ս
Ա
Ռ ՛ձ
Զ
՚ – 111՛ |||էւ^քա I
ՆՈՐ ՊԱՅՔԱՐ
I
1ԱՅԿ. Դ Ա ՏԻՆ ԴԷՄ
Բ–
1
Հայուք
ւչսւրէւււոր
ււչսււոմւււիքեաՆ
բՆթաւյ—
քէ՚ե
,
աՆէլսէլւելի
է
1էսւ1ւել
Հժամ
անսէկաշռ
-
շան
ւքը ուր
Հայ ժուչաէուրդ
ր
րնսւ^9ումի
ոպառնա
չիքին
են թա
ր 1լււ լած չՐԷԷ"՛
յ Օտար
նե
րիւոլւէ
ումներու.
1լոդմ
^ » : (, •
Գ ՚ ՚ չ ի ն -
եան
,
1ւ/ • Հայասաանի
ւիարչասչետ) :
ս՛ եր եր/չրի
Վարչապետր
,
լռութ
եամ բ
էլ անցնի
սլաամա1Լան
այս
իրոէէութիւեբ
լուսաբանուէ
Հ
իմ^ւական
պաաճառնե
րոլ
Վբայէն : Ան իր այս կարճ նաիսաբանով
կբ
փորձէ
Հաստատել
թ
է՝
«Մի ա յն Հսկտեմ–
բերեան յեզափււյսոՆթիւնը դայն վհրջնւււ–
կանապէս փրկ եց ա յ դ սարսափելի սպաո.–
Օալիքէն ո ւ կ ա ր ե լիո ւթիւն տուաւ հաս -
տատ ք այլե րո վ մտնելու ա գ օ ային իսկա
կան վ եր ա ծնռւնդի մր
ոււլիէն ներս » :
(րնգդծումբ
մերն է Ա.
Տ– Թ-)։
Ինչպէ՞ս
եւ
ի ՞ ն չ գնուի՝ այգ մասին
աւելի
ետքբ :
Պատմ
ական
Հ ի ն դա բա չբշւսննե
բու
մ ՛ս -
սին , աւելի
Հանդամանօբէն
կր իսօսին
ու~
րիչներբ^
մասնաւորապէս
ՀձԳրական
Թեր–
թ^Ը • Մ ի քանի
քատկանշական
Հատուած–~
ներ ՝ Հա յասաանի
իսորՀ ր գ ա յնացմ ան2,1 ր գ
աաբեգարձին
նուիրուած
բացտոիկի
իւմ -
բ ա գ բ ա կանէն :
ՀԱնյիչելի
Ժամանակնեբէն
կուգայ
Հայ
յ՜ոգուիոլբգբ
: Ատե՚լծա՚չոբծ
ու չինարար
է
եդած ան; Ագնիլ ել տքնաջան
աչիւատան–՛
քո
՛է ու գաբեր
շարունակ
Հ երկած է իր
էսւյսնգական
գաշտերբ
, Հ"՛^ "՛֊֊ ՂԻ^Ի ք"՛—
մ ած է իր ժա յռեղկ
ն
Հ ողէն եւ ա յս
նո
յն
ժայռերէն
արուեստի
Հրաչքնեբ
կերտածէ
Աքանչելի
ա ռ ա ս պ ե ^ ե ր ու գիւգաւ
^ւե
ր
-
գոլթիւննեբ
(բնագրի
մէ^
էսյոսներ •
Ա •
Տ՛ Թ՛)
Հիւսած
է ան, որոնց
ցոլաց -
ուած է անոբ
ացատաբսււլձ ու |սաղազա–
սէր
Ոէյին :
Ե՛֊
սակայն
բնկած
Հ ի ն Աբե -
լելքի ու Արեւմ
ուտքէւ
րաէսմ ան
քառոլ -
զ ի ի ն
մ էջ
,
Հա յաստանբ
գաբեր
չսւ ր
ունակ
աչիսարՀակալ
ցեգերոլ
Համար
ոաղմա
—
բեմ է Հանդիսացած
% Անոր
զօրալոր
Հա -
բեւաններբ
աշխատած են ոչնչացնել անոր
լեցռւն , հո գ ե ւ որ
մշ ա կ ո յթ ր ,
ձուլել
զսւյն»ւ
Ծիեէ^ոյՆ
չուեչռւԼ
Նկարագրե
լՈէէ
ւգ՚էԼ^—
մական
ղէոնագան
շրջաններու,
մեր
ցօ
,։ա–
ւոբ
Հարեւաններու
արշալաՆքՆերն
ու
•ք՚"յրա՚լութիլ.ններբ,ՀԳ.թ
՚.֊Տ
)բ
իր
կարգէյ^ւ
կբ չեչտէ
<Տ
.Այնչավւ գժուաբին
եւ ծանր է
եդած
Հայասաանի
պատմական
ուղփն
։
Գաբեր
շար
ունակ
ա ղ գ ա յին ու սոցիա
լական
կրկ
նակի
ճնչման է ենթարկուած
ան։
Եւ ա–
նոր ամբու|ջ պատմուշյիւնը նուաէոդնե -
րու ու սեփական
հաբստահարիչներսՆ
դէմ մղո ւ ա ծ հերոսական պ այքարի ՜մը ա–
րիւնոտ տարեգրութիՆնն է ։
(Ընգղծում
-
նեբբ
մերն
է Ա.
Տ– Թ.)։
Հիմա
այլեւս
պաբւլ է թէ՝ ինչո՛՛ւ մեբ
երկիրբ
ռւ. ժոգուէուբդր
բնա^ջումի
բս -
պառնալէւքի
են ենթարկուած
օաար
ներ -
խուժումներու
կողմէ : ^Հին Արեւելքի եւ
Աբեւմսւ՚.1քի
րախման
քառուղիին
մկջ^
բնկած,
մեբ ղօրաւոր
ՀաբելաննԼրբ
Հա
շ~
իւատած
են ոչՏւչտց՚էւել
անոր
լեզուն ,
հո –
ց ե ւ որ մշ ա կ ո յթը » ե ւ վերջապէս « ց ո լ լ ե լ
ցայ ն » :
Ասկէ
ղժուար չէ Հ ետե լցնե
լ
ո է
բեմն ,
որ մեր ժողովոլրղբ
, Հակառակ
բնաջբն -
ջումի այս տեւական
սպառնալիքներուն
,
եւ Հակառակ
իր
ղօրաւոր հարենսւններու
գեբակչիռ
ոլժին,
սլայքաբած
է՝
պաե–
պանելոՆ համար իր աղդութիՆնը , իր հ ո
գ եւոր մշ ա կ ո յթը ե ւ նիւթական ո ւ բարո
յական բոլոր ա րժէ քնե րր :
Ա եր բոլչեւիկ
վարիչներբ,
իբենց այս
ղբաւոր
վկա
յութ էււններով ոչ միայն ա
ր–
դար եւ տրամ արան ական կր գտնեն
մեր
ժողուի
րգի
ղարաւոր
պա յքարբ՝
բոլոր
տեսակի օտաբ
նե բ խո լժումնե
րու
դէմ
է
այլ եւ Հ պա րտութեամ
բ
կ՝ ա ր ձանա
ղ բ
են
հերոսական
այգ պայքարի
զանազան
շբր—
ջաննե բբ :
իրենց
այս չէւտակ
կեցուածքբ
Հին
պատմական
դէպքերու
առարկայական
քննութեան
նա խանձա խնգրութ
ի
ւն բ --
գժբախտարաբ
կբ
փոխոլի՝
աւելի մօտա—
լոր
անցեալի
վերարերմամբ
:
(^Արեւմտեան
նենգ
գիւանագիաոլ
-
թեամ
ր , Հա յկական
գատի
պաչտպանի
կեղծ
քղամիտ
Հագած, սեփական
չաՀե
–~
րու
Համար
բազմիցս
Հայ
ժ՚ոզուէոլբդի
արէււնբ
ւէ աճառած է անոր
թչնամ
ինե -
բուն–» :
«
Արղ՚՚՚ր եւ ճիչգ է այս Հաստատում
բ :
Բացարձակապէս
ճիշգ է , որ
արեւմտեան
ղ իլանաւլ իաութ
իւնբ ,
Հ ակառակ
Հա
յ –
կական
՚լատի
սլա շասլան ութեան
Համ
ար
իր երբեմնակի
լռ՚-լ՚ջ
ճիգերուն
,
՚թ՚րջ ի
փեբջո
յ իր սեփական
չաՀեբուն
Համ աբ ,
Հա
յ ժււդաէրգի
արիւնը ւէաճառած է ա ՜՛
նոր
թշնամ
ինե բուն » %
Որոնք
էի՞ն արեւմտեան
գիլանագի
-
տութեան
ղ լխաւոր
ղե րակաաա
րնե
ր ը
Հ
Ո՚ուսաստանբ մաս կը կազմէ՞
ր
աչխարՀի
Հզօրնեբուն
— մ ե ծ
պ ե տ ո ւթիւննե րո ւն :
Աեբ
Համայնաւէարնեբր
բնգՀանրապէս
երբե ք
"՚-զիզ
չեն
պատասխաներ
" ՛ յ "
Հարցումներուն
: 1)ւ ասիկա, ոչ անոր
Հա
մար
, ոբ իրենք մասնալռբ
Համակրանք
ունին
կայս^յւական
Ա՚ուսասաանի
ել իր
•/"•/••"ծ
դ–1ււաաւՆադ.իաոոլթեա՚Խ ՀաՆդֆսք ,
՚^յ^
• անոր Համար
, որ Հո կա ե մ բե
ր եան Յեղա
—
փոխութեան
ծնած
նոր Ո՚ուսաստանբ՝
հք ՚
Ա՛ իոլթէււնը կըՀեաեւի
ցարերու
շրջանին
նուիրադործուած
ծաւալման
քաղաքակա
նութեան :
^օ՚լա
ր կե լու
Հ ամ ա ր ա
քս
էւ բ
ո
ղո ւթ էւ ւնբ ^
մասնաւոր ճիգ
ի
գործ կր գրուի
արեւ -
մտեան
ղ իւանագիտոլթեան
սլւսասւսխա —
նատուոլթենէն
զեբծ
նկատել
Ո՜ուսաս–
տանբ %
ճիշգ է, որ մեր ^ողովուրգբ
մասնաւոր
տկարութիւնէ
մբ ունեցած է
խաչապաշտ
Ռուսաստանի
Հանղէպ եւ ղայն
նկատած
է իր
բնական պաշտպանը :
Գեռ առաջին
աշխաբՀամարտի
սկզրնա–
կան
չրջաններուն
անգամ
, մեր
ժողոփրգի
մ եծամ
ասն
ութ
իլեր անառս՛ րկե լի
կեբպո՚է,
Ջ Ի Ն Ա Ս Տ Ա Ն Ի Մ Է Ջ
ււՇխււՏԱՒՈՐ ԴԱՍԱԿԱՐԳԻ
ՄՏ ԱՒՈՐԱ Կ ԱՆՈՒ^ՒՒՆ"
Տինկթտօի
Համադումարին
մէջ
յ
Զեկոյ
ցին
–.։..լի։.ակը, կեդրոնական
կոմիտէին
Րոպէր
ԽՄԲ–^
Մոնտէճ
կը քաղենք
կիլլէնի այս շահեկան յօ դ ո ւ ա ծ ը :
Անցեալ
Յ՚՚՚֊լիսին
, Մ աօ Յէ Թունկ ա
բ–
ձակուրղի
գացած էբ ու կը
Հանղսաանաբ
Յինկթաօ
նաւաՀ
անղ իստէւն
մօտեբը
, ծո–
վեղերեայ
վայրի
մը մէջ, երբ, «վերա -
ճշդումի՛^
տա՚լնապին
պատճառով,
սաիպ—
ուեցաւ
րնղՀատել
էւբ
արձակուբդներր
:
ինչպէս
յայտնի է, Հրաւէր
ուղղած
էբ
Ժողուէուրղ
էւն , որ մտքերու
ազատ փո —
էսանա կու թ եանց
չնոր՜էիւ
կարծէւք
լա յտ —
նեն Զինասաանի
ներկայ
ղոյավէւճաէլին
ու
՝,ամա քնաւէաբ
կուսակցութեան
ւչործոլ
—
նէութեան
մասին։
Աակայն
ճվեբաճշգու—
մի՜ձ կամ ^ինքեասրբադբութեան՛^
՚ " / " ՚ ՝ Հ ^ ~
րաւէրր
սպասոլած
արղիւնքր
չտուաւ՛
ժոգովուրքլբ,
առիթէն
օգտուելով^
քննա—
ղատութեանղ
ու ամ
բասաանոլթեանց
աարափ
մր տեղացուց
կ՚ւււ։ակցութեան
ղէմ : Ան՜հրաժեշտ էր
Հ/ւէ/ւ
միջոցնեբուէ
փոթորիկին
ղիմաղրել։
Ա՚աօ Աէ
թ՛ունկ
կուսակցութեան
Համաւէումար մբՀրա —
՚ ֊ է ՚ բ ե ց , ե
լ
քաղաքնե րէ ն ու
Ջ է՛ն աս տանի
ղանաղան
նաՀանղներէն
ա քնտեզ
Հաւաք
ուած
ներ կայացոււք
իչներուն
պարղեց
Հա—
կա — յարձակման
եւ կ՚ււսակցութեան
են-
կած
՚է՚"րկր
բա բձրացնեվու
ձղ տող
ծ բա
՛ւ
Ի
Բ ՚^քւ ՝•
Յինկթաօէյ
Համաւլումարին
մէջ
^Րշ —
ղոԼ
.ած եւ Աեւ։։տեւ^րեբէւ
վերջեբր
կու ~
սա կց ութեան
կեդրոնական
կոմ
իտէին
կողմէ վաւերացուած
միջոցառումնե
բը
այժմ սկսած ենձեւ ու մաբմին
առնել :
Ջէ՚նաստան
սկսած է ՀետգՀեաէ
գտնել
իր
Հանղ արտ
ութ
իւնբ
աղա տա կան ու աղա -
տամիա աքս վարձէւն
ձախո՚լումէն
՚^եբջ
կարգ - կանոնի
խիստ
կիրարկում
ով ,
ինչպէս
սովորութիւն
է •֊։ւսմայնա՚էար
աշ—
խարՀին
մէջ :
Հոկտեմբե
րի
՚էե բջե
ր ր
Հրատարակուած
վաւերաթոււլթ
ի մը
^որՀիւ
Հ^Զեկոյց
վեբաճչ՚լումի
Հարցին
շոլրջ^
) այմ մ դի–
տենք
թ^է^ինչ
Ըյ^շյԼ՚՚՚՜՚^^^է՛
արուեցան
բնղՀ
. քաբտու՚լարբ
, առա^ի՜ե
աուլե
բոլ1։
մէջ
իսկ կ՝ր"է թէ ՚լրւ"–թեան
բնգՀանուբ
ղիծերբ
ներշնչոլած
են Աաօ Տէ
Թ՚ունկի
ՀրաՀէոնղնեբէն
• վւասա մլ՚, ոբ կը կրկնա–
պատկէ վա ւե ր ա թ ո ւ/լթէւն կարե լոր
՛ււ թէւ
լ –
նը։
Զեկոյցին
Հիմնական
կէաը այն է, ոը
չէւնացէւ մտաւորականները
ոչ միայն
երես
ղաբձու ցած են Համ ա յնավա
ր կուս ակց
ու—
թենէն
, այլ նաեւ մաւոնանչած
են անոր–
թերութիլններն
ու պայքարած
անոբ ղէմ
է
Այս իսկ պատճառով,
Տինկթաօէւ
մէ^
տրուած
որոշումներէն
ամ էնէն կարե
լորը
կապ
ունի այս Հարցին
Հեա.
ամէն
մի
ջոցն ե բով սաեղհ ե լ
մ աաւո բա կաննե
բու.
նոբ գասակաբգ
մր։ Այս նոր մաաւոլ-ա -
կան ութ
է։ ւնբ
քաղել
բանուոր գասակաբ
—
ղէն ու կուսակցական
շա րքերէն եւ
ՊոՆր–
Ժուական
ղ արաչրջանէ
ն մնացած
մտաւո—
բականութիւնբ
կարելի
եղահին չափ
շու
տով
վւոխարէւնել այսնոր մտաւոբակա
—
՚1։
ութ եամ բ : Ա յս միջոցով
, վար չակարղ
ը
կ ունենա
յ ^իր^
մ տա
ւ
՚յ
րա կաննե
բ ը եւ կր՜՜
նայ վստաՀ
ԸԷԼ՚՚՚Է անոնց •^աւատաըմ ու —
թեան
վրայ :
Թէեւ
ներկայ
մ աա ւո բականնե
բ բ
բառի՚է^֊
իսկական
առումով
գասակարւլ. մբ
չեքք՜։
կաղմեբ
, կ՝ալելցնէ
զեկոյցը,
րայց իբռ -
՚լութիւնն
այն է, որ բո
լո րն ալ
պՈՆր -
Ժուական
կրթութիւն
ստացած
են : Արգ *
քաղքենի
ղասակարղը
, որ
3056^*՛
ղրեթէ
աոանց
ր1ւղղէւմաղրութեան
րն՚լունած էը
քաղքենիները
լ^կեբվաբականացնե
լու
Համար ստեղծուած
տնտեսակ՚՚ւն
յեւլափո—
խութիւնբ,
1057/՚5՛
դէրք
փ՚՚իեց
, եւս ա–
քե
բու
աւլատ
փ ո էս անա կո ւթ ե ան
շրջանին
ըե կեր՛է արութեան
ղ էմ ցցուեցաւ :
« Բազքենի
դասակարգն
ու մասնաւո
—
բարաբ
իր մ տաւո րա կանո ւթ էաւնը
պրոլե —
տարիւսսւ^
դէմ պա յքար
մ ղե լու
կարող
ղլէսաւոր
ուժբ կբ ներկայացնեն՝^
,
կ՝բսէ
ղեեոյցբ։
Այս անկեղծութիւնն
իսկ
մեծ֊
նորութէււն
մլ^ւ է
էւնքնէւն ,
ոբովՀետել.
մինչեւ
Հիմ պաշտօնական
բացատրութիւն
նը այն էբ , ոբ
«պրոլետարիատէ
ղէ՛^
մոեէու
կարող
ուժ
՚Տ^
չէ մնացած՛
պայքար
Աւլել։
՛ յ լ
տեւ
•եր
եբ
1^՛–
"՚նռր
զէնքէւ
յաջողութե–
նէն
1լակ\ւ1լալկր
իբ սեփական
աղաաոլ
–՜
թիւնը :
փեարոլարեան
Յե ղափ
ո է։ւ ո ւթ ենէն ա —
ռաջ,
ցարական
Ո՚ուսաստանէւ
ղործնա
—
կան քաղաքա կանո
ւթ էււն ը Հայկ. Գատի ,
րայց
մ ասնալւտ բասլէս
թբքաՀայ
ղբալ —
ուած
չրջաննեբու
Հանղէպ
խորապէս
աղ—
գեց Հայկական
լաւատեսութեան
վրայ :
Գժուար է ենթագրել
, որ մեր
Համաք–
նավար
վարի^եբբ
անտեղեակ
րէէան ա յս
բոլոր
է։ բո ղութիւններ
ուն : Անոնք
շատ
ն ո ^^\թ շնամ ինե
րո
ւե1ֆ :
քԴէնք թէ՝ (քեծ֊ քիոլսաստաՆր
– յ ^ է - յ յ . , ^
էււիստ փափկանկատ
են մեբ Համ ա յնա —
ւ1աբներր։
իբրեւ
Հետեւանք՝
անոնք կը
ղ։լէւլշանան
ճիչգ
բնորոչում
մը տալու
այն
Ռուսաստանին
, որու
մասին
կը խօսի^^
այս
ւղարաղա
ւին : Ասաէ Հանգերձ, յատ
կան չա կան է Հ ետեւեալ
Հատուածը
• -
I
ւ^եր
ը
ա ւասաա
նի լ
աւառո
գոյս ղւ
ե–
լալ
ղիտեն , Ա–
ո ւսա ստա
նի կ ատա
ոաՀ
աւլետալոր
գեբբ
Հայկ– Գատի
սլատմ.
դլ—
թեան
մէջ :
Անոնք
ղիաեն
նաեւ, ոբ ռուսական
գի—
լսյ7ւա
՚ք էւտոլթիլնր
ուր
ի չնե
բու
Կ՛" Ր՚1
ՀՀայ ժոգովուրդի
արիւնը վաճառած է ա–
սել ու էսորապէս
ղւլտցել
են , որ Հայ ժո–
՚Լո՚էրդի
միակ անկաչառ
բարեկամբ
ռուս
մեծ ու ազատասէր
ժողովուրդն
է եւ ի —
բենց յուսավառ
Հայեացքբ
յառած
ենգէս^
էւ Հիւսիս , գէպէ՛ Մեծ (հուսաստանր
» :
Խիստ թափանցիկ
այս
աբտայայտոլ
-
թէււննե
բու
՚էբա
յ կարճ եւ քիչ
մ ը
աւելի
Հանդամանօբէն
պէաք է ծանրանալ
%
Ա– ՏկՐ
ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
ՕՏԱՐ
կՋԵՐ
ԿՈԿ.ԿԱՍԻ ԿԱԼԱՆԱՒէՈՐԸ
Աակայն
՚Բոսթելին
, ւէաէսանակ անսա -
լու էւբ բնկերոջ
էսօսքին եւ անոբ սպա -
սելոլ,
՚էաբ
է՚ջաւ իր ձիէն եւըսա ղօրա -
նոցի
զէւնուորներուն
սաէորութեան
,
գե–
աէէնր
պառկեցալ
փորի
վրայ
ե լ
իբմաբա–
կով
Հարուածեց
իր նժո
յղբո
ր պ է ս ղ ի
կ ե ն
դանին
վ՚ախչի եւ թ^ամիներն
ա լ
Հետե–
լին անոր :
Ժէ՚լին տեսաւ որ գբոլթէւլնը
կը
կնճռո
տի : ք՚ոսթելինի
Հ ր ա ց ա ն ը
այլեւս
օւլտա—
կարոէթիւն
մբ չէր ներկայացներ
: յ՛բ ՛ււ–
նեցած
թուրը
բա
լա
կան
չէ բ դէ"^ աղ րա -
լելու
Հ ա մ ա ր
յա
րձա կո ւլ^ւ
ե
բ բ : Ամէն
բուն
կորս ուած նկատե
լով
, էւբ ձիուն
սանձը
գարձոււլ
, վւոէսեց իր րնթացքլ՛ ել յետ։–։—
դարձ
չարժումով
մր էսոյացաւ
Թաթ աո -
ներուն
վբայ
-1
էս՚ւբՀելով որ ՛ս յ "
ձեւով
ասնոնց մէջ խուճապ մբ
յառաջացնելով
կրնար
էւբ
օձէւքբ աղաաել
I
Աակայն , տեսաւ որ ՚էեց
թաթարներ
կորով ի եւ Հասաատակամ
կեցուածքով
մր
, անանցանելի
պատ մր քաշած
էէ՛ն իբ
առաջքը
յ
^ Ր 1 " 1 ՚ " Ր Ը ^
որուն
վյւայ Հեծած էր ժի -
քին,
բնտիր
կենդանի
մ ըն էր, րայց թշ -
նամիներուն
ձիերը
աւելի արագավաղ եւ
աէ
^ւուացե՚լ
էին :
Վերջապէս
, Ժիլփն
նշմարեց ոբ Թ ա —
թաբնեբէն
մէ։ն ^ որվւառաւոր
շիկամօբուս
մ րն էր. Հեծած
՚ լ ո ր չ
ձիոլ մբ վրայ, կբ
յառաջանար
ուգգակի
իր վրա
յ :
կարճաՀասակ
էր Ժիլին , այսուՀան
-
ղերձ էբ նաեւ քաջ ու անվեՀեբ :
Բտշեց
էւբ թուրբ ելյարձակելով
մար—
՛լուն
վրայ,
էսորՀեցաւ
.^կամ
՚ւէ՚նքը
կր
տապալեմ
ձէւուս
սմբակներուն
նեբքեւ ,
ե
Լ
կամ կբ ղղ ետնեմ
թուրիս մէկ Հար -
11
ածովը» : Ա տկա
յն
ն՚ւ յն այդ մի ջ՛՛ ցին ,
Հրացանէւ
քանէւ մբ Հարոլաձնեբ
ւչետէւն
աապալեցին
Ժիլփնի
ձին : Այս
անկման
րնթացքին
, ձիաւոբին
ոտքբ մնաց
գետին
տապալած
ձէւուն
թամբէւն տակ
սեղմուած
եւ ինք
ա1ւչարժացաւ։
Ու՚լեց
ոտքի
կանղնիլ
, սակա
յն
արդէն
իսկ
երկու
Թ՛" թ ՚" րնե
ր իբ ՛էրան էին :
Այն՚յլամենա
քնէււ , քուսաՀատական
։լբ —
րոավ
մ րաապա
լե լուէ
էւ ր ՛էբ՛" յ յարձակոգ––
ներբ
, ուոքէւ կանղնեցաւ
, սակայն
նո
յս
րոպէին
երեք ուրէւշ Թաթո՚րներ
էէնկան իր
վ բա
ք եւ սկսան
էւրենց Հրացաններուն
կո—
թ "՛է Ր ՚>ս՚բուաձել
ւլինքբ :
Գլուխբ
ղարձալ,
աչքերբ
պղտորեցան :
Թ ա թ ՚" րնե
ր ր իսկո
յն չսւ աննե ("՛՛է կ՛" -
պեցին - կապկպեցին
՚լէ՚նքր եւ ղետեղե -
ցին
թամբի
մը վրայ։
Յետոյ,
խլեցին
լլլխէն
իբ բբտապատ
գլխանոցբ
, Հանե -
ցին իր մոյկերր եւ րղիկ - բղիկ
բրին րգ–
գես
ան
երբ։
Թաթար
մր մօտեցաւ
Ժիւինէւ
վիրաւոր
ձիուն
ե
լ
ուղեց
Հանե
լ ՚էբա
յէն
թամ
բը
Հ
կենդանին
տակաւին
ողՕ էր ու կըշար -
ժէր : Թաթարր
Հանեց իր դաչոյնբ
, մխեց
ղայն
էսեղճ անասունէւ^ւ
կոկորղը,
որ
նոյն
րոպէին
աՀաւոր
Հռնգիւնուէ
մը ան—
չաբժացաւ
. . •
Յայնժամ
, չիքլամօբուս
թաթաբը Հե —
ծաւ
կրկին է՛բ ձին
^ միւսները
Ժիլէ՚նը
լաւ
մը ամ րացուցին
կենղան
էւէւ մ ը
քամակէւն
եւ սկսան
բարձրանալ
դէպի
լեռները :
քհի լին կր տեսնէ
ր իբ առջեւր
,
յագթան–
էլամ թաթարին
Հաստ պարանււցր եւ անոր
լա քնածու՛ ալ կռնա
կ ր :
Տ
I"
րս՛ բա էււա սսլան
վի րալո րուած
՜ էր
գլուխէն եւ արիւեր
թանձրացած
էբ իր
ա–քեբու1։
՚էրայ :
Զէք։ կրնար չիտակ
կենալ
ձիուէւ քա —
մակի՚էւ
վբայ
, ոչ ալ կրնար
ս ր բե
լ ա չքե–
բուն
վրայ լճացած
աբիւնբ։
Թեւերը աքն—
քան
պինդ կերպով
է է՛ն կա չկանղոլած
,
որ աՀոե
լի ցաւեր
կ քւ սլա տճ ա ո է էւն իրեն :
Հասան
վ ե րջապէս
Թաթաբներու
բնա -
կավայրր : Հոն , րոլորն ալ ՚էար իջան ի -
բենց
նժոյգներէն
%
Զ՚՚րս
կողմ էն
՛ի՛՛քբ է՛ կ լ՚սճե ր
վաղել՚ւ
՛է
Հաւաքուեցան
, չբջասլաաեցին
Ժիլէ՚նր եւ
սկսան վա քրի ագւոգա1լ^ւեր
աբձակել
եւ
քարեր
նեաել անոբ վբայ :
Թաթաբներէն
մին վռնաեց
լաճերբ ,
վերցուց
Ժիլինբ
ձիուն
վբայէն ել անմի~
ջապէս
կանչեց
գործաւոր
մբ :
ՆոկայԼ*)
մրն էր այգ գործաւորը
եւ
ւււնէր Հաստ
յօնքեր ։
Հագած էր պատառատուն
շապիկ
մբ եւ.
եւ է՛բ թաւամազ
կուրծքը
բոլորոէէին
մեբկ
էր ••
Թաթարր
բաներ մը Հրամայեց
անոր
եւ.
մարզը
գնաց ու բերաւ
երկու
կա՚լնիի
կոճւլե ր որոնք
իրարու
է է՛ն
ագուցուած՜
երկաթէ
օղաէգերով
: Օղակներէն
մէկոէնէ
վրայ կար կղպանք
մր ;
Արձակեցին
Ժիլինի
թեւե բուն կապերը
ք
անւլոլցին
անոբ
ոաքերուն
փա յտեա
յ կա
պանքը ել զայն առա^որգեցին
տագաւաը
ւք բ , եւ Հոն Հրելով
ղայն
, դուռը
կւլսլե–
ցին
վբայէն:
Ժէ՚լին
ինկաւ
աղրակոյաի
մր
վբայ^
պուռկեցաւ, եւ խաւարէւ1ւ մէջխաբէսա -
փե լուէ վւնառեց
ամ ենակակուղ
տեղը եւ.
Հոն երկնցաւ :
Զէւ կրց՛"՛– քնանալ : \քարաւ
էր
յ
Հյո՚^՚չր
բռնած,
մտիկ
րրալ ելլսեց ու*
տաղաւարին
ղուոր կբ բացոլէր :
Հ^իկամ օբուս
թաթաբը
ներս
մտաւ
I
Ուրիշ մր կ^ք^կեբանաբ
էւրեն
, նուաղ Հա
սա կա
լոր ելթուխ
մարգ մբ :
Այս
վեբջնոյն
աչքեբր
սեվ։ - սեւ էէ՛ն
ու.
կբ փայլէին աբտակաբգ
փայլով
մը։ Ու
նէր կարճ
մօրուք
մը։ Ու֊րախ
դէմք մը
ունէր , եւ ստէպ կը ծիծաղէ
ր ;
(2 Շար.)
ԼկՈՆ
ԹՈԼՍԹՈՅ
(*) Նոկայ թ ա թ ա ր ցեղ մ ը , որ կ ՚ ա պ րի
Կովկասի Հիւսիսային. կոդմը :
