Ց Ա Ռ Ա Ջ
( Ր –
եւ. վերջին
մաս)
Ջփե ր2ւււցա՜ լ. գեռ աքլււլւռյ
յէն
••• յս աս շ ֊
քսռւտանքլւ , մոչեւէնռրէՆ
սլռւեւլեէ
Հայույ
բսւ ռա րռւն
չլ
աղբ էւս
1լսւրծ ե լուէ
ղա լն ,
գուբս
Հանել
՚լղ՚՚՚-ք՛
լէ րառեր,
ոբւլանման
խօսքեր
, ղարչաՀռա
ասութէլններ
, ուր ֊
ոլակերսլ
գաղավւարներ :
Ը՚՚է՚ք
ւ
1՛^^
տարբերութիւն
կա
յ բէ՛՛լ
մ է^ %ււլսո լ
Հա
յող սլատրիաբքին
եւ ւէ ի աէն
Հքռ՚էլսբ
*ք՝ռլ–
յոլէէ՚ճեանի՝
Հանւլե րձ
րնէլե
ր Օ ք ,
(այս
վե րշիննե րուն
աւլբախօսա
թ իւնբ
ծանօթ
Կ աբղէն)
% ի՛՛նչ աՀաւոր ոլւ
էլեր
ւյս ,
զար–, ու
Հ ուբե լի՛՛ , (/ ս։
11
II
ա ։, փելի",֊–.
Հիւ–
լէաէլան
ռում րերու
՚իելՎին
սլայթումնե
րն
են արղեօք , որ իսանւլ ա րե ղ ին ա յս մար -
ղուլ բարո յաէլան
սլաա չաճ ո ւթ ի ւննե ր ր ,
բնէլէէ րա
յին
բմ բռնումնե
բր եւ մարղ էլա
յին
մ տահուլութիւնր
:
յ՛ րր Տաէլոբ
Ղ՛ու լումճեան
էլր է՛նղ բէ
ւէսաուծ
ո
լ
օմ ան գա
էլու թ ի ւ նր
օղ անաւէ ն
վար
նեաելոլ
Համ ար
«մ ոնէլոլաաէսլ »
արքեոլիսկոսլոսր
, անղ է
՚1–
Պոլսո
յ
Հայող
սլա ա բ ի ա բ քր
ղուրս
էլր
Հանէ
1ւք որէ նր
տղմ՚ասէէլ
ղուբերու
իւորէն ռւ էլր ղատա—
սլարւոէ
«էւեղղալ
ոլարանէն»,
տարրէւ —
բութ
էւն
էլա^ յ \
Տաբբերութէւն
էլա՛՛յ՝ երբ Պոլսո
լ
Հա —
յող սլաաբէարքր
«արու»
էլբ Կ" լէ
է
՛է՛
էլարղաէլէղր,
«էլսլրեա
յ թեւերով
ղէլայէն
ստուեր»
այն ռբ սքեմ
էլր կրէ ճէչսւ
էնչ—
սլէս
ինքր,
մինչ
ուրիչներ
«ղէլնած» էլբ
կոչեն
«օծեալ»
մր միչտ
ինչսլէս
ինք :
քքԱ
,
ա չխա
րՀ աէլան՝
մ ինչեւ
Ոսէլորնե
-
րուս ծուծր,
որ թ անւլա բանա
յին
նիւթ կր
Համ աբէմ
ե էլե դեղ էն
առաքե լութ
իւնբ
ա յլեւս
վէէ բ^աղած
, սլիաի
չՀամ արձա
էլէ ի
լեւլու
ղործածել
այս ասձոիճան
ասլե րա - \
սան : Փառաւոր
անղեալ
մր ունի
մեր ե - :
կեղեղէն
, փոյթ չէ թէ մեծ սայթաքում
-
նեբ ալ , րայղ
էնչ որ տուած է
Հայող
\
քաղաքաէլրթռւթեան
պաամութեան
թան–
յ
ղաբանին
էբրեւ
մ աաւոր
մաոանւլու - \
թէւն
, բաւական է
յա րղանք
նե ր ^ ւ
չէ,
լու
Հանղէպ
անոնղ ոբ էլր Հաւատան
տաէլա —
լին թէ էլր չարունաէլուի
սաա
ք ե
լութ
իլն բ :
\Լյս ո ւՀ անղե րձ երբ
էլր աէ։սնեմ
ե
էլէ՛
ւ լ ե ֊
ղաէլան
մր , պատրիա՜բք
, ոբ լեղու կր
ղոբծածէ
ձա քն բռնելու
ձ ե ւ ո փ
մր Աղրա—
իսօս աէլ ան
Ընէլե բութ եան
Հետ , աւելի
քան
երրեք
Համողու ած՝
էլր յայտարարեմ
թէ
ղո՜
ւ ր
է պատրանք
սնու ղանե
լ ա ռա քե լո ւ–
թեան
մասին
(*) :
՚հուք գատեղէք
, էլբ էլբէլնեմ :
Պ՚՚լս՚՚յ
Հա յող սլաա րիա րքր
էլր չաբունաէլէ
քե բ -
թել ու պաբսաւել ,– միչտ
բռնաղբօսիկ
,
միչտ
էլեղծ •—.
Զ՚սբիքին
՚լռրծիքր
, էլր ղրէ,
30
արծա–
թով
վ տ րձե բ է խաւա
րին խորէն
, (ո՞վ ,
հ) որէնբ)
, ու Սեւ Ա՛ ոմ ր գարձուղե
բ՝ է
մաՀրալեղոլ
ե ւ
տնլոյս ;
էյլ
յանէլարծ
էլր
Հար ղնէ .
« Պիտի
ունենա՞յ
ղոնէ ,
յաղթանակէ
ղնորածին
ղունծէն
յետոյ
, ղունղր ար -
թրնւլալ՝
ղ իաա կղ ութ եան , ել ղի՚լ^ր՝
է՚՚լ֊
ճաՀարութեան
, ոչթէ վատօբէն
ղէմելով
իսեղղալ
պարանին
...»֊.
Հրաչալի՜
լեղու,
Հրաշալի՜
բանաստեղ
ծութիւն,
կռաՓոյւէ՛՛ :
Պոլսոյ
Հայող
պատրիարքն
է ոբ կր քերթէ ,
աւել -
Ց՚՚՚՜ււ^Ք
ալէլուիա , ալէլոլիս/
, ել ճիշա
՚ոյստէ՚ղ
ղրէք բառր,
նոյն յչշռոյթով
, ՛լռր
՚էէ՚ե՚յ Եր՝ Օաէ.ան՝ ուրիչ
քերթողի
մբ
ձա–
ի՚ող
աաղերղութեան
աոթիւ
,
տարիներ
առաշ , եթէ կր յէչէք :
թերեւս
ոմանք
քննագւււաեն
մեր
Աղգ •
ԱաՀմանաղրաթէւնբ
, որ չէ նախատե -
սած թէ Հարէլ է
՚ / ձ / ՛ *՛
՚էնէլ
աղւլա լին
ներ
էլա յաղուղ չաէլան
սլա չտօննե բու՝
որոչ
տարիքէ
մր ետքր։
Տարիքի
իսնղիր
չէ ,
աւելէ
առո
յւլ տա ր ինե բու
մ է^ ալ պատա
Հած է էնչ ռբ էլր պատա–։է այսօր :
ք՝աղատբեմ
, ա քմմ , թէ «Հարղր
ինչո՛՛ւ–
մբն է» :
Երիաասարղներ
ենՀասեր : Ա
՚որ՚լիկ
կան , սաէլալն
, որոնք կբ
էլարծեն թէ
|սրմս|րլ1«ձ/(
են նորաՀասներբ
, իսէլ
իրենք՝
ամենաէլարող
, երէլնաոաք եւ անվախա
—
բէնելէ :
Աելաւնղներու
իրալոլէքին
Հետ աւէէ —
նէն անՀաչտր՝
Պոլսո
լ
Հա քող պատ -
րէ՛" րքր, որ ՛իե րէն
էլր նայէ
էշմիածնի ,
Անթիլիասի եւ այլ վայրերու
աթոռակալ–
ներուն
վրալ,
այղ աթոոներուն
ամէնէն
արմ անին
Համ ա րե լով
իր անձբ : Ե ւ ա
յս–
՛ղէս , կբ կարծէ թէ իր իբաւռ՛ւնքն է որ
ղալղտծ
են այս
ե ր իտաո՚ո
րղնե ր բ :
Արղ , մեյւ
օրերու
եպիսէլոպոսնեբուն
մէշ
ամէնէն
մ ողովրղ ականր , ամէնէն
Հա
մէ,
II
։ո ր , ամէնէն
աւելի
սիրոէածբ
, ւէ անա
ւանգ
որեւէ վւաոաս ի բութ ենէ
բոլորովին
պարպուած
, հյորէն
այն երիտասարգ
եկե–
ղեղա էլանն է որ կքւնար
րնտ բուի
լ
Պ՚՚լսոյ
պատրիարք,
մեբմեղ.
էքրնար
րնալաւիլ
Անթիլիասի
էլաթողիէլոս
,
մեբմեղ
Տ
ՏաՆոէն
արղալաւթեան,
ալելղնենք
նաեւ
իմէ ՏէաբեՀի
րնտբութէէսւն
մէշ կատարե
ղ
բաիսաորոչ
՛լեր
մր , ատկէ
թ^ամու
թի լնր Պ ոլ՛՛ո ք լա չաղէլոտ
պատ
րիա րքին
1
Ղ՚է՚ո
չրէնղոււյի :
քց որէն ա լն եէլեղե ղա էլանն է , որ երբեք
աչ ք չտնկեղ
^էէէԿ1"՛ ք
էլա թ ո ղ ի կո ո ո ւ -
թեան
, թէէտլ առաւելապէս
ի՛նք չարչար -
ուեղաւ
ու ղոՀ ւլնաղ
ղռէՀիէլ
յարձաէլում–
ներու
իր
ր1ւէլե
րոշ բնաբութէէան
պատ —
մութեան
մէշ։
Երբեք աչք չտնէլեղ
Պոլսոյ
պատրիարքութեան
, թէեւ
աոանղ
իր
ար—
տօնաթեան
եւ Հաէլառակ
իր մ ե բմ ում ին
ղլաւեղաւ
իր թե էլնած ութ
իւն ր եւ սաա -
ղալ
քուէներու
մեծաղոյէ։
թիւր,
աքմմ -
եան
պատրիարքէն
ետքր , բայղ
էլրնար
սաանալ,
եիմէ ղնէր
իր թ ե էլնածոլիմ իւնր ^\
աւելի
,բան
այմ մեան
"ր–՛"՛ ր ի"՛ րքր ,
լձւտրու եղաւ
ւէ
իայն
անոր
Հ ամ ա ր որ ու՛գ
- \բիչ թեէլնածու
չ^ւե բ էլա յս/ղալ
,
(նկաա^^
չունինք
սոիսն ու սխտորր)
։ (;լ
վերշա
պէս
Պոլսոյ
այմմեան
,ղ ո.ր ի,,, ր յվւն րեա 3
բութեան
նսլասաեղին
նս եւ այն սլատ -
մութիւններր
, որոնք
ւլղո-^անք պատճառե–
լու աստիճան՝
րնղվղոլմի
մղած
էին մ ո–
ղովուրղբ
Հանղէպ
նախորղ
ին :
Պոլսոյ
ոլատբիաբքութ
իւնր այս ձեւով
ստացող
մբ ,
1
Ար ղիաէ թէ կրնար
չրնտրուիլ
.
2
Որ ղիտէ թէ ինչււ՛ւ
մերմ
ուեղաւ
Կիլիկիոյ
կւսթողիէլռսուիմեան
իր
թեկնա–
ծութիւնր,
1941/՚1՚,
էշմիածնի
ոլաւոոլի -
րակներուն
իսկ րաււով՝
իրրեւ
«մեծա -
միտ»,
«քինա
խնղ
ի ր» , «խիստ
անրնղոլ -
նելի»
.
3
Որ ՚ւի՚ոէ թէ ինչո՛՛ւ
չլ^տբուեղաւ
ԿԻէԻԿԻ
''.1 կաթուլիէլոս,
1050/.*. -
Մ էէլ
է,
ւլբա էլւսղութ եան
միա
քն
էլբ Հաս
նի ,– Եթէ լԲէէ՚՚՚քե՛՛^՛
"՚" ե բ իւուոսա
րւլնե—
բր։ Եթէ չԲէլայԻ՚ե
անոնք, կր
իսորՀի,
նուաւլ
սլատճւււռներ
պիւոի
ունենւոր տւս—
ռապե լու Համաբ
իր սա րսա վւ
է,
լի
ք Ուքվ -
^էքսին
Հետեւանքով
յ
Ե ր իասւսա րւլնէ, ր աՀա էշմիածնի
մէշ ,
Անթիլիասի
մէշ,
Եբուււաղէմի
մէ^։
Պոլ ֊
սոյ
ւււթււոԿւ ի
"էլ
չալւմալնէէրր
էլան
այսօր
իր ւլերաւլաԿււլոլթէ՚ան
աոասոլելր
քան -
ղած : Ամ՛էնէն
տարեղբ՝
ինքր , մեր եէլե -
ղեղա
էլւււն ա լան
ւլո ւթե անղ ծանօթ
,
ինչւղէս
կր
լալւււ էլԿ։ի
ե սլի ս էլո պո սնե լւ ու ւոա լւււէ • • •
վարգասլետի
աստիճան
,
վերշապէս
^պատէլւսո ե լէւ էւմ աստ
ութ եւսն ւոէ լւ» ՝ էշ -
միածնէւ
սլաաւււէւ րակնե ր ուն
նււր ապրս —
պբուած
տես աէլ է տով , ի՛՛նչսլէ ս Հանղ ռ
ւր
մէ ոբ ու չքե րբ էովալին
էլա թ ալ էւ էլո սա էլան
աթռռ
մր չբարձրաղած
: Աիսէւ եւ
Արմւսչէւ
գպր եւէ անքե լաւն տուած
իմ
էս
աււ ութ
եամր
Հսլարտ,
Արմ՚անեանի
ամբւււլշ
Հնոտիքբ
՚է՚՚Յ
Բէ""^
՝
ւ՚՚՚՚ՔԲ 1
" ՚ ն ղ ե բաղան
ղե լի՜ , նո–
բաՀասներէ՞ն
–պիտի առնէ
ՀրաՀանւլր :
Ատոր
Համ ալւ չէ ՞ որ էլր էւււսոնւււէւ Անթ ի–
լի ասէւ էլա թ ալ իէլո սա էլան
էլո իւն ե բուն եւ
Ամերիէլայի
թեմական
ւէէճելւոլն
, ւիոէսա -
նաէլ աւէ վւովաւե
լու ինըե իր մէշ եւ
«ղաւո–
էլէ
ււլւոէւ էլէ» իւաւլղնելւււ
Հւս քււղ
լեւլուին
բառերր*,
Ա՜՝՛է էւրաւունւք
տոլսւլ
իրեն՝
սաՀմ անսււլանղութ
էււն էլաաա լւե լու : Ա -
մենայն
Հայող
էլա թ ալի
էլւ." ս է ի՛նքր թէ
Պոլսոյ
Հայող
պաւորիաբք
մ իւս յն :
ԱՀ
՛Ա
քոմփլէքսձ՛ :
Մ աբղր
կ՝այրի կր տոչորի
էլաթողիէլռ–
սանալու
մւսլւմւսշի մբ անՀ անղ ո ւրմ ե լի
քե լալ րտուքով :
Միաէլ
լուծ ումր
.
՛Բանի որ անղ բղ -
ո
՚-է
՚լի
էլր մնան
ե ր իաա
էւա
րղնե ր ր
իրենղ
աթոոներուն
վրայ,
ւլտնհլ կաթողիկոսա -
էլւսն նռր աթոռ
մր եւ գնել
իր
թք,էլնածու–
թիւնր :
Ի՞նչ է ձեր էլարծ իքր, կամ թբ կաբծի
քբ Աղ թամ
ու րի
էլա թող իէլուական
աթո -
ռին
մասէւն : Լաւաղոյն
թեէլնսւծ ուն չէ՞
միթէ :
Վաիւնամ՝
Արմ՛աչի
ղպրԼվանքին
նաիւ -
կին
աեսոլչր
, Գոնիայի
նաէսէլին աււաԼ -
՚եորղբ , \ էւնծէւ կր վերաււլսւՀեմ
ււքւոճալ
I" յն պաչտօնին
՛Լբա յ որ արա ած է Էւր1<ն
էւր՛" ոաղէմի
.«կաթողէւէլոՍէււիմեան» ս/^ա–
մութեան
մէշ, րսա Օրմ՜անեանի
յ՚՚՚֊չե -
բուն , էւնչպէս
նաեւ
էլաթէւղ
.
պատուիրա–
կի էւր ւլ ո րծունւէ ւււթեան
ւէրալ՝
Հարաւ՛
Ամերիէլայի
մէշ),
Պոլսոյ
Հայող
այմմու
սլ ա ա ր էւ ա րքր , էլ ՚" թ ո՛լ էւ էլ ո սանա լէ
է, աք " ՛ յ "
էլամ աքն աթոռին
ւէբա
ք , ւէաւթւ ալ էլ՝ ե լ լէ
աչք
էչր տնէլէ Բրիստռսր
փոխանորղող ա–
թոռի
մբ
՚էր՚սյ (Ա՛ Ար՚է՚ի՚սրեան) :
Կ՝ելւէ,ւէւ թէ Պ՚՚լ՚՚՚՚յ
Հ՚՚՚յող
պաւորէւալւ -
քութեան
աթոռր
բարէլ
նե ր չնւչւււ մնե
րոլ
աթււռ
չ է ,
նա էս որղ ր ինքղինք
ււէ, ւ ՛լ՛՛ւղ
ւլօչաքւււ՚լ"ւթէ,ւսմբ
,
յ՚՚՚շ՚՚բ
՚ԷԲ
սէլսաւ
է՛նք —
՛լէ՛նք սե
լ
՛լնել փաո ամ ոլոլթեամ
ր : քէ՜ լ ,
ւլո ււլ ւս ւլ էւ սլ ո ւ թ ե ւսն նա քե՛լէք •
Մին ՝
փլարա\Խ^\
•
Միւ սը ՛ վւասամււ|իկ :
Ե՛
ՆԱԼՊ՚ԼւԻՆԻ
(*) Պէտք է ըսել թ է շատ շփացան ո ւ
\1՚եծամիտ դարձան մեր եկհղեցակա".նեըը ,
մամուլին սւ ժսցովու.րդին մէ ջ ց ո յ ց տր
ուա ծ հե տ ա քրքրութե ան պատնաոով, ե ւ
հսւ|եր ասին ոչ թ է աղօթարարի, այլ ղ ե –
կափսրի, հայ ժոցսփււրդին ճակատացի–
րր տնօրինելու յ ա ւ ա կ ն ո ւթ ե ա մր : Ուստի
ցիս չի ցարմացներ , ե թ է Պոլսոյ
Հ ա յ ո ց
Պատրիարքր կ ՚ ե լ լ է կը ձացկ է նաեւ
Տա -
ռաշ\ւ
ողրացեալ յսմրացըապետը ա յն
մեղքոլ| թ է ոտքի չէ կանցներ (ե՞րր ե ւ
ո ՞ ւ ր ) Տէրունական աղօթքի մը պ ա հո ւն։
Տէրունական ա ղ օ բ ք ը ոչինչ կր յսօսի ի ն
ծի , ոչ ալ խա չ ա կնքումը, բ ա յ ց ես ստքի
կ ՚ ե լ լ ե մ , նոյնիսկ կր խա չ ա կնքեմ՝ յ ա ր ց ե –
լու համար պատշանութիւնները ըստ տե
ղին : Կը վստահեցնեմ՛ բերահա ւ ա տները
թ է 0 • կը սիրէր յ ա ր ց ե լ պ ա տ շանութիւն
ները : Պոլսոյ Հ ա յ ո ց պատրիարքր. որ ա–
մէն ա ոիթ կ ՚ օ ց տ ա ց ո ր ծ է ր իր յ տ րց ա նքն
ու ողջոյնները ղրկելու մ ե ծ Շ ՛ ի ն , ժամա–
նակը ց տ ա՞ւ մեղա դ ր ե լ ո ւ եւ
ծաղկելու
մէկը ոյւ չի կրնար ա յլ ե ւ ս պատասիյանել
իր ե ն ; Եթէ փորի ցաւ մըն է հին օրերէն
մնացա ծ , կը յի շ ե ց ն ե մ թ է Պոլսոյ Հ ա յ ո ց
սրստրիաըքը շատ ւ1՚եծ սւսւրք է տուած
ինքնատպութեան մարմաջին , երիտասար
դ ո ւթե ա ն յատուկ. —եկեղեցական րա–
րե կ այւցութե անց վերսւբերեալ իր յ օ դ ո ւ ա –
ծաշարքին կարցին (//
ղատաԱ
ա ր տ )
,
դա–
սախօսակսւն բեմի վ երա ծ ելո վ ինչ որ կը
կոչուի Ս . Սեղան, խորանը փակ , նստած
ցրաոեղանի մը ասջեւը, ձախին իր վե -
ղարր, աջին ց ա ւ աթ մը ջ ո ւ ր : ի՞նչ ըսել
այս մ եղք է ն :
ՆԱՄԱԿԱՏՈՒՓ
—
Կաըց մը անյե տ ա -
ձցելի աշխատանք ներու մէջ խրա ծ ՝ րնդ -
հատեցի <^Քանդհնք »ներու շարքր , ցոր
պիտի վերսկսիմ ցալ շ ա բթո ւ :
ՕՏԱՐ ԷՋԵՐ
( « Ե Ր Կ Ո Ի Շ Ա Ր Թ Ի Ի Պ Ա Տ Մ Ո Ի Ա Ծ ՚ Ր ՚ Ն Ե Ր »
Շ Ա Ր ք ՚ է
՚ Ն )
ԵբկայնաՀասակր
ղաակեղ
խբամէւն
մէշ
եւ
էլանղնելռվ
Ո բ ուս էւա ղ իին կ" ՛լք Լ՛ն ու
ցոյց տալով
Աթենր
, բսալ •
— Ե՚լբայրս է".
Այնքան
փոքրիկ էր Աթենր
, որ Որու -
ս իաց
Լւն ղա յն տեսնե լուէ ստիպուե
ցաւ
խն–
ղուք
մբ արձաէլել ել ւլա յե իր
թելերուն
մ՛էշ ւսռնելուէ անցուց պատին
միւս
էլողմր՛.
Պարտէղ
մրն էր լ^ւլարձակ
,
իսււրքին
կ՚երեւէր
անակ
մր, որուն
ւէա ր ի
յարկբ
լեցուած էբ րրոլիացի
ւլինուո րնե րուԼ , ււ —
րոնք թւլթախաղով
էէ՛ն ղրաղած եւ էսոչոր
կաթսայի
մր մէշ օրուան
ապռլլւր
էլե -
փէին :
Ան՛՛ւչ կր Հ ռտէ բ ա յղ ապուր ր
է
կաղամ
բին
ել էսո՚էի
իւղոտ
մ իսէւն
րււ
յ–
բբ
բռնած էր չորս
բոլոբտէւքր :
Տարրե բութ իւնւր չաւո մեծ էբ ա րձա էլա–
զէննեբու
Համեստ
ճաչին եւ ասոնց
բն -
տէւլ՛ աււլռւրէւն
մէ՛շեւ • ՚ •
փ^երէւ յարէլբ կր ղտնռւէ ին սպանելւր ,
ոլան ք ղաչնաէլ
նոլաղելոփ
Հանւլ ե րձ էլր
պարպէէ՚ն
չամփւսնյի
բնտիր
չէ՛ չե ր :
Երր
ե բէլու
Փարիւլցինե
րր նե րս
մ տան ,
Ոէ
րսւէսութեան
աւլաւլաէլներոփ
լողուն -
ուեցան
է
^
Տուին
լրաղ իրներր եւ ա յնուՀետե
ւ
բս–
պաներուն Հետ խմեցին եւ սււղւս
սէլսան
իսօսա էլց ութեան
Հ
Բոլոր
այս սսլաներբ
Հպէսրտ
եւ չար ե —
բե ւո յթ
մր ունէ ին , սակա
յն երէլա յնա -
Հասաէլր
ւլանոնք կր
լլոււս րճացնէ բ իր
վւարէւղեւսն
ստւսՀւսկի
սրումտութեամբ
եւ
էւր Հանած
— վարածի
Հարուստ
բառա -
մթերքով
։
կր էսնղային
սպանեբբ եւ երկայնաՀա -
սակէւն արտասանած
բոլոր բառերր էլբ
կրէլնէին, եւ կբ ղլռրէին
փարիղեան
այն
ցեխին
մէշ որ իրենց կր Հբամցռլէբ
.*•
Փ՚՚քբէ՚էլ
Աթենն ալ կ՝ու<լէբ էսօսիլ : Կ՚՝ու–
ղէ բ վւաստե
լ որինքե ալ սւիսմ ար
մ բ չէ ,
սակսւյն
բան
մբ կար որ էլր նեղէր
՚ւինքբ է
ճէ՛չգ
իլ՛ ՚ լ է մ բ , էլանղն՚սծ էբ չւոփւսղանց
լուրշ եւ աւելի
աւսրիքոա
րրռւս իաց էւ մ ր
ոբ կր էլւսբղար
, կամ աւելէւ
ճէւչւլ բ 1ք"՚ր ՜
ղալու
երեւոյթր
ունէր,
եւ որ
սակայն
՚"էՔւ՛
հեռացներ
իր վրայէն
։
Անոբ աչքերուն
մէշ էլալւ
/>՚է
ւլ որով ե ՛ լ
կչտամ՛ րանք , եւ տղե
էլին էլբ թուէր
թէ
այղ
մարղր
իր երկբին
մէշ սլէտք է ու -
նեցած
բլլաբ
է՛ր ՛ռա ր էւքէւն տղեկ
մբ , եւ
Հիմա,
էւ տես էւրեն, կբ մտածէր
.
<է
Կր նաէսրնտլւէէւ
ղաւաէլւ։ մեռած տես —
նել,
քան
Հւււնղռւրմել ոբանալասոր աբ–
Հեսւոր
էւ ղռրծ՜ ղնէ
. . .» :
Այղ
բոպէէն
սկսեալ Աթ էն կարծեց որ
մէէլբ
ձեռքր
ղրած էբ է՛ր սրտէւն
ւէրայ եւ
աբղէ՚լք
կ՝բլլ"՚բ
որ արովւէ ան։
Այս
անձկութենէն
աւլատե լու
Համ աբ յ
սէլսաւ
էսմել։
Բիչ եաքր ա.էէն ի՛նչ
սէլսաւ
գառնա
լ իբ չուրշր
տ
Հիմա
էլբ լսէբ,
անորոչ
էլերպով, թէ
ինչպէս
րնղՀանուր
ծէւծաղին
մէշ, իր րն -
էլեբր
էլբ Հեղնէր
Յէլ՚անսայի
աղղային
պաՀա էլնե բբ , անոնց
ղինւսւէա րմ ււ լ թ եսւն
փորձերր
ծաղրի
էլենթարէլէր
, էլր
կասլ–
կէր
անոնց
ձեւերբ, եւ յետոյ,
իր
ձայնր
ցած ցնելոփ , էլր մօտենար
ւււղանե բուն եւ
անոնց
աէլանշէւն
բաներ
մր էլբ փսփւսար ;
Հքիծաղր
ղաղրեցաւ
, սպանեբր
մռայլ
կերպարանք
մբ առեն
եւ իրարու
մօտ
ւլա
լաի քաչուէ,ցան
անէլիւե
մր %
թչուառա
էլանբ անոնց բացատրած
է բ
Յէրանսա
յի
ա րձա էլաղէննե լալ
ղի չե բա
յին
ւլաւլանի ու յ ա նէլա րծ ու էլւոն
յարձա
էլմ ան
ծրաւլիրր :
Տանկաբծ
, փոքրիէլ
Աթենր
տեղէն
՛Լեր
ցատկեց
, եւ ղոռաց
՚
Ո՛չ, այգ մէէլր,
ո՛չ, կր Հասկրնաս
,
չեմ
ուղեր
՚ • •
Աաէլայն
միւսր,
է՛ր
ծիծաղր
աոանց
ղաղբեցնելու
չւորունաէլեց : Եւ է՛ր էսօս -
քերր
տաէլաւին
չէր ՚էերշացոլցած
, երբ
սպաներէն
մէն, գուռր
ցոյց աալաէ,
Հ ր–
բամա
յեց
.
^
-
Շ՚՚՚֊ա
, հեռացէ՛ք
, կորսուեցէ՚ք
... Հ
Եւ սպանե բր սկսան
խոբՀբղ ակցի
լ ղեր–
|
մաներէն :
Երէլա յնւսՀաււաէլբ
ղուրս
ելաւ Հպաբտ ,
ղ լուխր
ցցած եւ ղ ր պանէն
մէշ
ղ տնուաձ՜
ղրամր
Հնչեցնեչոփ
I
^
1յ
Աթեն կր Հետեւէբ
անոր,
՚էէ՚՚՚-Լ
՚՚ԲԲ
^ " ՚ ~
էլած :
Եւ երբ
կ՝ ան ցնէ էն ա յն՛՛ բբռւսէացէ
լւս -
սլա յԼւն առշեւէն
, որուն
Հ ա յեացքբ ա լն -
քան էսռուէած էբ էսեղճ Աթենէ
Հուլէւն,
այս
՛թ՛
ւ
՚^ւ
՚^է՛
Հ"՛՛
3
ախւււ բ ու
մ ե լամ
աւլձոտ
ձայն
մբ , ոբ էլ՛րսէր .
—- Ա՚լէկ
բան
մր չէբ
ձեր րլւածր
• • .
Տ՚լեէլէւն
աչքերր
արցանքեերււվ
լեցուե—
ցան :
Երբ անղամ
մր բնւլարձաէլ
աաւէւարակէն
ւէրալ ելան, սկսան
աբաւլօրէն
ւէաղել :
իրենց պարկէն
մէշ էլաբ Ղ՛ե րմ անա ց էլնե—
բուն առւած
ւլեանախնձոբր
, ել ատււր չր—
նոբՀէււ աք անաբղել
Հասան
մէնչեւ աբ —
ձա էլւս ւլէննե բու խբամներր :
րանսա
ցէւ
ղէն ուռ լւնե րբ էլբ սլատ րաս -
տունէ էւն ղ ի չե րուան
յարձաէլռլմէւն
Հա -
մար :
կբ Հասնէէն
նորանոր
խումբեր,
լուռ
ու
խոՀ ուն եւ էլբ Հալա քո ւէէն պատե բուն ե–
տեւ
է
կերունէ
աասնապետր
հոն էրեւ ուրաէս
ու ցնծուն, էր մարղէէլր
էլր դասււււորէր
։
Երբ աղաքր
անցան
, աասնապետր
ւլա -
նոնոք ճանչնալով
, բաբէ կեբպով
մսլաե -
ցաւ :
Ո՜Հ , ալ՛ւ մպէւտր
որքա՜ն
մեծ՜
՚Լէչ՛"
պատճառեց
փ ՚ ՚ ք ր է ՚ կ
Աթենէւն
ւ
Ոոպէ մր մեծ փափաքր
ունեցաւ
սլոռա–
լու
եւ անոնց
րսելու
՚
ԱԼՖՈՆԱ
ՏՈՏԷ
(3
Շար.)
