակոլթր
սիրոգ ո՛ր Հա -
քու ղաւա1ղ
է ր որբաՀ մբ շաղախ
պիտի
չիտար,
ամրացնելոլ
Համար
կիսաքանդ
պաաերն այդ աունին :
Հալատալոր
ու խանդաւէառ
, Ր"ք VքԼ
է
բոլորր
անխտիր
անՀ րաժեչտօրէն
պէաք է
րերեն
իրենց
րաժինր
, ոբպէսղի
Օ ր
առաջ
*էնքբ
ւ/երանորոդուելով
Հասնի
բաղձաց—
ուած
վիճակին ու փառաւորուի
Ա շա կո լ ~
թրն
Հայկական :
Ուրեմն
, Հա
ք
ունեւոր,
րա՛ց սիրտդ ու
քսակդ
, քու ցեղիդ
լուսաւոր ա
քս
Հնոցին
առջեւ :
Համեստ աչխատաւոր
ելխանդավառ ե–
րիտասարղ
գու^ւ որ գոՀ ա բե բ
Ո
ւթեան ա -
"՛՛՛ջին
ապացոյցբ
տուիր
աբղէն ու քր բ–
տինքռ. խաոնեցիր
փլտտակ
սլա տե ր ո ւե ,
անղամ մբ եւս ղնցուէ ել ղոՀաբեբէ
, ո ր–
Աք
էս զի • • • բարձրանա
ք
Հպաբտ ու Հո յա —
կապ տունը
Մշակոյթին
Հայկական
. • • ւ
Պ–
ԶՊՈԻ՚ԲՃԵԱՆ
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
ԿՈՎ-ԿՍՍԻ ԿԱԼԱՆԱՒՈՐԸ
Խնամքվ
Հագուած էր եւ մէջքին
կբ
կրէր արծաթապատ
դաշոյն
մը :
կարմիր
էին
իր մոյկերր
։
Ժիլին իր ձեռքերբ
երկարելռՎ
դէպէ
չրթունքնեբը
, Հասկցոլց որ ծաբւքւլ էր ;
Թուխ
մաբղը
Հասկցաւ
^ սկսաւ
ծիծա–
զիլ , դարձաւ
գէպի
ղուռր ել կանչեց
.
-
Տինա՜Հ...
Աղ^ակ
մը, նիՀաբ եւ աղազուն
,
Հազիւ
տասներեք
տարեկան
, եւորդէմ քով չաա
կբ նմանէր
թխադէմ
մաբդաււն
, վաղեց ու
եկաւ։
Յայտնի էր ոբիբ աւլջիէղ էբ ;
Աղքնակր
նոյնպէս
ունէր սեւ ու
փ՛"յլոց
աչքեր եւ ղեղեցիկ
դիմաղիծ
մը ։
Հագած էր եբկար ու
կապտագոյն
ջազ՚լեսա
մը , լա յն
թ ե ղան
ի քնե ր ո վ ե
ռանց գօտիի : կուըծքին եւ թեղանիքնե -
րուն
վրա
յ ասեղնագործուած
կարմ
իր
ժապաւէններ
կային։
Պարանոցին կբ կրէր
մանեակ
մը, որ կազմուած էբ
ռուսական
կէս - րուպլինոցնեբով
: իր
կօչիկները
նոյնպէս
կարմիր
էին եւ
կբունկներբ
բաբձր : Գլուխր բաց էր : Աեւ
վարսերը
գաբդարուած
էին ժապաւէնով
մը ել այդ
յ^ապաւէնէն
կախոսած էէն
աբծաթեայ
քուպչի^եր
I
Հ ՚ " յ ր ր ա՚լջնակին բան
մը
Հրամայեց :
Աղջնակբ
վտղելով
ղնաց
ե ւ
իսկոյն
՚ է ե –
բաղառնա
լով բերաւ
բարջ
մ
բ՝
ջուբով
լեցոլն :
Ժիլին գետնամած
պառկած էր : Ախջր ~
նակբ ծռեցաւ
ե լ
րարջբ
մ Օ տ ե ց ո լ ց
կա
լա՛֊
նաւոբին
շրթներուՏւ։
Այս ՚էերջինբ
ա ն
յա–
ղաբար
սկսաւ
իսմ
ել ;
Հիմա աղջնակր
այլեւս նստած էբ Ժի —
լինի քովր ,
ե լ ի ր
ս ե ւ
աչքեբր
խոշոր բա
ցած
կ ը
դիտէր : իրեն
այնպէս կբ
թուէր
թէ անասուն
մ
ըն
էբ որ
ի ր
ծարաւը կը
յաղեցնէբ ;
Երբ
կալանաւորը
ղոՀացում
տուաւ
ի ր
պապակին
, փ՚՚ՔրէԿ
՚"՚է^1՛Կ
Ը
թեթեւաշարժ
եւլնիկի
մը
նման ոտքի ցատկեց
,
ա ռ ա ւ
րարջբ
ե լ
վաղելով
Հեռացաւ։
Հայրր
լիա
թոք կր իսնդաբ ։
՚ ^ է է
՚Ս՚ւ՚նՍ.
է
ՏինաՀ
կրկին վերաղաբ -
ձաւ : Այս անղամ
կ ր
բերէր
ս ե ւ
Հացի
բբ–
կաոր
մ բ :
՚Բանի
մր վւսյրկեանէն
Թաթարներբ
Հե
ռացան : Տաղաւարին
ղ ուռները
ամուր
կեբպով
փակեցին ;
X
Հիմա
Ժիլին
մինակ
էր՜՛ Կր մտածէր ,
առանց սակա
յն կարենալ
իր
վիճակէն
մասին
ելք մբ
դանելու։
Յանկարծ
դուռը
րացոլեցալ
եւ Նոկայ
մը նեբս մտաւ
՚
- Այտա՛ , ա յտա՛ , ըսաւ
մարդոլկը
ւ
Եկողը
նոյնպէս
ռուսերէն չէբ գիտեր ,
սակայն
Ժիլին
անոր խօսե լակեր պ էն կբ -
ռաՀ եց թէ իրեն կբ Հ րամ ա լուէ ր նոբ աեղ
մբ
երթալ :
Գուբս
ելաւ
ոտքին կապանքովը
Կը
կաղար , գբեթէ չէբ կբնաբ
քալել
, այն -
քան ոբ կոճղբ կաչկանզած
էբ իր ոտքե —
բր ; Ա յսուՀանղ
երձ , սակա
յն , մեծ գ րժ -
ոլարոլթեամբ
Հետեւեցաւ
Ն՚՚կային
Հասան թաթարական
՚էի՚-՚լի
մ բ
նմ անող
վայր մբ, ուր
կային
մօտաւոբասլէս
տասնեակ մբ տուներ
, եւ ուր՝
կեդրոնէն
վրայ կանգնած էբ մղկէթ
մը, էբ սեւ մէ—
նարէովբ :
Տ
ու
նե բէ ն մէկուն ք"վբ կբ սպասէ էն ե–
բեք Հատ թամրուած
ձէեբ , որոնց
սանձը
բռնած էբ վ՚ոքրէկ
սաաՀակ
մր :
Այգ
տունէն
գուբս
ելաւ թխաղէմ թա -
թաբբ եւ ձեռքով
նշան բբալ
ժ ի լին ին որ
յառաջանա
ր դէպի
իրենց
կողմ բ :
Գաբձեալ մեծ գժ
ոլա
բութեամ
բ ,
ժէլէն
մօտեցաւ տան եւներս մտաւ :
Ա ենեակբ
գեղեցիկ
էր , պատե
բը ճեր ֊
մակ
էին ու իսնամռվ ծեփուած :
Գե ան ին
՛ի ր՛" յ տար
ած ուած
է ին թան -
կագ ին
ղ որ՚ւ եր , ոբոնց
՚//""
յ
անխնամ
կե բպով նետուած
էին Հրացաններ եւ եա–
թազաննեը : Մէկ անկիւնը կար
վառարան
մր :
Ուրիշ անկիւն
մը գրուած էբ
թախթ
մբ,
նոյնպէս
թանկագին
գործեբով
ծած
կուած
Հոն , էբենց
կոնակբ
կակուղ
բարձերու
տուած
, նստած էէն
թխադէմ
մաբգբ
, շէկամ օբուս բ եւ ուրիշ երեք
Հ ո—
գի :
իրենց առջեւ,
սեղանի
մր ՚իրայ
ղետեղ—
ուած էբ բաղաբջ
, կովռւ կարագ եւ պու–
ղաէ*)
փոքրիկ
փաբջի
մբ մէջ :
Անոնք կ՚ուտէ
ին իրենց մատնե բովբ , ո–
րոնք կարծես
թրծուած
էին ճարպով • • •
կ*ուտէին
,
ում իանղ ամ ա յն կբ խօսէ
ին
իրարու Հետ :
Յանկարծ
, Թաթաբներէն
մէկբ գառ -
նալով
ժիլինին
, ըսաւ
անոր
ռուսերէն
լեղուով •
՚Բաղի ՄոՀամմէտր
(ցոյց տուաւ
շի–
կամօբուսր)
քեզ կալանաւռբեց
եւնուի -
բեց Ապտիւլ - Մուրատին
(ցոյց
տուաւ
թխադէմ
մարգր) որ Հիմա
այլեւս քու
տէրդ է :
Ժիլին չպատասխանեց
:
Ապտիւլ - Մուրատ
խօսեցաւ ելթարգ -
մանբ
անոր խօսքե
բը բացատրեց
, այս -
պէս .
^ / ւ
Հրամայէ
քեղի
ոբպէսղի նա -
մակ
մբ ղրես քուկիններուդ
եւըսես ոը
փրկագինր
գրկեն։
Անղամ մբ որ գրամլք\
Հասնի , քեզ ագատ
պիտի արձակէ ։ \
ՊաՀ
մր մաածելէ ետք, Ժիլին
ըսաւ • ՝^
Որքա՛՛ն կըպ^սՀանջէ :
ԼԷՈՆ
ԹՈԼՍԹՈ8
(3
Շար.)
(*) Պուզա, Թաթա րնհրո ւ զօրասւր
ը մ
պելի
մ ը ։
