3
Ա Ռ Ա ^
3
ւէԱձոու.—
մուն։
Յեէոոյ
Հասկցայ
որ անօթէ
կ՛
ներ վր վւնառէր
...
Արդարեւ
նկա աեց է որ կէո
Օ ր ո ւ ա ն
այդ
պաՀուն
կաաոլեերու
անսովոր
երթեւեկ
մր կար մեր վէՈէԼոցէն ամրոդք
երկայնքէն։
Ամէն կոդմէ
կաաոլներ կր էթսդէին
դէպէ
կէա
մր, եւ աաեն
մր վերք, այդ կէաէն
ւչա րձեա
լ
ձ՜ե էչնե
լ ո վ
, կր ց ր ո ւէ էն է"Ս"
դէն
, լեղոլներր
դուրս
ձէլահ , լղեչ"վ է ~
րենց
րե րանէն
ք՚՚վե
րր դեռ մնացահ՜ էւ -
ղերր,
կաձ՛ Համէ յէշատակներր
•••
*
Օր մրն ալթարաեաչ
կէնր աեսայ պար–
•"Կ՛լէ
՚՛ քկ՛
դ ր ա ն
առքեւր
կանդնահ , էսկ
էլ՛
կուլմր՝ տասնեակներոէէ
աղաքա ֊
՚ ՜ ՚ ^ ք ^ ե ւ շհորՀասլարա
կաաուներ
: • • •
Յետոյ
ճաշէ մամր
ե կ ա ւ ,
եւ
կաաունե–
՚ րուն
ամրոէլք
թէւլմրր
մաաւ
սչարաէդ ,
ն ՚
աէրսւՀէէն
եաե ւէն , չա չոր ուե չու
օրուան
՝^
ճաշին
շուրք։ Օրմր րրիհձոէէ մէսէ կր -
տ ո ր ե ե ր
էին,
սւրիշ
օր մր
ձուկ
կչԼչէար •,
էսկ
աակաւին
ուրէչ
Օ ր ե ր
ալ
,
կաթոէէ
թաթալսոլահ
Հաց :
կատուն
երու առա^ա
կարէլ
ճա չա՜րան
մր, այդ սլէսրաէէլր
. . .
ք՚սկ
փ ՚ ՚ ք չ ՚ է կ արաբ
սէէչասուՀին
, 0)աթ–~
ման
ալ, ձեռքր
ուտեչիքի
հբաբ՚էէերոլ
էւո–
չոր
կոյտ
ձ՛ր, ճաչ տա՜Սելոլ
կ
՜ ՚ ե ր թ ա ր
աս–
դ էն աեէլին թավւառէէդ
աեէոէր կաաուեե -
րէէւն , էէբոնց Հտսցէներր
ւլտահ էր իստբտ–
եաչ
կինր,
վւուլոցնեբուս
մէք րրած իր
ւդրւդաո
Լէէ նե րէէէէ :
Այս
կտտուամէէլ
կինր, աեսակ
մր ա -
ռաքեալի
կերսլարանք
ունէր ել վերա ֊
ցում
իր դէմքին
՛էրայ
;
ի ս կ
ամէէւսինր ,
որ ֆրանսացի
սափրիչ
մրն էր,
կ՝ոլղէբ
պարաէդր
խնամել եւ ծտդիկներր
էէա յե
լել
էբ սէէլաա էւրերուն : Ր՚սյց
ամէն
մէ կ
քա
յ–
ւէէն ,
կնէէքր
Հաէտնալորահ
կատուներէն
Հալածուա& կր աեսնէր
էնքղէնքր ; կա ֊
նաչ աքչեր , որոնք եբկէւդուէ
ղէնքր կր
ղէաէէս՝
իրրեւ
թչևամէ։
կամ տափակ -
ցահ կռնա էլեե ր , սրոնք կր փախչէին
ոա
քերուն
տակէն
. . . ;
X
ք՝ա յց յանկա
րհ ամէն բանփսխուեցաւ
;
Խարտեաչ
առաքեալ
կէնր անյայտացաւ
:
Օր
՚^ ր , ւյքաթձային
՝էանէլէսչեցա
յ , •էեռա —
ւոր
թաւլյւ
մ ր մէք ^ երբ^դաբձեալ
ձ՜բար -
ներ
րերահ էր թափառսէկան
կաաուննրր
կերակրեչոլ
՝։աժ աբ :
Տէկէնր
Հարցուցի ; Հիւանղ
էր ,
սււեչէ
^է՚չ՚չԲ
՚էբեթէ
կուրացած ; Ջար
լեղւււ՛նեբ
կ՚րսւ^ին թկ կատուներէն
էէարակուած
էր •
Այղ
օրր , էիերտէլարձէս
, դիտեցի
ցած
սլէսաերէէլ
էէրայ ձդուած
միսի եւ
բրէնձի
ծ բաբներր
, որոնց
մէսե բր
կատէէւնե
րր
լափահ
էին , իսկմնացած
րրինձներր ա–
էլէէէ՝,
ութ եամ
չէ. կր լա փկին
ւի
էէ
՛լ՛՛ցէ
/՚՛ "՚ -
վւառական
էսե
՚րՀ
արաբ աէլաքր
;
« ՚ / ս / –
աո՜
լ ՐԱալ , կր մ տածէին
անշուշտ
անոնք
,
ինչքան
աւելի
լալ է , քան թէ ՐԱալ փո -
՛լ՛՛ցէ արաբ
տ.լայ
. . .» ։
իայց ատկէ
քէ՛չ ՚էերքր,
սաւիբիչ
Յէրան– \
Սէէէցէէն
արդէն
, էէր կէնր
քա՛լաքի
տէէւն
.|
ձ՛ր
էէէէէ
էսաւլրեց
, ուր ոչ մէկ կարելիէէլ - \
թիւն
պիաի
էէւնենտր
կէ՛նր
նոյն
իսկ կա -
ա է է ւ
տ ե է է ն ե
լու : Բաբձր
, բարձբ
տուն
ձ՛ր :
Այս սչէս
բ՚՚Լոբ
կաաուեե
բր
լքուեցան\
պաբէոէղին
մէք
;
I
X
Անոբ
մեկնումէն
քանի
մր օր
՚էեբք^
պաբաէղին
առքեւէն
1չ անցնէէ
:
ՀԲ՚"ԿԷՂ
ձ՚էէքօրէ մչ^ էբ , ճաշի
ժամր ;
ք^եսայ որբոլոբ
լքուած
կատոլնեբր
բէւլոբուահ
նստահ
էէ՛ն ամայացած
պար–
աէ՛լէն
ցաձ քահ
աւաղանէն
չ՚՚ւրք-ւ
էբենց
աչքերր
տակաւէն
աանր
վէակ
դրան
։
Բայց եւայլեւս
էսորէսպէս
յուսա֊,աա
, ա–
նօթէ եւ էէչտտլէէց ;
Նոր կր տեսնէէ
մօտէն
անոնց
դէմքերր։
Բ՚՚լ՚՚բն
ալ աէլեւլ
էէւն , խոչոր
կղա1ղեբւ"է
,
ձէէլեւլէէն աչքերոէէ,
մեւլաւոր
ւէդէնե րոէէ
I
Զ,աբմանաչի
բան
։ ինչո՞ւ , երբ յէչեցէ
Հ
առաքեալէ
ւչ է ձ՚քոէէ էսաբահաչ
կէնր , յէ -
չեցէ նաեւ Օսքաբ
Ալտյլաէ՝
Տ ՚ ՚ ր է ը ն Կր-
չ ՚ է յ բ ,
որուն
դէմքր
անայլտյլօրէն
ւլեւլե -
ՅԷԿ
է
Բ՚"յ9
՛՛բուն
մեէլքերր
ւչրուահ է–
էն վերնայարկին
մէք մնացահ էր ՚չէ՚մա -
նկաբէն
վբտ
յ :
Արւլեօք առաքեա
լի դէմ
քո էէ կնոք
Հուլէն^
կր պաՀուրտէ՞ր
մեէլաւոբ
Հողէներո՛է կա–\
տ ո ւն երու
ՆՈՐ ԳԻՐ քՕ Ր
" ե Տ մՒ ԴԱՌՆԱՐ, Ք Ւ Փ Ե Ս Ն "
Լրաղբական
ոճ մր, կարճ նախաէլա -
սուիձիւննեբոէէ,
բայց
քիչ մր
Հասաբակ՝
^լ՚ւ՛ ԿԸ՚լիաենք
էչբական
մտաՀղու -
թեամբ,
եղաւ
մեր առաքին
ասչաւոբու–
թէւնր, երբմէկ չունչոէէ
կարդացինք
ՎաՀԷ •Բաչայի
(հքտչատուրեան)
չորրսբ՚է
՛էէ՛՛լր՝
Ստ ս ի դաււնար, քփփեան:
օաա
էսօսուեցալ ու գրուեցաւ
ՎաՀԷ
՛Բաչայի
մասին
։ Երիաասարգ
ղրաղէտր
անչուչտ գեռ չէ գտահ
իր ոււլէէն
. մէկ
բան յստակ է սակայն
կր նաէսրնաբէ
արկահաէսնդրական
նիւթեր
,
էէբէժխնդիբ
Հերոսներ եւ իբտկանութեան
էսնՀամա -
սչսէէոասէէէսէն միքավւսյր :
Հետաքրքրական
՚էիպ՚սկ
մ լ ^ է
(184
էք) էբ ՚ Լ ե Բ լ է ն
՚լ"բեր,
որ ամէնէն
դժոլտ–
րաՀաճ
րնիձերցոէլն իսկ կրնայ մէկ շուն–
չոէի աւարտել :
0՝
էք՚՚՚վայրր
կիպրոսէ
նման տեղ մրն է, ուր կ՝ապրէն
Հայեր ,
Յոյներ,
Անղլի՚սցինեբ
եւ թուրքեր : Ա -
բեւելքի
բոյբր
կայ իւրաքանչիւր
է քի մէք,
էէնչ որյատուկ է ՎաՀԷԷ
լլբեթէ
Բ՛՛Է՛՛Բ
դ
էէ
րհե
բւււն . հ՛ուլ ում
էէէէ
եւ էսառն ուած
քով
Արեւե
լքց է
֊.ե ւլէն ակր
երբ
սլա աաՀ աբաբ
կր նկարաղրէ
սրճաչէսէն
ձր , չէէ
ձ՛ոռնար
օւլին , կլկլակբ
, ՚եաբտր
. . . :
Վէպէն
ա ռանցքր կբ կսւ էլմ են
ե րես էււն.
մեծարժէք
ձ ա րւլա բ էէանե ր , որոնք անՀե —
աացած
են
Յս
յնի
մ ր սսլանութենէն
յե —
Ոճ բադործր
ձե ր բա 1չա չւււահ է եւ
տարօրէնակ
ա րաւչու
թեաւ1
բ դատուահ
ու
մա~է ուան ւլաաա պաբ տուած
ձե րրա կալ —
IIլ ւս
(V
վա
յրէն
ձ՛էք
( փոթանակ
՛իա թում է
ուր պասէա՝էահ է ոճէրբ)
։
Ոստիէչանապետ
մր , որ ոճրաւլ ործր
՛իա թում
ատնե
չու
պաբտտկանոլթ
էէւնն
ունի , արեւե
լեան
չաՀ ամ ոլութեաձ՜բ
կ՝ ուղէ
Հ աձ՛ո էլե լ
ւլայն
"Բ
էրեե
յայտնէ
մ ա բէլա ր էւտնե բուն թա–
քստէէցր
^։ Աճբադորհր կր մերժէ : Պատա–
Հաէչան
՜էերոս
ձ՛րն ալ՝ Ղ՚առէէօ ,
որուն
Հետ պատաՀա/չան
բարե կաձ ութիւն
ձր էչր
ստե՚լծէ
ոստիկտնապետբ
։ Երբ
ասոնց
՛էր՛ս յ աւելցնենք
ոճբադոբծէն
սէւբուՀէն
Աարէն եւ իր եղրայրր՝
է^իւիեան ,
երկու–
քրն ալ Հայ, արդէն
էլունենանք
ւէէպին
դլթաւոբ
Հերոսներր ;
֊
Է1ւչաէչբալ է նաեւ էսոցելի կէտ ձր՛ գր–
քին
էէբեէձէ կէոր կր Հասնլէնք եւ ւոակա ֊
ւթե
չենք
ւլիաեր թէ ո՛՛էի է կաձ՛ ուր է
•իէէփետն , որուն
անէււնր էսէւրաէլրին մէք
կաբւչալոէէ մարգ այն տսլաւո բութ
իւն ր
կ՛՚ունենայ թէ ւլլթաւոր
Հերոսն է։ Ս էն
չ–
գ ե ո վէպթե գրեթէ
րոլոր
֊.երոսներն
ալ
դլթաւոր
են , էչամ՝ րոլոբն ալ
եբկրոբդա–
կան։
Բո՛ւն
Հերոսր, եթէ կարելէ, է այս
պէս
րնորոչել
, երեսուն
մարգաբիանեբն
են , որոնց աիրանալու
Համար
ամէն
մարգ
գործի
լծուահ է :
Վէպէ
մր մէք երէլրորդաէչան
Հերոսներ
ու էէչատկեբնեբ
էլր սսէեւլհուէն
յաճախ
, ո–
րոնց
չնէէրՀիլ
Հեղինակր
Հոէլեբտնական
էէեր լուծումներ
կր կւստաբէ
, իր
նախլէնտ–
րած
Հերոսին
էլամ ֊աեբ ոսնե բուն
գէձ աւչ ի–
հր
ճչդորոչելոլ
ձ՚տա՚է ոդութ եաձ բ :
վ^ա՚՚է
՛Բաչա
չունի
ա յգ
ձ՚աա^ուլութէււնր
եւ կր
նէլէսրաւչրէ
դէպքեր՝
չնթերցողին
էետա ֊
քր քբ
ութ
էէ ւնր սրե լու
Համաբ
։ Ա
յսուՀտն–
«ԱԱՄՈԻԷԼՎ
ԲԵՄԻ
ՎՐԱՅ
Հանրածանօթ
է Ր աֆֆ
ի ի « Ա ամ ուէ
լ »
վէպբ , որ րացաո իկ ՝ամտէւլթեաձ՛բ
էէլ
նեբ–՛
շնչոլմոէէ
դրուած է : Հարուստ է Հետա —
քրքրական եւ դե ւլա ր ուե ս տտ էլան դրսւաւլ
—
նեբոէէ, րայց
էլմոլարէ
անչուչա տյդ բո—
լոբր
ներկայացնել
րեմի
՛էրայ
՚.
Հ^այաստանէւ
մէք կէէրէձիղեան եւ ՛Լար -
դտնեան
յաւլթա՝։արելոէէ
բոլոբ
դժուա
—
րութ իւններր
յա
քո էլահ են ՚Լէպր թատե
բ–
գոլթեան
վե ր ած ե լ Րաֆֆէ՛
ի
Հարա ՛լատ
չէէւն չր պա֊,ե լուէ : Պատմական
ա էլաւա -
գում ներ չկան
։
Այս ո լ-^անդեբձ
բեմագբուձ՚ր
ունէւ
՝է իմ–
նական կարգ
ձ՛ր թե բ ութ
իւննե ր ՚ •^երոս -
ներր ՚էարաւլատ
չեն
ամ րուլքութեաձ
բ ,
բացի
Աաձ՚ոլէլէն
։ Շտտ
տժգոյն
նեբկա–
յացուահ ենԱ եսբոպ
Մաչաոցր
, ԱաՀակ
\
՝՚\տրթե լր , Ա ուչեէլ
Աամ
ի էլէւնեանր , Ա ե –\
բուժ ան Աբծրունին
եւն • :
՚
Լալ
տպալորէէւթիւն
չի ձդեբ
նաեւ
ե բէչրւէրգ
պաա
էչե բին
սկի ւլր ր , ուր Ա ա -
ձուէլ
բէսւաէչսէն
ժաձ՚անակ
էլր
կորսնցնէ
աձ բոցի
պաՀ աէլին
մօբուքր
էս ուէլե
լու
պատմ էէւթեամ ր ; կարդ
ձ՛ր
ա\ւա\1ւ\^ն ե բ
տլ ճ տռա
յին են , էէեբաձ՚բարձ
ու երկարա–
շունշ ։
Րեձ՚ա/չ րութէէւնր , իր
ամբուլքութեան
՚^՚էք
ղէ ւցա ւլնե բղական է, էէիպային
որոչ
եբաէլ աւոր
ուձ նե րէէէէ ։
ԳնաՀատե
լի է «Ա ամ ուէ լ»ի
նեբէչա
յա -
ցուձ՚ր
Երեւանի
մ՛էք, ինշպէս կր դրէ /Ւաղ–
միկ
Ա՚ագոյեան
(ք֊րակաՍ թ ե ր թ ) ։ Ռէ -
Ժրսէօր (Հ •
Յուիսէվւեան
լուլ՛ ք
աշէսատանք
տարած է գեբասան
— ւչ.ե րասանու՝։
էնե —
րուե Հետ՝ ժտմտնակէն
չունչն ու
ոգին
տալէււ Համար : Ա աձ՝ ուէ լէէ
՚էերր կատա —
րած է Արտօ Փաչայեան
, որիր վարպե -
աութ եան
^ոբՀիւ
Հասահ է
յա
քււ ղու -
թեան
։
Ներկա յացձ՚ան
ամ էնէն
թո
յլ օւլակր կր
Համ՜արուի
Աեսբէւպ
— Աա~էակ
—
Ա էէւչեդ
Մ տմիկոնեան
գէեը • գե ր ա ս անն ե բ բ ձա -
խոդ
էստղա րէլութ
իլն
ունեցահ
են , ար -
ղիլնք
թաղանիւթի
թ ո յ լ ձչակման : Այս
տեսաէլէտէն
էլր քննագասւուէ
նաեւ
լչե —
բարաչթումր
։
Աաձ՚էէլէլէւ
մաերէէմ
Արբակի
ԼԼ՛ ԱօՀ ֊
րապեան)
խաղարկութիւեր
էչր քննադաա–
ոլէ
րեմ ագրէէւթեան
՝\ամաբ՛
անաելլի
ու
աւելէէբգ պատկերներ
էսանւչարահ
են դե —
րասանր ;
Գրական թ ե ր թ ի
ա չթատակից
բ
աւե
չի
յաքէէէլ կր նկաաէ
էչին
կեբսչարներր
.
Աշէսէն , Համ աէլասսլոլ՚էի
, Վասպուբա
—
կանէէ աիկինր
եւն . ւ
Ա ինչ էայրենաէէալ
ՎաՀան
Մամիէլոն–
եանր
ղօրաւէէբ տէսչար
ձ՛չւն է կ. Ար —
հրոլնեանի
իէաւլա բկո
լթ եաձ՝ բ , չաա
յաքոգ
չէ Մ եբուժան
Արծբունիի
կերպա՛բր
։
Ուչաւչրալ է նաեւ Ա աձ՚ուէլէէ
ձ՛տ յրր՝
ՏաճատուՀէէն
. ան էլր աիրասչետէ
էէրո -
դա յթներ
լաբելու
արուեսաին՛
չափաղանց
ե րեսսչտ չտ է ուփառտմ
ոլ
։ Ղ՛երա սանու– ՚
Հի
Լհ • Ա ելեանի
իսագաբկէէւթիլեր
թերի է
սաէլայն.
միապաէլաւլ է եւ չի ՜էաձ՜ապա —
տաս էսանե բ Տաճատու֊աիի
բնտ
ւո ր էււթեան
;
քծ՚աար ոնր
ստեղհահ
է
էսբաէսսւսիչ
ներկայացում
մր, Աէ՛, իրաէլանին
ձէք ,
Հարաւլաա
պաա կերա ցում
ձ՛ լւն է մեր
ժո–
ւլոէէուրղ ին Հե րոսական
անցեա
լէն
աո -
նուտծ
։ Աչիստատնքր
նե ր կա
յէէէ
ցձ ան ՛էբ—
րայ
, տակաւին
ալա րտահ
չէ : կան աւե —
լո ր ւլ , ձգձգէէւահ
տեսարտններ
,
երբեմն
ան~,արկի
վաւլէէղուք,
երթեւեկ
: Ջէ յաւլ–
թա՜էարուահ
պաամտկա՚ն
կտէւրնեբէէլ
բե—
մագրութեանց
յատուկ
աւլմ ուկր , վ րէ լէււ–
կր • ա յս պարաւլան
չեչտուահ
է ձ՚ա՚1էա -
ւանգ « Մամ ուէլ »ի չոր
րէէ
րւլ սլատէլե
բին
մէք։
Լոլբք աչէսատանք
պէտք է տանէւլ
Հե
բոսնե
բու
նե րքին
Հ ոգե րանութիւնր բա -
ցտյայաելէէլ
ոլւլւլութեամբ
, պէտք է ամ
բո
ղք ացնե
լ չաբք
ձ՛ր թե րիներ %
« Ա աձ՛ ուէլ» ր թատր
էէնի մնա յուն
իսա -
ղտնիւթ
մր Բէլալոլ
Հաձ՛ար բաւական
ա
չ–
էս ատ անք կր պաՀան ք է աակաւին
%
էէեբձ , չաա լալ
կր տեսնէ ,
էնչ որդնա ֊
Հատելէ եւ հաղուադէպ
արժանէք
ձ՛րն է ։
* .֊ ՜քհուլէ՜թ է տեսարա՛ն
ձ՝ ր կա
յ , ուր չատ
լաւ
տրուահ ենԳառվո
յէ
չաՀն ու կո -
րէէւսար , խաղարաններոլե
յատուկ
մ թնո
լոբտր
, չաՀոէլներն
ու վՆասողներր
, բա
յց
տ յն ապաւոբէէւթիլնր
էլ՛՛ունենանք
նաեւ ,
թէ մօտ
40
է քերու
մ^ք վէպէն
րնթացքր
կասեցնոէլ
՚ է ՚ ^ ա ( | ի Զ ռ
յէ
Հ ետտքրքրա
էլան
պատկեբր Տ ոսթո յելսքէէ
«.Խաղամ
ոլթէն
խտացումն
է^ ։
Հ
,եէլխնակր կր Հ ա
լւս
լուս
յ րախ տէն
, ճա–
էլատադբին : Այլաէղէս
, այնքան
Հերոսներ
ղէրաբ
պիտի
չգտնէին : ^աճախ կր
յիչէ
էլէձք
ձ ր կաձ՝ դէպք
մր , աւելցնելոէէ թէ
ենթական այդ պատկեբր
տեսահ էր աձե—
րիկեան
ժ ա պա
ւէն
ի
մ ր ձ՛էք ։ Ըստ երեւո
յ–
թէ՛ն սակա
յն ՚ աձ՝ ե ր
էւ
կեան
ֆիլմ ե բու
ս ի–
բտ^աբր
Հեէլինտէլն է , ոբուէՀետեւ
է է ս ա ի –
կանական
— ա ր կահա խնդ բա էլան
ժապաւէն
մր տե սնե լու
խտ բկանքր
կ՛՛ ունենա
յ րն -
թե րցողր
Անապատ
, հով , Հռովմ էա -
կան
աւերաէլնեբ,
երեսուն
մեթր
բարձ —
րութեաձ՛ ր սիւն
մ ր՝ որուն կատա ր ր կր
բարձրանա
յ ՚Բէվւեան՝
մ
ա
րդա բիտնե բ ր
էէանելու
ապաբգիւն
յոյսով • • •
Հերոսներուն
ձ եհ ձասր կր
մեոնի ,
նկատելով ոբ ոստիէլտնասլետն
ու ո1ձբա–
ղորհր
ղա էակցելով
փախուստէւ
էլէւմահ
էէւն, սպաննելոէէ
օւլնաէչան
էէսաէւղտն
ձ՛բ։
Ո՛էք կբ մնան
Ղ՚առէէօ ,– որ վերք ի
՚էեբք՚՚յ
ս ի լւա՝էա ր
էէ
ւահ է Աարէնի
, եւ՚Րիփեան
,
ոբ ալիքներէն
հուէափ նետուած
ոճբաէէոբ—
հին
եւ իր քրոք ղէ՚աէ^եբր
տեսնելով
կր
Հեռանայ
ելւաէլային տեսարանէ
մր մէք ,
ձգելոփ որԳառւիօ ՚էբադէ
Ս աբէնէ
սւս էւահ
տվւին
մէք
սեւլմ
էէւահ
մաբգարիտով
• • •
Եա
մի՝ դառնա ր , ՚Րիփեան
։
>ձ
Ակն րնէէ Ականեր
չաբձ անկարի
.վե -
րածուեցալ
՝Բայեաթի
էլողմէ
.
«կաբթր՝»
պաստառին
՛էլ՛այ սլէւտէէ ւսնցնէւ
Հոլիւէու–
աէ
մէք
I
՚ԼաՀԷ ՛Բաչա
\յ\ո
ւ1՚ի դաււնար,
քիՓեաԱՀյ
դրահ ատեն ,
ւլրա
էլանութենէ
ալելխ
չարժանկաբի
մտա՝,էէւլութեաձ՛
ր
աա րուահ է :
Բանտստեէլծա1լան
չուեչ
մր էլր
թրթռայ
սաէլայն
տէււլերուն
մէք :
ԱՐՄԵՊԻԼ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ՒԵՐք^ՕՆԸ
(196)
չէ : Նա իր շալակր ցած գրեց :
Ես երեսս
լուացել
, վեբքացրել
էէ
ւժմ
սա ստ 11 լււ I
մ էի ։
մէք
՚
ՄԱՆՆԻԿ
ՊԷՐՊկՐԵԱՆ
ԿԱՐԴԱՑԷՔ ՏԱՐԱԾԵՏԷք– «ՅԱ Ռ ԱՋ »Ը
Բ՛
ՀԱՏԼ1Ր
ժ ՛
ՓՈԹՈՐԻԿ
Ծ՚՚՚էէկր,
որպէս
նէլաաում էէ, ւլձէււա -
րտնէււմ էբ էմ ձ՚օտէւց Հեռանալ,
ծանբ
ստփոբր
ուսէն , էլանւլնած էր եւ
թօսւււձ
էբ ութօսում
՚ Հարցնում
էր , թէ ոբ -
տեէլից
ենք դալիս , ուր ենք դնոլձ՛ , Հար–
ցրնսլձ՛
էր , թէ ես քանէէ քոյր
ւււնեձ՝ ,
քանէ
եղբտ
յր ունեձ՛ , Հարցնոլձ՛
է բ ,թէ
ես տուն ւէերագառնա
լու
ժաձ՚անակ
է՛նչ
լնհաներ
սլէտէ աանեձ՛
քռյրեբիս
Հաձ՛ար
ել այ^ : Տեսնելով
Հետաքրքիր
աւլչկայ
Հարցեբր
վերք
չւէ լնեն , ասացի
նրւսն ՚
՛իւււ շատ Հեռուիցն ես էչալիէւ , \ք ււ -
՛ԼԷԿ ՝ բաւական
յոգնահ կր լինես , դնա
տ ո ւն :
Յոգնա՞ծ
,
էլբէլնեց նա վիբաւոր -
էէւտծի
նձ՚ան , ես պէտք է նորէւց ւէերա—
գառնաձ՛,
ա յգ մէկ սափորր
բաւական
Տեսնեմ
IIIյգ սանտրր
,
տսաց
նա
,
ձեռքր
մե էլելով
։
Այգ ստնտրր
չւնհայել էր էնձ լ^կեբ
—
ներէցս
մ է կր , կէս
ա լ ո
լսն է ձեւ ունէ բ ,
ե ւ
չինէէԼահ
էր
գ Ո է է է չ ի
սեւ
եղքյէւրից •. (մուէէ–
կր Հէացմուեքով
նա յում էր նրա վրայ
եւ
ա՛նդա դա ր շբք - շրքում էբ էր
մ ան
բիկ
ձեոքերի
մէք։
Հալանո՜ւձ՛ ես :
—Հյատ
սիրուն է :
Առ– , թոդ քեղ
չինի
:
Րտյց
ղու տռանց սանաբէ կր
մնաս։
.- ՚Բաղտքուէքր
մէ
՚՚ւրիչը կբ դնեմ ։
Զէ , լալ էլր լինի , որ փոիսենք իմ
սանտրի
՛՜էեա %
Շատ
լալ կր չփնի %
Բայց
իմ ր կոտրած է , անշնորՀք է
յ
Թ՛՛՛լ կռարած
էինի, րայց քո սանտրր
էէնձ Հաւ1՚ար շատ
. . .
Նա
թ ո յ լ շաուեց
էնձ խօսքս
վե
բքացր–
նե,, տո
ւ ե
ց էէնձ իր սանտրր
ե ւ ,
՚ԷԷ՚՚՚՜Լ^Բ
բարեէլամ արար
շա րժ ե լո վ , ժպտաց
, ՛Լեէ՛
առեց սափորր, եւ վաղեց դէպի
տուն :
Պաաանոլ եւ աէչ քկա
յ մէք այսպիսի
էիո–
էսա ր էն ռ լ թ է
ւն
ր էլա ր
է է դ
էբ բռլորովին
ա
յլ
նշանակութիւն
ունենալ
, բայց
սլաբդա -
միտ
Նո՚Ա՚կր
չՀասկսւցաւ, նա մէայն
ո ւ
րախ
էր , ոբ դոՀացրեց
էնձ եւ էնքր
ղոՀ
ձ՛ն տ ց :
^ոէէէէէչր մէւ ւլար մանա
լէւ աւլքէէէլ էր ե -
րեւոլձ՛
էնձ : Որքան
արղէււնալռր
կարուէ
էբ
լինել, եթէ ւլէւէլաէչան
աւչքկտյ
ա
յւլ–
քան
ա չէսռ յժ ր , ա յգքան
կեն ւլան ութ
էււնր
գորհ
ւչ րուէր
ուրէ չ , աւելէ օգտաւէտ կբ–
թութ էւննե րէ մէք;
Մէւ այդպիսի
խելացէ
աղք էկր կարող էր Հ րա չքնե ր ղ էւբծե լ :
Երբ ես էէեբադարձայ
սլւա-^ր,
րոլոբր
սլաարաստ
էէ՛ն է^անասչաբ՜է
չւն կնե լււ ւ : Աս—
լանր
մ էէ քանէ րոպէով
մ աալ
ա յն սեն -
եաէլր, ոբտեգ
ւլտնւում էր Հէւանդր
եւ
մեւլ սպասել
աուեց :
Մ ենք
եկանք նալաՀանգէստ
ր ա յն ժա -
մ անա
կ , երբ բաւաէլան
լւէւսացե
լ էբ ել
աւլօթարա՛նր
սէլսել էբ չառագէէւեել : Նա
ւաստին
մօտեցաւ
ցցէէն, ոբէց էլապահ էբ
նրա նաւակր
եւ , բռնե լուէ պա րանէց
էլւէ —
Գէ , մօտ եէլ
յ
Նա IIIյնսլէս
է լւ էլան չում էր նաւակէւն ,
ոբսչէս
ձէապանր
էւբ սնււէ.ցահ նձ՜սյդէն
է
Նաւաէլր
մօտեցաւ
եղրէն : կա մէ էւստէււ–
նուէ ցատկեց
նւսւաէլի
մէք,
որբ
բաւաէլան
Հեռու
է բ էլանդնած : Յետո
յ ձտ յն
աուեց
Ես՚իիկին :
—
է ղ ՛ ՛ լ է լ >
Ր Ա ՖՖԻ
(օար.)
