Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
ւսնձ , սւ/չնձրել
կերպով
ուղած
են
դուրս
չմնուչ
երդչախոլմրէն
: Ար, ձեւով,
երղ
-
չաիւումրին
։որ,ոարերահ
ե րամ չաու
թ էւն Ա
կր էրաւնայ
միաձայն
:
« Հակա կուսա կղա կան
իւմ րակ»ին
ղէմ
կւուոարուած
ամրասաանու
թ իւնչւ Հեաեւ
-
եաչն
է. «յւոմուոօրկն
կր
դիմաէԱ՚են
»
իսորՀրղային
մողովուրղին
եւ մսւււնաւո
-
րարար
ւլիլղաղիութեան
կեանքի
մ սւկւււր–
ղակին
րարձրսւղմւսն
Համար կաաա
րու
ւսծ
ճիղ ե
քաւն
: իք րուչչեւի
ու Իկնաաով
ի
Հ.\ա–
ոերուն
եւ «Փրաւաա»ի
իւմբադրականնե
-
րուն
մէք "՛յ՛՛ ամ րւոստանու
թ իւննե
րքւ ղի -
աումնաւո
ր իւււ րամ ան կւււ իմ եամ ր մ ր ղ ո լ -
ղորղ
ուած
էին
հւ
րուչչեւի
Հուլամ չակո
լ -
թեան
մասին
կաղմւսծ
ծրաղրին
ղովարա֊
նու թեան
Հեւո : Այս
ծրաղիրր
մչակուած
էր Ասւլենկովի
, Ա՝ ոլոթով
ի եւ
միւսներուն
պարաութենէն
ու անկումէն
վերք
, ե լ չի
վայե
լեր
կուսակղական
ղ1– կ՚"՚1՚"ք՛
ի"՛"
ի ն
Հ ա մ սւ 1լրւււթ իւնր
:
Ի՞նչ
Հեաեւղնել
, ուլւմեն
, Աւսա -
-
մենււկորսքի
ւչ ոլւծալւանի
ներկա
յ վարի
-
չին.
Հեռաւոր
Աւււսն ֊
Պ՚՚՚թւ՚րի
՚ ^ է ք
թ"ր–
Հ րւլ ա
քին
նե րկա
յ ղե սպանին
ե լ պաչւոօ
-
նա ւլր կուած
իւմ րա կին միւս
սւնւլաւէ^ւե
լաւն
ասլաղւսլին
մւսււին
անոնղ
ղէմ
րսւղւււոիկ
ումղնութեամ՚ր
ծա լր աուած
"՛յս "լ՛"
1ք"՚–\
րէն
՚էերք է
Մ էկ իւօսքով
,
ի
՞նչ
պաաճառով^
իարՀրղալին
ծւո՚էւրաղոյե
՚։րեւոսւ1ւին
լւս
—3
կրււած
է կրակ րանալ
այղքան
ւիււքր
նր —՚
չանակէաե
րու
վրայ
:
է՛նչ կլւ վերարերի
ա յս Հարղում ին ա
-
ո աք ի ն մաս
ին սլաաասխանին
, չաա
ՔԷՀ
Հաւանական
է ալմմ , որ Ա ւսլենկով
, Ա ո —
լոթււվ
ե լ իրենղ
րնկերներր
կսւրենւոն
ա —
ղաա
իլ այս կամ
ա յն ձեւի
մաքրաւլ
ործ
ու–
մ՛է մ ր : ՝1,ուաղաղոյն
մ աքրադո
րծ
ում
ր
ա -
նոնղ ւսրաաքսումր
կրնալ
րլլալ
Համալ
—
նավար
կուսա
կւլ ութ
ենէն , ( ււր ուն
անղ ամ
են ւոակալին\
ի՚քլչւղէս նաեւ
իրենղ
ներկայ
պա չաօնննե րէն
ու րձա կում
ր
: ինչ կր վե —
լւ
III ր ք. ր ի
յբ
ա լենկովին
, արուած
1՚1Լ"՚Լ*"1
այն
ձեւր, որով
քՍրուչչել
Բիէ-էի
՛Դք
Հ
<մասնաւոր
ուչաղ րութեան»
արմանւււղուղ
Դ՚՚՚յն
, կարելի
է ենթաղ
րել որ
աար
-
րեր
ձե լի մ այւ րւսղ ործմ ան
մ ր պիաի
են -
թարկւււի
: Եւ
" ՛ յ " ամրուլք
իւմ րա կին
մէք
Աալենկով
անկասկած
այն անձն
է,
որուն
կենղանի
մնւսլր
ամէնէն
աւելի
վ տանղ
ա -
ւոր
կ
ր
ն ւո
լ
ղ ա ո ն ալ :
Շ"""
մեծ
եւ սարսափելի
քայլ
մ ր առած
պիաի
րլլ՚ոյ
Խ ր ՚ ՚ ւ չ չ ե լ , եթէ , անաեսե
լով
Լենինի
Լւա րՀ ուրւլ լւ
«արեան
ղծ
Լւն
միւս
Կ՚՚՚լ՚քք՛
"քէ"՚ք
չէ
՚"՚եղ՚՚Լ՚լ
» —
Հեաեւի
Ա թ
ա
լԼւն ի
օր Լւն ւււ կին
՝ Լ՛ր
մ ոլո րեա
լ կոլ
-
սւոկղական
եւլրա քլւներր
կ՛"
ք
՚՚քԼ՛
Հ ր ՚" ւ Լ՛ր ե–
լու Համար
: Ժամսւնակր
մԼւայն
ղ՛՛ լղ կր -
նալ
աաք
թէ ալս
երկուքէն
"՛՛՛ր
մէէլւււն
սլիւոԼւ
՝է
ետե
ւԼւ :
Աակալն
ղարղ րսուածներն
ւո լ
րաւական
են ճչմալւաանմւււն
ենթաղ
րւււթ Լււննե ր ր —
նելու \ամար
ւ
Ա՛ առե չալ
Հիւււկովի
ե լ
կուսակղական
ղե կավա ր
կաղմ
ին ^ււրՀիւ
քտրուչչեւ
կր–
ղալ
Հասնիլ
րալւձրաղոյն
իչԼ՚ւանութեւսն
;
Ժ՚՚ւկ՚՚՚ԼԼ՛
ՀաչԼ՚ւր
մայ
>լ
։ուեղւսլ
է
Եսկ
"՚
ք —
սօր Աալենկով
Լւ ու Ա ոլոթ
ւ։վ Լ, դէմ
ւլ ոո ա–
ցող
՚իոթորԼ՚կր
պարղապէ ս
ւլղո ւչա
ղում
օԱՐ(ք֊ԱՆԿԱՐ
-
օ – – – –
ք^լ՚նէ
՚Բլէմանի
ղործերուն
Հանղէպ
յա–
աուկ
Համակրանք
մր ունիմ։
Ան
քանիղս
վւասւոած
է իր իսկական
ա ր ո լե ս աա՛ւ է ա ի
^ամրալր
: « /
սլաթսւյ
տիւ
րայ
լ»
,
« Ժէօ ղկնթէրաի»
ել
<ձ Մէսիէօ
Տիփուա»
մապաւ էննե րլւ րաւ ական
են , իր
Հանւլէպ
ունեղած
մ՛եր
Հ Լււսղում ր
ա րղա րաղնե լու
Համար։
« Պ՚սրամ
՚Բոնղրր
լր
ՓասԼւֆիք»ր
Ամերիկայի
մէք
ղւսրձուղած
իր
աոաքին
՚քործն
է։ Գերւոկաասւրներլւ
, րաղի իաա–
լուՀի
Աիլ՚Լ՚ոնա
Աանկանոյէն
րոլոլւն
ալ
ամերիկաղի
են : Աաւոր
մ՛թնոլորւոլւ
ւոն -
կասկած
աղդած
է Բ լէմ անի
՛Լրայ
,
Բ՚՚՚յքյ
չէ ձնչած
, յ՛անի
որ ան սլաՀած
է
իրեն
յաա
ու կ
ղ իտե
լու
ռւ նկա րաւլ րե լու
եւլա
-
նակր : ժապաւէնԼէն
նիւթր
առնուած
է
Մարկրրիթ
Տիւրասի
Համանուն
վէպէն
:
Ամ ե ր Լւ կո լ՝, Լլ մ ր քս աղաղա կանի
ափե
-
րուն
վրայ
Հող մլւ կր դնէ՝ արամադ
րե լով
իր
սւմրողք
ԼսնայողութԼււններր
:
Բայղ
՛ոյ՛ւ
՜՛՛՛՛քք՛
ա1լ1ւ կալուած
արղ իւնքր
չի
տար
քանԼւ որ
իյ ա ւլա
ւլա կան
ի
սւ լԼւքնե ր ր
իրենղ
մ ա կ րն թ ա ղ ո լթ ե ւււմբ
մ իչ՚ո
ալ արդ ե լք
կր
Հանդ
Լ։ ս անան սկսուած
ւլործր
վեր քաղն ե ֊
լ ո ւ ։ ԱյրԼ՛ ամեբիկուՀին
, որուն
կեանքԼւն
միակ
իմ աստր
ա քդ Հողր
եւ անոր
թե
րքբ
ապսւՀովելուն
մէք կր կայանայ
, "՛քԼ՛
ի
բո ին
1լ ա չԼսաաի , դէմ
դնե լով
բնութ
եան
ում ե լաւն
: Եր
՛Լիրքին
լումաներր
Լւ սպաս
կր ղնղէ
Խա ւլաղ ականին
՛ք է՛^
թ ում ր
կանղնելու։
Եր այս
ղոՀուլ ու թ իւն բ
1լ ւո ր -
ւլւսրսււլնէ մէկէ
աւելի
ււլւոտճառներով
,
որոնղ
դլԼսսւլոլւներն
են՝ ււեվւական
Հող
*^Հ*1
ունենալու
եւ ե ք՛ ւլաւակներբ
այդ
Տուլին
կասլելոլ
աւ^իլ
ւլաւլափսւրր
, երկրււրւք
ի\
ղերեւ
չի Հանել
ա յղ
Հ ողին ՛Լրա յ
մ Լ,նչ
5
"՛ք՛լ
աչթաւոուլ
բանուորներուն
լոյսերր
տ
Իր սլարղ ղատոդութեամրր
սւյս
կԼ՚նր
քի՜՜
տէ
որ եթէ
ով կիանոսի
ալիքնեբր
յ՚"՚լ -
թ ւոնսւ կեն , տասնեակ
մր
րնտւււնիքնելւ
անձկութեան
սլԼւսւԼւ դատապարտուին
:
Եթէ
այս
Հ՚սրԱբ
իր երեւոյթներէն
ղա–
ւոենք , անկասկած
Լւբաւունք
կուտանք^
ա
ք՛լ կնոք տեսութեան
եւ չենյէ
ղարմ՚ւսնար
ի տես
անոր
երրեմնի
ւււնմ ա րղկա
յ Լ։ն ե -
լո քթներուն
, Հանղէպ
իր իսկ ղաւակնե
-
բուն
որոնյլ լուսաՀաաած
աքԼւքնեբուն
ղէմ
տարուած
ապարղիւն
ոլա յքա րնե րէն ,
կ՝ոլւլեն
Լո՛՛յս ՛ոաւ այդ
ամայի
վայրերէն
եւ
երթալ
ապրիլ
մեծ քաղաքի
մլւ ՛՛լեր
-
ճտնքնեբուն
մէք : Մայլ՚ր
՛լէմ է որ Լւր դա
ւա կնե րբ
1
,ք>են ա քղ նուԼ։ րսւ կան
ւլ ո րծ ր որ
կբ կա
քսւնւ՚ւ լ թււլմ ր մր
չին ելուն
մէք
:
Ամէն
ղնո։Լ
կ՛՛ուղէ արղելք
Հ անղ Լւ" "ւնա
լ
անոնղ
յւաւլաք
մ ե կնում Լւն : Այնքան
մեծ
է
ւււ լղ կնոք Հաւատքր
Հանդէ պ իբ ձեռնա
բ–
կած
դործին
, որ կբ նւոԼսրնտրէ
իր
ւսւլքի–
5ԱՑՆԵՐ ԳԱՒՎւՈէն
ԿԵԱՆԲԸ
՚ԼԱԼՊԱՐԷԼԻ
ՄԷՋ
ՄԱՐԱԷՅԼ,
(Յաււաջ)
՚Լալպարէլի
-
Լա Փ"մ
- Աէն քքարսէ/Լւ
Հտյ
Երիտասար
դ՛" ^ երկսեռ
մԼւութիւնր
՚Լվ՛ ք՛քե բ" ՛Լաւե
-
բաղ ւււե լով յայտա
բաբ ուե ղալ պաչտօնա
-
թերթին
մէք :
Մ Լւութեան
նսլաւուսԼ^ւ է
մ ւսրմնամ
արղի
ղւոնսււլան
մ Լ՛ք" ղնե ր ով
տեւլւո
յն եբի՚ոա
-
սար՚լութիլնր
•էամւսթմբել
եւ անդամնե
—
րու
միքեւ
ստեղծել
Ա
՛՛լ՛ք •
Հայրենասիբա–
կան
եւ բնկեբական
կաոլեր
:
ԵրԼ՚աասսւրդ
ա թԼււնր
կւորճ
մամանա
-
կամ Լ՛ք՛՛ղ Լ՛ մ ր րնթ աղքին
կատա րած
է
չարք
մ ր ձեռնա րկնե ր , ոլան ք
ատենին
յայւոաբարուեղան
«Յ՚սռ սւք»ի մէք
: Նեբ
կա յԼւս Հե տեղ՝, եաէ
բնդ լա քնե լով
Լւր դ ոբ
ծունէ ութԼէւնր
յաքողած
է չբքանին
մէք
ստեւլծե
լ աւլւլ . ԼսանդաւԼաո
մթնոլորտ
մ՛բ :
Ն՛՛բա կաղմ
մ Լալ թ իւնր
Հ ուլ ա բաբձու
-
թե ան
կողքին
նԼււթասլէ ս թէ րարո լաոլէ ս
նե րկա
յիս
իր օմանդ ակութ
Լււնբ կր
բերէ
նւսեւ
ՀայեբէնԼւ
ւլաս բն թ ա ղ քնե ր ան , ո —
քանք
՚ոեղի
կ՝ւ։ւնենան
չսւ բւս
թ րր
երկու
անդամ
ե ր կո ւ չա ր թ ի
՚Լալպարէ
լԼւ
եւ
^ին՚քչարթի
եբեկոներբ
Լա Փոմի թաղա
-
մւսււեբուն
մէք :
է՛մ րա Լստա բա բ ւոեւլլււ^,
մէք
չււլնինք
սեվ։ ւււ կան
սրաՀ
մ ր եւ եղածնե
րն
ալ
ան–
յւսրմար
են մեր •>աւաքո լթնե րուե
֊,ամար։
Վւսլպաբէլ
- Լւս - Փ՚ւմ - Աէն
Աարսէլի
Հ՛՛՛ք Ե ր իտասսւ բւլա ղ երկսեռ
Միո՚՚թԼ՚՚֊նբ
անղեալ
Աա
քիս \ ՜է Լւն կաղմ ւսկե րպած
է ք՛
եբեկո քթ մր ՝,ուԼանալոբութ
եամ՛ ր •^ուլա —
րաբձոլթեան
: Տեղւոյն
«՚Լէնսան»
սրւսՀբ
լեցուած
է ր ծւս յ/ւէ
ծայր
Կ՛ե ւլւււլ։ "ւե սասւ էլւսն բսւմնԼւն՝ աչակեր
—
տութ եան
կուլմ է նե բկա քացուեցաւ
«կո
յբ
ա՛ք քիկր» , մասնակցութեամ՛բ
կէտիկեան
,
ԱաՀակեան
, Հ)աՀողեւսն
, Տէք՚աէրեան
եւ
երկու
Ա որեան
քո
յրե
բու
, բաւական
յա
-
ք՛՛՛Լ
Հր ՝ մասնաւորապէս
դնաՀատելի
էր
փոքբիԼլն
Կէաիկեւսնի
Լսա դ ւս բ էլո
ւ թ ի ւն ր :
Յեւոոյ
ներէլայւոցուեցաւ
«կեւլծ
իչԼ"՚ս
֊
նբ» , "վ՚էրէթբ,
երեք արար,
բեմաւլբւււ~
թեամբ՝
թրադօչի
, մ ասնա
էլղ ութ եամ բ Ե •
Գաբաղսւչի,
Ա՛
Պ է չէլօթ ո ւ րե անի
,
Օր -
իորղնեբ
Օ՚ոէթ
եւ
ժ՚"ղրլԼ՚ն
Զէօրէքճեան–
ներու
եւ Ալիս
ու Ալէ քսան
Ջա քա ր ե անն ե–
բու
, նուաղ՝
քե մէնչիստ
ՀամոյԼ։
եւ
թա–
ո Լ։ստ Պաբո
յբի
էլողմ է
՚իեբակատսւրներբ
արմանացան
՚^անւլի
-
սաէլւսններոլ
քերմ՝ ւլնա՝,ատա
նքին:
Այո
առթ
Լւլ
վիճաէլւսՀանութ
աէէն
ղր ուե
ցաւ
«Աէր՚Լիս»
մր, նուիրուած
կէաԼւկեան
բն–
աանԼւքին
էլողմէ : ՇաՀեցաւ
Պ՛
էլաՀւս
-
սլեւոեան,
նուիրելով
Հաւլար ֆրանք
, եբէլ–
բոր։լ
պւսրդեւր՝
չիչ մր«մուսէօ»
չա՚ւեցալ
Տ Լ՚էլին Մ աՀմ ռւդեան
որ
նո յնսլէս
նուիբեց
Հսւդար ֆրանք
:
Ա՛ իութեան
բնղ Հ . ՛Լ՛" ր ի չ
Ա •
Աչճեան
չնո ր՝,ա էլւսլութ իւնւ
յա յտնեց
բոլորին
ու
^որ-էաւռրե
լո,Լ երիտասարդ
ութ
իւնր
քՈ
յս
յայտնեց
թէ
չնււր՝,իլ
մեր
մոդուԼուրդին
աղւլ
.
առողք
ղ իաա
կց ո ւթ
է, ան պԼւտի չա —
րունակուի
ա չթատանքբ
եւ ե ր իաասա
ր —
ղութիւնր
Հանրա
քին ղործերր
Հետւլ՝,ետէ
ձեռք
առնելուԼ
պիտի քանա
յ չբքանին
մէք
մ՛Լ։չտ ւԼառ պաՀել
աղղ,
ղործունէութԼււ
—
նբ ։
Կէս
ղիչեր
էն
յետո
ք
եղան
Հա քկական
եւ եւրոպական
պարեր.
Հանդ իսա էլաննե ր բ
զուարճացան
մԼւնչեւ
լ ո յ ս եւ
ւէեէլնեցան
զ ոՀ տսլալոբոլթեամբ
:
ԱԱՏԻԿ
ԱՇՃԵԱՆ
մրն
է
էլո ւսա
էլց։։ ւթե
ան
ւլե էլավա բ մար
-
մ Լւննե րուն
անղամներուն
Համ ար
։ Ընէլե ր
ՆԼ՚քիթայԼւ
Հ ողամ չակո
լ թ Լ ան
էլամ
ա
յէ
ծ բա
ւլ ի րնե ր ո ւե Համ աձա
յն ^Ըքէալէ առաք
,
լաւ
մտածեցէք
: Այլաււլէս
• . .
էլլ։ պոոնրէլւոցնել
յօզուտ
այդ
դործ-ին
քան
թէ
զայն քաղաք
ղրկել : Իր մանչ
ղաւակր
չի
Հանդուրմե
լով
ա յս
էլւսց ո լթ ե ան
Լսո յս
էլո
լ ւոու յ
ք։ ո տունէն
եւ
էլե րթա
յ
քաւլաք
նոր
էլեանք մր որոնեքու
պատրւսնքով
%
Ա՚քքԻԿէ՛
կք՛ չաբունաէլէ
իր
մ արմնա
կան
« րո՝, ւււլոլթ իւննե ր ր» իր մօրր սկսած
՚քոր—
ծին
նսլա ստե
լու
Ա՛աք
Ո Լ ր
առաքադրոլ
-
թեամ բ :
Բա ՜ք՜ց մա քրբ չի վա
յե լե ր իր
աւլ ք էլան
ւլոՀ ուլո ւթ ի ւննե բ ո լե՛ արդ
իւնքր , էրսրճա
֊
տեւ
Հ Լււանզ ութենէ
մ ր ՛Լե բք
էլր մ եռնի
։՛
Իրենղ
մօր էլորոլստբ պաաճառ
էլ րլլայ
որ
քո քր ու եւլբւսքր
ձեռք
ձէաքի
տան
սկբս—
ուած
ղործր
վե րքացնե
լո
լ
վճռաէլանոլ
-
թեամբ
:
Աքս մապաւէնին
նիւթր
էլբնաբ
չատ
մր
Հ ալե բանական
վե ր լո ւծ ո ւմն ե բ ո լ
դ ուռ
բանալ։
Բ՚"քղ
Բւէման
Լ/ւուսափած
է
ւսյղ
ու էլ
՛էւ
ո ց
I։
ւԼ դիւոելւււ էլատարուած
դէոլքերբ։
Ան չէ ոււլած
ամ ե ր Լ։ էլւււ՝, ի ա յրիին
Հ ոդե–
էլան բաբդո
լթնե
բուն
մէք խորասուզուիլ
,
ներէլա յացուած
Հարցերուն
Հոդեկան
չաբ–
մւսոիթնեբր
փնտո ե լու
Համար
, այլ ՚էո -
Հացած
է անոնցմ է բԼսած
ե րեւո
յթներր
նկա րադրե լով
: Նիւթին
ու անոր դերա—
կատարներուն
Հւսնդէպ
Բ լէմ անի
ունեցած
մակերեսւսքին
մերձեցումր
պաաճառ
էլ րլ—
լայ
որ մենք
ամբոզքուԼին
չկապոլինք
այս
մապաւէնին
; Բայց
եթէ
մեբ սիրտր
ամ
-
րոդ քաէլան
դոՀացում
մբ չի ստանար
,
ասոր վախարէն
մեբ աչքե
րր
իս էլա կան
՛Լա յելքի
մբ կ՝ ենթա րկո
լ ին ի տես
չատ
Հրապուրիչ
տեսարաններու
եւ դեր ակա
-
տարներոլն
անզուղական
խազաբկոլ
-
թեւսն : ԲացԼլ ասէլէ , մեր
ոււլեւլն
ալ ան
-
տարբեր
չե մնար
Բչէմանի
յայտնաբերած–
դիաելոլ
եզակի
եղանաէլին
, որ իր տա
-
զանղ
ին Հիմնական
յատէլւսնիչն
է
:
՛իե բւս–
էլատա րնե բուն
մ էք ա չյ։ի
էլր ղարնէ
Ա Լ։լ -
վանա Մանկանս
յի խաղա ր էլութ Լււն ր % Խա—
ւլ ա ր կո ւթ
ի ւն րսւռբ
ղործո՚ծելր
իբ
մ ւոսԼւն
աե
11
սւէլ
մ ր
«թե
րա ւլնաՀ ա ւո ո ւմ
»
է , որով–
Հետոեւ. ան
չԼւ խաւլար՝
՚"յԼ ներէլայ
է
սլաստառին
վրւսյ։
Իր ամ էն
մ է էլ
չաբմու–
ձեւր , իլ։ աչքի
չա րմ ո ւմն ե ր ր , մ է կ խօս
-
քո։է իր կեցուածքբ
, արուեստի
նմոյչ
մրն
է : Իր սիրո
լ
ա րտա
քա լաութ իւՍնե բ ր ի -
րենց ւլուսպ
ձեւե րունւ մէք աւելի
էլսւրմեն
քան
թէ Հատոր
մ բ
ղ րական
ութ
իւն
սիրոյ
ւԼրայ։
Անթօնի
Փաբքինս,
եէլբօր
դերին
մէք
լիուլի
էլարդարացնէ
իր ՛Լբայ
դրբ
-
ուած
յոյսերր
:
Կ՝լուիս դործոց
մ ր բլլալէ
Հեոու
է Բ
լէ–
մանի
այս մապաւէնր
րայց
ալսոլՀան
—
ղերձ
էլարելի
չէ անաա ր բե ր մնալ
անոր
արմանի^ւերուե
Հանդէսլ
%
ԱՌԼԷՆ
ՓԱՓԱԶԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ե
ԹԵՐԹՕՆԸ
(195;
/>ն
քճւճ
ք,քձ փճձ փՀճ ^ \
ք^ճ
ւ^.«
Ա 3 1^
I
\ –
բ– ՀԱՏՈՐ
Ս
գ.
ՆԱՀԱՆԳԱՊԵՏ
ՓԱՇԱՆ
եթէ
այդ
բոլորր
ինձ յայտնի
չբ
լինէր,
եթէ
ես
մ Լ։ մ իամիւհ
եւրոպացի
ճանա
-
պարՀ որդ
լինէԼւ , անտա րաէլո յս , չատ
լալ
ղաւլա
վ։ ալւ
կր
էլաւլմ է Լւ ա ք՛է մարդու
եւ
նրա էլաո ւո։Լա բութ եան
մասին :
Այ
՛ւ
մարւլիէլբ,
աոաք տարալ
նա,
լլր աւե
լու
եւ Լւրանց լալ ց՛։ լղ
տալու
՚լալ՚մանալի
չնորՀք
ունեն։
ԱԼւնչեւ
անդամ
բարբարոս
քուրդ ցեդապետր
չնոբՀք
ու -
նԼւ ՀԼււողնելու
մԼւսւմԼւտ եւրոպաղոլն
, եբր
ււլւաոա՝, ։։
I
մ է նբան
~, ի ւ րսւ ս ի լւ ո ւէ, լ
ւս լւլ.
աւազաէլի
վբանում
: Բայց
ի՛՛նչ րարոյա
-
էլ ան
նչան
ւս էլութ Լււն
ու ն Լ։ մի
ա սիւսէլ ւււն
րո ն սւ պ ե ա ի
Հ Լ՛ւ բ "՛սի
բու
թի
ւեր
, է։ լ։ ր
նր ա
Հաղբ
իլ՛ ւլոՀեբի
աբիւնռւԼն
է
չաւլաԼս
-
ուած,
երբ կերաէլրոլմ
է նա իբ
Հիւրին
ա
յն
էլււ ղււ ւղո ււոն 1ւ բոփ , որ
յ ւո վւ չա ա էլէ. չ էր
^արիլրաւոբ
թչոլւսււնեբից
: Աեբ
՛լ բ^ —
բա Լստ ութ Լււն էւ նբանում
է , որ ա յզ
բ՚՚լո
-
րր
ա լղպէս
լինե լուց յեաո
յ , Լ։ ս էլութ Լ"–նբ ,
բուն
իրողու
թԼււնր
մեր
ւԼ իճակԼւ
ղ առն
ճ չմ ա րաութԼււննե բր
զ առնում
են աարա
-
էլո ւսւո էլան , եւ եւբոպաց
իք
զմ ուա
րանում
են
մեզ Հաւատալ
, եբր
մեր
րոզոքն
ու
ղմղոՀութիւենեբբ
նե րէլա յացնում
ենք նր–
րանց
: Բայց
մեզ Համար
մեծ
նչանաէլոլ
-
թԼււն
ունԼւ
Եւրոպա
յի
Հասա րա էլա էլան
Կ՚ոլ՚ծիքր։
ի Հարէլէ,
մենք
չէԼ՚նք
ց՚սնէլա–
նայ
՚էաՀ մ ետա
էլաննե ր Լ։ նման խաբել
նր -
րանց,
բայց
էլր ցան կանա
յին ք , ոբ
նրանք
լաւ
Հասէլանային
մեր
ւլ բութ իւնր
*••
Ասլանր
րնաւո բութ եամ բ լռռւ թիւն
սի -
ր՛՛՛է ^Ր
1
/""./Յք
երբ
ւուսքանռւմ
էր,
երբ
սէլսում
էբ Լսօսել , Լսօսում
էր չատ
եր
-
կար։
Այդ
միքոցին
անկարելի
էբ բնդմ ի–
քել
նրան, պէտք
է լ։ թոք
լ տալ,
որ
նա
իր
ւսսելիքր
։Լեբքւոցնէ
: Այն օրուայ
այ -
ցե լութ իւնր
նբւս վբայ
խիստ
անախոբմ
ւուղուլոբոլթիւն
էր
թ ողե ք : Չնայելով
, ոբ
արդէն
ճաչի մումանակ
էր, վարպետ
Փա–
նոսն անղամ
մի առանձին
Հետսւքբքրու
-
թեամբ
լսում
էբ նրան,
եւ չէր
կամենում
Լսէոնղարեէ
նրա խօսա
կ ղ ութ
իլն բ , սրաո
֊
ուիրելով
, որ ճաչի սեղանբ
ւդւուոբաս՚ոեն
։
Ն՛" չարունակեց
.
Արքան
մաՀմետաէլա^–
մողովրդի
ներ կայա
ցու
ցիւ չներր
շնորՀսւլԼւ
են
օտւ"ր–
ներին
զբաւելու
մէք,
այնքան
մեբռնք
կոպիտ
ել անչնռրՀյւ
են :
Երբ
ոբ ե ւրոպա—
ցին
նրա
ղուռր
կբ բախէ , նա
կամ
իր
ղուռր
էլր փաէլէ նրա առքեւ
, կամ
եթէ
նեբս
կ՝լ։նղոլնէ
եւ մի կտոր
Հաց
կր
տայ,
էսնպաէոճառ
էլաչխատէ
իր անվերք
արր —
տունւ^եբով
, իր լաց
ու կոծ աԼ ձանձբա
-
ցբնել
իր Հիւրին
: Հայր
իր ղաաբ
մար
-
ղավարի
էլե բպուԼ
պա չտ պան ե լո
լ բնդու
-
նաէլութԼււն
չունի
: Գա րե լո ր ստբէլութ
իւ—
նբ սովոբացրել
է նբան
՚Լիզր
ծոել
եւ
խնղբել
I Նա
չէ կարող
իր
դմղոՀոլթիլնր
լայտնել,
առա^ւց ստորացնելու
իր անձ
-
նալորոլթԼււնբ
։Նա էլամ այղպէս
էլր վար–
ուէ,
կամ
բոլորովին
կր լռէ , ամէն
Ի^Հ
թռդնելով
Նա Լսա խնամ ութեան
էլամքին
:
Եւբոպաց
Լւն , ճանապաբՀորդեէով
ա–
բեւելքում
, րստ
մեծի
մասին
թուլնում
է ,
անցնում
է դի՛– ՛քերր
եւ
էլանղ
է
առնում
մ իայն
քաւլւսքնեբ
ում
տ
Եւ
"րո՚ԼՀ
ետեւ
քաւլաքնելւում
օբինալոր
ՀԼււրանռցներ
չր
էլան , "՛յ/ էլւսն
մ Լ։ա քն էլե ղւո ո տ քարվան
-
սարաներ,
այդ սլատճառոէԼ
նա օթելան
է
որոնում
մսւսնսււոլւ
տներոււէ
: թւււրք էլա—
ռավւս
րի չնե ր ր , ոբպէս
քիչեցԼւ, մեծ ուրա—
խութեամբ
քղղռւնում
են նրանց
իրանց
յարէլի աաէլ
: Ն՛" չէ մտնռւմ
Հայ
դիլղա—
ցու,
Հաք ա բ՝, է, ստա
ւո Է։ Լ։ աունր ,
որոնք
իրանց սԼւրար,
Հողին
եւ ամէն
ինչ
ղնում
էէն Աս ւո ո ւծ ո յ Հիւրի
աոքեւ
, որոնք
իրանց
նաՀապետական
պարղոլթեամբ
կարոզ
է -
ին Հիացնե/
ամէն
մի օտարականին
:
Եթէ
պատաՀ ում է ե ւր ո պա ց ո ւն մի Հա յի
տուն
մտնել
, անպատճառ
դա
կամ
աբքռւնի
ծառայալ
կր լինէր , կամ
միւ
կապալառու
եւ
կամ
մ ի Հաբուսա
վաճառական
: \^ա
-
ռայողր
, կապալառուն
, վատ
չէր
Լսօսի
ա
յն կառավա
րութեան
մ ասին , որից
ինքր
Հաց
է ստանում
: իսկ վաճառականր
ա
-
մէն
ազզի
մէք՝
րստ
մեծԼւ մասին
եսական
է , անտա բ բե բ է դէսլի Հասարակաց
թբչյ–
ուառռւթիլննեբր
: Յաւալխն
այն է ,
որ
Եւբոպացիներր
միշտ
Հայ վաճառական
—
նեբի
են Հանդիպել
, եւ նրանց
դլխում
մե–
Լսի պէս
ղղո՚-ել
է այն սխալ
Լլաբծիքբ
,
թէ
Հա յոց
ազդր բաղկացած
է
ամբոզքա–
՛ղէ" ՚Լ՚սճառաԼլաններից
: Այս մեխր
մին -
չեւ
այսօբ
անՀնար
է եզել դուրս
քար
չեչէ
Այդ
է դլԼստւոբ պատճառր
, որ մեր
ազդր
Համեմ ատ ում են Հրեանե
րի
Հետ
եւ
չատ
նման
են ղանում
: Գեռ
եւս չւլիաեն
,
որ
ուրելլեքոլմ
, ուր որ Հայեր
են բնակւում
,
արՀեստբ
ել ե բկրաղո
րծութ
Լււնր զլԼսա —
ւոբապէս
ն/։անց
ձեոյւոլմն
է, չւլիաեն
, որ
այդ
ւսչԼսւսւոասէբ
Հայերն
են , որ ճբն
-
չուած
են , Հ ա ր ստաՀ ա բ ո ւած
են , էւլ Լւ —
րանց վաւււոսւէլով
էլեբւսէլրոլմ
են
իրանց
ան յաղ
նեղի չեե րին
:
Ր ԱՖՖԻ
(Շար •)
