Ց Ա ո– Ա Ջ
3
Նի
ՆոյՆպէս
էիալւիւլԼաՆ
կալւԼւ
որ
՚"1՚1՛^.
րեմերու. էքրսւք, ամենուրեք
ղանելուի
Նոյն
շե րմ ու իսանղ աւիաո րնղ ունե րււ թիւնր :
ք՚եղնաւսր
շրշան
մր կր րոլորէ մանա -
ւանղ Շաոլր
ՏիլլՀնի
տնօրէնութեան
ներ–
քեւ,
Աթրչիէ
թաարոնին
մԱ,
ուր
մեհա
նուն վարպեար
իրեն կր վստաՀի
կարեւոր
ղերեր ;
Լեւոն Տարու
թ թաարոնի
«Խենթ»
մրն
Կ՛
Օրինակով
մր Հասաատեմ : Օր մ՛ր, ներ
կայ
կի
ՕՔրչիէի
րեմին
վրույ
Շո՚ոչր
Տիւ֊
ւէՆի մէկ ներկայաղման՝
Շ է յքովւ
ի ր ի«Ռ է–
շսւր Գ .»ի վարձին :
Վարպեար
, Տիւլէն,
մեհ
ււղեւորոլ -
թեամր կր վարէր
վւորձր, ի"կ Տուրութ ,
րոլորով
ին
ին քնիրմ է
Կւ
ելահ , շանք
շէ ր
թնա
/եր իր կարելին
րնելու
ել, ղ
ոՀացում
աալու
ւիա
ր ոլ ե ւո
իէւ
դ
ւււ
.ւյմ ունրնե րուն
յ
Կր
ԱԱւակէ
ր
մ է կ
կողմէ ն
մ
իւսր , աասր ան ~
ղամ կր կրկնէր
նոյն
Նա
թաւլ աէւութիւնր ,
բե
՚ր^ի
ղանաղան
շարձ ոլմներ
կ՝ րնէ ր իր
աո
ուլ
ան ութ եան
կշո ո
լթ ր կսւրե
%ա
լ
պա՝է
ե–
Լու
Համ
ար
է
կեցահ
է ե եւ Հ իաղ
ում
ուի
կր ղիաէ
ի րն–
կերոշս
Հո/ակաւղ
ճիւլր,
լաւր
աալու
իր
յամաո
էլամ քր , երր յանկա
րհ
քովէո ,
Շսալր
Տիւ լէն կամացուկ
մր ւիւսւիսաղ •
֊ ֊ Խե՛նթ
մրն է, այնսլէս
չէ"
. • .
հւ անմիշապէս
, նուրբ մպիաով
ձ
՛ր,
ա—
ւելցուց
.
-
թ՛ողունք
որ , րոլորս ալ
իսենթե
^ր
ենք
...
Արուե սաի « թենթ » եր , րսել
կ՛՛ուղէ ր
վարպեար է
Միշոց
մրՆ
ալ, Լեւոն Տարա թ
Հեաեւե
ցաւ ֆրանսական
շարժանկարի
ասպարէ —
ղին,
ււակայն
ւլժրաիսաարսւր
չկարողացաւ
լաւ
աւլ
ո յն
ւլ Լ՛ րքի
ձ՛ ր ա իրանս։
լ
ա
յնաե
ղ
է
Տայանի
բեմաղիր
քիիլլիէն
Տիւվի՛վիէի
մէկ
երկու
ժապաւէններուն
մէշ
փոքր
սիլս
լ է
թնե րով
երեւ
ալէ
եաք , լքեց
ա
յ դ
ա
սպա
րէ ղր ;
X
ՓարիէրսՀա
յ թաարոնին
իր լւս յն աշակ–
ցու
թիւնր
րերահ է Լեւոն
Տ
՚ ս ր
՚ ՚ ւ թ
Տ
Այդ
ոււլւլսւթեամ
ր
, անոր
աչթաաանքր
կր սկսի մօաաւորասլէս
\\)՝Հ0
—
՝Հ\թուա—
կաններէն
, երբ մէկ քանի
իրեն
նման
« թենթ»եբու
Հեւ
կր
կաւլմ ակե րպէ
ր
Հայկական
ներկայացումներ
, ույն ժամա -
նակ աա կալին
Նոր սաղմնաւո
րուող
ղ ա–
ղութին
Համար : իրեն Հեա նոյն
կաոքին
էին
լհուահ՝
ՎաՀրամ
Աւիաճեան
, Արման
կոթիկեան
, Տէօ՚իլէթեան
եւմէկ
երկու
.սրացաւ սիրալնեբ :
11)23Հ՜5–՛
սկսեալ
, վլարիդաՀայ
բեմբ
նոբ
թափ
ու թռիչք կր սաանա
յ ;
կր Հասնին
նոր ուժեր
։ կր
Հիմնուի
ՓարիղաՀա
լ Տրւսմաթիք
թաաերաթսւմբբ
դերասան
Լք շանեանի
կուլմէ :
Աւելի
ուշ, Հանւլուցեալ
Տիղբսւն
Բ է ՚ լ ֊
ղաա եանի
ե ւ Տ իկին Աննա
ք^ուդ աւլե
անի
նաթաձեռնութեամ
բ
Հ իմն
ոլե ցաւ
«հ՛՛ր
ք^եմ» թաաե րա թում րր , որ ւլժբաիւաա
—
բաբ կարճ կեանք մբ ունեցաւ :
Լե ւոն Տար ութ
"՚ յս
բոլ՚՚ր
կաւլմակե
բ -
պութ իւննե րւււ րնթացքին
, ձ՛ ի շա ալ մ բ–
նաց յառաշապաՀ
ւլ
Լ՛ լ՛քի վ բա
յ եւիր ա ֊
ոալելալլոյնր
տուաւ՝
// չաՀ Հայ թատ —
բոնին..
ԱՆ չաՀա
թնղ իր ալ ի ունէ բ Լեւոն Տա -
բութ : Արուեստի
ճաւՐ բուն
վրա
յ
կր
թո -
նաբՀէլ։
անւիարան
բոլոր
մեհութիւննե
—
րսւն աո9եւ :
Հայ
բեմի այդ մ եհ ո ւ թ ի ւննե բէն
մէ ֊
կուն՝
՚ԼւսՀր սւձ՛ Փս՛ ՛ի՛ ՚" ՚/ ե ան ի։ Փ ՛ս
լ՛
է՛ ՛լ ՚",/~
ցելու.թեան
բնթացքին,
Լեւոն
Տ՚սրութի
շանքեբուն
շնորՀիւ
էր
ոբ կարելի
եղաւ
անղուղական
՛ԼաՀբւսմր
, ֆբւսնասցի
իւսւ–
՛լ լ՛ն կերներ ով չբշապաաուահ
,
ԱԼ^ՐւԼ՚ԷԼ՛
բեմ
ին
՛ի բ՛" յ , աեսնել
ֆրանսերէն
«Օթէլ–
լօ»սվ :
Եւ ս՛
(՛լ
ներկա
լացուձ՚ր
, սր անպա
յ —
մ անօրէն
Հալ
անունր անդամ
մրեւս
սլանհւսցւււց
լա
չս օաարներուՆ
,
կր
պար—
աինք
մ իա լն ու մ իա լն Լեւոն
Տարութ
Լ՛
րսմւսռ
սւչթատանքին
ու կոբաքին : Ո՛լ —
րացեալ
ձ՛եր րնկերր
ղոլռնէ
դուռ պար -
տելով
իմի
Հւս
լւս
քեղ
ֆբւսնստցի
ղերա -
սաններր
, բււլոբՆ ալ Օաէոն
թատրոնի
իր
նաիսկին
թաղրնկեբներբ
, եւ անոնց
Ք
՛՛՛Լ
պէտք
եղտհ սլրոպականտր տա բաւ :
Հոս
տեղին է յիշեմ
ցաւաի , ոբ ՎաՀ -
րամ Փավւաղեան
Տ՚՚՚ր՚՚ւթի
Հանղէպ
,
ա -
նոբ
յքաւլցր
յի շատակին
Հանդ
է
պ կր մե -
ղանշէ , երբ իր «Տուչեբսւն»
Բ.
Հատորին
մէշ
անղ.րուղ աոնա
լով
Փ՛՛՛ր/"լ/՛
՛էէշ էլա
յացահ
ֆրանսերէն
«Օթէլլօ»ին,
կր
յ՚սյ֊
ատբարէ թէ ա յւլ նեբկա
յ՛ււ ցմ ան
ւլ
լ թաւոր
կաղմակե րպի՛ Հր ե ՛Լ՛՛՛ւ ֆրանսացի
մեհա -
նուն բեմադիբ՝
կւսսթոն
Պաթին
,
որուն
«թաիսանձաղին
ի՛նղ
բտՆք1ւե
բուն
»ձ
է
ա -
ոաշարկութեանց
տեղի աալով
, ՎաՀ
րամ
Փ՚սվ՚աղեո՚ն
իստղացահ
է
«Օթէ Ա^՚^Լ՛ ՛լե ~
րր...
Լուսաբանելու
Համար
րսեմ ,
թէ
"՚յԳ
նե րկա
լաւլսլմ
բ տեւլի
ունեցաւ
Աք^ՐլԻԷ
թսւտբսնիՆ
մէշ, որուն
տնօրէնր
այդ
չբբ–
շտնիՆ Շտռլր
Տիւլէնն
էր :
Լեւոն
Տարութ
ՎաՀ րամ
Փ ավւ աղե անր
նե րկա յացուց
Տիւլէնին
է,ւ իսնւլբեց
ոբ
մէէլ անդամոււսն
Համաբ
տ րամ աղբէ
բ . րե–
ձ՛բ : Տիւլէն
սիրով բՆդաոաշ
դնաց
իբեն
եղահ
թնղ րանքին
, եւ այնուՀետեւ
Տս՛ ՜
բութ
ղիմեց
Օտէոնի
իբ ղեբասան
լ^կեր
ել
րնէլե րուՀ
ինե
ր ան եւ անոնց
մասէքաէլ––
ցւ։ւթիւնլ։
ապաՀ
ււվեց– ;
էիողէ Ադենկել
, որ ՎաՀ րամ Փավւաղ ֊
եանի ԵակօՆ
ե։լաւ,
ինչսլէս
նաեւ
Տիէլին
Մ"""րլէն
Տի՛րէ
^ "Լ՛ ստ՚սնձնեց
էձ՚իլիայի
՛լերր,
մինչեւ
սւ լսօր ալ էլրնան
՚ԼԿ՚՚՚յ^Լ
րսահնե բուս
ւիաւե րա կանութ
իլն
ր %
Ալս քանի
մ ր
ճ չդո ւմնե րր
ճիտիս
սլւս բաքբ
Համ աբեցի
, ոդբտցետլ
Տարութ
ի
լի չատաէլին
տուրքս
ւիճաբելու
մաօք :
Լեւոն Տար ութի
լլ լիսա լոր
դեբերր ե -
՛լահ են՝ Աբե
էլա
(
Հին Աստոլէսհներ) ,
Աէյրան
(՚քյումսւս)
,
Ֆրտէւց
(Աւաղւսէլ -
նր) է
Օթաբետն
(Պատուի
Համար)
, Աե
րոբ
(Մտբոլող
ճբաւլներ)
եւն.։
1935^
ներղաղթին
, Լեւոն
Տարութ
մեհ
թաՆդաւիառոլթեամբ
մեէլեե՚յաւ
Հւս յաս -
տէսՆ :
Տ ՈՍ՜ՍԵՐ
ԿՆԿԱՆԸ
ԽՈՐՀՈԻՐԳԸ
— Ա՛ո, ա չքհյա վ դ կարդա՛– • - «Աքա -
ղաղ տի իւմբաղրութիննը ղրեր է –– Կը
սպաոնան որ աււկէ ետք իմ
ղրածներս
պիտի չհրատարակեն եղԼր • - •
֊ նկո\
...
— Որովհետեն ,
ղիրս յ ի կ արդ ացուիր
եղե ր , ր ո լ ղ թ ի ն երկոն կողմերը կը լ ե ցնեմ
եղեր–.– մատիտով կը ղրեւք եղեր • - • Պա
րա՛՛պ իւօսքեր
. - •
— Չե՞ս կարծեր որ իրաւոննք ունին րո–
դոքելու
. • ,
— Հա՛. դուն ալ անոնց կողմը ր ոնէ - • •
էքղբա՚յր աս լսմթաղիր կ ո չ ու ա ծ արա -
րածները ե ՛ րբ պիտի սորվին որ մեղի ւղէս
բարձր մտաՆորականներ իրենց քմւսյքնե -
րը կ՚ունենան եէ. ներելի չ է որ իւմբաղիր
մը ա յ դ քլքւսյքներուն հետ խաղայ • • - Ա–
թ է ես իմ 9իրս աղոնորցրնեմ,
վ ա թ ս Ո Ն ն
փարանոց վարժապետ մը . ղրաղէ տ մը ,
եղա ծ կ՚ււլլամ - • • Դյւ՚Նն ըսէ, ես վարժա–
ւղե՞տ ե մ , ես ղրագի՞՚ր ե մ , յ ե ն է
մի
շր –
նորհքով տեոակէն մտանորական: Աս
ի՛՛նչ օրերու հասեր ենք. եւլբայր • • - Մեղի
պէս մտւսւորականներ . ասոնց ւղէս խմբ ա –
ղիրնհրու ձեոքր ինկեր
ենք .-.
Հ է ՜ յ
վա՛՛խ մեր աղղին, մեր ղրա կ անութե ան :
— Եթէ շա տ ախօսութիւնդ լմնց ա ւ , ես
ալ իմ ըսելիքս ըսեմ • • -
— Ըսէ նայինք • • • Հօ ր ե ղբ ա յր դ խմրա
ղիր
րլլալուն . ի հարկ է
խմբ աղիրնե -
րուն դատր պիտի պաշտպանես • • Սկսէ՛–՛
— Սա քիչ մը աոաջուան ըս ա ծներու դ
մէ ջ կուտ . կորկոտ չ կ այ : Մտաւորական
ես եղեր , վարժապետ չես եղեր . սա ես ե–
ղե ր , նաես եղեր • - • Ատոնք ամէնքն ալ
պարապ խօսքեր են - - • Անղամ մր մտ ա ծ է
որ «Աքաղաղ»ի խմբաղրին
համբ ե ր ո ւ -
թ ի ւ ք ^ ը ինչ պ է ՛ ս սպսաեր ե ս որ խեղէ
մա ր դ ր ե|եր. սպաոնալիք կ ՚ ը ն է - • • Գ ո ւն,
իրա՛ւ, անխիղճ մարդ ես եղեր–՛. Մե ր
լրաղիրներր ամէն վեց ամիսր անղամ մը ,
խրատ կուտան ձեգի պէս ղրոց - բր ո ցնե –
րուն որ քիչ մր մարդ ա վ արի ղիր ունե ֊
նաք , որպէսցի խմբ աղրին ա( ա չքերը չ ը –
վնասուին , ղրաշարին ալ • • •
ի ՞ ՚ ^ չ կր
կորսնցնէք ե թ է քիչ մր խօսք մտիկ րնէ ք
եւ սիրտ - փոր հատցնել չտաք - • •
— Գյխուս կեսուր մի ՛ կտրիր . Աստուա–
ծրդ կը սիրես– - • Աս խնղիրր քու կարծա
ծ է դ
աւելի մեծ խնդիր է –– Ասիկա
սկգբունքի հարց է––– Դուն իմ
ըսածս
Ալ՛լ թուաէլանէն
ի ՚իե ր ո՛չ
ձ է էլ լուր ու—
նեցահ
ենք իրէէէ %
Երէլրին
ձ՛էշ , անսբ թատերական
որեւէ
ելոլթին
արձադանդր չէ Հասահ
մեղի ;
Անցեալ
ատրի
միայն
, իմացանք որ ա—
ւանւլ ահ է իր Հուլին :
Ե՜՞ՐՐ եւինչւդէ՞ս
. . . Աստուահ
ղիտէ :
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
չլսեցիր — խմբ աղիրը ո՞վ է. ի՛նչ մարդ
է որ մտաւորականին դաս պիտի տ այ ե–
ււեր––– Ես մհնչեւ աս օրս, քսան հատոր
ղիրք ղրեր ե մ : Ա՛լ խմր ա ղի ՞ ր կր խաղ -
ց ր ն ե մ – - • Ուցածիս պէս կը ղր ե մ– – – Մո ւ –
ս ա ս ե կ ա ծ ատենը . միտքերս Պարտիղա -
կի Ցատկան Ջուրին պէս թ ո ւ ղ թ ի ն վ ր ա յ
կը թափին • • - • Ատիկա չեն
հասկնար ,
աս խմբ ա ցիրներր : Թ ո ւ ղթին երկու ե -
րեսներր կր լեցնեմ եղե ր ՝ մատիիտով - • •
իր ե ՞նց ինչ .-- Գրաշարին ղո ՞ ր ծ ր ինչ է,
թող
թ ո ւ ղ թ ը դարձնէ–.. Չէ՛, ե ղբ ա յր ,
չ է ՛ , ասիկա քաշուեյիք բան չէ • - • Մարդ
կր ղցուի - • • կ արծ եմ, կնկանս խ ո րհո ւր
դին հետեւելու ժամանակր եկած է • • •
—
Ի՜նչ խորհո ւր դ
. • ՚
— Տարիներէ ի վեր ետեւէս ինկած է
որ Չ եխերէն ղրեմ–.– Գոնէ միջաղղային
համբաւի կ ՚ արժանանամ եւ պատիւս ,
համբաւս երկու փայւայի չրլլար • • . Քանի
միտքս կ ո ւղա յ . կը խ ենթենամ
—
Վ՚^թ՜ -
սուն փարանոց խլքբաղիր մր պիտի ե լ լ է
ին ծ ի պէս մտաւորականին ղլխուն
վ ր ա յ
դասատու պիտի ը լ լ ա յ • • •
, — Չեխերէն պիտի ղրես , հա՞–. Խնդա՛՛մ
- • • Եթէղր ա ծնե ր է դ մէկ տող հրատա -
րակեն, ղլուխս կը կտրեմ– • • Ապերա՛խտ,
ե թ է քիչ - շատ անուն վաստկէր ես , այդ
անունր քու չհաւնած հ ա յ խմբ աղիրնե -
ր ո ւ դ կը պարտիս • • - Անոնք է ին ււր քեղ
«մա ր դ » րրին . քեղ քաջալերեցին , ղրա ծ –
ներդ սրբաղրեցին • - • Այսօր , շփացեր ես
անանկ չ է ՞ • - • Գնա՛, ղնա՛, չ եխերէն ղրէ ,
իտալերէն ղ ր է , չինարէն ղ ր է , որպէս ցի
խայտաոակ րլլաս • - • Խելքդ ղլ ո ւ խ դ ժ ո ղ
վէ, բարե կ ամ - • - Մի ա յն մեր թերթերուն–
մէջ բանի մը կը նմանիս– •
Օտարներլւ
վրադ ալ չեն նայիր • - • Սա մե ծ ամտ ու -
թե ն է դ վաց անցիր ու խօսք մտիկ ընե –;
լո վ ՛ մարդ ու պէս ղր է ղր ե լիք դ - - • կեց -
ց ե ՚ ՚ ն մեր խմրաղիրները - - -
ԵԻՐՈՊԱՏԻ
1
ԼԻԲԱՆԱՆԻ
Հայ Օղն. Խաչի Արդ Պատ–
ւլամ աւորական
ժուլէւվր
դումտրուահ
է
Մայիս
10 - 11^^,
ւՕ
պտսւղամ աւորնե
բու
մ ասնակցութեամ
բ : Հ ՛Օ –Խ՛Աչլ՛ ունեցահ է
բե էլուն
ղոբհ ունէ ութ
իւն . եւ իբ
ձեռ -
նարկներուն
Համար
հտթսահ է
1-40-000
լիր
. ոսէլի
:
0բակարդի
քննոլթենէն
եւ
լ առտ
շի կսւ լ
էոէս
րուան
էլ որհ
ուն է ո ւ թ ե ան
Համար
տրուահ
որոչումնեբէ
ետք րՆտբ–
ուահ է նոբ Շրշ . Վարչութիւնր
:
ՊԷՏՐՈԻԹԻ
մէշ Հայկ.
Աէլումրի
նա -
թաձեոՆոլթ
եամ բ տեղի
ունեցահ է ղրա—
կան եբեկոլթ
մ ր՝
Նուիրուահ
Միսաք Ա ե–
հարենէլի
մաՀուան
քիսնաձ՛ ե ու էլ ին : Րսւ —
նա ստե
ւլհ ին էչեանքին ուղորհ
ին
մ ասին
թօսահ է Մ • Իշիսան ։
ԿԱՐԴԱՑԷ՝^ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-թ «ՅԱ Ռ ԱՋ » Ը
«ՏԱՈ–ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆ՝
(194)
ՀՀ" ՚ՃՀ ՚^* V*
V ՛ ^ ՜ Հ >'V
Հ/՛*
*յ՚*
բ. ՀԱՏՈՐ
Գ–
ՆԱՀԱՆԳԱՊԵՏ
ՓԱՇԱՆ
Ն ր՛՛՛նց
նէլ ւսր աւլ րութիւնների
ձէշ՝
թուրք
ժողովուբդր
բարի է , աշթատա -
սէր է , յառա
շաղ
իմ ութեան
րնդ ունակ է.
-
նբսէնղ
Նէլա բաւլ ր ւււթ իւննե
բի
՛էէ շ՝
թուրք
էէլա շաօն եան , թուրք
ասաիճանա -
էսբր
աւլնիւ է, մեհաՀողի է,
՚քե՚Լեցիէչ
ձւլտումնեբ
ունի , Հիւրասէր է , ւսոասէա–
ձեոն է , մի թօէւքսէք , Հիացւսհ
են նչ։անցւէ։1
եւ ամէն
ւաւ յատկութ
իւննէ. ր վերաբե -
բու մ են էսյդ
Հբէշներին : Ի՞նչից է առաշ
ղ՚սչիս
՚սյղ
Հի՚սցումր։
Եբեււսէլա
յեցէք ,
մի
անյէոյա
ելրռպացի
, որին իր
երկբում
ոչ ոք մարդու տեղ չէ դնում , "րի Հետ
իր ե րէչրի աէէ ենէէէ լ ե ւոին
Հ իւրէսնացում
բս–
էէլէԱէէէսււէ
ր ր
իրէէէն
թ ո լչ էլր ւոէս լ էլււէւլտոլ -
թ է.
էսմ
ր
էի
ւո րուէւ լ , յւսնէլա
րհ
ւէ ի
ւս
յսէղիսի
մէսրղոլ
թելքին
փչում
է՝
աբեւելք՚՚ւձ
անա
սլա
լ։ Հ որդ ութիւններ
անե/ ։
Նրա
եւրոպացի
լինելր
րէսւաէչան
է ,
որ
նբան
ամէն
տեղ
լալ
րնդունէին
,
որաէՀե
տեւ նա այս ե լ այն մեհ պետութեան
քա–
ւլաքէսցին է : Այսու
ամենա
յ ն ի ւ , նա
ղին -
ուահ է լինում
ղանաղան
յանձնա
բաբա -
էրսն
թ
՚չթեբոէի
, որ սէուսնում է իր ղես -
սլէսնի կամ Հիւէդաաււսներիւ
չնորՀիւ
:
Եթէ
նրա
Հետ
։իատ կր վարուեն
, նրա
պետու -
թեան
ւչ ե ս պան
ր կամ
Հ իւսլատոսնե
րբ
սասաիկ
էղէսՀանշել
ղիաէ,ն։
իր
եբկբսւձ
մ ի այսպիսի
էսնձին
դուցէ
ժամեբաի
րո ՜
ւդասել կր տային
մ ի որեւիցէ
իչթանի
էլւսմ
Հէսսււ, րակ
աէ
^ոււսէլանի
Նաիւասեն -
եաէլում
;
Բայց
Ասիա
լում
ամենանչտնա
-
ւոր
տնձանց
ղոներբ
բւսց
են Նրա
Հւսմար,
ՈբոէէՀետել
եւբէւսլացի
է եւ
ճան
՚սէղա
բ -
հորդ
^ էլւսրող է
էէատ թօսել,
էլաբող
է
վաա
՚ չ ր ե լ
նբոէնց
մէսսին : Ամէն
ւոեղ
սէ՛՜
Ր"՚էԻ
բն՚չ
ունե լութ
էէ
ւն , սչէսէո
բսէ
ս ատ կա -
նութիւն
եւ յարմէսրոլթիլններ
է
ւլտնում
։
Նա
էչարհու՚է
է,
որ այդ մաբղիէչբ
բնա -
կտնապէս
բարի
են , ա։,նիւ
էւն, մեհտՀո -
՛լի
են
, բէսյց
չղի
՚ոէ
,
սբ նբանք
նոյնիսկ
՛լժ
բս, էսա
Շուլցի
՛լ լու
էսբ
էլտ
բո ՛լնելէն
են ,
միայն
այժմեան
Հանղ ամ անքնե
բ
ր
ստիպել
են
նրանց
՚ ս յ լ
՚ ս ՚ ղ է ս վարու
եչ :
Իր ւոե
ղե էլո
ւթէէ ւննե
բր
երէլբի
տնէոեսէս -
կան
եւ Հասաբաէլաէլան
դրութեան
մա -
սին
քտղում
է
նտ էէր Հիւբնէլալի
ււլաա -
մ ութիւնից
յ
Նբա
սեւլանի մօտ
նստահ
ժամ անաէլ , նբսւ րարե բաբ
աղդեցութեան
նե բքո
յ ,
։լ
րում
է Նա
իր
յ
է։
չատա էլտ բան
ր :
իսկ
այն սեւլանր , որ իր կեանքում նա եր
րեք
չէ
տէւսել , ա յնքան ճոխ
է
,
այնքան
Հբապուբիչ
է
, ոբ բոլոբոէէին
շլացնում
է ,
թելքից
Հանում
է
նրան : Նա իր Հիլբլ^ -
էլալից ստացէսհ
սուտ ուււիսալ տեէլեկոլ ֊
թիւններր
նո յն ա
էււ
ո րժ ա էլո
էէ է
ղեաեղոլմ
իր
ՃանապաբՀ
որդ ական
յ ի շա տա էլա բան
ի
մէշ,
– ինչ էսխորժ
ակոէի
որ
խմւէւմ է Նբա
անուչաՀոտ
չէբրէթներր,
կէսմ
ի՛նչ
աւլա ֊
Հութեամր
որ ւլետեդում
է
իբ փորում
նրա
լաւ
պէՍէոբաստահ
«փտխլաւտն»
:
իսէլ այէէ
սուէո
ու սխալ
աե
։լեկութիւն
-
ներր,
ոբոնք, իՀարկէ,
ի Նպտսա
մաՀ —
մ ե տսւ էլաէէնէւ ր
էէ
են
լինոււՏ՛
, եթէ
մ
է։
օր տ
ր–
պադբութեամբ
լոյս են ւոեսնում
, սաստիկ
ադդում
են Եւրոպաց էէնե րէէ
Հաէւարակական
կարհիքի
էէրայ։ Եւ ՚ " յ դ
" լ է "
•>
եւրոպացի
ճանէսպէսբՀ որղ ր , մ իայն արտաքին
Հ բա -
պոլրիչ
էլեղեւից էլատելոէէ, աոանց
մէէշու–
կր քնն ե
լէէ լ , է
՛նքր սխալ
ղ աղա վւա բնե
ր
է
էլաւլմ
էէւմ եւ
մ ււլո ր ե
ղն
ո
լմ է
էւր Հա
յրենա–
էլիցնեբին : Գէւցաք
թէ
ճւէէնտէւչաբՀ որդ ր
շրքանէչաէո
,
էււ էէ
ր
ա էչնն
էէն , անա շառ
եւ
բա–
րեթիղճ
մէկբ
լինէբ,
բայց
ի՚^նչ
էչարող
է
նէչէստե
լ Նէէէ
իր չուտավւոյթ
, անց ողա էչան
ճէսնաւղւս
բՀ ՛՛չ
՛դ ութեան
մէշ
, միտ
յն
թե -
թեւ
Հայեացքներ
ձղելով,
մանաւանդ
երբ
նրա
էսռտշնոբղ
նեբր
այդպիսի
փէսչանեբ
էլամ
էլբւէւնց
նէէ
էււննէէ
ր ր էլր լինէ.ն :
Աէ՛
ժո -
Ղ
"՚Լէ
՚Ղ
Ի
Ղ
1՛"^
Լ^
Ի
՚՜^՚Ր.
Լ՛"՛՜
Հետտղօտելու
Համար
, պէտք է դիմել
իրան
ժողոէԼբդին
եւ էւչ թէ նրտ կաո աէէար իշնե
բին :
Ե
՛լե ՛ւն աւչ ո րհ
ր ս ո էիսբ ո ւմ է ինքն
իչւ
անձի
փասաաբւսՆր
չինել
շաբուՆակեց
նէս :
Այգ ձ՚արդիէլր
, սկսեալ
առաշին
՚էէղիրից
է մինշեւ
վերշին
ղաւիտիան
, շատ
լալ
ւչիտեն
իբանց
յանցանքներր
, եւ
այդ
պաաճառով
նրանց
լեւչւում
կադմ
ոլե
լ է
մ ի ամ բողշ
մշակուահ
ճ ս ւ ՚ ւ իրանց
աբդա—
բացնե
լու
Համար
: Մէ
այդպիսի
ճառ ես
այսօբ
Լ"եցի
ի ն ձ ամենայն
քաւլաքաւէա
—
րութեամր
Հիւբասիրող
վւաշա
յի
բերա
—
նից
: Նբան
չէ էլարելի
յիմաբ
էլո
չե
լ ,
րնդՀակառակն
, նա ի ն ձ բաւական
խելացի
եբելւսց
:
Ես
ներկայացայ
նբան
ոբպէս
եւրոպացի
եւ ճէսնաււլա
րՀ
ո
բդ :
Այդպէս
է լ
նա
րնդունեց
: Նտ
ւլիտէր
, թէ է
՛՞նչ
կա
բ–
հէ։ք , ի
՞նչ
նա խապա
շարմ
ունքնե
բ
էլաբոալ
էր
ունենալ
մի
եւրոպացի
նբա
մասին ,
նա
ւլիէոէբ, թէ է
՛՜նչ
է պաՀանշում
նրա -
նէ՛ց 1 էէբպէս
մի
երէլբի
դլէւէԱէւռր կառա -
էէսւրչ
ից ,
ա յ ժ մ եան
քտղէս քաէլբթ
ութ
իլն
ր .
նէս դիտէր
եւ իր
եբկրէ։
անկա
րէլութ
էււն —
նեբր
,
" ՛ յ դ
Բ"Լ՚՚ՐՐ չատ լալ ւլիէոէբ
նա ,
եւ
ա
յ դ
նէլա տ ո Լէքներ Ոէէ
, իբ
ր ո լ ՚ ՚ ր թօ -
սակցութիւնր
ճա բատ
րութեամ
բ
ա
լնսլէս
էբ
ղէէէ
րձնում
, ոբ էւնյւր
եէ իր
էլառսէէի
ւս -
րէէ
լ թէէ ւնր
լ ն ղ Հ անուր
ցե
իէէէ մ է
՚շվ
՚ց մա -
քու բ ղ ուրս
էլան
յ
(Շաբ.
)
ՐԱՖՖԻ
